Kun je je karakter veranderen/bijschaven

Ja je kan wel wat bijschaven, maar dat zal gaan met vallen en opstaan is mijn ervaring. Het is makkelijker om terug te vallen naar een oude positie/ gewoonte, dan de positie/gewoonte te doorbreken.

Ja, ik denk wel dat het mogelijk is. Maar ik denk ook dat het vaak wordt onderschat. Je moet echt diep van binnen willen veranderen en je nieuwe gewoontes ook op moeilijke momenten vol kunnen houden. Wel denk ik vaak dat je pas verandert als je er echt aan toe bent, klaar voor bent. Anders lukt het niet.

Ben ik eens met Novalee. Je moet het inderdaad wel echt willen.

Ik denk dat je veel kunt schaven en veranderen. Ik denk dat bepaalde patronen in je denken en handelen wél zo diep zitten, dat de kans aanwezig is dat die patronen onder druk (je noemt het al: stress) altijd je kwetsbare valkuilen blijven. Dan moet je er op die momenten weer extra hard op letten dat je het doet zoals je het geleerd hebt.

Overigens vind ik de hele kwestie karakter nogal ingewikkeld, want je hebt de aard van het beestje en die is expressief of introvert, rustig of juist energiek, etc. Je temperament zeg maar en ik denk dat dat je karakter is. De rest is vooral bijgebracht door ervaringen en ervaringen kun je enigzins resetten. Enigzins dan. Een trauma dat impact heeft op je handelen en denken zal altijd ergens op de achtergrond sluimerend aanwezig kunnen zijn en onder stress situaties weer de kop op kunnen steken.



Maar goed, dan heb je toch al een hoop winst als het dan alleen nog maar onder stress situaties is. Dan ben je in het dagelijkse gewone leven al erg geholpen hoor : )

Wat denk ik ook meespeelt is dat de dingen die iemand wil veranderen vaak een reactie zijn op iets anders. Bijvoorbeeld mensen die te zwaar zijn. In theorie komt het natuurlijk gewoon door teveel eten en te weinig bewegen. Maar met alleen minder eten ben je er dan niet. Dan zal het vaak in de moeilijke situatie weer fout gaan. De truc is dus om te achterhalen waarom en wanneer je teveel eet of waarom je datgene doet wat je wilt veranderen. Als je daar achter komt en dat aanpakt, werkt dat vaak door in de rest van je leven.

Ik denk dat het wel kan, maar dat je weer iets in je karakter nodig hebt waardoor het kan, bijvoorbeeld doorzettingsvermogen. Wat wil je veranderen? Ik geloof niet dat iemand echt 100% of zelfs maar 50% kan veranderen. Wel dat bepaalde 'slechte; eigenschappen naar de achtergrond treden en de 'goede' eigenschappen naar voren treden.

Ik denk dat verandering begint bij acceptatie wie je nu bent. En dat acceptatie wie je nu bent al een stuk vrede met jezelf geeft. Wie je bent is namelijk prima.



Je karakter is opgebouwd uit twee zaken en dat is gedeeltelijk erfelijk en een gedeelte sociaal beinvloed. Vervelende gedragspatronen zijn vaak ingeslopen patronen die je hebt ontwikkeld als overlevingsmechanisme. Dat gedrag is dus in zekere zin positief geweest, het heeft je immers beschermd, heeft een functie gehad. Alleen nu staat het velen in de weg. Maar als je dat van jezelf accepteert, en kan je positief naar die negatieve kant kijken, accepteren dat ie er is. En dan op zoek gaan naar wat je nu nodig hebt.



Vanuit die positie kun je je leven anders inrichten, veranderen, bijschaven hoe je het ook wil noemen. Je hoeft immers geen gedrag echt af te leren, je hoeft er alleen maar anders naar te leren kijken. Vergt in het begin wel een zeker bewust mee omgaan wat niet makkelijk is.



Ik denk dat als je wie je nu bent zo graag anders wil of bepaalde eigenschappen weg zou willen stoppen of ontkennen, dat het vroeg of laat weer boven komt drijven.



Wat digitalis zegt, doorzettingsvermogen, klopt in zekere zin. Maar ook dat kan je leren. Alleen de valkuil van meeste mensen is dat het morgen al moet. Iets wat jaren de tijd heeft gehad om te ontwikkelen, mag je ook een hele tijd geven om anders mee om te gaan? Op zich logisch.



Acceptatie van jezelf is het begin van genezing, dat je er mag wezen, met al je goede en je slechte dingen. Met je sterke punten en je tekortkomingen.

Ik ben er trouwens heilig van overtuigt dat je jezelf goed 'voor de gek' kan houden. In negatieve zin doen we dat maar al te graag. Ik ben niks, ik kan niks, ik ben niet goed genoeg, ik ben lelijk enz enz. Dat zeggen we zo vaak tegen onszelf dat we dat zijn gaan geloven. Wellicht dat mensen in het verleden daarin een handje hebben meegeholpen. Een kind komt immers vol zelfvertrouwen op de wereld.



Ik geloof dus ook dat je jezelf 'voor de gek' kunt houden in positieve zin. Hoe meer je positief over jezelf denkt en praat, al is het in het begin volstrekt ongeloofwaardig voor je eigen gevoel, je gaat er in geloven.



Wat wel van belang is dat je jezelf omringt met positieve invloeden en mensen (voor zover mogelijk) die negatief zijn uit de weg gaat. Hoeveel mensen praten elkaar wel niet de put in.

Ik heb zelf na een bewogen jeugd me jaren intensief met (zen)meditatie en therapie beziggehouden.En mijn eigen ervaring was dat toch voor het overgrote deel zaken vastliggen (karakter,persoonlijkheid).En voor een klein deel er best aan te schaven valt.Klinkt mss wat pessimistisch,maar het goede nieuws is dat een kleine verandering (in denken,voelen,gedrag,je valkuilen herkennen) al een enorme invloed kan hebben op jouw welzijn.

En ja,bepaalde (gedrags)patronen zijn soms hardnekkig, andere minder.Maar ik geloof persoonlijk dat ook al val je soms terug, er altijd wel iets van wat je geleerd hebt in je herinnering achterblijft.En je het vroeger of later weer oppakt (als de intentie om te veranderen serieus aanwezig is)

Ik weet het wel zeker. Het is denk ik een kwestie van willen en doorzetten. Heel veel mensen willen wel, maar doen het niet als puntje bij paaltje komt.



Mijn vriend heeft agorafobie en is daar inmiddels voor 90% vanaf door een ander denkpatroon te gebruiken, zich anders op te stellen en kortom anders te leven. Het gaat met vallen en opstaan en er moet iets zijn dat je ogen opent.