Mijn psyche

1x genoeg

tu1nhek schreef: ↑

27-12-2019 08:46

Verder in mijn post kon je lezen dat ik me prima aan kan sluiten bij jouw tweede alinea. Maar de manier waarop hier door een groot deel gereageerd werd vind ik niet normaal. En je hebt dan grote kans dat je boodschap niet eens aankomt op die manier. Zo reageer je toch niet op mensen in het gewone leven? En daarbij, is dat de persoon die je wil zijn? Het is gewoon afreageren omdat het kan, lekker onzichtbaar en anoniem. Ik vind het heel naar. En triest om anderen zo te behandelen.

Daar is niets triest aan.
Bij meer dan een van degene die reageerden zullen alarmbellen afgaan omdat ze de situatie van TO herkennen.
Alles gaat goed, euforisch gevoel, zelfoverschatting, therapie stoppen, medicatie stoppen en kort daarna terug crashen; klassiek patroon bij mentale problemen. Is het niet beter om haar daarop te wijzen ipv haar aan te moedigen?

Moirmel schreef: ↑

27-12-2019 08:59

Daar is niets triest aan.
Bij meer dan een van degene die reageerden zullen alarmbellen afgaan omdat ze de situatie van TO herkennen.
Alles gaat goed, euforisch gevoel, zelfoverschatting, therapie stoppen, medicatie stoppen en kort daarna terug crashen; klassiek patroon bij mentale problemen. Is het niet beter om haar daarop te wijzen ipv haar aan te moedigen?

.
Als er alarmbellen afgaan dan spreek je je zorg uit, dan sluit je aan zodat je zorgen aankomen bij iemand.
Dan zeg je niet dingen als:

"zo, jij komt vermoeiend over"
"Beetje een geneuzel.. dat gedachtegangentje."
"Nou, knap hoor. Je bent geweldig."
"[...]Dat trucje heeft ook een uiterste houdbaarheidsdatum. Maar tot die tijd wil ik je pret natuurlijk niet beterven, dus wat tof eh!"

Haar 'daarop wijzen' gaat je niet lukken als je begint met zinnen als
"En verder ben ik blij dat ik zeker weet dat ik nooit met jou als hulpverlener in aanraking gekomen ben. Wat een zelfvoldane OP. Wat een borstklopperij en daarmee minachting naar ieder die het niet 'zelf' kan terwijl je gewoon schrijft dat je met je nagels aan de dakgoot hangt. Alleen besef je dat zelf blijkbaar niet."

of

"Ik mag hopen dat je dit soort gedachtengangetjes vér bij cliënten uit de buurt houdt?"

Want dan weet je zeker dat je boodschap niet aankomt en dat iemand alleen in de verdediging gaat, met de hakken in het zand en niks meekrijgt van waar je haar oh-zo-attent 'op wilde wijzen'. En daarnaast, wat bereik je er nou mee? Iemand een rotgevoel aanpraten, dat leidt nog het minst tot reflectie, inzicht en verandering. Als het nou echt oprecht om alarmbellen ging en dat je TO verder wil helpen door een spiegel voor te houden dan verwoord je dit niet op deze manier.