Psyche
alle pijlers
Lang geleden... deel 2
zaterdag 15 augustus 2009 om 00:00
Herkenbaar hoor, veel te veel meenemen onder het mom van 'je weet maar nooit'.
Maar sinds ik drie maanden uit een halve koffer heb geleefd ben ik daar wat makkelijker in geworden.
Fijn dat je wat bijgekomen bent van je hangdag Lynne!
Heerlijk kan dat zijn he.
Ben van plan om morgen, zonder schuldgevoel of gevoel van iets te moeten, lekker uit te slapen, beetje lezen, hangen, filmpje kijken.
Probeer mezelf voor te houden dat ik het verdiend heb.
Maar sinds ik drie maanden uit een halve koffer heb geleefd ben ik daar wat makkelijker in geworden.
Fijn dat je wat bijgekomen bent van je hangdag Lynne!
Heerlijk kan dat zijn he.
Ben van plan om morgen, zonder schuldgevoel of gevoel van iets te moeten, lekker uit te slapen, beetje lezen, hangen, filmpje kijken.
Probeer mezelf voor te houden dat ik het verdiend heb.
zaterdag 15 augustus 2009 om 00:07
goed zeg!!!
van dingen afzien en daar rust bij hebben is echt fijn!
Ha Saar!!! Mattie van me!!
Ja hier goed. Supermoe, pietsje teveel over mn grensjes gegaan denk ik, boel teveel van mn ouders gezien vandaag en gister, maar wel blij.
Vandaag was de grote dag! (ehm, ik gooi er effe niet in wat enzo, want dan is mn privacy weer pleitos, maar neem aan dat jullie weten wat ik bedoel. ) Dus erg drukke dag gehad.
Was leuk en fijn.
van dingen afzien en daar rust bij hebben is echt fijn!
Ha Saar!!! Mattie van me!!
Ja hier goed. Supermoe, pietsje teveel over mn grensjes gegaan denk ik, boel teveel van mn ouders gezien vandaag en gister, maar wel blij.
Vandaag was de grote dag! (ehm, ik gooi er effe niet in wat enzo, want dan is mn privacy weer pleitos, maar neem aan dat jullie weten wat ik bedoel. ) Dus erg drukke dag gehad.
Was leuk en fijn.
zaterdag 15 augustus 2009 om 00:15
Ja, ik weet dat het je tegenvalt dat je mattie je niet komt joinen met schilderen. Daarom zei ik ook sorry.
Maar ja, moet aan mezelf denken, lief zijn voor mezelf enzo (zeggen jullie zelf altijd ), dus helaas
Niet echt zware dagen gehad hoor, maar voor mij gewoon nog even best pittig. Na zo'n dienst ga ik liever thuis op de bank hangen om bij te komen. En hoe fijn en gezellig het ook was bij vrienden, ook best pittig qua gesprekken enzo.
Dat kost me geloof ik nog meer energie als werk.
Maar ja, moet aan mezelf denken, lief zijn voor mezelf enzo (zeggen jullie zelf altijd ), dus helaas
Niet echt zware dagen gehad hoor, maar voor mij gewoon nog even best pittig. Na zo'n dienst ga ik liever thuis op de bank hangen om bij te komen. En hoe fijn en gezellig het ook was bij vrienden, ook best pittig qua gesprekken enzo.
Dat kost me geloof ik nog meer energie als werk.
zaterdag 15 augustus 2009 om 00:20
Hee, hoorde ik nou dat je goed voor jezelf ging zorgen?
Gaf je nou net je grenzen aan? Jippie!!!!
En ja, ik kan me indenken dat het wel pittig valt ja. Een 24uurs dienst noem ik persoonlijk wel zwaar.
Dus ge zijt vergeven mattie. Morgen bankhangdag voor jou.
Stuur Lyn maar in je plek Die heeft vandaag al gehangen.
Gaf je nou net je grenzen aan? Jippie!!!!
En ja, ik kan me indenken dat het wel pittig valt ja. Een 24uurs dienst noem ik persoonlijk wel zwaar.
Dus ge zijt vergeven mattie. Morgen bankhangdag voor jou.
Stuur Lyn maar in je plek Die heeft vandaag al gehangen.
zaterdag 15 augustus 2009 om 00:30
zaterdag 15 augustus 2009 om 11:05
JonnaX, hoe gaat het nu met jou, na al die openhartigheid hier?
Mij heeft het aardig wat gedaan, merk ik. Maar dat is niet verkeerd. Gisteravond nadat ik hier was, heb ik nog een pittig gesprek met EM gehad, eigenlijk met als directe aanleiding mijn verzuchting dat er iets moet veranderen in mijn leven, dat ik meer leuke dingen wil doen, en vooral, dat ik meer nieuwe, andere mensen wil ontmoeten, ik wil meer inspiratie, ander soort gesprekken. Kortom, meer behoefte aan echt contact, hoe doodeng ik het ook vind; meer behoefte aan lol ook, en gewoon gezelligheid.
Hij heeft heel goed door wat er met mij aan de hand is en legde precies de vinger op de zere plek. Au!
Ik lag dus heel laat in bed en was aardig laat wakker, maar voel me nu wel meer uitgerust dan de laatste dagen.
Vanmiddag gaan we dan eindelijk maar eens wat gezelligs doen: een plant kopen voor in de woonkamer. Iry, je leest dit niet meer, maar ik zal aan jou denken. We hebben wat geschoven met meubels en ik vind het nu te wit en te 'leeg', er moet iets groens en groots bij, anders vind ik het te klinisch allemaal. En ik wil daar in dat tuincentrum buiten gaan zitten, daar is een terrasje, koffiedrinken en mensen kijken en de sfeer van het groen om me heen voelen.
En Saartje, je hebt het zeker verdiend. Geniet van deze drie vrije dagen, zonder schuldgevoel of wat dan ook!
Mij heeft het aardig wat gedaan, merk ik. Maar dat is niet verkeerd. Gisteravond nadat ik hier was, heb ik nog een pittig gesprek met EM gehad, eigenlijk met als directe aanleiding mijn verzuchting dat er iets moet veranderen in mijn leven, dat ik meer leuke dingen wil doen, en vooral, dat ik meer nieuwe, andere mensen wil ontmoeten, ik wil meer inspiratie, ander soort gesprekken. Kortom, meer behoefte aan echt contact, hoe doodeng ik het ook vind; meer behoefte aan lol ook, en gewoon gezelligheid.
Hij heeft heel goed door wat er met mij aan de hand is en legde precies de vinger op de zere plek. Au!
Ik lag dus heel laat in bed en was aardig laat wakker, maar voel me nu wel meer uitgerust dan de laatste dagen.
Vanmiddag gaan we dan eindelijk maar eens wat gezelligs doen: een plant kopen voor in de woonkamer. Iry, je leest dit niet meer, maar ik zal aan jou denken. We hebben wat geschoven met meubels en ik vind het nu te wit en te 'leeg', er moet iets groens en groots bij, anders vind ik het te klinisch allemaal. En ik wil daar in dat tuincentrum buiten gaan zitten, daar is een terrasje, koffiedrinken en mensen kijken en de sfeer van het groen om me heen voelen.
En Saartje, je hebt het zeker verdiend. Geniet van deze drie vrije dagen, zonder schuldgevoel of wat dan ook!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 15 augustus 2009 om 11:23
EV, ik had besloten om me hier even niet te laten zien. Omdat ik moeite heb met dé werkelijkheid en míjn werkelijkheid. Mijn 'lievemeisjessydroom'. Ik heb het laten gebeuren, ik heb het toegestaan, ik heb niets gedaan, ik heb niets gezegd......
Is het wel gebeurd? Wilde ik het zelf? Kortom verwarring.
Het heeft geen invloed op me in het dagelijks funtioneren, ik doe leuke dingen, heb vrienden en vriendinnen, heb een geweldige man, ik heb alles wat mijn hartje begeerd. Verheug me op Ixsje (kleinzoon) die straks komt logeren......
Maar veel is 'zonder gevoel'. Ik voel niet zo veel, het is al beter dan het ooit geweest is, dat wel, maar ik wil meer voelen!
Leuke dingen doen, mensen ontmoeten, inspiratie en een ander soort gesprekken. Wat bedoel je daar precies mee, met dat andere soort gesprekken?
Wonen wij een beetje bij elkaar in de buurt? Daar zou ik met jou wel eens over willen brainstormen.
Is het wel gebeurd? Wilde ik het zelf? Kortom verwarring.
Het heeft geen invloed op me in het dagelijks funtioneren, ik doe leuke dingen, heb vrienden en vriendinnen, heb een geweldige man, ik heb alles wat mijn hartje begeerd. Verheug me op Ixsje (kleinzoon) die straks komt logeren......
Maar veel is 'zonder gevoel'. Ik voel niet zo veel, het is al beter dan het ooit geweest is, dat wel, maar ik wil meer voelen!
Leuke dingen doen, mensen ontmoeten, inspiratie en een ander soort gesprekken. Wat bedoel je daar precies mee, met dat andere soort gesprekken?
Wonen wij een beetje bij elkaar in de buurt? Daar zou ik met jou wel eens over willen brainstormen.
zaterdag 15 augustus 2009 om 11:28
JonnaX, ook die verwarring is herkenbaar, al ben ik die nu wel grotendeels te boven (of hoe zeg je dat). Bij mij heeft het dus, juist omdat ik meer voel, wél invloed op het dagelijkse leven. En ik wilde meer voelen, want die overlevingsstand was ook geen leven, dan mocht het van mij het liefst meteen stoppen. In die zin was ik zelfs 'blij' dat ik door het kwijtraken van mijn kinderen eindelijk eens wat ging vóelen. Klinkt stom, dat ik het woord 'blij' noem, maar ik denk dat het vergelijkbaar is met jezelf snijden, wat sommige mensen ook doen om maar wat te voelen. Om maar te voelen dat je lééft.
Ik zal zo proberen te omschrijven wat ik bedoel met 'ander soort gesprekken'.
Ik zal zo proberen te omschrijven wat ik bedoel met 'ander soort gesprekken'.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 15 augustus 2009 om 11:54
Oké, ik ga het proberen. Waar ik nu achter kom, is dat ik me 'verberg' achter een hele hoop woorden, om maar het maar niet over mijn echte gevoel te hoeven hebben. Ik práát dus soms gewoon over mijn kinderen, om maar iets te noemen, maar zonder echt iets te voelen. Vriendinnen ken ik meestal al lange tijd, ze komen uit verschillende fasen in mijn leven.
Heel af en toe voel ik nu hoe het is om écht contact te hebben en daardoor ontdek ik dat ik dat zelf heb afgehouden; het lijkt allemaal best wat, ik vertel wel veel meer dan vroeger (toen hield ik echt alles oppervlakkig), maar mezelf echt openstellen is een ander verhaal. Ik merk dat ik dat pas durf als de ander stevig in zijn schoenen staat, dat ik erop kan vertrouwen dat die 'ertegen kan'. En dat komt omdat ik eigenlijk iedereen bekeek met de verwachting dat ze zullen reageren als mijn moeder. En dat is, samengevat: wat ik zeg maakt niets uit, glijdt langs haar af, komt geen reactie op - zo ongeveer als praten tegen een muur, alleen wéét je daarvan dat er geen reactie komt. Dat ik ditzelfde 'verwachtte' van anderen had ik tot voor kort trouwens óók niet door.
Wat er ook in meespeelt is dat ik me zo'n eenling voel; vriendinnen hebben het druk met gezin en familie en daarmee leuke dingen doen; bij mij is dat alles weggevallen en ook dat voel ik steeds meer als een groot gemis, vooral natuurlijk mijn eigen kinderen. Ik wil het 'bekende kringetje' verruimen, ik wil meer met mensen omgaan die bereid zijn moeite te doen voor mij, om bijv. eens een keer door te vragen als ik weer wegvlucht achter zo'n muurtje. Ik mis ook contacten die je hebt door bijv. werk, omdat ik nu geen werk heb. Eigenlijk voel ik me in één keer in een heel andere status beland, zo met zijn tweeën, terwijl ik eerst moeder was van jonge kinderen. En daar heb ik ook heel veel moeite mee.
Lang verhaal, maar waar het op neerkomt is dat ik, denk ik, wezenlijk aan het veranderen ben en behoefte heb aan nieuwe contacten en ook andere praat dan wat er nu is. Met mensen die middenin het leven durven staan. Zoiets.
Heel af en toe voel ik nu hoe het is om écht contact te hebben en daardoor ontdek ik dat ik dat zelf heb afgehouden; het lijkt allemaal best wat, ik vertel wel veel meer dan vroeger (toen hield ik echt alles oppervlakkig), maar mezelf echt openstellen is een ander verhaal. Ik merk dat ik dat pas durf als de ander stevig in zijn schoenen staat, dat ik erop kan vertrouwen dat die 'ertegen kan'. En dat komt omdat ik eigenlijk iedereen bekeek met de verwachting dat ze zullen reageren als mijn moeder. En dat is, samengevat: wat ik zeg maakt niets uit, glijdt langs haar af, komt geen reactie op - zo ongeveer als praten tegen een muur, alleen wéét je daarvan dat er geen reactie komt. Dat ik ditzelfde 'verwachtte' van anderen had ik tot voor kort trouwens óók niet door.
Wat er ook in meespeelt is dat ik me zo'n eenling voel; vriendinnen hebben het druk met gezin en familie en daarmee leuke dingen doen; bij mij is dat alles weggevallen en ook dat voel ik steeds meer als een groot gemis, vooral natuurlijk mijn eigen kinderen. Ik wil het 'bekende kringetje' verruimen, ik wil meer met mensen omgaan die bereid zijn moeite te doen voor mij, om bijv. eens een keer door te vragen als ik weer wegvlucht achter zo'n muurtje. Ik mis ook contacten die je hebt door bijv. werk, omdat ik nu geen werk heb. Eigenlijk voel ik me in één keer in een heel andere status beland, zo met zijn tweeën, terwijl ik eerst moeder was van jonge kinderen. En daar heb ik ook heel veel moeite mee.
Lang verhaal, maar waar het op neerkomt is dat ik, denk ik, wezenlijk aan het veranderen ben en behoefte heb aan nieuwe contacten en ook andere praat dan wat er nu is. Met mensen die middenin het leven durven staan. Zoiets.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 15 augustus 2009 om 12:10
Ik zet nu iets neer wat ik vóór het lezen van jullie verhalen al had getypt. Ik probeer zo in te gaan op jullie.
Hoe maak je dat je meer en écht gaat voelen? Wat is daarvoor nodig? Iets ergs, zoals bij jou, je kinderen kwijtraken?
Het is net alsof er bij negatieve dingen, ervaringen, gebeurtenissen wél een gevoel hoort en bij blijde dingen niet. Dat daar voor mij geen gevoel, echt gevoel bij hoort.
Als je naar de tandarts moet dan voel je zenuwen, als er plotseling een auto van links komt dan voel je schrik.
Maar hoe voelt het als je van iemand houdt? Hoe voelt het als je blij bent? En met voelen bedoel ik dan écht gevoel, wat je merkt zoals bijv. bij de tandarts.
Koppel ik de emotie teveel aan het gevoel?
Hoe maak je dat je meer en écht gaat voelen? Wat is daarvoor nodig? Iets ergs, zoals bij jou, je kinderen kwijtraken?
Het is net alsof er bij negatieve dingen, ervaringen, gebeurtenissen wél een gevoel hoort en bij blijde dingen niet. Dat daar voor mij geen gevoel, echt gevoel bij hoort.
Als je naar de tandarts moet dan voel je zenuwen, als er plotseling een auto van links komt dan voel je schrik.
Maar hoe voelt het als je van iemand houdt? Hoe voelt het als je blij bent? En met voelen bedoel ik dan écht gevoel, wat je merkt zoals bijv. bij de tandarts.
Koppel ik de emotie teveel aan het gevoel?
zaterdag 15 augustus 2009 om 12:23
ML en ik zitten op de bank, moeten nog het een en ander doen. Dat is niet belangrijk. ML leest mee en wéét!
Hoezo 'bij veel geen echt gevoel' was zijn vraag aan mij. En daar voel ik me dan weer een beete schuldig over, alsof ik hem toch niet alles vertel wat mij bezig houdt.
EV, bij jou 'moet' de ander stevig in zijn/haar schoenen staan wil je jezelf openstellen, bij mij 'moet' ik iemand helemaal vertrouwen wil ik dat doen. Want er zou maar zo misbruik van gemaakt kunnen worden. Onzekerheid is een woord wat nu bij me naar boven komt, al weet ik nu niet waar ik dat in deze context moet plaatsen.
Bedoel je EV dat de ander zich kwetsbaar opstelt, jij dat ook doet/durft?
Waar het bij mij om draait is veiligheid, ik moet me compleet veilig voelen anders staan mijn muren in no time weer waar ze stonden. Niks kwetsbaar, gewoon mijn vrolijke gezicht opzetten en lachen. Tweede natuur? Of eerste?
Lynne, je zou maar zo mijn zus kunnen zijn! Wat jij beschrijft van je ouderlijk gezin, zou ook mijn verhaal kunnen zijn!
Fijn en dapper dat je het neergezet hebt! Laten staan dus!
Voel me vaak onzeker en kleiner dan de ander. Helemaal als de ander verbaal sterker is, dan kruip ik weg in mezelf en laat gemakkelijk over me heenlopen. Dit is waar ik momenteel erg mee bezig ben. Sterker worden en opkomen voor mezelf. Mezelf laten zien.
Dit is wie ik ben! Daar komt het woord onzekerheid vandaan! Jij zegt het, zo is het hoe ik mezelf ervaar.
Hoezo 'bij veel geen echt gevoel' was zijn vraag aan mij. En daar voel ik me dan weer een beete schuldig over, alsof ik hem toch niet alles vertel wat mij bezig houdt.
EV, bij jou 'moet' de ander stevig in zijn/haar schoenen staan wil je jezelf openstellen, bij mij 'moet' ik iemand helemaal vertrouwen wil ik dat doen. Want er zou maar zo misbruik van gemaakt kunnen worden. Onzekerheid is een woord wat nu bij me naar boven komt, al weet ik nu niet waar ik dat in deze context moet plaatsen.
Bedoel je EV dat de ander zich kwetsbaar opstelt, jij dat ook doet/durft?
Waar het bij mij om draait is veiligheid, ik moet me compleet veilig voelen anders staan mijn muren in no time weer waar ze stonden. Niks kwetsbaar, gewoon mijn vrolijke gezicht opzetten en lachen. Tweede natuur? Of eerste?
Lynne, je zou maar zo mijn zus kunnen zijn! Wat jij beschrijft van je ouderlijk gezin, zou ook mijn verhaal kunnen zijn!
Fijn en dapper dat je het neergezet hebt! Laten staan dus!
Voel me vaak onzeker en kleiner dan de ander. Helemaal als de ander verbaal sterker is, dan kruip ik weg in mezelf en laat gemakkelijk over me heenlopen. Dit is waar ik momenteel erg mee bezig ben. Sterker worden en opkomen voor mezelf. Mezelf laten zien.
Dit is wie ik ben! Daar komt het woord onzekerheid vandaan! Jij zegt het, zo is het hoe ik mezelf ervaar.
