Psyche
alle pijlers
Intuitive eating
donderdag 30 mei 2019 om 13:38
Sinds enkele weken ben ik begonnen de principes van Intuitive Eating the volgen.
Ik zit wel in wat Facebook groepen maar allemaal Engelstalig en ik ben ook benieuwd of er mensen op het Viva Forum bekend mee zijn.
Ik ben erop gekomen omdat ik het eeuwig bezig zijn met diëten en gewicht zat ben. Ik heb vriendinnen van in de 60 die nog iedere dag worstelen met niet dun genoeg zijn tot mijn oma aan toe. Ik wil dit niet de rest van m'n leven moeten nastreven. Vorig jaar heb ik een poosje sessies met een psycholoog gehad om los te komen van het idee dat ik nergens echt recht op heb zolang ik niet dun ben. Dit heeft me echt op weg geholpen .
De 'body positivity' beweging helpt mij enorm om dat eeuwige streven naar dun zijn los te laten. Ik heb me er nu 29 jaar mee bezig gehouden (vanaf m'n 12e) en het heeft me nergens gebracht. Alleen een gevoel van falen.
Ik probeer nu mijn relatie met eten te normaliseren, ik leer naar hongergevoel te luisteren en mezelf niet steeds zo streng toe te spreken.
Het boek 'Intuitive eating' van Evelyn Tribole en Elyse Reach is de leidraad die ik hiervoor gebruik.
Het lijkt me leuk hier te schrijven met mensen die er ook mee bezig zijn.
Waarom staat dit topic niet bij Lijf & Lijn? Omdat het daar juist niet om gaat. En steeds in die pijler rondhangen is niet zo goed voor mij.
Eigenlijk is Intuitive Eating eten zoals 'gewone' mensen eten, mensen die nooit dieten, regelmatig dingen eten waar ze gewoon zin in hebben, etc. Klinkt voor veel mensen doodnormaal maar voor chronische dieters niet.
In dit topic is geen plek voor discussies of advies over af moeten vallen of het wel of niet moeten accepteren van dikke mensen.
Dit zijn de principes die in het boek worden uitgelegd:
Ik zit wel in wat Facebook groepen maar allemaal Engelstalig en ik ben ook benieuwd of er mensen op het Viva Forum bekend mee zijn.
Ik ben erop gekomen omdat ik het eeuwig bezig zijn met diëten en gewicht zat ben. Ik heb vriendinnen van in de 60 die nog iedere dag worstelen met niet dun genoeg zijn tot mijn oma aan toe. Ik wil dit niet de rest van m'n leven moeten nastreven. Vorig jaar heb ik een poosje sessies met een psycholoog gehad om los te komen van het idee dat ik nergens echt recht op heb zolang ik niet dun ben. Dit heeft me echt op weg geholpen .
De 'body positivity' beweging helpt mij enorm om dat eeuwige streven naar dun zijn los te laten. Ik heb me er nu 29 jaar mee bezig gehouden (vanaf m'n 12e) en het heeft me nergens gebracht. Alleen een gevoel van falen.
Ik probeer nu mijn relatie met eten te normaliseren, ik leer naar hongergevoel te luisteren en mezelf niet steeds zo streng toe te spreken.
Het boek 'Intuitive eating' van Evelyn Tribole en Elyse Reach is de leidraad die ik hiervoor gebruik.
Het lijkt me leuk hier te schrijven met mensen die er ook mee bezig zijn.
Waarom staat dit topic niet bij Lijf & Lijn? Omdat het daar juist niet om gaat. En steeds in die pijler rondhangen is niet zo goed voor mij.
Eigenlijk is Intuitive Eating eten zoals 'gewone' mensen eten, mensen die nooit dieten, regelmatig dingen eten waar ze gewoon zin in hebben, etc. Klinkt voor veel mensen doodnormaal maar voor chronische dieters niet.
In dit topic is geen plek voor discussies of advies over af moeten vallen of het wel of niet moeten accepteren van dikke mensen.
Dit zijn de principes die in het boek worden uitgelegd:
donderdag 30 mei 2019 om 15:07
Sommige mensen moeten inderdaad soms eerst een beetje afkicken van veel zout/suikerig etc eten. Maar veel snackmomenten bij eetgestoorde mensen zijn een gewoonte. Ze eten dan vanuit het emotionele ipv uit een echte lichamelijke hongerprikkel. In dat opzicht kunnen ze dan soms beter aan hun zelfbeeld/trauma's/andere problemen gaan werken (mogelijk icm letten op inname van suikerig/zout eten).impala schreef: ↑30-05-2019 14:35Klopt wel hoor. Maar als je gewend bent om veel ongezonde dingen te eten dan is het in het begin toch even bewust afkicken. Later krijg je vanzelf minder trek in snoep enzo. Ik moest zelf bv afleren om altijd een snack te kopen als ik moet wachten op een station. In het begin kostte dat moeite, nu niet meer. Ik kan nu ook makkelijk een Mac voorbij lopen. Niet dat ik er nooit meer kom, ik eet best eens een quarterpounder als maaltijd, maar dan maak ik wel een bewustere keuze (wel de qp maar geen milkshake) en het lokt niet meer zo hard.
En niet al het eten op de wereld is ok. Niet al het eten uit een fabriek in elk geval. Wel als het gaat om (zo goed als) onbewerkt eten.
Met ongezond eten bedoel ik eten zonder veel voedingsstoffen. Dan blijft je lichaam toch vragen om eten waar het wel wat aan heeft.
En dat voorbeeld van de mac; als jij op een dag wel echt heel veel zin hebt in die milkshake, dan laat je die toch niet staan omdat je al een quarterpounder aan het eten bent? Je kunt er vanuit gaan dat het na die milkshake en qp langer duurt voordat je weer honger/trek krijgt. Dus dat het elkaar uitbalanseert.
Ik denk dat al het eten in de wereld oke is, mits je eet naar behoefte. Als je een tijdje in de flow van eten op gevoel zit dan kun je je lichaam er ook op vertrouwen dat het weet wat het wilt en/of nodig heeft.
The only difference between me and a madman is that I’m not mad
donderdag 30 mei 2019 om 15:23
Ik heb ook wel eens ongezondere behoeftes hoorimpala schreef: ↑30-05-2019 14:45Ja zo werkt het idd. Maar als jij gewend bent om slecht te eten, dan werkt dat systeem niet meer goed. Dan ga je ook dubbelop eten om toch aan voedingsstoffen te komen, zie boven.
Je moet eerst afkicken van alles dat gefabriceerd is om je 'verslaafd' te maken aan dat product (dat is echt een serieuze tak van sport in de voedingsindustrie). Pas dan kun je voelen waar je echt behoefte aan hebt.
Als ik lees wat jij eet, kies jij ook vrijwel alleen maar gezond eten waar je lichaam wat aan heeft. En welke keuze je dan daaruit maakt en hoeveel je eet, dat gaat intuitief. Maar je moet eerst (bewust) je opties beperken tot eten met een goede voedingswaarde.
Koolhydraten en zout in de vorm van een bamisoepje bijvoorbeeld. Maar daar gaan dan weer wel een ei en wat groentes door. Wat mij helpt bij het maken van gezonde keuzes, is denk ik vooral dat het al in de winkel begint. Ik doe weekboodschappen, dus kom niet zo vaak in de verleiding om ongezonde dingen in huis te halen. Daarbij begin ik altijd bij de Turk waar ik een enorme hoeveelheid groenvoer en fruit in sla. Vervolgens haal ik voor drie, vier dagen vlees van de slager (we eten niet dagelijks vlees). Met dat in mijn achterhoofd/achterklep rijd ik naar de supermarkt voor de rest. Daar kan ik dan vrij vlot doorheen kan. Want met een shitload aan snoeptomaatjes, minikomkommers, walnoten, druiven en meloen in mijn auto, heb veel minder behoefte aan ander snaaiwerk.
En zo werkt dat hier thuis vervolgens ook. Op het barretje dat de keuken van de kamer scheidt, liggen allerlei soorten groente en fruit uitgestald. Lekker in beeld, zó voor het grijpen. Je ruikt perziken voor je bij de koektrommel bent
donderdag 30 mei 2019 om 15:32
yette schreef: ↑30-05-2019 15:23Ik heb ook wel eens ongezondere behoeftes hoor
Wat mij helpt bij het maken van gezonde keuzes, is denk ik vooral dat het al in de winkel begint. Ik doe weekboodschappen, dus kom niet zo vaak in de verleiding om ongezonde dingen in huis te halen. Daarbij begin ik altijd bij de Turk waar ik een enorme hoeveelheid groenvoer en fruit in sla. Vervolgens haal ik voor drie, vier dagen vlees van de slager (we eten niet dagelijks vlees). Met dat in mijn achterhoofd/achterklep rijd ik naar de supermarkt voor de rest. Daar kan ik dan vrij vlot doorheen kan. Want met een shitload aan snoeptomaatjes, minikomkommers, walnoten, druiven en meloen in mijn auto, heb veel minder behoefte aan ander snaaiwerk.
En zo werkt dat hier thuis vervolgens ook. Op het barretje dat de keuken van de kamer scheidt, liggen allerlei soorten groente en fruit uitgestald. Lekker in beeld, zó voor het grijpen. Je ruikt perziken voor je bij de koektrommel bent
Bij mij is het niet de Turk, maar de Hollandse groentekraam op de 'minimarkt' die hier nog maar uit één kraam bestaat. Verder is mijn verhaal ongeveer gelijk.
Eerst allemaal groenten en fruit en dan de rest bij de supermarkt. Waar ik dan vaak genoeg ook nog weer van de groenteafdeling van alles in mijn wagentje gooi.
donderdag 30 mei 2019 om 15:36
Heel soms neem ik die shake. Een kleine. En niet bij de quartepounder maar in plaats van. Want die grote burger vult op zich al meer dan genoeg, dus dan zou het over-eten worden.-Dali- schreef: ↑30-05-2019 15:07Sommige mensen moeten inderdaad soms eerst een beetje afkicken van veel zout/suikerig etc eten. Maar veel snackmomenten bij eetgestoorde mensen zijn een gewoonte. Ze eten dan vanuit het emotionele ipv uit een echte lichamelijke hongerprikkel. In dat opzicht kunnen ze dan soms beter aan hun zelfbeeld/trauma's/andere problemen gaan werken (mogelijk icm letten op inname van suikerig/zout eten).
En dat voorbeeld van de mac; als jij op een dag wel echt heel veel zin hebt in die milkshake, dan laat je die toch niet staan omdat je al een quarterpounder aan het eten bent? Je kunt er vanuit gaan dat het na die milkshake en qp langer duurt voordat je weer honger/trek krijgt. Dus dat het elkaar uitbalanseert.
Ik denk dat al het eten in de wereld oke is, mits je eet naar behoefte. Als je een tijdje in de flow van eten op gevoel zit dan kun je je lichaam er ook op vertrouwen dat het weet wat het wilt en/of nodig heeft.
En ik merk ook dat wanneer ik vaker achtereen junkfood of snoep eet, dat ik er dan weer meer trek in krijg. Je brein krijgt een instant kick van suiker en vet/zout eten.
Het is een beetje als coke verslaafde ratten. Ratten eten normaal naar behoefte. Maar zijn ze eenmaal verslaafd, dan zullen ze een shot coke verkiezen bóven eten en werkt hun gezonde intuïtie niet meer. Zo zal een eetverslaafde de rol koek niet kunnen weerstaan. Niet in huis halen, en wel genoeg gezond eten, is idd een tactiek die ik ook toepas.
.
donderdag 30 mei 2019 om 15:44
impala schreef: ↑30-05-2019 15:36Heel soms neem ik die shake. Een kleine. En niet bij de quartepounder maar in plaats van. Want die grote burger vult op zich al meer dan genoeg, dus dan zou het over-eten. worden.
En ik merk ook dat wanneer ik vaker achtereen junkfood of snoep eet, dat ik er dan weer meer trek in krijg. Je brein krijgt een instant kick van suiker en vet/zout eten.
Het is een beetje als coke verslaafde ratten. Ratten eten normaal naar behoefte. Maar zijn ze eenmaal verslaafd, dan zullen ze een shot coke verkiezen bóven eten en werkt hun gezonde intuïtie niet meer. Zo zal een eetverslaafde de rol koek niet kunnen weerstaan. Niet in huis halen, en wel genoeg gezond eten, is idd een tactiek die ik ook toepas.
Als je eenmaal door dat verslavingspunt heen bent, of er nooit bent geweest, maakt het niet meer uit. Hier altijd minsten vier pakjes koek in huis, vier zakken snoep, vier zakken chips etc. maar we kunnen dat prima laten staan.
anoniem_65b93a10517d3 wijzigde dit bericht op 30-05-2019 15:50
0.25% gewijzigd
donderdag 30 mei 2019 om 15:48
Dit inderdaad.
The only difference between me and a madman is that I’m not mad
donderdag 30 mei 2019 om 15:49
Ja klopt. Ik kan ook een klein bakje chips eten en de rest weer terugleggen. Of een week doen met een reep chocolade. Maar ik weet dat de meeste mensen daar echt veel moeite mee hebben.
En als ik moe en hongerig ben, is het soms toch verleidelijk om een pak of zak open te trekken want het is sneller en easy instant bevrediging is wel iets waar ik dan gevoelig voor ben. Dus toch liever niet standaard in huis.
En, om in de verslavingstermen te blijven, een terugval is zo weer getriggerd, als je eenmaal verslaafd bent geweest.
impala wijzigde dit bericht op 30-05-2019 15:55
25.92% gewijzigd
.
donderdag 30 mei 2019 om 15:55
Veel eetgewoontes zijn maatschappelijk aangepraat.
Ik merk vaak bij mensen die willen afvallen/aankomen dat men zeer bezig is met wat 'hoort' als ontbijt/lunch/diner.
Je lichaam maakt het niks uit als jij om 07.00 of pas na 3 uur werken om 11.00 eten eet wat de maatschappij classificeert als 'avondeten'. En dat die spinazie met ei en 2 aardappels geen 'ontbijt' is.
Ik merk vaak bij mensen die willen afvallen/aankomen dat men zeer bezig is met wat 'hoort' als ontbijt/lunch/diner.
Je lichaam maakt het niks uit als jij om 07.00 of pas na 3 uur werken om 11.00 eten eet wat de maatschappij classificeert als 'avondeten'. En dat die spinazie met ei en 2 aardappels geen 'ontbijt' is.
donderdag 30 mei 2019 om 16:07
Ik doe met gemak een week met een reep. Als hij nog dicht is. Maar eenmaal open ... wat dat betreft geef ik de voorkeur aan bonbons of losse chocolaatjes, dan eet ik er een of twee per dag.
Zelf koop ik overigens alleen chocolade of ander snoep als we een jarige hebben, of als we op vakantie gaan. De kinderen vragen er ook niet om. Best makkelijk
donderdag 30 mei 2019 om 17:37
Ik merk dat waar mijn 'probleem' meestal lag vooral die bodemdrang was. Alles moet leeg en alles moet op.
Diep vanbinnen zit een stemmetje dat steeds zegt: pak wat je pakken kan! Geef het aan jezelf want een ander doet het niet.
Ik kan nu veel beter tegen mezelf zeggen: kom op, je maag is vol. Als ik later nog wat wil is het niet weg! En gek genoeg geeft dat rust, dat ik minder voel; het is nu alles opeten want anders is het weg!
Mezelf die toestemming geven dat ik het ALTIJD zou mogen pakken mocht ik dat willen maakt dat dat eten niet meer naar me roept maar dat ík kies en beslis wanneer ik iets wil eten.
Het voelt heel raar maar erg fijn.
Ik heb nu in m'n keukenkastje een pak stroopwafels, een reep Tony en schuimbanaantjes liggen en het ligt er gewoon! Ik hoef me niet in te houden of streng te zijn. Want ik mag het als ik het wil, en ik blijk het minder vaak te willen als ik ooit had gedacht....
Diep vanbinnen zit een stemmetje dat steeds zegt: pak wat je pakken kan! Geef het aan jezelf want een ander doet het niet.
Ik kan nu veel beter tegen mezelf zeggen: kom op, je maag is vol. Als ik later nog wat wil is het niet weg! En gek genoeg geeft dat rust, dat ik minder voel; het is nu alles opeten want anders is het weg!
Mezelf die toestemming geven dat ik het ALTIJD zou mogen pakken mocht ik dat willen maakt dat dat eten niet meer naar me roept maar dat ík kies en beslis wanneer ik iets wil eten.
Het voelt heel raar maar erg fijn.
Ik heb nu in m'n keukenkastje een pak stroopwafels, een reep Tony en schuimbanaantjes liggen en het ligt er gewoon! Ik hoef me niet in te houden of streng te zijn. Want ik mag het als ik het wil, en ik blijk het minder vaak te willen als ik ooit had gedacht....
donderdag 30 mei 2019 om 18:07
Ik vraag me af of dit met een opvoeding te maken heeft.Hangmat schreef: ↑30-05-2019 17:37Ik merk dat waar mijn 'probleem' meestal lag vooral die bodemdrang was. Alles moet leeg en alles moet op.
Diep vanbinnen zit een stemmetje dat steeds zegt: pak wat je pakken kan! Geef het aan jezelf want een ander doet het niet.
Ik kan nu veel beter tegen mezelf zeggen: kom op, je maag is vol. Als ik later nog wat wil is het niet weg! En gek genoeg geeft dat rust, dat ik minder voel; het is nu alles opeten want anders is het weg!
Mezelf die toestemming geven dat ik het ALTIJD zou mogen pakken mocht ik dat willen maakt dat dat eten niet meer naar me roept maar dat ík kies en beslis wanneer ik iets wil eten.
Het voelt heel raar maar erg fijn.
Ik heb nu in m'n keukenkastje een pak stroopwafels, een reep Tony en schuimbanaantjes liggen en het ligt er gewoon! Ik hoef me niet in te houden of streng te zijn. Want ik mag het als ik het wil, en ik blijk het minder vaak te willen als ik ooit had gedacht....
Ik ken een gezin van twee kinderen; en alle straffen hadden te maken met eten. Zonder eten naar bed, geen toetje, niet mogen eten voor 16.00 anders had je geen honger meer bij het avondeten, niet van tafel mogen tenzij je het eten op had tot aan uren aan toe.. elke "straf' en 'beloning' draaide om eten.
Bij beiden kinderen heeft dit verschillende effecten gehad.
Het kind met zelfvertrouwen en meer extravert gedrag ging snoepjes stelen en eet-momenten kregen een belangrijke plaats. Iets wat veroverd moest worden. Dit kind moet bij wijze van spreken een zak chips leeg eten zodra het de kans krijgt. Je weet immers nooit wanneer je géén eten krijgt.
Het kind met minder zelfvertrouwen en introvert gedrag legde zich er bij neer en at dan maar geen toetjes en snoepjes. En eet nu te weinig. Dagen werken zonder ontbijt, lunch, etc. gewoon geen hongergevoel. Eet 2 chipjes uit een zak, bewaard de rest voor de zekerheid; je weet immers nooit wanneer je géén eten krijgt. En soms merk ik bij dit kind ook een schuldgevoel; dat het geen recht heeft op (lekker) eten.
donderdag 30 mei 2019 om 18:11
Eh, hoe lang ligt het daar al? Ik vind het in jouw geval wel een beetje de kat op het spek binden.Hangmat schreef: ↑30-05-2019 17:37Ik merk dat waar mijn 'probleem' meestal lag vooral die bodemdrang was. Alles moet leeg en alles moet op.
Diep vanbinnen zit een stemmetje dat steeds zegt: pak wat je pakken kan! Geef het aan jezelf want een ander doet het niet.
Ik kan nu veel beter tegen mezelf zeggen: kom op, je maag is vol. Als ik later nog wat wil is het niet weg! En gek genoeg geeft dat rust, dat ik minder voel; het is nu alles opeten want anders is het weg!
Mezelf die toestemming geven dat ik het ALTIJD zou mogen pakken mocht ik dat willen maakt dat dat eten niet meer naar me roept maar dat ík kies en beslis wanneer ik iets wil eten.
Het voelt heel raar maar erg fijn.
Ik heb nu in m'n keukenkastje een pak stroopwafels, een reep Tony en schuimbanaantjes liggen en het ligt er gewoon! Ik hoef me niet in te houden of streng te zijn. Want ik mag het als ik het wil, en ik blijk het minder vaak te willen als ik ooit had gedacht....
.
donderdag 30 mei 2019 om 18:29
donderdag 30 mei 2019 om 19:53
Interessant topic. Ik hoop Hangmat dat je het niet erg vindt als we een beetje afdwalen en het niet per se over het boek gaat.
Wat Impala beschrijft, herken ik heel erg. Ik heb (voor gezond eten) een kleine maag, overeet me niet - want het past niet. En ik eet normaliter gezond en kies waar mijn lichaam aangeeft behoefte aan te hebben.
Maar... ik ben ook min of meer verslaafd aan koekjes en zoetigheid. Om de een of andere manier zit ik daar dan niet snel vol van. Ik eet het eigenlijk alleen 's avonds, ná het gewone, gezonde avondeten.
Ben nu 4 weken helemaal van het snoepen af. Dat gaat best goed, maar ik voel dat ik binnenkort toch weer eens zin heb in een koekje, iets zoets. Maar ik ben bang dat dat weer een trigger gaat zijn voor meer.
Ben nieuwsgierig Impala: heb je ooit die verslaving gehad of nooit?
Bij mij is het overigens ook echt de truc om het niet in huis te hebben.
Ben daarom ook wel nieuwsgierig hoe lang het bij jou al in de kast ligt Hangmat.
Wat Impala beschrijft, herken ik heel erg. Ik heb (voor gezond eten) een kleine maag, overeet me niet - want het past niet. En ik eet normaliter gezond en kies waar mijn lichaam aangeeft behoefte aan te hebben.
Maar... ik ben ook min of meer verslaafd aan koekjes en zoetigheid. Om de een of andere manier zit ik daar dan niet snel vol van. Ik eet het eigenlijk alleen 's avonds, ná het gewone, gezonde avondeten.
Ben nu 4 weken helemaal van het snoepen af. Dat gaat best goed, maar ik voel dat ik binnenkort toch weer eens zin heb in een koekje, iets zoets. Maar ik ben bang dat dat weer een trigger gaat zijn voor meer.
Ben nieuwsgierig Impala: heb je ooit die verslaving gehad of nooit?
Bij mij is het overigens ook echt de truc om het niet in huis te hebben.
Ben daarom ook wel nieuwsgierig hoe lang het bij jou al in de kast ligt Hangmat.
Een theorie stelt dat, als iemand ooit ontdekt waar het Universum precies voor dient en waarom het er is, het meteen zal verdwijnen en vervangen zal worden door iets dat nog bizarder en onbegrijpelijker is. Een andere theorie stelt dat dit al gebeurd is.
donderdag 30 mei 2019 om 20:49
Ik heb nooit een suikerverslaving gehad. De enige momenten dat ik teveel zoetigheid at, was als ik geblowd had (daar ben ik wel aan verslaafd geweest).Coerage schreef: ↑30-05-2019 19:53Interessant topic. Ik hoop Hangmat dat je het niet erg vindt als we een beetje afdwalen en het niet per se over het boek gaat.
Wat Impala beschrijft, herken ik heel erg. Ik heb (voor gezond eten) een kleine maag, overeet me niet - want het past niet. En ik eet normaliter gezond en kies waar mijn lichaam aangeeft behoefte aan te hebben.
Maar... ik ben ook min of meer verslaafd aan koekjes en zoetigheid. Om de een of andere manier zit ik daar dan niet snel vol van. Ik eet het eigenlijk alleen 's avonds, ná het gewone, gezonde avondeten.
Ben nu 4 weken helemaal van het snoepen af. Dat gaat best goed, maar ik voel dat ik binnenkort toch weer eens zin heb in een koekje, iets zoets. Maar ik ben bang dat dat weer een trigger gaat zijn voor meer.
Ben nieuwsgierig Impala: heb je ooit die verslaving gehad of nooit?
Bij mij is het overigens ook echt de truc om het niet in huis te hebben.
Ben daarom ook wel nieuwsgierig hoe lang het bij jou al in de kast ligt Hangmat.
Maar ik had wel een hartige snack-verslaving, hamburgers, frituurhapjes en dat soort dingen, Ik kon geen Mac voorbij lopen zonder wat te halen, ben wel eens 20 km gaan rijden voor een Whopper (
) en op het station moest ik ook altijd wat te eten halen.Needless to say dat ik geen frituurpan meer heb
.
donderdag 30 mei 2019 om 21:06
Ik ken idd iemand die gewoon eet als ze trek heeft en onmiddellijk stopt als ze geen trek meer heeft. Ze laat gewoon de rest van haar koekje op het bordje liggen en schuift het bordje van zich af.
Ze is altijd mager/tenger gebleven.
Bij mij zou dat niet lukken omdat ik iets altijd opeet tenzij het vies is.
Ze is altijd mager/tenger gebleven.
Bij mij zou dat niet lukken omdat ik iets altijd opeet tenzij het vies is.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
donderdag 30 mei 2019 om 21:15
Ik heb vaste eetmomenten en als ik "instinctief" ging eten dan begon ik een paar uur vóór mijn maaltijd al te nassen en wat moet je dan met je avondeten doen? Laten staan? En dan heb ik om negen uur weer honger.
Alles wordt in de war gegooid als ik mijn maag volg. Ik zou dan ook teveel eten en te dik worden. Hoe meer ik eet, hoe meer honger ik zal krijgen. Dat heb ik allemaal ooit uitgeprobeerd.
Alles wordt in de war gegooid als ik mijn maag volg. Ik zou dan ook teveel eten en te dik worden. Hoe meer ik eet, hoe meer honger ik zal krijgen. Dat heb ik allemaal ooit uitgeprobeerd.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
donderdag 30 mei 2019 om 21:33
De huidige overvloed aan lekker eten is een abnormale situatie die nooit eerder heeft bestaan. Ja misschien in de tijd van de Zonnekoning voor de happy few.
Je voorouders vingen hun eten zelf samenwerkend met stamleden en van dat feestmaal bleef echt niets over, want grote kans dat je dagenlang niets meer te eten kreeg.
Je voorouders vingen hun eten zelf samenwerkend met stamleden en van dat feestmaal bleef echt niets over, want grote kans dat je dagenlang niets meer te eten kreeg.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
donderdag 30 mei 2019 om 21:44
Ja.
Mijn favoriete ritme is klein ontbijtje, gevolgd door een tussendoortje, dan een grote maaltijd om een uur of twee en dan s avonds nog iets kleins. Het kan dat ik dan een beetje trek heb als ik ga slapen, maar dat is geen probleem. Liever dat dan een volle maag.
Maar dit is voor iedereen anders, sommige mensen eten liever 's avonds veel en overdag weinig.
Ik denk wel dat echt intuitief eten lastig is als je een gezin hebt.
impala wijzigde dit bericht op 30-05-2019 21:49
4.75% gewijzigd
.
donderdag 30 mei 2019 om 21:47
Ja dat kan ik ook doen. Nu zit ik niet vol van een normaal koekje (wel van een gevulde koek ofzo) maar soms smaakt het gewoon niet zo en dan eet ik het niet op.
Mijn ouders hebben mij ook nooit gedwongen mijn bord leeg te eten. Het motto was juist: het hoeft niet op, ook al is het lekker.
.
vrijdag 31 mei 2019 om 00:09
Ah okay. Misschien moet ik een eigen topic openen een keer. Om ervaringen te vragen van mensen die wel echt van een suikerverslaving af zijn gekomen. Of hebben geleerd met eventuele triggers om te gaan.
Voor nu heb ik in elk geval de oplossing gevonden in gezond zoet; dus bijvoorbeeld zelf een shake maken met melk, rijpe banaan en beetje honing. Of 'taart' van havermout, appel, rozijnen en kaneel. Nouja, we gaan het zien. Bedankt voor je antwoord in elk geval.
Een theorie stelt dat, als iemand ooit ontdekt waar het Universum precies voor dient en waarom het er is, het meteen zal verdwijnen en vervangen zal worden door iets dat nog bizarder en onbegrijpelijker is. Een andere theorie stelt dat dit al gebeurd is.
vrijdag 31 mei 2019 om 06:56
Het Viva forum is hier nog niet klaar voor, dat is wel duidelijk....
-Dali- is volgens mij de enige hier die weet waar dit over gaat en wat de bedoeling hiervan is.
Niemand van jullie heeft zich er verder in verdiept maar jullie hebben er wel een mening over en buitelen over elkaar heen om te vertellen hoe goed jullie het allemaal doen.
Ik ga zelf niet meer meelezen want om eerlijk te zijn zit ik niet te wachten op ongevraagde adviezen over gezond eten en of dit wel of niet een goed idee voor mij is.
Ik ben 41 jaar, heb genoeg kennis van mezelf om te weten wat wel of niet goed voor mij is.
Praat hier gerust door maar ga weer terug naar mijn eigen proces hierin.
-Dali- is volgens mij de enige hier die weet waar dit over gaat en wat de bedoeling hiervan is.
Niemand van jullie heeft zich er verder in verdiept maar jullie hebben er wel een mening over en buitelen over elkaar heen om te vertellen hoe goed jullie het allemaal doen.
Ik ga zelf niet meer meelezen want om eerlijk te zijn zit ik niet te wachten op ongevraagde adviezen over gezond eten en of dit wel of niet een goed idee voor mij is.
Ik ben 41 jaar, heb genoeg kennis van mezelf om te weten wat wel of niet goed voor mij is.
Praat hier gerust door maar ga weer terug naar mijn eigen proces hierin.
