Psyche
alle pijlers
Neurodiversiteit --> Algemeen topic ❤
woensdag 22 februari 2023 om 11:16
OP met info
= 6e reactie op pagina 1
philó wijzigde dit bericht op 07-03-2023 12:45
93.22% gewijzigd
dinsdag 3 juni 2025 om 17:43
Ik ben vorige november gediagnosticeerd met autisme en ADHD. De instantie waar ik hulp krijg heeft een gemiddelde wachtlijst van 9 maanden. Het kan soms korter maar soms ook langer duren. Ik stond 8 maanden op de wachtlijst. Dat is best lang. Maar tegenwoordig is dat inderdaad normaal.Claire45 schreef: ↑03-06-2025 10:18Ha allemaal, ik meld me even hier omdat een nieuw topic wat overdreven is, maar ik heb een vraag: mijn dochter loopt vast op school (5 VWO) en is op aanraden van haar mentor naar de huisarts gegaan voor een doorverwijzing om te laten testen of ze ADHD heeft. Dat is hoogstwaarschijnlijk het geval, ik heb zelf ADHD, maar we hebben haar nooit laten testen omdat ze er weinig last van leek te hebben. Tot nu, dus.
Ze kwam net terug van de huisarts met een afspraak voor over 350 dagenDan zijn haar eindexamens van volgend jaar dus nét achter de rug.
Is een wachttijd van een jaar normaal voor een diagnose? En weten jullie of die wachttijden in het hele land zo bizar lang zijn? Misschien is Amsterdam extreem ADHD-gevoelig? (Grapje, maar ik kan een wachttijd van 350 dagen moeilijk serieus nemen).
Je pense donc je suis
dinsdag 3 juni 2025 om 19:07
Pfff wat lang! Ik zal me erbij neerleggen, het is blijkbaar niet anders (en mijn zorgverzekeraar heeft, zag ik in het overzichtje van Elsy, de langste wachtlijst van allemaal), maar ik ga wel proberen om via bevriende psychiaters en psychologen een short cut te regelen. Hopelijk levert dat nog iets op. En anders duurt het een jaar. Ik krijg wel de indruk dat 3/4 van Nederland ADHD heeft, of duurt zo’n test anderhalve maand? Ik ben zelf destijds in een uurtje getest. Van lange wachttijden was ook geen sprake, kon dezelfde week nog terecht. Rare tijdenMadameBijoux schreef: ↑03-06-2025 17:43Ik ben vorige november gediagnosticeerd met autisme en ADHD. De instantie waar ik hulp krijg heeft een gemiddelde wachtlijst van 9 maanden. Het kan soms korter maar soms ook langer duren. Ik stond 8 maanden op de wachtlijst. Dat is best lang. Maar tegenwoordig is dat inderdaad normaal.
woensdag 4 juni 2025 om 09:46
Het punt is dat de test meestal een begin is van een traject. Als je de test gehad hebt, ga je in 1x door met het traject. Ik raad mensen dan ook altijd aan om bij vermoeden van ADHD te beginnen met test & traject als er nog geen problemen zijn...
Bij ons ging het zo:
Huisarts
4 maanden wachtlijst
Intake bij het 'ADHD centrum' van een uur. Probleemanalyse etc. conclusie dat een ADHD test inderdaad nodig was.
Intake bij het testcentrum van een uur. We kregen forumulieren mee voor school, voor onszelf, lange vragenlijst.
Formulieren ingevuld.
2 weken later was dan de test, 1x of 2x een hele ochtend meen ik. (ADHD + intelligentietest)
2 weken later was de uitslag, een uur bespreken.
toen zijn we 4 maanden ofzo bezig geweest met "psychoeducatie". (we hadden ook direct met medicijnen kunnen beginnen maar dat wilden we toen niet)
Toen gesprek om toch medicijnen te bespreken. Na dat gesprek direct een recept gekregen.
Dus het hele traject duurde wel even ja. We begonnen in groep 6, tegen de tijd dat het middelbare school advies kwam, zat kind al lang genoeg lekker in zijn vel om een realistisch advies te krijgen.
Bij dochter:
Gesprek bij huisarts, toen de praktijkpndersteuner, die stuude door naar een ander testcentrum. daar hadden we 3 maaanden later plek, testperiode was een maand denk ik met intake, uitslag (autisme) etc. Toen 3 maanden psychoeducatie.
Ik was zelf eigenlijk ook voor dochter op zoek naar ADHD medicatie en wilde haar toen ook voor ADHD laten testen, maar dat kreeg ik niet voor elkaar (autisme diagnose, dan krijg je geen ADHD test). Wel begreep ik van een kennis dat je met autismediagnose direct ADHD medicijnen kan krijgen, omdat dat ook autismemedicijnen zijn. Binnen een week hadden we toen een intake bij de arts die mijn zoon medicijnen gaf en we kregen ze meteen om te proberen. (een maand opbouwen, evalueren met arts etc.).
Alletwee de kinderen gebruiken ze nu, hebben er veel baat bij. Daarnaast heeft dochter nog een coach en we gebruiken tips van boeken enzo.
Bij ons ging het zo:
Huisarts
4 maanden wachtlijst
Intake bij het 'ADHD centrum' van een uur. Probleemanalyse etc. conclusie dat een ADHD test inderdaad nodig was.
Intake bij het testcentrum van een uur. We kregen forumulieren mee voor school, voor onszelf, lange vragenlijst.
Formulieren ingevuld.
2 weken later was dan de test, 1x of 2x een hele ochtend meen ik. (ADHD + intelligentietest)
2 weken later was de uitslag, een uur bespreken.
toen zijn we 4 maanden ofzo bezig geweest met "psychoeducatie". (we hadden ook direct met medicijnen kunnen beginnen maar dat wilden we toen niet)
Toen gesprek om toch medicijnen te bespreken. Na dat gesprek direct een recept gekregen.
Dus het hele traject duurde wel even ja. We begonnen in groep 6, tegen de tijd dat het middelbare school advies kwam, zat kind al lang genoeg lekker in zijn vel om een realistisch advies te krijgen.
Bij dochter:
Gesprek bij huisarts, toen de praktijkpndersteuner, die stuude door naar een ander testcentrum. daar hadden we 3 maaanden later plek, testperiode was een maand denk ik met intake, uitslag (autisme) etc. Toen 3 maanden psychoeducatie.
Ik was zelf eigenlijk ook voor dochter op zoek naar ADHD medicatie en wilde haar toen ook voor ADHD laten testen, maar dat kreeg ik niet voor elkaar (autisme diagnose, dan krijg je geen ADHD test). Wel begreep ik van een kennis dat je met autismediagnose direct ADHD medicijnen kan krijgen, omdat dat ook autismemedicijnen zijn. Binnen een week hadden we toen een intake bij de arts die mijn zoon medicijnen gaf en we kregen ze meteen om te proberen. (een maand opbouwen, evalueren met arts etc.).
Alletwee de kinderen gebruiken ze nu, hebben er veel baat bij. Daarnaast heeft dochter nog een coach en we gebruiken tips van boeken enzo.
woensdag 4 juni 2025 om 09:52
Practische tips voor Claire:
Als het gaat om medicijnen heb je naturlijk een test nodig. Ook krijg je met een test extra tijd voor je examen. Maar als het gaat om psychoecucatie, dat kan je zelf al beginnen. Koop een boek over ADHD of haal het uit de bieb, zoek op youtube naar tips voor pubers met ADHD etc.
Google daarnaast zelf naar ADHD praktijken met korte wachtlijst. De namen die de huisarts me in eerste instantie gegeven had, had maanden wachtlijst. Na rondbellen vond ik er een van 3 maanden. Dan moet je de huisarts weer bellen voor een doorverwijzing naar dat instituut (doet de assistente meestal voor je, op basis van je oorsponkelijke doorverwijzing).
Ja, het is regio afhankelijk.
Als je psychoeducatie wil bij het instituut waar je test, moet het natuurlijk wel in de buurt zijn (1x per week een sessie etc.). Maar als je zelf ADHD hebt, heb je dat wellicht niet nodig, en gaat het meer om de medicijnen. Dan kan de test overal plaatsvinden. Je kan de eerste intake wellicht telefonisch doen, en alleen voor de 'echte' test een dagje in de auto zitten.
Als het gaat om medicijnen heb je naturlijk een test nodig. Ook krijg je met een test extra tijd voor je examen. Maar als het gaat om psychoecucatie, dat kan je zelf al beginnen. Koop een boek over ADHD of haal het uit de bieb, zoek op youtube naar tips voor pubers met ADHD etc.
Google daarnaast zelf naar ADHD praktijken met korte wachtlijst. De namen die de huisarts me in eerste instantie gegeven had, had maanden wachtlijst. Na rondbellen vond ik er een van 3 maanden. Dan moet je de huisarts weer bellen voor een doorverwijzing naar dat instituut (doet de assistente meestal voor je, op basis van je oorsponkelijke doorverwijzing).
Ja, het is regio afhankelijk.
Als je psychoeducatie wil bij het instituut waar je test, moet het natuurlijk wel in de buurt zijn (1x per week een sessie etc.). Maar als je zelf ADHD hebt, heb je dat wellicht niet nodig, en gaat het meer om de medicijnen. Dan kan de test overal plaatsvinden. Je kan de eerste intake wellicht telefonisch doen, en alleen voor de 'echte' test een dagje in de auto zitten.
woensdag 4 juni 2025 om 10:25
Fijne tips, dankjewel. Wat de psycho-educatie betreft is mijn dochter zelf al een tijd TikTok-filmpjes en Instagram-posts aan het bingen omdat ze er zoveel in herkent (en het helpt haar ook). Ik heb van vriendinnen begrepen dat er bij een ADHD-diagnose vaak psycho-educatie wordt aangeboden en soms ook meditatie. Maar voor mijn dochter zijn, naast de educatie waar ze zeker voor open staat, de medicijnen denk ik belangrijk, ze heeft steeds meer moeite om zich te concentreren op haar schoolwerk en met de eindexamens voor de deur hoop ik voor haar dat ze geen jaar hoeft te wachten op een afspraak.aliana schreef: ↑04-06-2025 09:52Practische tips voor Claire:
Als het gaat om medicijnen heb je naturlijk een test nodig. Ook krijg je met een test extra tijd voor je examen. Maar als het gaat om psychoecucatie, dat kan je zelf al beginnen. Koop een boek over ADHD of haal het uit de bieb, zoek op youtube naar tips voor pubers met ADHD etc.
Google daarnaast zelf naar ADHD praktijken met korte wachtlijst. De namen die de huisarts me in eerste instantie gegeven had, had maanden wachtlijst. Na rondbellen vond ik er een van 3 maanden. Dan moet je de huisarts weer bellen voor een doorverwijzing naar dat instituut (doet de assistente meestal voor je, op basis van je oorsponkelijke doorverwijzing).
Ja, het is regio afhankelijk.
Als je psychoeducatie wil bij het instituut waar je test, moet het natuurlijk wel in de buurt zijn (1x per week een sessie etc.). Maar als je zelf ADHD hebt, heb je dat wellicht niet nodig, en gaat het meer om de medicijnen. Dan kan de test overal plaatsvinden. Je kan de eerste intake wellicht telefonisch doen, en alleen voor de 'echte' test een dagje in de auto zitten.
Zelf gebruik ik geen medicatie, wel ooit mee gestart maar de nadelen (ik voelde me een alien in mijn eigen lichaam) wogen zwaarder dan de voordelen (ik werd er heel gefocust en daadkrachtig van.) Ik heb mijn dochter verboden om ADHD-medicatie te gebruiken die op haar school door leerlingen worden aangeboden; zeker tijdens examenperiodes gebeurt dat veel. Maar nu ze zo lang op de wachtlijst moet staan, kan ik alleen maar hopen dat ze verstandig genoeg is om niet voor de verleiding te zwichten.
Ik ga rond bellen, ook buiten Amsterdam, en hoop dat er ergens een plekje is.
woensdag 4 juni 2025 om 12:02
Ik ben natuurlijk een stuk ouder maar ik had zelf ook genoeg aan online tools en tips.Claire45 schreef: ↑04-06-2025 10:25Fijne tips, dankjewel. Wat de psycho-educatie betreft is mijn dochter zelf al een tijd TikTok-filmpjes en Instagram-posts aan het bingen omdat ze er zoveel in herkent (en het helpt haar ook). Ik heb van vriendinnen begrepen dat er bij een ADHD-diagnose vaak psycho-educatie wordt aangeboden en soms ook meditatie. Maar voor mijn dochter zijn, naast de educatie waar ze zeker voor open staat, de medicijnen denk ik belangrijk, ze heeft steeds meer moeite om zich te concentreren op haar schoolwerk en met de eindexamens voor de deur hoop ik voor haar dat ze geen jaar hoeft te wachten op een afspraak.
Zelf gebruik ik geen medicatie, wel ooit mee gestart maar de nadelen (ik voelde me een alien in mijn eigen lichaam) wogen zwaarder dan de voordelen (ik werd er heel gefocust en daadkrachtig van.) Ik heb mijn dochter verboden om ADHD-medicatie te gebruiken die op haar school door leerlingen worden aangeboden; zeker tijdens examenperiodes gebeurt dat veel. Maar nu ze zo lang op de wachtlijst moet staan, kan ik alleen maar hopen dat ze verstandig genoeg is om niet voor de verleiding te zwichten.
Ik ga rond bellen, ook buiten Amsterdam, en hoop dat er ergens een plekje is.
Ik wilde eerst ook echt niet aan de medicatie maar heb het toch maar geprobeerd omdat ik zo vast liep. Ik denk dat daardoor m’n zelfvertrouwen nu een stuk verbeterd is, want ik weet nu dat ik echt niet lui ben en het gewoon kan.
Ik zou je kind inderdaad ook echt op het hart drukken dat ze niet ADHD medicatie van klasgenoten moet nemen. Sowieso bizar dat die nu verkocht worden
Iedereen reageert er anders op dus het moet gecontroleerd gegeven worden in de juiste dosis. Als ze nu zomaar iets neemt dan kan ze er spacey van worden en het juist geen goed effect hebben. Zouden jullie eventueel al met de school erover kunnen praten als ze dat wil? Misschien hebben zij tips? Ik weet de laatste middelbare schooljaren nog goed, toen ging het concentreren en plannen heel lastig. Maar vooraan in de klas zitten hielp al best wat. Of bijvoorbeeld 2 sets boeken, 1 voor school en 1 voor thuis. En magnesium, visolie en b12 werken (al moet je met supplementen altijd oppassen). Je kan altijd een bloedtest doen om te kijken of er tekorten zijn, tekorten verergeren symptomen vaak wel.
Zijn er privé psychiaters of organisaties die testen doen? Ik weet dan alleen niet hoe duur het wordt.
woensdag 4 juni 2025 om 17:08
Ik herinner me nog die tijd,nog voor de Corona-pandemie,dat wachtlijsten bij de GGZ vaak slechts 2-3 maanden waren. Dat valt dan nog mee. Ik hoop dat je eerder aan de beurt kunt komen. Want toen ik op de wachtlijst stond was ik tussendoor echt wel kriegel. Ik schreef eerst mee op dit topic en ben er toen een tijdje mee gestopt omdat ik nog geen diagnoses had. Ik was tussendoor bang dat ik andere diagnoses zou krijgen dan ASS en ADHD. Maar gelukkig heb ik tijdens het onderzoek gelijk de juiste diagnoses gekregen.Claire45 schreef: ↑03-06-2025 19:07Pfff wat lang! Ik zal me erbij neerleggen, het is blijkbaar niet anders (en mijn zorgverzekeraar heeft, zag ik in het overzichtje van Elsy, de langste wachtlijst van allemaal), maar ik ga wel proberen om via bevriende psychiaters en psychologen een short cut te regelen. Hopelijk levert dat nog iets op. En anders duurt het een jaar. Ik krijg wel de indruk dat 3/4 van Nederland ADHD heeft, of duurt zo’n test anderhalve maand? Ik ben zelf destijds in een uurtje getest. Van lange wachttijden was ook geen sprake, kon dezelfde week nog terecht. Rare tijden
Toen ik vastliep,ben ik eerst naar de huisarts geweest die me door verwezen heeft naar de praktijk ondersteuner en die vermoede bij mij al ASS. Mijn zus vermoede bij mij ook ADHD omdat ze een leerling heeft die dat heeft en ik soortgelijke symptomen heb. (ASS en ADHD zit ook bij ons in de familie). Mijn praktijk ondersteuner heeft me eerst naar een psychologen praktijk gestuurd en die hebben me doorverwezen naar de GGZ i.v.m. de complexiteit van alle symptomen. Daarna ben ik op de wachtlijst van de GGZ geplaatst.
BIj de GGZ had ik eerst 3 intake-gesprekken,daarna een adviesgesprek en toen ben ik op een wachtlijst van een paar maanden gezet voor het onderzoek want er waren nog meer mensen die onderzoeken kregen van allerlei diagnoses. Ook signaleringsgesprekken gehad,ondersteunende gesprekken voor de onderzoeken en bewijsstukken zoals diagnoses uit mijn jeugd,belangrijke brieven,schoolrapporten (met tekst) en evaluatie gesprekken ingeleverd. Goed dat ik dit allemaal heb bewaard want er staan een hoop belangrijke dingen in. De psychiater zei ook gelijk dat daar een hoop ASS- en ADHD-kenmerken instonden. Vroeger was er nog geen spectrum en was ik gewoon een druk kind. Daarom kon ik de diagnoses vroeger niet krijgen. Had wel een hoop gescheeld. Uiteindelijk zijn er inderdaad autisme en ADHD uit de onderzoeken gekomen waarvan mijn angst-en spanningsklachten komen. Bij de GGZ waar ik loop zijn ze erg doortastend. Ben er enorm tevreden mee.
madamebijoux wijzigde dit bericht op 04-06-2025 19:10
18.08% gewijzigd
Je pense donc je suis
woensdag 4 juni 2025 om 17:24
Mijn partner was bij vier gesprekken daarbij,een intake-gesprek,het adviesgesprek,een signaleringsgesprek en een deel van het diagnose-onderzoek.
Trouwens,hoe ga jij met plotselinge veranderingen om? Ik moet dan altijd puzzelen wat ik okay vind om het overzicht weer te herstellen. Soms lukt het. Behalve als er teveel op me afkomt wat ik niet zelf op kan lossen dan moet ik om hulp gaan vragen en er open over zijn. Dat vind ik lastig want ik ben nogal eigenwijs en wil het altijd zelf oplossen.
Je pense donc je suis
woensdag 4 juni 2025 om 17:44
Ik heb voorlichting over medicatie gehad. Maar probeer het eerst zonder tenzij ik weer vastloop en extra ondersteuning kan gebruiken. Dat leerlingen ADHD medicatie aanbieden heb ik al vaker gehoord en dat vind ik een slechte zaak.
Maken jullie ook wel eens mee dat iemand zegt ´het is niet aan je zien dat je ASS/ADHD hebt of je ziet er niet uit als iemand die dat heeft.´? Het is inderdaad niet aan me te zien en ik ben daar ook blij om. Ik ga inmiddels niet meer in op zulk soort opmerkingen want het kost een hoop energie. Maar ik kan me ook voorstellen dat het sommige mensen echt kan kwetsen. Er zit zoveel meer achter autisme en ADHD dan sommige mensen denken. Waar ik dan wel weer moeite mee heb is als mensen mijn symptomen bagatelliseren of uitvergroten of me opleggen hoe ik moet zijn. Dan wordt ik erg opstandig en moet ik weer uitleggen dat mijn hersenen informatie anders verwerken.
Ik vraag me trouwens ook af hoe vaak het voorkomt dat mensen zowel autisme als ook ADHD hebben. Soms kan ik het niet geloven en ga ik het zelf ontkennen en denk dat ik iets anders heb.
Maken jullie ook wel eens mee dat iemand zegt ´het is niet aan je zien dat je ASS/ADHD hebt of je ziet er niet uit als iemand die dat heeft.´? Het is inderdaad niet aan me te zien en ik ben daar ook blij om. Ik ga inmiddels niet meer in op zulk soort opmerkingen want het kost een hoop energie. Maar ik kan me ook voorstellen dat het sommige mensen echt kan kwetsen. Er zit zoveel meer achter autisme en ADHD dan sommige mensen denken. Waar ik dan wel weer moeite mee heb is als mensen mijn symptomen bagatelliseren of uitvergroten of me opleggen hoe ik moet zijn. Dan wordt ik erg opstandig en moet ik weer uitleggen dat mijn hersenen informatie anders verwerken.
Ik vraag me trouwens ook af hoe vaak het voorkomt dat mensen zowel autisme als ook ADHD hebben. Soms kan ik het niet geloven en ga ik het zelf ontkennen en denk dat ik iets anders heb.
Je pense donc je suis
woensdag 4 juni 2025 om 17:49
woensdag 4 juni 2025 om 18:11
Ik weet niet hoe lang geleden je medicatie hebt gestart. Ik weet wel dat er nu veel verschillende soorten zijn. Het voordeel van een goed traject voor je dochter is dat je goed begeleid wordt om de juiste medicijnen te vinden (of je komt er achter dat het niet bij je past natuurljk). Daar heb je je hele leven wat aan, niet alleen met de eindexamens.
Vitamines is ook een idee inderdaad. Ik heb dagelijkse vitaminesupplementen met vanalles wat, waar vrij veel magnesium inzit (gewoon de basis vitamines voor kinderen van de kruidvat). Zij neemt ze heel trouw in (wat van mij helemaal niet hoeft). Ik denk omdat ze het echt merkt.
Ik zou ook absoluut waarschuwen tegen 'zwarte markt' medicijnen. Dat is echt heel anders dan zorgvuldig afgestemde medicijnen, je hebt geen idee wat er in zit! Mijn kinderen zijn bijvoorbeeld ook onder controle, moeten elke 3 of 6 maanden terugkomen. Dan wordt gecontroleerd op bijwerkingen en of de medicatie aangepast moet worden etc.
Vitamines is ook een idee inderdaad. Ik heb dagelijkse vitaminesupplementen met vanalles wat, waar vrij veel magnesium inzit (gewoon de basis vitamines voor kinderen van de kruidvat). Zij neemt ze heel trouw in (wat van mij helemaal niet hoeft). Ik denk omdat ze het echt merkt.
Ik zou ook absoluut waarschuwen tegen 'zwarte markt' medicijnen. Dat is echt heel anders dan zorgvuldig afgestemde medicijnen, je hebt geen idee wat er in zit! Mijn kinderen zijn bijvoorbeeld ook onder controle, moeten elke 3 of 6 maanden terugkomen. Dan wordt gecontroleerd op bijwerkingen en of de medicatie aangepast moet worden etc.
woensdag 4 juni 2025 om 18:20
>> Ik vraag me trouwens ook af hoe vaak het voorkomt dat mensen zowel autisme als ook ADHD hebben. Soms kan ik het niet geloven en ga ik het zelf ontkennen en denk dat ik iets anders heb.
Madame Bijoux, ik heb het zo begrepen: Autisme en ADHD liggen heel dicht bij elkaar. Je diagnostiseert het niet met een simpele bloedtest ofzo, maar het is een beschrijving van gedrag. Daarom hangt diagnose heel erg af van wat je afspreekt over de diagnose. In Nederland is het nu zo, dat als je autisme diagnose hebt, je NIET een ADHD diagnose kan krijgen. Gewoon omdat je al iets hebt.
Alsof... Als iets een camper is, kan ik niet ook testen of het een auto is, omdat dat al zo is...
Daarom zul je (in Nederland) heel weinig mensen treffen met een autisme diagnose EN een ADHD diagnose.
In andere landen zijn die regels anders. Ik begreep van mensen in de UK dat 50% van de autisten daar ook ADHD heeft. En vroeger was dat misschien ook anders.
Daarom dus dat mijn dochter autisme heeft en ADHD medicatie, omdat het zo dicht bij elkaar ligt....
Madame Bijoux, ik heb het zo begrepen: Autisme en ADHD liggen heel dicht bij elkaar. Je diagnostiseert het niet met een simpele bloedtest ofzo, maar het is een beschrijving van gedrag. Daarom hangt diagnose heel erg af van wat je afspreekt over de diagnose. In Nederland is het nu zo, dat als je autisme diagnose hebt, je NIET een ADHD diagnose kan krijgen. Gewoon omdat je al iets hebt.
Alsof... Als iets een camper is, kan ik niet ook testen of het een auto is, omdat dat al zo is...
Daarom zul je (in Nederland) heel weinig mensen treffen met een autisme diagnose EN een ADHD diagnose.
In andere landen zijn die regels anders. Ik begreep van mensen in de UK dat 50% van de autisten daar ook ADHD heeft. En vroeger was dat misschien ook anders.
Daarom dus dat mijn dochter autisme heeft en ADHD medicatie, omdat het zo dicht bij elkaar ligt....
woensdag 4 juni 2025 om 18:54
Vanaf de dsm-V in 2013 is een dubbele diagnose mogelijk, ik ken meerdere au-dhd'rs.aliana schreef: ↑04-06-2025 18:20In Nederland is het nu zo, dat als je autisme diagnose hebt, je NIET een ADHD diagnose kan krijgen. Gewoon omdat je al iets hebt.
Daarom zul je (in Nederland) heel weinig mensen treffen met een autisme diagnose EN een ADHD diagnose.
In andere landen zijn die regels anders. Ik begreep van mensen in de UK dat 50% van de autisten daar ook ADHD heeft. En vroeger was dat misschien ook anders.
Daarom dus dat mijn dochter autisme heeft en ADHD medicatie, omdat het zo dicht bij elkaar ligt....
In de jongere generaties zal het daardoor vaker (geregistreerd) voorkomen denk ik
woensdag 4 juni 2025 om 19:11
Helemaal eens hoor met jullie waarschuwingen tegen ‘zwarte markt’- medicatie! Ik zeg tegen mijn dochter dat een tentamen halen met ADHD misschien wat lastiger is dan wanneer je geen ADHD hebt, maar een tentamen halen met een verkeerd pilletje op is pas écht een ramp. Ze zegt dat ze het niet doet, maar ik hoor om me heen genoeg verhalen van vriendengroepen die de ADHD-medicatie via appjes bij elkaar bestellen (vaak gewoon gratis, want “ik heb nog wel wat strips liggen en ik kan altijd bijbestellen”), dus ik heb liever dat mijn dochter onder controle staat als ze met medicatie begint.
woensdag 4 juni 2025 om 20:00
Ik ga heel slecht met plotselinge veranderingen om maar het ligt wel een beetje aan hoe het die dag met mij gaat en wat het is.MadameBijoux schreef: ↑04-06-2025 17:24Mijn partner was bij vier gesprekken daarbij,een intake-gesprek,het adviesgesprek,een signaleringsgesprek en een deel van het diagnose-onderzoek.
Trouwens,hoe ga jij met plotselinge veranderingen om? Ik moet dan altijd puzzelen wat ik okay vind om het overzicht weer te herstellen. Soms lukt het. Behalve als er teveel op me afkomt wat ik niet zelf op kan lossen dan moet ik om hulp gaan vragen en er open over zijn. Dat vind ik lastig want ik ben nogal eigenwijs en wil het altijd zelf oplossen.
Als ik een lunchafspraak heb die niet doorgaat, vind ik dat minder ingrijpend dat ineens iets van een collega over moeten nemen terrwijl mijn dag er in mijn hoofd anders uitziet.
We gaan nu bv verhuizen met het werk van locatie. Ik weet dat al een jaar maar zie er enorm tegenop omdat de nieuwe locatie niet fijn is, te druk, minder stilteplekken e.d.
Hoe is dat bij jou?
woensdag 4 juni 2025 om 20:26
Dit heb ik ook. Blijkbaar (onbewust maar inmiddels ben ik me er iets bewuster van) heb ik een vastomlijnd beeld voor ogen van hoe mijn dag gaat verlopen. En blijkbaar (ook iets waarvan ik me inmiddels iets bewuster ben) slaat mijn brein op tilt als er onverwachts iets aan de planning verandert. Dat heeft een verlammende werking op mij: ik word zenuwachtig, en wat erger is, ik kan de ‘nieuwe’ plannen niet leuk vinden. Want ik was me aan het voorbereiden op het óude plan.Bo-Katan schreef: ↑04-06-2025 20:00Ik ga heel slecht met plotselinge veranderingen om maar het ligt wel een beetje aan hoe het die dag met mij gaat en wat het is.
Als ik een lunchafspraak heb die niet doorgaat, vind ik dat minder ingrijpend dat ineens iets van een collega over moeten nemen terrwijl mijn dag er in mijn hoofd anders uitziet.
We gaan nu bv verhuizen met het werk van locatie. Ik weet dat al een jaar maar zie er enorm tegenop omdat de nieuwe locatie niet fijn is, te druk, minder stilteplekken e.d.
Hoe is dat bij jou?
In mijn huwelijk (inmiddels gescheiden, niet hierom trouwens) was dat best een probleem. Mijn ex-man kon bijvoorbeeld zeggen, als we op het punt stonden om naar het strand te gaan: “Piet heeft ons uitgenodigd op zijn boot, hij vaart over tien minuten langs, ik heb gezegd dat we meevaren.”
Nou, leuk toch?
Nee, helemaal niet leuk. Piet? En heeft Piet dan ook zijn vrouw en vier kinderen bij zich? Hoe lang gaan we dan varen? Kan ik ergens afstappen? Heb ik wel zin om te socializen? Wat ga ik zeggen? Héb ik überhaupt iets te zeggen vandaag (want ik had me ingesteld op een dag aan het strand met een boek). En neem ik dan de ingepakte strandtas mee? Moeten we een fles wijn meenemen?
Heel kinderachtig, vind ik zelf. Maar ik had zo’n boottocht met Piet hartstikke leuk gevonden als ik het van tevoren had geweten, en nu kan ik er dus eigenlijk niet van genieten, want ik heb blijkbaar veel tijd nodig om me voor te bereiden op sociale activiteiten. En áls ik me kan voorbereiden, ben ik meestal ook echt op dreef.
Dus dat is iets om gewoon maar te accepteren, denk ik zelf. Nu ik eenmaal weet dat ik hier moeite mee heb, kan ik gerust naar een etentje (of boottochtje) gaan en me op de achtergrond houden. Rustig zitten en me afzijdig houden van de drukte. Anderen laten praten en lekker luisteren. En denken: ik heb hier niks te bewijzen, iedereen is met zichzelf bezig en ik doe dit op mijn eigen manier.
woensdag 4 juni 2025 om 20:41
Heel herkenbaar. Voor mij is het vooral lastig denk ik als er iets ineens op dezelfde dag toegevoegd wordt. Dan klopt m’n verwachting van de dag niet meer en raak ik in de stress. Nu met medicatie gaat dat iets beter gelukkig. Vroeger had ik erg veel moeite met veranderingen maar ik hield er ook niet van als elke dag hetzelfde was. Verder kan ik ook niet goed tegen warmte maar heb wel zon nodigClaire45 schreef: ↑04-06-2025 20:26Dit heb ik ook. Blijkbaar (onbewust maar inmiddels ben ik me er iets bewuster van) heb ik een vastomlijnd beeld voor ogen van hoe mijn dag gaat verlopen. En blijkbaar (ook iets waarvan ik me inmiddels iets bewuster ben) slaat mijn brein op tilt als er onverwachts iets aan de planning verandert. Dat heeft een verlammende werking op mij: ik word zenuwachtig, en wat erger is, ik kan de ‘nieuwe’ plannen niet leuk vinden. Want ik was me aan het voorbereiden op het óude plan.
In mijn huwelijk (inmiddels gescheiden, niet hierom trouwens) was dat best een probleem. Mijn ex-man kon bijvoorbeeld zeggen, als we op het punt stonden om naar het strand te gaan: “Piet heeft ons uitgenodigd op zijn boot, hij vaart over tien minuten langs, ik heb gezegd dat we meevaren.”
Nou, leuk toch?
Nee, helemaal niet leuk. Piet? En heeft Piet dan ook zijn vrouw en vier kinderen bij zich? Hoe lang gaan we dan varen? Kan ik ergens afstappen? Heb ik wel zin om te socializen? Wat ga ik zeggen? Héb ik überhaupt iets te zeggen vandaag (want ik had me ingesteld op een dag aan het strand met een boek). En neem ik dan de ingepakte strandtas mee? Moeten we een fles wijn meenemen?
Heel kinderachtig, vind ik zelf. Maar ik had zo’n boottocht met Piet hartstikke leuk gevonden als ik het van tevoren had geweten, en nu kan ik er dus eigenlijk niet van genieten, want ik heb blijkbaar veel tijd nodig om me voor te bereiden op sociale activiteiten. En áls ik me kan voorbereiden, ben ik meestal ook echt op dreef.
Dus dat is iets om gewoon maar te accepteren, denk ik zelf. Nu ik eenmaal weet dat ik hier moeite mee heb, kan ik gerust naar een etentje (of boottochtje) gaan en me op de achtergrond houden. Rustig zitten en me afzijdig houden van de drukte. Anderen laten praten en lekker luisteren. En denken: ik heb hier niks te bewijzen, iedereen is met zichzelf bezig en ik doe dit op mijn eigen manier.
Lekker complex. Ik ben trouwens niet getest op autisme. Toen ik me liet testen op ADHD had ik niet het idee dat ik ook autisme kon had. Achteraf klopte veel van ADHD, maar sommige dingen waren weer anders.
woensdag 4 juni 2025 om 20:45
Ik had laatst tegen iemand verteld dat ik ook autisme vermoed (weinig mensen weten van de ADHD). Diegene zei dat ze zich dat echt niet kon voorstellen, ik kom namelijk niet autistisch over. Ik ken haar pas sinds m’n 13e en toen had ik mensen al best goed “leren lezen”. Maar als ik terugkijk zijn er ook juist dingen die geen raakvlakken met ADHD hebben/hadden. En juist wel met autisme.MadameBijoux schreef: ↑04-06-2025 17:44
Maken jullie ook wel eens mee dat iemand zegt ´het is niet aan je zien dat je ASS/ADHD hebt of je ziet er niet uit als iemand die dat heeft.´? Het is inderdaad niet aan me te zien en ik ben daar ook blij om. Ik ga inmiddels niet meer in op zulk soort opmerkingen want het kost een hoop energie. Maar ik kan me ook voorstellen dat het sommige mensen echt kan kwetsen. Er zit zoveel meer achter autisme en ADHD dan sommige mensen denken. Waar ik dan wel weer moeite mee heb is als mensen mijn symptomen bagatelliseren of uitvergroten of me opleggen hoe ik moet zijn. Dan wordt ik erg opstandig en moet ik weer uitleggen dat mijn hersenen informatie anders verwerken.
woensdag 4 juni 2025 om 21:42
Ik heb meestal ook helemaal geen zin om onverwachts sociaal te moeten doen. Dat kan op zich best spontaan op de dag zelf maar dan moet er wel een paar uur tussen zitten.
Bv een vriendin die in de ochtend Vraagt of ik zin heb om te lunchen, dat kan best. Als ik zin heb en me goed voel.
Dus jouw voorbeeld Claire, zou ik ook niet fijn vinden.
Bv een vriendin die in de ochtend Vraagt of ik zin heb om te lunchen, dat kan best. Als ik zin heb en me goed voel.
Dus jouw voorbeeld Claire, zou ik ook niet fijn vinden.
woensdag 4 juni 2025 om 21:43
Is net zo’n dooddoener als zeggen dat iedereen wel een beetje autistisch is… ik haat het als mensen dat zeggen.Elsy schreef: ↑04-06-2025 20:45Ik had laatst tegen iemand verteld dat ik ook autisme vermoed (weinig mensen weten van de ADHD). Diegene zei dat ze zich dat echt niet kon voorstellen, ik kom namelijk niet autistisch over. Ik ken haar pas sinds m’n 13e en toen had ik mensen al best goed “leren lezen”. Maar als ik terugkijk zijn er ook juist dingen die geen raakvlakken met ADHD hebben/hadden. En juist wel met autisme.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
