Psyche
alle pijlers
Motivatie om te leven
zaterdag 3 april 2021 om 15:04
Ik ben vroeger depressief geweest, maar dat kwam door omstandigheden. (Opsluiting in gesloten jeugdzorg). Ik vind het me lastig voor te stellen dat je depressief kan zijn wanneer je als volwassene kan gaan en staan waar je wil. Je kan kiezen waar je woont, met wie je om gaat, wat je doet. Ik denk dat mensen die depressief zijn soms dingen ervaren alsof ze geen keuze hebben. Als je somber wordt van je saaie schijtleven en alle schijtmensen om je heen, dan moet je dat in kleine stapjes gaan veranderen. Ik vind in sommige situaties die mental health hype juist beperkend ipv verrijkend. Bijvoorbeeld “Ik heb een dysthyme stoornis, dus dat is chronisch, dus het wordt nooit beter”. Terwijl het in werkelijkheid meer iets is als “Ik ben lange tijd somber geweest, de hulpverlening heeft nauwelijks voor verbetering gezorgd, dus de psycholoog noemt het maar chronisch, terwijl het in werkelijkheid gewoon een naam is en ik er wellicht van af kan komen”. En het is onder cliënten ook erg hip om grappig te doen over bepaalde adviezen (zoals dat je aan yoga moet doen). Die adviezen kunnen ook ruk zijn, maar het gaat al fout door het als een soort inside joke te gebruiken. Niemand neemt het hardloop en yoga advies serieus, omdat het altijd “hahahah hihihi heb je die neurotypical weer met zijn schijtadviezen” is. Dat is groepsgedrag. Mensen verliezen hun eigen mening. En dan komen alle depressiemetaforen weer uit de hoge hoed om het laatste beetje eigen verantwoordelijkheidsgevoel nog aan de kant te schoppen. En tada je hebt een nieuwe lading cliënten die zich identificeren met hun zware leven, incl alle slechte inside jokes en metaforen. En zulke cliënten komen vast te zitten want ze halen hun mening bij andere mensen vandaan. En dat ontneemt ze de open houding om uit hun depressie te komen. Bijvoorbeeld iemand waarbij yoga wel kon helpen, maar het al niet meer met open houding gaat proberen omdat er zo “grappig” over wordt gedaan. Of iemand waar al het gevoel van controle is weggenomen, omdat in al die hippe healthy mind artikelen staat dat iemand er niks aan kan doen dat die somber is. Hoop dat iemand me kan volgen.
Om in te gaan op de OP. Ik heb ook niet als vanzelf het meest leuke en enerverende leven. Daar moet ik actief wat voor doen. Ik ben vaak bezig met projectjes en nieuwe hobby’s zoeken. Soms raak ik in een sleur. Als ik mezelf op die sleur betrap ga ik bijzondere filmpjes opzoeken over het projectje van dat moment, om nieuwe inspiratie op te doen. Meestal raak ik dan weer enthousiast. Mijn dieren zijn mijn drijfveer om elke dag mijn bed uit te komen. Ik heb veel doelen in het leven. Zonder doelen zou het saai worden. Dat zijn grote en kleinere doelen. Een groot doel van mij is een reis maken. Een klein doel is bijvoorbeeld elke dag koken. Dat klinkt suf, maar voor mij is het belangrijk dat ik dit haal. Contact met leuke mensen is voor mij ook belangrijk en tovert wel weer een lach op mijn gezicht. Als ik mijn “levensmotivatie” kort moet omschrijven zou ik zeggen dat het een kwestie is van doorgaan, dingen proberen, en blijven relativeren.
Om in te gaan op de OP. Ik heb ook niet als vanzelf het meest leuke en enerverende leven. Daar moet ik actief wat voor doen. Ik ben vaak bezig met projectjes en nieuwe hobby’s zoeken. Soms raak ik in een sleur. Als ik mezelf op die sleur betrap ga ik bijzondere filmpjes opzoeken over het projectje van dat moment, om nieuwe inspiratie op te doen. Meestal raak ik dan weer enthousiast. Mijn dieren zijn mijn drijfveer om elke dag mijn bed uit te komen. Ik heb veel doelen in het leven. Zonder doelen zou het saai worden. Dat zijn grote en kleinere doelen. Een groot doel van mij is een reis maken. Een klein doel is bijvoorbeeld elke dag koken. Dat klinkt suf, maar voor mij is het belangrijk dat ik dit haal. Contact met leuke mensen is voor mij ook belangrijk en tovert wel weer een lach op mijn gezicht. Als ik mijn “levensmotivatie” kort moet omschrijven zou ik zeggen dat het een kwestie is van doorgaan, dingen proberen, en blijven relativeren.
zaterdag 3 april 2021 om 15:09
Totaal niet de reden van mijn depressie. Ik heb me altijd sterk moeten houden, mijn schouders eronder moeten zetten. Nooit de kans gekregen om gebeurtenissen te verwerken op een goede manier. Altijd maar door moeten gaan. Dat houd je niet je leven lang vol.Doggo schreef: ↑03-04-2021 15:04Ik ben vroeger depressief geweest, maar dat kwam door omstandigheden. (Opsluiting in gesloten jeugdzorg). Ik vind het me lastig voor te stellen dat je depressief kan zijn wanneer je als volwassene kan gaan en staan waar je wil. Je kan kiezen waar je woont, met wie je om gaat, wat je doet. Ik denk dat mensen die depressief zijn soms dingen ervaren alsof ze geen keuze hebben. Als je somber wordt van je saaie schijtleven en alle schijtmensen om je heen, dan moet je dat in kleine stapjes gaan veranderen. Ik vind in sommige situaties die mental health hype juist beperkend ipv verrijkend. Bijvoorbeeld “Ik heb een dysthyme stoornis, dus dat is chronisch, dus het wordt nooit beter”. Terwijl het in werkelijkheid meer iets is als “Ik ben lange tijd somber geweest, de hulpverlening heeft nauwelijks voor verbetering gezorgd, dus de psycholoog noemt het maar chronisch, terwijl het in werkelijkheid gewoon een naam is en ik er wellicht van af kan komen”. En het is onder cliënten ook erg hip om grappig te doen over bepaalde adviezen (zoals dat je aan yoga moet doen). Die adviezen kunnen ook ruk zijn, maar het gaat al fout door het als een soort inside joke te gebruiken. Niemand neemt het hardloop en yoga advies serieus, omdat het altijd “hahahah hihihi heb je die neurotypical weer met zijn schijtadviezen” is. Dat is groepsgedrag. Mensen verliezen hun eigen mening. En dan komen alle depressiemetaforen weer uit de hoge hoed om het laatste beetje eigen verantwoordelijkheidsgevoel nog aan de kant te schoppen. En tada je hebt een nieuwe lading cliënten die zich identificeren met hun zware leven, incl alle slechte inside jokes en metaforen. En zulke cliënten komen vast te zitten want ze halen hun mening bij andere mensen vandaan. En dat ontneemt ze de open houding om uit hun depressie te komen. Bijvoorbeeld iemand waarbij yoga wel kon helpen, maar het al niet meer met open houding gaat proberen omdat er zo “grappig” over wordt gedaan. Of iemand waar al het gevoel van controle is weggenomen, omdat in al die hippe healthy mind artikelen staat dat iemand er niks aan kan doen dat die somber is. Hoop dat iemand me kan volgen.
Om in te gaan op de OP. Ik heb ook niet als vanzelf het meest leuke en enerverende leven. Daar moet ik actief wat voor doen. Ik ben vaak bezig met projectjes en nieuwe hobby’s zoeken. Soms raak ik in een sleur. Als ik mezelf op die sleur betrap ga ik bijzondere filmpjes opzoeken over het projectje van dat moment, om nieuwe inspiratie op te doen. Meestal raak ik dan weer enthousiast. Mijn dieren zijn mijn drijfveer om elke dag mijn bed uit te komen. Ik heb veel doelen in het leven. Zonder doelen zou het saai worden. Dat zijn grote en kleinere doelen. Een groot doel van mij is een reis maken. Een klein doel is bijvoorbeeld elke dag koken. Dat klinkt suf, maar voor mij is het belangrijk dat ik dit haal. Contact met leuke mensen is voor mij ook belangrijk en tovert wel weer een lach op mijn gezicht. Als ik mijn “levensmotivatie” kort moet omschrijven zou ik zeggen dat het een kwestie is van doorgaan, dingen proberen, en blijven relativeren.
zaterdag 3 april 2021 om 15:12
Nee er staat ook niet “dit is Elfje haar reden voor depressie”.
Maar eh, wat heeft je depressie NU te maken met wat in het verleden is gebeurd?
zaterdag 3 april 2021 om 15:18
Haha, dat staat er idd niet. Meer van dat wat zij denkt ook niet hoeft te kloppen.
Ik heb het weggestopt. Niet verwerkt. Ik heb complexe PTSS door mijn verleden. Door een nare gebeurtenis een aantal jaar geleden kwam het trauma van vroeger in één keer naar boven.
zaterdag 3 april 2021 om 15:18
Dat is juist iets wat veel voorkomt volgens mij. Als je het verdriet wat je hebt gevoeld nooit verwerkt hebt komt het er op een dag toch uit op één of andere manier. Het kan ook dat je veel problemen hebt met bepaalde zaken die gebeurt zijn en dat je uiteindelijk vastloopt net dingen.
zaterdag 3 april 2021 om 15:20
En dit.In_Tenebris schreef: ↑03-04-2021 15:18Dat is juist iets wat veel voorkomt volgens mij. Als je het verdriet wat je hebt gevoeld nooit verwerkt hebt komt het er op een dag toch uit op één of andere manier. Het kan ook dat je veel problemen hebt met bepaalde zaken die gebeurt zijn en dat je uiteindelijk vastloopt net dingen.
anoniem_63b69dd0648a4 wijzigde dit bericht op 03-04-2021 15:21
14.12% gewijzigd
zaterdag 3 april 2021 om 15:21
Precies wat het voor veel mensen niet is.Doggo schreef: ↑03-04-2021 15:04Ik ben vroeger depressief geweest, maar dat kwam door omstandigheden. (Opsluiting in gesloten jeugdzorg). Ik vind het me lastig voor te stellen dat je depressief kan zijn wanneer je als volwassene kan gaan en staan waar je wil. Je kan kiezen waar je woont, met wie je om gaat, wat je doet. Ik denk dat mensen die depressief zijn soms dingen ervaren alsof ze geen keuze hebben. Als je somber wordt van je saaie schijtleven en alle schijtmensen om je heen, dan moet je dat in kleine stapjes gaan veranderen. Ik vind in sommige situaties die mental health hype juist beperkend ipv verrijkend. Bijvoorbeeld “Ik heb een dysthyme stoornis, dus dat is chronisch, dus het wordt nooit beter”. Terwijl het in werkelijkheid meer iets is als “Ik ben lange tijd somber geweest, de hulpverlening heeft nauwelijks voor verbetering gezorgd, dus de psycholoog noemt het maar chronisch, terwijl het in werkelijkheid gewoon een naam is en ik er wellicht van af kan komen”. En het is onder cliënten ook erg hip om grappig te doen over bepaalde adviezen (zoals dat je aan yoga moet doen). Die adviezen kunnen ook ruk zijn, maar het gaat al fout door het als een soort inside joke te gebruiken. Niemand neemt het hardloop en yoga advies serieus, omdat het altijd “hahahah hihihi heb je die neurotypical weer met zijn schijtadviezen” is. Dat is groepsgedrag. Mensen verliezen hun eigen mening. En dan komen alle depressiemetaforen weer uit de hoge hoed om het laatste beetje eigen verantwoordelijkheidsgevoel nog aan de kant te schoppen. En tada je hebt een nieuwe lading cliënten die zich identificeren met hun zware leven, incl alle slechte inside jokes en metaforen. En zulke cliënten komen vast te zitten want ze halen hun mening bij andere mensen vandaan. En dat ontneemt ze de open houding om uit hun depressie te komen. Bijvoorbeeld iemand waarbij yoga wel kon helpen, maar het al niet meer met open houding gaat proberen omdat er zo “grappig” over wordt gedaan. Of iemand waar al het gevoel van controle is weggenomen, omdat in al die hippe healthy mind artikelen staat dat iemand er niks aan kan doen dat die somber is. Hoop dat iemand me kan volgen.
Om in te gaan op de OP. Ik heb ook niet als vanzelf het meest leuke en enerverende leven. Daar moet ik actief wat voor doen. Ik ben vaak bezig met projectjes en nieuwe hobby’s zoeken. Soms raak ik in een sleur. Als ik mezelf op die sleur betrap ga ik bijzondere filmpjes opzoeken over het projectje van dat moment, om nieuwe inspiratie op te doen. Meestal raak ik dan weer enthousiast. Mijn dieren zijn mijn drijfveer om elke dag mijn bed uit te komen. Ik heb veel doelen in het leven. Zonder doelen zou het saai worden. Dat zijn grote en kleinere doelen. Een groot doel van mij is een reis maken. Een klein doel is bijvoorbeeld elke dag koken. Dat klinkt suf, maar voor mij is het belangrijk dat ik dit haal. Contact met leuke mensen is voor mij ook belangrijk en tovert wel weer een lach op mijn gezicht. Als ik mijn “levensmotivatie” kort moet omschrijven zou ik zeggen dat het een kwestie is van doorgaan, dingen proberen, en blijven relativeren.
Net als roepen dat jij niet gesloten had gezeten als je je normaal gedragen had.
zaterdag 3 april 2021 om 15:25
Soms word je niet somber van je schijtleven maar wordt je leven een schijtleven van je somberheid. Het is lastig om uit die cirkel te komen. Dit is ook weer zo'n 'je moet' en 'je kunt toch gewoon'.Doggo schreef: ↑03-04-2021 15:04Ik ben vroeger depressief geweest, maar dat kwam door omstandigheden. (Opsluiting in gesloten jeugdzorg). Ik vind het me lastig voor te stellen dat je depressief kan zijn wanneer je als volwassene kan gaan en staan waar je wil. Je kan kiezen waar je woont, met wie je om gaat, wat je doet. Ik denk dat mensen die depressief zijn soms dingen ervaren alsof ze geen keuze hebben. Als je somber wordt van je saaie schijtleven en alle schijtmensen om je heen, dan moet je dat in kleine stapjes gaan veranderen.
Ik zeg vaak boos tegen mezelf, 'als je nou maar gewoon'. Maar als een ander dat dan ook zegt dan drukt diegene onbedoeld precies op dat pijnpunt. Want ja, als je nou maar gewoon. Maar dat lukt niet, en ik kan niet uitleggen waarom niet want het lijkt zo simpel. Ik weet zelf niet eens waarom niet.
zaterdag 3 april 2021 om 15:28
Doggo schreef: ↑03-04-2021 15:04Ik ben vroeger depressief geweest, maar dat kwam door omstandigheden. (Opsluiting in gesloten jeugdzorg). Ik vind het me lastig voor te stellen dat je depressief kan zijn wanneer je als volwassene kan gaan en staan waar je wil. Je kan kiezen waar je woont, met wie je om gaat, wat je doet. Ik denk dat mensen die depressief zijn soms dingen ervaren alsof ze geen keuze hebben. Als je somber wordt van je saaie schijtleven en alle schijtmensen om je heen, dan moet je dat in kleine stapjes gaan veranderen. Ik vind in sommige situaties die mental health hype juist beperkend ipv verrijkend. Bijvoorbeeld “Ik heb een dysthyme stoornis, dus dat is chronisch, dus het wordt nooit beter”. Terwijl het in werkelijkheid meer iets is als “Ik ben lange tijd somber geweest, de hulpverlening heeft nauwelijks voor verbetering gezorgd, dus de psycholoog noemt het maar chronisch, terwijl het in werkelijkheid gewoon een naam is en ik er wellicht van af kan komen”. En het is onder cliënten ook erg hip om grappig te doen over bepaalde adviezen (zoals dat je aan yoga moet doen). Die adviezen kunnen ook ruk zijn, maar het gaat al fout door het als een soort inside joke te gebruiken. Niemand neemt het hardloop en yoga advies serieus, omdat het altijd “hahahah hihihi heb je die neurotypical weer met zijn schijtadviezen” is. Dat is groepsgedrag. Mensen verliezen hun eigen mening. En dan komen alle depressiemetaforen weer uit de hoge hoed om het laatste beetje eigen verantwoordelijkheidsgevoel nog aan de kant te schoppen. En tada je hebt een nieuwe lading cliënten die zich identificeren met hun zware leven, incl alle slechte inside jokes en metaforen. En zulke cliënten komen vast te zitten want ze halen hun mening bij andere mensen vandaan. En dat ontneemt ze de open houding om uit hun depressie te komen. Bijvoorbeeld iemand waarbij yoga wel kon helpen, maar het al niet meer met open houding gaat proberen omdat er zo “grappig” over wordt gedaan. Of iemand waar al het gevoel van controle is weggenomen, omdat in al die hippe healthy mind artikelen staat dat iemand er niks aan kan doen dat die somber is. Hoop dat iemand me kan volgen.
Jezus wat een domme kwetsende opmerkingen.
zaterdag 3 april 2021 om 15:41
Ja dan begrijp ik waarom jij het zo interpreteerde zoals je deed en ik begrijp ook dat je dan kunt denken: ook ‘van nature opgewekte mensen’ kunnen een depressie krijgen.Rachmaninoff schreef: ↑03-04-2021 14:20Zo kun je het ook bekijken inderdaad. Misschien is het idee dat die stofjes mijn karakter bepalen gewoon niet tof. Ik weet ook niet echt of het mijn aard is want het was niet altijd zo dus dan is mijn aard veranderd terwijl ik dacht, je aard is aangeboren. Voor mijn gevoel was mijn aard nog hetzelfde maar heb ik last van die stofjes. Die ik die ik was die is nog ergens. En dat hoop ik toch ook.
Dus het is dan misschien meer tweeledig:
Je hebt mensen die aangeboren heel optimistisch en positief van aard zijn en dat is misschien een beschermende factor tegen depressie, maar ook die mensen kunnen een depressie krijgen.
En mensen die op dit moment zich ‘opgeruimd’ voelen (door de biochemische stofjes), zullen op dit moment zeker geen depressie hebben.
Dat is het misschien een goede nuance om te bedenken.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zaterdag 3 april 2021 om 15:57
Je spreekt over clienten, ben jij behandelaar?Doggo schreef: ↑03-04-2021 15:04Ik ben vroeger depressief geweest, maar dat kwam door omstandigheden. (Opsluiting in gesloten jeugdzorg). Ik vind het me lastig voor te stellen dat je depressief kan zijn wanneer je als volwassene kan gaan en staan waar je wil. Je kan kiezen waar je woont, met wie je om gaat, wat je doet. Ik denk dat mensen die depressief zijn soms dingen ervaren alsof ze geen keuze hebben. Als je somber wordt van je saaie schijtleven en alle schijtmensen om je heen, dan moet je dat in kleine stapjes gaan veranderen. Ik vind in sommige situaties die mental health hype juist beperkend ipv verrijkend. Bijvoorbeeld “Ik heb een dysthyme stoornis, dus dat is chronisch, dus het wordt nooit beter”. Terwijl het in werkelijkheid meer iets is als “Ik ben lange tijd somber geweest, de hulpverlening heeft nauwelijks voor verbetering gezorgd, dus de psycholoog noemt het maar chronisch, terwijl het in werkelijkheid gewoon een naam is en ik er wellicht van af kan komen”. En het is onder cliënten ook erg hip om grappig te doen over bepaalde adviezen (zoals dat je aan yoga moet doen). Die adviezen kunnen ook ruk zijn, maar het gaat al fout door het als een soort inside joke te gebruiken. Niemand neemt het hardloop en yoga advies serieus, omdat het altijd “hahahah hihihi heb je die neurotypical weer met zijn schijtadviezen” is. Dat is groepsgedrag. Mensen verliezen hun eigen mening. En dan komen alle depressiemetaforen weer uit de hoge hoed om het laatste beetje eigen verantwoordelijkheidsgevoel nog aan de kant te schoppen. En tada je hebt een nieuwe lading cliënten die zich identificeren met hun zware leven, incl alle slechte inside jokes en metaforen. En zulke cliënten komen vast te zitten want ze halen hun mening bij andere mensen vandaan. En dat ontneemt ze de open houding om uit hun depressie te komen. Bijvoorbeeld iemand waarbij yoga wel kon helpen, maar het al niet meer met open houding gaat proberen omdat er zo “grappig” over wordt gedaan. Of iemand waar al het gevoel van controle is weggenomen, omdat in al die hippe healthy mind artikelen staat dat iemand er niks aan kan doen dat die somber is. Hoop dat iemand me kan volgen.
Om in te gaan op de OP. Ik heb ook niet als vanzelf het meest leuke en enerverende leven. Daar moet ik actief wat voor doen. Ik ben vaak bezig met projectjes en nieuwe hobby’s zoeken. Soms raak ik in een sleur. Als ik mezelf op die sleur betrap ga ik bijzondere filmpjes opzoeken over het projectje van dat moment, om nieuwe inspiratie op te doen. Meestal raak ik dan weer enthousiast. Mijn dieren zijn mijn drijfveer om elke dag mijn bed uit te komen. Ik heb veel doelen in het leven. Zonder doelen zou het saai worden. Dat zijn grote en kleinere doelen. Een groot doel van mij is een reis maken. Een klein doel is bijvoorbeeld elke dag koken. Dat klinkt suf, maar voor mij is het belangrijk dat ik dit haal. Contact met leuke mensen is voor mij ook belangrijk en tovert wel weer een lach op mijn gezicht. Als ik mijn “levensmotivatie” kort moet omschrijven zou ik zeggen dat het een kwestie is van doorgaan, dingen proberen, en blijven relativeren.
zaterdag 3 april 2021 om 16:01
Je komt op mij voor wat het waard is vanaf een scherm altijd over als een lief en oprecht persoon (meestal meelezer en ruim 20 jaar geleden ook meeschrijver). Ik heb ook complexe PTSS en dat kwam ook door een nare gebeurtenis naar boven, heel herkenbaar. Ik hoop voor jou en de andere schrijvers dat alles weer wat luchtiger kan worden. En nee daar is helaas geen knop voor waar we dan op kunnen drukken. Als het zo simpel was...
zaterdag 3 april 2021 om 16:28
Jeetje, dit is wel erg simpel gesteld. Veel mensen zijn echt niet zo vrij om te gaan en te staan waar ze willen. Er zijn veel beperkende factoren (financieel of cultureel bijv.), daar hoef je echt niet voor opgesloten te zitten.Doggo schreef: ↑03-04-2021 15:04Ik ben vroeger depressief geweest, maar dat kwam door omstandigheden. (Opsluiting in gesloten jeugdzorg). Ik vind het me lastig voor te stellen dat je depressief kan zijn wanneer je als volwassene kan gaan en staan waar je wil. Je kan kiezen waar je woont, met wie je om gaat, wat je doet. Ik denk dat mensen die depressief zijn soms dingen ervaren alsof ze geen keuze hebben. Als je somber wordt van je saaie schijtleven en alle schijtmensen om je heen, dan moet je dat in kleine stapjes gaan veranderen. Ik vind in sommige situaties die mental health hype juist beperkend ipv verrijkend. Bijvoorbeeld “Ik heb een dysthyme stoornis, dus dat is chronisch, dus het wordt nooit beter”.
anoniem_398316 wijzigde dit bericht op 03-04-2021 16:29
0.66% gewijzigd
zaterdag 3 april 2021 om 16:28
Lief en dank je wel!happyleo schreef: ↑03-04-2021 16:01Je komt op mij voor wat het waard is vanaf een scherm altijd over als een lief en oprecht persoon (meestal meelezer en ruim 20 jaar geleden ook meeschrijver). Ik heb ook complexe PTSS en dat kwam ook door een nare gebeurtenis naar boven, heel herkenbaar. Ik hoop voor jou en de andere schrijvers dat alles weer wat luchtiger kan worden. En nee daar is helaas geen knop voor waar we dan op kunnen drukken. Als het zo simpel was...
)
zaterdag 3 april 2021 om 16:45
zaterdag 3 april 2021 om 16:46
Goed idee.AeonOfWinter schreef: ↑03-04-2021 16:45Ik wordt nogal narrig van die post.
Ik ga de kwalificaties van de motoGP wel kijken, beter voor mijn humeur.
zaterdag 3 april 2021 om 16:54
@Doggo.
Er zijn geen fysieke muren nodig om ontzettend opgesloten te kunnen zitten in jezelf. Continu tegen je eigen beperkingen aan te lopen.
Depressie is vaak ook maar een bijproduct van allerlei andere stoornissen en ervaringen uit het verleden.
Je kunt wel weglopen, maar jezelf neem je altijd mee.
Er zijn geen fysieke muren nodig om ontzettend opgesloten te kunnen zitten in jezelf. Continu tegen je eigen beperkingen aan te lopen.
Depressie is vaak ook maar een bijproduct van allerlei andere stoornissen en ervaringen uit het verleden.
Je kunt wel weglopen, maar jezelf neem je altijd mee.
zaterdag 3 april 2021 om 16:57
Ja, zo ervaar ik het ook.OohBoy schreef: ↑03-04-2021 16:54@Doggo.
Er zijn geen fysieke muren nodig om ontzettend opgesloten te kunnen zitten in jezelf. Continu tegen je eigen beperkingen aan te lopen.
Depressie is vaak ook maar een bijproduct van allerlei andere stoornissen en ervaringen uit het verleden.
Je kunt wel weglopen, maar jezelf neem je altijd mee.
