Lastige keuze: antidepressiva

24-01-2017 16:56 22 berichten
Alle reacties Link kopieren
Samenvatting: ik kan kiezen om AD te gebruiken ter ondersteuning van mijn therapie. Aan de ene kant lijkt dit me prettig, ik vind het leven dankzij mijn klachten niet meer leuk en het zou het fijn vinden als de klachten iets verzacht kunnen worden. Waarschijnlijk zal het volgen van mijn behandeling dan ook wat soepeler verlopen. Aan de andere kant vind ik het een hele enge keuze. Ik vind het erg definitief en ben bang voor de langdurige bijwerkingen die misschien kunnen optreden.



Ik kon niet echt een centraal AD topic vinden. Wat ik met dit topic wil, weet ik eigenlijk niet zo goed. Ik wou het eigenlijk even van mij af typen, dus dankjewel als je de moeite hebt genomen om mijn verhaal te lezen. Ervaringen, tips en opmerkingen zijn welkom.
Ik zit een beetje met de zelfde twijfels. Ik heb zelf erg veel moeite met de controle weg te geven over mijn brein, hoe wel ik me dan misschien wel een stuk beter zou voelen. De bijwerkingen vind ik ook eng, lager libido inderdaad (al is dat nu ook wel minder door de problemen in mijn hoofd) en ook angst dat het misschien finaal fout gaat en ik heel emotioneel word of zelfs suicidaal (dat verzin ik niet, dat kunnen bijwerkingen zijn). Aan komen vind ik ook erg, al kun je er wel controle over houden (vergelijking: ik slik een erg lage dosis AD om te slapen, werkt niet anti depressie, maar maakt me wel de hele dag door hongerig. Om dat ik nooit eerder honger had bleef ik eten met aan komen als gevolg, het is er na ~8 maanden op mijn eten letten wel allemaal weer af).



Ik denk overigens dat ik het toch wel ga doen. Kun je vrij nemen misschien als je er aan gaat beginnen? Ik zou dat zelf wel plannen, om dat ik niet eventuele bijwerkingen wil hebben tijdens mijn werk.



Succes
Alle reacties Link kopieren
Ten eerste

Wat goed dat je hulp hebt gezocht! Ik heb zelf 1,5/2 jaar citalopram geslikt wegens depressiviteit en angstklachten. De bijwerkingen vielen mij heel erg mee. Ik was sneller moe en ik werd er vlakker van qua emoties. Het heeft bij mij geen invloed gehad op mijn eetgedrag. Het afvlakken van emoties vond ik zelf het vervelendst. Maar weet je wat? Dat zorgde er ook voor dat ik niet meer in zulke diepe dalen zat en veel beter hetgeen geleerd tijdens therapie kon toepassen. Op een gegeven moment heb ik de antidepressiva afgebouwd en kon ik zonder ook opeens het geleerde toepassen. Het gaat hier nu alweer 4 jaar hartstikke goed zonder enige vorm van medicatie.



Ja, antidepressiva is wellicht geen snoepje, maar als je zo ellendig depressief bent dan helpt het heel goed om wat meer rust in je hoofd te creëren zodat je ook daadwerkelijk eraan kan gaan werken.



Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Ik slik al jaren AD en snap eigenlijk niet zo goed waarom je twijfelt.

Ja, eventuele bijwerkingen kunnen vervelend zijn, maar die krijgt lang niet iedereen en gaan meestal ook weer voorbij. Waarna je er enorm veel baat bij kunt hebben.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
Alle reacties Link kopieren
Ik snap de weerstand ook niet eigenlijk. Je psychologe raadt dat echt niet voor niets aan.
Life is short. Eat dessert first.
Alle reacties Link kopieren
Geen wondermiddel?Soms wel,sinds november slikt mijn dochter ad,van een zielig muisje is het nu een giebelende puber die ook nog eens meer durft.Dankzij ad durf ik ook veel meer.En nauwelijks bijwerkingen,alleen in het begin,maar als het niet bevalt kun je toch atijd weer stoppen?Wij zijn zeker geen zombie geworden,en als je libido nu toch al laag is,wat heb je dan te verliezen?Wie weet wordt het juist beter...
Alle reacties Link kopieren
Ik begrijp trouwens niks van ouders die zo met hun kind omgaan...
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je het groter maakt dan het is. Ja, een medicijn slikken heeft gevolgen waar je je bewust van kan zijn. En het kan bijwerkingen hebben. Kan ook zo zijn dat dat niet zo is... Ik heb er niets van gemerkt namelijk, en een zombie wordt je sowieso niet, dat is een fabeltje. Maak het jezelf niet te lastig en de keuze niet te groot. Je psychologe raadt het niet voor niets aan, en mocht het echt alleen maar ellende zijn is dat jaar 'eraan vast zitten' ook niet zo strak hoor.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor de reacties allemaal! . Mijn psychiater zij ook dat mensen het vaak eng vinden voordat ze eraan beginnen, maar dat velen het achteraf gezien het allemaal mee vonden vallen.

Kan goed zijn dat ik het groter maak dat het is. Toch voelt het voor mij als een grote, bindende stap.



@Sheets en ella, wat goed om te horen dat het met jullie nu beter gaat.



@Strikje bedankt voor je reactie. Ik ben zelf niet bang voor suicidale gedachten en heftige emoties, mocht dat gebeuren dan heb ik een goed vangnet waar ik op terug kan vallen en ik weet dat dit bijwerkingen zijn op korte termijn. Hopelijk lukt het je om de juiste keuze te maken! Ik kan helaas geen vrij nemen van studie/werk...
quote:Koffiehagedis schreef op 24 januari 2017 @ 17:42:

Ik denk dat je het groter maakt dan het is. Ja, een medicijn slikken heeft gevolgen waar je je bewust van kan zijn. En het kan bijwerkingen hebben. Kan ook zo zijn dat dat niet zo is... Ik heb er niets van gemerkt namelijk, en een zombie wordt je sowieso niet, dat is een fabeltje. Maak het jezelf niet te lastig en de keuze niet te groot. Je psychologe raadt het niet voor niets aan, en mocht het echt alleen maar ellende zijn is dat jaar 'eraan vast zitten' ook niet zo strak hoor.



Echt niet.

Ik deed werkelijk helemaal niks meer, dacht niks, voelde niks. Na 5 weken gestopt en een ander middel gekregen waarbij ik dat niet had.
Alle reacties Link kopieren
^Springding; ok, kennelijk onterecht gegeneraliseerd. Hoe dan ook is het iets dat ikzelf ooit, dan wel in mijn omgeving, dan wel werk zo ervaren dan wel gezien heb. De kans hierop lijkt me dan ook bijzonder klein en niet iets waar TO zich overmatig bang voor hoeft te maken.
quote:Koffiehagedis schreef op 24 januari 2017 @ 18:34:

^Springding; ok, kennelijk onterecht gegeneraliseerd. Hoe dan ook is het iets dat ikzelf ooit, dan wel in mijn omgeving, dan wel werk zo ervaren dan wel gezien heb. De kans hierop lijkt me dan ook bijzonder klein en niet iets waar TO zich overmatig bang voor hoeft te maken.



Ben ik met je eens. Ik vind dat je je sowieso niet af moet laten schrikken door bijwerkingen. De meeste zijn tijdelijk en mocht dat niet zo zijn, kan je zo weer stoppen met de pillen (wel altijd in overleg met behandelaar!).

Eerlijk gezegd vind ik fysieke bijwerkingen soms zelfs prettig omdat het betekent dat het spul tenminste íets doet, en het me afleidt van de psychische ellende. (Versterking van angstklachten/ suïcidegedachten heb ik nooit gehad).
Alle reacties Link kopieren
Soms kan een medicijn voor een tijdje de boel wat dempen en de scherpe randjes er vanaf halen. Het is ook niet definitief maar het kan lastig zijn om ermee te stoppen.

Er zijn wel natuurlijke middelen die kunnen ondersteunen, naast verstandige voeding trouwens - ook erg belangrijk. Bij stress kan er een hoop ontregelen in je lichaam en kunnen snel tekorten ontstaan. Stoffen als magnesium, bepaalde vetzuren en aminozuren, vitamine B en D helpen om de neurotransmitters, onder andere serotonine, aan te maken. Zo kan 5htp, een vorm van tryptofaan helpen, zonder de bijwerkingen van een medicijn. Zelf ervaar ik bij het gebruik een gevoel van wat meer grip te hebben op dingen. Je mag het alleen niet in combinatie met bepaalde medicijnen, zoals een antidepressivum, gebruiken. Ook zou bijvoorbeeld theanine kunnen helpen om te ontspannen.
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar. Ik vind je een heel sterk persoon wat ik hieruit kan halen! Je mag zeker trots zijn op jezelf!



Ik zelf heb contact met mijn vader verbroken werd als kind fysiek als mentaal kapot gemaakt en genegeerd door moeder. Met moeder heb ik zo nu en dan contact maar een hechte band is er niet. Zij vond mijn zusje belangrijk en ik was niet gewenst.



Mijn ex was ook net als mijn vader hij sloeg me en vernederde mij tot op het bot daarbij liet hij iedereen weten dat ik psychisch niet in orde ben en dat ik gestoord was omdat ik toen 2 pogingen had gedaan om een einde aan mijn leven te maken. En ben blij dat het mislukt is en van mijn ex ben afgekomen die heeft nu een ander slachtoffer. Ik heb een tijd lang lithium gekregen en werd daar heel vlak van. Het hielp mij even om maar niks te voelen ik slikte ook lexapro tegen de herbelevingen en flashbacks die ik dankzij mijn ex had nadat hij mij aangerand en verkracht had. Nu neem ik niks meer in en ben inmiddels getrouwd met een lieve man. Soms is het moeilijk maar ik blijf altijd vechten want het leven is het waard ondanks alle ellende uit het verleden. Ik wil je veel sterkte wensen en als je met iemand wilt praten stuur gerust een pb
Leef en laat leven
Alle reacties Link kopieren
@Lonesome, onze verhalen lijken heel veel op elkaar. Ik ben ook trots op jou dat je de stappen genomen hebt die je nu op deze plek hebben gebracht . Ik blijf ook vechten, hoe moeilijk het ook is. Dankzij jouw verhaal en die van anderen weet ik dat het mogelijk is om in de toekomst gelukkig te zijn!



@Schapewolkje, ik denk zeker dat voeding bij kan dragen aan zowel een goede lichamelijke als psychische gezondheid. Als ik tijd heb ga ik me daar eens inlezen. Ik wil zelf niet aan de slag met natuurlijke hulpmiddelen, heb daar veel over gelezen en denk dat natuurlijk niet perse hoeft te staan voor gezond. Misschien wel een optie voor anderen die dit topic tegenkomen!





Iedereen, bedankt voor de reacties. Ik ga maandag bellen om een recept door te laten sturen naar mijn apotheek!
quote:doornroosje9 schreef op 24 januari 2017 @ 17:17:

Ik snap de weerstand ook niet eigenlijk. Je psychologe raadt dat echt niet voor niets aan.

Een psychologe mag niks met medicatie



TO ik zal eerlijk zijn, is al even geleden maar ik heb toen ik burnout was Fluoxetine (prozac) gebruikt.

Dit had ik toen ik ziek was echt nodig, ik was erg onrustig in mijn hoofd en had paniekbuien.

Ik moest echt tot rust komen en wat vlakker worden.

Het lost niet alles op maar ik was zo blij met dat middel, het maakte me rustig waardoor ik weer helder kon denken en raakte niet meer in paniek om kleine dingen.



Prozac heeft langer nodig om te werken maar wel minder bijwerkingen, (heftig dromen, vermoeider, misselijk, geen honger, ik viel af enz. By the way van prozac val je af maar van de meeste AD kom je wat aan) echter ze zijn er wel, ze zijn vrij heftig en je moet echt rekening houden en je leven instellen op het feit dat je vrij zware medicatie gebruikt. (Ik dronk bijv. Geen drubbel, nam voldoende rust, ging vaak wandelen, etc)

Dat zijn overwegingen die je maken moet, je zit er echt een tijd aan en stoppen kan lastig zijn. (Zelfs met prozac, bij mij ging dat niet makkelijk)

Sterkte met je overweging, denk vooral aan wat op dit moment het beste is voor jou.
AD zware medicatie?! Wat een onzin.

Chemotherapie is zware medicatie, en ander spul dat grote schade aanricht maar noodzakelijk is.
Zolang je eraaan begint (en stopt) met de juiste begeleiding komt het meestal wel goed.

Houd er ekening mee dat het enige tijd kan duren voor het iets doet en ook voordat het weer uit je systeem is.

Bijwerkingen kunnen optreden, hoeft idd. niet.



Heb er zelf enkel slechte ervaringen mee, maar heb bij anderen ook gezien dat zij er wel degelijk baat bij hadden. Soms duurt het even voor het juiste middel en de juiste dosis gevonden zijn. Succes met de verdere stappen.
Alle reacties Link kopieren
@alicemorgan, dankje voor je bijdrage. Ik kan mijn dagelijks leven niet inrichten op medicatiegebruik maar ik snap denk ik wel waar je heen wil. Ik richt momenteel zo mijn week in dat ik naast de "verplichte activiteiten" voldoende rust en vrije tijd heb voor mezelf. Sporten doe ik met regelmaat, drinken doe ik bijna niet.



@jbo goed om te weten dat het ook een tijdje kan duren voordat het weer uit je systeem is. Ik heb inderdaad gehoord dat het een aantal weken duurt voordat je de effecten gaat merken. Psychiater heeft mij goed gerustgesteld, zij gaat me begeleiden bij het doseren en als de effecten alleen maar negatief zijn is het stoppen of overstappen op een ander middel. Ik hoop dat ik tot de groep mag behoren bij mensen die er baat bij hebben!
Alle reacties Link kopieren
Mijn ervaring ermee is wisselend. Ik slik nu alweer zo'n 4 jaar Citalopram. Eerst leek het alles wat te verzachten maar laatst was ik er weer zo slecht aan toe dat ik dacht waarom slik ik dit spul nog. Toen helemaal gestopt en ging ook niet super. Nu slik ik de helft van wat ik deed en dat blijf ik maar doen. Ik zal het de rest van mijn leven denk ik wel slikken want ik ben chronisch depressief.



Het is helaas geen wondermiddel, het kan de boel wat verzachten dat wel.
Graag gedaan.

Laat me weten als je meer vragen hebt, en idd wat betreft aanpassingen, zo bedoelde ik dat idd.

( bewegen of sporten is overigens altijd goed bij neiging tot depressie)



Een discussie of het redelijk zware medicatie is vind ik in dit topic niet relevant.

(En het schiet i.m.o zn verband voorbij om dat te gaan vergelijken met medicatie tegen kanker e.d)

Mijn ervaring is dat het niet erg licht spul is, maar goed dat zijn enkel mijn ervaringen.



Een wondermiddel is het zeker niet, er is meer voor nodig dan enkel een pilletje.

( maar TO, dat was je al wel duidelijk...)
Hier goede ervaringen... Je bent niet ineens happy, maar ze kunnen de scherpe kantjes eraf halen. Ik heb nu ruim 1,5 jaar AD (Amitriptyline).

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven