Psyche
alle pijlers
Is er iemand niet bang voor terrorisme?
maandag 25 juli 2016 om 15:27
Ik ben niet bang, maar kan je geen tips geven.
Ik ben uberhaupt geen bang person.
Waarom denk je dat je niet meer veilig over straat kunt? Hoeveel mensen in jouw directe omgeving zijn het slachtoffer van terrorisme? Ik denk niemand.
Probeer er nuchter in te staan.
De kans dat je een verkeersongeluk krijgt is vele malen groter. Of van een keukentrapje valt.
Dwing jezelf om niet meer naar het nieuws te kijken of kranten te lezen. Lees grappige boeken i.p.v. thrillers. Kijk naar romcoms en niet naar rampenfilms.
Zet je smartphone uit. Wat heb jij er aan dat je weet dat er in Munchen een aanslag geweest is?
Dat houdt niet automatisch in dat er morgen in jouw woonplaats zoiets gebeurt.
Wordt de wereld veiliger door jouw angst? Neemt de dreiging dan af? Nee toch?
Iedereen die plaatsen gaat vermijden uit angst is een triomf voor terroristen.
Gun hen die eer niet!
Mijn oma had een wijze uitspraak:
"De mens lijdt dikwijls het meest
door het lijden dat hij vreest
maar dat nooit op komt dagen
en heeft zo meer te dragen
dan God te dragen geeft".
Ik ben uberhaupt geen bang person.
Waarom denk je dat je niet meer veilig over straat kunt? Hoeveel mensen in jouw directe omgeving zijn het slachtoffer van terrorisme? Ik denk niemand.
Probeer er nuchter in te staan.
De kans dat je een verkeersongeluk krijgt is vele malen groter. Of van een keukentrapje valt.
Dwing jezelf om niet meer naar het nieuws te kijken of kranten te lezen. Lees grappige boeken i.p.v. thrillers. Kijk naar romcoms en niet naar rampenfilms.
Zet je smartphone uit. Wat heb jij er aan dat je weet dat er in Munchen een aanslag geweest is?
Dat houdt niet automatisch in dat er morgen in jouw woonplaats zoiets gebeurt.
Wordt de wereld veiliger door jouw angst? Neemt de dreiging dan af? Nee toch?
Iedereen die plaatsen gaat vermijden uit angst is een triomf voor terroristen.
Gun hen die eer niet!
Mijn oma had een wijze uitspraak:
"De mens lijdt dikwijls het meest
door het lijden dat hij vreest
maar dat nooit op komt dagen
en heeft zo meer te dragen
dan God te dragen geeft".
maandag 25 juli 2016 om 15:31
Geen nieuws meer kijken.
Ik kijk bewust het nieuws niet, ik merk dat ik het me erg aantrek.
Word er down en verdrietig van dat mensen elkaar zo behandelen op de wereld.
Natuurlijk hoor je dan nog steeds de belangrijke dingen vanuit je sociale kring, maar ik merk aan mezelf dat hoe meer ik erover weet hoe verdrietiger ik ervan word.
Ik kijk bewust het nieuws niet, ik merk dat ik het me erg aantrek.
Word er down en verdrietig van dat mensen elkaar zo behandelen op de wereld.
Natuurlijk hoor je dan nog steeds de belangrijke dingen vanuit je sociale kring, maar ik merk aan mezelf dat hoe meer ik erover weet hoe verdrietiger ik ervan word.
maandag 25 juli 2016 om 15:31
maandag 25 juli 2016 om 15:35
Toch een tip:
kijk eens naar de lezing van Beatrice de Graaf, terrorisme-expert.
Het was een college van DWDD van eind maart/begin april dit jaar.
Zonder de huidige terrorismegolf te bagatelisseren legt ze uit dat geweldsgolven al zolang als de wereld bestaat voorkomen en ook weer afnemen.
Ik ben al wat ouder en heb de koude oorlog meegemaakt. Aanslagen van de PLO, IRA, ETA, RAF, Molukkers.
Ten tijde van de Cuba-crisis in 1962 dachten mijn ouders dat er ieder moment een atoombom kon vallen. En zie, ze zijn er nog steeds!
In de jaren '70 was ik tiener en dachten we (naar aanleiding van een rapport van de Club van Rome) dat de wereld binnen enkele jaren onleefbaar zou worden door vervuiling ('dag bloemen, dag vogels, dag vissen") En dat bleek ook lang niet zo'n vaart te lopen als iedereen toen dacht.
Waarmee ik wil zeggen dat doemdenken iets van alle tijden is.
Al lijkt het soms of er geen einde aan nare tijden komt, tóch houdt het eens op met de huidige golf van aanslagen.
kijk eens naar de lezing van Beatrice de Graaf, terrorisme-expert.
Het was een college van DWDD van eind maart/begin april dit jaar.
Zonder de huidige terrorismegolf te bagatelisseren legt ze uit dat geweldsgolven al zolang als de wereld bestaat voorkomen en ook weer afnemen.
Ik ben al wat ouder en heb de koude oorlog meegemaakt. Aanslagen van de PLO, IRA, ETA, RAF, Molukkers.
Ten tijde van de Cuba-crisis in 1962 dachten mijn ouders dat er ieder moment een atoombom kon vallen. En zie, ze zijn er nog steeds!
In de jaren '70 was ik tiener en dachten we (naar aanleiding van een rapport van de Club van Rome) dat de wereld binnen enkele jaren onleefbaar zou worden door vervuiling ('dag bloemen, dag vogels, dag vissen") En dat bleek ook lang niet zo'n vaart te lopen als iedereen toen dacht.
Waarmee ik wil zeggen dat doemdenken iets van alle tijden is.
Al lijkt het soms of er geen einde aan nare tijden komt, tóch houdt het eens op met de huidige golf van aanslagen.
maandag 25 juli 2016 om 15:36
ik ga er vanuit dat ik een bepaalde houdbaarheidsdatum mee heb gekregen bij mijn geboorte en als die is verstreken, is het mijn tijd. Ben niet bang om dood te gaan en ook niet voor terrorisme voor mezelf.
Wel voor wat het doet met de samenleving, met de mensen waar ik van hou, maar ik heb er geen invloed op
Wel voor wat het doet met de samenleving, met de mensen waar ik van hou, maar ik heb er geen invloed op
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 25 juli 2016 om 15:41
quote:lionlily schreef op 25 juli 2016 @ 15:03:
Ik ben niet bang voor mijzelf, ik ben wel bang dat mij iets overkomt en dat mijn dochter dan zonder mij verder moet. Dat kan me echt buikpijn geven. Maar dat heb ik dus ook met een vliegreis of een lange autorit met of zonder haar. Wel kies ik er eerder voor om vooral mét haar echt drukke plekken te mijden, maar ik leef er niet minder mijn leven om, eigenlijk.
Zo voel ik 't ook.
Maar ik heb wel een angst om dood te gaan. Ik ben een enorme controlfreak en heb graag alles in de hand.
De dood kan ik niet bevatten, heb ik niet in de hand, daar ben ik dus wel bang voor.
T.O., ik denk dat je meer hulp nodig hebt. Zolang, zo vol angst leven dat is tevwwl.
Ik ben niet bang voor mijzelf, ik ben wel bang dat mij iets overkomt en dat mijn dochter dan zonder mij verder moet. Dat kan me echt buikpijn geven. Maar dat heb ik dus ook met een vliegreis of een lange autorit met of zonder haar. Wel kies ik er eerder voor om vooral mét haar echt drukke plekken te mijden, maar ik leef er niet minder mijn leven om, eigenlijk.
Zo voel ik 't ook.
Maar ik heb wel een angst om dood te gaan. Ik ben een enorme controlfreak en heb graag alles in de hand.
De dood kan ik niet bevatten, heb ik niet in de hand, daar ben ik dus wel bang voor.
T.O., ik denk dat je meer hulp nodig hebt. Zolang, zo vol angst leven dat is tevwwl.
Misschien klopt het niet allemaal, maar het is wel waar
maandag 25 juli 2016 om 15:43
Ik ben niet bang voor terrorisme.
De kans dat je een ongeluk krijgt, is vele malen groter dan een kans dat je slachtoffer wordt bij een terroristische aanslag. Verder gaan we toch allemaal een keer dood en als dat bij een terroristische aanslag gebeurt, is het een geval van verkeerde tijd en verkeerde locatie.
Het leven is onvoorspelbaar en de kans dat je overlijd door een ongeluk of ziekte is vele malen groter dan dat je betrokken raakt bij een aanslag.
De kans dat je een ongeluk krijgt, is vele malen groter dan een kans dat je slachtoffer wordt bij een terroristische aanslag. Verder gaan we toch allemaal een keer dood en als dat bij een terroristische aanslag gebeurt, is het een geval van verkeerde tijd en verkeerde locatie.
Het leven is onvoorspelbaar en de kans dat je overlijd door een ongeluk of ziekte is vele malen groter dan dat je betrokken raakt bij een aanslag.
maandag 25 juli 2016 om 15:45
quote:amarna schreef op 25 juli 2016 @ 15:35:
Toch een tip:
kijk eens naar de lezing van Beatrice de Graaf, terrorisme-expert.
Het was een college van DWDD van eind maart/begin april dit jaar.
Zonder de huidige terrorismegolf te bagatelisseren legt ze uit dat geweldsgolven al zolang als de wereld bestaat voorkomen en ook weer afnemen.
Vond ik ook een goed college: http://dewerelddraaitdoor ... -de-graaf-over-terrorisme
Toch een tip:
kijk eens naar de lezing van Beatrice de Graaf, terrorisme-expert.
Het was een college van DWDD van eind maart/begin april dit jaar.
Zonder de huidige terrorismegolf te bagatelisseren legt ze uit dat geweldsgolven al zolang als de wereld bestaat voorkomen en ook weer afnemen.
Vond ik ook een goed college: http://dewerelddraaitdoor ... -de-graaf-over-terrorisme
maandag 25 juli 2016 om 15:54
Ik ben niet bang voor terrorisme.
Maar ik heb wel last van andere irreële angsten (want dat is dit ook).
De tip die ik je kan geven, is om eens wat informatie te zoeken over RET en over cognitieve gedragstherapie.
Die hebben betrekking op methodes om je gedachten (en daardoor je (angst)gevoelens) te beïnvloeden.
In feite probeer je daarbij jezelf met het meer bewuste, verstandigere deel van je hersens te overtuigen dat je angstgedachten niet realistisch zijn en dat je angstgevoel niet meer is dan alleen een reactie van je lichaam.
De kans dat je met een aanslag te maken krijgt, is in feite maar klein.
Er zijn veel en veel meer mensen (tenminste hier in Nederland; ik weet niet waar jij je bevindt) die er nooit mee te maken zullen hebben.
Dat lijkt misschien door alle media-aandacht anders te zijn. (dus minder nieuws kijken en lezen kan misschien ook helpen voor een realistisch beeld). Misschien kun je ergens concrete cijfers vinden, die je kunt vergelijken met het totaal aantal mensen. Het percentage zal maar heel klein zijn.
Jouw angstgedachten en gevoelens sluiten niet aan op de werkelijkheid.
Als je weer een gedachte daarover waarneemt bij jezelf, kun je dat tegen jezelf zeggen.
Je kunt aan jezelf vragen of het waar is wat je denkt.
En of je angstgevoel ergens op slaat, of alleen een signaal is van je lijf dat er gevaar zou zijn, wat er eigenlijk niet is.
Maar ik heb wel last van andere irreële angsten (want dat is dit ook).
De tip die ik je kan geven, is om eens wat informatie te zoeken over RET en over cognitieve gedragstherapie.
Die hebben betrekking op methodes om je gedachten (en daardoor je (angst)gevoelens) te beïnvloeden.
In feite probeer je daarbij jezelf met het meer bewuste, verstandigere deel van je hersens te overtuigen dat je angstgedachten niet realistisch zijn en dat je angstgevoel niet meer is dan alleen een reactie van je lichaam.
De kans dat je met een aanslag te maken krijgt, is in feite maar klein.
Er zijn veel en veel meer mensen (tenminste hier in Nederland; ik weet niet waar jij je bevindt) die er nooit mee te maken zullen hebben.
Dat lijkt misschien door alle media-aandacht anders te zijn. (dus minder nieuws kijken en lezen kan misschien ook helpen voor een realistisch beeld). Misschien kun je ergens concrete cijfers vinden, die je kunt vergelijken met het totaal aantal mensen. Het percentage zal maar heel klein zijn.
Jouw angstgedachten en gevoelens sluiten niet aan op de werkelijkheid.
Als je weer een gedachte daarover waarneemt bij jezelf, kun je dat tegen jezelf zeggen.
Je kunt aan jezelf vragen of het waar is wat je denkt.
En of je angstgevoel ergens op slaat, of alleen een signaal is van je lijf dat er gevaar zou zijn, wat er eigenlijk niet is.
maandag 25 juli 2016 om 15:56
quote:Rusticaa schreef op 25 juli 2016 @ 15:43:
Ik ben niet bang voor terrorisme.
De kans dat je een ongeluk krijgt, is vele malen groter dan een kans dat je slachtoffer wordt bij een terroristische aanslag. Verder gaan we toch allemaal een keer dood en als dat bij een terroristische aanslag gebeurt, is het een geval van verkeerde tijd en verkeerde locatie.
Het leven is onvoorspelbaar en de kans dat je overlijd door een ongeluk of ziekte is vele malen groter dan dat je betrokken raakt bij een aanslag.
Ik bedoel dit niet tegen jou Rusticaa, het gaat me meer om de strekking van je opmerking.
Maar dit riedeltje lees je continu overal en ik vind dat erg vervelend worden. Het is het ontkennen van angst die bij mensen heerst en het daarmee bagatelliseren. Net of je angst maar gewoon weg moet lachen en het er niet mag zijn ofzo. Het is toch niet raar dat mensen banger worden? Wat je daar vervolgens mee doet is een tweede.
Nou is het bij deze TO wel heel extreem, daar is wat meer hulp bij nodig.
Ik ben niet bang voor terrorisme.
De kans dat je een ongeluk krijgt, is vele malen groter dan een kans dat je slachtoffer wordt bij een terroristische aanslag. Verder gaan we toch allemaal een keer dood en als dat bij een terroristische aanslag gebeurt, is het een geval van verkeerde tijd en verkeerde locatie.
Het leven is onvoorspelbaar en de kans dat je overlijd door een ongeluk of ziekte is vele malen groter dan dat je betrokken raakt bij een aanslag.
Ik bedoel dit niet tegen jou Rusticaa, het gaat me meer om de strekking van je opmerking.
Maar dit riedeltje lees je continu overal en ik vind dat erg vervelend worden. Het is het ontkennen van angst die bij mensen heerst en het daarmee bagatelliseren. Net of je angst maar gewoon weg moet lachen en het er niet mag zijn ofzo. Het is toch niet raar dat mensen banger worden? Wat je daar vervolgens mee doet is een tweede.
Nou is het bij deze TO wel heel extreem, daar is wat meer hulp bij nodig.
maandag 25 juli 2016 om 16:02
quote:-Isabella- schreef op 25 juli 2016 @ 15:56:
[...]
Ik bedoel dit niet tegen jou Rusticaa, het gaat me meer om de strekking van je opmerking.
Maar dit riedeltje lees je continu overal en ik vind dat erg vervelend worden. Het is het ontkennen van angst die bij mensen heerst en het daarmee bagatelliseren. Net of je angst maar gewoon weg moet lachen en het er niet mag zijn ofzo. Het is toch niet raar dat mensen banger worden? Wat je daar vervolgens mee doet is een tweede.
Nou is het bij deze TO wel heel extreem, daar is wat meer hulp bij nodig.
Tja, dat riedeltje is wel de waarheid. Dat is niet het ontkennen van angst, maar wel dat mensen zich niet bang laten maken. Wat goed is, want anders komt dadelijk niemand meer buiten. Het is niet raar dat mensen banger worden, maar het is ook niet goed.
Ik word er zelf ook wat angstiger door, maar laat me er niet door leiden. Ik ga door met reizen en uitstapjes maken.
[...]
Ik bedoel dit niet tegen jou Rusticaa, het gaat me meer om de strekking van je opmerking.
Maar dit riedeltje lees je continu overal en ik vind dat erg vervelend worden. Het is het ontkennen van angst die bij mensen heerst en het daarmee bagatelliseren. Net of je angst maar gewoon weg moet lachen en het er niet mag zijn ofzo. Het is toch niet raar dat mensen banger worden? Wat je daar vervolgens mee doet is een tweede.
Nou is het bij deze TO wel heel extreem, daar is wat meer hulp bij nodig.
Tja, dat riedeltje is wel de waarheid. Dat is niet het ontkennen van angst, maar wel dat mensen zich niet bang laten maken. Wat goed is, want anders komt dadelijk niemand meer buiten. Het is niet raar dat mensen banger worden, maar het is ook niet goed.
Ik word er zelf ook wat angstiger door, maar laat me er niet door leiden. Ik ga door met reizen en uitstapjes maken.
maandag 25 juli 2016 om 16:09
quote:duende12 schreef op 25 juli 2016 @ 16:02:
[...]
Tja, dat riedeltje is wel de waarheid. Dat is niet het ontkennen van angst, maar wel dat mensen zich niet bang laten maken. Wat goed is, want anders komt dadelijk niemand meer buiten. Het is niet raar dat mensen banger worden, maar het is ook niet goed.
Ik word er zelf ook wat angstiger door, maar laat me er niet door leiden. Ik ga door met reizen en uitstapjes maken.
Ik laat me er ook niet door leiden, maar ik merk wel dat ik meer oplettend ben. Niet dat je daarmee ook maar iets voorkomt, die illusie maak ik me dan ook weer niet.
Het verschil met bijvoorbeeld het verkeer is volgens mij dat je daar meestal wel op kunt anticiperen. Maar als jij nietsvermoedend in de Kalverstraat loopt te winkelen en iemand besluit een bom af te laten gaan, tja. Dat lijkt mij het verschil, de absolute onberekenbaarheid van dit soort aanslagen. Ik snap de angst wel, ook al zal het riedeltje de waarheid zijn
[...]
Tja, dat riedeltje is wel de waarheid. Dat is niet het ontkennen van angst, maar wel dat mensen zich niet bang laten maken. Wat goed is, want anders komt dadelijk niemand meer buiten. Het is niet raar dat mensen banger worden, maar het is ook niet goed.
Ik word er zelf ook wat angstiger door, maar laat me er niet door leiden. Ik ga door met reizen en uitstapjes maken.
Ik laat me er ook niet door leiden, maar ik merk wel dat ik meer oplettend ben. Niet dat je daarmee ook maar iets voorkomt, die illusie maak ik me dan ook weer niet.
Het verschil met bijvoorbeeld het verkeer is volgens mij dat je daar meestal wel op kunt anticiperen. Maar als jij nietsvermoedend in de Kalverstraat loopt te winkelen en iemand besluit een bom af te laten gaan, tja. Dat lijkt mij het verschil, de absolute onberekenbaarheid van dit soort aanslagen. Ik snap de angst wel, ook al zal het riedeltje de waarheid zijn
maandag 25 juli 2016 om 16:14
quote:-Isabella- schreef op 25 juli 2016 @ 16:09:
[...]
Ik laat me er ook niet door leiden, maar ik merk wel dat ik meer oplettend ben. Niet dat je daarmee ook maar iets voorkomt, die illusie maak ik me dan ook weer niet.
Het verschil met bijvoorbeeld het verkeer is volgens mij dat je daar meestal wel op kunt anticiperen. Maar als jij nietsvermoedend in de Kalverstraat loopt te winkelen en iemand besluit een bom af te laten gaan, tja. Dat lijkt mij het verschil, de absolute onberekenbaarheid van dit soort aanslagen. Ik snap de angst wel, ook al zal het riedeltje de waarheid zijn Niet helemaal mee eens. Hier in de buurt al twee keer mensen doodgereden door een spookrijder. Daar was niet op te anticiperen. Er gebeuren dagelijks meer ongelukken op de weg dan een aanslag.
[...]
Ik laat me er ook niet door leiden, maar ik merk wel dat ik meer oplettend ben. Niet dat je daarmee ook maar iets voorkomt, die illusie maak ik me dan ook weer niet.
Het verschil met bijvoorbeeld het verkeer is volgens mij dat je daar meestal wel op kunt anticiperen. Maar als jij nietsvermoedend in de Kalverstraat loopt te winkelen en iemand besluit een bom af te laten gaan, tja. Dat lijkt mij het verschil, de absolute onberekenbaarheid van dit soort aanslagen. Ik snap de angst wel, ook al zal het riedeltje de waarheid zijn Niet helemaal mee eens. Hier in de buurt al twee keer mensen doodgereden door een spookrijder. Daar was niet op te anticiperen. Er gebeuren dagelijks meer ongelukken op de weg dan een aanslag.
maandag 25 juli 2016 om 16:16
quote:duende12 schreef op 25 juli 2016 @ 16:14:
[...]
Niet helemaal mee eens. Hier in de buurt al twee keer mensen doodgereden door een spookrijder. Daar was niet op te anticiperen. Er gebeuren dagelijks meer ongelukken op de weg dan een aanslag.Meestal, zei ik daarom ook. Spookrijders kun je zeker niks mee.
[...]
Niet helemaal mee eens. Hier in de buurt al twee keer mensen doodgereden door een spookrijder. Daar was niet op te anticiperen. Er gebeuren dagelijks meer ongelukken op de weg dan een aanslag.Meestal, zei ik daarom ook. Spookrijders kun je zeker niks mee.
maandag 25 juli 2016 om 16:18
quote:-Isabella- schreef op 25 juli 2016 @ 16:16:
[...]
Meestal, zei ik daarom ook. Spookrijders kun je zeker niks mee.Ik snap je wel hoor, ik voel ook meer angst dan voorheen. Maar ik houd maar in mijn achterhoofd dat het verkeer net zo onberekenbaar is. Ik ben bang dat je anders nergens meer komt.
[...]
Meestal, zei ik daarom ook. Spookrijders kun je zeker niks mee.Ik snap je wel hoor, ik voel ook meer angst dan voorheen. Maar ik houd maar in mijn achterhoofd dat het verkeer net zo onberekenbaar is. Ik ben bang dat je anders nergens meer komt.
maandag 25 juli 2016 om 16:21
Ik ben niet bang voor terrorisme, het is niet in mijn beleving, ik denk er gewoon niet aan.
Als ik er iets over hoor gaat het een beetje mijn ene oor in, en mijn andere oor uit.
Ik heb andere issues. Dat wel.
Ook om mijn aandacht te verleggen, spanningen te kanaliseren. Dus ik kan me er wel iets bij voorstellen dat je telkens blijft checken en zo.
Ik heb dat met voeding gehad, op allerlei manieren. Dan denk ik dat ik bepaalde dingen niet kan eten. Als ik het niet daarmee heb dan krijg ik het bvb met sporten, of...wat dan ook.
Het is lastig als iets zo hardnekkig blijft.
Proberen je aandacht te verleggen, tja, dat is zo makkelijk gezegd.
En niet weer in die val lopen...en mediteren, sporten ( maar niet obsessief), mindfullnes om te ontspannen...tja
Het wil mij op dit moment voor geen centimeter lukken,
Maar ik ben niet bang voor terrorisme, dat niet
Als ik er iets over hoor gaat het een beetje mijn ene oor in, en mijn andere oor uit.
Ik heb andere issues. Dat wel.
Ook om mijn aandacht te verleggen, spanningen te kanaliseren. Dus ik kan me er wel iets bij voorstellen dat je telkens blijft checken en zo.
Ik heb dat met voeding gehad, op allerlei manieren. Dan denk ik dat ik bepaalde dingen niet kan eten. Als ik het niet daarmee heb dan krijg ik het bvb met sporten, of...wat dan ook.
Het is lastig als iets zo hardnekkig blijft.
Proberen je aandacht te verleggen, tja, dat is zo makkelijk gezegd.
En niet weer in die val lopen...en mediteren, sporten ( maar niet obsessief), mindfullnes om te ontspannen...tja
Het wil mij op dit moment voor geen centimeter lukken,
Maar ik ben niet bang voor terrorisme, dat niet
maandag 25 juli 2016 om 16:29
Nee, ik ben niet bang.
Best moeilijk om nu na te gaan waarom ik niet bang ben. Ik denk omdat ik het 'gewend' ben? Als klein kind was het IRA voor en na met een schietpartij 10 km verderop. Grenscontroles waarbij een geweer gewoon door het autoraampje naar binnen werd gestoken richting achterbank (bende van Nijvel), op vakantie in Spanje een hotel aan de overkant dat half ineen zakte (ETA), een oma die voor de televisie ging staan om het beeld af te schermen want de afstandsbediening snapte zij niet (Lockerbie). Geen groente eten uit de tuin (Tsjernobyl). Op vakantie naar oom en tante waarbij een 'oppasser' (minder) met een kalasjnikov om de schouder mee moest als ik met mijn tante van het compound af ging naar de markt.
En de talloze 'ban de bom', KGB meets CIA films, enz. Vooral die kernbommen en V2-raketten, die angst bij volwassenen kan ik mij nog goed herinneren. Alles was 'eng' in de eighties.
De enige irreële angst die ik heb is dat mijn gezin omkomt en ik ben er niet bij. Dus op vliegreizen weiger ik 'los' te vliegen van kind. Als het ding naar beneden gaat, dan samen. En ik weet dat dit een irreële angst is. We kunnen ook morgen worden aangereden op de fiets en dan kan ik ook niet met een toverstafje zwaaien en bepalen wie het gaat overleven. En toch ben ik die trut die niet 500,- gaat uitsparen door man en kind met een andere vlucht te laten vliegen. Met z'n allen of niet. Dan maar 21 uur wachten. Op zo'n moment ben ik ook niet echt in voor een rationele discussie
Best moeilijk om nu na te gaan waarom ik niet bang ben. Ik denk omdat ik het 'gewend' ben? Als klein kind was het IRA voor en na met een schietpartij 10 km verderop. Grenscontroles waarbij een geweer gewoon door het autoraampje naar binnen werd gestoken richting achterbank (bende van Nijvel), op vakantie in Spanje een hotel aan de overkant dat half ineen zakte (ETA), een oma die voor de televisie ging staan om het beeld af te schermen want de afstandsbediening snapte zij niet (Lockerbie). Geen groente eten uit de tuin (Tsjernobyl). Op vakantie naar oom en tante waarbij een 'oppasser' (minder) met een kalasjnikov om de schouder mee moest als ik met mijn tante van het compound af ging naar de markt.
En de talloze 'ban de bom', KGB meets CIA films, enz. Vooral die kernbommen en V2-raketten, die angst bij volwassenen kan ik mij nog goed herinneren. Alles was 'eng' in de eighties.
De enige irreële angst die ik heb is dat mijn gezin omkomt en ik ben er niet bij. Dus op vliegreizen weiger ik 'los' te vliegen van kind. Als het ding naar beneden gaat, dan samen. En ik weet dat dit een irreële angst is. We kunnen ook morgen worden aangereden op de fiets en dan kan ik ook niet met een toverstafje zwaaien en bepalen wie het gaat overleven. En toch ben ik die trut die niet 500,- gaat uitsparen door man en kind met een andere vlucht te laten vliegen. Met z'n allen of niet. Dan maar 21 uur wachten. Op zo'n moment ben ik ook niet echt in voor een rationele discussie
maandag 25 juli 2016 om 16:54
Stoppen met zo veel naar het nieuws te kijken. Het liefst helemaal niet meer kijken/lezen in jouw geval. Echt, dan maar kop in het zand.
Dat is wel lastig natuurlijk want mensen in je omgeving zullen het er ook over hebben als er weer iets is gebeurd.
Maar zo kun je niet leven. Ben je straks 80 en heb je je leven verspilt aan stress over iets wat jou nooit is overkomen.
Dat is wel lastig natuurlijk want mensen in je omgeving zullen het er ook over hebben als er weer iets is gebeurd.
Maar zo kun je niet leven. Ben je straks 80 en heb je je leven verspilt aan stress over iets wat jou nooit is overkomen.
maandag 25 juli 2016 om 17:08
Wat maakt dat je zo veel psychologen al versleten hebt TO? Er zijn wel meer mensen met dit soort angststoornissen waarbij ze compulsieve gedragingen hebben. Hier moet je wel wat mee kunnen, met therapie en evt. medicatie.
Angst is inderdaad een emotie (geen illusie) en ik weet niet of het nou goed is om het uit te schakelen, maar wel binnen de juiste context te plaatsen.
Angst is inderdaad een emotie (geen illusie) en ik weet niet of het nou goed is om het uit te schakelen, maar wel binnen de juiste context te plaatsen.
