Psyche
alle pijlers
Meer mensen die graag op zichzelf zijn?
zaterdag 6 juni 2015 om 12:47
Hoi allemaal,
Ik wilde even iets voorleggen aan jullie, waar ik regelmatig over nadenk. Ik ben eigenlijk m'n hele leven al een beetje een einzelgänger. Ik ben graag p mezelf, en vind het bijvoorbeeld heerlijk om na een drukke werkweek een avond gewoon thuis te zijn. Heb wel genoeg vrienden en kennissen, en ook een grote familie, maar geen vriend. In het weekend ga ik meestal een avond iets doen met vrienden (of een dagje weg ofzo) en dan de andere avond het liefst thuis (wel op die dag vaak even langs familie of zelf erop uit om te winkelen/boodschappen etc.) Doordeweeks heb ik een drukke baan, met nog 1 avond vergadering /bijeenkomst van het vrijwilligerswerk wat ik doe, en 1 avond repeteren met het kamerkoor waar ik op zit.
Eigenlijk ben ik heel gelukkig op deze manier, maar soms bekruipt me het gevoel dat ik niet normaal ben. Sommige collega's proppen 6 afspraken in het weekend en vliegen van de ene naar de andere activiteit, ook op doordeweekse avonden. Ook ben ik dus nog vrijgezel (23 jaar). Wel meerdere korte relaties gehad en gedate, maar op het moment heb ik eigenlijk het idee dat ik (nog??) geen behoefte aan een relatie heb. Net of ik er geen ruimte voor heb in m'n hoofd.
Zijn er meer mensen die dit hebben? Soms maak ik me wel zorgen; in de toekomst zou ik toch graag een gezin willen. ERgens lijkt het me dus toch wel fijn. Zijn er einzelgängers die toch een partner hebben? Als ik op dit moment denk aan een vriend hebben, denk ik vooral aan nog meer verplichtingen.
Overigens ben ik over het algemeen een heel positief iemand die heel sociaal overkomt (en ook wel is ), maar echt bijkomen doe ik dus pas als ik even lekker op mezelf kan zijn. Ben benieuwd of er hier meerdere einzelgängers schuilen.
Ik wilde even iets voorleggen aan jullie, waar ik regelmatig over nadenk. Ik ben eigenlijk m'n hele leven al een beetje een einzelgänger. Ik ben graag p mezelf, en vind het bijvoorbeeld heerlijk om na een drukke werkweek een avond gewoon thuis te zijn. Heb wel genoeg vrienden en kennissen, en ook een grote familie, maar geen vriend. In het weekend ga ik meestal een avond iets doen met vrienden (of een dagje weg ofzo) en dan de andere avond het liefst thuis (wel op die dag vaak even langs familie of zelf erop uit om te winkelen/boodschappen etc.) Doordeweeks heb ik een drukke baan, met nog 1 avond vergadering /bijeenkomst van het vrijwilligerswerk wat ik doe, en 1 avond repeteren met het kamerkoor waar ik op zit.
Eigenlijk ben ik heel gelukkig op deze manier, maar soms bekruipt me het gevoel dat ik niet normaal ben. Sommige collega's proppen 6 afspraken in het weekend en vliegen van de ene naar de andere activiteit, ook op doordeweekse avonden. Ook ben ik dus nog vrijgezel (23 jaar). Wel meerdere korte relaties gehad en gedate, maar op het moment heb ik eigenlijk het idee dat ik (nog??) geen behoefte aan een relatie heb. Net of ik er geen ruimte voor heb in m'n hoofd.
Zijn er meer mensen die dit hebben? Soms maak ik me wel zorgen; in de toekomst zou ik toch graag een gezin willen. ERgens lijkt het me dus toch wel fijn. Zijn er einzelgängers die toch een partner hebben? Als ik op dit moment denk aan een vriend hebben, denk ik vooral aan nog meer verplichtingen.
Overigens ben ik over het algemeen een heel positief iemand die heel sociaal overkomt (en ook wel is ), maar echt bijkomen doe ik dus pas als ik even lekker op mezelf kan zijn. Ben benieuwd of er hier meerdere einzelgängers schuilen.
woensdag 12 augustus 2015 om 22:11
quote:cerulli schreef op 12 augustus 2015 @ 21:47:
Ik had vandaag weer echt een misantropisch moment.
Ik studeer graag in de universiteitsbibliotheek omdat daar geen afleiding is. Nu tijdens de zomer is het helemaal heerlijk: er komt geen hond. Vanmorgen had ik me lekker geinstalleerd, twee rijen verderop zit iemand, verder is de computerzaal leeg.
Er komt een meisje binnen en waar gaat ze zitten? Juist. Naast mij. Grrr.... Ja natuurlijk is die computer vrij en mag je er zitten maar waarom juist hier terwijl er legio plekken zijn waar je niet naast mij zit? ROT OP!
Uiteindelijk ben ik zelf ergens anders gaan zitten. Maar waarom doen mensen dit toch? Ruik ik soms heel lekker zonder dat ik het doorheb?Paar dagen niet douchen dan maar Maar je hebt het gelukkig op kunnen lossen.
Ik had vandaag weer echt een misantropisch moment.
Ik studeer graag in de universiteitsbibliotheek omdat daar geen afleiding is. Nu tijdens de zomer is het helemaal heerlijk: er komt geen hond. Vanmorgen had ik me lekker geinstalleerd, twee rijen verderop zit iemand, verder is de computerzaal leeg.
Er komt een meisje binnen en waar gaat ze zitten? Juist. Naast mij. Grrr.... Ja natuurlijk is die computer vrij en mag je er zitten maar waarom juist hier terwijl er legio plekken zijn waar je niet naast mij zit? ROT OP!
Uiteindelijk ben ik zelf ergens anders gaan zitten. Maar waarom doen mensen dit toch? Ruik ik soms heel lekker zonder dat ik het doorheb?Paar dagen niet douchen dan maar Maar je hebt het gelukkig op kunnen lossen.
woensdag 12 augustus 2015 om 22:23
quote:cerulli schreef op 12 augustus 2015 @ 21:47:
Ik had vandaag weer echt een misantropisch moment.
Ik studeer graag in de universiteitsbibliotheek omdat daar geen afleiding is. Nu tijdens de zomer is het helemaal heerlijk: er komt geen hond. Vanmorgen had ik me lekker geinstalleerd, twee rijen verderop zit iemand, verder is de computerzaal leeg.
Er komt een meisje binnen en waar gaat ze zitten? Juist. Naast mij. Grrr.... Ja natuurlijk is die computer vrij en mag je er zitten maar waarom juist hier terwijl er legio plekken zijn waar je niet naast mij zit? ROT OP!
Uiteindelijk ben ik zelf ergens anders gaan zitten. Maar waarom doen mensen dit toch? Ruik ik soms heel lekker zonder dat ik het doorheb?Haha, herkenbaar, net als lege treincoupés vroeger. Kon ik het ook niet hebben wanneer iemand, indien die coupé verder leeg was, zo iemand dan per se naast je moest komen zitten.
Ik had vandaag weer echt een misantropisch moment.
Ik studeer graag in de universiteitsbibliotheek omdat daar geen afleiding is. Nu tijdens de zomer is het helemaal heerlijk: er komt geen hond. Vanmorgen had ik me lekker geinstalleerd, twee rijen verderop zit iemand, verder is de computerzaal leeg.
Er komt een meisje binnen en waar gaat ze zitten? Juist. Naast mij. Grrr.... Ja natuurlijk is die computer vrij en mag je er zitten maar waarom juist hier terwijl er legio plekken zijn waar je niet naast mij zit? ROT OP!
Uiteindelijk ben ik zelf ergens anders gaan zitten. Maar waarom doen mensen dit toch? Ruik ik soms heel lekker zonder dat ik het doorheb?Haha, herkenbaar, net als lege treincoupés vroeger. Kon ik het ook niet hebben wanneer iemand, indien die coupé verder leeg was, zo iemand dan per se naast je moest komen zitten.
woensdag 12 augustus 2015 om 22:28
quote:cerulli schreef op 12 augustus 2015 @ 21:47:
Uiteindelijk ben ik zelf ergens anders gaan zitten. Maar waarom doen mensen dit toch? Ruik ik soms heel lekker zonder dat ik het doorheb?
Ze voelen het.
Net als honden en katten.
Die komen ook JUIST op de mensen af die het niet willen
Uiteindelijk ben ik zelf ergens anders gaan zitten. Maar waarom doen mensen dit toch? Ruik ik soms heel lekker zonder dat ik het doorheb?
Ze voelen het.
Net als honden en katten.
Die komen ook JUIST op de mensen af die het niet willen
You don't have to fit into the format
woensdag 12 augustus 2015 om 22:34
woensdag 12 augustus 2015 om 23:04
quote:cerulli schreef op 12 augustus 2015 @ 21:47:
Ik had vandaag weer echt een misantropisch moment.
Ik studeer graag in de universiteitsbibliotheek omdat daar geen afleiding is. Nu tijdens de zomer is het helemaal heerlijk: er komt geen hond. Vanmorgen had ik me lekker geinstalleerd, twee rijen verderop zit iemand, verder is de computerzaal leeg.
Er komt een meisje binnen en waar gaat ze zitten? Juist. Naast mij. Grrr.... Ja natuurlijk is die computer vrij en mag je er zitten maar waarom juist hier terwijl er legio plekken zijn waar je niet naast mij zit? ROT OP!
Uiteindelijk ben ik zelf ergens anders gaan zitten. Maar waarom doen mensen dit toch? Ruik ik soms heel lekker zonder dat ik het doorheb?
Dit is zo herkenbaar!
Ik had vandaag weer echt een misantropisch moment.
Ik studeer graag in de universiteitsbibliotheek omdat daar geen afleiding is. Nu tijdens de zomer is het helemaal heerlijk: er komt geen hond. Vanmorgen had ik me lekker geinstalleerd, twee rijen verderop zit iemand, verder is de computerzaal leeg.
Er komt een meisje binnen en waar gaat ze zitten? Juist. Naast mij. Grrr.... Ja natuurlijk is die computer vrij en mag je er zitten maar waarom juist hier terwijl er legio plekken zijn waar je niet naast mij zit? ROT OP!
Uiteindelijk ben ik zelf ergens anders gaan zitten. Maar waarom doen mensen dit toch? Ruik ik soms heel lekker zonder dat ik het doorheb?
Dit is zo herkenbaar!
woensdag 12 augustus 2015 om 23:08
Zag laatst dit voorbijkomen, wellicht herkenning voor velen
http://www.buzzfeed.com/a ... ill-understand#.fwYnxvN2n
http://www.buzzfeed.com/a ... ill-understand#.fwYnxvN2n
woensdag 12 augustus 2015 om 23:22
quote:mindmantra schreef op 12 augustus 2015 @ 23:08:
Zag laatst dit voorbijkomen, wellicht herkenning voor velen
http://www.buzzfeed.com/a ... ill-understand#.fwYnxvN2nLeuk
Zag laatst dit voorbijkomen, wellicht herkenning voor velen
http://www.buzzfeed.com/a ... ill-understand#.fwYnxvN2nLeuk
You don't have to fit into the format
donderdag 13 augustus 2015 om 07:33
quote:cerulli schreef op 12 augustus 2015 @ 21:47:
Ik had vandaag weer echt een misantropisch moment.
Ik studeer graag in de universiteitsbibliotheek omdat daar geen afleiding is. Nu tijdens de zomer is het helemaal heerlijk: er komt geen hond. Vanmorgen had ik me lekker geinstalleerd, twee rijen verderop zit iemand, verder is de computerzaal leeg.
Er komt een meisje binnen en waar gaat ze zitten? Juist. Naast mij. Grrr.... Ja natuurlijk is die computer vrij en mag je er zitten maar waarom juist hier terwijl er legio plekken zijn waar je niet naast mij zit? ROT OP!
Uiteindelijk ben ik zelf ergens anders gaan zitten. Maar waarom doen mensen dit toch? Ruik ik soms heel lekker zonder dat ik het doorheb?
Haha, dit is wel herkenbaar. Ze moet wel echt een mensen-mens zijn, dat kan niet anders.
Dat hebben we wel eens op het strand. We lopen bewust een heel eind en zoeken een plek waar niemand ligt in de directe omgeving. En ineens komen er mensen en die gaan tien meter van je af liggen, terwijl er overal ruimte is. Ik snap dat ook nooit.
Ik had vandaag weer echt een misantropisch moment.
Ik studeer graag in de universiteitsbibliotheek omdat daar geen afleiding is. Nu tijdens de zomer is het helemaal heerlijk: er komt geen hond. Vanmorgen had ik me lekker geinstalleerd, twee rijen verderop zit iemand, verder is de computerzaal leeg.
Er komt een meisje binnen en waar gaat ze zitten? Juist. Naast mij. Grrr.... Ja natuurlijk is die computer vrij en mag je er zitten maar waarom juist hier terwijl er legio plekken zijn waar je niet naast mij zit? ROT OP!
Uiteindelijk ben ik zelf ergens anders gaan zitten. Maar waarom doen mensen dit toch? Ruik ik soms heel lekker zonder dat ik het doorheb?
Haha, dit is wel herkenbaar. Ze moet wel echt een mensen-mens zijn, dat kan niet anders.
Dat hebben we wel eens op het strand. We lopen bewust een heel eind en zoeken een plek waar niemand ligt in de directe omgeving. En ineens komen er mensen en die gaan tien meter van je af liggen, terwijl er overal ruimte is. Ik snap dat ook nooit.
donderdag 13 augustus 2015 om 07:50
quote:hondenmens schreef op 12 augustus 2015 @ 12:51:
Ik weet nog dat ik samen met mijn ouders over de vakanties napraatten. Mijn ouders zeiden dat het toch erg leuk geweest was. Waarop ik zei: "Ja dat wel, maar ik heb niet ECHT vakantie gehad. Tijd voor mezelf. Mijn eigen ding doen zoals thuis." Mijn ouders waren dan helemaal verbaasd. Ik vond de reizen die ik gemaakt heb zeker mooi, maar het kostte me zoveel energie. Alle indrukken, ander eten, steeds met anderen zijn (ook al zijn het je ouders). Dat wekt dan op den duur ergernis op bij me.
De laatste vakantie was een midweek Centerparcs met mijn moeder en stiefvader. Ik had er best zin in, maar op de terugweg naar huis werd ik steeds chagrijniger in mijn hoofd. Ik verlangde weer naar mijn eigen gerief. Toen ze thuis afzetten en even hielpen met uitladen, kon er bij mij nog net een bedankje en een knuffel af. Terwijl we het gewoon leuk hadden gehad. Ik reageerde een beetje kortaf, want ik was hen op dat moment beu. Dan zit ik gewoon aan mijn tax.
Heel erg herkenbaar. Niet toen ik klein was maar nu wel. Ik moet echt wat vrijheid hebben anders ben ik bloedchagerijnig.
Dat word ik ook van niks doen/een beetje op het strand hangen...
Ik weet nog dat ik samen met mijn ouders over de vakanties napraatten. Mijn ouders zeiden dat het toch erg leuk geweest was. Waarop ik zei: "Ja dat wel, maar ik heb niet ECHT vakantie gehad. Tijd voor mezelf. Mijn eigen ding doen zoals thuis." Mijn ouders waren dan helemaal verbaasd. Ik vond de reizen die ik gemaakt heb zeker mooi, maar het kostte me zoveel energie. Alle indrukken, ander eten, steeds met anderen zijn (ook al zijn het je ouders). Dat wekt dan op den duur ergernis op bij me.
De laatste vakantie was een midweek Centerparcs met mijn moeder en stiefvader. Ik had er best zin in, maar op de terugweg naar huis werd ik steeds chagrijniger in mijn hoofd. Ik verlangde weer naar mijn eigen gerief. Toen ze thuis afzetten en even hielpen met uitladen, kon er bij mij nog net een bedankje en een knuffel af. Terwijl we het gewoon leuk hadden gehad. Ik reageerde een beetje kortaf, want ik was hen op dat moment beu. Dan zit ik gewoon aan mijn tax.
Heel erg herkenbaar. Niet toen ik klein was maar nu wel. Ik moet echt wat vrijheid hebben anders ben ik bloedchagerijnig.
Dat word ik ook van niks doen/een beetje op het strand hangen...
donderdag 13 augustus 2015 om 07:54
quote:Nomad schreef op 10 augustus 2015 @ 13:59:
[...]
Ik vier mijn verjaardag precies hoe ik wil. Soms doe ik helemaal niks en soms ga ik een dag iets leuks doen. Traditionele kringverjaardagen bestaan niet in mijn omgeving. De verjaardagen waar ik voor uitgenodigd wordt zijn meestal redelijk dynamisch en er is meestal ook avondeten. Tegenwoordig ga ik zelden. Helemaal als het kinderverjaardagen zijn. Heb zelf (nog, misschien nooit) geen kinderen en vind zo'n kinderverjaardag geen snars aan.Ik ga wel, vooral naar familie maar ik heb er een ontzettende hekel aan. Doe het zelf ook zelden.
[...]
Ik vier mijn verjaardag precies hoe ik wil. Soms doe ik helemaal niks en soms ga ik een dag iets leuks doen. Traditionele kringverjaardagen bestaan niet in mijn omgeving. De verjaardagen waar ik voor uitgenodigd wordt zijn meestal redelijk dynamisch en er is meestal ook avondeten. Tegenwoordig ga ik zelden. Helemaal als het kinderverjaardagen zijn. Heb zelf (nog, misschien nooit) geen kinderen en vind zo'n kinderverjaardag geen snars aan.Ik ga wel, vooral naar familie maar ik heb er een ontzettende hekel aan. Doe het zelf ook zelden.
donderdag 13 augustus 2015 om 07:58
donderdag 13 augustus 2015 om 09:15
quote:cerulli schreef op 13 augustus 2015 @ 07:58:
He, gelukkig, ik ben dus niet de enige .
Overigens zal het wel in de familie zitten. Mijn ouders vertellen nog altijd met afgrijzen hoe een stel toeristen recht naast hen kwamen zitten op een volstrekt verlaten strand... 30 jaar geleden. Ik ben gewoon erfelijk belast.
Ja, gek is dat. Eigenlijk zou er een onderzoek naar dergelijke mensen gedaan moeten worden. Ik zou wel eens willen weten: waarom?!
Introvert zijn ze in elk geval niet. Misschien geeft het hun een gevoel van veiligheid?
He, gelukkig, ik ben dus niet de enige .
Overigens zal het wel in de familie zitten. Mijn ouders vertellen nog altijd met afgrijzen hoe een stel toeristen recht naast hen kwamen zitten op een volstrekt verlaten strand... 30 jaar geleden. Ik ben gewoon erfelijk belast.
Ja, gek is dat. Eigenlijk zou er een onderzoek naar dergelijke mensen gedaan moeten worden. Ik zou wel eens willen weten: waarom?!
Introvert zijn ze in elk geval niet. Misschien geeft het hun een gevoel van veiligheid?
donderdag 13 augustus 2015 om 09:23
quote:Nomad schreef op 13 augustus 2015 @ 08:32:
Leuk! Hoewel ik me in sommige plaatjes niet kan vinden omdat introverten als verlegen en eenzaam afgeschilderd worden. Verlegen is niet elke introvert en eenzaam zeker niet!
Dat eerste plaatje herken ik het meest.
Dat je ergens bent, en alleen maar kunt denken: 'Was ik maar lekker alleen thuis'.
Leuk! Hoewel ik me in sommige plaatjes niet kan vinden omdat introverten als verlegen en eenzaam afgeschilderd worden. Verlegen is niet elke introvert en eenzaam zeker niet!
Dat eerste plaatje herken ik het meest.
Dat je ergens bent, en alleen maar kunt denken: 'Was ik maar lekker alleen thuis'.
You don't have to fit into the format
donderdag 13 augustus 2015 om 10:11
quote:Vergeetmenietje1980 schreef op 13 augustus 2015 @ 09:44:
Als we op vakantie gaan wil mijn man altijd praatjes maken met iedereen en zich graag aansluiten bij een ander stel. vindt ie gezellig. Ik vind dat dus helemaal niet gezellig haha.Hoe lossen jullie dat op?
Als we op vakantie gaan wil mijn man altijd praatjes maken met iedereen en zich graag aansluiten bij een ander stel. vindt ie gezellig. Ik vind dat dus helemaal niet gezellig haha.Hoe lossen jullie dat op?
You don't have to fit into the format
donderdag 13 augustus 2015 om 12:16
quote:Lotte35 schreef op 12 augustus 2015 @ 13:49:
Dat herken ik wel, hondenmens.
Ik had dat als kind al.
Ik heb geen broers of zussen, en mocht vaak met familie mee op vakantie.
Ze dachten dat ze me daar een plezier mee deden, maar oh, wat vond ik het altijd zwaar.
Ik kwam dan opeens in een gezin terecht met drie kinderen. Dat trok ik dus echt niet.
Ook nog eens kinderen met heel andere interesses dan ik had. We stonden eens op een camping met een badmintonnet. De ganse dag moest er dus gebadmintond worden, of gevolleybald. Terwijl ik gewoon lekker met mijn (kleur)boek of puzzelboek bij de caravan wilde zitten. Ook moesten er allerlei routes worden gefietst, terwijl ik toen al allergisch was voor 'dingen moeten'.
Ik telde de dagen tot ik weer naar huis mocht.
Toen ik dertien was, heb ik eindelijk durven zeggen dat ik niet meer mee wilde.
Dat werd in eerste instantie niet goed ontvangen, mijn familie reageerde best beledigd.
Het is ook niet dat ze niet goed voor me zorgden hoor, maar het was voor mij gewoon too much!
Dat lijkt me erg vermoeiend. Dat badmintonnen had ik wel leuk gevonden, ik doe graag racketsporten. Maar niet de hele dag door. Ik ging ook regelmatig logeren bij mijn opa op de camping. Maar hij vond alles best en voegde zich helemaal naar mij. Als kind had ik daar nog niet zo'n last van. Toen kon ik meer verdragen, lijkt wel. In dat voorbeeld wat ik hierboven schreef was ik 17 of 18 jaar. Al heb ik in mijn kindertijd wel een tijd gehad dat ik enorm tegen verjaardagen op zag. Wie zouden er komen? Is het wel leuk wat we gaan doen? Is het eten wel lekker? Dan was ik soms misselijk van angst van tevoren. Oh en ze moesten me vooral niet pushen met eten, want dan ging het fout. Dan kreeg ik niks meer binnen.
In mijn puberteit ging er wel eens een vriendin mee op vakantie, gewoon met mijn ouders erbij. Dat was 1 op 1 en dat ging wel qua dingen samen doen. Hoewel ik het soms ook moeilijk vond als zij dan iets anders wilde dan ik. Ik had eens een buurmeisje bij en die was alles na een half uur beu. Dat is ook vermoeiend.
Dat herken ik wel, hondenmens.
Ik had dat als kind al.
Ik heb geen broers of zussen, en mocht vaak met familie mee op vakantie.
Ze dachten dat ze me daar een plezier mee deden, maar oh, wat vond ik het altijd zwaar.
Ik kwam dan opeens in een gezin terecht met drie kinderen. Dat trok ik dus echt niet.
Ook nog eens kinderen met heel andere interesses dan ik had. We stonden eens op een camping met een badmintonnet. De ganse dag moest er dus gebadmintond worden, of gevolleybald. Terwijl ik gewoon lekker met mijn (kleur)boek of puzzelboek bij de caravan wilde zitten. Ook moesten er allerlei routes worden gefietst, terwijl ik toen al allergisch was voor 'dingen moeten'.
Ik telde de dagen tot ik weer naar huis mocht.
Toen ik dertien was, heb ik eindelijk durven zeggen dat ik niet meer mee wilde.
Dat werd in eerste instantie niet goed ontvangen, mijn familie reageerde best beledigd.
Het is ook niet dat ze niet goed voor me zorgden hoor, maar het was voor mij gewoon too much!
Dat lijkt me erg vermoeiend. Dat badmintonnen had ik wel leuk gevonden, ik doe graag racketsporten. Maar niet de hele dag door. Ik ging ook regelmatig logeren bij mijn opa op de camping. Maar hij vond alles best en voegde zich helemaal naar mij. Als kind had ik daar nog niet zo'n last van. Toen kon ik meer verdragen, lijkt wel. In dat voorbeeld wat ik hierboven schreef was ik 17 of 18 jaar. Al heb ik in mijn kindertijd wel een tijd gehad dat ik enorm tegen verjaardagen op zag. Wie zouden er komen? Is het wel leuk wat we gaan doen? Is het eten wel lekker? Dan was ik soms misselijk van angst van tevoren. Oh en ze moesten me vooral niet pushen met eten, want dan ging het fout. Dan kreeg ik niks meer binnen.
In mijn puberteit ging er wel eens een vriendin mee op vakantie, gewoon met mijn ouders erbij. Dat was 1 op 1 en dat ging wel qua dingen samen doen. Hoewel ik het soms ook moeilijk vond als zij dan iets anders wilde dan ik. Ik had eens een buurmeisje bij en die was alles na een half uur beu. Dat is ook vermoeiend.
donderdag 13 augustus 2015 om 14:23
quote:Vergeetmenietje1980 schreef op 13 augustus 2015 @ 09:44:
Als we op vakantie gaan wil mijn man altijd praatjes maken met iedereen en zich graag aansluiten bij een ander stel. vindt ie gezellig. Ik vind dat dus helemaal niet gezellig haha.
Praatjes maken oké, dat vind ik ook weleens gezellig op vakantie. Maar aansluiten bij een ander stel/gezin?
Gelukkig vindt mijn man dat ook niets. Ben ook wel benieuwd hoe jullie dit oplossen.
Als we op vakantie gaan wil mijn man altijd praatjes maken met iedereen en zich graag aansluiten bij een ander stel. vindt ie gezellig. Ik vind dat dus helemaal niet gezellig haha.
Praatjes maken oké, dat vind ik ook weleens gezellig op vakantie. Maar aansluiten bij een ander stel/gezin?
Gelukkig vindt mijn man dat ook niets. Ben ook wel benieuwd hoe jullie dit oplossen.
donderdag 13 augustus 2015 om 16:21
quote:Pink-Ink schreef op 13 augustus 2015 @ 14:23:
[...]
Praatjes maken oké, dat vind ik ook weleens gezellig op vakantie. Maar aansluiten bij een ander stel/gezin?
Gelukkig vindt mijn man dat ook niets. Ben ook wel benieuwd hoe jullie dit oplossen.Niet op vakantie gaan of een huisje achteraf (of een huisje niet op een park).
[...]
Praatjes maken oké, dat vind ik ook weleens gezellig op vakantie. Maar aansluiten bij een ander stel/gezin?
Gelukkig vindt mijn man dat ook niets. Ben ook wel benieuwd hoe jullie dit oplossen.Niet op vakantie gaan of een huisje achteraf (of een huisje niet op een park).
donderdag 13 augustus 2015 om 19:53
Ik heb op dit moment een vriendin die.net weer single is na vijf jaar en er eigenlijk min of meer van uit ging dat ze met stappen etc. Wel bij mij aan kan sluiten (ik ga altijd alleen) hoe raar het ook klinkt: ik zit daar echt niet op te wachten!!helaas lijkt zij dat niet echt te begrijpen. Het leidt wel tot onbegrip.
hoe gaan anderen daar mee om? Met het niet begrepen worden?
hoe gaan anderen daar mee om? Met het niet begrepen worden?
donderdag 13 augustus 2015 om 21:05
Mick: misschien moet je haar dit forum es laten lezen, dan ziet ze dat er meerdere mensen zijn die het heerlijk vinden om alleen te zijn, misschien krijgt ze dan een beetje begrip?
Ik zat ergens over na te denken, ik heb best een drukke baan met veel mensen om me heen, is dat het raar dat ik savonds kapot ben en niks meer afspreek met wie dan ook? Mijn collegas hebben best drukke levens, ook na hun werk, niet alleen met hun familie en kinderen maar ook met sport en vrienden enz..
Ik heb daar helemaal geen behoefte aan door de week, is dat raar?
Ik zat ergens over na te denken, ik heb best een drukke baan met veel mensen om me heen, is dat het raar dat ik savonds kapot ben en niks meer afspreek met wie dan ook? Mijn collegas hebben best drukke levens, ook na hun werk, niet alleen met hun familie en kinderen maar ook met sport en vrienden enz..
Ik heb daar helemaal geen behoefte aan door de week, is dat raar?
donderdag 13 augustus 2015 om 21:15
quote:mick87 schreef op 13 augustus 2015 @ 19:53:
Ik heb op dit moment een vriendin die.net weer single is na vijf jaar en er eigenlijk min of meer van uit ging dat ze met stappen etc. Wel bij mij aan kan sluiten (ik ga altijd alleen) hoe raar het ook klinkt: ik zit daar echt niet op te wachten!!helaas lijkt zij dat niet echt te begrijpen. Het leidt wel tot onbegrip.
hoe gaan anderen daar mee om? Met het niet begrepen worden?
Duidelijk zijn, en je er op een gegeven moment bij neerleggen dat het voor bepaalde mensen niet te begrijpen is.
Een collega van mij opperde laatst om weer eens met het hele team uit eten te gaan.
Ik ga nooit mee met dat soort dingen, maar omdat hij nog niet zo lang bij ons werkt, wist hij dat nog niet. Toen hij ging inventariseren wie er allemaal te porren waren, en ik zei dat ik niet mee zou gaan, was hij verbaasd. Hij vroeg wat de reden was, en ik zei dat ik niet van zulke teamuitjes houd.
Vond hij maar raar. Wie houdt er nu niet van zulke dingen.
Nou ja, ik dus.
Ze zijn uit eten geweest, ik ben niet mee geweest, en op het werk hebben we het nog net zo gezellig als daarvoor. Niets aan de hand dus, iedereen gelukkig en tevree.
Ik snap van zoveel dingen niet wat anderen er leuk aan vinden.
Ik heb op dit moment een vriendin die.net weer single is na vijf jaar en er eigenlijk min of meer van uit ging dat ze met stappen etc. Wel bij mij aan kan sluiten (ik ga altijd alleen) hoe raar het ook klinkt: ik zit daar echt niet op te wachten!!helaas lijkt zij dat niet echt te begrijpen. Het leidt wel tot onbegrip.
hoe gaan anderen daar mee om? Met het niet begrepen worden?
Duidelijk zijn, en je er op een gegeven moment bij neerleggen dat het voor bepaalde mensen niet te begrijpen is.
Een collega van mij opperde laatst om weer eens met het hele team uit eten te gaan.
Ik ga nooit mee met dat soort dingen, maar omdat hij nog niet zo lang bij ons werkt, wist hij dat nog niet. Toen hij ging inventariseren wie er allemaal te porren waren, en ik zei dat ik niet mee zou gaan, was hij verbaasd. Hij vroeg wat de reden was, en ik zei dat ik niet van zulke teamuitjes houd.
Vond hij maar raar. Wie houdt er nu niet van zulke dingen.
Nou ja, ik dus.
Ze zijn uit eten geweest, ik ben niet mee geweest, en op het werk hebben we het nog net zo gezellig als daarvoor. Niets aan de hand dus, iedereen gelukkig en tevree.
Ik snap van zoveel dingen niet wat anderen er leuk aan vinden.
You don't have to fit into the format
