Psyche
alle pijlers
Ik zit er even helemaal doorheen..
dinsdag 29 mei 2018 om 23:09
hoi allemaal,
Ik ben 17 jaar en zit er even helemaal doorheen. Ik wilde mijn verhaal eerst op een ander forum delen, maar dat ging niet dus het werd deze
.
Ik zal me als eerst even voorstellen. Ik ben Rozemarijn, 17 jaar en zit in 5 gymnasium. Ik hockey, heb hele aardige vriendinnen, maar het lukt me de laatste tijd niet meer zo goed om vrolijk te zijn.
Ik denk dat de oorzaak ligt bij het misschien niet overgaan naar 6 gymnasium. Het was een pittig jaar (moeder 2e keer kanker geconstateerd, oma overleden) waardoor ik me niet echt op school heb gericht. Nu is bijna het einde van het jaar aangebroken en ik moet 8en en 9ens halen om nog over te kunnen gaan. Mijn moeder denkt dat ik maar een onvoldoende sta, dus weet niet dat ik misschien blijf zitten. Doordat ik zoveel schoolwerk heb laten liggen, doe ik er ook niet meer echt mijn best voor. Ik kan me er gewoon niet aan toe zetten om aan het werk te gaan.
Verder (daardoor denk ik) ben ik de laatste tijd niet meer zo vrolijk, ik slaap laat waardoor ik altijd moe ben, ben stil bij mijn vriendinnen en kijk bijna alleen maar Netflix. Was er hiervoor niet echt mee bezig maar toen het vandaag zo hard regende en mijn boeken nat werden waardoor mijn vader boos werd vanwege de boete en mijn moeder boos omdat ik mijn kamer al weken niet heb opgeruimd, kon ik het niet meer aan en barstte ik in huilen uit. Ik weet het niet meer. Was van plan me ziek te melden, maar ben de laatste tijd al zo vaak ziek geweest. Ook moet ik morgen training geven met een vriendin, die ik liever niet in de steek wil laten.
Iemand tips?? Alles is welkom , want alle beetjes helpen..
Alvast heel erg bedankt!!
X Rozemarijn
Ik ben 17 jaar en zit er even helemaal doorheen. Ik wilde mijn verhaal eerst op een ander forum delen, maar dat ging niet dus het werd deze
.Ik zal me als eerst even voorstellen. Ik ben Rozemarijn, 17 jaar en zit in 5 gymnasium. Ik hockey, heb hele aardige vriendinnen, maar het lukt me de laatste tijd niet meer zo goed om vrolijk te zijn.
Ik denk dat de oorzaak ligt bij het misschien niet overgaan naar 6 gymnasium. Het was een pittig jaar (moeder 2e keer kanker geconstateerd, oma overleden) waardoor ik me niet echt op school heb gericht. Nu is bijna het einde van het jaar aangebroken en ik moet 8en en 9ens halen om nog over te kunnen gaan. Mijn moeder denkt dat ik maar een onvoldoende sta, dus weet niet dat ik misschien blijf zitten. Doordat ik zoveel schoolwerk heb laten liggen, doe ik er ook niet meer echt mijn best voor. Ik kan me er gewoon niet aan toe zetten om aan het werk te gaan.
Verder (daardoor denk ik) ben ik de laatste tijd niet meer zo vrolijk, ik slaap laat waardoor ik altijd moe ben, ben stil bij mijn vriendinnen en kijk bijna alleen maar Netflix. Was er hiervoor niet echt mee bezig maar toen het vandaag zo hard regende en mijn boeken nat werden waardoor mijn vader boos werd vanwege de boete en mijn moeder boos omdat ik mijn kamer al weken niet heb opgeruimd, kon ik het niet meer aan en barstte ik in huilen uit. Ik weet het niet meer. Was van plan me ziek te melden, maar ben de laatste tijd al zo vaak ziek geweest. Ook moet ik morgen training geven met een vriendin, die ik liever niet in de steek wil laten.
Iemand tips?? Alles is welkom , want alle beetjes helpen..
Alvast heel erg bedankt!!
X Rozemarijn
dinsdag 29 mei 2018 om 23:14
Klinkt in mijn oren een beetje alsof je ietwat overspannen bent. Begin eens met een bezoekje aan de huisarts.
En tja, toch je ouders maar vertellen dat je dit jaar waarschijnlijk niet gaat redden.
En tja, toch je ouders maar vertellen dat je dit jaar waarschijnlijk niet gaat redden.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
dinsdag 29 mei 2018 om 23:18
Meisje dan ga je een keer niet over, dan doe je het een jaartje over. Dat lijkt nu het einde van de wereld maar dat is het echt niet.
Praat even met jouw moeder, vertel hoe slecht jij je voelt hierbij, zeg dat je echt je best hebt gedaan maar dat het dit jaar even niet is gelukt. Als je 4 gym haalt zonder al teveel problemen en ineens in 5 door een zwaar jaar onderuit gaat, dan haal jij echt volgend jaar weer goede cijfers. Zitten blijven is bedoeld voor mensen in de situatie waarin jij zit. Dat is geen falen dat is menselijk gedrag doordat de omstandigheden te zwaar waren.
Praat even met jouw moeder, vertel hoe slecht jij je voelt hierbij, zeg dat je echt je best hebt gedaan maar dat het dit jaar even niet is gelukt. Als je 4 gym haalt zonder al teveel problemen en ineens in 5 door een zwaar jaar onderuit gaat, dan haal jij echt volgend jaar weer goede cijfers. Zitten blijven is bedoeld voor mensen in de situatie waarin jij zit. Dat is geen falen dat is menselijk gedrag doordat de omstandigheden te zwaar waren.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
dinsdag 29 mei 2018 om 23:20
Je hebt al heel wat achter de rug op zo'n jonge leeftijd, dus geen wonder dat je niet alle ballen in de lucht kunt houden en eigenlijk hoeft dat ook niet, als je er niet zo moeilijk over zou doen een keer een klas te doubleren. Meid, wat kan jou dat nou schelen dat je een extra jaartje naar school gaat, je zit daar lekker toch? Straks als je helemaal afgestudeerd bent, ik weet niet wat je verder nog wilt gaan doen qua studie, dan moet je werken tot je laatste ademtocht, want zover laten ze het in Den Haag wel komen, dus blijf voorlopig lekker op school, niemand maakt je wat.
Kop op en relax. Gooi Netflix het raam uit, met die personages kan je geen vriendschap sluiten, dat leidt tot niets. Ga naar buiten, ga zuurstof happen en zorg ervoor dat je het weer een beetje naar je zin krijgt en je zo voorbereid op het volgend studiejaar. Je hebt nog meer dan genoeg levensjaren om je over van alles en nog wat druk te maken, maar dat behoort niet in je tienerjaren thuis, dus weg met die donkere wolk van tegenslag, adem in en dan helemaal uit en begin overnieuw, dan komt het allemaal vast weer goed.
Ik wens je veel geluk en succes in je leven.
Kop op en relax. Gooi Netflix het raam uit, met die personages kan je geen vriendschap sluiten, dat leidt tot niets. Ga naar buiten, ga zuurstof happen en zorg ervoor dat je het weer een beetje naar je zin krijgt en je zo voorbereid op het volgend studiejaar. Je hebt nog meer dan genoeg levensjaren om je over van alles en nog wat druk te maken, maar dat behoort niet in je tienerjaren thuis, dus weg met die donkere wolk van tegenslag, adem in en dan helemaal uit en begin overnieuw, dan komt het allemaal vast weer goed.
Ik wens je veel geluk en succes in je leven.
dinsdag 29 mei 2018 om 23:23
En als je het echt heel naar vindt om dit alleen te moeten doen, praat dan morgen eerst even met jouw mentor, of een tante, oom, oma. Iemand die je vertrouwt en die oud genoeg is om met je mee te denken. Vertel diegene anders eerst hoe jij je voelt en misschien heeft hij/zij beter advies gewoon omdat zij jou en jouw ouders goed kent.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
dinsdag 29 mei 2018 om 23:29
Niet zo verdrietig zijn over school hoor! Dit komt echt goed! Ook al voel jij misschien wel dat je nu jezelf en jouw ouders teleurstelt. Misschien zijn ze dat ook wel een beetje maar heel veel ouders houden van hun kind en willen altijd het beste voor hen. Jouw ouders zijn vast niet anders ook al kunnen ze in de eerste instantie misschien wat teleurgesteld reageren. Dat is dan omdat zij ook een zwaar jaar hebben en probeer dat dan even te plaatsen. Maar wedden dat ze daarna echt met je mee zullen denken? Je klinkt als een lieve meid.
Is je moeder nog wakker? Loop anders even naar haar toe en laat haar zien hoe naar jij je voelt.
Is je moeder nog wakker? Loop anders even naar haar toe en laat haar zien hoe naar jij je voelt.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
donderdag 31 mei 2018 om 17:58
Heb met mijn moeder gepraat en ze was wel teleurgesteld maar niet boos. Ook nog samen naar mijn cijfers gekeken en er is nog een kans dat ik over ga! Ook gaat mijn moeder school mailen waardoor ik misschien een taak krijg voor de vakantie om toch over te kunnen zonder achterstand. Ik voel me veel beter en Enn, vooral heel erg bedankt voor jou reacties!!
donderdag 31 mei 2018 om 23:35
Goed van je! Zie je nou dat moeders naast streng, zeurderig en drammend gewoon lief, bezorgd zijn en het beste voor hun kind willen. Niet meer vergeten hoor! Jouw moeder is en blijft jouw mama ook al is ze nu ziek en ook al heeft ze het zwaar.hockeynetflixlover schreef: ↑31-05-2018 17:58Heb met mijn moeder gepraat en ze was wel teleurgesteld maar niet boos. Ook nog samen naar mijn cijfers gekeken en er is nog een kans dat ik over ga! Ook gaat mijn moeder school mailen waardoor ik misschien een taak krijg voor de vakantie om toch over te kunnen zonder achterstand. Ik voel me veel beter en Enn, vooral heel erg bedankt voor jou reacties!!
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
