Psyche
alle pijlers
Mijn hoofd ontploft
maandag 19 augustus 2024 om 15:37
Hoi allemaal,
Ik moet even van mij afschrijven. Mijn hoofd ontploft letterlijk en ik kan niet meer. Het draait over uren. Ik voel me gestresst, gespannen en moe. Ik ben kapot. Ik loop compleet vast.
Ik weet niet meer wat goed is en wat slecht is. Welke keuze ik moet maken. Ik wil dat alles goed voelt, maar dat doet het niet.
Ik heb al 10+ jaar een relatie en nu we misschien denken aan een volgende stap. Dus kinderen nemen wordt ik helemaal gek.
Nooit een andere relatie gehad. Is dit het nu?
Praten we wel voldoende samen? Hebben we het wel leuk genoeg samen? Heb ik alles wel uit mijn leven gehaald? Wil ik niet nog wat anders? Is dit de ware? Ik wil niet zonder hem, maar weet niet of ik het papa en mama zijn zo voor me zie samen. Moet dit wel het geval zijn?
Ik kijk sterk naar de relatie van mijn ouders. Ik idealiseer het haast. Het is bizar hoe het werkt in m’n hoofd.
Genoeg gesprekken over gehad met m’n partner, maar elke dag hetzelfde liedje afspelen lukt hem ook niet meer.
Alles wat ik nu wil is rust hebben en slapen en tv kijken zonder me druk te maken, maar ik kan me er niet toe zetten.
Ik ben vooral heel verdrietig en dit is niet hoe ik het voor me had gezien.
Sorry, ik moet het even van me af schrijven.
Ik moet even van mij afschrijven. Mijn hoofd ontploft letterlijk en ik kan niet meer. Het draait over uren. Ik voel me gestresst, gespannen en moe. Ik ben kapot. Ik loop compleet vast.
Ik weet niet meer wat goed is en wat slecht is. Welke keuze ik moet maken. Ik wil dat alles goed voelt, maar dat doet het niet.
Ik heb al 10+ jaar een relatie en nu we misschien denken aan een volgende stap. Dus kinderen nemen wordt ik helemaal gek.
Nooit een andere relatie gehad. Is dit het nu?
Praten we wel voldoende samen? Hebben we het wel leuk genoeg samen? Heb ik alles wel uit mijn leven gehaald? Wil ik niet nog wat anders? Is dit de ware? Ik wil niet zonder hem, maar weet niet of ik het papa en mama zijn zo voor me zie samen. Moet dit wel het geval zijn?
Ik kijk sterk naar de relatie van mijn ouders. Ik idealiseer het haast. Het is bizar hoe het werkt in m’n hoofd.
Genoeg gesprekken over gehad met m’n partner, maar elke dag hetzelfde liedje afspelen lukt hem ook niet meer.
Alles wat ik nu wil is rust hebben en slapen en tv kijken zonder me druk te maken, maar ik kan me er niet toe zetten.
Ik ben vooral heel verdrietig en dit is niet hoe ik het voor me had gezien.
Sorry, ik moet het even van me af schrijven.
maandag 19 augustus 2024 om 18:11
Als je zo maalt en vastloopt, druk dan op de pauzeknop.
Pas over 1,5 jaar ga je weer over dit soort beslissingen nadenken.
Nu eerst niet(s).
En zo te lezen flink sparen en daarmee in je eentje op reis.
Je hoeft helemaal niets en je mist per definitie meer in/van het leven dan dat je ooit mee zal maken. En dat maakt niks uit, want het gaat niet om wat je mist, maar om wat je wél beleeft. En hoe je daar mee omgaat. Volgens mij is het het allerbelangrijkste dat je een beetje op jezelf durft te vertrouwen, dat het hoedanook wel goed komt.
Zolang je openingspost maar niet waar is (of juist wel, dan zijn alle problemen opgelost) en je hoofd letterlijk ontploft, kom je er heus wel. En dan maakt het niet uit of je je uitverkorene voelt omdat jij al je hele leven bij de ware bent of dat jij je uitverkorene voelt omdat je na een jarenlange relatie eerst eens in het diepe springt en kijkt of er nog meer te ontdekken valt.
Pas over 1,5 jaar ga je weer over dit soort beslissingen nadenken.
Nu eerst niet(s).
En zo te lezen flink sparen en daarmee in je eentje op reis.
Je hoeft helemaal niets en je mist per definitie meer in/van het leven dan dat je ooit mee zal maken. En dat maakt niks uit, want het gaat niet om wat je mist, maar om wat je wél beleeft. En hoe je daar mee omgaat. Volgens mij is het het allerbelangrijkste dat je een beetje op jezelf durft te vertrouwen, dat het hoedanook wel goed komt.
Zolang je openingspost maar niet waar is (of juist wel, dan zijn alle problemen opgelost) en je hoofd letterlijk ontploft, kom je er heus wel. En dan maakt het niet uit of je je uitverkorene voelt omdat jij al je hele leven bij de ware bent of dat jij je uitverkorene voelt omdat je na een jarenlange relatie eerst eens in het diepe springt en kijkt of er nog meer te ontdekken valt.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
maandag 19 augustus 2024 om 18:21
Bedankt voor deze lieve post en een mooie manier om naar het leven te kijken. Diepe bewondering voor.feow schreef: ↑19-08-2024 18:11Als je zo maalt en vastloopt, druk dan op de pauzeknop.
Pas over 1,5 jaar ga je weer over dit soort beslissingen nadenken.
Nu eerst niet(s).
En zo te lezen flink sparen en daarmee in je eentje op reis.
Je hoeft helemaal niets en je mist per definitie meer in/van het leven dan dat je ooit mee zal maken. En dat maakt niks uit, want het gaat niet om wat je mist, maar om wat je wél beleeft. En hoe je daar mee omgaat. Volgens mij is het het allerbelangrijkste dat je een beetje op jezelf durft te vertrouwen, dat het hoedanook wel goed komt.
Zolang je openingspost maar niet waar is (of juist wel, dan zijn alle problemen opgelost) en je hoofd letterlijk ontploft, kom je er heus wel. En dan maakt het niet uit of je je uitverkorene voelt omdat jij al je hele leven bij de ware bent of dat jij je uitverkorene voelt omdat je na een jarenlange relatie eerst eens in het diepe springt en kijkt of er nog meer te ontdekken valt.
maandag 19 augustus 2024 om 18:22
En daar schrijf je zo'n melodramatische post over. Mens, je openingsbericht klinkt minstens alsof je al half met een voet op het spoor staat. Beetje relativeren is nog nooit iemand aan doodgegaan hoor
maandag 19 augustus 2024 om 18:27
Een paar weken geleden opende
je een soortgelijk topic. Ik snap al je onrust en dat je in kringetjes blijft draaien. Probeer eens echt afstand van het onderwerp te nemen.
Kun je een paar weken alleen ook vakantie om wat afstand te nemen van alles? Of wellicht vind je een andere manier om afstand te nemen.
En geen kinderen krijgen is ook een keuze.
je een soortgelijk topic. Ik snap al je onrust en dat je in kringetjes blijft draaien. Probeer eens echt afstand van het onderwerp te nemen.
Kun je een paar weken alleen ook vakantie om wat afstand te nemen van alles? Of wellicht vind je een andere manier om afstand te nemen.
En geen kinderen krijgen is ook een keuze.
maandag 19 augustus 2024 om 18:44
Horen dat het goed komt op de manier waarop ik nu bezig ben. Dat meer mensen dit hebben gehad. Dat ik hierin niet alleen ben en niet gek ben. Dat ik tevreden moet zijn.
maandag 19 augustus 2024 om 18:47
Ik vrees dat het niet goed gaat komen op de manier waarop je nu bezig bent.
Maar stel dat iedereen hier zegt dat je tevreden moet zijn, ben je dan ook ineens tevreden?
maandag 19 augustus 2024 om 18:55
Als het echt zo voor je voelt dat je vastzit of vast komt te zitten in je relatie en straks in een gezin, dan zou ik nu echt eerst dingen gaan doen die je nog graag wilt doen. Met of zonder je vriend.
Zelf was ik al dertig toen ik mijn vriend leerde kennen. Ik had veel gereisd en heb dat de eerste jaren met hem nog doorgezet. Pas daarna voelde ik ruimte voor een kind.
Zelf was ik al dertig toen ik mijn vriend leerde kennen. Ik had veel gereisd en heb dat de eerste jaren met hem nog doorgezet. Pas daarna voelde ik ruimte voor een kind.
maandag 19 augustus 2024 om 18:57
Ik begrijp je volledig en wat is het moeilijk om een keuze te maken . Kiezen voelt als verliezen. Volgens mij ben je nog jong en moet je nog wat levenservaring opdoen om wijzer te worden, om te beseffen dat de realiteit eigenlijk niet zo speciaal is en dat het hier niet altijd feest is. Maarja, dat weet je nu nog niet. Nu denk je dat je veel aan het missen bent en dat je moet leven! Terwijl, leven! en achter alles aanhollen gewoon vermoeiend is. Toen ik jou leeftijd had, was ik zeer impulsief en veranderde ik constant van gedachten. Als iets verveelde, was ik al op naar het volgende . Ik ervaarde die onrust. Ik kon niet in een relatie blijven. Nu ben ik rustig omdat ik weet dat het ene niet beter is dan het andere, omdat alles op den duur gaat wennen en het plots niets meer zo speciaal is.
Je zal een keuze moeten maken, en het kan nooit de verkeerde keuze zijn want het leven, op welke manier dan ook, er is altijd iets positiefs in te zien. In iedere situatie zijn er altijd voor en nadelen . Het ideale leven bestaat dus niet.
Je zal een keuze moeten maken, en het kan nooit de verkeerde keuze zijn want het leven, op welke manier dan ook, er is altijd iets positiefs in te zien. In iedere situatie zijn er altijd voor en nadelen . Het ideale leven bestaat dus niet.
maandag 19 augustus 2024 om 18:59
maandag 19 augustus 2024 om 19:00
Ik leef mijn ideale leven nu. Maar daar zijn heel wat (verkeerde) keuzes aan vooraf gegaan.Hetiswathetis42 schreef: ↑19-08-2024 18:57Ik begrijp je volledig en wat is het moeilijk om een keuze te maken . Kiezen voelt als verliezen. Volgens mij ben je nog jong en moet je nog wat levenservaring opdoen om wijzer te worden, om te beseffen dat de realiteit eigenlijk niet zo speciaal is en dat het hier niet altijd feest is. Maarja, dat weet je nu nog niet. Nu denk je dat je veel aan het missen bent en dat je moet leven! Terwijl, leven! en achter alles aanhollen gewoon vermoeiend is. Toen ik jou leeftijd had, was ik zeer impulsief en veranderde ik constant van gedachten. Als iets verveelde, was ik al op naar het volgende . Ik ervaarde die onrust. Ik kon niet in een relatie blijven. Nu ben ik rustig omdat ik weet dat het ene niet beter is dan het andere, omdat alles op den duur gaat wennen en het plots niets meer zo speciaal is.
Je zal een keuze moeten maken, en het kan nooit de verkeerde keuze zijn want het leven, op welke manier dan ook, er is altijd iets positiefs in te zien. In iedere situatie zijn er altijd voor en nadelen . Het ideale leven bestaat dus niet.
maandag 19 augustus 2024 om 19:11
Ja, sommige wel. Tuurlijk leer je ervan, maar het was allemaal wat makkelijker geweest als ik minder vaak mijn kop in het zand had gestoken, en mijn oren minder had laten hangen naar wat anderen vonden.Hetiswathetis42 schreef: ↑19-08-2024 19:03Waren die keuzes dan “ verkeerd” als je daardoor nu je ideale leven leidt?
maandag 19 augustus 2024 om 19:13
Freud ligt te smullen in zijn graf!
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
maandag 19 augustus 2024 om 19:17
maandag 19 augustus 2024 om 19:21
Ja, dankzij de schematherapie. Het is fijn om rust in het hoofd te hebben.
Aan TO: het leven is niet maakbaar, en keuzes maak je feitelijk de hele dag door. Wat staat jou tegen aan het doorhakken van grote knopen? Het zal op een gegeven moment toch moeten.
maandag 19 augustus 2024 om 19:28
Tja, zekerheid over de toekomst is nou eenmaal niet te koop. Ik vind je erg onvolwassen overkomen. Welkom in de grote mensenwereld, waarin ook keuzes erbij horen waarvan je niet precies zal weten hoe het in de toekomst uit zal pakken.
En met het "doordraaien" joh
je doet alsof je direct binnen gelaten zal worden bij een psychiatrische instelling.
En met het "doordraaien" joh
je doet alsof je direct binnen gelaten zal worden bij een psychiatrische instelling.
maandag 19 augustus 2024 om 19:28
Ik heb nooit kinderen gewild, maar toen ik jouw leeftijd had, was ik bang dat ik er spijt van zou krijgen als ik ze niet zou krijgen.
Komt denk ik ook omdat je om je heen mensen ziet die ze wel krijgen of omdat je het idee hebt dat het zo hoort.
Ik snap best dat je daar stress van krijgt.
Maar omdat een ander bepaalde keuzes maakt, wil dat niet zeggen dat dat ook jouw keuzes moeten zijn.
Accepteer dat je de antwoorden niet hebt en hou je nu niet bezig met deze vragen.
Komt denk ik ook omdat je om je heen mensen ziet die ze wel krijgen of omdat je het idee hebt dat het zo hoort.
Ik snap best dat je daar stress van krijgt.
Maar omdat een ander bepaalde keuzes maakt, wil dat niet zeggen dat dat ook jouw keuzes moeten zijn.
Accepteer dat je de antwoorden niet hebt en hou je nu niet bezig met deze vragen.
Cum non tum age
maandag 19 augustus 2024 om 19:33
Misschien helpt het om de keuze voor zowel je relatie als kinderen even uit te stellen tot bijvoorbeeld het nieuwe jaar en je de komende maanden even te richten op rust in je hoofd en een gezellig, leuk leven met je vriend. Als je dan ervaart dat het leven zonder stress aan je hoofd samen eigenlijk heel fijn is dan is het misschien ook makkelijk om vervolgens een beslissing te nemen want als je je zo voelt als nu dan lukt dat natuurlijk niet.
maandag 19 augustus 2024 om 19:44
Ik merk dat ik het erg prettig vind om je verhaal te lezen en daardoor krijg ik zelf ook weer wat rust.Hetiswathetis42 schreef: ↑19-08-2024 18:57Ik begrijp je volledig en wat is het moeilijk om een keuze te maken . Kiezen voelt als verliezen. Volgens mij ben je nog jong en moet je nog wat levenservaring opdoen om wijzer te worden, om te beseffen dat de realiteit eigenlijk niet zo speciaal is en dat het hier niet altijd feest is. Maarja, dat weet je nu nog niet. Nu denk je dat je veel aan het missen bent en dat je moet leven! Terwijl, leven! en achter alles aanhollen gewoon vermoeiend is. Toen ik jou leeftijd had, was ik zeer impulsief en veranderde ik constant van gedachten. Als iets verveelde, was ik al op naar het volgende . Ik ervaarde die onrust. Ik kon niet in een relatie blijven. Nu ben ik rustig omdat ik weet dat het ene niet beter is dan het andere, omdat alles op den duur gaat wennen en het plots niets meer zo speciaal is.
Je zal een keuze moeten maken, en het kan nooit de verkeerde keuze zijn want het leven, op welke manier dan ook, er is altijd iets positiefs in te zien. In iedere situatie zijn er altijd voor en nadelen . Het ideale leven bestaat dus niet.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
