Psyche
alle pijlers
Moeite met leven opstarten, verlangen naar kindertijd
dinsdag 5 december 2017 om 20:14
Hee allemaal,
Even een topic of er toevallig mensen zijn die zich herkennen in wat ik nu een beetje meemaak
Ik ben student (3e jaar), en denk de laatste tijd vaker terug aan de "simpelere tijden" dat ik nog bij mijn ouders woonde, een vast ritme had en zo'n beetje wist waar ik heen wilde met mijn leven
Ik heb een fijne relatie, leuke vriendinnen en plezier aan mijn studie, maar voel me de laatste tijd toch wat eenzaam, en ik denk vaker aan de toekomst en dat ik niet goed weet wat ik daarmee moet/wil
Vroeger had ik meer colleges, maar nu is het veel meer zelfstudie waardoor ik ook minder contact heb met studiegenoten.
Daarom ben ik vaker alleen, wat dan resulteert in eenzame gevoelens en onzekerheid over de toekomst
Dan verlang ik vaker terug naar mijn kindertijd, wanneer je dan in ieder geval bij je ouders thuis kon zijn en nog niet over zoveel moest nadenken.
Zijn er mensen die zich hierin herkennen/tips hebben met dit soort gevoelens om te gaan? Ik heb vaker zulke periodes maar het wordt me een beetje te veel af en toe...
Thanks
Even een topic of er toevallig mensen zijn die zich herkennen in wat ik nu een beetje meemaak
Ik ben student (3e jaar), en denk de laatste tijd vaker terug aan de "simpelere tijden" dat ik nog bij mijn ouders woonde, een vast ritme had en zo'n beetje wist waar ik heen wilde met mijn leven
Ik heb een fijne relatie, leuke vriendinnen en plezier aan mijn studie, maar voel me de laatste tijd toch wat eenzaam, en ik denk vaker aan de toekomst en dat ik niet goed weet wat ik daarmee moet/wil
Vroeger had ik meer colleges, maar nu is het veel meer zelfstudie waardoor ik ook minder contact heb met studiegenoten.
Daarom ben ik vaker alleen, wat dan resulteert in eenzame gevoelens en onzekerheid over de toekomst
Dan verlang ik vaker terug naar mijn kindertijd, wanneer je dan in ieder geval bij je ouders thuis kon zijn en nog niet over zoveel moest nadenken.
Zijn er mensen die zich hierin herkennen/tips hebben met dit soort gevoelens om te gaan? Ik heb vaker zulke periodes maar het wordt me een beetje te veel af en toe...
Thanks
dinsdag 5 december 2017 om 20:20
dinsdag 5 december 2017 om 20:43
Ja dat helpt zeker, doe ik ook regelmatigchentolove schreef: ↑05-12-2017 20:20Als ik het zo lees, ligt je probleem vooral in het eenzaam gevoel?
Zijn er dingen die je kan doen om dit te verbeteren?
Vb vaker afspreken met vriendinnen, studeren in de bib of samen met anderen om minder alleen te zitten, etentje organiseren, bij een hobbyclub gaan, ...
alleen als ik dan thuis ben en teveel ga nadenken over dit soort dingen loop ik nogal vast
dinsdag 5 december 2017 om 21:23
Ik ben een paar jaar ouder dan jij vermoedelijk TO, en ik herken me in je verhaal.
Sterker nog, als je me pohi doorspit, zul je zien dat ik rond 2013 -toen ik ook zo'n beetje in het 2e/3e jaar van mijn studie zat- nagenoeg precies hetzelfde topic als jij hier heb geschreven.
En je raadt het waarschijnlijk al; nu kijk ik weer met weemoedige gevoelens terug op mijn studententijd.
Niet eens zo zeer door het verenigingsleven, het ''zuipen'' of het sociale aspect ervan, maar gewoon de vrijheid. Ik voelde me toen ook heel vaak eenzaam. Ik had nog niet eens een relatie dus in zekere zin was ik ook gewoon eenzaam, maar wat kijk ik nu met een prettig gevoel terug op die tijd...
Overdag lekker in de Universiteitsbibliotheek studeren, of op internet informatie zoeken over mijn hobby. Rond 3 uur nog even de stad in, ergens een kop koffie drinken en 's avonds weer thuiskomen en met mijn huisgenoten lekker koken. En de volgende ochtend gewoon random met de trein naar Leeuwarden vanuit Amsterdam, onderweg een beetje studeren. Kerstmuziekje op sky radio uit mijn oordopjes.... Ja vond het toch wel een mooie en zorgeloze tijd. Geniet er van!
Sterker nog, als je me pohi doorspit, zul je zien dat ik rond 2013 -toen ik ook zo'n beetje in het 2e/3e jaar van mijn studie zat- nagenoeg precies hetzelfde topic als jij hier heb geschreven.
En je raadt het waarschijnlijk al; nu kijk ik weer met weemoedige gevoelens terug op mijn studententijd.
Niet eens zo zeer door het verenigingsleven, het ''zuipen'' of het sociale aspect ervan, maar gewoon de vrijheid. Ik voelde me toen ook heel vaak eenzaam. Ik had nog niet eens een relatie dus in zekere zin was ik ook gewoon eenzaam, maar wat kijk ik nu met een prettig gevoel terug op die tijd...
Overdag lekker in de Universiteitsbibliotheek studeren, of op internet informatie zoeken over mijn hobby. Rond 3 uur nog even de stad in, ergens een kop koffie drinken en 's avonds weer thuiskomen en met mijn huisgenoten lekker koken. En de volgende ochtend gewoon random met de trein naar Leeuwarden vanuit Amsterdam, onderweg een beetje studeren. Kerstmuziekje op sky radio uit mijn oordopjes.... Ja vond het toch wel een mooie en zorgeloze tijd. Geniet er van!
dinsdag 5 december 2017 om 21:34
Geloof me, over een aantal jaar kijk je met weemoed op deze periode terug. Iedere periode in een mensenleven (lagere school, hogere school, werk, pensioen, etc) heeft z'n voor en nadelen. Het is wat je ermee doet dat telt! Geniet, het leven is te kort om je veel zorgen te maken. Voor je het weet zit je in de volgende fase en dan heb je spijt dat je het niet ten volle beleefd hebt.
Doe niet bij een ander wat je zelf niet wil!
dinsdag 5 december 2017 om 22:08
Het gaat niet echt om verantwoordelijkheid; daar schrik ik absoluut niet voor terug. Ik hou er juist van volledig voor de dingen te gaan als ik ergens goed mee bezig ben. Ik vind het alleen lastig om die dingen te vinden...!
woensdag 6 december 2017 om 14:07
Dat verlangen naar kindertijd herken ik wel. Dat je nog niet zoveel moest, behalve school en huiswerk dan. Als volwassene moet je je veel vaker aanpassen. Op een saaie verjaardag bijvoorbeeld. Soms zit ik echt mijn tijd uit. Als kind kon ik me nog afzonderen en buiten gaan spelen.
Vroeger vond ik Sinterklaas, Kerst, Oud en Nieuw echt feest. Een warmere sfeer.
Vroeger vond ik Sinterklaas, Kerst, Oud en Nieuw echt feest. Een warmere sfeer.
