Psyche
alle pijlers
Neurodiversiteit --> Algemeen topic ❤
woensdag 22 februari 2023 om 11:16
OP met info
= 6e reactie op pagina 1
philó wijzigde dit bericht op 07-03-2023 12:45
93.22% gewijzigd
vrijdag 28 februari 2025 om 22:23
Nee dat was Focalin XR. Maar omdat ik verhuisd ben heeft m’n psychiater een recept voor Vyvanse afgegeven en dat konden ze bij de apotheek vullen (misschien dat ze dan wel Elvanse moeten opschrijven). Apotheken kunnen namelijk ook Engelse recepten vullen. Ik weet alleen niet hoe het met je verzekering gaat, ik moet het sowieso eerst voorschieten. Methylfenidaat werkte bij mij ook wel voor emotieregulatie alleen ik werd er lomer en wat somberder van.Pianissimo schreef: ↑28-02-2025 10:41Die andere die niet in Nederland is, was dat vyvanse? Die heb ik geprobeerd en daarom wilde ik graag elvanse hier. Maar daar moet ik voor naar een psychiater en de wachttijd daarvoor is over een jaar, dus ik kan voorlopig alleen methylfenidaat proberen. Ik ben echt een beetje verdrietig dat het niet kan omdat ik me eindelijk voor het eerst in mijn leven eens goed voelde. Het werkte zo goed voor de emotieregulatie en ik ben heel bang dat methylfenidaat dat niet gaat doen.
zaterdag 1 maart 2025 om 11:42
Bedankt, ik hoop dat ik er niet somber van word want dat ben ik al zo vaak. Het maakt me niet uit als ik moet voorschieten of iets dergelijks, als het maar werkt. De problemen met concentratie en focus kunnen me eigenlijk het minst schelen. Ik wil me zo graag wat blijer en energieker voelen en meer controle hebben over mijn gedachten, die zonder medicatie altijd meteen allerlei emoties triggeren zonder dat ik daar controle over heb.Elsy schreef: ↑28-02-2025 22:23Nee dat was Focalin XR. Maar omdat ik verhuisd ben heeft m’n psychiater een recept voor Vyvanse afgegeven en dat konden ze bij de apotheek vullen (misschien dat ze dan wel Elvanse moeten opschrijven). Apotheken kunnen namelijk ook Engelse recepten vullen. Ik weet alleen niet hoe het met je verzekering gaat, ik moet het sowieso eerst voorschieten. Methylfenidaat werkte bij mij ook wel voor emotieregulatie alleen ik werd er lomer en wat somberder van.
maandag 3 maart 2025 om 09:59
Je zei dat je hem geprobeerd had. Mocht je hem toen tijdelijk nemen? Of was hij uit de handel gehaald?Pianissimo schreef: ↑28-02-2025 10:41Die andere die niet in Nederland is, was dat vyvanse? Die heb ik geprobeerd en daarom wilde ik graag elvanse hier. Maar daar moet ik voor naar een psychiater en de wachttijd daarvoor is over een jaar, dus ik kan voorlopig alleen methylfenidaat proberen. Ik ben echt een beetje verdrietig dat het niet kan omdat ik me eindelijk voor het eerst in mijn leven eens goed voelde. Het werkte zo goed voor de emotieregulatie en ik ben heel bang dat methylfenidaat dat niet gaat doen.
En een wachttijd van een JAAR??? Absurd. Als je een diagnose hebt zou je toch ergens eerder terecht moeten kunnen?
Ik lees dat Elsy wel goede ervaringen heeft met methylfenidaat wat emotieregulatie betreft. Zelf slik ik het ook en ik merk alleen betere focus. Ik blijf altijd die somberheid houden. Ik ben echt een hoogsensitieve adhd persoon. Ik trek me de wereld aan en voel heel veel.
maandag 3 maart 2025 om 10:30
Sinds ik de diagnose heb voel ik me opgebrand en somber. Voel zowel verdriet en boosheid. Vooral de laatste 5 jaar waren loeizwaar. Ik ben van het kastje naar de muur gestuurd in de GGZ. Ik heb zo hard moeten vechten om serieus genomen te worden, om gehoord te worden. En ondertussen een leven leiden waarin ik ook mezelf constant voorbij loop. Voor mijn gevoel ben ik de afgelopen 5 jaar constant overspannen geweest. Ik heb zo'n roofbouw gepleegd op mezelf.
Had gehoopt dat ik wat opluchting zou voelen na de diagnose. Maar het tegenovergestelde is het geval. Tuurlijk heeft mijn relatie beëindigen hier ook mee te maken. Ik heb bijna 2 jaar in een relatie gezeten met een onstabiel persoon.
Alles komt er nu uit... En de ene dag lukt het me om het te doorvoelen en de andere dag wil ik het wegmaken. Dan trek ik de moeheid zo slecht en val ik terug in eetbuien. Letterlijk dopamineshots. Ik krijg energie.
Ik mis het sporten. Als ik nu de dag start met hardlopen, maar een halfuur, ben ik niet veel later zo intens moe. Voel me slap. Dat triggert weer om te eten.
Weet gewoon even niet wat ik met mezelf aan moet. Wel weet ik dat het een proces is en ik alles moet verwerken.
Mijn behandeling start volgende week al en over 2 weken gesprek psychiater om medicatie te bespreken.
Zo, ik moest even mijn ei kwijt.
Had gehoopt dat ik wat opluchting zou voelen na de diagnose. Maar het tegenovergestelde is het geval. Tuurlijk heeft mijn relatie beëindigen hier ook mee te maken. Ik heb bijna 2 jaar in een relatie gezeten met een onstabiel persoon.
Alles komt er nu uit... En de ene dag lukt het me om het te doorvoelen en de andere dag wil ik het wegmaken. Dan trek ik de moeheid zo slecht en val ik terug in eetbuien. Letterlijk dopamineshots. Ik krijg energie.
Ik mis het sporten. Als ik nu de dag start met hardlopen, maar een halfuur, ben ik niet veel later zo intens moe. Voel me slap. Dat triggert weer om te eten.
Weet gewoon even niet wat ik met mezelf aan moet. Wel weet ik dat het een proces is en ik alles moet verwerken.
Mijn behandeling start volgende week al en over 2 weken gesprek psychiater om medicatie te bespreken.
Zo, ik moest even mijn ei kwijt.
maandag 3 maart 2025 om 10:49
Als je wil kan je een PM sturen! Ik ben vorig jaar van land verhuisd en heb toen veel moeten uitzoeken.Pianissimo schreef: ↑01-03-2025 11:42Bedankt, ik hoop dat ik er niet somber van word want dat ben ik al zo vaak. Het maakt me niet uit als ik moet voorschieten of iets dergelijks, als het maar werkt. De problemen met concentratie en focus kunnen me eigenlijk het minst schelen. Ik wil me zo graag wat blijer en energieker voelen en meer controle hebben over mijn gedachten, die zonder medicatie altijd meteen allerlei emoties triggeren zonder dat ik daar controle over heb.
maandag 3 maart 2025 om 10:51
Ik vond het dubbel, een opluchting maar ook een soort rouwproces. Als je in jouw geval ook met een relatiebreuk erop hebt zitten dan mag je echt lief voor jezelf zijn. Het is gewoon heel veel bij elkaar.PeanutbutterJelly schreef: ↑03-03-2025 10:30Sinds ik de diagnose heb voel ik me opgebrand en somber. Voel zowel verdriet en boosheid. Vooral de laatste 5 jaar waren loeizwaar. Ik ben van het kastje naar de muur gestuurd in de GGZ. Ik heb zo hard moeten vechten om serieus genomen te worden, om gehoord te worden. En ondertussen een leven leiden waarin ik ook mezelf constant voorbij loop. Voor mijn gevoel ben ik de afgelopen 5 jaar constant overspannen geweest. Ik heb zo'n roofbouw gepleegd op mezelf.
Had gehoopt dat ik wat opluchting zou voelen na de diagnose. Maar het tegenovergestelde is het geval. Tuurlijk heeft mijn relatie beëindigen hier ook mee te maken. Ik heb bijna 2 jaar in een relatie gezeten met een onstabiel persoon.
Alles komt er nu uit... En de ene dag lukt het me om het te doorvoelen en de andere dag wil ik het wegmaken. Dan trek ik de moeheid zo slecht en val ik terug in eetbuien. Letterlijk dopamineshots. Ik krijg energie.
Ik mis het sporten. Als ik nu de dag start met hardlopen, maar een halfuur, ben ik niet veel later zo intens moe. Voel me slap. Dat triggert weer om te eten.
Weet gewoon even niet wat ik met mezelf aan moet. Wel weet ik dat het een proces is en ik alles moet verwerken.
Mijn behandeling start volgende week al en over 2 weken gesprek psychiater om medicatie te bespreken.
Zo, ik moest even mijn ei kwijt.
maandag 3 maart 2025 om 13:17
het is denk ik ook niet zo raar Peanutbutter dat je dit zo voelt. Het lijkt me eigenlijk heel normaal en iets waar je inderdaad even doorheen moet. Wat Elsy zegt, lief voor jezelf zijn is nu even belangrijk en nodig.
Ik wil ook even spuien. Met zoon gaat het goed. Hij krijgt wel naast de ADHD diagnose ook de ASS diagnose. Die had hij eerst niet gekregen (scoorde wel hoog op de test) maar na ruim een half jaar begeleiding zien ze toch bepaalde kernmerken die ze toen met de test niet zagen. Nou prima, hij vindt het prima dus ok. Het gaat lekker met hem op school dus ook fijn.
Met dochter (ASS) gaat het alleen even niet zo goed. Ze zat/zit in een autistische burnout, was best goed met opbouwen etc. maar heeft weer een terugval. Daarnaast een depressie, heel snel enorm overprikkeld waardoor ze vorige week aangaf dat als ze dit soort stress/overprikkel momenten heeft ze niet meer wil leven. Dat was wel even heftig. Hulp gaan overleggen hoe ze haar verder kunnen helpen, definitief besloten dat ze in elk geval blijft zitten dit jaar en niets meer moet, alleen maar mag. En in overleg met hulpverlening hebben wij haar medicatie moeten "verstoppen" en ze geeft aan dat ze liever niet alleen is, dus we zijn flink met agenda's aan het schuiven man en ik. Dus dat was een heftig weekend. En ik voel me nu moe en kut. maar het is niet anders. Gelukkig is hulpverlening al in beeld en pakken ze het fijn op.
En net in deze week is mijn man ook eindelijk (na een jaar wachtlijst) bezig met zijn ASS onderzoek, dus voor hem is het ook enorm rot en zwaar en hij voelt zich enorm schuldig terwijl dat rationeel nergens op slaat maar gevoel... pffff.
Ik wil ook even spuien. Met zoon gaat het goed. Hij krijgt wel naast de ADHD diagnose ook de ASS diagnose. Die had hij eerst niet gekregen (scoorde wel hoog op de test) maar na ruim een half jaar begeleiding zien ze toch bepaalde kernmerken die ze toen met de test niet zagen. Nou prima, hij vindt het prima dus ok. Het gaat lekker met hem op school dus ook fijn.
Met dochter (ASS) gaat het alleen even niet zo goed. Ze zat/zit in een autistische burnout, was best goed met opbouwen etc. maar heeft weer een terugval. Daarnaast een depressie, heel snel enorm overprikkeld waardoor ze vorige week aangaf dat als ze dit soort stress/overprikkel momenten heeft ze niet meer wil leven. Dat was wel even heftig. Hulp gaan overleggen hoe ze haar verder kunnen helpen, definitief besloten dat ze in elk geval blijft zitten dit jaar en niets meer moet, alleen maar mag. En in overleg met hulpverlening hebben wij haar medicatie moeten "verstoppen" en ze geeft aan dat ze liever niet alleen is, dus we zijn flink met agenda's aan het schuiven man en ik. Dus dat was een heftig weekend. En ik voel me nu moe en kut. maar het is niet anders. Gelukkig is hulpverlening al in beeld en pakken ze het fijn op.
En net in deze week is mijn man ook eindelijk (na een jaar wachtlijst) bezig met zijn ASS onderzoek, dus voor hem is het ook enorm rot en zwaar en hij voelt zich enorm schuldig terwijl dat rationeel nergens op slaat maar gevoel... pffff.
dinsdag 25 maart 2025 om 15:33
Sorry voor mijn super late reactie. Ik durfde al niet meer inloggen omdat ik zo lang gewacht heb met reageren.
Ik probeer nu methylfenidaat die ongeveer 8 uur zou moeten werken, en het werkt bij mij ongeveer hetzelfde, dus het maakt achteraf misschien niet zoveel uit. Beide (methylfenidaat en lisdexamfetamine) werken bij mij wel korter dan ze zouden moeten werken, ongeveer 4 a 4,5 uur. Al heb ik wel het idee dat vyvanse gelijkmatiger uitwerkte. Ik ben nu echt moe, dat had ik met vyvanse niet. Eerst maar eens kijken of 12 uur werkend methylfenidaat misschien beter uitpakt.
Hebben jullie ook het idee dat medicatie slechter werkt als je koffie drinkt?
woensdag 26 maart 2025 om 12:28
Maakt niet it hoor! Fijn dat het ongeveer hetzelfde werkt. Is toch altijd spannend hoe je lichaam erop reageert. Ik heb zelf ook het idee dat het ongeveer 4-5 uur goed werkt en daarna geleidelijk afbouwt maar nog steeds wel wat werkt. Als ik ‘s avonds moet werken merk ik wel als ik het ‘s ochtends wel genomen heb. Ik heb laatst gelezen dat Vyvanse/Elvanse officieel eigenlijk ook kortwerkend is, dus dat klinkt wel logisch.Pianissimo schreef: ↑25-03-2025 15:33Sorry voor mijn super late reactie. Ik durfde al niet meer inloggen omdat ik zo lang gewacht heb met reageren.
Ik probeer nu methylfenidaat die ongeveer 8 uur zou moeten werken, en het werkt bij mij ongeveer hetzelfde, dus het maakt achteraf misschien niet zoveel uit. Beide (methylfenidaat en lisdexamfetamine) werken bij mij wel korter dan ze zouden moeten werken, ongeveer 4 a 4,5 uur. Al heb ik wel het idee dat vyvanse gelijkmatiger uitwerkte. Ik ben nu echt moe, dat had ik met vyvanse niet. Eerst maar eens kijken of 12 uur werkend methylfenidaat misschien beter uitpakt.
Hebben jullie ook het idee dat medicatie slechter werkt als je koffie drinkt?
Ik heb zelf ook het idee dat koffie negatief werkt en ik er vermoeider van word. Ik probeer nu pas 2 uur na het innemen koffie te nemen en eigenlijk moet ik van 3 naar 2 gaan. Ik kan ook geen sinaasappel nemen ‘s ochtends want dan werkt het ook minder. Als ik een goed eiwitrijk ontbijt neem en dan de medicatie, dan werkt het bij mij wel langer door.
woensdag 26 maart 2025 om 14:27
Sorry Joechei, ik weet niet of ik al had geantwoord, en ben retedruk momenteel. Grote ontslagronde geweest dus ik manage nu bijna twee maanden de werkzaamheden van drie mensen in één waar het eerste van twee was (door ziekte uitval van mijn manager), ik ben projectcoordinator (aankomend PM) voor een grote speler in infra/agro/survey (Software en hardware). Hierin begeleid ik alles omtrent en gedurende release van producten (van start tot einde...)
woensdag 26 maart 2025 om 14:31
Daar ben ik weer, jemig wat een hectiek de laatste weken.
Begin van februari heeft er een ontslagronde op mijn werk plaatsgevonden, gevolg...direct support collega weg en mijn manager zal na ziekte ook niet terugkeren (en nog wat andere directe collega's)..dit viel uiteraard samen met hele urgente zaken gericht op conventies. De rust keert nu eindelijk weer wat terug.
Maar het eerdere gevolg was echt dat mijn brein na werkuren echt deepfried aan voelde.
Ik zag hier iets voorbij komen over een acceptatie van ouders betreffende de diagnose, hier accepteren mijn ouders het juist prima, mijn partner daarintegen lijkt alles een beetje raar te blijven vinden. En dat uit zich in soms nare opmerkingen. Inmiddels vind hij het weerwoord niet zo leuk meer
Begin van februari heeft er een ontslagronde op mijn werk plaatsgevonden, gevolg...direct support collega weg en mijn manager zal na ziekte ook niet terugkeren (en nog wat andere directe collega's)..dit viel uiteraard samen met hele urgente zaken gericht op conventies. De rust keert nu eindelijk weer wat terug.
Maar het eerdere gevolg was echt dat mijn brein na werkuren echt deepfried aan voelde.
Ik zag hier iets voorbij komen over een acceptatie van ouders betreffende de diagnose, hier accepteren mijn ouders het juist prima, mijn partner daarintegen lijkt alles een beetje raar te blijven vinden. En dat uit zich in soms nare opmerkingen. Inmiddels vind hij het weerwoord niet zo leuk meer
woensdag 26 maart 2025 om 15:33
Volgens mij heb je de PM promotie (iig op je cv!) alvast verdient als je nu het werk voor 3 mensen doet!yourlocalhero schreef: ↑26-03-2025 14:27Sorry Joechei, ik weet niet of ik al had geantwoord, en ben retedruk momenteel. Grote ontslagronde geweest dus ik manage nu bijna twee maanden de werkzaamheden van drie mensen in één waar het eerste van twee was (door ziekte uitval van mijn manager), ik ben projectcoordinator (aankomend PM) voor een grote speler in infra/agro/survey (Software en hardware). Hierin begeleid ik alles omtrent en gedurende release van producten (van start tot einde...)
woensdag 26 maart 2025 om 17:22
De jaarbeoordelingsronde komt eraan, ik ga er sowieso op inzetten.
Niet de eerste periode dat ik sowieso al PM werk doe door ziekteuitval.
Maar eentje op de echte functie zou ik waarderen.
donderdag 27 maart 2025 om 11:46
Dat idee heb ik ook, het werkt beter als ik in de ochtend Griekse yoghurt of kwark eet. Vooral als ik koffie laat in de middag drink lijkt het wel alsof het ervoor zorgt dat de medicatie ineens snel stopt te werken.Elsy schreef: ↑26-03-2025 12:28Maakt niet it hoor! Fijn dat het ongeveer hetzelfde werkt. Is toch altijd spannend hoe je lichaam erop reageert. Ik heb zelf ook het idee dat het ongeveer 4-5 uur goed werkt en daarna geleidelijk afbouwt maar nog steeds wel wat werkt. Als ik ‘s avonds moet werken merk ik wel als ik het ‘s ochtends wel genomen heb. Ik heb laatst gelezen dat Vyvanse/Elvanse officieel eigenlijk ook kortwerkend is, dus dat klinkt wel logisch.
Ik heb zelf ook het idee dat koffie negatief werkt en ik er vermoeider van word. Ik probeer nu pas 2 uur na het innemen koffie te nemen en eigenlijk moet ik van 3 naar 2 gaan. Ik kan ook geen sinaasappel nemen ‘s ochtends want dan werkt het ook minder. Als ik een goed eiwitrijk ontbijt neem en dan de medicatie, dan werkt het bij mij wel langer door.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
