Psyche
alle pijlers
ik zit als oma in de knoop.
zondag 4 juli 2021 om 15:03
Sinds een half jaar ben ik oma van een schitterend kleinkind. En mijn man is opa 
Onze dochter en man en kind wonen een uur rijden van ons vandaan. Ook met openbaar vervoer is het ongeveer een uur.
Ze hebben altijd al aangegeven te willen verhuizen naar een huis dichterbij een van de opa's en oma's. Dat gaat nu dus gebeuren. Ze gaan verhuizen en komen dan nog steeds een uur van ons vandaan te wonen. Tot zover geen probleem. Met openbaar vervoer gaat het me twee uur kosten om er te komen!! Ik heb geen rijbewijs helaas.
Ik snap heel goed dat ze dat huis gekozen hebben. Een heel mooi huis met een grote tuin in en klein dorpje. Precies wat ze altijd wilden hebben.
Het probleem is nu dus dat ik heel erg in de knoop zit met mijn gevoelens. Ik gun het ze van harte maar ik vind het vreselijk voor mezelf. Ik kan nu niet meer zomaar naar ze toe. Ik voel het ook een beetje als een persoonlijke afwijzing. En ten laatste ben ik gewoon ronduit jaloers op de andere opa en oma. Die hebben veel meer tijd om nu met hun kleinkind door te brengen.
Logisch gezien weet ik dat ik niet jaloers en boos moet zijn want wij gaan ons kleinkind nog genoeg zien. Maar ja, logica helpt me niet om die gevoelens weg te krijgen.
Hoe moet ik dat doen? Wie kan me daarbij helpen?
Onze dochter en man en kind wonen een uur rijden van ons vandaan. Ook met openbaar vervoer is het ongeveer een uur. Ze hebben altijd al aangegeven te willen verhuizen naar een huis dichterbij een van de opa's en oma's. Dat gaat nu dus gebeuren. Ze gaan verhuizen en komen dan nog steeds een uur van ons vandaan te wonen. Tot zover geen probleem. Met openbaar vervoer gaat het me twee uur kosten om er te komen!! Ik heb geen rijbewijs helaas.
Ik snap heel goed dat ze dat huis gekozen hebben. Een heel mooi huis met een grote tuin in en klein dorpje. Precies wat ze altijd wilden hebben.
Het probleem is nu dus dat ik heel erg in de knoop zit met mijn gevoelens. Ik gun het ze van harte maar ik vind het vreselijk voor mezelf. Ik kan nu niet meer zomaar naar ze toe. Ik voel het ook een beetje als een persoonlijke afwijzing. En ten laatste ben ik gewoon ronduit jaloers op de andere opa en oma. Die hebben veel meer tijd om nu met hun kleinkind door te brengen.
Logisch gezien weet ik dat ik niet jaloers en boos moet zijn want wij gaan ons kleinkind nog genoeg zien. Maar ja, logica helpt me niet om die gevoelens weg te krijgen.
Hoe moet ik dat doen? Wie kan me daarbij helpen?
zondag 4 juli 2021 om 15:13
Precies. Er is van alles mogelijk:
- rijbewijs halen en een mooi klein autootje kopen
- gewoon de afstand overbruggen, ook al kost het veel tijd
- ze vaker uitnodigen om jouw kant op te komen
- zelf ook verhuizen
Het is uiteraard geen persoonlijke afwijzing. Tenminste, dat ligt niet voor de hand. Heb je redenen om aan te nemen dat het persoonlijk is?
zondag 4 juli 2021 om 15:18
Rijbewijs gaat niet lukken. Ik heb dat al een paar keer geprobeerd maar ik ben er veel te angstig voor.
Natuurlijk ga ik er ook wel naartoe en we nodigen hun ook gewoon uit. dat is het probleem allemaal niet. Het gaat om mijn gevoelens, daar moet ik wat mee.
@juf joke, ik weet wel dat het niet persoonlijk is maar zo voelt het toch wel een beetje. Wederom gevoelens dus
Natuurlijk ga ik er ook wel naartoe en we nodigen hun ook gewoon uit. dat is het probleem allemaal niet. Het gaat om mijn gevoelens, daar moet ik wat mee.
@juf joke, ik weet wel dat het niet persoonlijk is maar zo voelt het toch wel een beetje. Wederom gevoelens dus
zondag 4 juli 2021 om 15:22
Hoe vaak per week ging je afgelopen jaar naar kleinkind? Is dat moeilijker in te passen met de langere reistijd per OV?
Mwah, dat is een gedachte en die gedachte roept dan weer gevoelens op.
lautje62 schreef: ↑04-07-2021 15:18Rijbewijs gaat niet lukken. Ik heb dat al een paar keer geprobeerd maar ik ben er veel te angstig voor.
Natuurlijk ga ik er ook wel naartoe en we nodigen hun ook gewoon uit. dat is het probleem allemaal niet. Het gaat om mijn gevoelens, daar moet ik wat mee.
@juf joke, ik weet wel dat het niet persoonlijk is maar zo voelt het toch wel een beetje. Wederom gevoelens dus
Mwah, dat is een gedachte en die gedachte roept dan weer gevoelens op.
zondag 4 juli 2021 om 15:26
lautje62 schreef: ↑04-07-2021 15:18Rijbewijs gaat niet lukken. Ik heb dat al een paar keer geprobeerd maar ik ben er veel te angstig voor.
Natuurlijk ga ik er ook wel naartoe en we nodigen hun ook gewoon uit. dat is het probleem allemaal niet. Het gaat om mijn gevoelens, daar moet ik wat mee.
@juf joke, ik weet wel dat het niet persoonlijk is maar zo voelt het toch wel een beetje. Wederom gevoelens dus
Misschien wel nu je meer/andere motivatie hebt? Heb je er hulp bij gezocht? En is het het rijden waar je zo angstig voor bent of vooral het examen?
zondag 4 juli 2021 om 15:28
Ik snap het wel een beetje. Gevoelsmatig wonen ze nu verder weg.
Als het financieel haalbaar is, zou ik overwegen om een vast vakantiehuisje aan te schaffen in de buurt, en daar lekker de weekenden doorbrengen. Of misschien zelf verhuizen.
Ik begrijp ook wel dat ze dat huis hebben gekocht. Het is momenteel al niet gemakkelijk om een huis te kopen in deze overspannen huizenmarkt.
Als het financieel haalbaar is, zou ik overwegen om een vast vakantiehuisje aan te schaffen in de buurt, en daar lekker de weekenden doorbrengen. Of misschien zelf verhuizen.
Ik begrijp ook wel dat ze dat huis hebben gekocht. Het is momenteel al niet gemakkelijk om een huis te kopen in deze overspannen huizenmarkt.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
zondag 4 juli 2021 om 15:31
Ik niet als man of ik zelf nog werkt. Klinkt allemaal leuk, in de buurt van dochter gaan wonen, maar je krijgt dan waarschijnlijk langere reistijd. Moet daar ook investeren in nieuwe sociale contacten. Neem aan dat het niet de bedoeling van TO is om dagelijks bij haar dochter te zitten.
Ik heb trouwens wel gehoord van een stel dat verhuisde naar Zeeland omdat dochter daar ook heen was verhuisd. Na een paar jaar zei dochter: Pa, ma we gaan verhuizen, man heeft een nieuwe baan ergens in het oosten van het land,
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zondag 4 juli 2021 om 15:32
Verhuizen zou later misschien wel een optie kunnen zijn. Nu nog niet want mijn man werkt nog en die zou dan weer elke dag een veel te lange reistijd hebben.
@ S-groot, in ben bang in het verkeer. Het is dus het rijden zelf. En ja, je hebt gelijk, dat is een gedachte die gevoelens oproept. Ik moet dus stoppen met die gedachte! Daar kan ik wat mee.
Logeren kan ook hoor maar het ging me om mijn gedachten en gevoelens. Ik vind het wel fijn dat iedereen zo meedenkt. Dankjewel!
@ S-groot, in ben bang in het verkeer. Het is dus het rijden zelf. En ja, je hebt gelijk, dat is een gedachte die gevoelens oproept. Ik moet dus stoppen met die gedachte! Daar kan ik wat mee.
Logeren kan ook hoor maar het ging me om mijn gedachten en gevoelens. Ik vind het wel fijn dat iedereen zo meedenkt. Dankjewel!
zondag 4 juli 2021 om 15:33
Precies dit dus. Ik hoef inderdaad niet elke dag bij mijn dochter te zijn. Het gaat me vooral om mijn gevoelens, daar moet ik wat mee.nlies schreef: ↑04-07-2021 15:31Ik niet als man of ik zelf nog werkt. Klinkt allemaal leuk, in de buurt van dochter gaan wonen, maar je krijgt dan waarschijnlijk langere reistijd. Moet daar ook investeren in nieuwe sociale contacten. Neem aan dat het niet de bedoeling van TO is om dagelijks bij haar dochter te zitten.
Ik heb trouwens wel gehoord van een stel dat verhuisde naar Zeeland omdat dochter daar ook heen was verhuisd. Na een paar jaar zei dochter: Pa, ma we gaan verhuizen, man heeft een nieuwe baan ergens in het oosten van het land,
zondag 4 juli 2021 om 15:34
Mijn vriendin haar ouders hebben dit ook.
Misschien kunnen ze een logeerkamer maken? Haar ouders komen 1x in de week een nacht logeren en passen dan de volgende dag op terwijl zij gaan werken.
Opa en oma gingen altijd al met de caravan op vakantie en gaan nu regelmatig een weekend of week bij (klein) kind in de buurt op een camping staan. Dan kan oma lekker op de fiets op bezoek komen, oppassen en met kleinkind op stap.
Misschien kunnen ze een logeerkamer maken? Haar ouders komen 1x in de week een nacht logeren en passen dan de volgende dag op terwijl zij gaan werken.
Opa en oma gingen altijd al met de caravan op vakantie en gaan nu regelmatig een weekend of week bij (klein) kind in de buurt op een camping staan. Dan kan oma lekker op de fiets op bezoek komen, oppassen en met kleinkind op stap.
zondag 4 juli 2021 om 15:43
Accepteer dat je je zo voelt en weet dat het ok is, je misgunt ze niks maar had het zelf ook zo graag gehad. Voel je niet schuldig deel je gevoelens met je vrienden (niet met dochter) en weet dat je je alleen maar zo voelt omdat je veel van ze houdt. En daar verandert niks aan.
Kijk ook even naar deel/taxi/meerijd opties,
Kijk ook even naar deel/taxi/meerijd opties,
zondag 4 juli 2021 om 15:45
lautje62 schreef: ↑04-07-2021 15:32Verhuizen zou later misschien wel een optie kunnen zijn. Nu nog niet want mijn man werkt nog en die zou dan weer elke dag een veel te lange reistijd hebben.
@ S-groot, in ben bang in het verkeer. Het is dus het rijden zelf. En ja, je hebt gelijk, dat is een gedachte die gevoelens oproept. Ik moet dus stoppen met die gedachte! Daar kan ik wat mee.
Logeren kan ook hoor maar het ging me om mijn gedachten en gevoelens. Ik vind het wel fijn dat iedereen zo meedenkt. Dankjewel!
. En je hoeft niet per sé te stoppen met die gedachte (dat lukt meestal niet zo goed), maar je kunt er wel voor kiezen om hem niet meer serieus te nemen (en al helemaal niet verder te voeden). Jammer dat het rijden zelf zoveel angst oproept. Heb je ook speciale lessen gehad (er zijn instructeurs/rijscholen die zich 'specialiseren' in lesgeven aan mensen met (rij)angst)? Mocht je over een tijdje toch echt heel graag zelf met de auto naar dochter willen dan zou je je daar nog in kunnen verdiepen.
