Psyche
alle pijlers
Kopp kinderen
zaterdag 1 januari 2022 om 18:21
Hallo,
Zijn er op het Viva form kopp volwassenen die in contact willen komen wellicht? Of weet iemand waar ik in contact kan komen met lotgenoten of deskundige?
Zijn er op het Viva form kopp volwassenen die in contact willen komen wellicht? Of weet iemand waar ik in contact kan komen met lotgenoten of deskundige?
plukdedag86 wijzigde dit bericht op 19-07-2022 22:40
Reden: Tekst vergeten
Reden: Tekst vergeten
4.55% gewijzigd
Het beste ervan maken, hoe moeilijk dat soms ook is..
zaterdag 1 januari 2022 om 20:34
Er zijn verschillende ggz instellingen die cursussen aanbieden voor volwassen kopp kinderen. GGZ ingeest heeft bijvoorbeeld een online versie voor mensen die in Amsterdam wonen: https://www.ggzingeest.nl/activiteiten/ ... lwassenen/
En zo zullen er meer zijn!
En zo zullen er meer zijn!
zaterdag 1 januari 2022 om 22:50
Ik ben ook KOPP en op zoek naar lotgenoten.
Hmm, als ik 'kopp groep' in tik in combinatie met mijn woonplaats, komt er niet iets duidelijks uit. Wel GGZ's die therapeutische behandeling geven. Daar ben ik niet naar op zoek, heb gelukkig al een intake gepland staan bij een GGZ.
Ik heb wel onlangs een facebook-groep gevonden, maar ik 'ben' niet van facebooken en ik mis daar een soort van wederkerigheid in, zoals op een forum.
zondag 2 januari 2022 om 02:16
Mijn ervaring is en dus tip is dat het bij de GGZ helpt als je actief aangeeft Kopp kind te zijn omdat dit niet bij iedere ggz-er een bekend staand iets is. Als hij/zij het niet herkent kun je beter verder zoeken via of de huisarts of dus via een groep/netwerk.C⨀urage schreef: ↑01-01-2022 22:50Ik ben ook KOPP en op zoek naar lotgenoten.
Hmm, als ik 'kopp groep' in tik in combinatie met mijn woonplaats, komt er niet iets duidelijks uit. Wel GGZ's die therapeutische behandeling geven. Daar ben ik niet naar op zoek, heb gelukkig al een intake gepland staan bij een GGZ.
Ik heb wel onlangs een facebook-groep gevonden, maar ik 'ben' niet van facebooken en ik mis daar een soort van wederkerigheid in, zoals op een forum.
Veel sterkte!
Een zebra is geen paard met strepen
zondag 2 januari 2022 om 16:59
Hallo
Misschien kunnen we wat dingen delen die we kwijt willen op dit forum?
Waar ik nu heel erg mee bezig ben nu ik steeds ouder word en ik,ook al heb ik sinds een korte tijd goede hulp, nog altijd en ten eeuwig dezelfde bepaalde trekken en gevoelens blijf ervaren
Zoals een relatie het lukt me niet,ik voel wel dat ik van iemand houdt en ga dan 1000% voor.
Maar van binnen diep van binnen voel ik me leeg en voel me nooit vol, misschien snapt iemand wat ik bedoel,ik mis wat van binnen,en ik denk dat ik verwacht van een man dat hij dit kan opvullen. Ook heb ik vaak last van erge depressie momenten en die steken zo nu en dan de kop op
Dit reageer ik af op m'n vriend en hierdoor heb ik er al meerdere verloren
Het lijkt alsof ik ze uitbuit soms en hoe beter ze voor me zijn hoe harder ik ze wegjaag
En ik voel me nooit hier,hier
Dus dat ik er ben,ik voel heel vaak dat ik makkelijk afglijd en me soms amper bewust ervan ben dat ik leef,en je heel vaak heel erg alleen voelen
Heel erg
Iedereen lijkt door te gaan en door te leven en jij staat er bij te kijken..
Misschien herkennen mensen dit.. heb het er gewoon best heel erg zwaar mee
En ik ben nu 35 en heb al zoveel gestreden en ben soms zo moe,echt zo moe
Misschien kunnen we wat dingen delen die we kwijt willen op dit forum?
Waar ik nu heel erg mee bezig ben nu ik steeds ouder word en ik,ook al heb ik sinds een korte tijd goede hulp, nog altijd en ten eeuwig dezelfde bepaalde trekken en gevoelens blijf ervaren
Zoals een relatie het lukt me niet,ik voel wel dat ik van iemand houdt en ga dan 1000% voor.
Maar van binnen diep van binnen voel ik me leeg en voel me nooit vol, misschien snapt iemand wat ik bedoel,ik mis wat van binnen,en ik denk dat ik verwacht van een man dat hij dit kan opvullen. Ook heb ik vaak last van erge depressie momenten en die steken zo nu en dan de kop op
Dit reageer ik af op m'n vriend en hierdoor heb ik er al meerdere verloren
Het lijkt alsof ik ze uitbuit soms en hoe beter ze voor me zijn hoe harder ik ze wegjaag
En ik voel me nooit hier,hier
Dus dat ik er ben,ik voel heel vaak dat ik makkelijk afglijd en me soms amper bewust ervan ben dat ik leef,en je heel vaak heel erg alleen voelen
Heel erg
Iedereen lijkt door te gaan en door te leven en jij staat er bij te kijken..
Misschien herkennen mensen dit.. heb het er gewoon best heel erg zwaar mee
En ik ben nu 35 en heb al zoveel gestreden en ben soms zo moe,echt zo moe
Het beste ervan maken, hoe moeilijk dat soms ook is..
zondag 2 januari 2022 om 17:08
Ik lees dat je goede hulp hebt, maar pas sinds kort. Ik denk dat er gewoon heel veel tijd in gaat zitten voor je bij je 'zelf' kan komen. Dus gun je zelf die tijd ook en het doorlopen van het proces. Geniet ondertussen van het uitzicht. 
Ik loop tegen andere dingen aan, en ben ook al flink wat ouder dan jij. Eigenlijk dit jaar pas voor het eerst het besef dat ik KOPP ben (kende het begrip al wel), toen psych dit tegen mij zei. Voor mij zit het er vooral in in de onmacht om echte vriendschappen te sluiten en connectie te voelen - en ook in mijn relatie probleem met 'intimiteit' (hij ook, dus dat vult elkaar mooi aan
). Dit forum is voor mij wel iets te publiekelijk om allerlei dingen te delen.
Heb je het boek Niemandskinderen van Carolien Roodvoets gelezen?
Ik loop tegen andere dingen aan, en ben ook al flink wat ouder dan jij. Eigenlijk dit jaar pas voor het eerst het besef dat ik KOPP ben (kende het begrip al wel), toen psych dit tegen mij zei. Voor mij zit het er vooral in in de onmacht om echte vriendschappen te sluiten en connectie te voelen - en ook in mijn relatie probleem met 'intimiteit' (hij ook, dus dat vult elkaar mooi aan
). Dit forum is voor mij wel iets te publiekelijk om allerlei dingen te delen.Heb je het boek Niemandskinderen van Carolien Roodvoets gelezen?
maandag 3 januari 2022 om 09:22
Bedankt voor het delen van je verhaal!C⨀urage schreef: ↑02-01-2022 17:08Ik lees dat je goede hulp hebt, maar pas sinds kort. Ik denk dat er gewoon heel veel tijd in gaat zitten voor je bij je 'zelf' kan komen. Dus gun je zelf die tijd ook en het doorlopen van het proces. Geniet ondertussen van het uitzicht.
Ik loop tegen andere dingen aan, en ben ook al flink wat ouder dan jij. Eigenlijk dit jaar pas voor het eerst het besef dat ik KOPP ben (kende het begrip al wel), toen psych dit tegen mij zei. Voor mij zit het er vooral in in de onmacht om echte vriendschappen te sluiten en connectie te voelen - en ook in mijn relatie probleem met 'intimiteit' (hij ook, dus dat vult elkaar mooi aan
Heb je het boek Niemandskinderen van Carolien Roodvoets gelezen?
Het is dat niemand weet wie je bent op dit forum maar je wel je verhaal kan delen,is fijn vind ik en je bent wel anoniem.
Ik heb ook erge intimiteits problemen hoor,in relaties maar ook vriendschappen en vooral die connectie voelen.
Wel fijn dat je nu ook hulp hebt,en je erachter bent gekomen waarom je je soms voelt zoals je,je voelt
Want jij zult dat ook hebben dat je soms dingen doet of reageert ergens op en dat je niet weet waar het vandaan komt?
Het beste ervan maken, hoe moeilijk dat soms ook is..
maandag 3 januari 2022 om 09:24
plukdedag86 schreef: ↑03-01-2022 09:22Bedankt voor het delen van je verhaal!
Het is dat niemand weet wie je bent op dit forum maar je wel je verhaal kan delen,is fijn vind ik en je bent wel anoniem.
Ik heb ook erge intimiteits problemen hoor,in relaties maar ook vriendschappen en vooral die connectie voelen.
Wel fijn dat je nu ook hulp hebt,en je erachter bent gekomen waarom je je soms voelt zoals je,je voelt
Want jij zult dat ook hebben dat je soms dingen doet of reageert ergens op en dat je niet weet waar het vandaan komt?
PS bedankt voor de boektip!
Het beste ervan maken, hoe moeilijk dat soms ook is..
maandag 3 januari 2022 om 11:37
dinsdag 4 januari 2022 om 15:04
Bedankt dat je,je verhaal hebt gedeeld!
Het lijkt me ook best zwaar om je moeder nu zo ouder te zien worden en meer hulpbehoevender, het lijkt me dan inderdaad ook dat er veel loskomt.
Dus die eenzaamheid, dat gevoel herken je?
Fijn dat je die verbondenheid wel kan voelen met anderen!
Het beste ervan maken, hoe moeilijk dat soms ook is..
dinsdag 4 januari 2022 om 18:08
Ik zou ergens wel lotgenotencontact willen, al jaren denk ik daar over na.
Tegelijkertijd ben ik bang dat het me remt in mijn eigen proces.
Inmiddels is de behoefte voor mij alweer wat minder merk ik.
Ik begrijp dat jij er momenteel wat meer middenin zit plukdedag. Wat zijn bijvoorbeeld zaken waar je tegenaan loopt in je contacten en vriendschappen? En je relatie is net verbroken las ik, dat zal ook veel met je doen?
Hoe ben je van plan de komende tijd verder te gaan, heb je bepaalde doelen voor jezelf?
Tegelijkertijd ben ik bang dat het me remt in mijn eigen proces.
Inmiddels is de behoefte voor mij alweer wat minder merk ik.
Ik begrijp dat jij er momenteel wat meer middenin zit plukdedag. Wat zijn bijvoorbeeld zaken waar je tegenaan loopt in je contacten en vriendschappen? En je relatie is net verbroken las ik, dat zal ook veel met je doen?
Hoe ben je van plan de komende tijd verder te gaan, heb je bepaalde doelen voor jezelf?
woensdag 5 januari 2022 om 22:17
Je bedoeld als je meer met lotgenoten contact zou hebben,je veel met hun verhalen bezig ben waardoor je eigen groeiproces hierdoor verstoord wordt misschien?Avage schreef: ↑04-01-2022 18:08Ik zou ergens wel lotgenotencontact willen, al jaren denk ik daar over na.
Tegelijkertijd ben ik bang dat het me remt in mijn eigen proces.
Inmiddels is de behoefte voor mij alweer wat minder merk ik.
Ik begrijp dat jij er momenteel wat meer middenin zit plukdedag. Wat zijn bijvoorbeeld zaken waar je tegenaan loopt in je contacten en vriendschappen? En je relatie is net verbroken las ik, dat zal ook veel met je doen?
Hoe ben je van plan de komende tijd verder te gaan, heb je bepaalde doelen voor jezelf?
Uh zaken waar ik tegenaan loop,in contacten,vooral wel verlatingsangst en het echt toelaten van een andere persoon in m'n hart,en daar heb ik meer moeite mee in een relatie met een man,ik merk dat ik enorm veel moeite heb om mezelf te verbinden met iemand waarmee ik een relatie heb. Ook merk ik dat ik 'goede' mensen afstoot en 'slechte' aantrek
Weet even niet hoe ik het anders moet uitleggen. En ook alsof ik het soms ook saboteer een relatie.
We wonen nog samen maar eigenlijk gaan we uit elkaar,hij gaat op zichzelf over een paar maanden,en ik blijf in ons huidige appartement. Is een verschrikkelijk rare en confronterende situatie momenteel,een rollercoaster aan emoties.
Uh nee ik heb geen speciale doelen, we zou ik mezelf graag verder willen ontwikkelen,op werk gebied of leren
Verder ben ik voornamelijk aan het overleven elke dag,en proberen m'n hoofd boven water te houden
Ook al snap ik niet waar ik nu precies mee bezig ben allemaal
Het beste ervan maken, hoe moeilijk dat soms ook is..
woensdag 5 januari 2022 om 22:50
Ze zeggen dat de mensen met wie je omgaat bepalend zijn voor hoe je zelf bent. Bij mij is dat effect er heel sterk waardoor ik me alleen nog probeer in te laten met mensen die een veilige basis hebben. Anders sluipen bij mij al snel bepaalde patronen er weer in vanwege triggers. Ik voel me wel
van binnen minderwaardig tussen deze mensen want mijn leven is vrij leeg vergeleken met hun levens, qua verbinding met familie, persoonlijke ambities, dat heb ik niet of ben ik nog aan het uitvogelen. Maar het is een bewuste keuze die ik gemaakt heb.
Je klinkt alsof je best wel jezelf kwijt bent momenteel, en volop aan het overleven. Dat is super moeilijk maar voor jou misschien ook wel vertrouwd?
Ik heb het grootste deel van mijn leven in de overlevingsstand gestaan en het lang geprobeerd met relaties, maar er gingen vergelijkbare dingen mis. Ik wilde gewoon zo graag niet alleen zijn. En ik kon het ook echt niet, ik gleed dan af in depressies en verwaarloosde mezelf. Ik werd verteerd door schuldgevoelens. Het leek te veel om te dragen voor een persoon.
Misschien heb jij dat ook, dat je vanalles bij je draagt aan gevoelens en verantwoordelijkheden wat niet bij jou hoort?
van binnen minderwaardig tussen deze mensen want mijn leven is vrij leeg vergeleken met hun levens, qua verbinding met familie, persoonlijke ambities, dat heb ik niet of ben ik nog aan het uitvogelen. Maar het is een bewuste keuze die ik gemaakt heb.
Je klinkt alsof je best wel jezelf kwijt bent momenteel, en volop aan het overleven. Dat is super moeilijk maar voor jou misschien ook wel vertrouwd?
Ik heb het grootste deel van mijn leven in de overlevingsstand gestaan en het lang geprobeerd met relaties, maar er gingen vergelijkbare dingen mis. Ik wilde gewoon zo graag niet alleen zijn. En ik kon het ook echt niet, ik gleed dan af in depressies en verwaarloosde mezelf. Ik werd verteerd door schuldgevoelens. Het leek te veel om te dragen voor een persoon.
Misschien heb jij dat ook, dat je vanalles bij je draagt aan gevoelens en verantwoordelijkheden wat niet bij jou hoort?
donderdag 6 januari 2022 om 05:55
Avage, bedankt dat je zo open en eerlijk bent!
Wat wel bijna griezelig is,is dat ik bijna alles wat je zegt enorm herken en het klinkt alsof ik mezelf hoor
Bij is dat dus inderdaad ook super aanwezig,met wie ik om ga,of eerder gezegd samen woon. Dat bepaalt heel veel van m'n gedrag en gedachten.
Wat bedoel je precies met mensen en een veilige basis? Mensen waar je,je goed bij voelt bedoel je?
Die triggers ook, ik merk dat veel wat gebeurt is huis,met de persoon waar je mee samen woont, er zich wat voordoet een bepaalde situatie,ik heel gemakkelijk terug ga in een modus die ik herken van vroeger,dus terug naar m'n thuis situatie. Dat bedoel jij misschien ook wel?
Ik benijd mensen ook enorm die dat hebben, persoonlijke ambities en een sterke band met familie want dat heb ik niet en wil het wel heel graag
Denk soms weleens een eigen kindje krijgen,dat, dat ook veel zou kunnen veranderen in je gevoel op heel veel..
En ja die overlevingsstand heb ik mijn hele leven al, is inderdaad heel erg bekend en dat niet alleen willen zijn of kunnen zijn,die enorme angst
Die heb ik ook en ook relaties die steeds op niets uitlopen en inderdaad mezelf verwaarlozen hierin en terug glijden in depressie
En die schuldgevoelens,ja al om..heel veel
En het allerlaatste wat je zei dat klopt, soms ben ik me er niet van bewust maar ja klopt, dat heb ik dus ook
Van alles bij me dragen wat niet hoeft.
PS heb je zelf nu een relatie en heb je kinderen?
Wat wel bijna griezelig is,is dat ik bijna alles wat je zegt enorm herken en het klinkt alsof ik mezelf hoor
Bij is dat dus inderdaad ook super aanwezig,met wie ik om ga,of eerder gezegd samen woon. Dat bepaalt heel veel van m'n gedrag en gedachten.
Wat bedoel je precies met mensen en een veilige basis? Mensen waar je,je goed bij voelt bedoel je?
Die triggers ook, ik merk dat veel wat gebeurt is huis,met de persoon waar je mee samen woont, er zich wat voordoet een bepaalde situatie,ik heel gemakkelijk terug ga in een modus die ik herken van vroeger,dus terug naar m'n thuis situatie. Dat bedoel jij misschien ook wel?
Ik benijd mensen ook enorm die dat hebben, persoonlijke ambities en een sterke band met familie want dat heb ik niet en wil het wel heel graag
Denk soms weleens een eigen kindje krijgen,dat, dat ook veel zou kunnen veranderen in je gevoel op heel veel..
En ja die overlevingsstand heb ik mijn hele leven al, is inderdaad heel erg bekend en dat niet alleen willen zijn of kunnen zijn,die enorme angst
Die heb ik ook en ook relaties die steeds op niets uitlopen en inderdaad mezelf verwaarlozen hierin en terug glijden in depressie
En die schuldgevoelens,ja al om..heel veel
En het allerlaatste wat je zei dat klopt, soms ben ik me er niet van bewust maar ja klopt, dat heb ik dus ook
Van alles bij me dragen wat niet hoeft.
PS heb je zelf nu een relatie en heb je kinderen?
Het beste ervan maken, hoe moeilijk dat soms ook is..
dinsdag 11 januari 2022 om 08:13
Goedemorgen
Zijn er nog mensen die in contact willen komen of iets dergelijks?
Ik denk wel dat we wat zouden kunnen leren van elkaar!? Of hebben mensen hier moeite mee omdat het te persoonlijk is?
Vind het balen want ineens is het stil hier en zegt niemand meer iets
Jammer!!!!
Zijn er nog mensen die in contact willen komen of iets dergelijks?
Ik denk wel dat we wat zouden kunnen leren van elkaar!? Of hebben mensen hier moeite mee omdat het te persoonlijk is?
Vind het balen want ineens is het stil hier en zegt niemand meer iets
Jammer!!!!
Het beste ervan maken, hoe moeilijk dat soms ook is..
woensdag 12 januari 2022 om 00:47
Hallo blauwetrui,
Ik wilde wel reageren,maar omdat je er zo expliciet onder had gezet niet quoten,wist ik ook niet of je dit wilde namelijk?
Of je op mijn reactie zat te wachten.
Daarom was het stil vanuit mij,heel eerlijk.
Het beste ervan maken, hoe moeilijk dat soms ook is..
woensdag 12 januari 2022 om 00:56
Even een praktische vraag over Kopp: wat denken jullie dat de meerwaarde hiervan is om je aan te sluiten bij zo'n groep? Want ik lees dat de meesten van jullie kampen met hele duidelijk en specifieke problemen. Zou het dan niet logischer zijn om daarvoor op maat gesneden (individuele of groeps) therapie te volgen?
Daar krijg je ook de erkenning (en in groepstherapie bijna altijd de herkenning). Maar daar krijg je dus óók veel meer de handvatten die specifiek voor jouw situatie opgaan. Zou dat niet veel beter aansluiten?
Daar krijg je ook de erkenning (en in groepstherapie bijna altijd de herkenning). Maar daar krijg je dus óók veel meer de handvatten die specifiek voor jouw situatie opgaan. Zou dat niet veel beter aansluiten?
woensdag 12 januari 2022 om 07:57
Goedemorgendiyer schreef: ↑12-01-2022 00:56Even een praktische vraag over Kopp: wat denken jullie dat de meerwaarde hiervan is om je aan te sluiten bij zo'n groep? Want ik lees dat de meesten van jullie kampen met hele duidelijk en specifieke problemen. Zou het dan niet logischer zijn om daarvoor op maat gesneden (individuele of groeps) therapie te volgen?
Daar krijg je ook de erkenning (en in groepstherapie bijna altijd de herkenning). Maar daar krijg je dus óók veel meer de handvatten die specifiek voor jouw situatie opgaan. Zou dat niet veel beter aansluiten?
De meerwaarde die is er niet zozeer in de grote zin van het woord maar meer het delen van verhalen wellicht.
Zeker is persoonlijk gerichte therapie veel beter ja en als ik voor mezelf spreek die volg ik al momenteel
Soms is het ook gewoon heel fijn te voelen dat je niet alleen bent!
plukdedag86 wijzigde dit bericht op 14-01-2022 08:29
Reden: Taalfout
Reden: Taalfout
0.11% gewijzigd
Het beste ervan maken, hoe moeilijk dat soms ook is..
woensdag 12 januari 2022 om 07:59
Als ik niet had gewild dat je ging reageren had ik zelf mijn verhaal niet geplaatstplukdedag86 schreef: ↑12-01-2022 00:47Hallo blauwetrui,
Ik wilde wel reageren,maar omdat je er zo expliciet onder had gezet niet quoten,wist ik ook niet of je dit wilde namelijk?
Of je op mijn reactie zat te wachten.
Daarom was het stil vanuit mij,heel eerlijk.
Maar ik haal mijn eerdere bericht dadelijk weg, vandaar dat ik het niet gequote wil hebben.@diyer ik snap het, ik zit zelf ook nog te twijfelen. Ik heb al eerder therapie gevolgd en heb contact gehad met een psychologe. In feite heb ik het hoofdstuk met mijn moeder al grotendeels afgesloten en heb ik haar al een half jaar niet meer gesproken. Soms hoor ik weleens iets over haar van anderen, maar verder blijft het stil.
donderdag 13 januari 2022 om 17:05
@plukdedag, je bent niet alleen hoor.
Het zit in in mijn gedachten om hier te reageren. Maar ik zoek het niet actief op merkte ik. Dus vandaar dat er wat tijd overheen gaat.
Wat ik schreef over contacten met mensen die een veilige basis hebben, daarmee bedoel ik mensen die in contact zijn met hun behoeftes en grenzen.
Ik heb eerder uitsluitend vrienden en relaties gehad die net als ik moeilijk grenzen kunnen bewaken, moeilijk alleen kunnen zijn, problemen hebben maar niet kwetsbaar kunnen/durven zijn. Soms ook bepaalde zaken ontkennen die je bij ze waarneemt. Waardoor het contact vermoeiend is en weinig voldoening geeft. Maar ik kende niets anders.
Het zijn mensen waar ik weinig marge voelde om mezelf te kunnen uiten, alsof je bij het minste geringste iets kapot zou maken (omdat het dan weer iets aanraakt van hen). Dat triggert bij mij veel angst, schuldgevoelens en de overtuiging dat ik niet goed genoeg ben. Deze mensen doen exact wat mijn beide ouders doen, externaliseren en hun gevoelens afreageren op anderen.
Ik dacht dat hiermee leren omgaan mijn doel was. Want ik moet toch met mensen gewoon om kunnen gaan, dus dan moet je dit zien te omzeilen of incasseren. Maar nu zie ik dat dit helemaal niet de norm is, maar dat ik continu in dezelfde vijver zat te vissen van beschadigde mensen. En waar ik eerst probeerde zelf weerbaarder te worden in die contacten, zie ik nu dat je ook kan kiezen om met andere mensen om te gaan.
Als KOPP is denk ik je referentiekader verkeerd van wat je zou moeten kunnen incasseren en betekenen voor anderen. Ik denk altijd onbewust dat ik mensen moet helpen om een beter mens te worden en dat ik mezelf daaraan ondergeschikt moet maken.
En onder helpen versta ik dan dat ze op mij hun lessen mogen leren. Ik liet mensen fouten maken met mij als lijdend voorwerp, omdat ik dacht: als ik maar iemand had van wie ik deze fouten mocht maken zonder dat ze me verlaten, was dat zo fijn geweest. Dus als dit jou helpt om een beter mens te worden dan leen ik me daarvoor.
Ik dacht dat dat liefde was, weliswaar bij gebrek aan een betere definitie en kennis van liefde. Daarom heb ik besloten dat ik mezelf actief moet beschermen tegen mensen die dit soort overtuigingen bij me aanwakkeren. En eerst beter moet leren wat liefde is. Dat is iets wat ik leer van vrienden die echt kunnen en willen geven, vanuit liefde. En die niet onbewust of onbedoeld dingen doen die mij schaden. Nu zie ik dat er daar ook ontzettend veel van zijn, maar eerder voelde ik me te minderwaardig om met hen om te gaan en te loyaal aan mijn "soortgenoten" waardoor ik steeds in dezelfde vijver belandde.
Ik ben wel eens benieuwd of anderen dit ook hebben. Ik zie het bij oude vrienden wel gebeuren, dat ze continu geëxploiteerd lijken te worden door hun eigen vrienden. Maar als je dan zegt "je hoeft niet met hem/haar om te gaan" dan voelen ze zich te schuldig om het af te kappen.
Ik heb trouwens geen relatie en geen kinderen.
Hoe gaat het nu met jou @plukdedag?
Het zit in in mijn gedachten om hier te reageren. Maar ik zoek het niet actief op merkte ik. Dus vandaar dat er wat tijd overheen gaat.
Wat ik schreef over contacten met mensen die een veilige basis hebben, daarmee bedoel ik mensen die in contact zijn met hun behoeftes en grenzen.
Ik heb eerder uitsluitend vrienden en relaties gehad die net als ik moeilijk grenzen kunnen bewaken, moeilijk alleen kunnen zijn, problemen hebben maar niet kwetsbaar kunnen/durven zijn. Soms ook bepaalde zaken ontkennen die je bij ze waarneemt. Waardoor het contact vermoeiend is en weinig voldoening geeft. Maar ik kende niets anders.
Het zijn mensen waar ik weinig marge voelde om mezelf te kunnen uiten, alsof je bij het minste geringste iets kapot zou maken (omdat het dan weer iets aanraakt van hen). Dat triggert bij mij veel angst, schuldgevoelens en de overtuiging dat ik niet goed genoeg ben. Deze mensen doen exact wat mijn beide ouders doen, externaliseren en hun gevoelens afreageren op anderen.
Ik dacht dat hiermee leren omgaan mijn doel was. Want ik moet toch met mensen gewoon om kunnen gaan, dus dan moet je dit zien te omzeilen of incasseren. Maar nu zie ik dat dit helemaal niet de norm is, maar dat ik continu in dezelfde vijver zat te vissen van beschadigde mensen. En waar ik eerst probeerde zelf weerbaarder te worden in die contacten, zie ik nu dat je ook kan kiezen om met andere mensen om te gaan.
Als KOPP is denk ik je referentiekader verkeerd van wat je zou moeten kunnen incasseren en betekenen voor anderen. Ik denk altijd onbewust dat ik mensen moet helpen om een beter mens te worden en dat ik mezelf daaraan ondergeschikt moet maken.
En onder helpen versta ik dan dat ze op mij hun lessen mogen leren. Ik liet mensen fouten maken met mij als lijdend voorwerp, omdat ik dacht: als ik maar iemand had van wie ik deze fouten mocht maken zonder dat ze me verlaten, was dat zo fijn geweest. Dus als dit jou helpt om een beter mens te worden dan leen ik me daarvoor.
Ik dacht dat dat liefde was, weliswaar bij gebrek aan een betere definitie en kennis van liefde. Daarom heb ik besloten dat ik mezelf actief moet beschermen tegen mensen die dit soort overtuigingen bij me aanwakkeren. En eerst beter moet leren wat liefde is. Dat is iets wat ik leer van vrienden die echt kunnen en willen geven, vanuit liefde. En die niet onbewust of onbedoeld dingen doen die mij schaden. Nu zie ik dat er daar ook ontzettend veel van zijn, maar eerder voelde ik me te minderwaardig om met hen om te gaan en te loyaal aan mijn "soortgenoten" waardoor ik steeds in dezelfde vijver belandde.
Ik ben wel eens benieuwd of anderen dit ook hebben. Ik zie het bij oude vrienden wel gebeuren, dat ze continu geëxploiteerd lijken te worden door hun eigen vrienden. Maar als je dan zegt "je hoeft niet met hem/haar om te gaan" dan voelen ze zich te schuldig om het af te kappen.
Ik heb trouwens geen relatie en geen kinderen.
Hoe gaat het nu met jou @plukdedag?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
