Psyche
alle pijlers
Mijn "held"....
maandag 6 oktober 2008 om 08:59
Het was iets van 6 uur in de ochtend, mijn vriendin was al naar huis en ik ontdek dat mijn portemonnee gejat is. Nergens te bekennen natuurlijk....
Ik kon niemand bereiken en had dus geen taxigeld meer, waarop ik besloot om naar huis te lopen (lang verhaal kort). Onderweg begon ik steeds meer overstuur te raken, het regende, ik had erg hoge hakken aan, was niet bepaald nuchter en het was doodstil op straat. Met uitzondering van een hele enge man die een paar keer voorbij was gefietst, was er helemaal niemand. Ik had al bijna een half uur gelopen en moest nog minstens een uur voordat ik thuis was. Alles wat ik wou was naar huis en wel nu!
En daar was ie ineens....een jonge knul op de fiets. Ouder dan 20 zal hij niet geweest zijn. Hij fietste bijna voorij en zag toen mijn betraande gezicht, tranen van frustratie, en stopte. Of alles goed met mij was. Nou nee! Dus ik alles uitleggen. Gaandeweg het verhaal raakte ik steeds meer overstuur en ik begon op een gegeven moment echt te snikken. Dus hij zegt dat ie in een studentenhuis dichtbij woont en dat ik daar wel ff mocht wachten of een taxi mocht bellen of iets. Ik had dus geen geld meer dus ik zou dan wachten op de eerste bus, die niet lang daarna zou rijden.
Daar aangekomen gaf hij me wat water en ik kalmeerde een beetje, maar was nog wel verdrietig. Ik dacht nog wat apart het was dat zo'n jonge knul die moeite deed. Zag hem echt als een puppy zeg maar, realiseerde me niet dat een jongen van 19 a 20 ook gewoon een volwassen man is...
Op een gegeven moment sloeg hij "troostend" zijn arm om me heen en voordat ik het wist begon hij ineens aan me te zitten. Ik was compleet perplex, de alcohol hielp ook niet want mijn hersenen leken wel in slow motion te werken. Aangemoedigd door mijn gebrek aan reactie, denk ik, ging hij verder en uiteindelijk...nou ja....alles dus. Het ging erg snel, ik had een rok aan dus geen belemmeringen van dien, en ik was compleet verbaasd. Hij trok me daarna onder de deken en hield me vast. Ik moest maar lekker gaan slapen vond ie en dan zou hij me straks naar huis brengen. Ik heb nog eventjes als versteend gelegen en ben niet lang nadat hij sliep, hij was ook niet nuchter, weggeglipt.
Onderweg naar huis heb ik allerlei mensen proberen te bellen, maar ik kon niemand bereiken. Uiteindelijk was mijn beltegoed ook op en kon ik alleen nog smsen (ik heb apart sms tegoed). Ten einde raad heb ik Rosanna, ook van dit forum, gesmst en die heeft me meteen teruggebeld. Aan de telefoon kon ik bijna alleen maar huilen, was compleet onverstaanbaar volgens mij, en Roos besloot mij op te halen onderweg. Gelukkig! De lieverd
Thuis natuurlijk eerst gedouched en daarna meerdere bakken koffie naar binnen gegooid. De kinderen waren niet thuis op dat moment wat me behoorlijk goed uitkwam.
En nou weet ik niet wat ik voel.... Voel ik mij verkracht? Nee, dat niet helemaal. Ik heb geen nee gezegd, ik heb niks gezegd. Ik voel me wel erg ongemakkelijk met mijn lijf, anders kan ik het niet beschrijven. Was ik gisteren nog doordrenkt met alcohol, vanochtend dringt het helemaal door. Ik snap niet dat ik daar intrapte! Ik! Ik die altijd wantrouwend is tegenover werkelijk iedereen! En terecht blijkt nu....
Of hij zich van kwaad bewust is weet ik niet. Misschien dacht hij dat hij me overgehaald had of zo...geen idee. Maar wat zijn intenties ook waren, dat hij misbruik heeft gemaakt van de situatie staat voor mij buiten kijf. Ik heb ook de hele tijd daar zitten snikken dat ik zo graag naar huis wilde...dat was hem volkomen duidelijk. Zal nooit meer zo stom zijn...in wat voor situatie ik me ook bevind. Niemand vertrouwen, dat is wel duidelijk.
En nou weet ik dus niet helemaal wat ik voel....
Ga maar eens werken geloof ik.
Ik kon niemand bereiken en had dus geen taxigeld meer, waarop ik besloot om naar huis te lopen (lang verhaal kort). Onderweg begon ik steeds meer overstuur te raken, het regende, ik had erg hoge hakken aan, was niet bepaald nuchter en het was doodstil op straat. Met uitzondering van een hele enge man die een paar keer voorbij was gefietst, was er helemaal niemand. Ik had al bijna een half uur gelopen en moest nog minstens een uur voordat ik thuis was. Alles wat ik wou was naar huis en wel nu!
En daar was ie ineens....een jonge knul op de fiets. Ouder dan 20 zal hij niet geweest zijn. Hij fietste bijna voorij en zag toen mijn betraande gezicht, tranen van frustratie, en stopte. Of alles goed met mij was. Nou nee! Dus ik alles uitleggen. Gaandeweg het verhaal raakte ik steeds meer overstuur en ik begon op een gegeven moment echt te snikken. Dus hij zegt dat ie in een studentenhuis dichtbij woont en dat ik daar wel ff mocht wachten of een taxi mocht bellen of iets. Ik had dus geen geld meer dus ik zou dan wachten op de eerste bus, die niet lang daarna zou rijden.
Daar aangekomen gaf hij me wat water en ik kalmeerde een beetje, maar was nog wel verdrietig. Ik dacht nog wat apart het was dat zo'n jonge knul die moeite deed. Zag hem echt als een puppy zeg maar, realiseerde me niet dat een jongen van 19 a 20 ook gewoon een volwassen man is...
Op een gegeven moment sloeg hij "troostend" zijn arm om me heen en voordat ik het wist begon hij ineens aan me te zitten. Ik was compleet perplex, de alcohol hielp ook niet want mijn hersenen leken wel in slow motion te werken. Aangemoedigd door mijn gebrek aan reactie, denk ik, ging hij verder en uiteindelijk...nou ja....alles dus. Het ging erg snel, ik had een rok aan dus geen belemmeringen van dien, en ik was compleet verbaasd. Hij trok me daarna onder de deken en hield me vast. Ik moest maar lekker gaan slapen vond ie en dan zou hij me straks naar huis brengen. Ik heb nog eventjes als versteend gelegen en ben niet lang nadat hij sliep, hij was ook niet nuchter, weggeglipt.
Onderweg naar huis heb ik allerlei mensen proberen te bellen, maar ik kon niemand bereiken. Uiteindelijk was mijn beltegoed ook op en kon ik alleen nog smsen (ik heb apart sms tegoed). Ten einde raad heb ik Rosanna, ook van dit forum, gesmst en die heeft me meteen teruggebeld. Aan de telefoon kon ik bijna alleen maar huilen, was compleet onverstaanbaar volgens mij, en Roos besloot mij op te halen onderweg. Gelukkig! De lieverd
Thuis natuurlijk eerst gedouched en daarna meerdere bakken koffie naar binnen gegooid. De kinderen waren niet thuis op dat moment wat me behoorlijk goed uitkwam.
En nou weet ik niet wat ik voel.... Voel ik mij verkracht? Nee, dat niet helemaal. Ik heb geen nee gezegd, ik heb niks gezegd. Ik voel me wel erg ongemakkelijk met mijn lijf, anders kan ik het niet beschrijven. Was ik gisteren nog doordrenkt met alcohol, vanochtend dringt het helemaal door. Ik snap niet dat ik daar intrapte! Ik! Ik die altijd wantrouwend is tegenover werkelijk iedereen! En terecht blijkt nu....
Of hij zich van kwaad bewust is weet ik niet. Misschien dacht hij dat hij me overgehaald had of zo...geen idee. Maar wat zijn intenties ook waren, dat hij misbruik heeft gemaakt van de situatie staat voor mij buiten kijf. Ik heb ook de hele tijd daar zitten snikken dat ik zo graag naar huis wilde...dat was hem volkomen duidelijk. Zal nooit meer zo stom zijn...in wat voor situatie ik me ook bevind. Niemand vertrouwen, dat is wel duidelijk.
En nou weet ik dus niet helemaal wat ik voel....
Ga maar eens werken geloof ik.
maandag 6 oktober 2008 om 21:20
maandag 6 oktober 2008 om 21:47
Minny, wat rot voor je dat wat er gebeurd is. Ik denk dat het belangrijk is om voor jezelf te bepalen of wat er gebeurd is "een verkeerde inschatting van zijn kant" was of dat je het gevoel hebt verkracht/misbruikt te zijn.
Je moet toch naar de politie om aangifte te doen van de spullen in je portomonnee, misschien kan je het meteen aan een agent voorleggen en bespreken of er eventueel mogelijkheden zijn om die jongen aan te pakken.
Maar nogmaals, bepaal eerst voor jezelf wat je wilt en wat je voelt.
Je moet toch naar de politie om aangifte te doen van de spullen in je portomonnee, misschien kan je het meteen aan een agent voorleggen en bespreken of er eventueel mogelijkheden zijn om die jongen aan te pakken.
Maar nogmaals, bepaal eerst voor jezelf wat je wilt en wat je voelt.
maandag 6 oktober 2008 om 21:56
dat zijn toch zielige zwakkelingen, om in z'n situatie misbruik van iemand te maken.............jongens laten we het simpel houden............dat doe je gewoon niet. punt
het erge in Nederland is dat de politie niks met dit soort gevallen doet..helemaal niks..............laat die lafaard proberen bij een hele grote dikke negerin zijn hand tussen haar benen te krijgen, die trekt de kop van zijn romp.
nou die negerin is nu even niet voorhanden...dus los ik het op.
Komt minny met dit bij de polietie..weet je wat ze dan zeggen..........mevrouwtje u zult wel aanleiding gegeven hebben ga lekker naar huis en neem een bakkie thee, knap je van op.............tsjonge jonge..........roos weet hoe ik ben, en wat ik doe.
het erge in Nederland is dat de politie niks met dit soort gevallen doet..helemaal niks..............laat die lafaard proberen bij een hele grote dikke negerin zijn hand tussen haar benen te krijgen, die trekt de kop van zijn romp.
nou die negerin is nu even niet voorhanden...dus los ik het op.
Komt minny met dit bij de polietie..weet je wat ze dan zeggen..........mevrouwtje u zult wel aanleiding gegeven hebben ga lekker naar huis en neem een bakkie thee, knap je van op.............tsjonge jonge..........roos weet hoe ik ben, en wat ik doe.
maandag 6 oktober 2008 om 21:59
maandag 6 oktober 2008 om 21:59
De politie gaat heus niet zeggen 'u zult wel aanleiding gegeven hebben'.
Ik vind ook: dat doe je niet! Lees ook mijn vorige postings maar.
Maar het recht in eigen hand nemen? Dat vind ik net zo goed: dat doe je niet!
En als jij nou niet snel ophoudt met dat soort domme postings datmeenjeniet, heeft die lul die zijn handen niet thuis kon houden straks nog een grond waarop hij jou kan beschuldigen van bedreiging ook!
Ik vind ook: dat doe je niet! Lees ook mijn vorige postings maar.
Maar het recht in eigen hand nemen? Dat vind ik net zo goed: dat doe je niet!
En als jij nou niet snel ophoudt met dat soort domme postings datmeenjeniet, heeft die lul die zijn handen niet thuis kon houden straks nog een grond waarop hij jou kan beschuldigen van bedreiging ook!
I only get one shot at life - so I shoot to kill
maandag 6 oktober 2008 om 22:03
maandag 6 oktober 2008 om 22:04
maandag 6 oktober 2008 om 22:18
Nou moet je 's goed luisteren DMJN. In plaats van onschuldige forummers hier te gaan liggen afzeiken, Minny ineens als een `vriendin` (waar háál je t vandaan) te bestempelen, je goede vriendin Roos te sommeren als katvanger te dienen, je hier voor te doen als een domme stoerieboerie wiens verstand in zijn rechter vuist zit, mensen af te raden de juiste wegen te bewandelen door naar de politie te gaan, denken dat je Minny helpt door een stelletje prutsers de boel lekker te laten verergeren, kun je misschien beter proberen je op een constructieve manier hier te manifesteren, die minder de ondermaatse afmeting van je geslachtsdeel suggereert.
Mijn hartelijke dank.
Mijn hartelijke dank.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
maandag 6 oktober 2008 om 22:31
***** Viva forummers *******
Ik heb vanavond Minny lang gesproken. Ze wil op dit moment alleen maar rust, rust en nog eens rust. Ze heeft een hoop te regelen qua bankpassen en een nieuw paspoort. De rest een plekje te geven en te bedenken hoe verder.
Uiteraard hoopt ze morgen weer internet en vaste telefoon te hebben.
@ Datmeenjeniet, misschien heel goed bedoeld maar Minny heeft even haar buik vol van "redders en helden". Dus laat het rusten, jouw manier van oplossen is niet haar manier en zal ze nooit in meegaan.
Ik heb vanavond Minny lang gesproken. Ze wil op dit moment alleen maar rust, rust en nog eens rust. Ze heeft een hoop te regelen qua bankpassen en een nieuw paspoort. De rest een plekje te geven en te bedenken hoe verder.
Uiteraard hoopt ze morgen weer internet en vaste telefoon te hebben.
@ Datmeenjeniet, misschien heel goed bedoeld maar Minny heeft even haar buik vol van "redders en helden". Dus laat het rusten, jouw manier van oplossen is niet haar manier en zal ze nooit in meegaan.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
maandag 6 oktober 2008 om 22:42
Jongens, laten we Minny even haar rust geven. DMJN, je bent boos, begrijpelijk, maar nu even weer in de kalmeermodus. Laten we er verder geen ruzie over maken; DMJN's reactie is fel, maar wel supportive bedoeld, al komt het er wat oorlogszuchtig uit.
Minny heeft effe wat voor haar kiezen gehad. Eerst portemonnee weg, dan niemand die je kan bereiken om uit te huilen en hulp, een griezel op de weg, en dan een redder in nood die een knurft blijkt te zijn. En dan ook nog eens dat je je amper kan herinneren wat er nou allemaal is gebeurd. Ik kan niet voor Minny spreken, maar het idee dat je zo ontreddert bent en iemand daar mis/gebruik van maakt doet wel even wat met je hoor. Ze was de controle even kwijt en ziedaar, je kunt niemand meer vertrouwen, dat blijkt. Ook dat krijgt een knauw, dat je niemand dus meer kan vertrouwen.
Minny heeft effe wat voor haar kiezen gehad. Eerst portemonnee weg, dan niemand die je kan bereiken om uit te huilen en hulp, een griezel op de weg, en dan een redder in nood die een knurft blijkt te zijn. En dan ook nog eens dat je je amper kan herinneren wat er nou allemaal is gebeurd. Ik kan niet voor Minny spreken, maar het idee dat je zo ontreddert bent en iemand daar mis/gebruik van maakt doet wel even wat met je hoor. Ze was de controle even kwijt en ziedaar, je kunt niemand meer vertrouwen, dat blijkt. Ook dat krijgt een knauw, dat je niemand dus meer kan vertrouwen.
