Moeten wonen met huisgenoten op je 31e

diyer schreef: ↑

29-12-2020 15:43

Zoals het met alles is als je in een lastige situatie is: probeer het in delen te bekijken en niet naar het grote plaatje waar je voor jouw gevoel zou moeten zijn. Zoals velen die uit een relatie komen, is het opnieuw opkrabbelen en gevoelsmatig weer van voor af aan beginnen een grote domper. Je wordt voor je gevoel ineens weer tien stappen terug gezet. Bekijk je situatie ajb niet met dat plaatje voor je ogen, maar kijk wat nu de prioriteit heeft:

herstellen en reintegreren. Dat kun je in principe beter als er zoveel mogelijk rust en overzicht is in je leven. Dus even geen gefrustreerde verhuisbewegingen maken. Dat komt pas na stap 2.
Als je voldoende herstelt bent, hopelijk ondertussen kunnen genieten van hernieuwd zelfvertrouwen en je relatie, dan kijken of je een leuke baan kunt vinden. Dat is stap 2.
Pas als je op stap 2 bent aangekomen, even een half jaartje werken om te kijken of je stabiel blijft en daarna door naar stap 3 --> verhuizen. Misschien alleen, misschien samen als je relatie dan lekker loopt.

Voor dit hele traject zou ik écht minimaal een jaar uittrekken. Half jaar herstellen/reintegreren, half jaar werken en dan...
Probeer te berusten in nog minimaal 1 jaar zo leven en dit zo aangenaam mogelijk te maken. Ik snap dat het lastig is om te berusten in troep als je juist chaos wil vermijden. Maar behalve dit zo goed mogelijk in te richten voor jezelf, kun je aan anderen nu weinig veranderen.
Hopelijk levert die berusting de rust op die je nodig hebt. En vergeet niet dat je niet stil staat! Je bent hard aan het werken en zet grote stappen! Probeer daar trots uit te halen, ook al zit dat resultaat (nog) niet in materie.
Je bent nu aan je fundament aan het bouwen en dat is veel belangrijker dan wat dan ook.

Sterkte, op een mooi en ontwikkelingsvol 2021 voor jou.

DontYouHatePants schreef: ↑

29-12-2020 15:49

De verhuurders mogen zelf hun eisen kiezen, dus het is geluk hebben er een te vinden die geen belachelijke inkomenseisen stelt.
Ik liep er ook tegenaan. Ik verdien netto rond de 2250 en had ook op het moment van woning zoeken een vast contract bij werkgever. Toch kwam ik er bij een heel aantal niet eens in aanmerking, omdat ik simpelweg niet die 3 x 800,- verdiende bijvoorbeeld.
Er werd zelfs gevraagd om een garantstelling van mijn ouders. Wederom , ik was toen 40 met vaste baan. Echt belachelijk.
Als je echt op zoek wil naar een nieuwe woning omdat je herstel wordt belemmerd door je huidige woonsituatie, is de enige manier om dagelijks alle makelaars te checken op aanbod, overal op te reageren. Schrijf een stukje over jezelf, dan spring je eruit, werd mij aangeraden. Schrijf jezelf in bij makelaars, dan maken ze een dossier en kom je meer bovenaan de stapel.
Ik woon in Leiden en heb nu een appartementje voor mezelf voor 825,- exc.
Deze verhuurder had niet de enorm hoge inkomseis, ze zijn er maar je moet zoeken, zoeken, zoeken helaas en geluk hebben.

S-Groot schreef: ↑

29-12-2020 16:33

Accepteren dat je helaas niet alles/iedereen kunt veranderen. Heel bewust een keuze maken tussen de mogelijkheden die je nu hebt kan al helpen om meer los te laten. Dus je kiest er heel bewust voor om niet je stad uit te willen, niet bij je ouders te willen, niet hogere lasten te willen, niet naar een andere kamer te verhuizen etc. Dan kies je er dus heel bewust voor om te blijven zitten waar je zit. Accepteer dan ook de gevolgen en concentreer je op jezelf.

Moreina schreef: ↑

29-12-2020 15:57

Je moet van mij niks maar het zit je blijkbaar dusdanig hoog dat je er hier een topic over opent.
Als je besluit daar te blijven zul je je gewoon moeten berusten in het feit dat er niks anders voor je opzit dan het nog een paar jaar uit te zitten met je huisgenoten of een studiootje te betrekken waar je amper je kont kan keren.
Ik zou het beiden geen fijne opties vinden en gewoon eens verder kijken.
Nederland is meer dan alleen grote steden en dorpjes en de baankansen zijn er niet minder dan in grote steden.
Zo een jonge gozer nog en nu al zo honkvast.
De wereld ligt nog aan je voeten en je kunt overal iets opbouwen als je maar wil en er iets voor over hebt!

cerulli schreef: ↑

29-12-2020 17:01

Begin eens met stoppen je een loser te voelen. Ik ben even oud als jij en deel ook een huis, in het land waar ik woon is dat overigens heel normaal en zeker niet iets om je voor te schamen. Maak het jezelf niet onnodig moeilijk door te bedenken wat je zou moeten hebben ol jouw leeftijd.

Trek je je huisgenoten niet en schiet praten niet op, dan is verhuizen je enige optie. En ja, dat is lastig en duur, maar dat is helaas niet anders. Kan die schoonmaker in de tussentijd niet wat vaker komen? Dan hoef je je al niet meer aan de rotzooi te ergeren.

mariposa2 schreef: ↑

02-01-2021 06:29

Je geeft aan hiervoor te hebben samengewoond en nu over een jaar weer te gaan nadenken over samenwonen. Waarom kijk je niet naar iets om te gaan kopen? En besluit je zelf over je huisvesting ipv dat af te laten hangen van een partner?