Psyche
alle pijlers
Je jankt als een wijf!
zaterdag 3 juni 2017 om 11:33
Ik nodig iedereen van harte uit om antwoord te geven op de vraag: ‘Waarom hoor je in godsnaam deze uitspraak tegenwoordig nog?’. We leven anno 2017 en nog steeds is dit één van onze beroemdste uitspraken. En stop mij nu niet gelijk in een kader van: ‘Oh, dit is vast weer zo een feministische mannenhater’. Dit hoor ik namelijk de laatste tijd iets té vaak, en daar heb ik ook iets op te zeggen. Een feminist is geen mannenhater maar streeft juist naar gelijke posities. Dat betekent niet dat het mannelijke geslacht niets wordt gegund, maar het betekend simpelweg dat vrouwen meer wordt gegund dat wat ze nu hebben. Want linksom of rechtsom, vrouwen worden nog steeds dagelijks gediscrimineerd en ik vraag me af, WAAROM?
Ten eerste wordt de vrouw gediscrimineerd op werkgebied. Vele van jullie hebben waarschijnlijk wel eens gehoord van het ‘glazen plafond’. Het bestaat, het is in werking en het wil maar niet breken. En een ander voorbeeld is dat mensen verwachten dat vrouwen voor de kinderen zorgen. Hoe komt het dat we nog steeds van de vrouw verwachten dat ze wel minder uren werkt om op de kleintjes thuis te letten? Is het omdat ‘vrouwen zorgzamer zijn’. Ik geloof er niet zoveel van. Ik denk dat dit ons wordt aangeleerd. Van jongs af aan leren we dat meisjes met poppen horen te spelen en jongens met auto’s. Wanneer we ouder worden leren we dat vrouwen voor de kinderen horen te zorgen en vader aan het werk gaat. Denk maar aan ‘vadertje en moedertje’. Hier kunnen we ons allemaal wel schuldig voor verklaren.
Een andere vraag die door mijn hoofd spookt is: ‘Waarom bekijken we de vrouw zoveel kritischer dan een man?’. Wanneer een man veel bedpartners heeft gehad wordt hij de hemel in geprezen. Maar oh god, als een vrouw er net zoveel heeft gehad dan is ze gelijk de makkelijkste van de buurt. Dus in feite laten we de man vrij zijn ding doen, maar een vrouw niet?!
Naast werk en bedpartners schrikt zelfs het vrouwelijke lichaam de samenleving af. Waarom zijn we zo bang voor de borsten van een vrouw? Er zijn tal moeders die hun baby borstvoeding geven in een krappe ruimte of met een doekje eroverheen om de samenleving te pleasen. Waarom moet dat zo lastig gaan? Hoezo zou een moeder zich voor zoiets natuurlijks moeten schamen? Maar mannen zonder t-shirts? Daar kijkt niemand meer naar om. Tenzij ze een mooie afgetrainde buik hebben, of niet dames?
Al met al zit ik nou eenmaal met zoveel vragen en nodig ik mensen van harte uit om antwoorden te geven of zelfs oplossingen te bedenken. Ik vraag naar meningen, ideeën en inzichten. Ik zou het namelijk graag anders zien. Deze bovengenoemde voorbeelden komen zo sterk in onze samenleving naar voren en ik vraag me af: ‘Wanneer houdt het op?’.
Ten eerste wordt de vrouw gediscrimineerd op werkgebied. Vele van jullie hebben waarschijnlijk wel eens gehoord van het ‘glazen plafond’. Het bestaat, het is in werking en het wil maar niet breken. En een ander voorbeeld is dat mensen verwachten dat vrouwen voor de kinderen zorgen. Hoe komt het dat we nog steeds van de vrouw verwachten dat ze wel minder uren werkt om op de kleintjes thuis te letten? Is het omdat ‘vrouwen zorgzamer zijn’. Ik geloof er niet zoveel van. Ik denk dat dit ons wordt aangeleerd. Van jongs af aan leren we dat meisjes met poppen horen te spelen en jongens met auto’s. Wanneer we ouder worden leren we dat vrouwen voor de kinderen horen te zorgen en vader aan het werk gaat. Denk maar aan ‘vadertje en moedertje’. Hier kunnen we ons allemaal wel schuldig voor verklaren.
Een andere vraag die door mijn hoofd spookt is: ‘Waarom bekijken we de vrouw zoveel kritischer dan een man?’. Wanneer een man veel bedpartners heeft gehad wordt hij de hemel in geprezen. Maar oh god, als een vrouw er net zoveel heeft gehad dan is ze gelijk de makkelijkste van de buurt. Dus in feite laten we de man vrij zijn ding doen, maar een vrouw niet?!
Naast werk en bedpartners schrikt zelfs het vrouwelijke lichaam de samenleving af. Waarom zijn we zo bang voor de borsten van een vrouw? Er zijn tal moeders die hun baby borstvoeding geven in een krappe ruimte of met een doekje eroverheen om de samenleving te pleasen. Waarom moet dat zo lastig gaan? Hoezo zou een moeder zich voor zoiets natuurlijks moeten schamen? Maar mannen zonder t-shirts? Daar kijkt niemand meer naar om. Tenzij ze een mooie afgetrainde buik hebben, of niet dames?
Al met al zit ik nou eenmaal met zoveel vragen en nodig ik mensen van harte uit om antwoorden te geven of zelfs oplossingen te bedenken. Ik vraag naar meningen, ideeën en inzichten. Ik zou het namelijk graag anders zien. Deze bovengenoemde voorbeelden komen zo sterk in onze samenleving naar voren en ik vraag me af: ‘Wanneer houdt het op?’.
zaterdag 3 juni 2017 om 11:36
Als je dingen zegt als: "je jankt als een wijf", dan zit daar inderdaad wel iets vrouwenhatends in.
Overigens vind ik het ook belachelijk dat mannen meteen beschaamd zouden moeten zijn als ze een keer huilen. Alsof zij geen verdriet mogen hebben! Nog erger dat mensen het dan nodig vinden hen nog extra naar beneden te moeten halen.
Overigens vind ik het ook belachelijk dat mannen meteen beschaamd zouden moeten zijn als ze een keer huilen. Alsof zij geen verdriet mogen hebben! Nog erger dat mensen het dan nodig vinden hen nog extra naar beneden te moeten halen.
zaterdag 3 juni 2017 om 11:46
Ik heb echt nog nooit iemand de opmerking ' Je jankt als een wijf' horen zeggen. En ik zie ook bijna nooit moeders in een krappe ruimte (? Bedoel je dan een lift ofzo?) borstvoeding geven met een doekje er over. Alsof je ergens ala minute gaat voeden.
Ik wordt juist doodgegooid met adviezen over 'gender neutrale' opvoeding/speelgoed/w.c.'s/hetisokealsjezoontjemetpoppenwilspelen- Volgens mij zijn we juist heel hard opweg in deze samenleving om jouw beschreven punten te veranderen.
Is dit een huiswerkopdracht?
Ik wordt juist doodgegooid met adviezen over 'gender neutrale' opvoeding/speelgoed/w.c.'s/hetisokealsjezoontjemetpoppenwilspelen- Volgens mij zijn we juist heel hard opweg in deze samenleving om jouw beschreven punten te veranderen.
Is dit een huiswerkopdracht?
May the force be ever in your favor, Mr. Potter - Gandalf (The Chronicles of Narnia)
zaterdag 3 juni 2017 om 12:23
Het is meer 'you hit like a girl.' En vrouwen zijn ook minder sterk dan mannen want testosteron, dus als een gemiddelde vent slaat als een gemiddeld wijf (dus geen Rhonda Rousey), dan is dat inderdaad niet zo best.
Vrouwen kiezen zelf voor minder werken als de kinderen er zijn. Niemand verplicht vrouwen iets, dat zit in je hoofd. Je kunt wel de maatschappij de schuld geven van allerlei verwachtingen, maar er is echt geen wet die je verplicht om minder te gaan werken.
Glazen plafond is onzin. De top is voor heel weinig mensen m/v weg gelegd, en het kan best zo zijn dat mannen uiteindelijk meer leiderschapskwaliteiten bezitten, dat is gewoon natuurlijk uit te leggen. Zo zijn vrouwen gemiddeld inderdaad zorgzamer, ook heel natuurlijk. Zegt niets over het individu verder.
En tenslotte ga ik het maar even over de zogenaamd wage gap hebben: die is berekend op basis van elk geslacht alle werkenden nemen gedeeld door het collectieve verdiende bedrag, en op basis daar van verdienen vrouwen inderdaad minder. Als collectief. Want er is niet gecorrigeerd voor het aantal uren (mannen werken meer) en soort banen (vrouwen kiezen vaker voor slechter betaalde banen en studie richtingen). Als je hier voor corrigeert, verdienen vrouwen tussen 20-35 méér dan mannen in NL (zoek zelf maar de statistieken op CBS).
En nu terug naar het aanrecht en laat het denken aan mensen (m/v) over die dat iets beter kunnen (<<< ik ben zelf vrouw overigens lol).
Vrouwen kiezen zelf voor minder werken als de kinderen er zijn. Niemand verplicht vrouwen iets, dat zit in je hoofd. Je kunt wel de maatschappij de schuld geven van allerlei verwachtingen, maar er is echt geen wet die je verplicht om minder te gaan werken.
Glazen plafond is onzin. De top is voor heel weinig mensen m/v weg gelegd, en het kan best zo zijn dat mannen uiteindelijk meer leiderschapskwaliteiten bezitten, dat is gewoon natuurlijk uit te leggen. Zo zijn vrouwen gemiddeld inderdaad zorgzamer, ook heel natuurlijk. Zegt niets over het individu verder.
En tenslotte ga ik het maar even over de zogenaamd wage gap hebben: die is berekend op basis van elk geslacht alle werkenden nemen gedeeld door het collectieve verdiende bedrag, en op basis daar van verdienen vrouwen inderdaad minder. Als collectief. Want er is niet gecorrigeerd voor het aantal uren (mannen werken meer) en soort banen (vrouwen kiezen vaker voor slechter betaalde banen en studie richtingen). Als je hier voor corrigeert, verdienen vrouwen tussen 20-35 méér dan mannen in NL (zoek zelf maar de statistieken op CBS).
En nu terug naar het aanrecht en laat het denken aan mensen (m/v) over die dat iets beter kunnen (<<< ik ben zelf vrouw overigens lol).
zaterdag 3 juni 2017 om 12:29
Ik zeg het soms ook, maar daar bedoel ik eigenlijk niet vrouwen in het algemeen mee, maar het jankwijf. Het soort dat maar door zanikt, van geen ophouden weet en zodoende het bloed onder je nagels vandaan probeert te halen, niet rust voordat dit doel bereikt is en nadien weer jankt om jouw korte lontje. Schoen naar het hoofd verdient zo iemand. Mannen kunnen in mijn wereldbeleving ook jankwijven zijn hoor of trutten. Krijgen ze vaak genoeg van mij te horen. Vrouwen maak je soms ook beter bewust van hun gedrag door ze klojo te noemen of hork.
zaterdag 3 juni 2017 om 12:33
Ik vind mannen zonder Tshirt in het openbaar not done. Afgetrained of niet, je doet maar een shirt aan als je ergens heen gaat tenzij je gaat liggen zonnen. No way dat mijn man met me mee mag zonder bovenkleding aan. Ook mocht ie ontroostbaar huilen toen vorig jaar een van onze katten overleed. Kortom, stom stuk.
zaterdag 3 juni 2017 om 14:03
De mensen die dit zeggen 'Je jankt als een wijf', en degene die zich er door aangesproken voelen hebben kennelijk geïnternaliseerd dat je niet mag janken. Jammer vind ik, want een potje janken doet mij iig ook vaak goed. Los van het anti-vrouwelijke ondertoontje in deze zin, vind ik dat mensen hun minder fijne gevoelens te vaak onder tafels en stoelen schuiven. Ik zelf probeer ook die gevoelens te verwelkomen ipv ze te negeren. Ik wou dat dat in onze maatschappij wat meer gewaardeerd werd. Gewoon je gevoelens tonen. En ja, dan moet je nog wel natuurlijk respectvol blijven (niet schelden, of dingen stuk maken).
zaterdag 3 juni 2017 om 14:25
Hoewel ik de toon niet erg fijn vind, ben ik het wel met TO eens
Toen ik zwanger was van nummer 1 werd er ook van mij verwacht dat ik zou minderen of (nog liever stoppen) met werken. Mijn man wilde ook minderen en die werd daardoor bijna ontslagen, terwijl mijn baas vond dat ik mijn kinderen bij de opvang dumpte... Hij vond dat wel zielig, zijn vrouw was namelijk wel thuis en dat was erg fijn.
Familie vond dat man zich opofferde voor mij. En wat gaaf dat hij een luier verschoonde... Echt debiel vind ik dat. Er zijn nog zat mensen die vinden dat vaders dat niet hoeven doen.
En ervoor (voor ik moeder werd) al. Ik was destijds web/ interaction designer, en soms is dat best technisch (programmeerwerk). Ik was daar goed in en had er ervaring mee. Maar alle leuke technische projecten gingen naar mijn mannelijke collega's die dan mij om raad moesten vragen, want ik had veel meer ervaring. Dat benoemen werd afgedaan als onzin, en ze zeiden dat ze er bij mij toch minder vertrouwen in hadden. Zonder een echte reden.
Man is uiteindelijk ook maar 5 weer dagen gaan weken omdat zijn carrière er teveel onder leed. Hij werd echt een watje gevonden door collega's.
Ik was sowieso kansloos voor enige promotie, ook als ik terug zou gaan naar 40 uur, want ja met jonge kinderen ben je nu eenmaal niet betrouwbaar qua inzet. Was het argument van mijn baas. Mijn man kreeg wel promotie overigens. En die heeft toch ook kinderen.
Dus ik heb het bijltje erbij neer gegooid en werk nu als zzp-er.
En ook; ik heb twee dochters, die niet erg meisjesachtig zijn in veel opzichten. Zo speelden ze nooit met poppen. En de oma's kwamen toch iedere verjaardag en sint weer met iets van een pop of barbie of poppenkleertjes aan.
Mijn oudste moet nu (15) niks van make-up hebben en draagt liever geen jurkjes of rokjes. Ik ben blij als ze haar haar kamt überhaupt. ) mensen vinden dit raar. Want ze is toch een knappe meid (alsof dat wat uitmaakt)
Volgens mijn schoonzussen komt dit nog wel. '
Haar mentor tijdens het oudergesprek, vroeg zich ongerust af of ze wellicht lesbisch is of iets anders met gender problemen (echt!). Omdat ze zich niet meisjesachtig gedraagt.
Gelukkig hebben we hier smakelijk om gelachen bij thuiskomst. Hoewel ik er ook geen probleem van zou maken.
In mijn ogen zijn de hokjes wel meer man vrouw geworden. Voor mijn dochter kon ik nog een neutraal fietsje kopen toen ze 3 werd. Een paar jaar later zag ik alleen nog roze fietsen met sliertjes of stoere fietsen met leger-print. Ook in de speelgoedwinkel word je een meisjes of jongens kant op gestuurd. Er is zelfs speciale meisjes lego.
Op zich niet erg, maar je moet als meisje nog wel met de gewone lego mogen spelen eb vice versa natuurlijk. Maar dat is lastig.
Ook op het trapveldje in de tussen de middag pauze toen ik nog overblijfvrijwilliger was; meisjes mogen soms niet meedoen omdat ze niet kunnen voetballen.
En als er een jongen slecht speelt dan werd die voor meisje uitgemaakt. Meisje is dus een scheldwoord.
Die preutsheid snap ik ook steeds minder. In mijn jeugd (ik ben 45) was topless zonnen voor meisjes normaal. Nu mag je al niet eens meer overal je kind voeden en is een rokje boven de knie al ordinair. Spaghettibandjes mag ook al niet meer. En mannen moeten ook steeds meer bedekken.
Kon ik me in mijn jeugd (toen ik nog een kleuter was) op een strandje nog best zo in de open lucht omkleden, zonder rare blikken. Toen mijn dochter 5 was kreeg ik daar al gedoe over met iemand die dit onbeschoft vond.
Dus dat alles preutser wordt, speelt voor mijn gevoel zeker mee. Jammer dat vooral vrouwen hier zo mee bezig zijn en naar mijn gevoel dit ook heel erg opleggen aan anderen.
Toen ik zwanger was van nummer 1 werd er ook van mij verwacht dat ik zou minderen of (nog liever stoppen) met werken. Mijn man wilde ook minderen en die werd daardoor bijna ontslagen, terwijl mijn baas vond dat ik mijn kinderen bij de opvang dumpte... Hij vond dat wel zielig, zijn vrouw was namelijk wel thuis en dat was erg fijn.
Familie vond dat man zich opofferde voor mij. En wat gaaf dat hij een luier verschoonde... Echt debiel vind ik dat. Er zijn nog zat mensen die vinden dat vaders dat niet hoeven doen.
En ervoor (voor ik moeder werd) al. Ik was destijds web/ interaction designer, en soms is dat best technisch (programmeerwerk). Ik was daar goed in en had er ervaring mee. Maar alle leuke technische projecten gingen naar mijn mannelijke collega's die dan mij om raad moesten vragen, want ik had veel meer ervaring. Dat benoemen werd afgedaan als onzin, en ze zeiden dat ze er bij mij toch minder vertrouwen in hadden. Zonder een echte reden.
Man is uiteindelijk ook maar 5 weer dagen gaan weken omdat zijn carrière er teveel onder leed. Hij werd echt een watje gevonden door collega's.
Ik was sowieso kansloos voor enige promotie, ook als ik terug zou gaan naar 40 uur, want ja met jonge kinderen ben je nu eenmaal niet betrouwbaar qua inzet. Was het argument van mijn baas. Mijn man kreeg wel promotie overigens. En die heeft toch ook kinderen.
Dus ik heb het bijltje erbij neer gegooid en werk nu als zzp-er.
En ook; ik heb twee dochters, die niet erg meisjesachtig zijn in veel opzichten. Zo speelden ze nooit met poppen. En de oma's kwamen toch iedere verjaardag en sint weer met iets van een pop of barbie of poppenkleertjes aan.
Mijn oudste moet nu (15) niks van make-up hebben en draagt liever geen jurkjes of rokjes. Ik ben blij als ze haar haar kamt überhaupt. ) mensen vinden dit raar. Want ze is toch een knappe meid (alsof dat wat uitmaakt)
Volgens mijn schoonzussen komt dit nog wel. '
Haar mentor tijdens het oudergesprek, vroeg zich ongerust af of ze wellicht lesbisch is of iets anders met gender problemen (echt!). Omdat ze zich niet meisjesachtig gedraagt.
Gelukkig hebben we hier smakelijk om gelachen bij thuiskomst. Hoewel ik er ook geen probleem van zou maken.
In mijn ogen zijn de hokjes wel meer man vrouw geworden. Voor mijn dochter kon ik nog een neutraal fietsje kopen toen ze 3 werd. Een paar jaar later zag ik alleen nog roze fietsen met sliertjes of stoere fietsen met leger-print. Ook in de speelgoedwinkel word je een meisjes of jongens kant op gestuurd. Er is zelfs speciale meisjes lego.
Op zich niet erg, maar je moet als meisje nog wel met de gewone lego mogen spelen eb vice versa natuurlijk. Maar dat is lastig.
Ook op het trapveldje in de tussen de middag pauze toen ik nog overblijfvrijwilliger was; meisjes mogen soms niet meedoen omdat ze niet kunnen voetballen.
En als er een jongen slecht speelt dan werd die voor meisje uitgemaakt. Meisje is dus een scheldwoord.
Die preutsheid snap ik ook steeds minder. In mijn jeugd (ik ben 45) was topless zonnen voor meisjes normaal. Nu mag je al niet eens meer overal je kind voeden en is een rokje boven de knie al ordinair. Spaghettibandjes mag ook al niet meer. En mannen moeten ook steeds meer bedekken.
Kon ik me in mijn jeugd (toen ik nog een kleuter was) op een strandje nog best zo in de open lucht omkleden, zonder rare blikken. Toen mijn dochter 5 was kreeg ik daar al gedoe over met iemand die dit onbeschoft vond.
Dus dat alles preutser wordt, speelt voor mijn gevoel zeker mee. Jammer dat vooral vrouwen hier zo mee bezig zijn en naar mijn gevoel dit ook heel erg opleggen aan anderen.
zaterdag 3 juni 2017 om 15:28
Mensen die de woorden 'janken' en 'wijf' in een zin gebruiken komen wat mij betreft in de categorie aso.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 3 juni 2017 om 15:48
