Psyche
alle pijlers
leven voor je kinderen...
zaterdag 13 september 2008 om 23:29
De laatste jaren vraag ik me steeds meer af waarom ik eigenlijk nog leef...
en het antwoord is telkend dezelfde...voor mijn kids.
Ik heb er nooit lol in gehad...
iedere dag is een ware strijd...
geen zin om op te staan,de hele dag hondsmoe,nergens zin in,
maar wel de hele dag met een maskertje op doen alsof er niks aan de hand is.
Dit is niet wat ik van het leven had verwacht,
het is dat ik het mijn kinderen niet aan wil doen...maar anders...
zucht...
en het antwoord is telkend dezelfde...voor mijn kids.
Ik heb er nooit lol in gehad...
iedere dag is een ware strijd...
geen zin om op te staan,de hele dag hondsmoe,nergens zin in,
maar wel de hele dag met een maskertje op doen alsof er niks aan de hand is.
Dit is niet wat ik van het leven had verwacht,
het is dat ik het mijn kinderen niet aan wil doen...maar anders...
zucht...
zaterdag 13 september 2008 om 23:59
Dat klinkt niet echt leuk zeepaardje!!
Heb je nog wel een relatie???
Ik ben zelf ook mama van 2 kids en geniet daar wel van, maar weet wel dat er meer is dan je leven rondom de kids. Ik werk 2 dagen per week en zou ik ook niet echt een fulltime moeder willen zijn. Begrijp me niet verkeerd, ben dol op mijn meiden, maar er is meer in het leven.
Ook af en toe eens goed aan jezelf denken moet je niet vergeten (avondje stappen met een vriendin/vrienden) want tenslotte hebben die kids toch ook een papa??
Hoop snel te horen wat je verhaal is!
Heb je nog wel een relatie???
Ik ben zelf ook mama van 2 kids en geniet daar wel van, maar weet wel dat er meer is dan je leven rondom de kids. Ik werk 2 dagen per week en zou ik ook niet echt een fulltime moeder willen zijn. Begrijp me niet verkeerd, ben dol op mijn meiden, maar er is meer in het leven.
Ook af en toe eens goed aan jezelf denken moet je niet vergeten (avondje stappen met een vriendin/vrienden) want tenslotte hebben die kids toch ook een papa??
Hoop snel te horen wat je verhaal is!
zondag 14 september 2008 om 00:03
Zeepaardje, ik heb even je andere posts bekeken, ik begrijp dat je ook weinig voldoening uit je relatie haalt.
Dit is niet iets wat jij alleen kunt oplossen.
Weet je man dat je je zo voelt?
Ga in elk geval wel naar je HA, praat over je gevoelens.
Je kan in elk geval wel proberen het balletje aan het rollen te brengen dat een positieve verandering kan geven.
Sterkte voor nu, en moed voor de komende tijd, en een knuffel van mij,
Perel.
Dit is niet iets wat jij alleen kunt oplossen.
Weet je man dat je je zo voelt?
Ga in elk geval wel naar je HA, praat over je gevoelens.
Je kan in elk geval wel proberen het balletje aan het rollen te brengen dat een positieve verandering kan geven.
Sterkte voor nu, en moed voor de komende tijd, en een knuffel van mij,
Perel.
zondag 14 september 2008 om 07:57
Zeepaardje, wat vervelend dat jij je zo voelt! Maar gelukkig besef je nog wel dat je het voor je kinderen vol moet blijven houden. Misschien kan je het zelfs zo draaien dat je het aan je kinderen verplicht ben je uiterste best te doen er wat van te maken. Als jij het leven zelf niet meer de moeite waard vind, doe het dan voor je kids. Kom in actie om het tij te keren. Ga naar de huisarts, laat je evt doorverwijzen naar een psych, kijk naar wat je uit het leven wilt halen. Zoek naar antwoorden. Dat hoef je niet alleen te doen, daar zijn profs voor.
Laat jezelf niet verder wegzakken, kom in actie!
Heel veel sterkte
Laat jezelf niet verder wegzakken, kom in actie!
Heel veel sterkte
