Psyche
alle pijlers
Mijn "held"....
maandag 6 oktober 2008 om 08:59
Het was iets van 6 uur in de ochtend, mijn vriendin was al naar huis en ik ontdek dat mijn portemonnee gejat is. Nergens te bekennen natuurlijk....
Ik kon niemand bereiken en had dus geen taxigeld meer, waarop ik besloot om naar huis te lopen (lang verhaal kort). Onderweg begon ik steeds meer overstuur te raken, het regende, ik had erg hoge hakken aan, was niet bepaald nuchter en het was doodstil op straat. Met uitzondering van een hele enge man die een paar keer voorbij was gefietst, was er helemaal niemand. Ik had al bijna een half uur gelopen en moest nog minstens een uur voordat ik thuis was. Alles wat ik wou was naar huis en wel nu!
En daar was ie ineens....een jonge knul op de fiets. Ouder dan 20 zal hij niet geweest zijn. Hij fietste bijna voorij en zag toen mijn betraande gezicht, tranen van frustratie, en stopte. Of alles goed met mij was. Nou nee! Dus ik alles uitleggen. Gaandeweg het verhaal raakte ik steeds meer overstuur en ik begon op een gegeven moment echt te snikken. Dus hij zegt dat ie in een studentenhuis dichtbij woont en dat ik daar wel ff mocht wachten of een taxi mocht bellen of iets. Ik had dus geen geld meer dus ik zou dan wachten op de eerste bus, die niet lang daarna zou rijden.
Daar aangekomen gaf hij me wat water en ik kalmeerde een beetje, maar was nog wel verdrietig. Ik dacht nog wat apart het was dat zo'n jonge knul die moeite deed. Zag hem echt als een puppy zeg maar, realiseerde me niet dat een jongen van 19 a 20 ook gewoon een volwassen man is...
Op een gegeven moment sloeg hij "troostend" zijn arm om me heen en voordat ik het wist begon hij ineens aan me te zitten. Ik was compleet perplex, de alcohol hielp ook niet want mijn hersenen leken wel in slow motion te werken. Aangemoedigd door mijn gebrek aan reactie, denk ik, ging hij verder en uiteindelijk...nou ja....alles dus. Het ging erg snel, ik had een rok aan dus geen belemmeringen van dien, en ik was compleet verbaasd. Hij trok me daarna onder de deken en hield me vast. Ik moest maar lekker gaan slapen vond ie en dan zou hij me straks naar huis brengen. Ik heb nog eventjes als versteend gelegen en ben niet lang nadat hij sliep, hij was ook niet nuchter, weggeglipt.
Onderweg naar huis heb ik allerlei mensen proberen te bellen, maar ik kon niemand bereiken. Uiteindelijk was mijn beltegoed ook op en kon ik alleen nog smsen (ik heb apart sms tegoed). Ten einde raad heb ik Rosanna, ook van dit forum, gesmst en die heeft me meteen teruggebeld. Aan de telefoon kon ik bijna alleen maar huilen, was compleet onverstaanbaar volgens mij, en Roos besloot mij op te halen onderweg. Gelukkig! De lieverd
Thuis natuurlijk eerst gedouched en daarna meerdere bakken koffie naar binnen gegooid. De kinderen waren niet thuis op dat moment wat me behoorlijk goed uitkwam.
En nou weet ik niet wat ik voel.... Voel ik mij verkracht? Nee, dat niet helemaal. Ik heb geen nee gezegd, ik heb niks gezegd. Ik voel me wel erg ongemakkelijk met mijn lijf, anders kan ik het niet beschrijven. Was ik gisteren nog doordrenkt met alcohol, vanochtend dringt het helemaal door. Ik snap niet dat ik daar intrapte! Ik! Ik die altijd wantrouwend is tegenover werkelijk iedereen! En terecht blijkt nu....
Of hij zich van kwaad bewust is weet ik niet. Misschien dacht hij dat hij me overgehaald had of zo...geen idee. Maar wat zijn intenties ook waren, dat hij misbruik heeft gemaakt van de situatie staat voor mij buiten kijf. Ik heb ook de hele tijd daar zitten snikken dat ik zo graag naar huis wilde...dat was hem volkomen duidelijk. Zal nooit meer zo stom zijn...in wat voor situatie ik me ook bevind. Niemand vertrouwen, dat is wel duidelijk.
En nou weet ik dus niet helemaal wat ik voel....
Ga maar eens werken geloof ik.
Ik kon niemand bereiken en had dus geen taxigeld meer, waarop ik besloot om naar huis te lopen (lang verhaal kort). Onderweg begon ik steeds meer overstuur te raken, het regende, ik had erg hoge hakken aan, was niet bepaald nuchter en het was doodstil op straat. Met uitzondering van een hele enge man die een paar keer voorbij was gefietst, was er helemaal niemand. Ik had al bijna een half uur gelopen en moest nog minstens een uur voordat ik thuis was. Alles wat ik wou was naar huis en wel nu!
En daar was ie ineens....een jonge knul op de fiets. Ouder dan 20 zal hij niet geweest zijn. Hij fietste bijna voorij en zag toen mijn betraande gezicht, tranen van frustratie, en stopte. Of alles goed met mij was. Nou nee! Dus ik alles uitleggen. Gaandeweg het verhaal raakte ik steeds meer overstuur en ik begon op een gegeven moment echt te snikken. Dus hij zegt dat ie in een studentenhuis dichtbij woont en dat ik daar wel ff mocht wachten of een taxi mocht bellen of iets. Ik had dus geen geld meer dus ik zou dan wachten op de eerste bus, die niet lang daarna zou rijden.
Daar aangekomen gaf hij me wat water en ik kalmeerde een beetje, maar was nog wel verdrietig. Ik dacht nog wat apart het was dat zo'n jonge knul die moeite deed. Zag hem echt als een puppy zeg maar, realiseerde me niet dat een jongen van 19 a 20 ook gewoon een volwassen man is...
Op een gegeven moment sloeg hij "troostend" zijn arm om me heen en voordat ik het wist begon hij ineens aan me te zitten. Ik was compleet perplex, de alcohol hielp ook niet want mijn hersenen leken wel in slow motion te werken. Aangemoedigd door mijn gebrek aan reactie, denk ik, ging hij verder en uiteindelijk...nou ja....alles dus. Het ging erg snel, ik had een rok aan dus geen belemmeringen van dien, en ik was compleet verbaasd. Hij trok me daarna onder de deken en hield me vast. Ik moest maar lekker gaan slapen vond ie en dan zou hij me straks naar huis brengen. Ik heb nog eventjes als versteend gelegen en ben niet lang nadat hij sliep, hij was ook niet nuchter, weggeglipt.
Onderweg naar huis heb ik allerlei mensen proberen te bellen, maar ik kon niemand bereiken. Uiteindelijk was mijn beltegoed ook op en kon ik alleen nog smsen (ik heb apart sms tegoed). Ten einde raad heb ik Rosanna, ook van dit forum, gesmst en die heeft me meteen teruggebeld. Aan de telefoon kon ik bijna alleen maar huilen, was compleet onverstaanbaar volgens mij, en Roos besloot mij op te halen onderweg. Gelukkig! De lieverd
Thuis natuurlijk eerst gedouched en daarna meerdere bakken koffie naar binnen gegooid. De kinderen waren niet thuis op dat moment wat me behoorlijk goed uitkwam.
En nou weet ik niet wat ik voel.... Voel ik mij verkracht? Nee, dat niet helemaal. Ik heb geen nee gezegd, ik heb niks gezegd. Ik voel me wel erg ongemakkelijk met mijn lijf, anders kan ik het niet beschrijven. Was ik gisteren nog doordrenkt met alcohol, vanochtend dringt het helemaal door. Ik snap niet dat ik daar intrapte! Ik! Ik die altijd wantrouwend is tegenover werkelijk iedereen! En terecht blijkt nu....
Of hij zich van kwaad bewust is weet ik niet. Misschien dacht hij dat hij me overgehaald had of zo...geen idee. Maar wat zijn intenties ook waren, dat hij misbruik heeft gemaakt van de situatie staat voor mij buiten kijf. Ik heb ook de hele tijd daar zitten snikken dat ik zo graag naar huis wilde...dat was hem volkomen duidelijk. Zal nooit meer zo stom zijn...in wat voor situatie ik me ook bevind. Niemand vertrouwen, dat is wel duidelijk.
En nou weet ik dus niet helemaal wat ik voel....
Ga maar eens werken geloof ik.
maandag 6 oktober 2008 om 16:56
Ja nou het verbaast me niet dat als er zoiets heftigs met je gebeurt, dat je het dan even niet meer weet hoor!
Maar neem even voorzorgsmaatregelen zodat je in ieder geval je mogelijkheden om aangifte te doen niet kleiner maakt. Dus: kleding nog even niet in de was, zo snel mogelijk een afspraak met je huisarts om alles eens met hem te bespreken en zo nauwkeurig mogelijk op papier zetten wat er gebeurd is. Dus ook: waar liep je, hoe laat was dat, waar woonde hij, hoe laat ging je weer weg enz. Alles wat je je nu nog kan herinneren.
Het is niet jouw schuld, je hebt het op een enkele wijze uitgelokt. Sommige mensen hier zeggen van wel, maar sommigen zeggen ook dat vrouwen verkrachting/aanranding alleen al uitlokken door een korte rok te dragen of zelfs door in aanwezigheid van mannen te zijn. Gelukkig is in onze rechtsstaat een feit dat een man gewoon met zn tengels van je AF MOET BLIJVEN als jij niet wilt dat hij aan je zit. Dit is niet jouw schuld en je draagt er niet de verantwoordelijkheid voor.
Maar neem even voorzorgsmaatregelen zodat je in ieder geval je mogelijkheden om aangifte te doen niet kleiner maakt. Dus: kleding nog even niet in de was, zo snel mogelijk een afspraak met je huisarts om alles eens met hem te bespreken en zo nauwkeurig mogelijk op papier zetten wat er gebeurd is. Dus ook: waar liep je, hoe laat was dat, waar woonde hij, hoe laat ging je weer weg enz. Alles wat je je nu nog kan herinneren.
Het is niet jouw schuld, je hebt het op een enkele wijze uitgelokt. Sommige mensen hier zeggen van wel, maar sommigen zeggen ook dat vrouwen verkrachting/aanranding alleen al uitlokken door een korte rok te dragen of zelfs door in aanwezigheid van mannen te zijn. Gelukkig is in onze rechtsstaat een feit dat een man gewoon met zn tengels van je AF MOET BLIJVEN als jij niet wilt dat hij aan je zit. Dit is niet jouw schuld en je draagt er niet de verantwoordelijkheid voor.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
maandag 6 oktober 2008 om 16:57
Lieve Minny,
allereerst wil ik je even een dike knuffel geven, wat een k-situatie zeg.
Toch hoop ik echt dat je het in ieder geval meldt bij de politie. Praat met iemand (vrouwelijke agent als je je daarbij beter voelt) en vraag advies.
Schaam je alsjeblieft niet. Je hebt alle recht om naar het politiebureau te gaan en dit te melden. Niemand op het bureau zal je uitlachen, of je vertellen dat je erom gevraagd hebt.
Veel sterkte.
P.S. heb je al een SOA test gepland? wel doen he.
allereerst wil ik je even een dike knuffel geven, wat een k-situatie zeg.
Toch hoop ik echt dat je het in ieder geval meldt bij de politie. Praat met iemand (vrouwelijke agent als je je daarbij beter voelt) en vraag advies.
Schaam je alsjeblieft niet. Je hebt alle recht om naar het politiebureau te gaan en dit te melden. Niemand op het bureau zal je uitlachen, of je vertellen dat je erom gevraagd hebt.
Veel sterkte.
P.S. heb je al een SOA test gepland? wel doen he.
maandag 6 oktober 2008 om 17:01
Ik vind eigenlijk ook dat dit geen verkrachting is:
jongen van 19/20 heeft 's nachts een vrouw op zijn kamer, die niet protesteert als hij aan haar gaat zitten. In het brein van een onvolwassen jongen waarbij de hormonen uit zijn oren spuiten is dat hetzelfde als instemmen. Veel inlevingsvermogen hebben jongens op zo'n moment helaas niet. Ik denk dan ook echt dat hij niet door heeft gehad dat Minny niet wilde, want dat heeft ze op dat moment niet duidelijk gemaakt. Dat is in elk geval wat ik uit je verhaal opmaak.
Hufterig is het zeker, en misbruik maken van de situatie ook. Je zou kunnen overwegen om hem te laten weten hoe rot je je er over voelt, misschien leert hij er van....
jongen van 19/20 heeft 's nachts een vrouw op zijn kamer, die niet protesteert als hij aan haar gaat zitten. In het brein van een onvolwassen jongen waarbij de hormonen uit zijn oren spuiten is dat hetzelfde als instemmen. Veel inlevingsvermogen hebben jongens op zo'n moment helaas niet. Ik denk dan ook echt dat hij niet door heeft gehad dat Minny niet wilde, want dat heeft ze op dat moment niet duidelijk gemaakt. Dat is in elk geval wat ik uit je verhaal opmaak.
Hufterig is het zeker, en misbruik maken van de situatie ook. Je zou kunnen overwegen om hem te laten weten hoe rot je je er over voelt, misschien leert hij er van....
maandag 6 oktober 2008 om 17:13
Wat een onzin! Een vrouw die je in paniek van straat af oppikt. Die juist in paniek is omdat ze bang is dat dat haar overkomt, precies daar bang voor is! Die snikt dat ze naar huis wil en zich niet verroerd. Dat is niet hetzelfde als instemmen!
En als die jongen zo stom is dat wel te denken is het de hooooogste tijd dat iemand hem eens hardhandig verteld dat dat niet iets is wat je ongestraft kan doen.
Wat wil jij dan? Niets doen zodat hij dit nog eens kan doen?
I only get one shot at life - so I shoot to kill
maandag 6 oktober 2008 om 17:26
Meid, hoe voelde je je toen je onder de douche stond? Hoe voel je je nu? Hoe voel je je morgen? Dat gevoel vertelt je donders goed over wat deze gast je geflikt heeft. Daar heb je tegenover de politie niets aan maar wel tegenover jezelf om te oordelen of je wel of niet verkracht bent.
Laat het beoordelen van de féiten maar aan de politie over.
Heb je zelf wel eens overwogen om iets anders aan te bieden dan een droog huis en een glaasje water? Nee toch? Dus het was niet normaal.
En wat betreft die hormonenbom: ik denk dat er heel wat verkrachters hormonenbommen van rond de twintig zijn. Dat ze vliegende hormonen hebben pleit ze niet vrij.
Laat het beoordelen van de féiten maar aan de politie over.
Heb je zelf wel eens overwogen om iets anders aan te bieden dan een droog huis en een glaasje water? Nee toch? Dus het was niet normaal.
En wat betreft die hormonenbom: ik denk dat er heel wat verkrachters hormonenbommen van rond de twintig zijn. Dat ze vliegende hormonen hebben pleit ze niet vrij.
maandag 6 oktober 2008 om 17:30
Ik ben eigenlijk te moe om kwaad te worden Mamz, niet op die Hyves figuur, niet op die jongen/man....helemaal nergens op. Ben gewoon heel erg moe en voel me een beetje verslagen nog. Gaat straks wel beter maar moet nu ff wat eten en de kinderen knuffelen. Ik ga er vandoor, denk niet dat mijn internet het voor morgen doet want de vorige keer duurde het ook langer.
Bedankt allemaal!
Bedankt allemaal!
maandag 6 oktober 2008 om 17:30
He Minny,
Wat een klote einde van een avondje stappen! Hier krijg je pas goed een kater van. Wat een "held". Mooi van de gelegenheid gebruik gemaakt. Ik vind het een klotestreek.
En die hyvesfiguur is echt beneden peil. Bah. Bannen die hap.
Wat ik zeker weet dat je dit noemen kan is een grensoverschrijdende ervaring. Het beste wat je kan doen is je zo veilig mogelijk voelen. Mensen om je heen die je vertrouwt, lekker op de bank met een fleecedekentje en zorgen dat je genoeg slaapt. Precies dat wat je aangeeft waar je nu behoefte aan hebt.Als je droomt verwerk je dit soort ervaringen. Pas over een week of 2 zul je weten of je er nog last van houdt of dat het een vervelende ervaring is die gelukkig achter je ligt.
Voordeel van melding doen bij de politie is dat je ook info van slachtofferhulp krijgt. In een later stadium kan dat handig zijn omdat je snel bij hen terecht kunt als je bij iemand die wat verder van je af staat je verhaal wilt doen.
Wat lief dat Roos kwam, en je veilig naar huis bracht. Ze is meteen ook getuige.
Succes met alle praktische regelzooi. Hoop dat je weer snel internet en telefoon hebt. En wat aangifte/melding doen: kijk waar je behoefte aan hebt. Wij geven alleen maar advies, beslissen die je zelf.
Verder gaaf om te lezen hoe lief de meesten hier reageren.
Dikke knuf van Hanke
Wat een klote einde van een avondje stappen! Hier krijg je pas goed een kater van. Wat een "held". Mooi van de gelegenheid gebruik gemaakt. Ik vind het een klotestreek.
En die hyvesfiguur is echt beneden peil. Bah. Bannen die hap.
Wat ik zeker weet dat je dit noemen kan is een grensoverschrijdende ervaring. Het beste wat je kan doen is je zo veilig mogelijk voelen. Mensen om je heen die je vertrouwt, lekker op de bank met een fleecedekentje en zorgen dat je genoeg slaapt. Precies dat wat je aangeeft waar je nu behoefte aan hebt.Als je droomt verwerk je dit soort ervaringen. Pas over een week of 2 zul je weten of je er nog last van houdt of dat het een vervelende ervaring is die gelukkig achter je ligt.
Voordeel van melding doen bij de politie is dat je ook info van slachtofferhulp krijgt. In een later stadium kan dat handig zijn omdat je snel bij hen terecht kunt als je bij iemand die wat verder van je af staat je verhaal wilt doen.
Wat lief dat Roos kwam, en je veilig naar huis bracht. Ze is meteen ook getuige.
Succes met alle praktische regelzooi. Hoop dat je weer snel internet en telefoon hebt. En wat aangifte/melding doen: kijk waar je behoefte aan hebt. Wij geven alleen maar advies, beslissen die je zelf.
Verder gaaf om te lezen hoe lief de meesten hier reageren.
Dikke knuf van Hanke
maandag 6 oktober 2008 om 17:43
maandag 6 oktober 2008 om 17:45
Wat ik begrijp uit Minny's verhaal is dat ze op het moment dat hij aan haar ging zitten, ze alweer rustig was. Ze zat dus (voor zijn gevoel) rustig naast hem, niet te huilen ofzo.
Ik vind dat het van de manier waarop zij op dat moment reageerde afhangt of dit wel of geen verkrachting is. Heeft hij op dat moment kunnen weten dat Minny niet wilde? Heeft ze dat duidelijk kunnen maken? Zo niet kun je hem in dat geval hufterigheid en gebrek aan empathie verwijten, maar ik denk dat dit geen verkrachting in juridische zin is. Dit is het soort gebeurtenis die de personen in kwestie allebei waarschijnlijk heel erg anders ervaren hebben. Daarom moet hij natuurlijk wel weten hoe zij zich hieronder voelt.
Dat neemt natuurlijk niet weg dat dit voor Minny een behoorlijke rotervaring is, en ik wil ook echt niet zeggen dat dit je eigen schuld is ofzo!
ik hoop echt dat je dit een beetje kan verwerken!
maandag 6 oktober 2008 om 18:27
Dan laat je het even bezinken, doe je het vanavond rustig aan, ga lekker in bad / knuffel je kinderen / kijk naar een stom TV-programma, whatever: gewoon even tot rust komen. Als je morgenochtend opstaat, luister je naar je gevoel. Ik wilde alleen maar aangeven, en zag dat anderen ook schrijven, dat jij niet hoeft na te denken of dit al dan niet een strafbaar feit is; je kunt dat ook gewoon aan de politie overlaten. Een melding ipv aangifte kan ook, en dan gaat de politie sowieso met die jongen praten zodat hij weet dat-ie goed fout zat,
Die Hyves-figuur is knap ziek, ik hoop dat je dat een beetje langs je af kan laten glijden en ik hoop dat Viva erachter kan komen wie het is.
(en ga nou even naar de ETOS....)
.
maandag 6 oktober 2008 om 19:26
Ik hoop dat je het een beetje kan laten bezinken vanavond. Heb je al irl steun gezocht bij een vriendin ofzo? Gewoon een pyama-avondje houden en even er niet aan proberen te denken. Nachtje over slapen en misschien sta je morgen op met het gevoel dat je weet wat je moet doen/niet doen.
Welke idioot gaat je in deze situatie nog meer het leven zuur maken maar dan op hyves????? Ik vind dat wel een permaban waard en is dat niet smaad (of laster, ik gooi ze altijd door elkaar)?
Welke idioot gaat je in deze situatie nog meer het leven zuur maken maar dan op hyves????? Ik vind dat wel een permaban waard en is dat niet smaad (of laster, ik gooi ze altijd door elkaar)?
maandag 6 oktober 2008 om 20:49
Wat is dit nu voor een idiote, enge ontwikkeling? Weet je zeker dat het een forummer is? Is het bv ook mogelijk dat die jongen je opgespoord heeft?
Hoe je het ook wendt of keert Minny, ga iig met de politie praten. En vertel het hyves incident ook.
Ik meen me trouwens te herinneren dat je een tijdje geleden op een aantal topics erg uitgesproken reageerde op vermeende aanranding. Eén topic ging over een incident in het bad, weet je dat nog? Het verbaast me dat je nu eigenlijk tegenovergesteld reageert.
Ik heb er eigenlijk de hele dag aan gedacht. En volgens mij is het nog erger omdat je niet kunt beslissen wat je er nu eigenlijk van vindt.
Sterkte meid.
maandag 6 oktober 2008 om 21:07
Minny.....nooit naar de politie gaan met dat soort dingen.
kom via roos bij mij..........ik laat het voor je oplossen meid.
is zo gebeurt.
en ga nu eens beseffen dat ik het beste met je voor heb.
wat een ongelooflijke hufter zeg..................zeg tegen roos waar die klootzak woont.............is tie godvergeten teringhufter helemaal begodverdomt.
roos....jij zorgt ervoor dat ik het kom te weten.
wie aan minny komt, komt aan een vriendin van mij............ik laat hem slopen
man ik zit hier te koken
kom via roos bij mij..........ik laat het voor je oplossen meid.
is zo gebeurt.
en ga nu eens beseffen dat ik het beste met je voor heb.
wat een ongelooflijke hufter zeg..................zeg tegen roos waar die klootzak woont.............is tie godvergeten teringhufter helemaal begodverdomt.
roos....jij zorgt ervoor dat ik het kom te weten.
wie aan minny komt, komt aan een vriendin van mij............ik laat hem slopen
man ik zit hier te koken