Psyche
alle pijlers
Klagend familielid
maandag 16 december 2019 om 19:55
Een familielid van mij klaagt al jaren over haar leven, kinderen, ex, werk enz. Na haar scheiding is zij weer bij haar ouders gaan inwonen met haar kinderen en woont daar inmiddels nu al jaren. Het grootste gedeelte van die tijd heeft zij geen inkomen gehad maar nu een parttime baan. Nooit kostgeld betaald en maakt ook geen aanstalten om op zichzelf te gaan maar klaagt wel steeds over haar ouders die zich overal mee bemoeien, het werk dat zij af en toe eens heeft, haar kinderen die zich niet gedragen zoals zij wil enz enz.
Eigenlijk elke keer dat wij elkaar spreken moet ik dit aanhoren en eigenlijk wordt er nooit gevraagd hoe het met mij gaat. Zij doet niks om haar situatie te verbeteren, alles draait om haar en haar kinderen en iedereen moet medelijden hebben. Ik trap er elke keer weer in en luister naar haar gezeik en gezanik. Dit is eigenlijk zo gegroeid omdat ik in het begin oprecht met haar te doen had maar nu voel ik meer en meer minachting voor haar.
Ik ben hier klaar mee en wil dit duidelijk maken. Eigenlijk heb ik helemaal niet zo een zin meer in iemand die zeurt maar niks doet om een beter leven te krijgen.
Ben wel verplicht met degene Kerst te vieren want ik ga niet wegblijven bij mijn andere familieleden omdat zij er ook is.
Hoe kan ik dit het beste aanpakken?
Eigenlijk elke keer dat wij elkaar spreken moet ik dit aanhoren en eigenlijk wordt er nooit gevraagd hoe het met mij gaat. Zij doet niks om haar situatie te verbeteren, alles draait om haar en haar kinderen en iedereen moet medelijden hebben. Ik trap er elke keer weer in en luister naar haar gezeik en gezanik. Dit is eigenlijk zo gegroeid omdat ik in het begin oprecht met haar te doen had maar nu voel ik meer en meer minachting voor haar.
Ik ben hier klaar mee en wil dit duidelijk maken. Eigenlijk heb ik helemaal niet zo een zin meer in iemand die zeurt maar niks doet om een beter leven te krijgen.
Ben wel verplicht met degene Kerst te vieren want ik ga niet wegblijven bij mijn andere familieleden omdat zij er ook is.
Hoe kan ik dit het beste aanpakken?
maandag 16 december 2019 om 19:57
Gewoon haar de waarheid zeggen. Dat het hoog tijd is dat ze de verantwoordelijkheid neemt voor haar eigen leven, en in plaats van te klagen en te zeuren en te zaniken, dan iets moet ondernemen om haar leven leuker te krijgen als het nu zo slecht is.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
maandag 16 december 2019 om 19:59
maandag 16 december 2019 om 20:08
Als het om jouw zus en jouw ouders gaat zou ik ook zwaar de pest in hebben (omdat je dan nooit meer ongestoord bij je ouders op bezoek kunt gaan o.a.)
Maar als het een verder afstaand familielid is (een nicht ofzo) zou ik het lekker laten gaan. Zou er geen contact mee onderhouden behalve beleefd gedag zeggen als je elkaar op een familiebijeenkomst tegen komt.
Maar als het een verder afstaand familielid is (een nicht ofzo) zou ik het lekker laten gaan. Zou er geen contact mee onderhouden behalve beleefd gedag zeggen als je elkaar op een familiebijeenkomst tegen komt.
maandag 16 december 2019 om 20:28
Ik zoek geen ruzie want dat is het laatste dat ik wil maar ik heb gewoon geen zin meer om anderhalf uur naar gezeur en geklaag te luisteren, zoals ik zei is er weinig interesse in hoe het met mij gaat. Als ik dus probeer mee te denken altijd een excuus om dat niet te hoeven doen want.....is erg vermoeiend en wordt na jaren ook vervelend.
maandag 16 december 2019 om 20:54
Andere optie is vragen wat ze er aan gaat doen: “Hmm; dit heb ik al eens eerder gehoord van je...
Maar hoe ga je dat nou oplossen? Wat heb je al geprobeerd? Waarop heb je dat niet doorgezet?” Laat weten dat het je heel erg interesseert als ze de situatie onder controle heeft; dat ze je zeker op de hoogte moet houden van veranderingen.
Zolang ze zichzelf blijft herhalen, wijs je haar daar op, en kap je het verhaal daarmee af.
Maar hoe ga je dat nou oplossen? Wat heb je al geprobeerd? Waarop heb je dat niet doorgezet?” Laat weten dat het je heel erg interesseert als ze de situatie onder controle heeft; dat ze je zeker op de hoogte moet houden van veranderingen.
Zolang ze zichzelf blijft herhalen, wijs je haar daar op, en kap je het verhaal daarmee af.
maandag 16 december 2019 om 21:23
Tja, je hebt zelf jaren naar haar zitten luisteren en nooit tegengas gegeven. Ik kan me voorstellen dat je het inmiddels flink zat bent. Maar ik zou het niet op haar af gaan reageren door nu opeens met een botte bijl erin te duiken of op een andere assertieve manier nu out of the blue eventjes flink een grens te trekken. Dat zou ik eigenlijk niet heel eerlijk vinden.
Je kan haar toch ook beetje voor beetje voorzichtig wat meer uit de weg gaan? Of ‘s op een rustige, vriendelijke manier te spraken brengen waar je mee zit?
Het klinkt niet alsof ze echt bij machte is om haar situatie te veranderen, dat kàn gewoon niet iedereen. Hoe makkelijk of duidelijk het voor een ander wellicht wel is. En ze is er dus heel ontevreden over. Dat is voor haar al vervelend genoeg.
Mocht je er niet doorheen komen, laat haar dan maar gewoon een beetje los.
Als jij je voorneemt om zonder gedoe uit deze situatie te stappen, dan lukt dat je vast wel. Dat is waarschijnlijk voor iedereen het beste.
Je kan haar toch ook beetje voor beetje voorzichtig wat meer uit de weg gaan? Of ‘s op een rustige, vriendelijke manier te spraken brengen waar je mee zit?
Het klinkt niet alsof ze echt bij machte is om haar situatie te veranderen, dat kàn gewoon niet iedereen. Hoe makkelijk of duidelijk het voor een ander wellicht wel is. En ze is er dus heel ontevreden over. Dat is voor haar al vervelend genoeg.
Mocht je er niet doorheen komen, laat haar dan maar gewoon een beetje los.
Als jij je voorneemt om zonder gedoe uit deze situatie te stappen, dan lukt dat je vast wel. Dat is waarschijnlijk voor iedereen het beste.
maandag 16 december 2019 om 21:59
Dit is mijn manier. Werkt prima. Oh en héél belangrijk: nooit maar dan ook nooit vragen 'hoe gaat het met je'. Al heb je haar maanden niet gezien, bij de begroeting al gewoon een willekeurig ander onderwerp aansnijden. 'Hoi Truus, leuk dat je er bent. Wat een weer is het buiten, hè. Heb je al gehoord dat Piet morgen af moet rijden met dat rotweer?'Madeliefjees schreef: ↑16-12-2019 20:29Zodra ze begint: beaam je het, ja joh, tis wat he? En vervolgens: fijn he dat.... noem ieder onderwerp.
Gewoon afkappen en een ander onderwerp.
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
maandag 16 december 2019 om 22:06
Mijn huidige stiefmoeder ziet ook al jaren kans te pas en vooral te onpas te klagen over mijn vorige stiefmoeder. Heel vervelend. Ik heb het jaren aangehoord. Tegenwoordig kap ik het meteen af. Door met een glimlach te zeggen dat ik niet geïnteresseerd ben in haar problemen met mijn vorige stiefmoeder en ze beter tegen vriendinnen kan klagen.
Die grote glimlach erbij helpt enorm. En ik begin daarna meteen over een ander onderwerp. Dat helpt ook.
Dus je zou met een grote glimlach kunnen zeggen 'ah, nog altijd gedoe in je leven. Dat hoor ik nu al jaren. Zullen we het over wat anders hebben, vind ik veel leuker'. En dan begin je over wat anders.
Die grote glimlach erbij helpt enorm. En ik begin daarna meteen over een ander onderwerp. Dat helpt ook.
Dus je zou met een grote glimlach kunnen zeggen 'ah, nog altijd gedoe in je leven. Dat hoor ik nu al jaren. Zullen we het over wat anders hebben, vind ik veel leuker'. En dan begin je over wat anders.
dinsdag 17 december 2019 om 09:21
Wat ik eigenlijk het ergste vind van dit hele gebeuren is dat haar beide kinderen allerlei issues hebben door het sneue gedrag van hun moeder. De oudste is heel zenuwachtig en de jongste lijkt wel depressief, die heeft een aantal zorgwekkende uitspraken gedaan laatst.
Ook hier zit ik mee want zij betalen uiteindelijk de rekening voor het gedrag van mams die als een soort lijdende diva door het leven gaat.
Ook hier zit ik mee want zij betalen uiteindelijk de rekening voor het gedrag van mams die als een soort lijdende diva door het leven gaat.
dinsdag 17 december 2019 om 11:05
Als je je zorgen maakt om de kinderen kun je vast wel contact opnemen met de huisarts bijvoorbeeld.
De vraag die je jezelf eerst een moet stellen is wat wil je bereiken. Wil je geen/minder contact of ander contact?
Ik heb een collega die negatief in het leven staat, altijd in de klaagmodus zit, en inderdaad nooit iets aan een ander vraagt. Ik heb toen een keer gezegd: Goh, collega. Ik vind het fijn dat je me vertrouwd en zoveel bij me kwijt kan. Het valt me wel op dat als we samen pauze hebben het altijd over jou gaat. Valt jou dat ook op?
En toen vond collega het eigenlijk heel fijn die feedback te hebben gehad. Zit wel wat verbetering in.
De vraag die je jezelf eerst een moet stellen is wat wil je bereiken. Wil je geen/minder contact of ander contact?
Ik heb een collega die negatief in het leven staat, altijd in de klaagmodus zit, en inderdaad nooit iets aan een ander vraagt. Ik heb toen een keer gezegd: Goh, collega. Ik vind het fijn dat je me vertrouwd en zoveel bij me kwijt kan. Het valt me wel op dat als we samen pauze hebben het altijd over jou gaat. Valt jou dat ook op?
En toen vond collega het eigenlijk heel fijn die feedback te hebben gehad. Zit wel wat verbetering in.
dinsdag 17 december 2019 om 11:08
en wat doe jij voor de kinderen?Xaviera1234567890 schreef: ↑17-12-2019 09:21Wat ik eigenlijk het ergste vind van dit hele gebeuren is dat haar beide kinderen allerlei issues hebben door het sneue gedrag van hun moeder. De oudste is heel zenuwachtig en de jongste lijkt wel depressief, die heeft een aantal zorgwekkende uitspraken gedaan laatst.
Ook hier zit ik mee want zij betalen uiteindelijk de rekening voor het gedrag van mams die als een soort lijdende diva door het leven gaat.
woensdag 18 december 2019 om 15:21
Hoewel goedbedoeld zal een dergelijke reactie denk ik niet helpen maar eerder het klaaggedrag versterken. Klagen heeft voor de klager ook een functie denk ik. Als iemand dan steeds tegen je zegt dat je klaagt en je iets positief moet veranderen, dan hoort de klager: "mijn gedachten en gevoelens doen er niet toe." De frustratie zal denk ik eerder toenemen dan dat er idd ruimte voor de klager zal ontstaan om aan jou te vragen hoe het gaat. Ik ken het familielid en de situatie, zoals andere forummrs wrs, ook niet tot in detail, maar voor sommige mensen is het leven misschien ook wel gewoon zwaar of zijn ze door omstandigheden depressief geraakt waardoor ze in een negatieve spiraal zijn gekomen. Iemand kan alleen zijn/haar gedrag veranderen als diegene daar zelf aan toe is en het inzicht (wil) ontwikkelen. Dat betekent denk ik niet dat je er per se naar moet blijven luisteren. Misschien kun je, behalve naar het geklaag luisteren, er soms zelfs even in meegaan om het klagen eerder te stoppen dan dat je er onderhalf uur of langer naar moet luisteren. Bijv: "ik word zo moe van mijn kinderen, ze luisteren niet, Jantje spijbelt veel" dat je dan even meegaat door te zeggen "ja, vreselijk lijkt me dat!"
woensdag 18 december 2019 om 15:46
Ik moet toegeven dat jouw manier mensen veel meer in hun waarde laat dan mijn suggesties. En daar krijg je ze vast beter mee in beweging. Je bent een fijne collega, zo te lezen.GreenLadyFern schreef: ↑17-12-2019 11:05Als je je zorgen maakt om de kinderen kun je vast wel contact opnemen met de huisarts bijvoorbeeld.
De vraag die je jezelf eerst een moet stellen is wat wil je bereiken. Wil je geen/minder contact of ander contact?
Ik heb een collega die negatief in het leven staat, altijd in de klaagmodus zit, en inderdaad nooit iets aan een ander vraagt. Ik heb toen een keer gezegd: Goh, collega. Ik vind het fijn dat je me vertrouwd en zoveel bij me kwijt kan. Het valt me wel op dat als we samen pauze hebben het altijd over jou gaat. Valt jou dat ook op?
En toen vond collega het eigenlijk heel fijn die feedback te hebben gehad. Zit wel wat verbetering in.
woensdag 18 december 2019 om 16:12
Het jammere is dat de kinderen alleen bij mij komen wanneer mams er klaar mee is of op dat moment er geen in heeft. Er wordt dan half gevraagd half medegedeeld dat Jantje vast wel bij mij wil slapen of dat ik eerst mijn hond maar naar het asiel moet brengen want Japie houdt niet van honden.
Beetje vreemd allemaal.
Ik sta er met lede ogen naar te kijken want ik weet het niet meer. Ik bel gewoon zo min mogelijk.
Beetje vreemd allemaal.
Ik sta er met lede ogen naar te kijken want ik weet het niet meer. Ik bel gewoon zo min mogelijk.
