Psyche
alle pijlers
Ik wil weer autorijden
donderdag 21 mei 2009 om 12:27
Voor velen is het waarschijnlijk iets vanzelfsprekends, automatisme, namelijk autorijden.
Voor mij is het altijd een obstakel geweest. Ik ben de vierde keer pas geslaagd voor mijn praktijkexamen. Rijlessen gingen moeizaam en waren niet leuk. Het klikte niet met mijn rijinstructeur, uiteindelijk kreeg ik les van zijn vrouw en bij haar ben ik uiteindelijk geslaagd.
Toen ik in het bezit was van mijn rijbewijs, was ik niet in het bezit van een auto, waardoor ik weinig op de weg kwam. Ook in onze thuissituatie was geen auto.
In de afgelopen 4 jaar heb ik meteen na het behalen van mijn rijbewijs enkele keren in de auto van mijn tante gereden. Zij was toen op vakantie en ik mocht haar auto lenen die week.
Daarna lang niet gereden. Toen ik vorige zomer voor het eerst met mijn vriend op vakantie ging, eistte hij dat ik ook een stuk zou rijden aangezien het zo ver was. Ik heb toen wonderbaarlijk genoeg een stuk door duitsland en oostenrijk gereden (snachts!)
Daarna in het afgelopen jaar misschien nog in totaal 4 keer een stuk van 45 min. naar mijn ouders.
Maar de angst blijft. Ik vermijd het autorijden, begin er nu zelfs verdrietig van te worden af en toe en mijn vriend heeft het er ook mee gehad. De angst wordt erger en geeft me stress. Behalve rijangst heb ik geen last van andere angsten. Misschien een typisch geval van dat het erin is geslopen. Ik heb ook nooit een ongeluk meegemaakt of zien gebeuren wat je vaak hoort.
Ik wil de vrijheid hebben overal heen te kunnen rijden. Onafhankelijk zijn. Gewoon zoals iedereen dat kan. Ook praktisch gezien is het handig met werk of vakanties.
Mijn vriend heeft nu contact gehad met een rijschool hier in de stad die gespecialiseerd zijn in het begeleiden van mensen met rijangst. Ook als deze al een rijbewijs hebben.
Nu ben ik op een punt dat ik mezelf gedwongen heb hier iets aan te doen, maar persoonlijk zou ik het liever gratis en met mijn vriend samen doen dan voor 40 euro per les, terwijl ik al een rijbewijs heb. Mijn vriend zegt dat er met mijn techniek weinig mis is, misschien wat meer ervaring op doen, maar dat het vooral gaat om de angst. En dat deze man hier waarschijnlijk meer in kan beteken als dat hij dat kan.
Zijn er meiden op het forum die ervaring hebben met deze vorm van autorijlessen? Op wat voor manier krijg je les? Wordt dit afgestemd op de angst of krijg je weer als voorheen gewoon rijles met alles erop en eraan?
alvast bedankt!
Voor mij is het altijd een obstakel geweest. Ik ben de vierde keer pas geslaagd voor mijn praktijkexamen. Rijlessen gingen moeizaam en waren niet leuk. Het klikte niet met mijn rijinstructeur, uiteindelijk kreeg ik les van zijn vrouw en bij haar ben ik uiteindelijk geslaagd.
Toen ik in het bezit was van mijn rijbewijs, was ik niet in het bezit van een auto, waardoor ik weinig op de weg kwam. Ook in onze thuissituatie was geen auto.
In de afgelopen 4 jaar heb ik meteen na het behalen van mijn rijbewijs enkele keren in de auto van mijn tante gereden. Zij was toen op vakantie en ik mocht haar auto lenen die week.
Daarna lang niet gereden. Toen ik vorige zomer voor het eerst met mijn vriend op vakantie ging, eistte hij dat ik ook een stuk zou rijden aangezien het zo ver was. Ik heb toen wonderbaarlijk genoeg een stuk door duitsland en oostenrijk gereden (snachts!)
Daarna in het afgelopen jaar misschien nog in totaal 4 keer een stuk van 45 min. naar mijn ouders.
Maar de angst blijft. Ik vermijd het autorijden, begin er nu zelfs verdrietig van te worden af en toe en mijn vriend heeft het er ook mee gehad. De angst wordt erger en geeft me stress. Behalve rijangst heb ik geen last van andere angsten. Misschien een typisch geval van dat het erin is geslopen. Ik heb ook nooit een ongeluk meegemaakt of zien gebeuren wat je vaak hoort.
Ik wil de vrijheid hebben overal heen te kunnen rijden. Onafhankelijk zijn. Gewoon zoals iedereen dat kan. Ook praktisch gezien is het handig met werk of vakanties.
Mijn vriend heeft nu contact gehad met een rijschool hier in de stad die gespecialiseerd zijn in het begeleiden van mensen met rijangst. Ook als deze al een rijbewijs hebben.
Nu ben ik op een punt dat ik mezelf gedwongen heb hier iets aan te doen, maar persoonlijk zou ik het liever gratis en met mijn vriend samen doen dan voor 40 euro per les, terwijl ik al een rijbewijs heb. Mijn vriend zegt dat er met mijn techniek weinig mis is, misschien wat meer ervaring op doen, maar dat het vooral gaat om de angst. En dat deze man hier waarschijnlijk meer in kan beteken als dat hij dat kan.
Zijn er meiden op het forum die ervaring hebben met deze vorm van autorijlessen? Op wat voor manier krijg je les? Wordt dit afgestemd op de angst of krijg je weer als voorheen gewoon rijles met alles erop en eraan?
alvast bedankt!
donderdag 21 mei 2009 om 12:45
Ik denk dat 't belangrijkste is dat je dagelijks in de auto stapt. Rijden leer je namelijk pas als je je rijbewijs hebt, niet als er iemand naast je zit. Dus gewoon er op uit met die auto, naar je werk, om boodschappen, even bij 'n vriendin langs: allemaal met de auto tot net zolang tot die auto 'n verlengstuk van jezelf is geworden. En als je dagelijks rijdt dan duurt het niet zo heel lang voor je zover bent.
donderdag 21 mei 2009 om 12:45
donderdag 21 mei 2009 om 12:50
Dat wordt op je afgestemd en dat lijkt me heel goed om te doen! Kijk, een lesauto heeft dubbele besturing, de instructeur kan dus ingrijpen en jij hoeft niet bang te zijn. Ik denk dat je met twee a drie lessen al een heel eind bent, je moet gewoon even je zekerheid terug krijgen!
I only get one shot at life - so I shoot to kill
donderdag 21 mei 2009 om 12:51
Ik vind het heerlijk om te rijden, maar inderdaad met grote steden geef ik mijn portie aan fikkie! Dat heeft er meer mee te maken dat 'de anderen op de weg' blindelings weten waar ze heen moeten en ik zenuwachtig word omdat ik dat juist niet weet!
Wat Elninjoo zegt, ben ik het helemaal mee eens. Ik ben ook meteen veel gaan rijden, gewoon rondjes, gewoon even in een andere stad shoppen, en dan merk je opeens dat je steeds verder gaat....
Ik vind het heel goed van je dat je door Duitsland en Oostenrijk hebt gereden, en dat in de nacht! Had je daarna bevredigend gevoel?!
Ik ken ook niemand die de rijlessen hebben gevolgd ivm angst, maar ik kan mij wel voorstellen dat het helpt! Tuurlijk is het 40¤, maar je krijgt er veel voor terug, misschien heb je maar 1 of 2 lessen nodig!!
Heel veel succes!!
Wat Elninjoo zegt, ben ik het helemaal mee eens. Ik ben ook meteen veel gaan rijden, gewoon rondjes, gewoon even in een andere stad shoppen, en dan merk je opeens dat je steeds verder gaat....
Ik vind het heel goed van je dat je door Duitsland en Oostenrijk hebt gereden, en dat in de nacht! Had je daarna bevredigend gevoel?!
Ik ken ook niemand die de rijlessen hebben gevolgd ivm angst, maar ik kan mij wel voorstellen dat het helpt! Tuurlijk is het 40¤, maar je krijgt er veel voor terug, misschien heb je maar 1 of 2 lessen nodig!!
Heel veel succes!!
donderdag 21 mei 2009 om 12:52
Hier hetzelfde verhaal. Al 12 jaar mijn rijbewijs en de keren dat ik gereden heb zijn op twee (zeer zweterige!) handen te tellen geweest. De laatste keer dat ik reed is denk ik zo'n 5/6 jaar geleden.
Wij hebben geen auto, wonen erg centraal en kunnen in feite alles lopen. Maar toch, toch zal ik toch een keer over die angst heen moeten komen.
Ik heb verder ook geen nare ervaringen met ongelukken o.i.d. en ben in 2x afrijden geslaagd. Heel weird. Ben ook totaal niet angstig aangelegd verder en behoorlijk zelfstandig. Daarom snap ik er ook niets van. Ik moet wel zeggen dat ik altijd al angstige dromen heb gehad over autorijden. Dat zo'n ding ineens zijn eigen ding gaat doen. Beetje a la Christine, van Stephen King. Dat ik in een auto zit waar ik ineens 0 controle meer over heb. Dat ik in het water rijd. Dat hij ineens in zijn achteruit gaat. Enz. enz. enz.
Heel idioot.
Wij hebben geen auto, wonen erg centraal en kunnen in feite alles lopen. Maar toch, toch zal ik toch een keer over die angst heen moeten komen.
Ik heb verder ook geen nare ervaringen met ongelukken o.i.d. en ben in 2x afrijden geslaagd. Heel weird. Ben ook totaal niet angstig aangelegd verder en behoorlijk zelfstandig. Daarom snap ik er ook niets van. Ik moet wel zeggen dat ik altijd al angstige dromen heb gehad over autorijden. Dat zo'n ding ineens zijn eigen ding gaat doen. Beetje a la Christine, van Stephen King. Dat ik in een auto zit waar ik ineens 0 controle meer over heb. Dat ik in het water rijd. Dat hij ineens in zijn achteruit gaat. Enz. enz. enz.
Heel idioot.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
donderdag 21 mei 2009 om 13:01
quote:Spijker schreef op 21 mei 2009 @ 12:50:
Dat wordt op je afgestemd en dat lijkt me heel goed om te doen! Kijk, een lesauto heeft dubbele besturing, de instructeur kan dus ingrijpen en jij hoeft niet bang te zijn. Ik denk dat je met twee a drie lessen al een heel eind bent, je moet gewoon even je zekerheid terug krijgen!
Dit is ook het argument van mijn vriend. Hij zegt misschien heb je maar een paar lessen nodig en hij is een specialist.
Aan de andere kant kan ik me ook vinden in wat mensen hier schrijven over ervaring opdoen. Misschien moet ik maar even voor schut staan als de auto afslaat of op me laten schelden door andere haastige weggebruikers.
En dan langzaam opbouwen op rustige tijden rijden? Inderdaad met boodschappen doen even op en neer.
Alleen in de auto vind ik nu nog wel een stap teveel ineens. Ik vind het prettig nu met twee paar ogen te kunnen kijken of wat tips te kunnen krijgen van iemand naast me.
Winterdip: ondervind jij dan niet teveel negatieve gevolgen om er iets aan te doen? Ik wil zelf niet op een punt komen dat ik jaren verder ben en nooit meer gereden heb en het ook niet meer ga doen.
Dat wordt op je afgestemd en dat lijkt me heel goed om te doen! Kijk, een lesauto heeft dubbele besturing, de instructeur kan dus ingrijpen en jij hoeft niet bang te zijn. Ik denk dat je met twee a drie lessen al een heel eind bent, je moet gewoon even je zekerheid terug krijgen!
Dit is ook het argument van mijn vriend. Hij zegt misschien heb je maar een paar lessen nodig en hij is een specialist.
Aan de andere kant kan ik me ook vinden in wat mensen hier schrijven over ervaring opdoen. Misschien moet ik maar even voor schut staan als de auto afslaat of op me laten schelden door andere haastige weggebruikers.
En dan langzaam opbouwen op rustige tijden rijden? Inderdaad met boodschappen doen even op en neer.
Alleen in de auto vind ik nu nog wel een stap teveel ineens. Ik vind het prettig nu met twee paar ogen te kunnen kijken of wat tips te kunnen krijgen van iemand naast me.
Winterdip: ondervind jij dan niet teveel negatieve gevolgen om er iets aan te doen? Ik wil zelf niet op een punt komen dat ik jaren verder ben en nooit meer gereden heb en het ook niet meer ga doen.
donderdag 21 mei 2009 om 13:03
"Ik vind het heel goed van je dat je door Duitsland en Oostenrijk hebt gereden, en dat in de nacht! Had je daarna bevredigend gevoel?!
Ja dat was een heerlijk gevoel! Ik was toen heel trots op mezelf. Daarom begrijp ik ook niet goed dat ik op zulke momenten niet doorpak maar ben teruggevallen in de angst voor autorijden.
Ja dat was een heerlijk gevoel! Ik was toen heel trots op mezelf. Daarom begrijp ik ook niet goed dat ik op zulke momenten niet doorpak maar ben teruggevallen in de angst voor autorijden.
donderdag 21 mei 2009 om 13:03
Bij mij zat er ook een behoorlijk gat tussen rijbewijs en echt gaan rijden. Ik vond het verschrikkelijk, kreeg al klotsende oksels als ik eraan dacht dat ik misschien halverwege een helling stil kwam te staan, dat er alleen krappe parkeerplekken waren, dat er weet ik veel wat onderweg ging gebeuren. Ik heb de 'makkelijke' weg gekozen: ik kocht een klein automaatje, zodat ik nooit problemen met parkeren zou hebben en ik me alleen maar hoefde te concentreren op autorijden (omdat je niet hoeft te schakelen). Inmiddels ben ik een scheurmonster, ik rijd overal heen en vind niks meer eng. Het enige nadeel is wel dat ik echt niet meer in een schakelauto kan/wil rijden, dat is soms wel eens lastig.
donderdag 21 mei 2009 om 13:04
Probeer het in stapjes en elke stap een x-aantal keer, totdat je over de drempel stapt voor de volgende:
1 op een rustig moment met iemand er naast
2 op een rustig moment alleen, niet te ver
3 op een rustig moment een eind verder
4 de snelweg op
5 eventueel: door utrecht of a'dam
6 je kan alles
En dan niet 5 weken wachten tussen elke stap want je moet het onderhouden. Als je een half jaar elke dag rijdt, doe je dat zo met 2 vingers in je neus.
Succes
1 op een rustig moment met iemand er naast
2 op een rustig moment alleen, niet te ver
3 op een rustig moment een eind verder
4 de snelweg op
5 eventueel: door utrecht of a'dam
6 je kan alles
En dan niet 5 weken wachten tussen elke stap want je moet het onderhouden. Als je een half jaar elke dag rijdt, doe je dat zo met 2 vingers in je neus.
Succes
donderdag 21 mei 2009 om 13:07
Ik zou er echt graag 80 euro voor neertellen om die twee ogen dan een rijinstructeur te laten zijn, ipv vriend!
Want:
- de instructeur is hiervoor opgeleid
- de instructeur kan ingrijpen want de auto heeft dubbele besturing
- er staat een L op het dak dus andere auto's zullen meer rekening met je houden
- ik zou niet willen dat vriend ernaast zit en zegt wat ik moet doen, besteed zoiets liever uit
Want:
- de instructeur is hiervoor opgeleid
- de instructeur kan ingrijpen want de auto heeft dubbele besturing
- er staat een L op het dak dus andere auto's zullen meer rekening met je houden
- ik zou niet willen dat vriend ernaast zit en zegt wat ik moet doen, besteed zoiets liever uit
I only get one shot at life - so I shoot to kill
donderdag 21 mei 2009 om 13:11
Eens met Elninjoo; het is een kwestie van 'gewoon' doen. Ook ik haalde vlekkeloos mijn rijbewijs maar had geen auto. Was ook niet echt nodig aangezien ik op 10 minuutjes fietsen van mijn werk woonde. En toen kreeg ik een andere baan waarvoor ik een klein uurtje moest reizen.....trein was een optie maar had ik geen zin in. Dus dan toch maar die auto. Heb die baan nu ruim 3 jaar en vind autorijden heerlijk; lekker m'n hoofd leegmaken als ik van het werk kom, muziekje aan en scheuren maar....de wereld is van mij! Succes!
donderdag 21 mei 2009 om 13:12
Ja, een automaatje. Als we die voor de deur hadden staan zou ik misschien iets sneller weer eens in de auto stappen. Met iemand erbij, dat wel!
Maar mijn vriend vindt dat onzin. Zegt: "Als er hier een keer een auto komt, dan komt er een normale schakelauto." Maar voorlopig is er hier toch nog geen auto.
Ik maak altijd grapjes over terug rijden op een feestje o.i.d. dan zeg ik tegen mijn vriend: "Ik heb al een paar wijntjes op, nu durf ik wel hoor!" Hahaha. Zaterdag lenen we (weer) het autootje van mijn moeder omdat we gaan bbq'en bij vrieden die bepaald niet in de buurt wonen. We blijven daar dan pitten omdat vriend ook wat wil drinken. En daar baal ik nu dus best wel van. Want ik vind het hartstikke leuk om te gaan bbq'en, maar ik houd er totaal niet van om bij iemand te logeren. Ik wil gewoon in mijn eigen bed liggen.
Dus ja, soms ondervind ik er wel negatieve gevolgen van maar ik moet zeggen dat dat niet vaak voorkomt. Want op andere manieren kom je er ook wel hoor. Veertig jaar geleden deed iedereen zo'n beetje alles op de fiets Maar ik weet dat ik het toch wel weer een keer MOET oppakken. We willen graag kinderen. Als die er ooit komen dan moet er ook wel een auto komen. Stel je voor dat je kind ineens struikelt en met een gapende hoofdwond zit, dan moet ik toch in staat zijn om naar de eerste hulp te rijden.
Maar mijn vriend vindt dat onzin. Zegt: "Als er hier een keer een auto komt, dan komt er een normale schakelauto." Maar voorlopig is er hier toch nog geen auto.
Ik maak altijd grapjes over terug rijden op een feestje o.i.d. dan zeg ik tegen mijn vriend: "Ik heb al een paar wijntjes op, nu durf ik wel hoor!" Hahaha. Zaterdag lenen we (weer) het autootje van mijn moeder omdat we gaan bbq'en bij vrieden die bepaald niet in de buurt wonen. We blijven daar dan pitten omdat vriend ook wat wil drinken. En daar baal ik nu dus best wel van. Want ik vind het hartstikke leuk om te gaan bbq'en, maar ik houd er totaal niet van om bij iemand te logeren. Ik wil gewoon in mijn eigen bed liggen.
Dus ja, soms ondervind ik er wel negatieve gevolgen van maar ik moet zeggen dat dat niet vaak voorkomt. Want op andere manieren kom je er ook wel hoor. Veertig jaar geleden deed iedereen zo'n beetje alles op de fiets Maar ik weet dat ik het toch wel weer een keer MOET oppakken. We willen graag kinderen. Als die er ooit komen dan moet er ook wel een auto komen. Stel je voor dat je kind ineens struikelt en met een gapende hoofdwond zit, dan moet ik toch in staat zijn om naar de eerste hulp te rijden.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
donderdag 21 mei 2009 om 13:22
En dan maar mensen die zeggen dat er op viva bitches zitten 
IrisH, die kleine stapjes is ook de manier hoe ik het wil aanpakken. Het vreemde bij mij is dat ik de autosnelweg niet zo'n ramp vind, maar wel het rijden in de binnenstad of wijken met veel zijstraten, stoplichten, rotondes etc.
Spijker, ik zou in ieder geval een afspraak kunnen maken met die instructeur, dat ik weet wat zijn aanpak is, hoe lang hij nodig denkt te hebben, dat soort zaken. Ik voel me bij mijn vriend gewoon meer vertrouwd. Daar kan ik een keer tegen schelden bij wijze van spreken. Daarbij heb ik een paar keer in onze auto gereden en voelt die nu een beetje vertrouwd. Maar ik sluit beide opties in ieder geval nog niet uit!
Als ik dan afgelopen weekend bij mijn nichtje in de auto zit die pas haar rijbewijs heeft gehaald en nog niet zo heel goed rijdt, maar het wel DOET, denk ik, dat moet ik dus ook kunnen, zet jezelf eroverheen.
IrisH, die kleine stapjes is ook de manier hoe ik het wil aanpakken. Het vreemde bij mij is dat ik de autosnelweg niet zo'n ramp vind, maar wel het rijden in de binnenstad of wijken met veel zijstraten, stoplichten, rotondes etc.
Spijker, ik zou in ieder geval een afspraak kunnen maken met die instructeur, dat ik weet wat zijn aanpak is, hoe lang hij nodig denkt te hebben, dat soort zaken. Ik voel me bij mijn vriend gewoon meer vertrouwd. Daar kan ik een keer tegen schelden bij wijze van spreken. Daarbij heb ik een paar keer in onze auto gereden en voelt die nu een beetje vertrouwd. Maar ik sluit beide opties in ieder geval nog niet uit!
Als ik dan afgelopen weekend bij mijn nichtje in de auto zit die pas haar rijbewijs heeft gehaald en nog niet zo heel goed rijdt, maar het wel DOET, denk ik, dat moet ik dus ook kunnen, zet jezelf eroverheen.
donderdag 21 mei 2009 om 13:28
Je hebt rij-angst. Dat is een veel meer voorkomend fenomeen dan veel mensen denken. Dit kan iedereen overkomen en hoeft niets te maken te hebben met verleden of iemands psychische toestand. Het is, alle goede tips ten spijt, echt moeilijk om dit op te lossen zonder iemand die hierin gespecialiseerd is. Het probleem van veel angst is dat het juist erger word op het moment dat je je ertegen probeert te verzetten. Als je van je rijangst af wil komen en je kunt het geld missen zou ik echt lessen nemen bij een gespecialiseerde rijschool. En heb niet de illusie dat je er met twee uurtjes lessen vanaf bent maar het kost je ook geen 1000 Euro. Zorg wel dat je een goed gevoel hebt bij de rijschool want niets is vervelender dan ook nog eens bij een rijinstructeur in de auto te stappen die zichzelf specialist vind omdat hij er weleens wat over gelezen heeft.
Het best kun je daarom kiezen voor een bij de BOVAG aangesloten rijschool die gespecialiseerd is in rijangst. Kijk even op: Bovag
Er zijn boeken geschreven over omgaan met rij-angst en dat is wellicht een goed alternatief als je het geld niet kunt/ wilt missen. Je bent dan alleen veel langer onderweg en de kans op succes is wat kleiner. Ik mag hier geen reclame maken denk ik maar als je de uitgever en schrijver wil weten mag je me gerust een pb doen.
Volgens mij gaat je vriend er goed mee om.
Ik ben benieuwd naar de afloop.
Succes!
Het best kun je daarom kiezen voor een bij de BOVAG aangesloten rijschool die gespecialiseerd is in rijangst. Kijk even op: Bovag
Er zijn boeken geschreven over omgaan met rij-angst en dat is wellicht een goed alternatief als je het geld niet kunt/ wilt missen. Je bent dan alleen veel langer onderweg en de kans op succes is wat kleiner. Ik mag hier geen reclame maken denk ik maar als je de uitgever en schrijver wil weten mag je me gerust een pb doen.
Volgens mij gaat je vriend er goed mee om.
Ik ben benieuwd naar de afloop.
Succes!
donderdag 21 mei 2009 om 13:32
Ik vind parkeren en grote steden ook eng. Met name omdat andere mensen (in mijn ogen) zo af en toe heel onverwachte dingen kunnen doen, en ik niet zo goed ben in snel daarop reageren.
Ik rij trouwens liever alleen dan met iemand naast me (zelfs niet m'n vriend). Ik ben altijd bang dat diegene denkt dat ik raar rij (of eigenlijk: te voorzichtig). Dan vind ik zelfs grote steden niet meer zo eng, en maakt het me niet uit als de auto scheef geparkeerd staat.
Ik rij trouwens liever alleen dan met iemand naast me (zelfs niet m'n vriend). Ik ben altijd bang dat diegene denkt dat ik raar rij (of eigenlijk: te voorzichtig). Dan vind ik zelfs grote steden niet meer zo eng, en maakt het me niet uit als de auto scheef geparkeerd staat.
donderdag 21 mei 2009 om 13:34
Dankje Chantal,
Mijn vriend is inderdaad echt enorm lief. Ik kan de lessen op dit moment niet betalen, mijn vriend wil dat voor me doen, dat speelt voor mij ook mee dat ik hem niet extra wil belasten ermee.
Ik las op internet dat er inderdaad zon 1 miljoen! mensen last van rijangst hebben.
De rijinstructeur waar mijn vriend contact mee heeft gehad is inderdaad een specialist die bij BOVAG aangesloten is. Hij reageerde aan de telefoon ook totaal niet oordelend, maar juist "ow dat maak ik zo'n beetje elke week mee" Het was duidelijk dat hij vaker met het bijltje gehakt heeft.
Mijn vriend is inderdaad echt enorm lief. Ik kan de lessen op dit moment niet betalen, mijn vriend wil dat voor me doen, dat speelt voor mij ook mee dat ik hem niet extra wil belasten ermee.
Ik las op internet dat er inderdaad zon 1 miljoen! mensen last van rijangst hebben.
De rijinstructeur waar mijn vriend contact mee heeft gehad is inderdaad een specialist die bij BOVAG aangesloten is. Hij reageerde aan de telefoon ook totaal niet oordelend, maar juist "ow dat maak ik zo'n beetje elke week mee" Het was duidelijk dat hij vaker met het bijltje gehakt heeft.
donderdag 21 mei 2009 om 13:39
@ j22, bij mij is het juist andersom. Als ik dan moet rijden dan liever met iemand naast me, dan heb ik het gevoel dat ik zekerder ben. Vier ogen zien meer dan twee. Ik krijg juist de kriebels bij het idee alleen te moeten rijden. Waar ik ook "angstig" voor ben is (het idee) dat zo'n auto afslaat. Sta ik als eerste voor een stoplicht, met heel veel auto's achter me, springt het stoplicht op groen, slaat de auto af. Daar word ik al helemaal zenuwachtig van.
Ik heb ooit eens een heel stuk 's nachts gereden (met mensen erbij). Dat ging prima op zich. Ik ben echt bang voor verkeersdrukte, andere auto's om me me heen, stoplichten, remmen, optrekken, schakelen, fietsers, brommers enz. Kortom, verkeersdrukte.
Ik heb ooit eens een heel stuk 's nachts gereden (met mensen erbij). Dat ging prima op zich. Ik ben echt bang voor verkeersdrukte, andere auto's om me me heen, stoplichten, remmen, optrekken, schakelen, fietsers, brommers enz. Kortom, verkeersdrukte.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
donderdag 21 mei 2009 om 13:41
@ vivian, als je vriend het aanbiedt zou ik dat aannemen. Het is ook in zijn belang, hartstikke lief dat hij je op die manier wil helpen. Ik zou het doen. Ook omdat jullie al een auto hebben. Misschien kun je met hem afspreken dat je in eerste instantie 3 of 4 lessen neemt. En dat je na een les, 's avonds met hem nog een half uurtje gaat rijden, om ook gelijk aan je eigen auto te wennen.
Wij hebben (nog) geen auto maar zodra we een auto krijgen dan wil ik ook gelijk actie ondernemen.
Wij hebben (nog) geen auto maar zodra we een auto krijgen dan wil ik ook gelijk actie ondernemen.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
donderdag 21 mei 2009 om 13:42
Sinds een paar weken mag ik me ook autobezitter noemen. Heb vijf jaar mijn rijbewijs en de keren dat ik had gereden waren op 2 handen te tellen.
Eerste keren was ik heel erg nerveus, ging ook uitstellen als ik weg moest want ik vond het zo eng. Nu ook elke keer nog iets nerveus als ik weer achter het stuur kruip, gister in de spits op de randweg eindhoven ook niet echt naar m'n zin gehad, maar daar leer je wel het meeste van.
Ik denk dat het heel goed is om die lessen te nemen. Je moet er gewoon even achter komen dat je heus wel kunt rijden, en een instructeur naast je kan je uitleggen waar je zwakke plekken zitten.
En rijden moet je leren, en dat begint als je zelf de weg op gaat. Succes ermee in elk geval! Het is erg zonde als deze angsten je beperken in je leven...
@ WInterdip: grappig, ik heb dat eigenlijk meer andersom. Als ik alleen ben weet ik dat ik het alleen moet doen en ben ik wat zekerder juist.
Weet je wat me trouwens wel opvalt op de weg, dat mensen je er soms echt gewoon _niet_ tussenlaten, als je moet uitvoegen bijvoorbeeld. Dan rijd je honderden meters met je richting aan en iedereen scheurt je voorbij. Ik laat mensen er echt altijd tussen en krijg altijd een dankbaar gebaar terug.. Als we elkaar toch op die manier zouden helpen op de weg zouden er echt minder ongelukken gebeuren. Maar dat is wel een ander onderwerp
Eerste keren was ik heel erg nerveus, ging ook uitstellen als ik weg moest want ik vond het zo eng. Nu ook elke keer nog iets nerveus als ik weer achter het stuur kruip, gister in de spits op de randweg eindhoven ook niet echt naar m'n zin gehad, maar daar leer je wel het meeste van.
Ik denk dat het heel goed is om die lessen te nemen. Je moet er gewoon even achter komen dat je heus wel kunt rijden, en een instructeur naast je kan je uitleggen waar je zwakke plekken zitten.
En rijden moet je leren, en dat begint als je zelf de weg op gaat. Succes ermee in elk geval! Het is erg zonde als deze angsten je beperken in je leven...
@ WInterdip: grappig, ik heb dat eigenlijk meer andersom. Als ik alleen ben weet ik dat ik het alleen moet doen en ben ik wat zekerder juist.
Weet je wat me trouwens wel opvalt op de weg, dat mensen je er soms echt gewoon _niet_ tussenlaten, als je moet uitvoegen bijvoorbeeld. Dan rijd je honderden meters met je richting aan en iedereen scheurt je voorbij. Ik laat mensen er echt altijd tussen en krijg altijd een dankbaar gebaar terug.. Als we elkaar toch op die manier zouden helpen op de weg zouden er echt minder ongelukken gebeuren. Maar dat is wel een ander onderwerp
donderdag 21 mei 2009 om 13:44
Oh ja, en met dat parkeren en de weg zoeken enzo: ik heb gewoon schijt aan mensen die vinden dat ik dan sta te klooien.
Iedereen staat toch wel eens te klooien met de auto? Als het maar net past of als je de weg niet weet ofzo? Mensen irriteren zich echt razendsnel in het verkeer en dat ga ik me gewoon niet aantrekken, laat ik gewoon van me afglijden.
Laatst bijvoorbeeld sloeg mijn auto af voor het stoplicht en wilde nooit meer starten. Een man in de auto achter me ging op zijn toeter hangen, alsof ik daar voor mn lol stilstond! Dat kan ik me dus echt niet aantrekken..
Dus als ik dan 12x moet steken voordat ik t ding geparkeerd heb gekregen, so be it. En als 'ie dan scheef staat, maar wel veilig en iedereen kan er prima langs, nou dan staat 'ie toch lekker scheef?
Iedereen staat toch wel eens te klooien met de auto? Als het maar net past of als je de weg niet weet ofzo? Mensen irriteren zich echt razendsnel in het verkeer en dat ga ik me gewoon niet aantrekken, laat ik gewoon van me afglijden.
Laatst bijvoorbeeld sloeg mijn auto af voor het stoplicht en wilde nooit meer starten. Een man in de auto achter me ging op zijn toeter hangen, alsof ik daar voor mn lol stilstond! Dat kan ik me dus echt niet aantrekken..
Dus als ik dan 12x moet steken voordat ik t ding geparkeerd heb gekregen, so be it. En als 'ie dan scheef staat, maar wel veilig en iedereen kan er prima langs, nou dan staat 'ie toch lekker scheef?
I only get one shot at life - so I shoot to kill
donderdag 21 mei 2009 om 13:47
Wat Spijker hierboven ook zegt dus. Ik heb ook vaak last van klevers, laatst iemand die bijna bij me binnenzat, terwijl de linkerbaan helemaal vrij was? Zo raar! Maar daar heb ik niets aan hoor, ik laat me toch zeker niet opjagen :o
Parkeren heb ik geen problemen mee, op de een of andere manier is het me tot nu toe steeds erg vlot gelukt. Heel leuk, laatst bij mijn moeder voor de deur, in 1 vloeiende beweging achteruit ingeparkeerd terwijl ze stonden te kijken.
Moet ook wel trouwens, zonder stuurbekrachtiging is inparkeren niet erg leuk als je hem niet goed in het vak krijgt
Je moet je echt niet op laten jagen, ik denk altijd maar als mensen gaan toeteren of wat dan ook: joh, denk aan je hart! Wat een gecompliceerd leven heb je als je je druk gaat maken omdat de persoon voor je zich toevallig wel aan de maximumsnelheid houdt...
ooit deed ik dat wel, werd ik echt erg nerveus als er iemand dicht op me zat. Nu niet meer, laat ze zich maar opnaaien, daar heb ik dus echt geen boodschap aan
Parkeren heb ik geen problemen mee, op de een of andere manier is het me tot nu toe steeds erg vlot gelukt. Heel leuk, laatst bij mijn moeder voor de deur, in 1 vloeiende beweging achteruit ingeparkeerd terwijl ze stonden te kijken.
Moet ook wel trouwens, zonder stuurbekrachtiging is inparkeren niet erg leuk als je hem niet goed in het vak krijgt
Je moet je echt niet op laten jagen, ik denk altijd maar als mensen gaan toeteren of wat dan ook: joh, denk aan je hart! Wat een gecompliceerd leven heb je als je je druk gaat maken omdat de persoon voor je zich toevallig wel aan de maximumsnelheid houdt...
ooit deed ik dat wel, werd ik echt erg nerveus als er iemand dicht op me zat. Nu niet meer, laat ze zich maar opnaaien, daar heb ik dus echt geen boodschap aan
donderdag 21 mei 2009 om 13:47
quote:Winterdip schreef op 21 mei 2009 @ 13:39:
Waar ik ook "angstig" voor ben is (het idee) dat zo'n auto afslaat. Sta ik als eerste voor een stoplicht, met heel veel auto's achter me, springt het stoplicht op groen, slaat de auto af. Daar word ik al helemaal zenuwachtig van.
.
En wat dan nog? Dat had ik dus laatst. En ik heb een oud autootje dus de enige oplossing is dan: motor uit, even een minuutje wachten en weer starten (de motor verzuipt vrij snel). Tja, ik kan er niets aan doen en ik doe het niet expres. Dus de mensen achter me moesten even wachten of om me heen, sorry hoor.
(overigens hoop ik met mn vakantiegeld straks een nieuwere auto te kopen, eindelijk weer normaal rijden!)
Ik heb nu al zo vaak gehad dat t ding me ergens liet staan, ik heb gemerkt dat er altijd wel een man te vinden is om even te helpen met aanduwen!
Waar ik ook "angstig" voor ben is (het idee) dat zo'n auto afslaat. Sta ik als eerste voor een stoplicht, met heel veel auto's achter me, springt het stoplicht op groen, slaat de auto af. Daar word ik al helemaal zenuwachtig van.
.
En wat dan nog? Dat had ik dus laatst. En ik heb een oud autootje dus de enige oplossing is dan: motor uit, even een minuutje wachten en weer starten (de motor verzuipt vrij snel). Tja, ik kan er niets aan doen en ik doe het niet expres. Dus de mensen achter me moesten even wachten of om me heen, sorry hoor.
(overigens hoop ik met mn vakantiegeld straks een nieuwere auto te kopen, eindelijk weer normaal rijden!)
Ik heb nu al zo vaak gehad dat t ding me ergens liet staan, ik heb gemerkt dat er altijd wel een man te vinden is om even te helpen met aanduwen!
I only get one shot at life - so I shoot to kill
donderdag 21 mei 2009 om 13:48
Ik heb dat ook Winterdip.
Op de autoweg/autosnelweg is het helder voor mij. Iedereen dezelfde kant op en gaan wat overdreven gezegd.
Dat van dat afslaan herken ik wel. Ik stond vooraan (die keer dat ik reed) sloeg dat oude blik af. Dan raak ik nerveus en gaat alles mis. Terwijl als ik met mijn vriend in de auto zit en dat ding slaat af, heeft hij het binnen 2 sec aan de gang en heb ik het bijna niet eens in de gaten.
Ik heb ook moeite met vooruitkijken en situaties inschatten.
Maar nogmaals dit is mijn kant van het verhaal, ik hoor van mensen dat mijn techniek echt niet beroerd is, dus misschien dat ik "denk" dat ik niet kan rijden vanuit de rijangst.
Op de autoweg/autosnelweg is het helder voor mij. Iedereen dezelfde kant op en gaan wat overdreven gezegd.
Dat van dat afslaan herken ik wel. Ik stond vooraan (die keer dat ik reed) sloeg dat oude blik af. Dan raak ik nerveus en gaat alles mis. Terwijl als ik met mijn vriend in de auto zit en dat ding slaat af, heeft hij het binnen 2 sec aan de gang en heb ik het bijna niet eens in de gaten.
Ik heb ook moeite met vooruitkijken en situaties inschatten.
Maar nogmaals dit is mijn kant van het verhaal, ik hoor van mensen dat mijn techniek echt niet beroerd is, dus misschien dat ik "denk" dat ik niet kan rijden vanuit de rijangst.
