Motivatie om te leven

02-04-2021 21:52 613 berichten
Wat zijn voor jou de redenen om elke dag op te staan?
Welke zaken maken het waard om te leven?
Waar kijk je naar uit in de toekomst?
Wat geeft je de moed om door te zetten op dagen dat het allemaal niets waard lijkt?
Of je gevoelig bent voor een depressie is afhankelijk een combinatie van vele biologische, sociale en psychologische factoren. En je hebt op veel van die factoren geen directe invloed.
Wel of niet een opgeruimd karakter hebben kan dus wel een (kleine) rol spelen bij de mate waarin jij gevoelig bent voor een depressie, maar het is nooit de enige bepalende factor.
Mevrouw75 schreef:
03-04-2021 13:23
Nou ja, ik til daar niet zo zwaar aan hoor. Dat chemisch stofje is iets biologisch. Dat is dan toch iets waar je niet zoveel aan kan doen?
‘Ik heb een opgeruimd karakter’ zegt toch ook dat ze daar zelf niet zoveel aan kan doen?

Je legt het echt teveel bij een eigen handeling neer ofzo.
Ik denk dat de gevoeligheid hem zit in dat een karaktertrek te veranderen is, maar de aanleg voor depressie niet. Dat gecombineerd met de adviezen schop onder je kont, ga hardlopen en probeer eens op de leuke dingen te letten maakt het soms een gevoelig punt.
Solomio schreef:
03-04-2021 13:39
Doodgaan is zo makkelijk nog niet, daarom leef ik nog.
En nu probeer ik daar maar het beste van te maken.
Goede instelling.
LīlyRose schreef:
03-04-2021 14:10
Ik denk dat de gevoeligheid hem zit in dat een karaktertrek te veranderen is, maar de aanleg voor depressie niet. Dat gecombineerd met de adviezen schop onder je kont, ga hardlopen en probeer eens op de leuke dingen te letten maakt het soms een gevoelig punt.
Ja, precies. "Doe eens wat vrolijker, daar knap je van op" zei mijn vader ooit. Euh, was het maar zo simpel zeg.
lux- schreef:
03-04-2021 13:44
Maar ‘een opgeruimd karakter hebben’ betekent toch gewoon ‘het is mijn aard’. Dus haar samenstelling van biochemische stofjes zeg maar.

En jouw aard is helaas niet opgeruimd, maar wat zwaarder. En dat lijkt me heel lastig, maar volgens mij hebben jullie het beiden over die biochemische stofjes en noem jij dat biochemische stofjes en zij karakter en probeerde mevrouw je dat uit te leggen.
Zo kun je het ook bekijken inderdaad. Misschien is het idee dat die stofjes mijn karakter bepalen gewoon niet tof. Ik weet ook niet echt of het mijn aard is want het was niet altijd zo dus dan is mijn aard veranderd terwijl ik dacht, je aard is aangeboren. Voor mijn gevoel was mijn aard nog hetzelfde maar heb ik last van die stofjes. Die ik die ik was die is nog ergens. En dat hoop ik toch ook.
Alle reacties Link kopieren
Die mensen met zulke adviezen gun ik een flinke depressie. Yep, zo ben ik dan wel weer.
Life is short. Eat dessert first.
Alle reacties Link kopieren
LīlyRose schreef:
03-04-2021 14:10
Ik denk dat de gevoeligheid hem zit in dat een karaktertrek te veranderen is, maar de aanleg voor depressie niet. Dat gecombineerd met de adviezen schop onder je kont, ga hardlopen en probeer eens op de leuke dingen te letten maakt het soms een gevoelig punt.
Nou ja, ik lees hem dus niet als iets dat te veranderen is, maar jullie blijkbaar wel. Ik lees hem zoals lux vertaalde (vandaar mijn vraag welk woord dan ok zou zijn). Ik denk ook dat de schrijfster het zo bedoelde: als iets dat aanleg is en dat het ook niet komt omdat ze er zelf iets aan gedaan heeft.
Mevrouw75 schreef:
03-04-2021 14:22
Nou ja, ik lees hem dus niet als iets dat te veranderen is, maar jullie blijkbaar wel. Ik lees hem zoals lux vertaalde (vandaar mijn vraag welk woord dan ok zou zijn). Ik denk ook dat de schrijfster het zo bedoelde: als iets dat aanleg is en dat het ook niet komt omdat ze er zelf iets aan gedaan heeft.
Laat mij even buiten de jullie. Ik probeer alleen wat te verklaren. Rol je tenen wat in ;)
Rachmaninoff schreef:
03-04-2021 14:20
Zo kun je het ook bekijken inderdaad. Misschien is het idee dat die stofjes mijn karakter bepalen gewoon niet tof. Ik weet ook niet echt of het mijn aard is want het was niet altijd zo dus dan is mijn aard veranderd terwijl ik dacht, je aard is aangeboren. Voor mijn gevoel was mijn aard nog hetzelfde maar heb ik last van die stofjes. Die ik die ik was die is nog ergens. En dat hoop ik toch ook.
Mijn karakter is gewoon hetzelfde, ook tijdens een depressie. Alleen overschaduwt een depressie wie je bent, alsof je een tijdje onder een deken ligt.
Alle reacties Link kopieren
LīlyRose schreef:
03-04-2021 14:23
Laat mij even buiten de jullie. Ik probeer alleen wat te verklaren. Rol je tenen wat in ;)
Ik heb geen lange tenen hoor.
Ik probeer ook maar te begrijpen wat er nou zou ingewikkeld is aan aan haar omschrijving van opgeruimd karakter.
-
Mevrouw75 schreef:
03-04-2021 14:26
Ik heb geen lange tenen hoor.
Ik probeer ook maar te begrijpen wat er nou zou ingewikkeld is aan aan haar omschrijving van opgeruimd karakter.
Omdat iedereen met een depressie te horen krijgt dat hij of zij maar gewoon een opgeruimd karakter moet hebben en dan dus niet meer depressief is. Dat het dus een eigen keuze is om depressief te blijven. Ik vond het in deze context zeker niet kwetsend, maar ik kan me wel voorstellen waarom het dat bij anderen wel doet.
doornroosje9 schreef:
03-04-2021 14:20
Die mensen met zulke adviezen gun ik een flinke depressie. Yep, zo ben ik dan wel weer.
Wanneer je het zelf nooit ervaren hebt hoe het voelt, is het ook een heel abstract en onbegrijpelijk iets dat moeilijk voor te stellen is hoe dat moet voelen. De domme adviezen zijn vaak nog goed bedoeld ook. Ze hebben alleen geen idee. Zou wel helpen wanneer ze het eens zelf zouden ervaren.
Alle reacties Link kopieren
LīlyRose schreef:
03-04-2021 14:30
Omdat iedereen met een depressie te horen krijgt dat hij of zij maar gewoon een opgeruimd karakter moet hebben en dan dus niet meer depressief is. Dat het dus een eigen keuze is om depressief te blijven. Ik vond het in deze context zeker niet kwetsend, maar ik kan me wel voorstellen waarom het dat bij anderen wel doet.
Nee hoor. En dan bedoel ik de iedereen. Maar goed, iedereen zijn eigen pijnpunten natuurlijk.
LīlyRose schreef:
03-04-2021 14:24
Mijn karakter is gewoon hetzelfde, ook tijdens een depressie. Alleen overschaduwt een depressie wie je bent, alsof je een tijdje onder een deken ligt.
Ik weet het bij mij niet zo goed. Ik voel me anders, niet echt mezelf.
Alle reacties Link kopieren
Cherim0ya schreef:
03-04-2021 14:32
Wanneer je het zelf nooit ervaren hebt hoe het voelt, is het ook een heel abstract en onbegrijpelijk iets dat moeilijk voor te stellen is hoe dat moet voelen. De domme adviezen zijn vaak nog goed bedoeld ook. Ze hebben alleen geen idee. Zou wel helpen wanneer ze het eens zelf zouden ervaren.
O, goed bedoeld zal zeker wel hoor! Maar inmiddels zou iedereen toch moeten weten dat het niet zo simpel is.
Life is short. Eat dessert first.
Elfje* schreef:
03-04-2021 14:34
Ik weet het bij mij niet zo goed. Ik voel me anders, niet echt mezelf.
Volgens mij ben jij normaalgesproken vrolijk, roze, doe je van alles. Als je je tijdens een depressie net zo voelt en gedraagt als altijd zou het geen depressie zijn toch? ;)
doornroosje9 schreef:
03-04-2021 14:34
O, goed bedoeld zal zeker wel hoor! Maar inmiddels zou iedereen toch moeten weten dat het niet zo simpel is.
Maar dat is niet zo. Ook mijn moeder komt met stomme adviezen. Ik probeer het naast me neer te leggen.
Mevrouw75 schreef:
03-04-2021 14:26
Ik heb geen lange tenen hoor.
Ik probeer ook maar te begrijpen wat er nou zou ingewikkeld is aan aan haar omschrijving van opgeruimd karakter.
Ik bedoel dat het niet aan je karakter ligt. Je kunt een opgeruimd karakter hebben en toch nog depressief worden. Dat wil dan niet zeggen dat je karakter is veranderd naar een ander karakter maar dat, zoals hierboven gezegd werd, je karakter helaas wordt overschaduwd door die zware donkere deken. En misschien heb ik met kwetsend een te groot woord gebruikt.
LīlyRose schreef:
03-04-2021 14:37
Volgens mij ben jij normaalgesproken vrolijk, roze, doe je van alles. Als je je tijdens een depressie net zo voelt en gedraagt als altijd zou het geen depressie zijn toch? ;)
Haha klopt. Ik vind het lastig te verwoorden.
Alle reacties Link kopieren
Elfje* schreef:
03-04-2021 14:38
Maar dat is niet zo. Ook mijn moeder komt met stomme adviezen. Ik probeer het naast me neer te leggen.
Nope, dat is idd niet zo. Als iemand zulke adviezen geeft, heb ik de neiging om keihard te slaan. En erger.
Life is short. Eat dessert first.
doornroosje9 schreef:
03-04-2021 14:34
O, goed bedoeld zal zeker wel hoor! Maar inmiddels zou iedereen toch moeten weten dat het niet zo simpel is.
Eens.
Dat mensen niet beter weten terwijl je dat inmiddels wel zou mogen verwachten, gaat helaas op veel meer gebieden op.
Alle reacties Link kopieren
Elfje* schreef:
03-04-2021 14:38
Maar dat is niet zo. Ook mijn moeder komt met stomme adviezen. Ik probeer het naast me neer te leggen.
Het is ook echt niet makkelijk om moeder te zijn van een kind met een depressie, zeker als je dat zelf nooit hebt ervaren. Mijn dochter is nooit een luchtig opgeruimd type geweest, ze heeft zoveel talenten, veel zit mee, maar haar zorgen zijn altijd groter. Inmiddels besef ik wel dat dat gewoon in haar zit, en dat het wel zo goed mogelijk zal worden, maar dat ze nooit een onbezorgde spring in ‘t veld wordt. Dat neemt niet weg dat ik haar toch altijd aanspoor om leuke dingen te gaan doen, naar buiten, bewegen, lekkere dingen koken etc.
Het besef van hoe het werkt (al begrijp ik het niet echt) dringt altijd wel door als je bijvoorbeeld berichten hoort van bekende mensen met een depressie. Mensen die knap zijn, getalenteerd, rijk, een fijn gezin, en er dan toch uitstappen.
kamillet wijzigde dit bericht op 03-04-2021 14:47
14.32% gewijzigd
Mijn depressies voelen eigenlijk als een onderdeel van mij. Ik zou mezelf niet zijn zonder de depressies.
Ik heb medicatie gehad die me heel erg vrolijk en actief maakte. En dat was aan de ene kant fijn, maar ik heb mezelf nog nooit zo niet mezelf gevoeld.

Ik ben ook gewoon een wat somber/zwaarmoedig persoon. Dat is mijn karakter en ik denk eerlijk gezegd niet dat karaktertrekken zo te veranderen zijn. Ik probeer te relativeren, maar zal altijd gewoon een wat zwaarmoediger persoon zijn. En sommige mensen zijn nou eenmaal opgeruimd en optimistisch van aard. Ik zie niet in waarom dat kwetsend is.

Maar misschien is het anders als je een depressie krijgt als opgeruimd persoon dan als toch al somber persoon.
Mevrouw75 schreef:
03-04-2021 10:26
Ik dacht dat dat altijd een beetje bij volwassen zijn hoorde. Dat dat dus normaal is. Is dat niet zo dan?
Dat dacht ik eerst ook, maar als je werkelijk iedere dag vermoeid en met tegenzin opstaat dan is de balans wel zoek. De geluksmomenten zijn veel spaarzamer geworden naarmate ik ouder ben geworden. Als ik het in percentages zou moeten stoppen, zou ik zeggen dat ik maar 5% van de tijd geniet, en 95% bezig ben met me "door dingen heen slepen". Waar ligt voor jou die balans en wat ben je zelf bereid om normaal te noemen?

Verder denk ik dat ik met het volwassen worden extreem ben vereenzaamd. De tijd dat ik echt gelukkig was, had ik altijd vriendinnen om me heen. Nu heb ik op wat collega's na, totaal geen aanspraak meer en al zo'n 10+ jaar geen diepgaande connecties met mensen. Ik kan zo verlangen naar een warme familieband of tenminste 1 vriend(in) waarmee het goed klikt. Of een partner. Maar op de een of andere manier lukt het me niet om die connecties aan te gaan met mensen. De dagelijkse verplichtingen van werk, koken, huishouden kosten blijkbaar zoveel energie dat ik aan het einde van de dag niks meer overheb om in andere mensen te investeren. Ik begrijp gewoon niet wat ik mankeer, waarom ik zo weinig aankan. Er zijn zat mensen die naast hun fulltime baan een gezin met kinderen runnen, meerdere hobbies hebben en nog energie overhouden voor het onderhouden van een netwerk.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven