Psyche
alle pijlers
Lang geleden... deel 2
zaterdag 15 augustus 2009 om 12:28
Lynne, dank je wel voor je verhaal, heel herkenbaar, ook wat het gezin betreft waar je vandaan komt. Ben jij ook de oudste, en zijn er nog andere kinderen? (Ik ben de oudste, na mij nog twee meisjes, en een jongen.)
Ja, mezelf laten zien, zoals jij het beschrijft. Dat bedoel ik óók.
JonnaX, met die vraag zit ik ook. Hoe voelt het echt als je van iemand houdt? En vooral, dat diegene van jou houdt, hoe kan ik dat geloven? Toelaten? Doodeng. Ik denk altijd ergens nog: straks komt de aap uit de mouw. Ik kan wél blijdschap voelen, soms. Bijv. fladderende vlindertjes als ik met de hond loop, dan voelt dat als iets dat mijn mondhoeken doet opkrullen in een glimlach.
Bij mij was er blijkbaar wel iets drastisch voor nodig om weer te gaan voelen, ik weet niet of dat bij anderen ook zo is. *zit nu te denken aan wat ik eigenlijk voelde toen de kinderen geboren werden, dat is toch ook een ingrijpend groot iets*
Ja, mezelf laten zien, zoals jij het beschrijft. Dat bedoel ik óók.
JonnaX, met die vraag zit ik ook. Hoe voelt het echt als je van iemand houdt? En vooral, dat diegene van jou houdt, hoe kan ik dat geloven? Toelaten? Doodeng. Ik denk altijd ergens nog: straks komt de aap uit de mouw. Ik kan wél blijdschap voelen, soms. Bijv. fladderende vlindertjes als ik met de hond loop, dan voelt dat als iets dat mijn mondhoeken doet opkrullen in een glimlach.
Bij mij was er blijkbaar wel iets drastisch voor nodig om weer te gaan voelen, ik weet niet of dat bij anderen ook zo is. *zit nu te denken aan wat ik eigenlijk voelde toen de kinderen geboren werden, dat is toch ook een ingrijpend groot iets*
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 15 augustus 2009 om 12:33
Misschien zijn Lynne, JonnaX en ik wel zussen.
Veiligheid. Bij mijn therapeute heb ik het besluit genomen, toen ik begon, dat ik het nu anders wilde doen: ik wilde eerlijk zijn over wat ik voelde. Een rationeel besluit eigenlijk, met de gedachtengang: als het hier niet veilig is, is het dat nergens. Ik moet ergens beginnen. En dat heb ik gedaan; daar ben ik mee bezig, moet ik zeggen. Met vallen en opstaan.
Met andere mensen: ja, het helpt wel als iemand zich zelf eerlijk opstelt. Bijv. mijn reïntegratiecoach kwam in het laatste gesprek met iets waar hij (van zichzelf) niet helemaal tevreden over was na het voorgaande gesprek, daar begon hij mee. En dat opende meteen iets, zeg maar. Er ontstond een sfeer van eerlijkheid waarin ik toen óók eerlijker durfde zijn. Was een heel fijn gesprek.
Ja, vrolijk gezicht en vooral lachen; dat is ook wat ik doe als ik me niet veilig voel. Denk dat het een tweede natuur is. De eerste natuur zijn je eigen authentieke reacties, denk ik.
Veiligheid. Bij mijn therapeute heb ik het besluit genomen, toen ik begon, dat ik het nu anders wilde doen: ik wilde eerlijk zijn over wat ik voelde. Een rationeel besluit eigenlijk, met de gedachtengang: als het hier niet veilig is, is het dat nergens. Ik moet ergens beginnen. En dat heb ik gedaan; daar ben ik mee bezig, moet ik zeggen. Met vallen en opstaan.
Met andere mensen: ja, het helpt wel als iemand zich zelf eerlijk opstelt. Bijv. mijn reïntegratiecoach kwam in het laatste gesprek met iets waar hij (van zichzelf) niet helemaal tevreden over was na het voorgaande gesprek, daar begon hij mee. En dat opende meteen iets, zeg maar. Er ontstond een sfeer van eerlijkheid waarin ik toen óók eerlijker durfde zijn. Was een heel fijn gesprek.
Ja, vrolijk gezicht en vooral lachen; dat is ook wat ik doe als ik me niet veilig voel. Denk dat het een tweede natuur is. De eerste natuur zijn je eigen authentieke reacties, denk ik.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 15 augustus 2009 om 12:35
Hoe het echt voelt als je van iemand houdt: dat heb ik pas ervaren toen ik kinderen kreeg. Zo overweldigend dat het mij ontroerde maar ook sterk maakte. Ik heb daar onwaarschijnlijk van genoten, van dat nieuwe gevoel. Krijg er nog een brok van in m'n keel als ik dit zit te tikken. Het was zo nieuw, en zo echt.
zaterdag 15 augustus 2009 om 12:35
Stel maar gerust vragen als iets niet duidelijk is. Ik ga nu eindelijk eens met de hond lopen en dan daarna eten en het gezellige uitje (hij is nu boodschappen doen). Tot later. Heel fijn, deze gedachtenwisseling, als ik het zo mag noemen. Ik voel me minder alleen!!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 15 augustus 2009 om 12:47
ML zegt net: alleen de gedachte dat je iemand verliest, doet je voelen. Je weet het pas echt als tot je doordringt dat er iets met ze zou kunnen gebeuren. En inderdaad, de gedachte alleen al maakt me aan het huilen. Dus voel ik wel degelijk, alleen is er een negatieve gedachte voor nodig bij mij.
De gedachte dat ML van mij houdt wordt nogal eens overvleugeld door de gedachte: Hoe kan hij nou van mij houden? Omdat jij jij bent is steevast zijn antwoord. Zonnetje is mijn koosnaam voor hem, mutsenkind staat op nummer twee
Een rationeel besluit kan inderdaad het begin zijn van gevoelens, soms is het ook beter om rationeel te zijn en vandaaruit verder te kijken. Voor jou pakt dat goed uit en daar ben ik blij om.
Ik ben de oudste dochter, mijn broer is ouder. Dan nog twee zussen en een broer. Ik heb alleen nog contact met mijn jongste zus, de rest (ook mijn ouders) zie ik niet meer.
De gedachte dat ML van mij houdt wordt nogal eens overvleugeld door de gedachte: Hoe kan hij nou van mij houden? Omdat jij jij bent is steevast zijn antwoord. Zonnetje is mijn koosnaam voor hem, mutsenkind staat op nummer twee
Een rationeel besluit kan inderdaad het begin zijn van gevoelens, soms is het ook beter om rationeel te zijn en vandaaruit verder te kijken. Voor jou pakt dat goed uit en daar ben ik blij om.
Ik ben de oudste dochter, mijn broer is ouder. Dan nog twee zussen en een broer. Ik heb alleen nog contact met mijn jongste zus, de rest (ook mijn ouders) zie ik niet meer.
zaterdag 15 augustus 2009 om 12:52
Lekker warrig nu ik het terug lees.
Hai Saartje! Jonkie!
Lynne, ik weet niet meer hoe ik mij voelde toen de kinderen geboren werden, wel de gedachte dat er nu wezentjes waren die van mij afhankelijk waren en ik ze alleen maar liefde kon geven. Wat belangrijker was, toen ze ouder waren, dat ze onvoorwaardelijk van mij houden! Ik liet en laat ook nog steeds mijn kwetsbare ik (soms) aan ze zien, daardoor weten ze ook dat ik mens ben met alles wat er bij hoort.
Zullen we zussen worden?
Hai Saartje! Jonkie!
Lynne, ik weet niet meer hoe ik mij voelde toen de kinderen geboren werden, wel de gedachte dat er nu wezentjes waren die van mij afhankelijk waren en ik ze alleen maar liefde kon geven. Wat belangrijker was, toen ze ouder waren, dat ze onvoorwaardelijk van mij houden! Ik liet en laat ook nog steeds mijn kwetsbare ik (soms) aan ze zien, daardoor weten ze ook dat ik mens ben met alles wat er bij hoort.
Zullen we zussen worden?
zaterdag 15 augustus 2009 om 17:24
Nu alweer...?!
Ik ben in ieder geval inspiratieloos, want mijn hoofd voelt zwaar en mijn lijf ook. De gedachten aan jullie gingen niet weg en het schrijven heeft aardig wat opgeroepen, denk ik. Ook met EM nog vanwege het gesprek en dat gehuil gisteravond. Dan voel ik me héél kwetsbaar. Mijn doel, relaxt zitten met koffie daar, is wel redelijk gelukt en we hebben leuk zitten babbelen over zijn familie. Nou, die is heel wat inspirerender dan de mijne in ieder geval.
Dus ik wil wel nieuwe zusjes..!
Als ik aan de geboorte van mijn kinderen terugdenk, overheerst vooral de verwondering. Dat daar een écht kind uitkwam... zoiets dus. En 'daar' klinkt negatief, maar tot de bevalling dacht ik ook zo over mijn lijf. Deze klussen geklaard te hebben (de bevallingen) voelde alles voor het eerst één, en voelde ik me ook echt vrouw. Jammer dat dat goede gevoel niet is gebleven. De kinderen vond ik een groot wonder. Ineens een ménsje erbij. Een persóóntje.
Oef, ik vind dit heel emo.
Nou ja. Of iemand anders maar even een titel en tekst wil verzinnen. Hoeveel berichten hebben we nog?
Ik ben in ieder geval inspiratieloos, want mijn hoofd voelt zwaar en mijn lijf ook. De gedachten aan jullie gingen niet weg en het schrijven heeft aardig wat opgeroepen, denk ik. Ook met EM nog vanwege het gesprek en dat gehuil gisteravond. Dan voel ik me héél kwetsbaar. Mijn doel, relaxt zitten met koffie daar, is wel redelijk gelukt en we hebben leuk zitten babbelen over zijn familie. Nou, die is heel wat inspirerender dan de mijne in ieder geval.
Dus ik wil wel nieuwe zusjes..!
Als ik aan de geboorte van mijn kinderen terugdenk, overheerst vooral de verwondering. Dat daar een écht kind uitkwam... zoiets dus. En 'daar' klinkt negatief, maar tot de bevalling dacht ik ook zo over mijn lijf. Deze klussen geklaard te hebben (de bevallingen) voelde alles voor het eerst één, en voelde ik me ook echt vrouw. Jammer dat dat goede gevoel niet is gebleven. De kinderen vond ik een groot wonder. Ineens een ménsje erbij. Een persóóntje.
Oef, ik vind dit heel emo.
Nou ja. Of iemand anders maar even een titel en tekst wil verzinnen. Hoeveel berichten hebben we nog?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 15 augustus 2009 om 19:24
ML zei laatst tegen me dat ik mijn topic gevonden had en dat is ook zo. Kan mijn ei hier kwijt, dat wat me in wezen zo bezig houdt en erkenning en herkenning vinden hier. En het voelt goed!
En dus jammer dat dit topic gesloten wordt, al zal het wel te lezen blijven.
Je plant is er dus EV? Wat voor een is het geworden?
Ik voel me eerlijk gezegd niet geroepen om een andere titel en OP te bedenken, daarvoor ben ik hier nog te kort.
We hebben nog 4 berichten te gaan, maar het zal zo nauw niet steken denk ik?
En dus jammer dat dit topic gesloten wordt, al zal het wel te lezen blijven.
Je plant is er dus EV? Wat voor een is het geworden?
Ik voel me eerlijk gezegd niet geroepen om een andere titel en OP te bedenken, daarvoor ben ik hier nog te kort.
We hebben nog 4 berichten te gaan, maar het zal zo nauw niet steken denk ik?
zaterdag 15 augustus 2009 om 19:33
Nee, we hebben geen plant meegenomen. Midden tussen de kamerplanten kreeg ik een soort paniek en zijn we daar buiten gaan koffiedrinken; daarna niets meer gevonden. Ik denk dat ik een ficus benjamina wil, zo leuk met al die blaadjes, daar op de plek waar die komt te staan in de kamer. We gaan nog wel een andere keer.
Ik denk dat de paniek te maken had met het gesprek van gisteravond, wat me heel diep heeft geraakt. En nu kon ik dus niet weg, zoals bij therapie (dan hoef ik pas dagen of een week later terug te komen); nu is EM natuurlijk gewoon hier thuis en ik ook, dus is er geen vluchten mogelijk, en voel ik de paniek omdat ik me nu zo kwetsbaar voel. Het is letterlijk tussen oud en nieuw in, zoals hij net zei (want ik kon ook bijna niet eten, dit gaat meteen naar maag en darmen bij mij..) en kom ik tegen hoeveel moeite het kost om nu te vertrouwen dat hij niet ook zo reageert als ik kende (.. van vroeger) en dat hij echt wel en nog steeds wel van mij houdt. Echt zo lastig allemaal, en weten dat het oud gevoel is wat nu loskomt, maakt het niet minder werkelijk.
Ik denk dat de paniek te maken had met het gesprek van gisteravond, wat me heel diep heeft geraakt. En nu kon ik dus niet weg, zoals bij therapie (dan hoef ik pas dagen of een week later terug te komen); nu is EM natuurlijk gewoon hier thuis en ik ook, dus is er geen vluchten mogelijk, en voel ik de paniek omdat ik me nu zo kwetsbaar voel. Het is letterlijk tussen oud en nieuw in, zoals hij net zei (want ik kon ook bijna niet eten, dit gaat meteen naar maag en darmen bij mij..) en kom ik tegen hoeveel moeite het kost om nu te vertrouwen dat hij niet ook zo reageert als ik kende (.. van vroeger) en dat hij echt wel en nog steeds wel van mij houdt. Echt zo lastig allemaal, en weten dat het oud gevoel is wat nu loskomt, maakt het niet minder werkelijk.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 15 augustus 2009 om 19:37
Zal ik een nieuwe openen? Ik heb net een heel mooi plaatje gevonden, met als ondertitel 'samen vertrouwen ontdekken'.
Mijn idee zou zijn om de titel wel hetzelfde te laten, zodat het gemakkelijk terug te vinden is.
Oké?
(Reken niet op een erg inspirerende openingstekst. Ik zal me vast indekken.)
Mijn idee zou zijn om de titel wel hetzelfde te laten, zodat het gemakkelijk terug te vinden is.
Oké?
(Reken niet op een erg inspirerende openingstekst. Ik zal me vast indekken.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
