Psyche
alle pijlers
Intuitive eating
donderdag 30 mei 2019 om 13:38
Sinds enkele weken ben ik begonnen de principes van Intuitive Eating the volgen.
Ik zit wel in wat Facebook groepen maar allemaal Engelstalig en ik ben ook benieuwd of er mensen op het Viva Forum bekend mee zijn.
Ik ben erop gekomen omdat ik het eeuwig bezig zijn met diëten en gewicht zat ben. Ik heb vriendinnen van in de 60 die nog iedere dag worstelen met niet dun genoeg zijn tot mijn oma aan toe. Ik wil dit niet de rest van m'n leven moeten nastreven. Vorig jaar heb ik een poosje sessies met een psycholoog gehad om los te komen van het idee dat ik nergens echt recht op heb zolang ik niet dun ben. Dit heeft me echt op weg geholpen .
De 'body positivity' beweging helpt mij enorm om dat eeuwige streven naar dun zijn los te laten. Ik heb me er nu 29 jaar mee bezig gehouden (vanaf m'n 12e) en het heeft me nergens gebracht. Alleen een gevoel van falen.
Ik probeer nu mijn relatie met eten te normaliseren, ik leer naar hongergevoel te luisteren en mezelf niet steeds zo streng toe te spreken.
Het boek 'Intuitive eating' van Evelyn Tribole en Elyse Reach is de leidraad die ik hiervoor gebruik.
Het lijkt me leuk hier te schrijven met mensen die er ook mee bezig zijn.
Waarom staat dit topic niet bij Lijf & Lijn? Omdat het daar juist niet om gaat. En steeds in die pijler rondhangen is niet zo goed voor mij.
Eigenlijk is Intuitive Eating eten zoals 'gewone' mensen eten, mensen die nooit dieten, regelmatig dingen eten waar ze gewoon zin in hebben, etc. Klinkt voor veel mensen doodnormaal maar voor chronische dieters niet.
In dit topic is geen plek voor discussies of advies over af moeten vallen of het wel of niet moeten accepteren van dikke mensen.
Dit zijn de principes die in het boek worden uitgelegd:
Ik zit wel in wat Facebook groepen maar allemaal Engelstalig en ik ben ook benieuwd of er mensen op het Viva Forum bekend mee zijn.
Ik ben erop gekomen omdat ik het eeuwig bezig zijn met diëten en gewicht zat ben. Ik heb vriendinnen van in de 60 die nog iedere dag worstelen met niet dun genoeg zijn tot mijn oma aan toe. Ik wil dit niet de rest van m'n leven moeten nastreven. Vorig jaar heb ik een poosje sessies met een psycholoog gehad om los te komen van het idee dat ik nergens echt recht op heb zolang ik niet dun ben. Dit heeft me echt op weg geholpen .
De 'body positivity' beweging helpt mij enorm om dat eeuwige streven naar dun zijn los te laten. Ik heb me er nu 29 jaar mee bezig gehouden (vanaf m'n 12e) en het heeft me nergens gebracht. Alleen een gevoel van falen.
Ik probeer nu mijn relatie met eten te normaliseren, ik leer naar hongergevoel te luisteren en mezelf niet steeds zo streng toe te spreken.
Het boek 'Intuitive eating' van Evelyn Tribole en Elyse Reach is de leidraad die ik hiervoor gebruik.
Het lijkt me leuk hier te schrijven met mensen die er ook mee bezig zijn.
Waarom staat dit topic niet bij Lijf & Lijn? Omdat het daar juist niet om gaat. En steeds in die pijler rondhangen is niet zo goed voor mij.
Eigenlijk is Intuitive Eating eten zoals 'gewone' mensen eten, mensen die nooit dieten, regelmatig dingen eten waar ze gewoon zin in hebben, etc. Klinkt voor veel mensen doodnormaal maar voor chronische dieters niet.
In dit topic is geen plek voor discussies of advies over af moeten vallen of het wel of niet moeten accepteren van dikke mensen.
Dit zijn de principes die in het boek worden uitgelegd:
vrijdag 31 mei 2019 om 07:44
Waar ik tegenaan loop, is dat ik helaas niet altijd op de tijden kan eten die ik wil.
Liefst eet ik twee warme maaltijden op een dag. Die kan ik dan zo plannen dat er voldoende tijd is voor ‘vertering’ tot aan het sporten. Ook kan ik eten maken dat ik koud kan eten op mijn werk, waar geen magnetron is.
Helaas heb ik niet altijd pauze op de gewenste tijd en schuift mijn maaltijd wat op. Ik heb al meermalen tegen de management assistente gezegd niet zo strak te plannen, ik wil naar de wc, mijn (thermos)fles vullen en wat eten. Maar ja, als alle anderen een lunchpauze nemen, kun je op dat moment weer niet doorvergaderen.
Noodgedwongen eet ik dan om 12 uur pas, maar ik vind het niet fijn. Afhankelijk van de groep en de geur (knoflook) van mijn maaltijd, eet ik ook weleens mijn maaltijd tijdens een vergadering.
En ja, ik vergader op sommige dagen alleen maar.
Een ander punt is dat ik niet altijd weet hoeveel trek ik precies zal hebben. Door voedselallergie kan ik niets ‘bij’kopen in het bedrijfsrestaurant. Overhouden vind ik dan weer verspilling, maar ja, vol is vol.
Liefst eet ik twee warme maaltijden op een dag. Die kan ik dan zo plannen dat er voldoende tijd is voor ‘vertering’ tot aan het sporten. Ook kan ik eten maken dat ik koud kan eten op mijn werk, waar geen magnetron is.
Helaas heb ik niet altijd pauze op de gewenste tijd en schuift mijn maaltijd wat op. Ik heb al meermalen tegen de management assistente gezegd niet zo strak te plannen, ik wil naar de wc, mijn (thermos)fles vullen en wat eten. Maar ja, als alle anderen een lunchpauze nemen, kun je op dat moment weer niet doorvergaderen.
Noodgedwongen eet ik dan om 12 uur pas, maar ik vind het niet fijn. Afhankelijk van de groep en de geur (knoflook) van mijn maaltijd, eet ik ook weleens mijn maaltijd tijdens een vergadering.
En ja, ik vergader op sommige dagen alleen maar.
Een ander punt is dat ik niet altijd weet hoeveel trek ik precies zal hebben. Door voedselallergie kan ik niets ‘bij’kopen in het bedrijfsrestaurant. Overhouden vind ik dan weer verspilling, maar ja, vol is vol.
vrijdag 31 mei 2019 om 07:52
Ik ga dit topic even volgen; ik heb me een tijdje geleden voorgenomen om beter aan te voelen wat mijn lichaam eigenlijk wil eten en vooral wanneer ik vol zit. Ik voel trek doorgaans heel goed aan, maar stouw dan naar binnen wat er maar is. Ik zou het fijn vinden als ik daadwerkelijk begrijp waar mijn lichaam op zo'n moment behoefte aan heeft. En kan niet zo goed voelen wanneer mijn lichaam genoeg heeft, waardoor ik heel vaak een energiedip heb.
vrijdag 31 mei 2019 om 08:07
Hangmat schreef: ↑31-05-2019 06:56Het Viva forum is hier nog niet klaar voor, dat is wel duidelijk....
-Dali- is volgens mij de enige hier die weet waar dit over gaat en wat de bedoeling hiervan is.
Niemand van jullie heeft zich er verder in verdiept maar jullie hebben er wel een mening over en buitelen over elkaar heen om te vertellen hoe goed jullie het allemaal doen.
Ik ga zelf niet meer meelezen want om eerlijk te zijn zit ik niet te wachten op ongevraagde adviezen over gezond eten en of dit wel of niet een goed idee voor mij is.
Ik ben 41 jaar, heb genoeg kennis van mezelf om te weten wat wel of niet goed voor mij is.
Praat hier gerust door maar ga weer terug naar mijn eigen proces hierin.
Yvette, Impala en ik hebben ook heel goed door waar het om gaat. Alleen niet als nieuwe wijsheid uit een boek, maar als (overgedragen) levenswijze op het gebied van eten.
Ik ben zo iemand waarvan anderen zeggen dat ik goede genen heb om nooit dik te worden. Maar als ik zo zou eten als zij doen word ik ook dik. Ik luister gewoon altijd al goed naar wat mijn lichaam nodig heeft.
vrijdag 31 mei 2019 om 16:22
In ieder geval bedankt voor de tip. Ik denk dat de dingen die jij zegt ook wel heel goed voor mij zouden werken. Ja ik heb 5 dagen per week trek in snoep en koek, maar als ik mijn gevoel daarin volg eet ik max 4 koekjes max 250 calorieën. En met die 4 koekjes had ik nooit dik geworden. Mijn lichaam heeft nog nooit een hele pak koek willen op eten. Maar ik doe het wel.Hangmat schreef: ↑31-05-2019 06:56Het Viva forum is hier nog niet klaar voor, dat is wel duidelijk....
-Dali- is volgens mij de enige hier die weet waar dit over gaat en wat de bedoeling hiervan is.
Niemand van jullie heeft zich er verder in verdiept maar jullie hebben er wel een mening over en buitelen over elkaar heen om te vertellen hoe goed jullie het allemaal doen.
Ik ga zelf niet meer meelezen want om eerlijk te zijn zit ik niet te wachten op ongevraagde adviezen over gezond eten en of dit wel of niet een goed idee voor mij is.
Ik ben 41 jaar, heb genoeg kennis van mezelf om te weten wat wel of niet goed voor mij is.
Praat hier gerust door maar ga weer terug naar mijn eigen proces hierin.
Ook met die reep Tony's. Ik zou dat waarschijnlijk na een week alsnog op eten in een slechte bui. Maar wat maakt het uit als je de volgende dag jezelf kan herpakken. En je je niet schuldig voelt.
Voedingsschema's en mijzelf dingen ontzeggen heeft hier jaren averechts gewerkt. Ik ga het boek eens lezen. En me goed voelen over mijzelf heeft mij al erg geholpen. Hoe lelijker ik mijzelf voel hoe slechter ik voor mijzelf zorg. Succes!
vrijdag 31 mei 2019 om 16:39
Ik sluit me aan. Ik weet heel goed waar je het over hebt. Ik beheers het gewoon al.Andersom schreef: ↑31-05-2019 08:07Yvette, Impala en ik hebben ook heel goed door waar het om gaat. Alleen niet als nieuwe wijsheid uit een boek, maar als (overgedragen) levenswijze op het gebied van eten.
Ik ben zo iemand waarvan anderen zeggen dat ik goede genen heb om nooit dik te worden. Maar als ik zo zou eten als zij doen word ik ook dik. Ik luister gewoon altijd al goed naar wat mijn lichaam nodig heeft.
Ik heb een aandoening waardoor ik zéér snel een ijzertekort krijg. Ik heb van jongs af aan al vaak een ontzettende drang naar spinazie of rood vlees. Ik zou het zowat uit iemand zijn handen snaaien. En ik weet nu dat ik dat dan ook moet eten. Mijn lichaam is niet gek. Mijn lichaam geeft aan dat ik NU ijzer moet binnen krijgen want het gaat de verkeerde kant op.
Ik eet weinig suiker; maar soms heb ik een onverklaarbare drang naar yoghurtijs of honing en soms juist naar opeens naar een hamburger van de McDonalds terwijl ik die nooit lekker heb gevonden.. en daar kan ik de hele nacht van wakker liggen....kennelijk heb ik dan meer suikers/vetten/zout nodig? En daar luister ik dan naar. Ik vermoed dat menig mens met diabetes daar ook al erg van bewust is; hoe belangrijk het is om te luisteren naar wat je lichaam vraagt. Je lichaam; niet je geest met zijn gewoontes en ingeprate 'wat hoort'.
vrijdag 31 mei 2019 om 16:41
Dit is voor mij uiteindelijk waar het om gaat. En verder gewoon doen waar je lichaam behoefte aan heeft (en soms je hoofd). Ik heb al 2 weken af en aan zin in een softijsje. Tussendoor heb ik wel ander ijs gegeten, maar die softijsje blijft regelmatig in mijn hoofd opkomen. Dus binnenkort als ik weer zin heb haal ik er een, geniet ervan en dan is die drang weer weg voor lange tijd.Owlette schreef: ↑31-05-2019 16:22In ieder geval bedankt voor de tip. Ik denk dat de dingen die jij zegt ook wel heel goed voor mij zouden werken. Ja ik heb 5 dagen per week trek in snoep en koek, maar als ik mijn gevoel daarin volg eet ik max 4 koekjes max 250 calorieën. En met die 4 koekjes had ik nooit dik geworden. Mijn lichaam heeft nog nooit een hele pak koek willen op eten. Maar ik doe het wel.
Ook met die reep Tony's. Ik zou dat waarschijnlijk na een week alsnog op eten in een slechte bui. Maar wat maakt het uit als je de volgende dag jezelf kan herpakken. En je je niet schuldig voelt.
Voedingsschema's en mijzelf dingen ontzeggen heeft hier jaren averechts gewerkt. Ik ga het boek eens lezen. En me goed voelen over mijzelf heeft mij al erg geholpen. Hoe lelijker ik mijzelf voel hoe slechter ik voor mijzelf zorg. Succes!
Voedingsschema's hebben mij heel erg geholpen om te leren begrijpen hoe het zit met macro's/micro's en rare toevoegingen. Daar ben ik dan wel weer blij om.
The only difference between me and a madman is that I’m not mad
vrijdag 31 mei 2019 om 16:45
Lekker blijven joh!:) Alleen Roger_Priddy en degene die begon met schizofreen zijn in mijn ogen onwetend/ongevraagde adviezen aan het geven.Hangmat schreef: ↑31-05-2019 06:56Het Viva forum is hier nog niet klaar voor, dat is wel duidelijk....
-Dali- is volgens mij de enige hier die weet waar dit over gaat en wat de bedoeling hiervan is.
Niemand van jullie heeft zich er verder in verdiept maar jullie hebben er wel een mening over en buitelen over elkaar heen om te vertellen hoe goed jullie het allemaal doen.
Ik ga zelf niet meer meelezen want om eerlijk te zijn zit ik niet te wachten op ongevraagde adviezen over gezond eten en of dit wel of niet een goed idee voor mij is.
Ik ben 41 jaar, heb genoeg kennis van mezelf om te weten wat wel of niet goed voor mij is.
Praat hier gerust door maar ga weer terug naar mijn eigen proces hierin.
The only difference between me and a madman is that I’m not mad
vrijdag 31 mei 2019 om 17:02
Loopeend schreef: ↑31-05-2019 16:39Ik sluit me aan. Ik weet heel goed waar je het over hebt. Ik beheers het gewoon al.
Ik heb een aandoening waardoor ik zéér snel een ijzertekort krijg. Ik heb van jongs af aan al vaak een ontzettende drang naar spinazie of rood vlees. Ik zou het zowat uit iemand zijn handen snaaien. En ik weet nu dat ik dat dan ook moet eten. Mijn lichaam is niet gek. Mijn lichaam geeft aan dat ik NU ijzer moet binnen krijgen want het gaat de verkeerde kant op.
Ik eet weinig suiker; maar soms heb ik een onverklaarbare drang naar yoghurtijs of honing en soms juist naar opeens naar een hamburger van de McDonalds terwijl ik die nooit lekker heb gevonden.. en daar kan ik de hele nacht van wakker liggen....kennelijk heb ik dan meer suikers/vetten/zout nodig? En daar luister ik dan naar. Ik vermoed dat menig mens met diabetes daar ook al erg van bewust is; hoe belangrijk het is om te luisteren naar wat je lichaam vraagt. Je lichaam; niet je geest met zijn gewoontes en ingeprate 'wat hoort'.
Haha!
Zo herkenbaar. Mijn zus at als kind al nooit graag fruit. Ze werd diëtiste, adviseerde anderen fruit te eten maar nam zelf hooguit een appeltje.
Ik maakte voor mijn kinderen altijd gemengd fruit. Dan aten we met zijn vieren zomaar zes tot acht soorten door elkaar. Toen mijn zus kinderen kreeg, ging ze dat ook doen, want kinderen moesten fruit eten en mijn bakjes zagen er altijd zo gezellig uit. Etc.
Ze kreeg allerlei klachten, voornamelijk jeuk, heel veel jeuk. En bleek allergisch voor bijna alle soorten fruit, behalve appels.
Zo logisch, achteraf.
