Leeftijd 27 jaar en positiviteit nodig?

27-08-2019 18:59 20 berichten
Momenteel ben ik 27, en heb ik een hele nare jeugd achter de rug. Over 3 maanden ga ik hier therapie voor volgen, ik heb geen vrouw en geen kinderen. 3 jaar geleden ben ik verhuisd naar een grote stad en compleet ingestort. Heel veel gestruggeld door psychische problemen/depressies/ptss/angststoornissen. Momenteel ben ik mijn leven weer aan het oppakken, en heb ik wat positiviteit nodig. Mijn leven is een ingestort gebouw, wat weer opgebouwd moet worden. Wat positieve woorden/tips/inspiratie kan ik gebruiken?
Vanaf nu kan het alleen maar beter worden! Hoe mooi is dat :)

Heel veel sterkte met therapie, het zal zwaar zijn maar vast en zeker de moeite waard. Ik vond mijn depressies/paniekaanvallen een hele zware tijd, maar toe gegeven zou ik het voor geen goud gemist willen hebben.

Het is een zware leerschool
Als je heel goed kijkt staat er vast nog wel ergens een muurtje overeind!
Alle reacties Link kopieren
Als je in een dal zit is er maar één uitweg; omhoog.
Sterkte.
depster schreef:
27-08-2019 19:14
Vanaf nu kan het alleen maar beter worden! Hoe mooi is dat :)

Heel veel sterkte met therapie, het zal zwaar zijn maar vast en zeker de moeite waard. Ik vond mijn depressies/paniekaanvallen een hele zware tijd, maar toe gegeven zou ik het voor geen goud gemist willen hebben.

Het is een zware leerschool
Nou ik wel.

Echt wat een bullcock.
anoniem_370013 wijzigde dit bericht op 27-08-2019 19:21
0.36% gewijzigd
Suðri schreef:
27-08-2019 19:17
Als je heel goed kijkt staat er vast nog wel ergens een muurtje overeind!
Die is mooi!
Je zegt het al: Je bent je leven weer aan het oppakken.

Alles kan er over een jaar zo anders uitzien TO!

Houd moed!
Alle reacties Link kopieren
Je bent de touwtjes in handen aan het nemen over je leven en je mag daar super trots op zijn. Het is een grote stap om in therapie te gaan en die heb jij gezet. Realiseer je je hoe bewonderenswaardig dat is?
Lucifer2018 schreef:
27-08-2019 19:20
Nou ik wel.

Echt wat een bullcock.
Hoe ik het heb ervaren is geen bullcock, het zou bullcock zijn als ik zou zeggen dat dit voor iedereen zo zou zijn...

Oprecht rot voor je dat jij het anders hebt ervaren..

Wilt overigens niet zeggen dat ik het nogmaals zou willen ervaren, 2x is genoeg.
Als je de bodem raakt heb je een goede basis om je af te zetten.
Lucifer2018 schreef:
27-08-2019 19:20
Nou ik wel.

Echt wat een bullcock.
Eens, ik zou het voor goud willen missen.
Alle reacties Link kopieren
Lucifer2018 schreef:
27-08-2019 19:20
Nou ik wel.

Echt wat een bullcock.

Mijn ervaring is dat je vaak achteraf pas gaat zien wat de ellende in je leven je heeft gebracht, terwijl je in het moment vaak alleen ziet wat het je kost.

En daarmee wil ik echt niet zeggen dat je overal altijd alleen maar blij mee mag zijn en alles moet zien als “mooi”, want soms is het leven gewoon klote en de ellende behoorlijk zinloos.

Maar als ik terug kijk op mijn ellende (en geloof me, ik heb mijn portie ook gehad), dan zie ik ook positieve dingen. Zo is bijvoorbeeld mijn broer jong overleden, en dat heeft ervoor gezorgd dat ik op een andere (betere) manier in het leven sta. Ik zou uiteraard zo die manier van leven op willen geven als ik daar mijn broer weer mee terug kon krijgen. Maar het heeft me naast heel veel verdriet dus ook iets positiefs gebracht.
Alle reacties Link kopieren
En John_Doe, ik adviseer jou vooral om te dromen over de toekomst. Het enige voordeel van een leven in puin is dat je zelf mag kiezen hoe en waar je jouw nieuwe leven weer op gaat bouwen. Wat zou jij voor jezelf voor de toekomst willen? Wat zijn jouw wensen, jouw ambities, jouw dromen? Je bent nog superjong en de wereld ligt dus nog voor je open. Je kunt echt alle kanten op. Probeer voor jezelf een ideaalplaatje bij elkaar te dromen. En op lastige momenten, bedenk je dan dat jij hier doorheen moet om uiteindelijk bij dat droomplaatje uit te komen.

Het bijkomend voordeel van weten wat je wil, is dat je ook automatisch kansen en mogelijkheden gaat zien die je helpen om dat te bereiken. Vergelijk het maar met verliefd zijn. Als je verliefd bent, dan zie je opeens overal de dubbelganger van je liefde lopen, je ziet opeens overal zijn/haar auto rijden, je ruikt overal zijn/haar luchtje, enz. Dat komt doordat je helemaal gefocust bent op die liefde en alles daaraan linkt. Met een ideaalbeeld van de toekomst werkt dat net zo. Opeens zie je de perfecte opleiding in een advertentie staan, of valt het je op dat die leuke woning te huur staat, of...)
Nummer*Zoveel schreef:
27-08-2019 20:15
En John_Doe, ik adviseer jou vooral om te dromen over de toekomst. Het enige voordeel van een leven in puin is dat je zelf mag kiezen hoe en waar je jouw nieuwe leven weer op gaat bouwen. Wat zou jij voor jezelf voor de toekomst willen? Wat zijn jouw wensen, jouw ambities, jouw dromen? Je bent nog superjong en de wereld ligt dus nog voor je open. Je kunt echt alle kanten op. Probeer voor jezelf een ideaalplaatje bij elkaar te dromen. En op lastige momenten, bedenk je dan dat jij hier doorheen moet om uiteindelijk bij dat droomplaatje uit te komen.

Het bijkomend voordeel van weten wat je wil, is dat je ook automatisch kansen en mogelijkheden gaat zien die je helpen om dat te bereiken. Vergelijk het maar met verliefd zijn. Als je verliefd bent, dan zie je opeens overal de dubbelganger van je liefde lopen, je ziet opeens overal zijn/haar auto rijden, je ruikt overal zijn/haar luchtje, enz. Dat komt doordat je helemaal gefocust bent op die liefde en alles daaraan linkt. Met een ideaalbeeld van de toekomst werkt dat net zo. Opeens zie je de perfecte opleiding in een advertentie staan, of valt het je op dat die leuke woning te huur staat, of...)
Dit soort positivteit is wat ik nodig heb, thanks. Heel wijs.
Je verleden ligt achter je, dat is het gedeelte waarin je zelf niet veel invloed had.
De toekomst ligt in jouw handen. Je moet alleen nog even leren hoe je die in de grip krijgt. En omdat je tot nog toe niks cadeau hebt gekregen, mag je elke stap die je neemt om het beter te maken op je eigen verdienstenlijstje zetten.

Jij bent de regisseur van je toekomst en je mag de tijd nemen om het vak te leren. Van je fouten leer je vaak meer dan van je onmiddellijke successen, dus vier niet alleen je successen, maar ook je fouten (en hoe deze tot nieuw inzicht leiden).
When nothing goes right, go left.
Uit de grote stad vertrekken en een rustigere woonplaats zoeken met meer natuur om je heen (en wellicht je familie wat meer in de buurt)
When you're going through hell, keep going ;-D

Sterkte john__doe, blijf inderdaad kijken naar waar je naartoe wil. Dat betekent echter niet dat elke keer dat je je slecht voelt of het niet ziet zitten het niet gaat lukken. Herstellen en groeien is een proces met ups en downs, dus wanhoop niet al je je in je therapie of proces een periode (weer) slecht of wanhopig voelt. Kijk dan stap voor stap.

Ik heb zeker wel wat geleerd van de 'ellende' die ik heb meegemaakt. Ik vind het echter jammer dat ik dit heb moeten leren en het heeft me veel meer gekost dan dat het me heeft opgeleverd. Dat betekent niet dat ik niet blij ben met waar ik nu ben, maar ik ben daar ondanks die ellende en niet dankzij. Soms kijk je achteraf terug en zie je dat de moeilijke tijden je inderdaad iets hebben geleerd en dat je daar sterker van bent geworden, soms is het echter ook uit balans en dat mag ook. Het mag ook allebei naast elkaar bestaan.

Sterkte, ik vind je openingspost al behoorlijk positief, dat je er nu zo in staat. Je hoeft niet altijd positief te zijn, dat is niet haalbaar en soms werkt dat juist tegen je als je je heel rot voelt en van jezelf verwacht dat je positief moet doen. Je rot voelen, maar niet opgeven mag ook gewoon. Lichtpuntjes zoeken terwijl je tegelijkertijd je rotgevoel erkent is ook oké. Het één hoeft het ander niet uit te sluiten. Wees mild en compassievol naar jezelf toe. Je kan dit! :hug:
Mooie reacties!!!
Alle reacties Link kopieren
Net als jij ook een nare jeugd gehad, ook nadien nog de nodige ellende meegemaakt. Net als jij ook ptss.

Ik hoor mensen vaak zeggen dat je niet teveel naar het verleden moet kijken. Ik doe dat nog regelmatig wel. En dan zie ik waar ik doorheen ben gekomen, wat ik allemaal heb meegemaakt en dan besef ik mijn kracht vaak pas weer, maar ook mijn wil, toch altijd dat weer terug weten te vinden. Ondanks mijn vele depressies toch altijd iedere dag nog een lach op mijn gezicht weten te toveren. Geen idee hoe, ik verbaas mezelf nog regelmatig.

Je ziet je leven als een ingestort gebouw, maar moet je eens kijken waar je vandaan komt. Een nare jeugd en ptss is niet niks. Kijk maar eens in de spiegel en besef je hoeveel kracht ervoor nodig is geweest om daar mee om te gaan, hoe zwaar het is om zoiets te hebben doorstaan. Dus ook je leven opbouwen gaat jou lukken. Echt.

En dat mag je helemaal op jouw manier en op jouw tempo doen. Positiviteit is een prachtig iets, maar ook de andere kant mag er zijn. Zo ook rust, je hebt al zoveel geknokt. Ptss gaat samen met het leven niet leven, maar overleven. Dus pak de rust tussendoor in dit proces, sta gewoon af en toe ook een stil. En daarna pak je het weer op.

Veel succes, het gaat je lukken.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven