Psyche
alle pijlers
Introvert? Schrijf mee! Deel 2
donderdag 23 juli 2020 om 08:59
Het vorige deel hebben we vol geschreven. In dit deel gaan we verder. Wie schrijft er nog meer mee?
Originele OP:
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
Originele OP:
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
In this mad house we must all survive
zaterdag 26 november 2022 om 17:56
Leuk dat dit topic weer actief is! Kletsen over dagelijkse dingen ben ik ook geen ster in. Heb ook geen 'standaard' route gevolgd met 'relatie, samenwonen, kinderen'. Dat zijn toch onderwerpen waarop mensen elkaar vinden en ik heb daar minder over in te brengen want het speelt niet bij mij en heeft ook nooit gespeeld.
En ik ben ook gewoon wel traag, als ik niet voorbereid ben op de vraag wat ik de laatste tijd gedaan heb bijv. zal er een warrig, niks zeggend antwoord zijn geweest.
Waar andere mensen uitgebreid kunnen vertellen over iets. Ik zou het ook leuk vinden om dat te kunnen. Zou veel dingen een stuk leuker maken, ook omdat ik inderdaad merk dat mensen mij ook niet echt opzoeken, waar ze met anderen wel snel een klik hebben.
En ik ben ook gewoon wel traag, als ik niet voorbereid ben op de vraag wat ik de laatste tijd gedaan heb bijv. zal er een warrig, niks zeggend antwoord zijn geweest.
Waar andere mensen uitgebreid kunnen vertellen over iets. Ik zou het ook leuk vinden om dat te kunnen. Zou veel dingen een stuk leuker maken, ook omdat ik inderdaad merk dat mensen mij ook niet echt opzoeken, waar ze met anderen wel snel een klik hebben.
zaterdag 26 november 2022 om 18:51
Ja, leuk dat dit topic weer actief is. Ik heb ook veel meegeschreven, een tijd geleden.
Ik herken dat ook van die feestjes en ik vind het wel bijzonder hoeveel mensen er ongemakkelijk onder zijn. Waar al die mensen toch zijn? Want áls ik op zo'n feestje sta (inderdaad, altijd als aanhangsel van mijn veel socialere vriend), lijkt het alsof ik de enige vreemde eend in de bijt ben, en dat anderen zich allemaal veel makkelijker in die setting bewegen. Moeten we dan niet eens ophouden met elkaar voor de gek te houden, denk ik dan... Inderdaad doe ik ook net alsof ik me amuseer en ben ik veel bezig met hoe ik voor anderen over kom, raar eigenlijk dat je je ongemakkelijkheid niet kunt tonen, maar zoiets doe je niet.
Overigens is dat vooral de reden dat ik geen gesprek gaande kan houden. Ik ben zo gespannen / teveel met mezelf bezig, dat er geen ongedwongen gesprek in zit. Ik ben koortsachtig een onderwerp aan het bedenken, boos op mezelf omdat ik niet adrem ben... en tegelijkertijd kan ik op een rustig moment bedenken: hee, waarom zou ik verantwoordelijk moeten zijn voor een openingszin?
Ik herken dat ook van die feestjes en ik vind het wel bijzonder hoeveel mensen er ongemakkelijk onder zijn. Waar al die mensen toch zijn? Want áls ik op zo'n feestje sta (inderdaad, altijd als aanhangsel van mijn veel socialere vriend), lijkt het alsof ik de enige vreemde eend in de bijt ben, en dat anderen zich allemaal veel makkelijker in die setting bewegen. Moeten we dan niet eens ophouden met elkaar voor de gek te houden, denk ik dan... Inderdaad doe ik ook net alsof ik me amuseer en ben ik veel bezig met hoe ik voor anderen over kom, raar eigenlijk dat je je ongemakkelijkheid niet kunt tonen, maar zoiets doe je niet.
Overigens is dat vooral de reden dat ik geen gesprek gaande kan houden. Ik ben zo gespannen / teveel met mezelf bezig, dat er geen ongedwongen gesprek in zit. Ik ben koortsachtig een onderwerp aan het bedenken, boos op mezelf omdat ik niet adrem ben... en tegelijkertijd kan ik op een rustig moment bedenken: hee, waarom zou ik verantwoordelijk moeten zijn voor een openingszin?
zondag 27 november 2022 om 09:51
Dat heb ik ook van te voren me druk maken over het feit dat ik met niemand durf te praten of me durf te mengen, ook denken wat zullen de mensen wel niet van me denken zo’n stil mensTulpje22 schreef: ↑26-11-2022 15:07Ik heb het feestje/etentje inmiddels achter de rug afgelopen donderdag en echt, het viel 100% mee. Verbaas me erover dat ik zoveel heb gekletst, zelfs ook met iemand die ik helemaal niet kende. De avond verliep erg vlot, voor ik het wist was het voorbij. Het waren vooral mensen die ik wel van gezicht kende, (die ene vrouw waar ik mee praatte kende ik niet) maar verder nooit echt mee had gepraat.
Eerder had ik een feestje waar ik echt niemand kende (op 2 man na ofzo) en dat vond ik dan weer minder geslaagd, daar voelde ik me wel echt een saaie stille muts. Weinig gesprekken gevoerd toen. Maar donderdag ging ik wel met een blij gevoel naar huis. Ik vond het gezellig en had een goed gevoel bij hoe het gegaan was
En heel trots zijn op mezelf als ik toch met een paar mensen heb gesproken
Maar toch komt bij elke verjaardag, feestje of een ander iets waar veel mensen zijn weer terug. Zo frustrerend.
Soms de neiging om niet te gaan, maar weet ook dat ik er niet voor weg moet lopen hoe moeilijk ik het ook vindt.
Maar met dit en nog andere dingen die spelen, vind in het leven soms wel ingewikkeld
zondag 27 november 2022 om 11:51
Wat een fijn en herkenbaar topic. Ik herken de ongemakkelijkheid in grote groepen. Het denken voor een ander. Door nare ervaringen in het verleden ben ik helaas heel waakzaam geworden op non-verbale signalen, zoals in een groepsgesprek mij niet of minder aankijken. Als ik te weinig bijdraag ga ik denken “moet ik niet wat meer zeggen”. Maar als de aandacht dan op mij gericht is ga ik mij ook weer ongemakkelijk voelen.
Heel frustrerend af en toe inderdaad. Ik vind mijzelf in groepen dan ook niet zo leuk overkomen. Wel heb ik geleerd dat oude pijn is die naar bovenkomt. Ik probeer nu zoveel mogelijk in het nu te zijn; wat zeggen de anderen, wat vind ik ervan. Dan ben ik maar wat zenuwachtig, of ongemakkelijk, dat is nu eenmaal wie ik ben.
Heel frustrerend af en toe inderdaad. Ik vind mijzelf in groepen dan ook niet zo leuk overkomen. Wel heb ik geleerd dat oude pijn is die naar bovenkomt. Ik probeer nu zoveel mogelijk in het nu te zijn; wat zeggen de anderen, wat vind ik ervan. Dan ben ik maar wat zenuwachtig, of ongemakkelijk, dat is nu eenmaal wie ik ben.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
