Psyche
alle pijlers
Meer mensen die graag op zichzelf zijn?
zaterdag 6 juni 2015 om 12:47
Hoi allemaal,
Ik wilde even iets voorleggen aan jullie, waar ik regelmatig over nadenk. Ik ben eigenlijk m'n hele leven al een beetje een einzelgänger. Ik ben graag p mezelf, en vind het bijvoorbeeld heerlijk om na een drukke werkweek een avond gewoon thuis te zijn. Heb wel genoeg vrienden en kennissen, en ook een grote familie, maar geen vriend. In het weekend ga ik meestal een avond iets doen met vrienden (of een dagje weg ofzo) en dan de andere avond het liefst thuis (wel op die dag vaak even langs familie of zelf erop uit om te winkelen/boodschappen etc.) Doordeweeks heb ik een drukke baan, met nog 1 avond vergadering /bijeenkomst van het vrijwilligerswerk wat ik doe, en 1 avond repeteren met het kamerkoor waar ik op zit.
Eigenlijk ben ik heel gelukkig op deze manier, maar soms bekruipt me het gevoel dat ik niet normaal ben. Sommige collega's proppen 6 afspraken in het weekend en vliegen van de ene naar de andere activiteit, ook op doordeweekse avonden. Ook ben ik dus nog vrijgezel (23 jaar). Wel meerdere korte relaties gehad en gedate, maar op het moment heb ik eigenlijk het idee dat ik (nog??) geen behoefte aan een relatie heb. Net of ik er geen ruimte voor heb in m'n hoofd.
Zijn er meer mensen die dit hebben? Soms maak ik me wel zorgen; in de toekomst zou ik toch graag een gezin willen. ERgens lijkt het me dus toch wel fijn. Zijn er einzelgängers die toch een partner hebben? Als ik op dit moment denk aan een vriend hebben, denk ik vooral aan nog meer verplichtingen.
Overigens ben ik over het algemeen een heel positief iemand die heel sociaal overkomt (en ook wel is ), maar echt bijkomen doe ik dus pas als ik even lekker op mezelf kan zijn. Ben benieuwd of er hier meerdere einzelgängers schuilen.
Ik wilde even iets voorleggen aan jullie, waar ik regelmatig over nadenk. Ik ben eigenlijk m'n hele leven al een beetje een einzelgänger. Ik ben graag p mezelf, en vind het bijvoorbeeld heerlijk om na een drukke werkweek een avond gewoon thuis te zijn. Heb wel genoeg vrienden en kennissen, en ook een grote familie, maar geen vriend. In het weekend ga ik meestal een avond iets doen met vrienden (of een dagje weg ofzo) en dan de andere avond het liefst thuis (wel op die dag vaak even langs familie of zelf erop uit om te winkelen/boodschappen etc.) Doordeweeks heb ik een drukke baan, met nog 1 avond vergadering /bijeenkomst van het vrijwilligerswerk wat ik doe, en 1 avond repeteren met het kamerkoor waar ik op zit.
Eigenlijk ben ik heel gelukkig op deze manier, maar soms bekruipt me het gevoel dat ik niet normaal ben. Sommige collega's proppen 6 afspraken in het weekend en vliegen van de ene naar de andere activiteit, ook op doordeweekse avonden. Ook ben ik dus nog vrijgezel (23 jaar). Wel meerdere korte relaties gehad en gedate, maar op het moment heb ik eigenlijk het idee dat ik (nog??) geen behoefte aan een relatie heb. Net of ik er geen ruimte voor heb in m'n hoofd.
Zijn er meer mensen die dit hebben? Soms maak ik me wel zorgen; in de toekomst zou ik toch graag een gezin willen. ERgens lijkt het me dus toch wel fijn. Zijn er einzelgängers die toch een partner hebben? Als ik op dit moment denk aan een vriend hebben, denk ik vooral aan nog meer verplichtingen.
Overigens ben ik over het algemeen een heel positief iemand die heel sociaal overkomt (en ook wel is ), maar echt bijkomen doe ik dus pas als ik even lekker op mezelf kan zijn. Ben benieuwd of er hier meerdere einzelgängers schuilen.
woensdag 26 april 2017 om 08:50
quote:Dina80 schreef op 25 april 2017 @ 16:19:
Mag ik even mijn ongenuanceerde frustratie uiten? Zo nee, doe ik het lekker toch, dan is dat gelijk een oefening in me laten horen.
Ook hier aan complimenten geen gebrek, mensen reageren vaak vriendelijk en openhartig op me. Ik ben zo lief, ik ben zo sympathiek, ik heb zo’n mooie glimlach. Everybody loves Dina. Ook hoor ik vaak dat ik zo goed kan luisteren. Ja, ik kan inderdaad heel goed luisteren, want ik heb namelijk mijn hele leven volop de kans gehad om die vaardigheid tot in de puntjes te ontwikkelen aangezien iedereen altijd zijn verhalen aan me vertelt. Op zich vaak best interessant hoor, ik hou van verhalen, maar wie luistert er naar mijn verhaal? Wie ziet me zoals ik echt ben? Ik ben namelijk meer dan een lieve, sympathieke goede luisteraar met een mooie glimlach. Ik heb ook mijn eigen talenten, angsten, passies, pijn, tekortkomingen en verhalen. Ik heb ook weleens advies nodig, of een arm om me heen of gewoon dat iemand blij voor me is.En hoe komt het dat jij bij niemand terecht kan? Wijzen mensen je af, of denken ze: die red zich wel? Of durf je niet hulp te vragen?
Mag ik even mijn ongenuanceerde frustratie uiten? Zo nee, doe ik het lekker toch, dan is dat gelijk een oefening in me laten horen.
Ook hier aan complimenten geen gebrek, mensen reageren vaak vriendelijk en openhartig op me. Ik ben zo lief, ik ben zo sympathiek, ik heb zo’n mooie glimlach. Everybody loves Dina. Ook hoor ik vaak dat ik zo goed kan luisteren. Ja, ik kan inderdaad heel goed luisteren, want ik heb namelijk mijn hele leven volop de kans gehad om die vaardigheid tot in de puntjes te ontwikkelen aangezien iedereen altijd zijn verhalen aan me vertelt. Op zich vaak best interessant hoor, ik hou van verhalen, maar wie luistert er naar mijn verhaal? Wie ziet me zoals ik echt ben? Ik ben namelijk meer dan een lieve, sympathieke goede luisteraar met een mooie glimlach. Ik heb ook mijn eigen talenten, angsten, passies, pijn, tekortkomingen en verhalen. Ik heb ook weleens advies nodig, of een arm om me heen of gewoon dat iemand blij voor me is.En hoe komt het dat jij bij niemand terecht kan? Wijzen mensen je af, of denken ze: die red zich wel? Of durf je niet hulp te vragen?
woensdag 26 april 2017 om 11:51
Ik denk dat ik niet zoveel laat zien, dat mensen al vlug denken dat ik me wel red. Maar ik ga niet in een modus hangen van ‘oneerlijk’ en ben hier actief mee bezig. Gisterenavond zat ik nog helemaal in de sfeer van dit topic, dat ik overdag had zitten lezen, en toen heb ik op mijn werk tegen iemand iets over mezelf verteld. Over iets waar ik mee zit, en me graag over wilde uiten. Niet een lang verhaal, maar gewoon kort, en ze reageerde er goed op. Het was helemaal geen lang gesprek, maar dat hoeft voor mij ook helemaal niet. Gewoon even kort een paar oprechte woorden van steun, en ik voelde me eerlijk gezegd de rest van de avond al veel beter. Ik was ook best wel trots op mezelf dat ik dit gedaan had, omdat het voor mij echt niet makkelijk is om me te laten horen.
En nog bedankt voor de hug, dat waardeer ik echt en zo’n gebaar kan echt verschil maken, ook al is het ‘maar’ online.
En nog bedankt voor de hug, dat waardeer ik echt en zo’n gebaar kan echt verschil maken, ook al is het ‘maar’ online.
woensdag 26 april 2017 om 13:25
Interessant om te zien dat meerdere mensen het afstemmen op karakter en stemming van de ander herkennen. Bij mij gaat dat inderdaad ook helemaal automatisch. Afsluiten helpt dan, maar daardoor kom je soms dan weer verlegen of ongeïnteresseerd over in de ogen van andere (veel extravertere?) mensen. Jammer, maar toch belangrijk om te blijven doen. Goed voor jezelf zorgen is ook nodig. Herkenbaar wat Dina zegt, dat je er zelf bijna bij vervaagt.
Kwebbeltje, goed jij nu leerwerkplek hebt gevonden waar ze rekening houden met wat je wel en niet (aan)kan. Klinkt heel fijn! Ook herkenbaar hoe je tijd alleen plant, rondom het afspreken met mensen. Zo heb je er zelf vast meer plezier in dat je achter elkaar sociale afspraken hebt staan.
Goed dat je wat van jezelf hebt laten zien Dina en gelukkig kreeg je een fijne reactie. Een beetje steun heeft iedereen soms nodig!!
Kwebbeltje, goed jij nu leerwerkplek hebt gevonden waar ze rekening houden met wat je wel en niet (aan)kan. Klinkt heel fijn! Ook herkenbaar hoe je tijd alleen plant, rondom het afspreken met mensen. Zo heb je er zelf vast meer plezier in dat je achter elkaar sociale afspraken hebt staan.
Goed dat je wat van jezelf hebt laten zien Dina en gelukkig kreeg je een fijne reactie. Een beetje steun heeft iedereen soms nodig!!
woensdag 26 april 2017 om 17:14
quote:Dina80 schreef op 26 april 2017 @ 11:51:
Ik denk dat ik niet zoveel laat zien, dat mensen al vlug denken dat ik me wel red. Maar ik ga niet in een modus hangen van ‘oneerlijk’ en ben hier actief mee bezig. Gisterenavond zat ik nog helemaal in de sfeer van dit topic, dat ik overdag had zitten lezen, en toen heb ik op mijn werk tegen iemand iets over mezelf verteld. Over iets waar ik mee zit, en me graag over wilde uiten. Niet een lang verhaal, maar gewoon kort, en ze reageerde er goed op. Het was helemaal geen lang gesprek, maar dat hoeft voor mij ook helemaal niet. Gewoon even kort een paar oprechte woorden van steun, en ik voelde me eerlijk gezegd de rest van de avond al veel beter. Ik was ook best wel trots op mezelf dat ik dit gedaan had, omdat het voor mij echt niet makkelijk is om me te laten horen.
En nog bedankt voor de hug, dat waardeer ik echt en zo’n gebaar kan echt verschil maken, ook al is het ‘maar’ online.En je zal helemaal verbaasd staan als die ander daar ineens op terugkomt en informeert hoe het nu met je gaat. Goede kans dat je iets opengebroken hebt.
Ik denk dat ik niet zoveel laat zien, dat mensen al vlug denken dat ik me wel red. Maar ik ga niet in een modus hangen van ‘oneerlijk’ en ben hier actief mee bezig. Gisterenavond zat ik nog helemaal in de sfeer van dit topic, dat ik overdag had zitten lezen, en toen heb ik op mijn werk tegen iemand iets over mezelf verteld. Over iets waar ik mee zit, en me graag over wilde uiten. Niet een lang verhaal, maar gewoon kort, en ze reageerde er goed op. Het was helemaal geen lang gesprek, maar dat hoeft voor mij ook helemaal niet. Gewoon even kort een paar oprechte woorden van steun, en ik voelde me eerlijk gezegd de rest van de avond al veel beter. Ik was ook best wel trots op mezelf dat ik dit gedaan had, omdat het voor mij echt niet makkelijk is om me te laten horen.
En nog bedankt voor de hug, dat waardeer ik echt en zo’n gebaar kan echt verschil maken, ook al is het ‘maar’ online.En je zal helemaal verbaasd staan als die ander daar ineens op terugkomt en informeert hoe het nu met je gaat. Goede kans dat je iets opengebroken hebt.
woensdag 26 april 2017 om 18:17
Herken me heel erg in jou Dina.
Wat betreft stemmingen, ik weet soms niet goed of ik dingen goed aanvoel, of ik dat ik dingen invul...
Ik zit momenteel even niet zo lekker in mijn vel en dan gaan mijn voelsprieten heel erg openstaan en heb ik moeite om bij mezelf te blijven.
Ik heb sinds kort een nieuwe baan en daar werkt een meisje en ik heb dus heel sterk het gevoel dat zij mij niet mag.... Maar het kan ook zijn dat ik dingen zie die er niet zijn en zij misschien wel tegen iedereen zo doet. Ze kan heel kortaf en afstandelijk doen. Of ze zit zelf misschien niet lekker in haar vel, ik betrek het soms op mezelf.
Het erge van alles is dat ik het mezelf dus best wel aantrek, en in tijden dat ik beter in mijn vel zit kan ik dat beter loslaten en denken: 'Tja,boeiend als ze me niet mag, ik hoef niet door iedereen aardig gevonden te worden' maar nu blijft het meer hangen...
Wat betreft stemmingen, ik weet soms niet goed of ik dingen goed aanvoel, of ik dat ik dingen invul...
Ik zit momenteel even niet zo lekker in mijn vel en dan gaan mijn voelsprieten heel erg openstaan en heb ik moeite om bij mezelf te blijven.
Ik heb sinds kort een nieuwe baan en daar werkt een meisje en ik heb dus heel sterk het gevoel dat zij mij niet mag.... Maar het kan ook zijn dat ik dingen zie die er niet zijn en zij misschien wel tegen iedereen zo doet. Ze kan heel kortaf en afstandelijk doen. Of ze zit zelf misschien niet lekker in haar vel, ik betrek het soms op mezelf.
Het erge van alles is dat ik het mezelf dus best wel aantrek, en in tijden dat ik beter in mijn vel zit kan ik dat beter loslaten en denken: 'Tja,boeiend als ze me niet mag, ik hoef niet door iedereen aardig gevonden te worden' maar nu blijft het meer hangen...
woensdag 26 april 2017 om 18:26
Ik heb wel het gevoel iets opengebroken te hebben, al was het alleen al in mezelf. Mijn plan is om nu door te pakken. Niet dat ik volledig verander of me constant ga uiten, maar wel dat ik wat vaker mezelf laat zien.
En wat yesss zegt; soms kan je dingen inderdaad ook als het ware TE goed aanvoelen, waardoor je te gevoelig bent voor stemmingen, en het te snel op jezelf betrekt. Als ik dit bij mezelf merk, dan probeer ik er bewust op te letten of iemand tegen 'iedereen' zo doet, of alleen tegen mij. Dus misschien kan je bij dat meisje op je werk daar ook eens op letten? Maar probeer er niet teveel mee bezig te zijn, en hou het bij jezelf. Als jij gewoon vriendelijk bent en blijft, dan hoef je niet aan jezelf te twijfelen.
En wat yesss zegt; soms kan je dingen inderdaad ook als het ware TE goed aanvoelen, waardoor je te gevoelig bent voor stemmingen, en het te snel op jezelf betrekt. Als ik dit bij mezelf merk, dan probeer ik er bewust op te letten of iemand tegen 'iedereen' zo doet, of alleen tegen mij. Dus misschien kan je bij dat meisje op je werk daar ook eens op letten? Maar probeer er niet teveel mee bezig te zijn, en hou het bij jezelf. Als jij gewoon vriendelijk bent en blijft, dan hoef je niet aan jezelf te twijfelen.
woensdag 26 april 2017 om 18:34
Dat is wel een goed idee Dina, ik zal er eens op letten. Ja ik doe gewoon aardig, maar ik moet daarin niet doorslaan en wel mezelf blijven, ik ga soms wat op mijn tenen lopen als ik zoiets voel... Niet dat ik heel overdreven aardig ga doen, maar ik merk wel dat het me beïnvloed en ik me dan dus toch anders op ga stellen en dat wil ik dus niet. Wil het meer bij de ander kunnen laten.
woensdag 26 april 2017 om 19:00
Het kan ook best interessant en leuk zijn om vriendelijkheid als 'wapen' te gebruiken. Ik heb op mijn werk ook zo iemand die regelmatig nors tegen me doet, maar ik blijf gewoon vriendelijk groeten en normaal doen.
Een keer bemoeide ze zich op een ongeduldige manier met iets waar ik mee bezig ben, zo van 'nee, dat moet zo en zo' en rukte de boel half uit mijn handen. En toen bleef ik gewoon rustig, maar niet onderdanig, gewoon vriendelijk en zei: 'Oh bedankt, dat wist ik niet, bedankt dat je het me hebt laten zien.'
Een keer bemoeide ze zich op een ongeduldige manier met iets waar ik mee bezig ben, zo van 'nee, dat moet zo en zo' en rukte de boel half uit mijn handen. En toen bleef ik gewoon rustig, maar niet onderdanig, gewoon vriendelijk en zei: 'Oh bedankt, dat wist ik niet, bedankt dat je het me hebt laten zien.'
woensdag 26 april 2017 om 19:11
quote:Dina80 schreef op 25 april 2017 @ 16:19:
Mag ik even mijn ongenuanceerde frustratie uiten? Zo nee, doe ik het lekker toch, dan is dat gelijk een oefening in me laten horen.
Ook hier aan complimenten geen gebrek, mensen reageren vaak vriendelijk en openhartig op me. Ik ben zo lief, ik ben zo sympathiek, ik heb zo’n mooie glimlach. Everybody loves Dina. Ook hoor ik vaak dat ik zo goed kan luisteren. Ja, ik kan inderdaad heel goed luisteren, want ik heb namelijk mijn hele leven volop de kans gehad om die vaardigheid tot in de puntjes te ontwikkelen aangezien iedereen altijd zijn verhalen aan me vertelt. Op zich vaak best interessant hoor, ik hou van verhalen, maar wie luistert er naar mijn verhaal? Wie ziet me zoals ik echt ben? Ik ben namelijk meer dan een lieve, sympathieke goede luisteraar met een mooie glimlach. Ik heb ook mijn eigen talenten, angsten, passies, pijn, tekortkomingen en verhalen. Ik heb ook weleens advies nodig, of een arm om me heen of gewoon dat iemand blij voor me is.Heel herkenbaar maar uiteindelijk doen we het zelf. Ik had het over iets soortgelijks een keer met een bekende dat niemand luistert naar hoe het met mij is en dat ik altijd het luisterend oor ben voor anderen. Voorbeeld, iemand vraagt aan mij, hoe gaat het, ik antwoord goed en het gesprek is daarmee klaar, tot betreffende collega aangaf, als je zou antwoorden met bijv de tegenvraag wil je het echt weten dan opent dat meer een opening voor een gesprek en geeft jou meer de gelegenheid om meer in detail op jouw eigen verhaal in te gaan.
Mag ik even mijn ongenuanceerde frustratie uiten? Zo nee, doe ik het lekker toch, dan is dat gelijk een oefening in me laten horen.
Ook hier aan complimenten geen gebrek, mensen reageren vaak vriendelijk en openhartig op me. Ik ben zo lief, ik ben zo sympathiek, ik heb zo’n mooie glimlach. Everybody loves Dina. Ook hoor ik vaak dat ik zo goed kan luisteren. Ja, ik kan inderdaad heel goed luisteren, want ik heb namelijk mijn hele leven volop de kans gehad om die vaardigheid tot in de puntjes te ontwikkelen aangezien iedereen altijd zijn verhalen aan me vertelt. Op zich vaak best interessant hoor, ik hou van verhalen, maar wie luistert er naar mijn verhaal? Wie ziet me zoals ik echt ben? Ik ben namelijk meer dan een lieve, sympathieke goede luisteraar met een mooie glimlach. Ik heb ook mijn eigen talenten, angsten, passies, pijn, tekortkomingen en verhalen. Ik heb ook weleens advies nodig, of een arm om me heen of gewoon dat iemand blij voor me is.Heel herkenbaar maar uiteindelijk doen we het zelf. Ik had het over iets soortgelijks een keer met een bekende dat niemand luistert naar hoe het met mij is en dat ik altijd het luisterend oor ben voor anderen. Voorbeeld, iemand vraagt aan mij, hoe gaat het, ik antwoord goed en het gesprek is daarmee klaar, tot betreffende collega aangaf, als je zou antwoorden met bijv de tegenvraag wil je het echt weten dan opent dat meer een opening voor een gesprek en geeft jou meer de gelegenheid om meer in detail op jouw eigen verhaal in te gaan.
woensdag 26 april 2017 om 20:19
We doen het inderdaad in principe zelf. Het is ook een combinatie van factoren, denk ik. Maar het ligt in ieder geval bij ons om het te veranderen.
Het is goed wat je collega aangaf; met bepaalde antwoorden of tegenvragen kun je inderdaad een situatie creëren waarin wat meer ruimte is om zelf ook wat te vertellen.
Het is goed wat je collega aangaf; met bepaalde antwoorden of tegenvragen kun je inderdaad een situatie creëren waarin wat meer ruimte is om zelf ook wat te vertellen.
woensdag 26 april 2017 om 20:37
Als je bang of onzeker bent of anderen wel goed op je zullen reageren, ga je je meer focussen op die anderen. Dus dan zal je een sfeer beter kunnen interpreteren, omdat je mensen beter leest. Het is bewezen zelfs dat mensen die eenzaam of meer alleen zijn beter scoren bij het lezen van emoties op gezichten.
donderdag 27 april 2017 om 11:15
quote:Fifi123 schreef op 26 april 2017 @ 18:03:
[...]
Oké.Troost je, ik voel ook totaal geen groepsspanningen en emoties. Ik zie vaak aan gezichten dat er iets gebeurd is, maar ik voel het niet. Ik moet dan ook opletten dat ik niet met grappen of opmerkingen een gevoelige/verkeerde snaar raak. Gevolg van een onderontwikkeld extravert voelen.
[...]
Oké.Troost je, ik voel ook totaal geen groepsspanningen en emoties. Ik zie vaak aan gezichten dat er iets gebeurd is, maar ik voel het niet. Ik moet dan ook opletten dat ik niet met grappen of opmerkingen een gevoelige/verkeerde snaar raak. Gevolg van een onderontwikkeld extravert voelen.
donderdag 27 april 2017 om 11:35
Grappig. Ik zie juist erg vaak hoe mensen zich voelen, met name in een groep om dat je dan een context hebt. Stel je hebt 4 mensen waar van er 3 dicht bij elkaar zitten en lachen en in elkaar de ogen kijkt, en eentje heeft een grotere afstand en lacht minder, dan interpreteer ik dat (over een bepaalde lengte van tijd) als dat die persoon het minder naar zijn zin heeft, bij voorbeeld. Ook aan lichaamstaal zie ik een heleboel en het ontgaat me nooit.
Let wel ik vóel het niet, maar het is een educated guess (en daar ben ik erg goed in), gebaseerd op kans dichtheid (er zijn maar een beperkt aantal mogelijkheden in feite, als in Schrödinger vergelijking voor laagste energie niveau <<nerd kicking in). Het is een abstract instinct die heel goed kan door gaan voor het leken oog als zijnde hoog sensitief of hoog EQ (<< geloof ik niet in hoor).
Anders om lezen mensen mij altijd verkeerd. Echt altijd. Soms sta ik er versteld van hoe iemand er zo fantastisch naast kan zitten. Dan karakteriseren ze mij als zijnde eigenschap x, of persoonlijkheid y, en dat is dan precies helemaal mis. Raar.
Let wel ik vóel het niet, maar het is een educated guess (en daar ben ik erg goed in), gebaseerd op kans dichtheid (er zijn maar een beperkt aantal mogelijkheden in feite, als in Schrödinger vergelijking voor laagste energie niveau <<nerd kicking in). Het is een abstract instinct die heel goed kan door gaan voor het leken oog als zijnde hoog sensitief of hoog EQ (<< geloof ik niet in hoor).
Anders om lezen mensen mij altijd verkeerd. Echt altijd. Soms sta ik er versteld van hoe iemand er zo fantastisch naast kan zitten. Dan karakteriseren ze mij als zijnde eigenschap x, of persoonlijkheid y, en dat is dan precies helemaal mis. Raar.
donderdag 27 april 2017 om 12:18
Dat laatste herken ik heel erg Strikjemetstippels, mensen schatten mij ook vaak verkeerd in ... Ik heb door de jaren heen zoveel verschillende dingen gehoord, de één vind mij op het eerste gezicht bitchy overkomen, de ander vind me te lief(wat ik echt zwaar irritant vind) sommigen vinden mij onzeker overkomen, de ander vind me juist heel sterk en krachtig.
yesss wijzigde dit bericht op 08-08-2017 10:58
51.15% gewijzigd
donderdag 27 april 2017 om 12:33
quote:yesss schreef op 27 april 2017 @ 12:18:
Dat laatste herken ik heel erg Strikjemetstippels, mensen schatten mij ook vaak verkeerd in ... Ik heb door de jaren heen zoveel verschillende dingen gehoord, de één vind mij op het eerste gezicht bitchy overkomen, de ander vind me te lief(wat ik echt zwaar irritant vind) sommigen vinden mij onzeker overkomen, de ander vind me juist heel sterk en krachtig.
Sowieso vind ik het altijd heeeeel irritant als mensen je denken te kennen na een paar ontmoetingen en gaan zeggen hoe ze denken dat je bent.
Een ex van mij vond mij een rock type en dat klopt, ik houd van rock muziek.
Nee ik zie er niet uit als een gothic maar ik ben wel een bepaald type. Terwijl een oud collega een keer in lachen uitbarstte toen ik vertelde dat ik van rock houd. 'Rock jij???? Had ik echt niet van jou verwacht' zij vond mij ook altijd heel schattig, ze praatte ook altijd op een hele lieflijke toon tegen mij
Terwijl ik van mannen weer heel andere dingen hoor, die zien mij juist als sexy, stoer en krachtig. Het zijn vaak bepaalde types die mij gewoon niet begrijpen ofzo en daar klikt het dan ook niet mee.Ha ha ja, dat hoor ik ook vaak 'huh dat vind ik zooo niets voor jou!' en dan denk ik 'nou dat is zó iets voor mij, dat je mij echt 100% mis hebt begrepen.' Ik heb ooit eens gehoord van iemand die mij echt een type vond voor een leiding gevende functie. Echt, ik bezit totaal geen leiderskwaliteiten, ook geen volgerskwaliteiten, ik ben juist iemand die in een kleine niche haar eigen shit helemaal alleen doet. Ik zou niemand kunnen aan sturen, zelfs niet de hond van de buren bij wijze van spreken, en het interesseert me echt ook 0,0. Of mensen die mij als 'zeker van zich zelf' typeren, dat is ook weer totaal niet het geval. Ik twijfel juist altijd aan alles. En dan nog mensen die mij typeren als huismusje die niets van de wereld heeft gezien, ook weer precies om gekeerd. Eigenlijk best raar allemaal, want volgens mij moet je echt je best doen om zulke foute conclusies te trekken. Ik geef daar geen aanleiding voor iig.
Dat laatste herken ik heel erg Strikjemetstippels, mensen schatten mij ook vaak verkeerd in ... Ik heb door de jaren heen zoveel verschillende dingen gehoord, de één vind mij op het eerste gezicht bitchy overkomen, de ander vind me te lief(wat ik echt zwaar irritant vind) sommigen vinden mij onzeker overkomen, de ander vind me juist heel sterk en krachtig.
Sowieso vind ik het altijd heeeeel irritant als mensen je denken te kennen na een paar ontmoetingen en gaan zeggen hoe ze denken dat je bent.
Een ex van mij vond mij een rock type en dat klopt, ik houd van rock muziek.
Nee ik zie er niet uit als een gothic maar ik ben wel een bepaald type. Terwijl een oud collega een keer in lachen uitbarstte toen ik vertelde dat ik van rock houd. 'Rock jij???? Had ik echt niet van jou verwacht' zij vond mij ook altijd heel schattig, ze praatte ook altijd op een hele lieflijke toon tegen mij
Terwijl ik van mannen weer heel andere dingen hoor, die zien mij juist als sexy, stoer en krachtig. Het zijn vaak bepaalde types die mij gewoon niet begrijpen ofzo en daar klikt het dan ook niet mee.Ha ha ja, dat hoor ik ook vaak 'huh dat vind ik zooo niets voor jou!' en dan denk ik 'nou dat is zó iets voor mij, dat je mij echt 100% mis hebt begrepen.' Ik heb ooit eens gehoord van iemand die mij echt een type vond voor een leiding gevende functie. Echt, ik bezit totaal geen leiderskwaliteiten, ook geen volgerskwaliteiten, ik ben juist iemand die in een kleine niche haar eigen shit helemaal alleen doet. Ik zou niemand kunnen aan sturen, zelfs niet de hond van de buren bij wijze van spreken, en het interesseert me echt ook 0,0. Of mensen die mij als 'zeker van zich zelf' typeren, dat is ook weer totaal niet het geval. Ik twijfel juist altijd aan alles. En dan nog mensen die mij typeren als huismusje die niets van de wereld heeft gezien, ook weer precies om gekeerd. Eigenlijk best raar allemaal, want volgens mij moet je echt je best doen om zulke foute conclusies te trekken. Ik geef daar geen aanleiding voor iig.
donderdag 27 april 2017 om 14:20
O, maar dat herken ik dan weer wel, dat mensen heel verbaasd reageren op dingen die ik zeg of doe.
Stille wateren hebben diepe gronden, die uitspraak heb ik al zó vaak voorbij horen komen.
Ook dat ik in een één op één gesprek soms juist wel heel goed uit de verf kom. Ik vind het dan soms toch wel leuk dat mensen op die manier een beetje een ander (beter) beeld van me krijgen.
Stille wateren hebben diepe gronden, die uitspraak heb ik al zó vaak voorbij horen komen.
Ook dat ik in een één op één gesprek soms juist wel heel goed uit de verf kom. Ik vind het dan soms toch wel leuk dat mensen op die manier een beetje een ander (beter) beeld van me krijgen.
donderdag 27 april 2017 om 20:21
Ja het is bij mij ook heel bepalend in wat voor gezelschap ik ben, ik ben bij een vriend van mij altijd heel outgoing en grappig, echt mezelf, enthousiast en soms ook best druk.
Maar bij een vriendin ben ik weer heel anders, zij is wat serieuzer dus dan ben ik ook wat rustiger en meer beheerst ofzo, het voelt ook zo raar om dan ineens over de bank te rollen van het lachen daar is dan de sfeer ook niet naar. Maar ik kan me voorstellen dat zij me dus als een rustig persoon ziet, terwijl ik dat bij andere mensen weer helemaal niet ben.
Maar bij een vriendin ben ik weer heel anders, zij is wat serieuzer dus dan ben ik ook wat rustiger en meer beheerst ofzo, het voelt ook zo raar om dan ineens over de bank te rollen van het lachen daar is dan de sfeer ook niet naar. Maar ik kan me voorstellen dat zij me dus als een rustig persoon ziet, terwijl ik dat bij andere mensen weer helemaal niet ben.
donderdag 27 april 2017 om 20:23
quote:Fifi123 schreef op 27 april 2017 @ 14:20:
O, maar dat herken ik dan weer wel, dat mensen heel verbaasd reageren op dingen die ik zeg of doe.
Stille wateren hebben diepe gronden, die uitspraak heb ik al zó vaak voorbij horen komen.
Ook dat ik in een één op één gesprek soms juist wel heel goed uit de verf kom. Ik vind het dan soms toch wel leuk dat mensen op die manier een beetje een ander (beter) beeld van me krijgen.Één op één kom ik ook beter uit de verf, mits het goed gezelschap is. In een groep verdwijn ik eerder wat op de achtergrond.
O, maar dat herken ik dan weer wel, dat mensen heel verbaasd reageren op dingen die ik zeg of doe.
Stille wateren hebben diepe gronden, die uitspraak heb ik al zó vaak voorbij horen komen.
Ook dat ik in een één op één gesprek soms juist wel heel goed uit de verf kom. Ik vind het dan soms toch wel leuk dat mensen op die manier een beetje een ander (beter) beeld van me krijgen.Één op één kom ik ook beter uit de verf, mits het goed gezelschap is. In een groep verdwijn ik eerder wat op de achtergrond.
