Moeder uitbehandeld - ik op vakantie gaan?

10-07-2017 17:07 115 berichten
Ik heb gisteren te horen gekregen dat mijn ernstig zieke moeder uitbehandeld is. Kanker, overal uitgezaaid en er is niks meer te doen. Ze is nu bijna 3 jaar ziek maar leek een tijd stabiel. Hoe de prognose is kunnen ze niet zeggen, kan weken zijn maar ook maanden...

Maar nu is mijn probleem (naast deze hele klotesituatie natuurlijk...) dat we al een verre vliegvakantie hebben geboekt met ons gezin en schoonfamilie. Over 2 weken moeten we vertrekken. Maar wat doe ik nu? Mijn moeder wil graag dat we gaan. Mijn man wil thuis blijven. Schoonouders geven aan dat als wij niet gaan, zij ook niet gaan. Dit betekent weer dat 2 nichtjes alleen moeten terugvliegen (het verre land is hun thuisland, zij zijn nu hier op vakantie en gaan straks met ons mee terug).

Dokters geven aan niet echt te kunnen adviseren, luisteren naar mijn gevoel. Enerzijds wil ik graag even weg, ook fijn voor de kinderen maar ook voor mezelf. Anderszijds ben ik bang dat er iets met mijn moeder gebeurt als ik daar ben en dan duurt het gewoon minstens 24 uur voor ik thuis ben.

Wat zouden jullie doen?
Alleen eerste post gelezen.

Geen haar op mijn hoofd die eraan zou denken om op vakantie te gaan terwijl mijn moeder ieder moment dood kan gaan.

Wel heel veel sterkte. :hug:
Alle reacties Link kopieren
Lief van je moeder dat ze wil dat je gaat. En zolang jij aangeeft te twijfelen zal ze dat vast blijven zeggen. Maar eerkijk gezegd.. wanneer jij resoluut aangeeft bij haar in de buurt te willen blijven, is er een grote kans dat ze daar erg blij mee is...
Orangetree schreef:
10-07-2017 17:58
Ik zou de korte tijd die ik nog met mijn moeder zou hebben met haar doorbrengen. Vakantie kan altijd, maar je moeder is stervend. Geen haar op mijn hoofd die eraam denkt op vakantie te gaan. Ik zou geen moment genieten.
Dit.. Nog los van het feit dat je wellicht te laat terug bent mocht ze ineens hard achteruit gaan, ben je ook nog eens een paar weken weg. Ik zou annuleren. Het is sneu voor je kinderen, maar die begrijpen het vast wel.

Heel veel sterkte :hug:
Alle reacties Link kopieren
Wat verdrietig Momo! Ik begrijp dat je hoofd er niet naar staat om moeilijke beslissingen te nemen, en dat je juist heel erg toe bent aan even opladen. Denk je dat je zou kunnen opladen door zo'n lange reis, en ver weg zitten van je zieke moeder? Ik denk dat dat eerder meer stress en zorgen met zich meebrengt. Is er een andere mogelijkheid voor je om rust te pakken/op te laden?
Behalve een vakantie dichterbij huis te zoeken, zodat de kinderen toch ook vakantie hebben, kun je misschien af en toe een dag/avond plannen voor jezelf (en je partner)?
Mind the gap
Puur persoonlijk mijn gevoel, ik zou thuis blijven. Kans is groot dat er niets gebeurd in die specifieke tijd, maar ik zou het verschrikkelijk vinden om daar te zitten, terwijl mijn vader hier alleen is als ze is overleden
Alle reacties Link kopieren
Ik zou de vakantie uitstellen. Je kinderen, schoonouders en man kunnen volgend jaar genieten van precies dezelfde vakantie als jullie nu gepland zouden hebben, terwijl jij NU je moeder nog hebt en volgend jaar hoogst waarschijnlijk niet meer.

Je moeder weet hoe zeer jullie je verheugd hadden op die vakantie, dus begrijpelijk dat zij zegt dat je vooral moet gaan, ze voelt zich bezwaard. Daarom zou ik vooral benadrukken dat je de vakantie gewoon zonder problemen kunt uitstellen (ipv annuleren) en dat jullie dit zelf graag willen. Ik kan me niet voorstellen dat je in deze situatie kunt ontspannen op vakantie, en dat je niet liever bij je moeder had willen zijn.

Sterkte!
Wow, wat zie jij er vandaag geweldig uit!
Alle reacties Link kopieren
momo1980 schreef:
10-07-2017 18:26
Ik wil niet perse iets horen, ik kan zelf niet meer helder denken en weet het gewoon niet meer...
Voelt het misschien veilig om gewoon alles door te laten gaan omdat het dan nog niet zo definitief voelt?
Ach, wat verdrietig!

Ik zou niet gaan als ik jou was. Mijn vader was destijds ook uitbehandeld, maar leek stabiel. Niets wees op een spoedig overlijden en mijn zusje durfde het aan om op vakantie te gaan met haar gezin. Er leek geen vuiltje aan de lucht, maar ineens sloeg het om en kon mijn zusje halsoverkop naar huis vliegen. Stress!

Ze was op tijd. Gelukkig. Mijn vader heeft nog drie dagen in coma glegen eer hij overleed en mijn zusje heeft de laatste twee dagen bij hem kunnen zijn.

Overigens ben ik zelf dat jaar niet op vakantie te gaan. Mijn vader vond dat ik niet moest thuisblijven vanwege hem, maar ik kon gewoon niet weg. Elke dag ging ik even bij hem langs en, ondanks dat het niet altijd gezelig was, heb ik fijne herinneringen aan de laatste weken van mijn vader.

Heel veel sterkte. Kanker is een rotziekte.
Momo, wat een enorm klotedilemma he.. :'(

Jaren geleden zat ik in dezelfde situatie. Mijn moeder wilde ook per se dat ik zou gaan en mijn bestemming was 14 uur weg. Ik ben in overleg met mijn familie wel gegaan. Elke dag per telefoon en e-mail (het was het pre-WhatsApp / FaceTime tijdperk) contact gehad. Mijn moeder genoot van mijn verhalen en de foto's. Ze keek elke dag uit naar het contact en mijn verhalen. Ze is tijdens mijn vakantie niet verder achteruit gegaan. Als ik nu terug denk aan die reis, dan heb ik mooie herinneringen aan de reis zelf, en aan het contact met mijn moeder. Want die gingen ineens weer even over leuke dingen in plaats van toch veel over haar ziek zijn, en ze was oprecht blij voor mij dat ik zoveel mooie dingen zag en meemaakte. De reis was fijn en daarna was het ook fijn om weer naar huis te gaan. De e-mails heb ik trouwens nog steeds bewaard.

Zo'n beetje iedereen in dit topic zegt thuis blijven. Maar het is jouw beslissing en je kunt het niet fout doen. Echt niet. Overleg met je gezin en familie en wat jullie ook besluiten is goed. :hug:

Ook van mij heel veel sterkte :redrose: .
Is annuleren en dan wat dichterbij, ergens op een camping wat boeken, een idee? Zodat de kinderen wel lekker weg zijn, en je binnen 2 uurtjes thuis kan zijn?
Is je moeder nog in staat om zelf 'n paar daagjes in NL weg te gaan zodat jullie als gezin nog 'n keer samen iets leuks kunnen doen?
Alle reacties Link kopieren
Wat een verdrietig nieuws, veel sterkte.

Er zou echt geen sprake van zijn dat ik zou gaan, maar mogelijk zou ik el de kinderen met hun grootouders laten gaan.
Roodhaarr schreef:
10-07-2017 18:36
Mijn moeder zei ook dat ik vooral op vakantie moest gaan, dat meende ze echt. Ik had een akelig jaar achter de rug, dus ze gunde me echt een vakantie. Dat bezwoor ze continu. De prognose was hetzelfde: uitgezaaide kanker, kwestie van weken, misschien maanden.
Ik besloot de verre reis te annuleren om er een weekje Centerparcs in NL van te maken. Toen bleek ze opeens toch enorm opgelucht. Dat hoorde ik van mijn vader. Ze had beslist niet tussen mij en mijn vakantie willen komen, maar ze was enorm opgelucht dat ik dichtbij bleef.
Ja, precies dat.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou absoluut NIET gaan. Laat je man en kinderen gaan, het is tenslotte je schoonfamilie met wie ze samen reizen. Ik ben dol op reizen, maar deze laatste tijd met je moeder missen? Dat is toch nooit meer in te halen?!

Die reis doe je later nog maar eens samen met je man of met je gezin. Reizen kan 'altijd' nog (ja,daar ga ik gemakshalve even van uit :) )

En, ik las ook de verdrietige reaktie van iemand die vertelde over de aansluiting missen in Barcelona, vreselijk!! Je bent nooit op tijd als je van een verre bestemming hals over kop een terugvlucht moet boeken, echt niet. Ik kan me niet voorstellen dat iemand dan toch op die reis gaat...
esther766 wijzigde dit bericht op 10-07-2017 19:36
Reden: aanvulling
28.78% gewijzigd
Wat je rust zal geven is een besluit nemen. Zoals velen hier al zeiden....ga op ge gevoel af. Persoonlijk, ik zou niet gaan. En kinderen...die zijn harstikke flexibel. Ik snap dat ze zich verheugd hebben maar die zijn een dag later gewend/bijgedraaid. En de begeleiding van minderjarigen is bij het vliegen top. Zou ik het niet om laten. Optie schoonouders met kleinkind wel en jij en man thuis daar zou ik voor kiezen. Enorme veel sterkte.
esther766 schreef:
10-07-2017 19:33
Ik zou absoluut NIET gaan. Laat je man en kinderen gaan, het is tenslotte je schoonfamilie met wie ze samen reizen. Ik ben dol op reizen, maar deze laatste tijd met je moeder missen? Dat is toch nooit meer in te halen?!

Die reis doe je later nog maar eens samen met je man of met je gezin. Reizen kan 'altijd' nog (ja,daar ga ik gemakshalve even van uit :) )

En, ik las ook de verdrietige reaktie van iemand die vertelde over de aansluiting missen in Barcelona, vreselijk!! Je bent nooit op tijd als je van een verre bestemming hals over kop een terugvlucht moet boeken, echt niet. Ik kan me niet voorstellen dat iemand dan toch op die reis gaat...
Haar man wil helemaal niet.
Dat de kinderen het overlijden persé moeten meemaken, zeker al naar gelang hun leeftijd..........daarover heb ik persoonlijk een andere mening. Vandaar mijn advies eventueel hen met schoonouders laten gaan.
Wel man bij Momo laten blijven. Ik "ken" deze lieverds en weet dat ze enorm hecht zijn en dat Momo's ouders een enorme steun voor hen zijn. In deze situatie zal het hen nog dichter tot elkaar laten groeien. Het zal hun bonding nóg sterker maken.
In de laatste fase kun je ook nog samen de begrafenis regelen. Mijn vader heeft de door mij ontworpen kaart nog gezien en goedgekeurd bijv en hij heeft zelf z'n muziek uitgezocht. Ook wist hij van ons wat we hem mee in de kist zouden geven e.d. en welke tekst ik had geschreven die zou worden voorgelezen. Door zulke dingen samen te bespreken weet je ook zeker dat alles helemaal naar wens wordt geregeld, dus ook daarover dan naderhand geen spijt en het helpt bij de verwerking.
anoniem_109047 wijzigde dit bericht op 10-07-2017 19:59
10.62% gewijzigd
Ik zou annuleren, schoonouders vragen om wel te gaan, dat is voor jullie en nichtjes ook prettiger denk ik. Voor je kinderen kan je als compensatie iets anders boeken, maar dan dichterbij zodat je zo weer terug bent. Die verre reis met hen kan altijd nog een keer.
Crematie is al doorgesproken en puntjes worden deze week op de i gezet.

Mijn man en kids, of alleen mijn kids laten gaan is absoluut geen optie. Man wil dat niet en ik heb hem sowieso echt nodig en mijn kids meegeven aan schoonouders zou ik never nooit doen, zo is onze band niet.

Kids liggen nu bijna op bed, man en ik gaan zo samen rustig nog eens alle reacties doorlezen en alles op een rijtje zetten.

Wat fijn dat iedereen zo meedenkt en lieve reacties geeft!
Ariellle schreef:
10-07-2017 19:56
Ik zou annuleren, schoonouders vragen om wel te gaan, dat is voor jullie en nichtjes ook prettiger denk ik. Voor je kinderen kan je als compensatie iets anders boeken, maar dan dichterbij zodat je zo weer terug bent.
Zou gewoon helemaal niet weg gaan, maar zorgen dat je dagelijks even 'n bakkie kunt doen en 'n knuffel kunt geven. Vakantie komt naderhand wel weer. Als de kinderen vervelend zijn omdat ze hun vakantie mislopen kunnen ze misschien op kamp in NL zodat ze uit de weg zijn en TO en man zich met het afscheid bezig kunnen houden.
Alle reacties Link kopieren
Lieve Momo :hug: toen ik de titel zag wist ik meteen dat dit jouw dilemma zou zijn.
Wat heb JIJ nodig om helder te kunnen denken en de knoop door te hakken? Of kan je de knoop doorhakken dat je nog x dagen wacht tot je de definitieve knoop doorhakt en tot die dag de twijfel (mentaal) blokkeert?

Mijn mening: je tropische eiland is er volgend jaar ook nog. Of tijdens de herfst- kerst- of meivakantie. Je lieve moeder helaas niet.
Is qua opladen de vakantie verzetten en een (mid)weekje Disney een optie?
Alle reacties Link kopieren
Het ligt er ook aan hoe hecht je met je moeder bent. Mijn moeder was, heel onverwachts, ook binnen een paar wekeen overleden. En er kwamen al vrij snel complicaties, de situatie verslechterde snel. Ik heb veel van de verzorging gedaan. Zo fijn achteraf. Wellicht wordt je die kans ontnomen als je gaat. Elke dag even langs gaan (geen idee of je in de buurt woont hoor) kan zo waardevol zijn. Wellicht blikt achteraf dat je door de vakantie die kans niet meer (genoeg) hebt gehad.

Succes met je keuze en heel veel sterkte.
Proest schreef:
10-07-2017 20:21
Elke dag even langs gaan (geen idee of je in de buurt woont hoor) kan zo waardevol zijn.
Als ze niet in de buurt woont kan ze met haar man in 'n B&B/hotel gaan in de woonplaats van haar ouders. Toch ook even thuis weg én gelijk dichtbij om dagelijks even kort langs te gaan zonder de hele dag op hun lip te hoeven zitten.
Lieve Elko, Disney kwam mijn man ook al mee 😉.

Ik woon op 3 minuten fietsen bij mijn ouders vandaan en doe ook veel zorg voor ze. Af en toe wat koken, dingen halen of regelen. Ik ben enorm hecht met mijn moeder. Echt heel hecht!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven