Psyche
alle pijlers
Kennen jullie iemand die "verlicht" is?
vrijdag 24 november 2017 om 10:52
En dan bedoel ik geen kerstlampjes 
Ik heb de laatste tijd veel gelezen over non-dualiteit en onder andere het idee dat de mensheid verslaafd is aan denken en hierdoor afgescheiden van zijn ware staat van zijn. Dat we door onze gedachten obsessief bezig zijn met het verleden en de toekomst, waardoor we niet in het nu leven, wat weet pijn oplevert.
Het schijnt dat als je dit concept snapt dat je identiteit dan wegvalt, waardoor je je ware staat van zijn weer terugvindt. Men spreekt dan ook wel van verlichting.
Ik vind het idee heel interessant, maar tegelijkertijd ook een beetje eng. Ik vraag me ook af in hoeverre mensen hier mee bezig zijn en of er mensen echt verlichting hebben bereikt op deze manier
Op internet vind ik natuurlijk wel wat, maar ik vraag me af, kennen jullie iemand in je omgeving die (volgens eigen zeggen) verlicht is?
Ik heb de laatste tijd veel gelezen over non-dualiteit en onder andere het idee dat de mensheid verslaafd is aan denken en hierdoor afgescheiden van zijn ware staat van zijn. Dat we door onze gedachten obsessief bezig zijn met het verleden en de toekomst, waardoor we niet in het nu leven, wat weet pijn oplevert.
Het schijnt dat als je dit concept snapt dat je identiteit dan wegvalt, waardoor je je ware staat van zijn weer terugvindt. Men spreekt dan ook wel van verlichting.
Ik vind het idee heel interessant, maar tegelijkertijd ook een beetje eng. Ik vraag me ook af in hoeverre mensen hier mee bezig zijn en of er mensen echt verlichting hebben bereikt op deze manier
Op internet vind ik natuurlijk wel wat, maar ik vraag me af, kennen jullie iemand in je omgeving die (volgens eigen zeggen) verlicht is?
vrijdag 24 november 2017 om 15:23
Ik denk dat verlichting een behoorlijk wazige term is voor tevreden zijn met het leven dat je hebt, zonder verlangen naar iets anders, zowel voor heden, verleden als de toekomst. Volmaakt tevreden zijn met je toestand, zonder dat je bewogen wordt door je eigen emoties of die van anderen.
Het mooie daarvan is dat je geen verlangens meer hebt en niet meer teleurgesteld wordt. Je bent al volmaakt gelukkig of tevreden en je hebt het dan niet meer nodig dat andere mensen je bevestigen. Een totaal evenwicht dus.
Maar echt prettig is dat niet voor de mensen om je heen. Die moeten dan allemaal ook verlicht zijn, en het niet nodig hebben dat je ze knuffelt en troost, of dat je ze een schop onder de kont geeft, of dat je voor ze zorgt of plezier met ze maakt. Volgens mijn yoga-juf hoef je dan ook niet meer te zeggen dat je van ze houdt, want dat spreekt dan voor zich.
Ik heb daar moeite mee hoor.
Of ik zelf nou zo verlicht ben? Weet ik niet. Over het algemeen ben ik best tevreden. Ik heb weinig ego-onderhoud (wat bevestiging eigenlijk is) nodig maar hecht nog veel te veel aan aardse genoegens als eten en seks en ontspanning om mezelf verlicht te vinden.
Het mooie daarvan is dat je geen verlangens meer hebt en niet meer teleurgesteld wordt. Je bent al volmaakt gelukkig of tevreden en je hebt het dan niet meer nodig dat andere mensen je bevestigen. Een totaal evenwicht dus.
Maar echt prettig is dat niet voor de mensen om je heen. Die moeten dan allemaal ook verlicht zijn, en het niet nodig hebben dat je ze knuffelt en troost, of dat je ze een schop onder de kont geeft, of dat je voor ze zorgt of plezier met ze maakt. Volgens mijn yoga-juf hoef je dan ook niet meer te zeggen dat je van ze houdt, want dat spreekt dan voor zich.
Ik heb daar moeite mee hoor. Of ik zelf nou zo verlicht ben? Weet ik niet. Over het algemeen ben ik best tevreden. Ik heb weinig ego-onderhoud (wat bevestiging eigenlijk is) nodig maar hecht nog veel te veel aan aardse genoegens als eten en seks en ontspanning om mezelf verlicht te vinden.
vrijdag 24 november 2017 om 15:26
Op zich niet spannend hoor. Ik heb een erg goed geheugen en veel zaken die lineair in het verre verleden liggen, zijn voor bij net zo 'dicht bij' als zaken die vandaag gebeuren. Ik pluk gewoon de dia ergens uit de bak en die dia's liggen niet op volgorde. Zo iets.
vrijdag 24 november 2017 om 15:32
ik vind het een interessant idee en hoor graag meer van strikje.
maar als je tijd lineair tekent in een grafiek, dan loopt het recht van A naar B. non liniair zou een parabool kunnen zijn.
we weten dat het universum uitbreidt, maar misschien kan het weer inkrimpen ook.
strikje was er alweer
. Ze is er niet bepaald een leuker persoon van geworden. (Buiten het feit dat als je dat soort dingen verkondigd de geloofwaardigheid onmiddellijk het raam uit is)
vrijdag 24 november 2017 om 16:20
Dat is tegenwoordig ook bijzonder
vrijdag 24 november 2017 om 16:20
Ik heb toevallig pas een boek gelezen van een Duitse schrijver (naam kwijt!), die ook die theorie aanhangt. Een beetje in de trant van met kerst herinner je je alle andere kersten gemakkelijk en lijken die dichterbij dan Sinterklaas. Of wanneer je in Parijs bent, dat dan de herinnering aan de vorige keer Parijs (in 1998) dichterbij is dan de laatste keer dat je een stedentripje deed, terwijl dat korter geleden is.strikjemetstippels schreef: ↑24-11-2017 15:26Op zich niet spannend hoor. Ik heb een erg goed geheugen en veel zaken die lineair in het verre verleden liggen, zijn voor bij net zo 'dicht bij' als zaken die vandaag gebeuren. Ik pluk gewoon de dia ergens uit de bak en die dia's liggen niet op volgorde. Zo iets.
I
vrijdag 24 november 2017 om 16:41
Ja op zich is dat ook wel zo. Ik heb het eigenlijk net anders, gewoon altijd. Inclusief gevoelens, geuren en dergelijke. Soms niet zo leuk, soms wel. Ligt er maar net aan wat voor persoon je bent (ik ben wel van nature melancholisch aan gelegd). Heeft verder niets met verlicht zijn te maken, vind ik sowieso een term waar je niets mee kunt. Waar om ik er mee kwam is dat juist onze natuurlijke staat een duidelijk lineaire waarneming heeft, om dat ons brein zo is ontwikkeld. Er zijn ook veel interessante waarnemingen in bij voorbeeld primitievere culturen in Afrika, waar het begrip toekomst weinig tot niet bestaat. Erg interessant, komt zelfs niet voor in de taal.ninanoname schreef: ↑24-11-2017 16:20Ik heb toevallig pas een boek gelezen van een Duitse schrijver (naam kwijt!), die ook die theorie aanhangt. Een beetje in de trant van met kerst herinner je je alle andere kersten gemakkelijk en lijken die dichterbij dan Sinterklaas. Of wanneer je in Parijs bent, dat dan de herinnering aan de vorige keer Parijs (in 1998) dichterbij is dan de laatste keer dat je een stedentripje deed, terwijl dat korter geleden is.
I
vrijdag 24 november 2017 om 16:53
Check Julian Barbour. Een natuurkundige die de interessante theorie heeft ontwikkeld dat tijd simpelweg niet bestaat (tot afgrijzen van andere wetenschappers) Een principe als beweging of verandering (lineaire tijd) is een mentale illusie. Wat wij onder tijdsverloop verstaan is een verzameling nu's die volledig op zichzelf staan (als Polaroid foto's)....strikjemetstippels schreef: ↑24-11-2017 15:26Op zich niet spannend hoor. Ik heb een erg goed geheugen en veel zaken die lineair in het verre verleden liggen, zijn voor bij net zo 'dicht bij' als zaken die vandaag gebeuren. Ik pluk gewoon de dia ergens uit de bak en die dia's liggen niet op volgorde. Zo iets.
