
Meer mensen die graag op zichzelf zijn?
zaterdag 6 juni 2015 om 12:47
Hoi allemaal,
Ik wilde even iets voorleggen aan jullie, waar ik regelmatig over nadenk. Ik ben eigenlijk m'n hele leven al een beetje een einzelgänger. Ik ben graag p mezelf, en vind het bijvoorbeeld heerlijk om na een drukke werkweek een avond gewoon thuis te zijn. Heb wel genoeg vrienden en kennissen, en ook een grote familie, maar geen vriend. In het weekend ga ik meestal een avond iets doen met vrienden (of een dagje weg ofzo) en dan de andere avond het liefst thuis (wel op die dag vaak even langs familie of zelf erop uit om te winkelen/boodschappen etc.) Doordeweeks heb ik een drukke baan, met nog 1 avond vergadering /bijeenkomst van het vrijwilligerswerk wat ik doe, en 1 avond repeteren met het kamerkoor waar ik op zit.
Eigenlijk ben ik heel gelukkig op deze manier, maar soms bekruipt me het gevoel dat ik niet normaal ben. Sommige collega's proppen 6 afspraken in het weekend en vliegen van de ene naar de andere activiteit, ook op doordeweekse avonden. Ook ben ik dus nog vrijgezel (23 jaar). Wel meerdere korte relaties gehad en gedate, maar op het moment heb ik eigenlijk het idee dat ik (nog??) geen behoefte aan een relatie heb. Net of ik er geen ruimte voor heb in m'n hoofd.
Zijn er meer mensen die dit hebben? Soms maak ik me wel zorgen; in de toekomst zou ik toch graag een gezin willen. ERgens lijkt het me dus toch wel fijn. Zijn er einzelgängers die toch een partner hebben? Als ik op dit moment denk aan een vriend hebben, denk ik vooral aan nog meer verplichtingen.
Overigens ben ik over het algemeen een heel positief iemand die heel sociaal overkomt (en ook wel is ), maar echt bijkomen doe ik dus pas als ik even lekker op mezelf kan zijn. Ben benieuwd of er hier meerdere einzelgängers schuilen.
Ik wilde even iets voorleggen aan jullie, waar ik regelmatig over nadenk. Ik ben eigenlijk m'n hele leven al een beetje een einzelgänger. Ik ben graag p mezelf, en vind het bijvoorbeeld heerlijk om na een drukke werkweek een avond gewoon thuis te zijn. Heb wel genoeg vrienden en kennissen, en ook een grote familie, maar geen vriend. In het weekend ga ik meestal een avond iets doen met vrienden (of een dagje weg ofzo) en dan de andere avond het liefst thuis (wel op die dag vaak even langs familie of zelf erop uit om te winkelen/boodschappen etc.) Doordeweeks heb ik een drukke baan, met nog 1 avond vergadering /bijeenkomst van het vrijwilligerswerk wat ik doe, en 1 avond repeteren met het kamerkoor waar ik op zit.
Eigenlijk ben ik heel gelukkig op deze manier, maar soms bekruipt me het gevoel dat ik niet normaal ben. Sommige collega's proppen 6 afspraken in het weekend en vliegen van de ene naar de andere activiteit, ook op doordeweekse avonden. Ook ben ik dus nog vrijgezel (23 jaar). Wel meerdere korte relaties gehad en gedate, maar op het moment heb ik eigenlijk het idee dat ik (nog??) geen behoefte aan een relatie heb. Net of ik er geen ruimte voor heb in m'n hoofd.
Zijn er meer mensen die dit hebben? Soms maak ik me wel zorgen; in de toekomst zou ik toch graag een gezin willen. ERgens lijkt het me dus toch wel fijn. Zijn er einzelgängers die toch een partner hebben? Als ik op dit moment denk aan een vriend hebben, denk ik vooral aan nog meer verplichtingen.
Overigens ben ik over het algemeen een heel positief iemand die heel sociaal overkomt (en ook wel is ), maar echt bijkomen doe ik dus pas als ik even lekker op mezelf kan zijn. Ben benieuwd of er hier meerdere einzelgängers schuilen.

zondag 16 augustus 2015 om 16:53
Vroeg was voor mij 10.00 uur (toen ik nog geen kinderen had) en ik had dan andersom. Bleef er een vriendin slapen die al om 7:00 uur wakker was en gelijk begon te kletsen en ge-entertaint wilde worden. Was altijd blij als ze weer pleite was.
Was een keer een weekendje weg met een vriendin die net zoals mij is. Rustig aan wakker worden. Ontbijtje. En vooral even niet praten. Heerlijk!
Was een keer een weekendje weg met een vriendin die net zoals mij is. Rustig aan wakker worden. Ontbijtje. En vooral even niet praten. Heerlijk!
zondag 16 augustus 2015 om 17:54

maandag 17 augustus 2015 om 22:53
quote:Sam1973 schreef op 06 juni 2015 @ 15:04:
[...]

Even een toelichting waarom ik dat zei. Ik ben echt erg op mij zelf. Ik heb wel lang mee gedaan aan sociale dingen maar wat ik hier ergens las, dat kostte mij veel energie. Ik ben erg sensitief en snel moe. Ik geniet er het allermeeste van, in mijn eentje en hier en zo nu dan contact met een vriendin of vriend met wie het klikt. Ik praat niet veel en ik word er zo moe van als er veel geblaat wordt om niks. Ik ga liever wandelen en genieten van de natuur om mij heen.
Ook denk ik weleens dat ik niet goed bezig ben. Dat ik op die manier wel erg eenzaam ga worden. In bijna elke damestijdschrift lees ik dat vrienden hebben veel bijdraagt aan je eigen geluk en zulks. Ja dan maak ik mij wel zorgen. Maar dat laat ik meer en meer los. Ik volg mijn hart en weg.Heel herkenbaar, ik krijg altijd energie van wandelen, en dat gekakel daar wordt ik zo moe van. Gewoon je gevoel volgen. Misschien ben je wel hooggevoelig ?
[...]

Even een toelichting waarom ik dat zei. Ik ben echt erg op mij zelf. Ik heb wel lang mee gedaan aan sociale dingen maar wat ik hier ergens las, dat kostte mij veel energie. Ik ben erg sensitief en snel moe. Ik geniet er het allermeeste van, in mijn eentje en hier en zo nu dan contact met een vriendin of vriend met wie het klikt. Ik praat niet veel en ik word er zo moe van als er veel geblaat wordt om niks. Ik ga liever wandelen en genieten van de natuur om mij heen.
Ook denk ik weleens dat ik niet goed bezig ben. Dat ik op die manier wel erg eenzaam ga worden. In bijna elke damestijdschrift lees ik dat vrienden hebben veel bijdraagt aan je eigen geluk en zulks. Ja dan maak ik mij wel zorgen. Maar dat laat ik meer en meer los. Ik volg mijn hart en weg.Heel herkenbaar, ik krijg altijd energie van wandelen, en dat gekakel daar wordt ik zo moe van. Gewoon je gevoel volgen. Misschien ben je wel hooggevoelig ?

maandag 17 augustus 2015 om 22:54
quote:Aurelle91 schreef op 16 augustus 2015 @ 12:09:
Ik vind logees hebben alleen leuk als ze net zo vroeg wakker zijn als ik
Mensen die tot 11.00 blijven slapen en dan super traag op gang komen trek ik voor geen meter.
Oww ik vind dat niet zo heel erg mits het niet heel erg laat wordt. Dan kan ik namelijk eerst
zelf nog een beetje scharrelen, koffie, krantje, tv enz.
Maar idd. als het heel erg laat wordt is het wel irritant.
Ik vind logees ook leuk maar ik vind het nooit heel erg als ze weer naar huis gaan.
Ik ben toch best wel gesteld op mijn privacy en kunnen doen en laten wat ik wil.
(ja, ook af en toe in mijn blote kont door het huis lopen )
Grappig, weet ff niet meer wie het zei, maar mijn moeder is ook een einzelganger
sinds ze gescheiden is van mijn vader. Ze is er trouwens nog veel beter in dan ik,
het kan mijn moeder namelijk echt geen ene hol schelen wat een ander vindt van wat zij
doet. Dat heeft ze echt al zolang als dat ik leef, daar bewonder ik haar ook heel erg in.
Jeetje wat een herkenning... ik vind wandelen de laatste tijd ook heel erg lekker.
Zelfs als het regent, daar zijn regenjassen met capuchons voor uitgevonden
dus als ik zin heb laat ik me daar niet door tegenhouden.
Ik word er heel erg rustig van.
Ik heb trouwens wel eens muziek op tijdens het wandelen, maar ik vind de rust
en de stilte ook wel heel erg fijn dus ik zet het soms ook bewust even niet op.
Ik vind dit trouwens een heel erg fijn topic, ik heb er namelijk best een tijd
mee geworsteld dat ik (mijn hele leven al) een tikkie anders ben dan anderen.
Al wil ik dat eigenlijk niet meer zo noemen omdat het een wat negatieve lading heeft.
Anyway, zoals ik al zei, het motto 'zij zijn lopende bandwerk, ik ben een uniek precisiewerkstuk'
is op mij zeker van toepassing...
Ik vind logees hebben alleen leuk als ze net zo vroeg wakker zijn als ik

Oww ik vind dat niet zo heel erg mits het niet heel erg laat wordt. Dan kan ik namelijk eerst
zelf nog een beetje scharrelen, koffie, krantje, tv enz.
Maar idd. als het heel erg laat wordt is het wel irritant.
Ik vind logees ook leuk maar ik vind het nooit heel erg als ze weer naar huis gaan.
Ik ben toch best wel gesteld op mijn privacy en kunnen doen en laten wat ik wil.
(ja, ook af en toe in mijn blote kont door het huis lopen )
Grappig, weet ff niet meer wie het zei, maar mijn moeder is ook een einzelganger
sinds ze gescheiden is van mijn vader. Ze is er trouwens nog veel beter in dan ik,
het kan mijn moeder namelijk echt geen ene hol schelen wat een ander vindt van wat zij
doet. Dat heeft ze echt al zolang als dat ik leef, daar bewonder ik haar ook heel erg in.
Jeetje wat een herkenning... ik vind wandelen de laatste tijd ook heel erg lekker.
Zelfs als het regent, daar zijn regenjassen met capuchons voor uitgevonden
dus als ik zin heb laat ik me daar niet door tegenhouden.
Ik word er heel erg rustig van.
Ik heb trouwens wel eens muziek op tijdens het wandelen, maar ik vind de rust
en de stilte ook wel heel erg fijn dus ik zet het soms ook bewust even niet op.
Ik vind dit trouwens een heel erg fijn topic, ik heb er namelijk best een tijd
mee geworsteld dat ik (mijn hele leven al) een tikkie anders ben dan anderen.
Al wil ik dat eigenlijk niet meer zo noemen omdat het een wat negatieve lading heeft.
Anyway, zoals ik al zei, het motto 'zij zijn lopende bandwerk, ik ben een uniek precisiewerkstuk'
is op mij zeker van toepassing...
anoniem_210046 wijzigde dit bericht op 17-08-2015 23:01
Reden: wegens een opgepimpt forum met malle nieuwe regels waar ik de logica niet van snap
Reden: wegens een opgepimpt forum met malle nieuwe regels waar ik de logica niet van snap
% gewijzigd

maandag 17 augustus 2015 om 23:01
quote:Louise70 schreef op 15 augustus 2015 @ 19:30:
Vandaag op een verkeerde dag naar een woonboulevard geweest.. Qua drukte viel het mee maar toch.. Al die prikkels, al die mensen.. Ik moet dat echt verwerken in mijn hoofd.. Al die beelden en mensen die ik heb gezien. Wat de verkoper zei, wie er in de winkel waren, alle prullaria. Mijn hoofd zit bomvol!Je bent denk ik hooggevoelig !
Vandaag op een verkeerde dag naar een woonboulevard geweest.. Qua drukte viel het mee maar toch.. Al die prikkels, al die mensen.. Ik moet dat echt verwerken in mijn hoofd.. Al die beelden en mensen die ik heb gezien. Wat de verkoper zei, wie er in de winkel waren, alle prullaria. Mijn hoofd zit bomvol!Je bent denk ik hooggevoelig !

maandag 17 augustus 2015 om 23:07
Ik vind logees hebben verschrikkelijk, ben dus blij dat we geen logeerkamer hebben Bij mij zit het hem er vooral in dat ik zelf wil kunnen bepalen hoe lang een sociaal contact duurt. Ik schreef eerder al dat ik om die reden het liefst bij de ander of in een openbare gelegenheid afspreek. Op een gegeven moment ben ik er gewoon echt klaar mee, dan voel ik me doodmoe, vind ik het niet meer leuk en wil ik gewoon alleen zijn.


dinsdag 18 augustus 2015 om 07:34
dinsdag 18 augustus 2015 om 07:37
quote:Pink-Ink schreef op 17 augustus 2015 @ 23:07:
Ik vind logees hebben verschrikkelijk, ben dus blij dat we geen logeerkamer hebben Bij mij zit het hem er vooral in dat ik zelf wil kunnen bepalen hoe lang een sociaal contact duurt. Ik schreef eerder al dat ik om die reden het liefst bij de ander of in een openbare gelegenheid afspreek. Op een gegeven moment ben ik er gewoon echt klaar mee, dan voel ik me doodmoe, vind ik het niet meer leuk en wil ik gewoon alleen zijn.Ik zeg dan gewoon dat ik naar bed ga en begin alvast de tafel op te ruimen. Die hint wordt doorgaans prima begrepen
Ik vind logees hebben verschrikkelijk, ben dus blij dat we geen logeerkamer hebben Bij mij zit het hem er vooral in dat ik zelf wil kunnen bepalen hoe lang een sociaal contact duurt. Ik schreef eerder al dat ik om die reden het liefst bij de ander of in een openbare gelegenheid afspreek. Op een gegeven moment ben ik er gewoon echt klaar mee, dan voel ik me doodmoe, vind ik het niet meer leuk en wil ik gewoon alleen zijn.Ik zeg dan gewoon dat ik naar bed ga en begin alvast de tafel op te ruimen. Die hint wordt doorgaans prima begrepen
Shoot first, ask questions later!

dinsdag 18 augustus 2015 om 09:01
Haha, ik wandel ook graag. Zeker sinds ik verhuisd ben, ik woon nu in een buurt met veel groen. Als ik de hele dag op kantoor heb gezeten en het 's avonds nog mooi is ga ik graag nog een uurtje naar buiten. Zeker nu mijn lichaam weer eens opspeelt en sporten er even niet inzit, krijg ik zo toch nog wat beweging.
Mijn tante zit bij een wandelclub. Daar snap ik dan weer niets van.
De enige logees die ik kan hebben zijn familie (en dan bedoel ik directe familie) omdat ze me kennen en net zo in elkaar zitten als ik. Mijn moeder is nog vroeger wakker dan ik dus we hebben nooit conflicten over op tijd opstaan. Maar ze komen zelden en dat bevalt eigenlijk ook wel goed. Veel mensen die zoals ik in het buitenland wonen klagen dat vrienden en familie hen als gratis vakantiebestemming zien, daar heb ik gelukkig geen last van (en als dat wel zo was maakte ik er korte metten mee, dat dan weer wel).
Mijn tante zit bij een wandelclub. Daar snap ik dan weer niets van.
De enige logees die ik kan hebben zijn familie (en dan bedoel ik directe familie) omdat ze me kennen en net zo in elkaar zitten als ik. Mijn moeder is nog vroeger wakker dan ik dus we hebben nooit conflicten over op tijd opstaan. Maar ze komen zelden en dat bevalt eigenlijk ook wel goed. Veel mensen die zoals ik in het buitenland wonen klagen dat vrienden en familie hen als gratis vakantiebestemming zien, daar heb ik gelukkig geen last van (en als dat wel zo was maakte ik er korte metten mee, dat dan weer wel).
dinsdag 18 augustus 2015 om 11:08
quote:phoebe1982 schreef op 17 augustus 2015 @ 22:54:
[...]
Ik vind dit trouwens een heel erg fijn topic, ik heb er namelijk best een tijd
mee geworsteld dat ik (mijn hele leven al) een tikkie anders ben dan anderen.
Dat heb ik ook gehad, ben heel lang heel bang geweest dat ik niet interessant genoeg was ofzo. Ik heb ook wel heel lang geprobeerd om mee te doen met feesten en uitgaan enzo, maar het putte me alleen maar heel erg uit. Mijn vriend is juist heel erg outgoing en kan er niet tegen om alleen te zijn, en toen we net bij elkaar waren werd ik daar wel wat onzeker van. Vorig jaar besloot ik voor het eerst in mijn leven echt een feestje te geven op mijn verjaardag, maar ik vond het echt verschrikkelijk! Ik was echt de minuten aan het aftellen dat iedereen weg zou gaan.
Sindsdien heb ik maar geaccepteerd dat ik gewoon niet zo van die dingen ben. En dat feestjes enzo niet de enige leuke dingen zijn. Ik ben ook niet meer bang om saai te zijn. Mijn vriend zegt ook dat hij het juist leuk vind dat ik veel dingen zelf onderneem. Ik ga regelmatig alleen (of met een vriendin) naar het museum, voorstelling, concert, film, cursus, yoga- of dansles o.i.d. Hij heeft zijn avonden uit, ik heb die dingen en lekker avondjes waar ik series kan kijken of boeken kan lezen. En af en toe doe ik een beetje mee met de drukte, tot ik er genoeg van heb en dan ga ik naar huis. Vind het nu wel prima zo.
[...]
Ik vind dit trouwens een heel erg fijn topic, ik heb er namelijk best een tijd
mee geworsteld dat ik (mijn hele leven al) een tikkie anders ben dan anderen.
Dat heb ik ook gehad, ben heel lang heel bang geweest dat ik niet interessant genoeg was ofzo. Ik heb ook wel heel lang geprobeerd om mee te doen met feesten en uitgaan enzo, maar het putte me alleen maar heel erg uit. Mijn vriend is juist heel erg outgoing en kan er niet tegen om alleen te zijn, en toen we net bij elkaar waren werd ik daar wel wat onzeker van. Vorig jaar besloot ik voor het eerst in mijn leven echt een feestje te geven op mijn verjaardag, maar ik vond het echt verschrikkelijk! Ik was echt de minuten aan het aftellen dat iedereen weg zou gaan.
Sindsdien heb ik maar geaccepteerd dat ik gewoon niet zo van die dingen ben. En dat feestjes enzo niet de enige leuke dingen zijn. Ik ben ook niet meer bang om saai te zijn. Mijn vriend zegt ook dat hij het juist leuk vind dat ik veel dingen zelf onderneem. Ik ga regelmatig alleen (of met een vriendin) naar het museum, voorstelling, concert, film, cursus, yoga- of dansles o.i.d. Hij heeft zijn avonden uit, ik heb die dingen en lekker avondjes waar ik series kan kijken of boeken kan lezen. En af en toe doe ik een beetje mee met de drukte, tot ik er genoeg van heb en dan ga ik naar huis. Vind het nu wel prima zo.
anoniem_217615 wijzigde dit bericht op 18-08-2015 11:09
Reden: fout
Reden: fout
% gewijzigd
dinsdag 18 augustus 2015 om 13:45
Haha phoebe mijn moeder is precies hetzelfdz. Ze zegt ook regelmatig tegen me dat ik vooral moet doen waar ik zelf zin in heb. Ook het issue met mijn vriendin heb ik met haar besproken. Ze zei dat ik niet verantwoordelijk voor haar geluk ben en moet doen waar ik me goed bij voel. Het is immers mijn leven.

dinsdag 18 augustus 2015 om 17:51
quote:cerulli schreef op 18 augustus 2015 @ 09:01:
Mijn tante zit bij een wandelclub. Daar snap ik dan weer niets van.Haha! Ik loop hard en hoe vaak mensen wel niet hebben gesuggereerd dat ik bij een hardloopclubje moet gaan! Echt onbegrijpelijk, de lol zou er dan volledig van af gaan voor mij. Ik loop weleens een 5km of 10km in wedstrijdverband maar dan draag ik een koptelefoon.
Mijn tante zit bij een wandelclub. Daar snap ik dan weer niets van.Haha! Ik loop hard en hoe vaak mensen wel niet hebben gesuggereerd dat ik bij een hardloopclubje moet gaan! Echt onbegrijpelijk, de lol zou er dan volledig van af gaan voor mij. Ik loop weleens een 5km of 10km in wedstrijdverband maar dan draag ik een koptelefoon.
dinsdag 18 augustus 2015 om 22:08
Je moet vooral doen waar je zin in hebt. Het is toch zonde om er aan het eind van je leven achter te komen dat je alleen maar bezig bent geweest met "normaal" zijn?
Ik heb het inmiddels geaccepteerd van mezelf. Als tiener vond ik het wel moeilijk. Toen had ik een andere kledingstijl. Kreeg daar vaak negatieve opmerkingen over. Ik hoorde van een ander meisje die hetzelfde probleem had, dat ze zich op school dan aanpaste aan de rest en thuis weer haar eigen stijl droeg. Daar begon ik niet aan. Ik vond de mode op dat moment afschuwelijk. Als ik alleen maar goed was met bepaalde kleding, hoefde het voor mij niet. Even heb ik toen wel beige broeken en schoenen gehad voor het zicht. Want dat was in. Maar ik raakte er niet aan gewend. En dat heb ik met meer gangbare dingen.
Ik heb het inmiddels geaccepteerd van mezelf. Als tiener vond ik het wel moeilijk. Toen had ik een andere kledingstijl. Kreeg daar vaak negatieve opmerkingen over. Ik hoorde van een ander meisje die hetzelfde probleem had, dat ze zich op school dan aanpaste aan de rest en thuis weer haar eigen stijl droeg. Daar begon ik niet aan. Ik vond de mode op dat moment afschuwelijk. Als ik alleen maar goed was met bepaalde kleding, hoefde het voor mij niet. Even heb ik toen wel beige broeken en schoenen gehad voor het zicht. Want dat was in. Maar ik raakte er niet aan gewend. En dat heb ik met meer gangbare dingen.
woensdag 19 augustus 2015 om 08:11
Een wandelclub lijkt mij dus ook vreselijk! Ik wandel juist om heerlijk alleen te kunnen zijn in de natuur en bij voorkeur zo weinig mogelijk andere mensen tegen te komen. Dan ga je natuurlijk niet bij 'n wandelclub waar je op je route vergeven wordt van geklep van andere wandelaars. Een collega van mij zei dat ook al tegen mij, dat hij en z'n vrouw bij zo'n club zaten en dat dat omdat ik graag wandel vast ook iets voor mij was. Nou nee dus. Hij zei dat je niet in groepsverband loopt, maar je loopt dus wel op 'n route waar op dat moment veel mensen lopen, dus het is altijd vele malen drukker dan de routes die ik zelf loop.
Shoot first, ask questions later!
woensdag 19 augustus 2015 om 08:37
quote:mick87 schreef op 18 augustus 2015 @ 13:45:
Haha phoebe mijn moeder is precies hetzelfdz. Ze zegt ook regelmatig tegen me dat ik vooral moet doen waar ik zelf zin in heb. Ook het issue met mijn vriendin heb ik met haar besproken. Ze zei dat ik niet verantwoordelijk voor haar geluk ben en moet doen waar ik me goed bij voel. Het is immers mijn leven.
Is je moeder ISTP'er net als ik, want ik trek me ook geen bal aan wat anderen vinden en aangezien ik ook nog eens een denker ben, kan ik van iedereen op ieder moment weglopen, want ik heb daar totaal geen gevoel bij.
Ook het hebben van een resting bitch face en een death stare zorgt er wel voor dat mensen niet in mijn buurt durven te komen. Handig, want ik snap het merendeel van de mensen niet en de meeste boeien me ook echt voor geen meter, ik vind ze alleen maar lastig. Ik ben ook niet zo goed met tact en ontzettend direct en dat kunnen ook veel mensen niet aan.
Ik kom ook alleen het huis uit om iets te doen, afspraken waar mensen samenkomen en gaan ouwehoeren daar krijg ik de kriebels van en daar ga ik ook nooit op in.
Ik heb een vriendin die extravert is en als het 2 minuten stil is, dan gaat die mond open en komt er weer geluid uit, maakt niet uit waar het over gaat, maar die wordt helemaal onpasselijk van die stilte. Ik trek dat een uur of 2 en dan moet ik echt weg. Ik vind de wereld wat dat betreft zo vermoeiend.
Haha phoebe mijn moeder is precies hetzelfdz. Ze zegt ook regelmatig tegen me dat ik vooral moet doen waar ik zelf zin in heb. Ook het issue met mijn vriendin heb ik met haar besproken. Ze zei dat ik niet verantwoordelijk voor haar geluk ben en moet doen waar ik me goed bij voel. Het is immers mijn leven.
Is je moeder ISTP'er net als ik, want ik trek me ook geen bal aan wat anderen vinden en aangezien ik ook nog eens een denker ben, kan ik van iedereen op ieder moment weglopen, want ik heb daar totaal geen gevoel bij.
Ook het hebben van een resting bitch face en een death stare zorgt er wel voor dat mensen niet in mijn buurt durven te komen. Handig, want ik snap het merendeel van de mensen niet en de meeste boeien me ook echt voor geen meter, ik vind ze alleen maar lastig. Ik ben ook niet zo goed met tact en ontzettend direct en dat kunnen ook veel mensen niet aan.
Ik kom ook alleen het huis uit om iets te doen, afspraken waar mensen samenkomen en gaan ouwehoeren daar krijg ik de kriebels van en daar ga ik ook nooit op in.
Ik heb een vriendin die extravert is en als het 2 minuten stil is, dan gaat die mond open en komt er weer geluid uit, maakt niet uit waar het over gaat, maar die wordt helemaal onpasselijk van die stilte. Ik trek dat een uur of 2 en dan moet ik echt weg. Ik vind de wereld wat dat betreft zo vermoeiend.
woensdag 19 augustus 2015 om 09:10

woensdag 19 augustus 2015 om 09:24
quote:mick87 schreef op 18 augustus 2015 @ 13:45:
Haha phoebe mijn moeder is precies hetzelfdz. Ze zegt ook regelmatig tegen me dat ik vooral moet doen waar ik zelf zin in heb. Ook het issue met mijn vriendin heb ik met haar besproken. Ze zei dat ik niet verantwoordelijk voor haar geluk ben en moet doen waar ik me goed bij voel. Het is immers mijn leven.
Hihi zouden we dezelfde moeder hebben ...
Mijn moeder zegt altijd dat ik bij mezelf moet blijven, en inderdaad moet
doen waar ik blij van word, wat anderen ook zeggen...
Haha phoebe mijn moeder is precies hetzelfdz. Ze zegt ook regelmatig tegen me dat ik vooral moet doen waar ik zelf zin in heb. Ook het issue met mijn vriendin heb ik met haar besproken. Ze zei dat ik niet verantwoordelijk voor haar geluk ben en moet doen waar ik me goed bij voel. Het is immers mijn leven.
Hihi zouden we dezelfde moeder hebben ...
Mijn moeder zegt altijd dat ik bij mezelf moet blijven, en inderdaad moet
doen waar ik blij van word, wat anderen ook zeggen...
woensdag 19 augustus 2015 om 09:50
quote:mick87 schreef op 13 augustus 2015 @ 21:43:
toch denk ik dan wel: ben ik wel normaal? Op mijn werk geniet ik echt van de sociale contacten. En mensen vinden me.vaak spontaan en gezellig. Toch vind ik niks zo lekker als alleen zijn.
Fijn juist! Dan heb je het beste van twee werelden. Ik ben ook zo. Ik geniet ontzettend van feestjes en gesprekken maar wordt nog blijer van een avondje alleen. Snap eigenlijk niet waarom ik daar zo van geniet maar bedenk altijd maar dat ik dat 1000 x liever heb als niet alleen kunnen zijn. Dat zie je bij zoveel mensen, die plannen elk vrij moment angstvallig vol met sociale contacten want o jee, je zou maar eens alleen thuis zitten! Zielig vind ik dat.
Ik had op de middelbare school een vriendin die nog geeneens even alleen naar de wc ging. Het was altijd "ga je mee?"
Met haar en een andere vriendin vormde ik een groepje van 3. Als we ergens wat gingen eten, was ik altijd degene die alleen zat aan de ene kant van de tafel, met schoolreisjes met overnachting gingen zij samen in het tweepersoonsbed en zij zaten ook naast elkaar in de klas, ik alleen. Niet omdat zij meer met elkaar hadden dan met mij, maar dat ging gewoon vanzelf zo. Ineens viel me toen op dat ik blijkbaar een van de weinigen ben die het niet erg vind om dingen alleen te doen.
toch denk ik dan wel: ben ik wel normaal? Op mijn werk geniet ik echt van de sociale contacten. En mensen vinden me.vaak spontaan en gezellig. Toch vind ik niks zo lekker als alleen zijn.
Fijn juist! Dan heb je het beste van twee werelden. Ik ben ook zo. Ik geniet ontzettend van feestjes en gesprekken maar wordt nog blijer van een avondje alleen. Snap eigenlijk niet waarom ik daar zo van geniet maar bedenk altijd maar dat ik dat 1000 x liever heb als niet alleen kunnen zijn. Dat zie je bij zoveel mensen, die plannen elk vrij moment angstvallig vol met sociale contacten want o jee, je zou maar eens alleen thuis zitten! Zielig vind ik dat.
Ik had op de middelbare school een vriendin die nog geeneens even alleen naar de wc ging. Het was altijd "ga je mee?"
Met haar en een andere vriendin vormde ik een groepje van 3. Als we ergens wat gingen eten, was ik altijd degene die alleen zat aan de ene kant van de tafel, met schoolreisjes met overnachting gingen zij samen in het tweepersoonsbed en zij zaten ook naast elkaar in de klas, ik alleen. Niet omdat zij meer met elkaar hadden dan met mij, maar dat ging gewoon vanzelf zo. Ineens viel me toen op dat ik blijkbaar een van de weinigen ben die het niet erg vind om dingen alleen te doen.
.
woensdag 19 augustus 2015 om 11:10
Ik ging gisteren weer voor het eerst werken, na een vakantie van twee weken.
Er is altijd wel een collega met wie de geijkte dialoog plaatsvindt:
Collega: 'Zo, leuke vakantie gehad?'
Ik: 'Ja, heerlijk'.
Collega: 'Nog weggeweest?'
Ik: 'Nee'.
Collega: 'Niet?!'
Ik: 'Nee'.
Collega: 'Vind je dat niet jammer?'
Ik: 'Nee'.
En dan vraag ik natuurlijk voor mijn fatsoen of zíj nog weg is geweest.
Waarna ik een ellenlang verhaal krijg over hittegolven in Spanje en wat dies meer zij.
Ach, het hoort erbij hè.
Ik denk dat ik thuiswerk ga doen
Er is altijd wel een collega met wie de geijkte dialoog plaatsvindt:
Collega: 'Zo, leuke vakantie gehad?'
Ik: 'Ja, heerlijk'.
Collega: 'Nog weggeweest?'
Ik: 'Nee'.
Collega: 'Niet?!'
Ik: 'Nee'.
Collega: 'Vind je dat niet jammer?'
Ik: 'Nee'.
En dan vraag ik natuurlijk voor mijn fatsoen of zíj nog weg is geweest.
Waarna ik een ellenlang verhaal krijg over hittegolven in Spanje en wat dies meer zij.
Ach, het hoort erbij hè.
Ik denk dat ik thuiswerk ga doen
You don't have to fit into the format