Psyche
alle pijlers
Nare dingen niet vertellen uit bescherming
donderdag 8 december 2016 om 14:38
Ik vroeg me dit af naar aanleiding van de dood van Joop Braakhekke (in dat topic werd gezegd dat zijn oude moeder misschien niet verteld zou worden dat Joop ziek/overleden was, om haar verdriet te besparen).
In mijn familie heeft men er ook een handje van om dingen niet te vertellen uit bescherming. Nare dingen die spelen 'moeten we (nog) maar niet tegen oma zeggen' (ondanks dat ze nog vrij oke is voor haar leeftijd), maar zelfs tegen mij, een twintiger, wordt soms niet alles gezegd om een heftige reactie te voorkomen (ik kan nogal heftig/lastig zijn , of in ieder geval, dat idee hebben ze nog door hoe ik vroeger was)
Hoe zit dat bij jullie? Vinden jullie dat te ver gaande betutteling of kiezen jullie hier ook voor bij oude/kwetsbare familieleden?
Ikzelf neig naar dat eerste, nare dingen horen bij het leven, en ik vind het vrij ver gaan om dingen achter te houden. Daar komt bij dat de klap erger is als iemand er alsnog achter komt (wat ooit bij mij gebeurde, en ik me echt als kind behandeld voelde).
In mijn familie heeft men er ook een handje van om dingen niet te vertellen uit bescherming. Nare dingen die spelen 'moeten we (nog) maar niet tegen oma zeggen' (ondanks dat ze nog vrij oke is voor haar leeftijd), maar zelfs tegen mij, een twintiger, wordt soms niet alles gezegd om een heftige reactie te voorkomen (ik kan nogal heftig/lastig zijn , of in ieder geval, dat idee hebben ze nog door hoe ik vroeger was)
Hoe zit dat bij jullie? Vinden jullie dat te ver gaande betutteling of kiezen jullie hier ook voor bij oude/kwetsbare familieleden?
Ikzelf neig naar dat eerste, nare dingen horen bij het leven, en ik vind het vrij ver gaan om dingen achter te houden. Daar komt bij dat de klap erger is als iemand er alsnog achter komt (wat ooit bij mij gebeurde, en ik me echt als kind behandeld voelde).
donderdag 8 december 2016 om 14:42
Misschien niet te heftig/lastig reageren op slecht nieuws?
Dan krijgen de anderen het vertrouwen, dat je er op een volwassen manier mee om kunt gaan en willen ze je slecht nieuws niet onthouden.
Ik bedoel: hebben ze zelf al last van emoties en kunnen ze die van jou er ook nog eens bij gaan krijgen.
Moet je ze niet aan doen joh.
Dan krijgen de anderen het vertrouwen, dat je er op een volwassen manier mee om kunt gaan en willen ze je slecht nieuws niet onthouden.
Ik bedoel: hebben ze zelf al last van emoties en kunnen ze die van jou er ook nog eens bij gaan krijgen.
Moet je ze niet aan doen joh.
donderdag 8 december 2016 om 14:43
quote:karin12345 schreef op 08 december 2016 @ 14:42:
Misschien niet te heftig/lastig reageren op slecht nieuws?
Dan krijgen de anderen het vertrouwen, dat je er op een volwassen manier mee om kunt gaan en willen ze je slecht nieuws niet onthouden.
Ik bedoel: hebben ze zelf al last van emoties en kunnen ze die van jou er ook nog eens bij gaan krijgen.
Moet je ze niet aan doen joh.Oh maar dit topic gaat verder niet over mij hoor
Misschien niet te heftig/lastig reageren op slecht nieuws?
Dan krijgen de anderen het vertrouwen, dat je er op een volwassen manier mee om kunt gaan en willen ze je slecht nieuws niet onthouden.
Ik bedoel: hebben ze zelf al last van emoties en kunnen ze die van jou er ook nog eens bij gaan krijgen.
Moet je ze niet aan doen joh.Oh maar dit topic gaat verder niet over mij hoor
donderdag 8 december 2016 om 14:45
Hier is dat eigenlijk ook wel zo, ik heb maanden in angst geleefd wegens een pijnlijke knobbel in mijn buik en ik durfde het aan niemand te vertellen want ik wil niet dat iemand zich zorgen om mij maakt. Uiteindelijk bleek dat het niets ernstigs was maar ik moest wel geopereerd worden en toen is iedereen kwaad op mij geworden.
Vroeger werden bepaalde dingen ook niet aan oma verteld of aan mij verteld, ook omdat ik mij nogal snel zorgen maak en daar best heftig in ben.
Vroeger werden bepaalde dingen ook niet aan oma verteld of aan mij verteld, ook omdat ik mij nogal snel zorgen maak en daar best heftig in ben.
donderdag 8 december 2016 om 14:49
Moeder Braakhekke is 106, dus die heeft vast al het een en ander meegemaakt. En die weet dat mensen doodgaan, ook jonger dan zij is. Als ze geestelijk nog goed is gaat ze zich behoorlijk belazerd voelen als ze er achter komt. Want dit komt vast wel vaker dan een keer op tv en in de krant. Zit ze over een half jaar bij de kapper met de privé of de story, leest ze het daar. Als wij vroeger als kind iets wilden verzwijgen voor onze ouders kwamen ze er meestal op een of andere manier wel achter. "De raven brengen het uit" zei mijn vader dan.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
donderdag 8 december 2016 om 14:52
donderdag 8 december 2016 om 14:52
ik vind dat je eerlijk moet zijn. ik heb van mijn broer een paar verschrikkelijke dingen over mijn ouders gehoord, die mijn moeder voor me geheim wilde houden maar waar ze in een dronken bui zelf over begon. het heeft me heel wantrouwend gemaakt.
maar dat was ik denk ik daarvoor ook al, door allerlei verknipte dingen. het heeft het er in ieder geval niet beter op gemaakt.
maar dat was ik denk ik daarvoor ook al, door allerlei verknipte dingen. het heeft het er in ieder geval niet beter op gemaakt.
very metal
donderdag 8 december 2016 om 14:55
quote:nlies schreef op 08 december 2016 @ 14:49:
Moeder Braakhekke is 106, dus die heeft vast al het een en ander meegemaakt. En die weet dat mensen doodgaan, ook jonger dan zij is. Als ze geestelijk nog goed is gaat ze zich behoorlijk belazerd voelen als ze er achter komt. Want dit komt vast wel vaker dan een keer op tv en in de krant. Zit ze over een half jaar bij de kapper met de privé of de story, leest ze het daar. Als wij vroeger als kind iets wilden verzwijgen voor onze ouders kwamen ze er meestal op een of andere manier wel achter. "De raven brengen het uit" zei mijn vader dan.
Het lijkt mij eerder, dat het haar toch moet gaan opvallen dat Joop nooit meer langs komt.
Over een half jaar nog een verhaal over haar zoon.in de Story lezen lijkt mij sterk, zo belangwekkend was Joop niet.
Moeder Braakhekke is 106, dus die heeft vast al het een en ander meegemaakt. En die weet dat mensen doodgaan, ook jonger dan zij is. Als ze geestelijk nog goed is gaat ze zich behoorlijk belazerd voelen als ze er achter komt. Want dit komt vast wel vaker dan een keer op tv en in de krant. Zit ze over een half jaar bij de kapper met de privé of de story, leest ze het daar. Als wij vroeger als kind iets wilden verzwijgen voor onze ouders kwamen ze er meestal op een of andere manier wel achter. "De raven brengen het uit" zei mijn vader dan.
Het lijkt mij eerder, dat het haar toch moet gaan opvallen dat Joop nooit meer langs komt.
Over een half jaar nog een verhaal over haar zoon.in de Story lezen lijkt mij sterk, zo belangwekkend was Joop niet.
donderdag 8 december 2016 om 15:01
Ik denk dat dat aan de situatie ligt, en dat in dit geval Joop zijn moeder het beste in kan schatten. Ik weet ook niet hoe het met haar geestelijke gezondheid is gesteld, als ze de dingen niet meer helemaal begrijpt en onthoudt kan het haar flink uit balans brengen, het nieuws, de begrafenis. Wie weet valt het haar niet eens op dat Joop niet elke week komt, maar is ze tevreden met het feit dat hij druk is met het werk. In dat geval zou ik mijn moeder van 106 waarschijnlijk ook willen beschermen.
donderdag 8 december 2016 om 15:01
Eerlijk gezegd vind ik niet dat je dingen zomaar moet verzwijgen. Ze mag dan oud zijn maar ze is niet achterlijk neem ik aan. Eigenlijk wat nlies zegt dus.
Bij mijn broer en mij was het omgekeerd, moeder overleden bijna 40 jaar geleden en tot begin dit jaar hebben we een totaal verkeerd beeld gehad van wat er toen gebeurde (ons is verteld dat ze 'zichzelf had doodgezopen' en verder niet zeuren). Toen ik vorig jaar zelf kanker kreeg en er de vraag kwam of dat vaker in onze familie voorkwam kon ik het dus niet eens zeggen, wist het niet, althans van moeder niet. Pas sinds begin dit jaar weten we dat zij ook kanker had en daaraan is overleden.
't Is dat pa zelf ook al jaren dood is en ik er verder niks meer mee kan, maar anders had dat echt een hele lange staart gekregen. Ben er best boos over.
Ik zou zelf dit soort dingen dus nooit verzwijgen.
Bij mijn broer en mij was het omgekeerd, moeder overleden bijna 40 jaar geleden en tot begin dit jaar hebben we een totaal verkeerd beeld gehad van wat er toen gebeurde (ons is verteld dat ze 'zichzelf had doodgezopen' en verder niet zeuren). Toen ik vorig jaar zelf kanker kreeg en er de vraag kwam of dat vaker in onze familie voorkwam kon ik het dus niet eens zeggen, wist het niet, althans van moeder niet. Pas sinds begin dit jaar weten we dat zij ook kanker had en daaraan is overleden.
't Is dat pa zelf ook al jaren dood is en ik er verder niks meer mee kan, maar anders had dat echt een hele lange staart gekregen. Ben er best boos over.
Ik zou zelf dit soort dingen dus nooit verzwijgen.
donderdag 8 december 2016 om 15:01
Toen mijn broer op jonge kinderleeftijd overleed, hebben ze dat niet aan overgrootmoeder verteld om haar dit verdriet en de zorgen te besparen. Zij was 99 jaar.
Het gekke was dat ze steeds maar zei dat Broer zijn schoenen in haar gang stonden. Hii was op bezoek geweest, en de schoenen was hij vergeten.
Precies hetzelfde als toen haar eigen zoon overleed datzelfde jaar. Dat hebben ze ook niet verteld vanwege dezelfde reden. Toen stonden van hem de schoenen in de gang nadat hij op bezoek was geweest.
Reden voor mijn familie om te geloven in het hiernamaals. Want ze kon het niet weten, maar precies van deze 2 overleden naasten stonden de schoenen in de gang na hun bezoek. Van niemand anders.
Voor de duidelijkheid: er stonden natuurlijk geen schoenen in de gang.
Het gekke was dat ze steeds maar zei dat Broer zijn schoenen in haar gang stonden. Hii was op bezoek geweest, en de schoenen was hij vergeten.
Precies hetzelfde als toen haar eigen zoon overleed datzelfde jaar. Dat hebben ze ook niet verteld vanwege dezelfde reden. Toen stonden van hem de schoenen in de gang nadat hij op bezoek was geweest.
Reden voor mijn familie om te geloven in het hiernamaals. Want ze kon het niet weten, maar precies van deze 2 overleden naasten stonden de schoenen in de gang na hun bezoek. Van niemand anders.
Voor de duidelijkheid: er stonden natuurlijk geen schoenen in de gang.
donderdag 8 december 2016 om 15:02
quote:karin12345 schreef op 08 december 2016 @ 14:55:
[...]
Het lijkt mij eerder, dat het haar toch moet gaan opvallen dat Joop nooit meer langs komt.
Over een half jaar nog een verhaal over haar zoon.in de Story lezen lijkt mij sterk, zo belangwekkend was Joop niet.
O ik bedoelde dat ze dan een oude story of privé tegen kan komen ergens. Joop zal daar vast wel in terechtkomen deze of volgende week. Nu kun je nog alles uit het zicht houden, maar over een tijdje denkt niemand meer aan rondzwervende bladen. En misschien leest ze die nooit, maar dan toevallig wel.
Al moeder dement of dementerend is, dan zou ik het niet zeggen denk ik.
[...]
Het lijkt mij eerder, dat het haar toch moet gaan opvallen dat Joop nooit meer langs komt.
Over een half jaar nog een verhaal over haar zoon.in de Story lezen lijkt mij sterk, zo belangwekkend was Joop niet.
O ik bedoelde dat ze dan een oude story of privé tegen kan komen ergens. Joop zal daar vast wel in terechtkomen deze of volgende week. Nu kun je nog alles uit het zicht houden, maar over een tijdje denkt niemand meer aan rondzwervende bladen. En misschien leest ze die nooit, maar dan toevallig wel.
Al moeder dement of dementerend is, dan zou ik het niet zeggen denk ik.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
donderdag 8 december 2016 om 15:05
quote:nlies schreef op 08 december 2016 @ 15:02:
[...]
O ik bedoelde dat ze dan een oude story of privé tegen kan komen ergens. Joop zal daar vast wel in terechtkomen deze of volgende week. Nu kun je nog alles uit het zicht houden, maar over een tijdje denkt niemand meer aan rondzwervende bladen. En misschien leest ze die nooit, maar dan toevallig welIk snap je punt, maar denk niet dat deze dame nog blaadjes leest bij de kapper.
[...]
O ik bedoelde dat ze dan een oude story of privé tegen kan komen ergens. Joop zal daar vast wel in terechtkomen deze of volgende week. Nu kun je nog alles uit het zicht houden, maar over een tijdje denkt niemand meer aan rondzwervende bladen. En misschien leest ze die nooit, maar dan toevallig welIk snap je punt, maar denk niet dat deze dame nog blaadjes leest bij de kapper.
donderdag 8 december 2016 om 15:08
quote:Pieps2016 schreef op 08 december 2016 @ 14:45:
Hier is dat eigenlijk ook wel zo, ik heb maanden in angst geleefd wegens een pijnlijke knobbel in mijn buik en ik durfde het aan niemand te vertellen want ik wil niet dat iemand zich zorgen om mij maakt. Uiteindelijk bleek dat het niets ernstigs was maar ik moest wel geopereerd worden en toen is iedereen kwaad op mij geworden.
Vroeger werden bepaalde dingen ook niet aan oma verteld of aan mij verteld, ook omdat ik mij nogal snel zorgen maak en daar best heftig in ben.Waarom dan?
Hier is dat eigenlijk ook wel zo, ik heb maanden in angst geleefd wegens een pijnlijke knobbel in mijn buik en ik durfde het aan niemand te vertellen want ik wil niet dat iemand zich zorgen om mij maakt. Uiteindelijk bleek dat het niets ernstigs was maar ik moest wel geopereerd worden en toen is iedereen kwaad op mij geworden.
Vroeger werden bepaalde dingen ook niet aan oma verteld of aan mij verteld, ook omdat ik mij nogal snel zorgen maak en daar best heftig in ben.Waarom dan?
donderdag 8 december 2016 om 15:09
quote:Principe-Prinses schreef op 08 december 2016 @ 15:04:
Jee Grobbekuiken, dat is behoorlijk misplaats.
Wat naar voor je moeder ook, het zou maar over je gezegd worden dat je jezelf doodgezopen hebt terwijl je gestorven bent aan kanker. Afschuwelijk.
Jij zelf ook sterkte gewenst.
Dank je
Snap er ook niks van hoor. Andersom zou logischer geweest zijn denk ik dan.
Maar goed, ik was al niet echt van het verzwijgen maar nu al helemaal niet meer.
Jee Grobbekuiken, dat is behoorlijk misplaats.
Wat naar voor je moeder ook, het zou maar over je gezegd worden dat je jezelf doodgezopen hebt terwijl je gestorven bent aan kanker. Afschuwelijk.
Jij zelf ook sterkte gewenst.
Dank je
Snap er ook niks van hoor. Andersom zou logischer geweest zijn denk ik dan.
Maar goed, ik was al niet echt van het verzwijgen maar nu al helemaal niet meer.
donderdag 8 december 2016 om 15:12
Ik vertel ook niet alles. Zo weten m'n ouders niet hoe slecht het gaat met een bepaalde aandoening van mij. En weten ze niet dat ik erover denk om - eventueel in de toekomst - een bepaalde behandeling te weigeren (dit heeft niks met die aandoening te maken). Moeten ze dat per se weten dan? Dat bepaal ik toch zelf?
donderdag 8 december 2016 om 15:14
Als de familie niks zou zeggen tegen zijn moeder hoe kunnen ze dan verklaren dat hij nooit langs komt of belt?
Mijn opa en oma deden het vroeger weleens maar dan tegen de hele familie. Vroeger zaten ze altijd 6 maanden in het buitenland. Een aantal keren is mijn opa daar opgenomen in het ziekenhuis en ook geopereerd. Kanker geconstateerd, vrij ernstig. Mijn oma belde elke week haar 6 kinderen op en zei er niks over! Telefoon gesprek ging echt van hoe gaat het met jullie? Met ons oke en dat was het. Later zijn wij daar echt boos om geworden.
Mijn opa en oma deden het vroeger weleens maar dan tegen de hele familie. Vroeger zaten ze altijd 6 maanden in het buitenland. Een aantal keren is mijn opa daar opgenomen in het ziekenhuis en ook geopereerd. Kanker geconstateerd, vrij ernstig. Mijn oma belde elke week haar 6 kinderen op en zei er niks over! Telefoon gesprek ging echt van hoe gaat het met jullie? Met ons oke en dat was het. Later zijn wij daar echt boos om geworden.
Je hoeft niet bang te zijn voor de dood. Als jij er bent is de dood er niet, ben jij er niet dan is de dood er.
donderdag 8 december 2016 om 15:19
quote:Principe-Prinses schreef op 08 december 2016 @ 15:05:
[...]
Ik snap je punt, maar denk niet dat deze dame nog blaadjes leest bij de kapper.Kapper was maar een voorbeeld. Kunnen ook rondslingeren in het bejaardenhuis als ze daar zit. Maar ik zie nu dat ze dement is, dan zou ik ook niets zeggen denk ik. Het dringt niet door en het levert waarschijnlijk iedere keer weer verdriet op als ze het opnieuw hoort
[...]
Ik snap je punt, maar denk niet dat deze dame nog blaadjes leest bij de kapper.Kapper was maar een voorbeeld. Kunnen ook rondslingeren in het bejaardenhuis als ze daar zit. Maar ik zie nu dat ze dement is, dan zou ik ook niets zeggen denk ik. Het dringt niet door en het levert waarschijnlijk iedere keer weer verdriet op als ze het opnieuw hoort
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
donderdag 8 december 2016 om 15:25
quote:nlies schreef op 08 december 2016 @ 15:19:
[...]
Kapper was maar een voorbeeld. Kunnen ook rondslingeren in het bejaardenhuis als ze daar zit. Maar ik zie nu dat ze dement is, dan zou ik ook niets zeggen denk ik. Het dringt niet door en het levert waarschijnlijk iedere keer weer verdriet op als ze het opnieuw hoort
Als je 106 bent kun je meestal niet meer lezen. Je ogen zijn dan zo slecht, nog los van concentratie en interesseverlies.
En als ze inderdaad dementerend is, snap ik de keuze heel goed om het haar niet te zeggen.
[...]
Kapper was maar een voorbeeld. Kunnen ook rondslingeren in het bejaardenhuis als ze daar zit. Maar ik zie nu dat ze dement is, dan zou ik ook niets zeggen denk ik. Het dringt niet door en het levert waarschijnlijk iedere keer weer verdriet op als ze het opnieuw hoort
Als je 106 bent kun je meestal niet meer lezen. Je ogen zijn dan zo slecht, nog los van concentratie en interesseverlies.
En als ze inderdaad dementerend is, snap ik de keuze heel goed om het haar niet te zeggen.
donderdag 8 december 2016 om 15:32
Hier is wel overwogen om oma niet te vertellen dat haar huis verkocht was. Ze zat in verpleeghuis en had al vaak gezegd hoe vreselijk ze het zou vinden als er iemand anders in haar huis zou wonen (ze had er ook al sinds de jaren 30 gewoond).
Maar dat werkte niet want ze bleef maar daar dr huis vragen en toen zijn ze maar eerlijk geweest.
Niet vertellen dat iemand overleden is vind ik wat anders. Zou ik niet zo snel doen. Tenzij iemand al heel erg de weg kwijt is. (althans als het om naaste familie gaat. Ze zou niet van iedere dorpsbewoner hoeven te weten dat diegene overleden is)
Maar dat werkte niet want ze bleef maar daar dr huis vragen en toen zijn ze maar eerlijk geweest.
Niet vertellen dat iemand overleden is vind ik wat anders. Zou ik niet zo snel doen. Tenzij iemand al heel erg de weg kwijt is. (althans als het om naaste familie gaat. Ze zou niet van iedere dorpsbewoner hoeven te weten dat diegene overleden is)
Je kunt méér.
donderdag 8 december 2016 om 15:40
quote:Moon-Alisa schreef op 08 december 2016 @ 15:32:
Niet vertellen dat iemand overleden is vind ik wat anders. Zou ik niet zo snel doen. Tenzij iemand al heel erg de weg kwijt is. (althans als het om naaste familie gaat. Ze zou niet van iedere dorpsbewoner hoeven te weten dat diegene overleden is)Ik had niet begrepen dat moeder Braakhekke dementerend is, dan zou ik het misschien idd ook wel overwegen om niks te zeggen.
Niet vertellen dat iemand overleden is vind ik wat anders. Zou ik niet zo snel doen. Tenzij iemand al heel erg de weg kwijt is. (althans als het om naaste familie gaat. Ze zou niet van iedere dorpsbewoner hoeven te weten dat diegene overleden is)Ik had niet begrepen dat moeder Braakhekke dementerend is, dan zou ik het misschien idd ook wel overwegen om niks te zeggen.
