Psyche
alle pijlers
Mijn "held"....
maandag 6 oktober 2008 om 08:59
Het was iets van 6 uur in de ochtend, mijn vriendin was al naar huis en ik ontdek dat mijn portemonnee gejat is. Nergens te bekennen natuurlijk....
Ik kon niemand bereiken en had dus geen taxigeld meer, waarop ik besloot om naar huis te lopen (lang verhaal kort). Onderweg begon ik steeds meer overstuur te raken, het regende, ik had erg hoge hakken aan, was niet bepaald nuchter en het was doodstil op straat. Met uitzondering van een hele enge man die een paar keer voorbij was gefietst, was er helemaal niemand. Ik had al bijna een half uur gelopen en moest nog minstens een uur voordat ik thuis was. Alles wat ik wou was naar huis en wel nu!
En daar was ie ineens....een jonge knul op de fiets. Ouder dan 20 zal hij niet geweest zijn. Hij fietste bijna voorij en zag toen mijn betraande gezicht, tranen van frustratie, en stopte. Of alles goed met mij was. Nou nee! Dus ik alles uitleggen. Gaandeweg het verhaal raakte ik steeds meer overstuur en ik begon op een gegeven moment echt te snikken. Dus hij zegt dat ie in een studentenhuis dichtbij woont en dat ik daar wel ff mocht wachten of een taxi mocht bellen of iets. Ik had dus geen geld meer dus ik zou dan wachten op de eerste bus, die niet lang daarna zou rijden.
Daar aangekomen gaf hij me wat water en ik kalmeerde een beetje, maar was nog wel verdrietig. Ik dacht nog wat apart het was dat zo'n jonge knul die moeite deed. Zag hem echt als een puppy zeg maar, realiseerde me niet dat een jongen van 19 a 20 ook gewoon een volwassen man is...
Op een gegeven moment sloeg hij "troostend" zijn arm om me heen en voordat ik het wist begon hij ineens aan me te zitten. Ik was compleet perplex, de alcohol hielp ook niet want mijn hersenen leken wel in slow motion te werken. Aangemoedigd door mijn gebrek aan reactie, denk ik, ging hij verder en uiteindelijk...nou ja....alles dus. Het ging erg snel, ik had een rok aan dus geen belemmeringen van dien, en ik was compleet verbaasd. Hij trok me daarna onder de deken en hield me vast. Ik moest maar lekker gaan slapen vond ie en dan zou hij me straks naar huis brengen. Ik heb nog eventjes als versteend gelegen en ben niet lang nadat hij sliep, hij was ook niet nuchter, weggeglipt.
Onderweg naar huis heb ik allerlei mensen proberen te bellen, maar ik kon niemand bereiken. Uiteindelijk was mijn beltegoed ook op en kon ik alleen nog smsen (ik heb apart sms tegoed). Ten einde raad heb ik Rosanna, ook van dit forum, gesmst en die heeft me meteen teruggebeld. Aan de telefoon kon ik bijna alleen maar huilen, was compleet onverstaanbaar volgens mij, en Roos besloot mij op te halen onderweg. Gelukkig! De lieverd
Thuis natuurlijk eerst gedouched en daarna meerdere bakken koffie naar binnen gegooid. De kinderen waren niet thuis op dat moment wat me behoorlijk goed uitkwam.
En nou weet ik niet wat ik voel.... Voel ik mij verkracht? Nee, dat niet helemaal. Ik heb geen nee gezegd, ik heb niks gezegd. Ik voel me wel erg ongemakkelijk met mijn lijf, anders kan ik het niet beschrijven. Was ik gisteren nog doordrenkt met alcohol, vanochtend dringt het helemaal door. Ik snap niet dat ik daar intrapte! Ik! Ik die altijd wantrouwend is tegenover werkelijk iedereen! En terecht blijkt nu....
Of hij zich van kwaad bewust is weet ik niet. Misschien dacht hij dat hij me overgehaald had of zo...geen idee. Maar wat zijn intenties ook waren, dat hij misbruik heeft gemaakt van de situatie staat voor mij buiten kijf. Ik heb ook de hele tijd daar zitten snikken dat ik zo graag naar huis wilde...dat was hem volkomen duidelijk. Zal nooit meer zo stom zijn...in wat voor situatie ik me ook bevind. Niemand vertrouwen, dat is wel duidelijk.
En nou weet ik dus niet helemaal wat ik voel....
Ga maar eens werken geloof ik.
Ik kon niemand bereiken en had dus geen taxigeld meer, waarop ik besloot om naar huis te lopen (lang verhaal kort). Onderweg begon ik steeds meer overstuur te raken, het regende, ik had erg hoge hakken aan, was niet bepaald nuchter en het was doodstil op straat. Met uitzondering van een hele enge man die een paar keer voorbij was gefietst, was er helemaal niemand. Ik had al bijna een half uur gelopen en moest nog minstens een uur voordat ik thuis was. Alles wat ik wou was naar huis en wel nu!
En daar was ie ineens....een jonge knul op de fiets. Ouder dan 20 zal hij niet geweest zijn. Hij fietste bijna voorij en zag toen mijn betraande gezicht, tranen van frustratie, en stopte. Of alles goed met mij was. Nou nee! Dus ik alles uitleggen. Gaandeweg het verhaal raakte ik steeds meer overstuur en ik begon op een gegeven moment echt te snikken. Dus hij zegt dat ie in een studentenhuis dichtbij woont en dat ik daar wel ff mocht wachten of een taxi mocht bellen of iets. Ik had dus geen geld meer dus ik zou dan wachten op de eerste bus, die niet lang daarna zou rijden.
Daar aangekomen gaf hij me wat water en ik kalmeerde een beetje, maar was nog wel verdrietig. Ik dacht nog wat apart het was dat zo'n jonge knul die moeite deed. Zag hem echt als een puppy zeg maar, realiseerde me niet dat een jongen van 19 a 20 ook gewoon een volwassen man is...
Op een gegeven moment sloeg hij "troostend" zijn arm om me heen en voordat ik het wist begon hij ineens aan me te zitten. Ik was compleet perplex, de alcohol hielp ook niet want mijn hersenen leken wel in slow motion te werken. Aangemoedigd door mijn gebrek aan reactie, denk ik, ging hij verder en uiteindelijk...nou ja....alles dus. Het ging erg snel, ik had een rok aan dus geen belemmeringen van dien, en ik was compleet verbaasd. Hij trok me daarna onder de deken en hield me vast. Ik moest maar lekker gaan slapen vond ie en dan zou hij me straks naar huis brengen. Ik heb nog eventjes als versteend gelegen en ben niet lang nadat hij sliep, hij was ook niet nuchter, weggeglipt.
Onderweg naar huis heb ik allerlei mensen proberen te bellen, maar ik kon niemand bereiken. Uiteindelijk was mijn beltegoed ook op en kon ik alleen nog smsen (ik heb apart sms tegoed). Ten einde raad heb ik Rosanna, ook van dit forum, gesmst en die heeft me meteen teruggebeld. Aan de telefoon kon ik bijna alleen maar huilen, was compleet onverstaanbaar volgens mij, en Roos besloot mij op te halen onderweg. Gelukkig! De lieverd
Thuis natuurlijk eerst gedouched en daarna meerdere bakken koffie naar binnen gegooid. De kinderen waren niet thuis op dat moment wat me behoorlijk goed uitkwam.
En nou weet ik niet wat ik voel.... Voel ik mij verkracht? Nee, dat niet helemaal. Ik heb geen nee gezegd, ik heb niks gezegd. Ik voel me wel erg ongemakkelijk met mijn lijf, anders kan ik het niet beschrijven. Was ik gisteren nog doordrenkt met alcohol, vanochtend dringt het helemaal door. Ik snap niet dat ik daar intrapte! Ik! Ik die altijd wantrouwend is tegenover werkelijk iedereen! En terecht blijkt nu....
Of hij zich van kwaad bewust is weet ik niet. Misschien dacht hij dat hij me overgehaald had of zo...geen idee. Maar wat zijn intenties ook waren, dat hij misbruik heeft gemaakt van de situatie staat voor mij buiten kijf. Ik heb ook de hele tijd daar zitten snikken dat ik zo graag naar huis wilde...dat was hem volkomen duidelijk. Zal nooit meer zo stom zijn...in wat voor situatie ik me ook bevind. Niemand vertrouwen, dat is wel duidelijk.
En nou weet ik dus niet helemaal wat ik voel....
Ga maar eens werken geloof ik.
![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif){kind=small}
Mijn vertrouwen in mannen is in een klap weer hersteld. Ik ben daar heel makkelijk in 
maandag 6 oktober 2008 om 12:24
Vreselijk! Gelukkig ben je weer thuis. Dat is zo fijn om te merken als je thuis veilig bent. Bah, wat een nare ervaring.
Ik heb het precies zelfde gehad. Toen ik achttien jaar was. Geen geld voor nachtbus of taxi wat dan ook. En ook een ellendig lange stuk lopen door het donker met een enge man dat steeds voor mij rond reed in een bestelbus met donkere ramen. Het was ook nog in de tijd van Dutroux dus ik helemaal bang. Gelukkig kwam ik toch thuis.
Sindsdien zorg ik er altijd voor als ik uit ga, mij nooit meer zo klem zuip EN dat ik genoeg geld op zak heb (of een pinpas) om een taxi te nemen.
Sterkte!
Ik heb het precies zelfde gehad. Toen ik achttien jaar was. Geen geld voor nachtbus of taxi wat dan ook. En ook een ellendig lange stuk lopen door het donker met een enge man dat steeds voor mij rond reed in een bestelbus met donkere ramen. Het was ook nog in de tijd van Dutroux dus ik helemaal bang. Gelukkig kwam ik toch thuis.
Sindsdien zorg ik er altijd voor als ik uit ga, mij nooit meer zo klem zuip EN dat ik genoeg geld op zak heb (of een pinpas) om een taxi te nemen.
Sterkte!
I am Spaaartaaacus.
maandag 6 oktober 2008 om 12:40
Hey minny, sterkte, heel naar wat er is gebeurd.
Bijzonder dat er zoveel mensen precies weten wat er is gebeurd en wat die jongen dacht/vond/voelde, terwijl je het zelf nauwelijks beseft waarschijnlijk.
Volgens mij ben je wijs/sterk/intuitief genoeg om zelf te beslissen of je aangifte/melding etc doet bij de politie. En een gesprekje hoeft nog niet een aangifte te zijn natuurlijk, agenten kunnen je het best adviseren.
Lief hoeveel lieve reacties je krijgt!
Btw, even uberpractisch en wie weet wel mosterd: al je pasjes al geblokkeerd?
Bijzonder dat er zoveel mensen precies weten wat er is gebeurd en wat die jongen dacht/vond/voelde, terwijl je het zelf nauwelijks beseft waarschijnlijk.
Volgens mij ben je wijs/sterk/intuitief genoeg om zelf te beslissen of je aangifte/melding etc doet bij de politie. En een gesprekje hoeft nog niet een aangifte te zijn natuurlijk, agenten kunnen je het best adviseren.
Lief hoeveel lieve reacties je krijgt!
Btw, even uberpractisch en wie weet wel mosterd: al je pasjes al geblokkeerd?
maandag 6 oktober 2008 om 12:41
Jezus wat een verhaal. Wat klote voor je Min!
Je kunt beter twee weken wachten met een SOA-test. Dat is de incubatietijd van veel SOA's. En na drie maanden een HIV-test doen, dat is nu nog lang niet aan te tonen in je bloed.
Sja of dit verkrachting is...nee, ik vind van niet. Opgeschoten studenten zien altijd een potentieel neukobject in een dronken vrouw. Het is natuurlijk wel zeer onfatsoenlijk.
Had je ergens het vreemde gevoel hem te moeten bedanken door niets te doen?
Je kunt beter twee weken wachten met een SOA-test. Dat is de incubatietijd van veel SOA's. En na drie maanden een HIV-test doen, dat is nu nog lang niet aan te tonen in je bloed.
Sja of dit verkrachting is...nee, ik vind van niet. Opgeschoten studenten zien altijd een potentieel neukobject in een dronken vrouw. Het is natuurlijk wel zeer onfatsoenlijk.
Had je ergens het vreemde gevoel hem te moeten bedanken door niets te doen?
maandag 6 oktober 2008 om 12:45
Ze gaat zo naar de bieb om even op internet te komen. Heb haar al van de reacties hier verteld. Heb nogmaals even benadrukt om gewoon advies in te winnen, zonder gelijk een beslissing te nemen.
Dus ze zal vanmiddag hier nog komen. MA hoeft volgens mij niet, ze gebruikt zelf een voorbehoedsmiddel. Wel een soa test uiteraard.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
maandag 6 oktober 2008 om 12:48
@Omen, hij kende haar niet, ze was overstuur en had te veel drank op, dan blijf je gewoon met je poten van iemand af! Dat is gewoon misbruik maken van de situatie. Ik weet niet hoe dronken hij was natuurlijk. Maar ik heb ook eens zoiets meegemaakt met een ex van mij en ik kan hem nog steeds wel wat aandoen, gelukkig zie ik hem nooit meer.
maandag 6 oktober 2008 om 13:20
Ik ga geen aangifte doen. Hoe hufterig ik dat ventje ook vind....het was geen verkrachting. Het was zeer handig ge/misbruik maken van de situatie, maar verkrachting niet. Ik werkte niet mee, ik werkte niet tegen, ik was perplex en behoorlijk overstuur. Dat ik bleef snikken dat ik naar huis wilde had wellicht wel een hint kunnen zijn... Dat ik weinig (lees: totaal geen) zin had, dat moest hij simpelweg doorgehad hebben. Kan niet anders. Dat terzijde... Ik denk dat hij dacht dat hij als "reddende held" wel ff mocht. Of zo. Geen idee, wil m gewoon nooit meer zien, ook niet om het erover te hebben.
maandag 6 oktober 2008 om 13:24
Minny wat een k-verhaal zeg. Kan me zo voorstellen hoe je je voelt. Is het echt geen optie om die hufter te bellen en in ieder geval te vragen of hij ooit een test heeft gedaan? Al is het alleen om je eigen gevoel dat je (achteraf) wel voor jezelf op komt. Mag ik 'm anders bellen? Ben toch in een pissige bui.....
maandag 6 oktober 2008 om 13:37
maandag 6 oktober 2008 om 13:40
Het was een combinatie van al die dingen idd...:
Minny, 't is zwaar kloten en voel met je mee
Kan zo snel gebeuren, verdoofd door de drank en overstuur dat je portemonnee gejat was, maar hij moest met z'n poten van je afblijven.
Zou hem ook zo z'n nek willen omdraaien
En geweldig van Roos dat ze snel bij je was
Ja, Roos is geweldig. Knap dat ze me kon verstaan trouwens, ik was zo heftig aan het snikken dat ze volgens mij met moeite de straatnaam van waar ik liep kon ontcijferen.
maandag 6 oktober 2008 om 13:55
Minny, wel aangifte gaan doen alsjeblieft!
Vind jij dat snikken dat je naar huis wil, instemmen met sex is?
En dan is het misschien geen verkrachting, maar gemeenschap met een wilsonbekwame is ook strafbaar. Ik citeer
art. 243 Wetboek van Strafrecht
Hij die met iemand van wie hij weet dat hij in staat van bewusteloosheid, verminderd bewustzijn of lichamelijke onmacht verkeerd, danwel aan een zodanige gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke stoornis van zijn geestesvermogen lijdt dat hij niet of onvolkomen in staat is zijn wil daaromtrend te bepalen of kenbaar te maken of daartegen weerstand te bieden, handelingen pleegt die bestaan uit of mede bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam, wordt gestraft met een gevangenisstraf van ten hoogste acht jaren of een geldboete van de vijfde categorie.
En ik denk dat je zeker wel aan kunt voeren dat je in staat van verminderd bewustzijn was!
Ik word erg boos van mensen die hier zeggen dat het haar eigen schuld was. Zij was dronken en overstuur en iemand maakt daar zwaar misbruik van. Terwijl hij seks met haar heeft, ligt ze te snikken dat ze naar huis wil. Denken jullie echt dat die jongen dacht dat ze lekker instemde?! Verkrachting is niet altijd met veel geweld een bosje in gesleurd worden en een mes op je keel gezet worden. Dat weten rechters ook heel goed!
Echt, ga alsjeblieft naar de politie! Doe het ook voor andere vrouwen, het moet niet zo zijn dat die jongen denkt dat hij hier makkelijk mee weg kan komen en volgende keer als hij een dronken meisje alleen ziet lopen, het nog eens probeert!!!!
Vind jij dat snikken dat je naar huis wil, instemmen met sex is?
En dan is het misschien geen verkrachting, maar gemeenschap met een wilsonbekwame is ook strafbaar. Ik citeer
art. 243 Wetboek van Strafrecht
Hij die met iemand van wie hij weet dat hij in staat van bewusteloosheid, verminderd bewustzijn of lichamelijke onmacht verkeerd, danwel aan een zodanige gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke stoornis van zijn geestesvermogen lijdt dat hij niet of onvolkomen in staat is zijn wil daaromtrend te bepalen of kenbaar te maken of daartegen weerstand te bieden, handelingen pleegt die bestaan uit of mede bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam, wordt gestraft met een gevangenisstraf van ten hoogste acht jaren of een geldboete van de vijfde categorie.
En ik denk dat je zeker wel aan kunt voeren dat je in staat van verminderd bewustzijn was!
Ik word erg boos van mensen die hier zeggen dat het haar eigen schuld was. Zij was dronken en overstuur en iemand maakt daar zwaar misbruik van. Terwijl hij seks met haar heeft, ligt ze te snikken dat ze naar huis wil. Denken jullie echt dat die jongen dacht dat ze lekker instemde?! Verkrachting is niet altijd met veel geweld een bosje in gesleurd worden en een mes op je keel gezet worden. Dat weten rechters ook heel goed!
Echt, ga alsjeblieft naar de politie! Doe het ook voor andere vrouwen, het moet niet zo zijn dat die jongen denkt dat hij hier makkelijk mee weg kan komen en volgende keer als hij een dronken meisje alleen ziet lopen, het nog eens probeert!!!!
I only get one shot at life - so I shoot to kill
