Psyche
alle pijlers
kleinkinderen
maandag 22 juni 2009 om 10:18
ik vind het zo moeilijk dat we nooit eens de kleinkinderen van onze ene zoon een uurtje bij ons mogen hebben onze schoondochter vind dat de kinderen niet ergens anders horen dan thuis bij haar alleen gaat ze 4 a 5 keer per week minstens naar haar moeder en dan heeft ze er geen probleem mee dat de kinderen daar zijn wij doen nooit iets goed èn gisteren is de bom voor de zoveelste keer eens weer gebarsten en dat ze zich ook zeer onbeschoft gedraagt en nog wel in ons huisen onze zoon staat er bij en roept haar niet een tot de orde hoe moet dit toch verder moeten wij dit maar blijven toestaan ik weet het niet meer ben ten einde raad
vrijdag 26 juni 2009 om 10:45
Almera, met alle respect, maar een verhaal heeft 2 kanten. Uit wat jij schrijft kan ik niet veel wijs worden, maar volgens mij mag jij je schoondochter gewoon niet. En dat kan andersom ook best zo zijn. Misschien is jouw schoondochter niet gewoon ontzettend onzeker. Als ze haar kinderen bij haar ouders brengt weet ze hoe zij met de kinderen omgaan. Dat is vertrouwd, bij jouw niet. Misschien uit onzekerheid en het beste willen voor haar kinderen brengt ze ze naar haar ouders.
Aan de andere kant als je naar haar net zo reageert als hier dan kan ik me voorstellen dat je schoondochter er niet zo happig op is om de kinderen bij jouw te brengen.
Aan de andere kant als je naar haar net zo reageert als hier dan kan ik me voorstellen dat je schoondochter er niet zo happig op is om de kinderen bij jouw te brengen.
zaterdag 27 juni 2009 om 11:02
sorry maar ze heeft ons nooit gemogen ook niet toen er nog geen kinderen waren zij komt uit een hele dominante familie.
er is al zoveel gebeurt maar als ik dat hier moet vertellen dan wordt dat een boekwerk.
we hebben ook voorgesteld om terwille van de kinderen eens met een professioneel iemand te praten samen en dan op neutraal terrein dat wil ze ook niet.
wij hebben niets te verbergen zij blijkbaar en als je vraagt waarom niet dan kijkt ze je aan en zegt gewoon niets.
er is al zoveel gebeurt maar als ik dat hier moet vertellen dan wordt dat een boekwerk.
we hebben ook voorgesteld om terwille van de kinderen eens met een professioneel iemand te praten samen en dan op neutraal terrein dat wil ze ook niet.
wij hebben niets te verbergen zij blijkbaar en als je vraagt waarom niet dan kijkt ze je aan en zegt gewoon niets.
zaterdag 27 juni 2009 om 14:55
quote:almera schreef op 27 juni 2009 @ 11:02:
sorry maar ze heeft ons nooit gemogen ook niet toen er nog geen kinderen waren zij komt uit een hele dominante familie.
er is al zoveel gebeurt maar als ik dat hier moet vertellen dan wordt dat een boekwerk.
we hebben ook voorgesteld om terwille van de kinderen eens met een professioneel iemand te praten samen en dan op neutraal terrein dat wil ze ook niet.
wij hebben niets te verbergen zij blijkbaar en als je vraagt waarom niet dan kijkt ze je aan en zegt gewoon niets.
Tja, in dat geval houd het gewoon op. Helaas heb je dat maar te accepteren.
Zij zijn en blijven de ouders, dus ook daaraan kan je niks veranderen. Jij hebt als grootouder zijnde geen rechten waarbij je zaken kunt afdwingen.
Maar ik denk toch dat je allemaal veels te zwart-wit ziet.
Je zoon is toch bij haar, ik neem aan dat ze gelukkig getrouwd zijn.
Dat zou betekenen dat ze ook goede kanten heeft. Net zoals ieder ander mens.
Maar soms klikt het gewoon niet en hebben mensen ook geen behoefte om daar wat aan te veranderen.
Wederom iets dat je moet leren accepteren, je schoondochter en zoon zijn volwassenen die hun eigen beslissingen maken, ook al ben je het er niet mee eens.
sorry maar ze heeft ons nooit gemogen ook niet toen er nog geen kinderen waren zij komt uit een hele dominante familie.
er is al zoveel gebeurt maar als ik dat hier moet vertellen dan wordt dat een boekwerk.
we hebben ook voorgesteld om terwille van de kinderen eens met een professioneel iemand te praten samen en dan op neutraal terrein dat wil ze ook niet.
wij hebben niets te verbergen zij blijkbaar en als je vraagt waarom niet dan kijkt ze je aan en zegt gewoon niets.
Tja, in dat geval houd het gewoon op. Helaas heb je dat maar te accepteren.
Zij zijn en blijven de ouders, dus ook daaraan kan je niks veranderen. Jij hebt als grootouder zijnde geen rechten waarbij je zaken kunt afdwingen.
Maar ik denk toch dat je allemaal veels te zwart-wit ziet.
Je zoon is toch bij haar, ik neem aan dat ze gelukkig getrouwd zijn.
Dat zou betekenen dat ze ook goede kanten heeft. Net zoals ieder ander mens.
Maar soms klikt het gewoon niet en hebben mensen ook geen behoefte om daar wat aan te veranderen.
Wederom iets dat je moet leren accepteren, je schoondochter en zoon zijn volwassenen die hun eigen beslissingen maken, ook al ben je het er niet mee eens.
Ja, dat vind ik echt.
zaterdag 27 juni 2009 om 14:59
quote:almera schreef op 27 juni 2009 @ 11:02:
sorry maar ze heeft ons nooit gemogen ook niet toen er nog geen kinderen waren zij komt uit een hele dominante familie.
er is al zoveel gebeurt maar als ik dat hier moet vertellen dan wordt dat een boekwerk.
we hebben ook voorgesteld om terwille van de kinderen eens met een professioneel iemand te praten samen en dan op neutraal terrein dat wil ze ook niet.
wij hebben niets te verbergen zij blijkbaar en als je vraagt waarom niet dan kijkt ze je aan en zegt gewoon niets.Je hebt geen recht op haar aandacht en het is niet meer dan logisch dat zij wel graag/vaak met haar eigen ouders om gaat. Jij bent maar 'n verplicht nummertje wat ze er door haar trouwen bij heeft gekregen. Je kunt er mazzel mee hebben dat zoiets klikt, maar zelfs als het goed klikt, dan nog zul je nooit in de buurt komen van de band die iemand met haar eigen ouders heeft. Dit zul je dus toch echt bij je eigen zoon moeten zoeken. Want waarom komt jouw zoon niet vaker naar jou toe? Als hij dan de kinderen meeneemt is z'n vrouw gelijk ook 'ns vrij.
sorry maar ze heeft ons nooit gemogen ook niet toen er nog geen kinderen waren zij komt uit een hele dominante familie.
er is al zoveel gebeurt maar als ik dat hier moet vertellen dan wordt dat een boekwerk.
we hebben ook voorgesteld om terwille van de kinderen eens met een professioneel iemand te praten samen en dan op neutraal terrein dat wil ze ook niet.
wij hebben niets te verbergen zij blijkbaar en als je vraagt waarom niet dan kijkt ze je aan en zegt gewoon niets.Je hebt geen recht op haar aandacht en het is niet meer dan logisch dat zij wel graag/vaak met haar eigen ouders om gaat. Jij bent maar 'n verplicht nummertje wat ze er door haar trouwen bij heeft gekregen. Je kunt er mazzel mee hebben dat zoiets klikt, maar zelfs als het goed klikt, dan nog zul je nooit in de buurt komen van de band die iemand met haar eigen ouders heeft. Dit zul je dus toch echt bij je eigen zoon moeten zoeken. Want waarom komt jouw zoon niet vaker naar jou toe? Als hij dan de kinderen meeneemt is z'n vrouw gelijk ook 'ns vrij.
zaterdag 27 juni 2009 om 16:17
Ik begrijp gerust dat dit een heel vervelende situatie is, het zou fijn zijn als jullie een hechte band zouden hebben met je zoon en zijn gezin. Dat heb je niet maar ik heb ook niet echt de indruk dat je je best ervoor zou willen doen.
Je schrijft zeer negatief over je schoondochter, ze kan in jouw ogen niets goed doen. Ik stel me zo voor dat dat irl ook zo overkomt en daar zou ik als schoondochter ook niet vrolijk van worden.
Je zegt dat ze jullie 'vanaf het eerste moment niet moet'. Dat lijkt me sterk, het lijkt me zeer onwaarschijnlijk dat ze vanaf de eerste kennismaking een hekel aan jullie heeft zonder dat er maar iets gebeurt is Ik zeg; 2 vechten, 2 schuld. Ik denk dat het belangrijk is dat je je dat realiseert want anders kom je niet verder. Kijk naar jezelf!
Misschien moet je het verder even los laten zodat al je irritaties kunnen zakken en je er iets later met een frisse blik tegenaan kunt kijken. Als je je negatieve houding tegenover haar los kunt laten kun je misschien dichterbij haar komen. En dus uiteindelijk ook dichterbij je kleinkinderen.
Je schrijft zeer negatief over je schoondochter, ze kan in jouw ogen niets goed doen. Ik stel me zo voor dat dat irl ook zo overkomt en daar zou ik als schoondochter ook niet vrolijk van worden.
Je zegt dat ze jullie 'vanaf het eerste moment niet moet'. Dat lijkt me sterk, het lijkt me zeer onwaarschijnlijk dat ze vanaf de eerste kennismaking een hekel aan jullie heeft zonder dat er maar iets gebeurt is Ik zeg; 2 vechten, 2 schuld. Ik denk dat het belangrijk is dat je je dat realiseert want anders kom je niet verder. Kijk naar jezelf!
Misschien moet je het verder even los laten zodat al je irritaties kunnen zakken en je er iets later met een frisse blik tegenaan kunt kijken. Als je je negatieve houding tegenover haar los kunt laten kun je misschien dichterbij haar komen. En dus uiteindelijk ook dichterbij je kleinkinderen.
zaterdag 27 juni 2009 om 19:33
quote:almera schreef op 27 juni 2009 @ 11:02:
sorry maar ze heeft ons nooit gemogen ook niet toen er nog geen kinderen waren zij komt uit een hele dominante familie.
er is al zoveel gebeurt maar als ik dat hier moet vertellen dan wordt dat een boekwerk.
we hebben ook voorgesteld om terwille van de kinderen eens met een professioneel iemand te praten samen en dan op neutraal terrein dat wil ze ook niet.
wij hebben niets te verbergen zij blijkbaar en als je vraagt waarom niet dan kijkt ze je aan en zegt gewoon niets.Brr, ik krijg zo de kriebels van je verhaal. Echt het lijkt of je mijn schoonmoeder bent. Die praat net zo over mij. Ik heb al zo vaak m'n excuses aangeboden en m'n best gedaan, en nog, maar het is NOOIT goed. Want ik moet vaker daar komen met mijn kind, ik moet dit en ik moet dat. En zij schuld bekennen dat ze me voor van alles heeft uitgemaakt, ho maar, want daar weet ze niet meer van en dat lieg ik bij elkaar. Ach ja, ik was er zelf bij. En ik zeg niet dat ik geen schuld heb, want ik heb ook rot gedaan. Net zo goed. En daarom heb ik ook mijn excuus aangeboden. Maar denk maar niet dat het voor haar daarmee klaar is want o ik maak haar lieve zoontje kapot en ik heb haar zoon verandert en hij heeft geen leven bij mij. Helaas voor haar heeft haar eigen zoon een bloedhekel aan haar gekregen door haar ziekelijke gedrag en ziet haar liever niet dan wel. Hij zal ook never daar in z'n eentje komen. Hij heeft het helemaal gehad met haar gezeik. Gelukkig heeft hij mijn familie waar hij zich helemaal thuis voelt en hij ziet mijn ouders als zijn ouders. Dus ga eerst je eigen gedrag eens na voordat je haar van alles beschuldigd. Je zult best een punt hebben, maar dat heeft je schoondochter ook.
sorry maar ze heeft ons nooit gemogen ook niet toen er nog geen kinderen waren zij komt uit een hele dominante familie.
er is al zoveel gebeurt maar als ik dat hier moet vertellen dan wordt dat een boekwerk.
we hebben ook voorgesteld om terwille van de kinderen eens met een professioneel iemand te praten samen en dan op neutraal terrein dat wil ze ook niet.
wij hebben niets te verbergen zij blijkbaar en als je vraagt waarom niet dan kijkt ze je aan en zegt gewoon niets.Brr, ik krijg zo de kriebels van je verhaal. Echt het lijkt of je mijn schoonmoeder bent. Die praat net zo over mij. Ik heb al zo vaak m'n excuses aangeboden en m'n best gedaan, en nog, maar het is NOOIT goed. Want ik moet vaker daar komen met mijn kind, ik moet dit en ik moet dat. En zij schuld bekennen dat ze me voor van alles heeft uitgemaakt, ho maar, want daar weet ze niet meer van en dat lieg ik bij elkaar. Ach ja, ik was er zelf bij. En ik zeg niet dat ik geen schuld heb, want ik heb ook rot gedaan. Net zo goed. En daarom heb ik ook mijn excuus aangeboden. Maar denk maar niet dat het voor haar daarmee klaar is want o ik maak haar lieve zoontje kapot en ik heb haar zoon verandert en hij heeft geen leven bij mij. Helaas voor haar heeft haar eigen zoon een bloedhekel aan haar gekregen door haar ziekelijke gedrag en ziet haar liever niet dan wel. Hij zal ook never daar in z'n eentje komen. Hij heeft het helemaal gehad met haar gezeik. Gelukkig heeft hij mijn familie waar hij zich helemaal thuis voelt en hij ziet mijn ouders als zijn ouders. Dus ga eerst je eigen gedrag eens na voordat je haar van alles beschuldigd. Je zult best een punt hebben, maar dat heeft je schoondochter ook.
...
zondag 28 juni 2009 om 19:31
en dat is nou juist wat ze niet wilquote:elninjoo schreef op 27 juni 2009 @ 14:59:
[...]
Je hebt geen recht op haar aandacht en het is niet meer dan logisch dat zij wel graag/vaak met haar eigen ouders om gaat. Jij bent maar 'n verplicht nummertje wat ze er door haar trouwen bij heeft gekregen. Je kunt er mazzel mee hebben dat zoiets klikt, maar zelfs als het goed klikt, dan nog zul je nooit in de buurt komen van de band die iemand met haar eigen ouders heeft. Dit zul je dus toch echt bij je eigen zoon moeten zoeken. Want waarom komt jouw zoon niet vaker naar jou toe? Als hij dan de kinderen meeneemt is z'n vrouw gelijk ook 'ns vrij.
[...]
Je hebt geen recht op haar aandacht en het is niet meer dan logisch dat zij wel graag/vaak met haar eigen ouders om gaat. Jij bent maar 'n verplicht nummertje wat ze er door haar trouwen bij heeft gekregen. Je kunt er mazzel mee hebben dat zoiets klikt, maar zelfs als het goed klikt, dan nog zul je nooit in de buurt komen van de band die iemand met haar eigen ouders heeft. Dit zul je dus toch echt bij je eigen zoon moeten zoeken. Want waarom komt jouw zoon niet vaker naar jou toe? Als hij dan de kinderen meeneemt is z'n vrouw gelijk ook 'ns vrij.
zondag 28 juni 2009 om 19:37
nou ze heeft nog nooit haar excuses aangeboden en als ik zeker wist dat mijn zoon gelukkig was ,dan was het weer een ander verhaal .
maar als je bijna elke avond weg bent en nooit of bijna nooit iets samen doet vast niet zo gezellig thuis of zie ik dat verkeerdquote:queenie1 schreef op 27 juni 2009 @ 19:33:
[...]
Brr, ik krijg zo de kriebels van je verhaal. Echt het lijkt of je mijn schoonmoeder bent. Die praat net zo over mij. Ik heb al zo vaak m'n excuses aangeboden en m'n best gedaan, en nog, maar het is NOOIT goed. Want ik moet vaker daar komen met mijn kind, ik moet dit en ik moet dat. En zij schuld bekennen dat ze me voor van alles heeft uitgemaakt, ho maar, want daar weet ze niet meer van en dat lieg ik bij elkaar. Ach ja, ik was er zelf bij. En ik zeg niet dat ik geen schuld heb, want ik heb ook rot gedaan. Net zo goed. En daarom heb ik ook mijn excuus aangeboden. Maar denk maar niet dat het voor haar daarmee klaar is want o ik maak haar lieve zoontje kapot en ik heb haar zoon verandert en hij heeft geen leven bij mij. Helaas voor haar heeft haar eigen zoon een bloedhekel aan haar gekregen door haar ziekelijke gedrag en ziet haar liever niet dan wel. Hij zal ook never daar in z'n eentje komen. Hij heeft het helemaal gehad met haar gezeik. Gelukkig heeft hij mijn familie waar hij zich helemaal thuis voelt en hij ziet mijn ouders als zijn ouders. Dus ga eerst je eigen gedrag eens na voordat je haar van alles beschuldigd. Je zult best een punt hebben, maar dat heeft je schoondochter ook.
maar als je bijna elke avond weg bent en nooit of bijna nooit iets samen doet vast niet zo gezellig thuis of zie ik dat verkeerdquote:queenie1 schreef op 27 juni 2009 @ 19:33:
[...]
Brr, ik krijg zo de kriebels van je verhaal. Echt het lijkt of je mijn schoonmoeder bent. Die praat net zo over mij. Ik heb al zo vaak m'n excuses aangeboden en m'n best gedaan, en nog, maar het is NOOIT goed. Want ik moet vaker daar komen met mijn kind, ik moet dit en ik moet dat. En zij schuld bekennen dat ze me voor van alles heeft uitgemaakt, ho maar, want daar weet ze niet meer van en dat lieg ik bij elkaar. Ach ja, ik was er zelf bij. En ik zeg niet dat ik geen schuld heb, want ik heb ook rot gedaan. Net zo goed. En daarom heb ik ook mijn excuus aangeboden. Maar denk maar niet dat het voor haar daarmee klaar is want o ik maak haar lieve zoontje kapot en ik heb haar zoon verandert en hij heeft geen leven bij mij. Helaas voor haar heeft haar eigen zoon een bloedhekel aan haar gekregen door haar ziekelijke gedrag en ziet haar liever niet dan wel. Hij zal ook never daar in z'n eentje komen. Hij heeft het helemaal gehad met haar gezeik. Gelukkig heeft hij mijn familie waar hij zich helemaal thuis voelt en hij ziet mijn ouders als zijn ouders. Dus ga eerst je eigen gedrag eens na voordat je haar van alles beschuldigd. Je zult best een punt hebben, maar dat heeft je schoondochter ook.
zondag 28 juni 2009 om 19:45
quote:almera schreef op 28 juni 2009 @ 19:37:
nou ze heeft nog nooit haar excuses aangeboden en als ik zeker wist dat mijn zoon gelukkig was ,dan was het weer een ander verhaal .
maar als je bijna elke avond weg bent en nooit of bijna nooit iets samen doet vast niet zo gezellig thuis of zie ik dat verkeerd
Ja, dat zie je verkeerd. Jouw ideeen over een goede relatie zijn niet hetzelfde als die van een ander. Het is nogal ouderwets om te denken, dat een relatie pas goed en leuk is, als man en vrouw ieder moment van de dag samen zijn en alles samen ondernemen.
Maar goed, je hebt wel meer opvattingen over 'hoe het hoort'. Je schoondochter mag niks verkeerds zeggen als het niet in haar eigen huis is, want zo hoort dat niet volgens jou. Ze heeft je nooit gemogen, je ziet de kleinkinderen nooit en daar klaag je hier over. En nou ineens doet dat er allemaal niet zo toe, maar het is je zoon die niet gelukkig is. Mag jouw zoon dat voor zichzelf bepalen a.u.b. Zijn leven!
Wat ben ik blij, dat zowel mijn ouders als mijn schoonouders hun handen vol hebben aan hun eigen leven en zich niet zo bezig houden met het beoordelen en veroordelen van hun kinderen en aanhang.
nou ze heeft nog nooit haar excuses aangeboden en als ik zeker wist dat mijn zoon gelukkig was ,dan was het weer een ander verhaal .
maar als je bijna elke avond weg bent en nooit of bijna nooit iets samen doet vast niet zo gezellig thuis of zie ik dat verkeerd
Ja, dat zie je verkeerd. Jouw ideeen over een goede relatie zijn niet hetzelfde als die van een ander. Het is nogal ouderwets om te denken, dat een relatie pas goed en leuk is, als man en vrouw ieder moment van de dag samen zijn en alles samen ondernemen.
Maar goed, je hebt wel meer opvattingen over 'hoe het hoort'. Je schoondochter mag niks verkeerds zeggen als het niet in haar eigen huis is, want zo hoort dat niet volgens jou. Ze heeft je nooit gemogen, je ziet de kleinkinderen nooit en daar klaag je hier over. En nou ineens doet dat er allemaal niet zo toe, maar het is je zoon die niet gelukkig is. Mag jouw zoon dat voor zichzelf bepalen a.u.b. Zijn leven!
Wat ben ik blij, dat zowel mijn ouders als mijn schoonouders hun handen vol hebben aan hun eigen leven en zich niet zo bezig houden met het beoordelen en veroordelen van hun kinderen en aanhang.
zondag 28 juni 2009 om 19:46
zondag 28 juni 2009 om 19:46
zondag 28 juni 2009 om 22:43
quote:almera schreef op 28 juni 2009 @ 19:37:
nou ze heeft nog nooit haar excuses aangeboden en als ik zeker wist dat mijn zoon gelukkig was ,dan was het weer een ander verhaal .
maar als je bijna elke avond weg bent en nooit of bijna nooit iets samen doet vast niet zo gezellig thuis of zie ik dat verkeerd
[...]
Goh, wat een aannames allemaal zeg.
Zeg, wees blij dat ze niet naar Australie geemigreerd zijn. Zou ik nl overwegen met zo'n schoonmoeder.
Yak.
nou ze heeft nog nooit haar excuses aangeboden en als ik zeker wist dat mijn zoon gelukkig was ,dan was het weer een ander verhaal .
maar als je bijna elke avond weg bent en nooit of bijna nooit iets samen doet vast niet zo gezellig thuis of zie ik dat verkeerd
[...]
Goh, wat een aannames allemaal zeg.
Zeg, wees blij dat ze niet naar Australie geemigreerd zijn. Zou ik nl overwegen met zo'n schoonmoeder.
Yak.
dinsdag 30 juni 2009 om 10:42
tenzij je als dochter een nare band hebt met je moeder denk ik dat het natuurlijk is dat je eigen moeder de voorkeur heeft. De meeste mannen hebben daar overigens niet zo'n probleem mee. Voor mij geldt dit probleem niet zozeer omdat mijn schoonmoeder niet in Nederland woont. Had ze dat wel gedaan denk ik ook niet dat ik daar alleen met kinderen had heengegaan. Het is echt geen naar mens, maar ik heb er niet zo heel veel mee. Ik had dat met mijn vorige schoonmoeders ook.
Bij mijn schoonmoeder kom ik op 'visite' bij mijn eigen moeder kom ik 'thuis'.
Bij mijn schoonmoeder kom ik op 'visite' bij mijn eigen moeder kom ik 'thuis'.
zaterdag 11 juli 2009 om 22:05
@Almera, ik zie nu pas dit topic en ik herken mijn eigen schoonmoeder in jou. En sorry, dat is geen compliment. Die slachtoffer rol.... zo vermoeiend. Om het kort te houden: ik kan me aansluiten bij een groot deel van de reacties die je hier hebt gehad.
Ik ben vooral benieuwd hoe je er nu in staat. Kijk je na alle reacties hier op een andere manier naar je eigen rol in het geheel?
Ik ben vooral benieuwd hoe je er nu in staat. Kijk je na alle reacties hier op een andere manier naar je eigen rol in het geheel?
