Psyche
alle pijlers
Latere leeftijd diagnose ADD/ADHD
woensdag 8 juni 2022 om 16:04
Ivm diverse klachten ben ik onlangs door de huisarts verwezen naar de poh.
Beiden hebben gesproken over add en nu ben ik doorverwezen om te laten onderzoeken of ik inderdaad add heb.
Het zou veel verklaren, zowel wel nu als in het verleden. Maar het kan ook net zo goed iets anders zijn (hooggevoeligheid bv). Mijn klachten zijn met name geen rust in m’n hoofd, altijd een hoofd vol gedachten, chaotisch, vermoeidheid, niet goed tegen prikkels kunnen.
Ik ben benieuwd of er hier mensen zijn met de diagnose AD(H)D op latere leeftijd (ik ben 40).
Waar had/heb je last van? Wat zijn jouw ervaringen met een diagnose, heb je veel handvatten gekregen om er mee om te gaan?
Is de diagnose gesteld tijdens een onderzoeksdag?
Beiden hebben gesproken over add en nu ben ik doorverwezen om te laten onderzoeken of ik inderdaad add heb.
Het zou veel verklaren, zowel wel nu als in het verleden. Maar het kan ook net zo goed iets anders zijn (hooggevoeligheid bv). Mijn klachten zijn met name geen rust in m’n hoofd, altijd een hoofd vol gedachten, chaotisch, vermoeidheid, niet goed tegen prikkels kunnen.
Ik ben benieuwd of er hier mensen zijn met de diagnose AD(H)D op latere leeftijd (ik ben 40).
Waar had/heb je last van? Wat zijn jouw ervaringen met een diagnose, heb je veel handvatten gekregen om er mee om te gaan?
Is de diagnose gesteld tijdens een onderzoeksdag?
donderdag 9 juni 2022 om 18:53
Ritalin en Concerta zijn allebei methylfenidaat. De ene is kortwerkend (vaker slikken per dag) en de ander langwerkend.K0koro schreef: ↑09-06-2022 13:57Je hebt gelijk. Ik heb mijn vraag verkeerd gesteld. Wat ik eigenlijk bedoelde was: Hoe hebben jullie het proces van inregelen ervaren? Welke medicatie heb je geprobeerd en hoe merkte je wat voor jou wel en niet werkte?
Ik heb meerdere volwassen vriendinnen met ADHD, de één zweert bij ritalin voor korte bursts aan focus en energie, de ander heeft liever concerta. En weer een ander kiest ervoor haar medicatie te laten staan en haar leven aan te passen. Wil hen niet perse belasten met mijn vragen nu, dus vandaar mijn vraag hier.
Ik heb dexamfetamine. Ik begon met een vrij lage dosering. Dat was de eerste weken een eye opener, maar later (na gewenning) een beetje wiebelig tussen doseringen. Mijn psychiater legde toen alles uit over het rebounden en dat eeen hogere dosering dat weg zou kunnen nemen. En dat klopt, bij mij.
Als ik een diner gepland heb, neem ik het die dag niet. Ik krijg er én een heel droge mond van én heb geen zin in voedsel. Voor een heerlijk maal waar ik graag wat geld voor neerleg vind ik dat zonde. En ik ben grotendeels gestopt met alcohol drinken ivm maagklachten. Dat is wmb dan weer een fijne bijkomstigheid.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
donderdag 9 juni 2022 om 19:23
Dit is ook waarom ik twijfel tussen onderzoek laten doen of niet. Ook stuk van school herkenbaar. Zo lang je voldoendes haalde en niet klas op stelten zetten was het snel goed.Patatje15 schreef: ↑09-06-2022 15:41Grappig, jouw verhaal is een exacte kopie van mijn jeugd, met uitzondering van een diagnose en voor mij ook een reden geweest om uiteindelijk niet aan een PhD te beginnen. Ik heb het grootste deel van mijn schooltijd zitten tekenen omdat ik altijd binnen 5 minuten klaar was met een opdracht en er nog geen plusklasjes oid bestonden. Vooralsnog heb ik nog geen plannen voor een diagnose omdat ik teveel twijfel wat het me zou brengen, ik ben erg terughoudend mbt tot medicatie. Maar inderdaad wel vaak het gevoel van falen ook al compenseer ik alles in een kort momentje en lijk ik een hele stabiele werknemer.
donderdag 9 juni 2022 om 19:35
Ik heb momenteel Buproprion (Welbutrin) aangezien ik ook kamp met depressies. Momenteel de hoogst gangbare dosis aangezien ik te weinig baat had bij de laagste standaard dosis. Bij mij werkt het goed, maar 1 van de leden van mijn psycho-educatie groep werd er echt heel naar van, op de lage dosis al.
Mijn broertje is ook ADHD-er (ik meer ADD) en die vond van zo'n beetje alles wat hij geprobeerd heeft de nadelen zwaarder dan de voordelen. Mijn ex heeft juist weer enorm veel baat bij methylfenidaat
Het verschild echt enorm wat goed werkt bij wie.
Mijn broertje is ook ADHD-er (ik meer ADD) en die vond van zo'n beetje alles wat hij geprobeerd heeft de nadelen zwaarder dan de voordelen. Mijn ex heeft juist weer enorm veel baat bij methylfenidaat
Het verschild echt enorm wat goed werkt bij wie.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
donderdag 9 juni 2022 om 19:35
Als dertiger gediagnosticeerd, en medicatie heeft echt heel veel voor mij gedaan. Zonder is het net of er teer door m'n brein stroomt in plaats van bloed qua cognitief functioneren, wat een enorme impact heeft gehad op mijn leven (lees; een spoor van vernieling heeft achtergelaten).
In mijn "natuurlijke staat" is het duizend dingen willen doen maar nergens aan toe komen/kunnen beginnen/afmaken, huishouden een oorlogsgebied omdat ik geen overzicht heb, niet eens fatsoenlijk kunnen praten of schrijven omdat het hoofd willekeurig besluit dat de woorden die ik wel ken opeens uit m'n vocabulaire zijn verdwenen en ik als een idioot overkom (om over het over m'n eigen zinnen struikelen omdat ik er van alles bij haal maar te zwijgen)... De niet te stoppen sneltrein van gedachten, chaos, alles kwijtraken en vergeten. Het is echt verschrikkelijk. (En natuurlijk die andere kant van het eeuwige gebrek aan dopamine wat bij mij resulteert in vreetbuien, impulsaankopen en nog meer van die fijne dingen.)
Het is niet dat het alles perfect opgelost heeft, maar ik kan nu tenminste soort van normaal leven.
In mijn "natuurlijke staat" is het duizend dingen willen doen maar nergens aan toe komen/kunnen beginnen/afmaken, huishouden een oorlogsgebied omdat ik geen overzicht heb, niet eens fatsoenlijk kunnen praten of schrijven omdat het hoofd willekeurig besluit dat de woorden die ik wel ken opeens uit m'n vocabulaire zijn verdwenen en ik als een idioot overkom (om over het over m'n eigen zinnen struikelen omdat ik er van alles bij haal maar te zwijgen)... De niet te stoppen sneltrein van gedachten, chaos, alles kwijtraken en vergeten. Het is echt verschrikkelijk. (En natuurlijk die andere kant van het eeuwige gebrek aan dopamine wat bij mij resulteert in vreetbuien, impulsaankopen en nog meer van die fijne dingen.)
Het is niet dat het alles perfect opgelost heeft, maar ik kan nu tenminste soort van normaal leven.
donderdag 7 juli 2022 om 22:32
donderdag 7 juli 2022 om 23:28
Ik kreeg diagnose op mijn 45ste. Paar jaar methylfenidaat geslikt, maar mijn kaken gingen steeds meer klemmen(kaakspier overbelast met uitstraling naar de nek), dus ik ben ermee gestopt. Op zich had ik wel baat bij de medicatie. Ineens vielen er kwartjes en lukte het me om meer structuur in te bouwen. Maar ja, de bijwerkingen waren me teveel. Nu dan zonder. Ik haal niet teveel aan in mijn leven om zo niet mezelf voorbij te lopen. Het is eenmaal niet anders. Ik raak snel overprikkeld. Heb veel behoefte om op mezelf te zijn. Mijn echtgenoot snapt dat omdat hij dat zelf ook heeft, hij heeft een andere diagnose(ASS).
dinsdag 12 juli 2022 om 15:27
Hoe jij dit zo beschrijft kan ik mij heel goed voorstellen dat je erg veel baat hebt bij medicatie.Wojak schreef: ↑09-06-2022 19:35Als dertiger gediagnosticeerd, en medicatie heeft echt heel veel voor mij gedaan. Zonder is het net of er teer door m'n brein stroomt in plaats van bloed qua cognitief functioneren, wat een enorme impact heeft gehad op mijn leven (lees; een spoor van vernieling heeft achtergelaten).
In mijn "natuurlijke staat" is het duizend dingen willen doen maar nergens aan toe komen/kunnen beginnen/afmaken, huishouden een oorlogsgebied omdat ik geen overzicht heb, niet eens fatsoenlijk kunnen praten of schrijven omdat het hoofd willekeurig besluit dat de woorden die ik wel ken opeens uit m'n vocabulaire zijn verdwenen en ik als een idioot overkom (om over het over m'n eigen zinnen struikelen omdat ik er van alles bij haal maar te zwijgen)... De niet te stoppen sneltrein van gedachten, chaos, alles kwijtraken en vergeten. Het is echt verschrikkelijk. (En natuurlijk die andere kant van het eeuwige gebrek aan dopamine wat bij mij resulteert in vreetbuien, impulsaankopen en nog meer van die fijne dingen.)
Het is niet dat het alles perfect opgelost heeft, maar ik kan nu tenminste soort van normaal leven.
Had jij die gedachtestromen en chaos (ik noem ze hersenstormen) dan echt 24/7 of ene periode erger dan de ander?
Hoe jijhet beschrijft daar heb ik soms last van (gelukkig) en dan ben ik echt uitgeput aan het einde van de dag en heb ik geen lontje meer. Hangt meestal ook met mijn cyclus samen.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
dinsdag 12 juli 2022 om 16:08
Mag ik even heel ego zonder bijlezen uithuilen hier?
Ik belde vandaag de instantie waar ik op de wachtlijst sta omdat ik een gemiste oproep anoniem had. Ik hoopte dat zij het waren. Wat blijkt? De verwijzing is wéken geleden al afgewezen omdat ze voorrang geven aan patiënten uit eigen regio . De huisarts heeft een brief gehad maar "wist van niks". Ik kan wel janken.
(Gaat nu bijlezen Oh ik was al redelijk bij..)
Ik belde vandaag de instantie waar ik op de wachtlijst sta omdat ik een gemiste oproep anoniem had. Ik hoopte dat zij het waren. Wat blijkt? De verwijzing is wéken geleden al afgewezen omdat ze voorrang geven aan patiënten uit eigen regio . De huisarts heeft een brief gehad maar "wist van niks". Ik kan wel janken.
(Gaat nu bijlezen Oh ik was al redelijk bij..)
dinsdag 12 juli 2022 om 16:48
Mezelf bijeengeraapt en elke vrijgevestigde psychiater in de buurt een email gestuurd met de vraag of ze ADHD diagnostiek uitvoeren en zo ja, wanneer ik bij hen terecht zou kunnen.
Ook bij de instantie waar ik vroeger (lees 20-22jr geleden ofzo) gediagnosticeerd ben geprobeerd het dossier op te vragen. Dat volgt nog.
Mijn voordeel is; ik heb een goede psycholoog. Psycho-educatie zit echt snor. Maar man wat merk ik een verschil wanneer vriendin me een strip ritalin toestopt. Mijn leven wordt er echt zóveel makkelijker van. Minder stress, beter slapen, meer overzicht, minder paniek. Het vooruitzicht dat een eigen (nieuwe) diagnose gaat duren tot ver na mijn PhD traject, terwijl ik het nu zo nodig heb, gaat me echt niet in de koude kleren zitten.
Ook bij de instantie waar ik vroeger (lees 20-22jr geleden ofzo) gediagnosticeerd ben geprobeerd het dossier op te vragen. Dat volgt nog.
Mijn voordeel is; ik heb een goede psycholoog. Psycho-educatie zit echt snor. Maar man wat merk ik een verschil wanneer vriendin me een strip ritalin toestopt. Mijn leven wordt er echt zóveel makkelijker van. Minder stress, beter slapen, meer overzicht, minder paniek. Het vooruitzicht dat een eigen (nieuwe) diagnose gaat duren tot ver na mijn PhD traject, terwijl ik het nu zo nodig heb, gaat me echt niet in de koude kleren zitten.
dinsdag 12 juli 2022 om 18:00
KOkoro, wat balen. Je bereidt je er toch op de een of andere manier op voor, en nu kom je er per toeval achter dat een aantal mensen hebben zitten slapen.
Ik zou hier wel een klacht over indienen bij de HA want dit is gewoon echt slordig.
Raar ook dat die organisatie ook niet jou op de hoogte stelt, naast je huisarts.
Hopelijk kun je snel verder geholpen worden. Voor mij was de Methyl een rust in mijn hoofd. Ik kon echt zo boos worden, zo agressief bij tijd en wijle en hoewel ik dat onder stress nog steeds ben, is het wel rustiger in mijn hoofd geworden.
Het scheelt - bij mij - echt.
Ik zou hier wel een klacht over indienen bij de HA want dit is gewoon echt slordig.
Raar ook dat die organisatie ook niet jou op de hoogte stelt, naast je huisarts.
Hopelijk kun je snel verder geholpen worden. Voor mij was de Methyl een rust in mijn hoofd. Ik kon echt zo boos worden, zo agressief bij tijd en wijle en hoewel ik dat onder stress nog steeds ben, is het wel rustiger in mijn hoofd geworden.
Het scheelt - bij mij - echt.
Mijn posts gaan niet over jou. Maar als je je aangesproken voelt, voel je je kennelijk aangesproken. Doe daar iets mee.
woensdag 13 juli 2022 om 09:20
K0koro schreef: ↑12-07-2022 16:08Mag ik even heel ego zonder bijlezen uithuilen hier?
Ik belde vandaag de instantie waar ik op de wachtlijst sta omdat ik een gemiste oproep anoniem had. Ik hoopte dat zij het waren. Wat blijkt? De verwijzing is wéken geleden al afgewezen omdat ze voorrang geven aan patiënten uit eigen regio . De huisarts heeft een brief gehad maar "wist van niks". Ik kan wel janken.
(Gaat nu bijlezen Oh ik was al redelijk bij..)
Ah wat balen. Als je besloten hebt dat je de onderzoeken laat doen, wil je dit ook zo snel mogelijk natuurlijk.
Ik ben dus doorverwezen naar adhd centraal. Mijn ervaring is dat je sneller terecht kan als je belt. Op internet stond voor de locatie waar ik naartoe ga een wachttijd van 17 weken en ik kan binnen 7 weken terecht.
Valt wellicht te proberen.
woensdag 13 juli 2022 om 10:00
Ik, zo ongeveer halverwege de 30, ben onlangs ook bij ADHD Centraal geweest in het Noorden van het land. Ik herken me niet in de ervaringen in het artikel. Ik ben zelf werkzaam in de GGZ en weet wel hoe het werkt met gunstig declareren, dat gebeurt vaker wel dan niet. Inmiddels hebben ze met een aantal verzekeraars trouwens wel een contract.
Hoe dan ook, ik voel me erg op mijn plek bij hun. De psychiater daar besteedde juist extra veel aandacht aan het uitsluiten van andere diagnoses.
De diagnose (ADHD) heeft veel puzzelstukjes op hun plaats doen vallen.
Ik heb 2x een uur een online sessie psycho-educatie gehad en dat heeft al veel inzicht gebracht.
De verpleegkundig specialist die mij heeft ingesteld op medicatie is een topvent. Ik begon met 3x 10mg methylfenidaat, opgebouwd naar 4x 15mg. Maar 4x per dag innemen bleek toch te belastend (elke keer precies op tijd innemen) dus nu slik ik de langwerkende van 54mg. Ik heb in de opbouwfase last gehad van onrustig en opgejaagd gevoel, maar dat is nu weg. Het gebrek aan eetlust is er nog wel. Inmiddels bijna 5kg afgevallen, maar dat mocht ook wel. Mede door de ADHD een BMI van 33. Ook weer zo'n puzzelstukje.
Ook in heb eerder andere diagnoses gehad (dysthymie) maar ik ben blij dat de echte oorzaak van die somberheidsklachten nu boven tafel lijkt te zijn (ook weer een puzzelstukje).
De gedragstherapie volgt nog. Ik ben wat minder flexibel qua beschikbaarheid en ik wilde heel graag bij de psycholoog van de intake. Dus dat hebben ze geregeld op een moment dat ik ook kon. Dat ik daar wat langer op moet wachten is mijn keus. Hier ook goede ervaringen met de wachttijd. Zou 20 weken zijn, maar ik kon al na 8 weken terecht.
Hoe dan ook, ik voel me erg op mijn plek bij hun. De psychiater daar besteedde juist extra veel aandacht aan het uitsluiten van andere diagnoses.
De diagnose (ADHD) heeft veel puzzelstukjes op hun plaats doen vallen.
Ik heb 2x een uur een online sessie psycho-educatie gehad en dat heeft al veel inzicht gebracht.
De verpleegkundig specialist die mij heeft ingesteld op medicatie is een topvent. Ik begon met 3x 10mg methylfenidaat, opgebouwd naar 4x 15mg. Maar 4x per dag innemen bleek toch te belastend (elke keer precies op tijd innemen) dus nu slik ik de langwerkende van 54mg. Ik heb in de opbouwfase last gehad van onrustig en opgejaagd gevoel, maar dat is nu weg. Het gebrek aan eetlust is er nog wel. Inmiddels bijna 5kg afgevallen, maar dat mocht ook wel. Mede door de ADHD een BMI van 33. Ook weer zo'n puzzelstukje.
Ook in heb eerder andere diagnoses gehad (dysthymie) maar ik ben blij dat de echte oorzaak van die somberheidsklachten nu boven tafel lijkt te zijn (ook weer een puzzelstukje).
De gedragstherapie volgt nog. Ik ben wat minder flexibel qua beschikbaarheid en ik wilde heel graag bij de psycholoog van de intake. Dus dat hebben ze geregeld op een moment dat ik ook kon. Dat ik daar wat langer op moet wachten is mijn keus. Hier ook goede ervaringen met de wachttijd. Zou 20 weken zijn, maar ik kon al na 8 weken terecht.
vrijdag 15 juli 2022 om 12:35
koreana schreef: ↑12-07-2022 18:00KOkoro, wat balen. Je bereidt je er toch op de een of andere manier op voor, en nu kom je er per toeval achter dat een aantal mensen hebben zitten slapen.
Ik zou hier wel een klacht over indienen bij de HA want dit is gewoon echt slordig.
Raar ook dat die organisatie ook niet jou op de hoogte stelt, naast je huisarts.
Hopelijk kun je snel verder geholpen worden. Voor mij was de Methyl een rust in mijn hoofd. Ik kon echt zo boos worden, zo agressief bij tijd en wijle en hoewel ik dat onder stress nog steeds ben, is het wel rustiger in mijn hoofd geworden.
Het scheelt - bij mij - echt.
Ja, dit ga ik wel doen de eerstvolgende keer dat ik hem spreek. De afwijzing, a la.. Maar gewoon belangrijke correspondentie over mij missen? Niet ok!
puknijmegen schreef: ↑13-07-2022 09:20Ah wat balen. Als je besloten hebt dat je de onderzoeken laat doen, wil je dit ook zo snel mogelijk natuurlijk.
Ik ben dus doorverwezen naar adhd centraal. Mijn ervaring is dat je sneller terecht kan als je belt. Op internet stond voor de locatie waar ik naartoe ga een wachttijd van 17 weken en ik kan binnen 7 weken terecht.
Valt wellicht te proberen.
Dank voor de tip! Ik heb inmiddels onwijs geluk gehad; 1 van de vrijgevestigde psychiaters die ik heb benaderd heeft gewoon VOLGENDE WEEK al plek voor een intake! Pfff... Kan mezelf wel weer op mn kop geven dat ik zo verdrietig ben geweest. Ik had ook kunnen handelen zonder me er zo kut over te voelen. Maar goed, fijn nieuws dus!
vrijdag 15 juli 2022 om 12:36
Wat een fijne post zeg! Ben blij voor je dat het zo loopt nu.VergeetachtigeJan schreef: ↑13-07-2022 10:00Ik, zo ongeveer halverwege de 30, ben onlangs ook bij ADHD Centraal geweest in het Noorden van het land. Ik herken me niet in de ervaringen in het artikel.
maandag 18 juli 2022 om 11:28
Ach ja, dat is ook zo.VergeetachtigeJan schreef: ↑15-07-2022 15:29
Fijn dat jij ook al zo snel kunt beginnen
Maar nog steeds terecht dat je zo boos was hoor, dat paste toen prima bij de situatie!
Poeh, deze week al intake. Zo fijn maar ben ook zenuwachtig. Wat als er heulll iets anders uit komt . Een vriendin van mij (psychiater i.o.) heeft een overzichtje voor me gemaakt met dingen die ze van mij (her)kent qua ADHD en dingen die ze er juist niet bij vindt passen. Blijkt dat dat laatste eigenlijk veel compensatiemechanismen van me zijn. Geeft in ieder geval wel overzicht. Ik heb ook mijn oude dossier opgevraagd. Gaat erom spannen of dat er nog is! Ik hoop van wel, want dat zal vast e.e.a. gemakkelijker maken.
Vanochtend 2 vragenlijsten ingevuld over mijn mentale staat de afgelopen week. Ik heb deze vaker gedaan voor mijn psycholoog en eigenlijk gaat het, afgezien van werkstress, best redelijk. Maar dat komt dus ook door die bak therapie met psycho-educatie. Daar zal zo'n psychiater hopelijk wel doorheen kijken?
Hoe gaat het hier met iedereen? Wachtlijsten, behandelingen, andere zaken?
Afijn, genoeg gemijmerd weer hier. Aan het werk.
maandag 18 juli 2022 om 12:52
Eigenlijk is het er altijd, soms kan ik er alleen beter tegen. Of minder, zoals inderdaad vlak voor de menstruatie. Dan is het sowieso ook erger qua vergeetachtigheid (en het is normaal al erg genoeg met 's ochtends rondjes om mezelf draaien van taak naar taak en weer terug ) en met een hoofd vol watten rondlopen. De medicatie lijkt dan ook minder goed te werken, helaas.sprokkelientje schreef: ↑12-07-2022 15:27Hoe jij dit zo beschrijft kan ik mij heel goed voorstellen dat je erg veel baat hebt bij medicatie.
Had jij die gedachtestromen en chaos (ik noem ze hersenstormen) dan echt 24/7 of ene periode erger dan de ander?
Hoe jijhet beschrijft daar heb ik soms last van (gelukkig) en dan ben ik echt uitgeput aan het einde van de dag en heb ik geen lontje meer. Hangt meestal ook met mijn cyclus samen.
maandag 18 juli 2022 om 15:52
Ik "heb" ook heel veel dingen die niet bij typisch ADHD passen met behulp van copingsmechanismen ontwikkeld toen ik nog onbewust onbekwaam was. Ik kom echt nooit te laat maar sta daardoor wel heeeel vroeg op om alles op tijd te doen zodat ik minder stress ervaar. Nu ben ik een ochtendmens, ik doe mijn ogen open en "poing" ik sta aan.K0koro schreef: ↑18-07-2022 11:28Ach ja, dat is ook zo.
Poeh, deze week al intake. Zo fijn maar ben ook zenuwachtig. Wat als er heulll iets anders uit komt . Een vriendin van mij (psychiater i.o.) heeft een overzichtje voor me gemaakt met dingen die ze van mij (her)kent qua ADHD en dingen die ze er juist niet bij vindt passen. Blijkt dat dat laatste eigenlijk veel compensatiemechanismen van me zijn. Geeft in ieder geval wel overzicht. Ik heb ook mijn oude dossier opgevraagd. Gaat erom spannen of dat er nog is! Ik hoop van wel, want dat zal vast e.e.a. gemakkelijker maken.
Vanochtend 2 vragenlijsten ingevuld over mijn mentale staat de afgelopen week. Ik heb deze vaker gedaan voor mijn psycholoog en eigenlijk gaat het, afgezien van werkstress, best redelijk. Maar dat komt dus ook door die bak therapie met psycho-educatie. Daar zal zo'n psychiater hopelijk wel doorheen kijken?
Hoe gaat het hier met iedereen? Wachtlijsten, behandelingen, andere zaken?
Afijn, genoeg gemijmerd weer hier. Aan het werk.
Mijn huis is ook extreem netjes omdat ik van jonge leeftijd al veel stress ervoer als mijn omgeving chaotisch was, geen wonder met zoveel chaos in je kop.
Mijn impulsiviteit zit m ook niet in bijvoorbeeld ineens een auto kopen o.i.d echter, ik ben wel een flapuit, ben direct en zeg waar het op staat. Als dat in openbare ruimte hardcore vloeken is omdat ik mij bv hard stoot is dat er al uit voordat ik erg in heb, Heeft vaak tot schaamte geleid van degene die bij mij was. Enne, ik zeg dat geen potverdrie ofzo he.
Ik blijf er ook bij dat er significante verschillen zijn tussen mannen en vrouwen ADHD. Niet in de laatste plaats vanwege sekseverschillen maar ook opvoeding, omgeving en socialisatie. Mijn neef heeft ook ADHD. Alles wat hij deed, deed ik na of ook alleen ik werd gecorrigeerd, hij niet, want hij was een jongetje en mocht "druk" zijn, stoeien en zijn playmobiel poppetjes met een hoop kabaal met elkaar laten vechten...ik mijn barbies niet.
Los daarvan: door de media ingegeven zijn er nog steeds cliché rolmodellen als het gaat om bv ADHD en autisme als je denkt aan Jochem Myer (ADHD) en de film Rainmen (autisme). Alsof we allemaal hetzelfde zijn en daarop zouden moeten lijken. Zoveel mensen zoveel persoonlijkheden en zoveel uitingsvormen.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
maandag 18 juli 2022 om 21:22
ik heb begin dit jaar de diagnose gekregen (ben intussen 34 geworden), ook bij ADHD centraal.
Die artikelen had ik vooraf ook gelezen maar ik heb zelf een heel goede ervaring gehad daar (vestiging Rotterdam). Ook het traject na de diagnose, heel fijne specialistisch verpleegkundige die in samenspraak met de psychiater de medicatie-afstemming heeft gedaan, en een geweldige psycholoog die me erg goed heeft geholpen, zij was ook gespecialiseerd in vrouwen met adhd. Ik kan wel zeggen dat ik eigenlijk nog nooit zo'n goede zorgverlening heb ervaren als daar.
fijn dat je de diagnosedag achter de rug hebt puk, het is inderdaad slopend zo'n dag.
Die artikelen had ik vooraf ook gelezen maar ik heb zelf een heel goede ervaring gehad daar (vestiging Rotterdam). Ook het traject na de diagnose, heel fijne specialistisch verpleegkundige die in samenspraak met de psychiater de medicatie-afstemming heeft gedaan, en een geweldige psycholoog die me erg goed heeft geholpen, zij was ook gespecialiseerd in vrouwen met adhd. Ik kan wel zeggen dat ik eigenlijk nog nooit zo'n goede zorgverlening heb ervaren als daar.
fijn dat je de diagnosedag achter de rug hebt puk, het is inderdaad slopend zo'n dag.
dinsdag 19 juli 2022 om 09:44
Ik sta ook vroeg op, want ook zo voorbereid, maar als ik dan te laat kom dan ben ik ook volslagen van de rel. Wel heb ik meer berusting dan vroeger, ik was laatst voor een best wel belangrijke afsrpaak te laat. Natuurlijk in de stress, maar ook: ik heb gebeld en er was een ongeluk gebeurd op de weg. Dan kun je nog zo op tijd vertrekken, natuurlijk, maar....
Qua rommel heb ik gewoon heel veel spullen maar die liggen wel volgens een bepaald idee zoals ze liggen. Koreano had laatst boeken opgeruimd, dat was geen goed idee omdat dat ook een stapeltje was wat ik graag wilde lezen en nu helemaal door de war lag.
Dus veel spulllen en dan rommelig, ja, maar het ligt wel volgens een bepaalde volgorde.
Nu met deze warmte merk ik ook wel dat ik baat heb bij mijn voorbereidende hersenpan: genoegd eten en drinken in huis zodat we er niet per se uit hoeven want veel te warm buiten.
Als het moet - want hallo ADD - kan het een maand warm zijn want daarvoor heb ik dan weer genoeg in huis voor een heel weeshuis
Qua rommel heb ik gewoon heel veel spullen maar die liggen wel volgens een bepaald idee zoals ze liggen. Koreano had laatst boeken opgeruimd, dat was geen goed idee omdat dat ook een stapeltje was wat ik graag wilde lezen en nu helemaal door de war lag.
Dus veel spulllen en dan rommelig, ja, maar het ligt wel volgens een bepaalde volgorde.
Nu met deze warmte merk ik ook wel dat ik baat heb bij mijn voorbereidende hersenpan: genoegd eten en drinken in huis zodat we er niet per se uit hoeven want veel te warm buiten.
Als het moet - want hallo ADD - kan het een maand warm zijn want daarvoor heb ik dan weer genoeg in huis voor een heel weeshuis
Mijn posts gaan niet over jou. Maar als je je aangesproken voelt, voel je je kennelijk aangesproken. Doe daar iets mee.
dinsdag 19 juli 2022 om 10:23
Ko dit was bij mij ook zo. Zo ongeveer iedereen in mijn omgeving, op mn vriend na, kon zich niet voorstellen dat ik ADHD had.K0koro schreef: ↑18-07-2022 11:28Een vriendin van mij (psychiater i.o.) heeft een overzichtje voor me gemaakt met dingen die ze van mij (her)kent qua ADHD en dingen die ze er juist niet bij vindt passen. Blijkt dat dat laatste eigenlijk veel compensatiemechanismen van me zijn. Geeft in ieder geval wel overzicht.
Want ik was toch altijd zo goed georganiseerd (extreme overcompensatie wat me bakken met energie kostte en wat er allemaal niet lukte wisten mensen gewoon niet, terwijl ik nota bene achteraf kon concluderen dat ik banen ben verloren door mn adhd...), en ik kon heel goed stil zitten, ik was toch zo'n rustig persoon (deels geconditioneerd zoals sprokkelientje ook aangeeft en de andere helft van de tijd was ik dan gewoon zoned out). Ik was constant aan het 'masken', alleen thuis niet. Thuis kwam het er allemaal uit, de chaos, de drukte, de overprikkeling, de stress. En dat resulteerde in ofwel als een wervelwind door het huis razen (incl woedeuitbarstingen), ofwel in complete executive dysfunction (soms wel dagenlang) niks kunnen doen. En dat hoofd dendert maar door.
Dus het helpt wel om voor jezelf helder te scheiden wat aangeleerd gedrag is en wat er intussen nog steeds van binnen gebeurt. Dat je voor de buitenwereld normaal kán functioneren maakt niet dat je geen ADHD hebt. In mijn geval betekende het dat alles wat voor andere mensen 'normaal' is mij 10 keer meer energie kostte en ik constant in survival modus stond. Maar daar kwam ik pas achter toen ik aan de medicatie ging haha.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in