Mentaal uitgeput door ex met depressie

13-11-2017 14:23 14 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben op zoek naar lotgenoten. Vrouwen die dit herkennen, in het ware leven heb ik 1 vriendin die ook een man had met depressie, maar zij is er mentaal veel sterker eruitgekomen..
Het is haast onmogelijk om met hem afspraken te maken over onze dochter, (we zijn uit elkaar) maar ik kan ook geen empathie meer voor hem opbrengen. Het lijkt wel of alle vreugde en mededogen in mij gedoofd is door zijn enorme duisternis. En alle restjes eigenwaarde die ik had, en vertrouwen in mezelf als vrouw: Het is Op.
En ik gun mn dochtertje zó een stabiele, vrolijke vader!
Ik wil zo graag verhalen horen, van moeders die ook een depressieve partner hadden. Of hebben?? En hoe ze daarmee 'dealen...'?
Liefs
anoniem_358750 wijzigde dit bericht op 13-11-2017 14:32
35.34% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Commune?

Ik heb ervaring met een depressieve partner ja. Na jaren van opbeuren, pelptalk, in beweging proberen te krijgen en hopen dat hij beter werd hebben we de stekker eruit getrokken. Wat een verademing.
.
Alle reacties Link kopieren
houd het zakelijk. Maak duidelijke, zakelijke afspraken met hem
En besef je goed, dat hij je EX is, niet meer en niet minder
Een vriendin van mij heeft een ex met borderline. Sinds ze uit elkaar zijn gaat het echt beroerd met hem (opnames ed.) Het hele plan voor wat betreft de omgang had net zo goed niet gemaakt hoeven worden wat hij kan het niet volhouden.

Het beste wat je kan doen is je verwachtingen van hem bijstellen. Dat is namelijk iets wat je zelf in de hand hebt. En dat kan ik natuurlijk wel even makkelijk hier opschrijven, maar in de praktijk is het zo moeilijk voor haar. Ze probeert zijn rol gewoon maar te beperken tot af en toe een leuke dag of middag doorbrengen met zoon. Regelmaat of hulp met opvoeden zit er gewoon niet in bij hem. Misschien komt het ooit wel weer, maar voor nu lukt meer niet.

Je gunt je kind een stabiele vrolijke vader. Dat mag alleen verwacht alleen niet van ex dat hij dat ook zal worden. Blijkbaar kan hij dat gewoon niet. Dat kun je soms maar beter gewoon accepteren dan ertegen te vechten.

Ik zou dus geen duidelijke afspraken gaan maken als de kans mega groot is dat hij deze toch gaan schenden. Dat levert alleen maar ergernis op.
Alle reacties Link kopieren
sneeuwwitje80 schreef:
13-11-2017 14:37

Je gunt je kind een stabiele vrolijke vader. Dat mag alleen verwacht alleen niet van ex dat hij dat ook zal worden. Blijkbaar kan hij dat gewoon niet. Dat kun je soms maar beter gewoon accepteren dan ertegen te vechten.
juist, stel je verwachtingen bij. Als je een stabiele vrolijke vader voor je kind zocht, had je beter geen kind met deze man kunnen krijgen
Alle reacties Link kopieren
Ik zit er middenin, mijn man is depressief en nog wat meer.. Sinds de zwangerschap van m'n dochter is dit meer op de voorgrond komen te staan, na de bevalling nog wat meer en inmiddels is dochter 18maanden en ben ik 7weken geleden bevallen vande 2de.
Nee, zoon was niet gepland maar wel welkom. In januari/ februari ging het met man wat beter en 1x is genoeg om zwanger te worden..

Inmiddels is man begonnen met gesprekken bij de psychiater, diagnose gesteld en heeft hij 2emdr behandelingen gehad. Na dit is hij gestopt, dacht dat het klaar was maar niks is minder waar..

Je mag me pb-en, wil luever niet teveel in een topic kwijt.

Was je man al depressief toen jullue samen waren? Hoe was het verloop?
Je wil een vrolijke vader voor je dochter.
Als hij dat was of kon zijn, was je dan ook van hem gescheiden?

Oftewel: probeer je nu niet alsnóg te veranderen, wat tijdens je huwelijk niet te veranderen bleek?

(en inderdaad: verwachtingen bijstellen).
Alle reacties Link kopieren
Oh, commune is verdwenen?

Mijn kinderen hebben geen vrolijke, luchtige, actieve voetbalvader, ze hebben een tobber die af en toe in de keuken implodeert, waarvan ze het gezicht moeten aflezen hoe zijn pet staat, een vader waar gewoon zorgen voor al teveel voor is. Het is niet anders, ze hebben het ermee te doen.
Tegen mij mogen ze hun verhaal kwijt en hij trouwens ook want hij gedraagt zich niet zo voor zijn lol. En dat vraagt best een hoop empathie ja, van mijn kant. Nou en?
.
Alle reacties Link kopieren
Courage-- schreef:
13-11-2017 15:09
Je wil een vrolijke vader voor je dochter.
Als hij dat was of kon zijn, was je dan ook van hem gescheiden?

Oftewel: probeer je nu niet alsnóg te veranderen, wat tijdens je huwelijk niet te veranderen bleek?

(en inderdaad: verwachtingen bijstellen).
Ik ben niet getrouwd geweest, dus ex is een verkeerd woord misschien..En eerlijk gezegd merkte ik al snel, in gesprekken, dat hij negatieve gedachtenpatronen heeft. Hij zei dat het zn 'diagnose' is. Maar ik geloofde niet in 'depressie', ik geloof dat je er zelf veel aan kunt doen, kwestie van je mindset veranderen.......dacht ik....

Maar hij heeft ook veel ellende in zn jeugd doorstaan. Dus dubbel pech.
Idd , hij is niet meer mijn partner dus ik kan het loslaten....
Loretta2 schreef:
14-11-2017 15:14
Ik ben niet getrouwd geweest, dus ex is een verkeerd woord misschien..En eerlijk gezegd merkte ik al snel, in gesprekken, dat hij negatieve gedachtenpatronen heeft. Hij zei dat het zn 'diagnose' is. Maar ik geloofde niet in 'depressie', ik geloof dat je er zelf veel aan kunt doen, kwestie van je mindset veranderen.......dacht ik....

Maar hij heeft ook veel ellende in zn jeugd doorstaan. Dus dubbel pech.
Idd , hij is niet meer mijn partner dus ik kan het loslaten....

Wat jij gelooft klopt alleen van geen kant. Heb jij nooit de behoefte gehad om je echt te verdiepen in deze ziekte?
Heb je psycho educatie gehad? Heb je wel eens een arts gesproken over wat depressie is? En wat het verschil is tussen een dipje en iemand met terugkerende depressies? Dat er gewoon te zien en te meten is in een brein dat er wat mis is? Dat het helemaal niks met een mindset te maken heeft? Maar dat de kwaliteit van leven we omhoog kan met hulp?

Ik denk dat het goed is dat jullie niet meer samen zijn. De last van een partner die onterecht denkt dat het een mindset is en je dus een aansteller vind die te slap is. Want dat signaal geef je af met zo'n opmerking.... vreselijk lijkt me dat.


Als jij en hij beiden bijvoorbeeld psycho-educatie hadden gevolgd of mee was gegaan naar de psychiater en vragen had gesteld, had je geweten wat het inhoudt maar ook wat echt gedrag is ( sommige mensen zijn nu eenmaal gewoon nare mensen) en wat eventueel echt door de depressie komt.
Hoe je daar samen mee om kan kan gaan.

Welke therapie vormen er zijn en wat je ex allemaal zou kunnen proberen aan medicatie, levensstijl en therapie.

Nu heb je geen idee en is het een megazooitje geworden.
Alle reacties Link kopieren
Lucifermiauww schreef:
14-11-2017 15:19
Wat jij gelooft klopt alleen van geen kant. Heb jij nooit de behoefte gehad om je echt te verdiepen in deze ziekte?
Heb je psycho educatie gehad? Heb je wel eens een arts gesproken over wat depressie is? En wat het verschil is tussen een dipje en iemand met terugkerende depressies? Dat er gewoon te zien en te meten is in een brein dat er wat mis is? Dat het helemaal niks met een mindset te maken heeft? Maar dat de kwaliteit van leven we omhoog kan met hulp?

Ik denk dat het goed is dat jullie niet meer samen zijn. De last van een partner die onterecht denkt dat het een mindset is en je dus een aansteller vind die te slap is. Want dat signaal geef je af met zo'n opmerking.... vreselijk lijkt me dat.
Ok...misschien kan ik hiervan leren...

Maar ik zei al, ik DACHT dat je het met gedachten kunt veranderen....

Maar iemands geloof klopt altijd :) ;)
Loretta2 schreef:
14-11-2017 15:32
Ok...misschien kan ik hiervan leren...

Maar ik zei al, ik DACHT dat je het met gedachten kunt veranderen....

Maar iemands geloof klopt altijd :) ;)

Nee.

En vind ook dat je heel raar denkt. Hoe kom je daarbij? Bizar.

Al had je voor hem geen zin om je te verdiepen in deze aandoening/ziekte... doe dat dan voor je kind. Die verdiende 2 ouders die beiden in deze moeilijke situatie hun beste beentje voor zetten.

Hij door hulp te zoeken en te laten behandelen en jij door je goed te laten informeren over wat het inhoudt en wat je als partner kan doen of juist niet moet doen. Hoe je voor jezelf kan zorgen zodat je niet leeg eindigt.

Wat heeft een kind aan 2 ouders die maar wat doen en nu beiden problemen hebben.
Alle reacties Link kopieren
Lucifermiauww schreef:
14-11-2017 15:39
Nee.

En vind ook dat je heel raar denkt. Hoe kom je daarbij? Bizar.

Al had je voor hem geen zin om je te verdiepen in deze aandoening/ziekte... doe dat dan voor je kind. Die verdiende 2 ouders die beiden in deze moeilijke situatie hun beste beentje voor zetten.

Hij door hulp te zoeken en te laten behandelen en jij door je goed te laten informeren over wat het inhoudt en wat je als partner kan doen of juist niet moet doen. Hoe je voor jezelf kan zorgen zodat je niet leeg eindigt.

Wat heeft een kind aan 2 ouders die maar wat doen en nu beiden problemen hebben.
Doe effe normaal, zeg. Dit kan ook op een andere toon.

TO, sterkte. Ik kan je geen goede raad geven, maar ik hoop dat je inderdaad lotgenoten vindt waarmee je ervaringen kunt uitwisselen. Ik zag dat iemand had aangeboden om per pb contact te hebben, dat is wellicht fijner en veiliger dan hier op het forum. :hug:
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
Alle reacties Link kopieren
Thanks...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven