Neurodiversiteit --> Algemeen topic ❤

Hoe gaan jullie om met ouders die ADHD niet accepteren?

We hebben echt een goede band alleen dit is iets waar we het zo niet met elkaar eens zijn. Ze vond het überhaupt onzin dat ik een diagnose wilde, want wat moet je ermee als je toch weet dat je het (waarschijnlijk) hebt. Het eerste wat ze zeiden toen ik gediagnosticeerd was, was dat ik het nu niet als excuus moet gaan gebruiken.

In diezelfde periode had m’n oom al heel lang symptomen van Parkinson en dat wilden ze ook niet diagnostiseren want een label is niet nodig. Tot dat het te erg werd, hij gediagnosticeerd werd, iedereen opgelucht was en ze zeiden dat een label toch wel fijn was, want nu konden ze de juiste hulp krijgen Fijn voor hem, maar zo frustrerend.

Toen geloofde ze er wel in maar nu krijg ik te horen dat er theorieën zijn waarom iemand met deze kenmerken ineens voorzien moet worden van een label. Dat ADHD gedrag misschien wel “normaal” gedrag is. En dat deze label me misschien vooral houvast geeft. Zodat ik ergens bij hoor. Terwijl ik juist aangeef dat het me vooral ook praktische oplossingen geeft.

Ik begrijp niet waarom ADHD hebben zo iets schaamtevol is. Niemand in de familie mocht het ook weten, terwijl 9 van de 12 gediagnosticeerd zijn met ADHD of autisme en 2 andere symptomen hebben. Ik ben na COVID gediagnosticeerd, maar tijdens COVID begon ze überhaupt extremer te worden.

Ik probeer er niet over te praten, maar zelfs alleen al het woord ADHD zorgt voor deze discussies en opmerkingen.

Hoe gaat het met jullie?

@Miepmans
Verbouwing inmiddels klaar?

@Bambam
Weer het sporten kunnen oppakken?

@Elsy
Wat is een normale dosis melatonine? (voor jou?)
Denk voor mij niet echt nodig? Omdat ik wel moe ben in de avond. Behalve als ik sport, dan sta ik aan. Daarom sport ik ook amper 's avonds.

Gisteravond was ik zo moe. Door de te korte en onrustige nacht daarvoor. En toen dacht ik: Ik ga vast heel lang en lekker slapen. Maar helaas, weer te kort. Mijn hoofd stond nog een lange tijd aan en om kwart over 6 was ik klaarwakker. Heb wel heel veel gedroomd en dat onthoud ik ook.. Heb toen ik wakker werd nog een uurtje wat gelegen en daarna wat gelezen.

Ik heb trouwens volgende week mijn eerste intake!!
Alleen ik over analyseer me weer suf. Heb ik het wel? Waarom ging het als kind dan wel redelijk goed op school? Heb ik toch geen traumastapeling? Maar daar ben ik dan toch ook weer voor behandeld? Zoveel therapie gehad.. Maar waren die behandelingen dan wel succesvol? Had ik niet beter mijn best moeten doen?
Zooooveeel vragen. Lees ook weer heel veel artikelen. Zucht.

PeanutbutterJelly schreef: ↑

02-02-2025 13:31

@Elsy
Wat is een normale dosis melatonine? (voor jou?)
Denk voor mij niet echt nodig? Omdat ik wel moe ben in de avond. Behalve als ik sport, dan sta ik aan. Daarom sport ik ook amper 's avonds.

Gisteravond was ik zo moe. Door de te korte en onrustige nacht daarvoor. En toen dacht ik: Ik ga vast heel lang en lekker slapen. Maar helaas, weer te kort. Mijn hoofd stond nog een lange tijd aan en om kwart over 6 was ik klaarwakker. Heb wel heel veel gedroomd en dat onthoud ik ook.. Heb toen ik wakker werd nog een uurtje wat gelegen en daarna wat gelezen.

Ik heb trouwens volgende week mijn eerste intake!!
Alleen ik over analyseer me weer suf. Heb ik het wel? Waarom ging het als kind dan wel redelijk goed op school? Heb ik toch geen traumastapeling? Maar daar ben ik dan toch ook weer voor behandeld? Zoveel therapie gehad.. Maar waren die behandelingen dan wel succesvol? Had ik niet beter mijn best moeten doen?
Zooooveeel vragen. Lees ook weer heel veel artikelen. Zucht.

Ik slik 0.3-0.4 mg. Het helpt bij mij ook met m’n hoofd uit te zetten. Zonder ben ik lichamelijk dan moe maar in m’n hoofd niet dus dan ligt ik in bed te malen.

Heb je het over de basisschool of middelbare school qua school? Op de basisschool ging het bij mij bijvoorbeeld prima, maar dat kwam denk ik ook doordat ik opdrachten in de les deed. Er was meer afwisseling en het was actiever. Leren voor de toets gebeurde standaard met veel stress op donderdagavond 19:00 met hulp van m’n vader die de inhoud uitlegde en m’n vragen beantwoorde M’n zusje begon standaard op dinsdag al met leren.

Op de middelbare school liep ik ook een stuk meer vast. Er werd veel meer zelfstandigheid verwacht en er waren meer regels. Elke les in een andere klas was bijvoorbeeld echt niet fijn voor mij.

Ik heb nu 1 sessie psycho-educatie adhd gehad, wat een verademing. Uitgetekend hoe het adhd hoofd werkt en zoveel herkenning. Door het visueel te hebben kan ik het mijn omgeving beter uitleggen. Ik begin mezelf nu ook te snappen en vooral waarom ik zo vaak vastliep. Dat was niet lui, gebruik aan doorzettingsvermogen of dommigheid...het was dus 'gewoon' adhd. Kom je op je 43e dan achter.

@Elsy Mijn ouders zouden ADHD bij volwassenen ook onzin vinden, dat je als kind dat hebt is nog tot daar aan toe maar als volwassene "wat heb je eraan"? Ik moet zeggen dat ik me zoiets niet persoonlijk aantrek eigenlijk, prima dat mensen een eigen mening hebben en ze zijn van een andere generatie.

Veel leden van deze generaties hadden als kind ook kenmerken van neurodivergentie en dat is er vaak hardhandig uitgeramd, bij mijn beide ouders is dat sowieso het geval geweest. Als je zat te dromen kreeg je een klap voor je kop. Dat heeft gemaakt dat ze dit soort oordelen soms hebben denk ik. Mijn moeder had ook erg veel moeite met het feit dat ik in therapie ging. Ook dat is niet persoonlijk, maar zijn haar demonen.

bijtie schreef: ↑

02-02-2025 18:05

@Elsy Mijn ouders zouden ADHD bij volwassenen ook onzin vinden, dat je als kind dat hebt is nog tot daar aan toe maar als volwassene "wat heb je eraan"? Ik moet zeggen dat ik me zoiets niet persoonlijk aantrek eigenlijk, prima dat mensen een eigen mening hebben en ze zijn van een andere generatie.

Veel leden van deze generaties hadden als kind ook kenmerken van neurodivergentie en dat is er vaak hardhandig uitgeramd, bij mijn beide ouders is dat sowieso het geval geweest. Als je zat te dromen kreeg je een klap voor je kop. Dat heeft gemaakt dat ze dit soort oordelen soms hebben denk ik. Mijn moeder had ook erg veel moeite met het feit dat ik in therapie ging. Ook dat is niet persoonlijk, maar zijn haar demonen.

Ja dat is ook wel zo. We zijn/waren altijd heel close dus dat maakt het voor mij zo lastig. Dat iemand het niet probeert te begrijpen en mij vraagt hoe ik me erbij voel, maar alleen een eigen mening geeft. Alsof het niet geaccepteerd wordt dat het zo is. Met veel vind ik het niet erg als we een andere mening hebben, maar hierbij wordt dan gedaan alsof mijn mening niet klopt terwijl het over mij gaat.

Spekpannenkoek schreef: ↑

02-02-2025 18:03

Ik heb nu 1 sessie psycho-educatie adhd gehad, wat een verademing. Uitgetekend hoe het adhd hoofd werkt en zoveel herkenning. Door het visueel te hebben kan ik het mijn omgeving beter uitleggen. Ik begin mezelf nu ook te snappen en vooral waarom ik zo vaak vastliep. Dat was niet lui, gebruik aan doorzettingsvermogen of dommigheid...het was dus 'gewoon' adhd. Kom je op je 43e dan achter.

Kun je omschrijven hoe dat er uitgetekend uitslag?

Elsy schreef: ↑

02-02-2025 18:14

Ja dat is ook wel zo. We zijn/waren altijd heel close dus dat maakt het voor mij zo lastig. Dat iemand het niet probeert te begrijpen en mij vraagt hoe ik me erbij voel, maar alleen een eigen mening geeft. Alsof het niet geaccepteerd wordt dat het zo is. Met veel vind ik het niet erg als we een andere mening hebben, maar hierbij wordt dan gedaan alsof mijn mening niet klopt terwijl het over mij gaat.

Snap ik, als je verder een goede band hebt lijkt het me heel moeilijk te bevatten als hier geen acceptatie over is.

Elsy schreef: ↑

02-02-2025 13:44

Ik slik 0.3-0.4 mg. Het helpt bij mij ook met m’n hoofd uit te zetten. Zonder ben ik lichamelijk dan moe maar in m’n hoofd niet dus dan ligt ik in bed te malen.

Heb je het over de basisschool of middelbare school qua school? Op de basisschool ging het bij mij bijvoorbeeld prima, maar dat kwam denk ik ook doordat ik opdrachten in de les deed. Er was meer afwisseling en het was actiever. Leren voor de toets gebeurde standaard met veel stress op donderdagavond 19:00 met hulp van m’n vader die de inhoud uitlegde en m’n vragen beantwoorde M’n zusje begon standaard op dinsdag al met leren.

Op de middelbare school liep ik ook een stuk meer vast. Er werd veel meer zelfstandigheid verwacht en er waren meer regels. Elke les in een andere klas was bijvoorbeeld echt niet fijn voor mij.

Fijn dat je vader je hielp! En wat je zegt, op de basisschool was veel structuur. Maar miste wel vaak aansluiting. Ben 3x verhuisd geweest. Vooral de laatste 2x had ik moeite met vriendinnen krijgen. Ik had ze wel, maar ook weer niet echt. Na groep 8 ben ik als enige meisje naar een andere middelbare school gegaan. Er waren twee middelbare scholen en ik ging naar diegene die het beste aangeschreven stond. Waar mijn broer opzat. Ik had ook als enige meisje havo als advies. De rest vwo of vmbo.
En ook op de middelbare geen last van de leswisselingen etc. Ik ben uiteindelijk in een op vmbo/havo geplaatst, Onder mijn niveau. Met mijn score kon ik naar havo/vmbo. Maar de docent vond dat ik misschien dan teveel op mijn tenen zou moeten lopen en mijn broer deed vmbo. Alleen heb ik weinig moeite hoeven doen om voldoendes te halen. Kreeg huiswerk wel af in de les. Ben juist minder gaan presteren omdat ik behoorde tot de slimmeren van de klas en daar werd ik opgepakt. Ook door mijn zogenaamde vriendinnen. Ik wou niet opvallen. Daardoor kon ik na de tweede klas alsnog makkelijk havo doen. Wat ik zei; zogenaamde vriendinnen. Ik wou er zo graag bij horen, gewoon vriendinnen hebben. Ik had er 3. Als er gedoe was werd ik altijd aan de kant gezet. En dit gebeurde heel erg vaak. Ik was hierin het zwarte schaap. Want bij de anderen gebeurde het nooit.
Ook begon ik in deze jaren gepest te worden. Niet alleen door die meiden.

In de derde kwam ik bij andere meiden in de klas en hier gebeurde het weer. Ik wou er zo graag bij horen, dat ik alweer over me heen liet lopen. Hier zat echt een mean girl in de klas: De ene week was ik ok, de andere week zat ze me belachelijk te maken. Ook buiten de klas koos ik voor een vriendin die niet goed voor me was. Kon niet op haar bouwen en ze liet me vaak zitten. Maar toch kwam ik terug. Want ik wou zo graag vriendinnen.
In de derde klas deed ik dus amper wat aan school. Door alles bij elkaar heb ik dit jaar over moeten doen. Na de tweede keer derde klas ging het beter. Er werd tegen mij opgekeken omdat ik de oudste was en kreeg ik wat meer aansluiting. Alsnog wel gedoe met vriendinnen en het sociale aspect. Ik hoefde dus niet zoveel te doen, want ik had de lesstof al gehad.
Eenmaal in de vierde koos ik een pakket die bij me aansloot, wat dus interessant was en had ik alles wel door in de les. Behalve wiskunde. Ik kwam nooit verder dan paragraaf 3, van de 6 ofzo haha. Als ik leerde was het last minute. Avond van te voren. Druk op de ketel doet het goed bij mij. En ik vond een 6 wel prima.
In de vijfde, examenjaar, had ik de lesstof ook wel snel door. Als voorbereiding op de examens, maakten we oefenexamens of de examens van de jaren daarvoor en dit ging me goed af. Ik had wel door hoe de insteek zou zijn van examens. Als dit me al prima afging, waarom leren? Ik heb 2 vakken een avond van te voren wat doorgelezen. Waarvan ik bij 1 vak, economie, de begrippen in mijn rekenmachine ging zetten voor het geval dat haha.
Door de zenuwen wel iets minder gepresteerd, maar alsnog 6en en 7ens geslaagd.

De verbouwing is klaar!! En het is héél mooi geworden. Het is zoveel warmer en zoveel minder vochtiger in huis nu. Heel blij!

Er moet nog wel veel gebeuren maar de eerste hobbel is genomen

Mangogo schreef: ↑

02-02-2025 19:37

Kun je omschrijven hoe dat er uitgetekend uitslag?

2 hoofden naast elkaar getekend. Links met adhd/rechts zonder adhd. Je weet vast wat een secretaresse ongeveer doet? Het hoofd zonder adhd heeft 3 denkbeeldige secretaresses. Het hoofd met adhd heeft 1 secretaresse. Wat betekent dat alle prikkels verwerken, taken doen, organiseren, plannen, alles wat in je hoofd binnenkomt en op een dag voorbij komt wordt georganiseerd en verwerkt door 1 secretaresse als je adhd hebt. Voor mij geldt: het is logisch dat ik sneller overprikkeld ben, logisch dat ik het leven soms zo vermoeiend vindt. Dat ik altijd hard werk ook echt hard werken is, want of je 2 helpende handjes hebt of 6, dat maakt nogal verschil.

Een ander voorbeeld wat uitgetekend is, het snelle associeren. Wederom een hoofd getekend met daarin een startpunt. Een bolletje getekend wat staat voor een onderwerp, een woord, een gesprek waar je in zit, een gedachte etc. Dan een lijntje naar het volgende bolletje, nog een lijntje, nog een bolletje etc.. Als die ander nog bij bolletje 1 is, ben ik al bij bolletje 6. Snel verbanden leggen, snel bij de oplossing zijn, een gesprek daardoor al gauw langdradig vindt worden, want ik snap het al of ben al bij de oplossing bij wijze van. Wat niet betekent dat ik altijd gelijk heb overigens. Ik breek dus vaak in in gesprekken, ik haak af omdat het me te langzaam gaat. Ik heb terugkijkend op mijn leven heel vaak het gevoel gehad dat de ander mij niet begreep, terwijl ik het zo goed bedoelde en zo duidelijk verwoorde en oprecht vaak snel doorheb waar het zit. Maar ik ga dus veel te snel voor die ander. En dat geeft irritaties over en weer. Dit begrijp ik nu veel beter.

Ik heb pas 1 gesprek gehad, dus ik kijk hoopvol naar de volgende.

Ik heb een andere psychoeducatie gekregen wbt dat managen.

Dat ging erover dat ik eigenlijk te veel resources besteed aan mezelf "managen" (proberen in het gareel te houden, door mezelf gestresst te maken in feite) waardoor ik nooit in mijn natuurlijke (flow) staat terecht kom waarin mijn brein optimaal functioneert. Ik probeer op een "neurotypische" manier te werken zoals het me is aangeleerd op school en in de maatschappij, maar eigenlijk werkt mijn brein beter als ik meega in de chaos en gevoel + hoofd met elkaar in lijn zijn.

Dat "normale" mensen een zo veel beter planvermogen hebben geloof ik eigenlijk niet zo erg... Ik kan namelijk ook supergoed mijn leven organiseren, als ik maar in een opwaartse spiraal zit qua energie, ipv de neerwaartse die het lange tijd geweest is.

Mijn behandeling was wel meer gericht op de emotionele en mentale kanten van ADHD, wellicht dat dat een andere benadering vraagt.

Je tweede alinea vind ik wel heel herkenbaar! Daar gaat vaak veel mis in de communicatie idd.

Wat ik heel typerend vond aan school is dat het niet om het antwoord gaat maar om de afzonderlijke stappen er naartoe.

Ik snap dat wel, maar mijn hoofd kan écht niet verwerken dat mijn antwoord goed is maar de opdracht fout is. Ik ging ook altijd de mist in met het verplicht maken van een planning, alles in mij gaat steigeren van een planning. Dus dan ben je bokkig/eigenwijs en moet je weer een gesprek...

Ik kon goed leren en heb vwo in 6 jaar gehaald, maar mij en school was geen succes en dat heeft mijn zelfbeeld en vertrouwen in mensen wel enigszins verpest denk ik.

bijtie schreef: ↑

03-02-2025 17:03

Ik heb een andere psychoeducatie gekregen wbt dat managen.

Dat ging erover dat ik eigenlijk te veel resources besteed aan mezelf "managen" (proberen in het gareel te houden, door mezelf gestresst te maken in feite) waardoor ik nooit in mijn natuurlijke (flow) staat terecht kom waarin mijn brein optimaal functioneert. Ik probeer op een "neurotypische" manier te werken zoals het me is aangeleerd op school en in de maatschappij, maar eigenlijk werkt mijn brein beter als ik meega in de chaos en gevoel + hoofd met elkaar in lijn zijn.

Dat "normale" mensen een zo veel beter planvermogen hebben geloof ik eigenlijk niet zo erg... Ik kan namelijk ook supergoed mijn leven organiseren, als ik maar in een opwaartse spiraal zit qua energie, ipv de neerwaartse die het lange tijd geweest is.

Mijn behandeling was wel meer gericht op de emotionele en mentale kanten van ADHD, wellicht dat dat een andere benadering vraagt.

Je tweede alinea vind ik wel heel herkenbaar! Daar gaat vaak veel mis in de communicatie idd.

Ik snap het woord resources niet zo in jouw reactie. Ik vind het heel interessant, kun je iets meer uitleggen hoe het jou is verteld en wat jij dan bij jezelf herkent?
Hoe kom jij wel in je natuurlijke flow? Ik vind chaos ook wel lekker, ik ben ook heel goed in stress situaties rustig te blijven.

bijtie schreef: ↑

03-02-2025 17:06

Wat ik heel typerend vond aan school is dat het niet om het antwoord gaat maar om de afzonderlijke stappen er naartoe.

Ik snap dat wel, maar mijn hoofd kan écht niet verwerken dat mijn antwoord goed is maar de opdracht fout is. Ik ging ook altijd de mist in met het verplicht maken van een planning, alles in mij gaat steigeren van een planning. Dus dan ben je bokkig/eigenwijs en moet je weer een gesprek...

Ik kon goed leren en heb vwo in 6 jaar gehaald, maar mij en school was geen succes en dat heeft mijn zelfbeeld en vertrouwen in mensen wel enigszins verpest denk ik.

Herkenbaar ook. Verplichte dingen die ik onzinnig vond daar ging ik ook zo slecht op. Ik was niet goed in wiskunde maar ik weet nog heel goed dat ik met toetsen geregeld goede antwoorden had, die werden afgekeurd omdat ik de berekening niet goed had gedaan. Boeien dacht ik dan! Vond ik zo stom.
Ik ging echt de mist in op het hbo, nu weet ik dat het veel te maken had met het vrijlaten. Basisschool en middelbare gaf nog structuur, maar op het hbo ervaarde ik zoveel vrijheid. Ik vond mezelf heel zelfstandig maar ik kon niet omgaan met die vrijheid en het zelf maar uitzoeken. Planningen werden toen digitaal, ik had geen idee waar ik wat moest vinden. Ook groepsopdrachten, al die meningen van anderen, een plan bedenken, wie doet wat. Ik vond dat vermoeiend.
Ik weet nog dat ik heel vaak niet naar school ging, omdat ik niet wist wat ik daar moest doen en ik was heel bang dat ik het niet zou begrijpen, dat klasgenoten me zouden uitlachen. Ik wist dat ik de hersens had, maar het lukte me niet. Ik heb me lang geschaamd als men vroeg welke studie ik heb gedaan. Ik had niks afgemaakt en ik dacht dat iedereen me lui en dom zou vinden. Iedereen om mij heen kon wel studeren, waarom ik dan niet? Ik snapte er niks van, en door steeds af te haken ging ik geloven dat ik lui was, niet wilde, geen motivatie had. Terwijl ik jaren topsport heb gedaan, daar ging ik zo goed op!

Ik ben keihard uitgevallen op school.
De basisschool ging echt prima, met twee vingers in mijn neus. Het eerste jaar ging ook nog wel goed, doorgestroomd naar het gymnasium in de tweede. Een nare thuissituatie, met ouders die geen ondersteuning boden en me dom noemden als ik eens iets niet begreep. Niet dat mijn ouders nou van die lichten waren. Destijds was er vanuit school geen begeleiding. Daar is ook nooit over nagedacht. Er werd geacht dat je het wel kon. Weggelopen van huis. Toen moest ik naar een VWO-klas. Een pleeggezin dat absoluut niet bij me paste. Een familieplaatsing. De volgende jaren ook compleet verknald. Twee keer examen gedaan. Twee kwee gezakt op dezelfde vakken. Waarbij ik het laatste jaar op mezelf woonde en compleet in de steek ben gelaten door mijn moeder en mijn familie. Uit de Jeugdzorg gezet, want 18. Niet dat ze daarvoor wel nuttig waren.
Tot op de dag van vandaag vind ik dat er heel wat mensen gefaald hebben en me letterlijk hebben laten zitten. Heb uiteindelijk nog een propedeuse gehaald, maar verder ben ik nooit gekomen. Zelfs nog een jaar mogen studeren aan de universiteit, maar toen zat ik in een flinke vechtscheiding en wist ik nog niet dat ik ADD en ASS had.

Na 3 intakegesprekken heb ik vorige week vrijdag het diagnostiek gesprek gehad. Ik heb de nu officieel ADHD. Ik heb geen ASS. lk heb wel kenmerken, maar niet voldoende voor een diagnose. Ze worden wel meegenomen in mijn toekomstige behandeling. Deze week het adviesgesprek.
Ben benieuwd. Voor nu ben ik aardig van de leg. Ook omdat mijn relatie na bijna 2 jaar een soort van gestrand is in dezelfde week. Mijn vriend heeft een stemmingsstoornis, wat niet met therapie te verhelpen is, maar met medicatie. Sinds oktober slikt hij dit dan ook, alleen nog niet de juiste dosering en/of type. Ik moest echt voor mezelf kiezen, want ik was opgebrand. In een relatie blijven in dezelfde toestand zou alleen nog voor meer verwijdering tussen ons zorgen en ik zou eronder blijven lijden. We hebben nu een soort van pauze. Het is een opluchting, maar ook verdrietig.
Ik voel zo ontzettend veel deze week en ben ontzettend moe.

Oh PPJ, wat ingewikkeld! En wat dubbel allemaal! Veel sterkte.

Ik heb as week intake gesprek bij het consultatiebureau om onze jongste (wordt 6 in mei) ook richting een ADHD diagnosetraject te krijgen. Zijn juffen gaven vorige week aan dat het een heel intelligent ventje is, heel blij, echt heel fijn om in de klas te hebben maar dat ie het waarschijnlijk zonder medicatie niet gaat redden vanaf groep 3. Hij zit nu in groep 2. En zodra hij opdrachtjes moet doen uit meer stappen, dan raakt hij het overzicht vrijwel direct kwijt.

Ook voor de oudste willen we gaan kijken of medicatie hem kan helpen, toch wel. Hij zit nu in groep 3, loopt vooruit in taal, op niveau met rekenen enzo maar hij krijgt het gewoon niet gecheft. Nu gebruik ik zelf conserta maar heb dus geen ervaring met ritalin en consorten. Wat is jullie ervaring en waar is goede informatie te krijgen?

miepmans schreef: ↑

24-02-2025 12:16

Oh PPJ, wat ingewikkeld! En wat dubbel allemaal! Veel sterkte.

Ik heb as week intake gesprek bij het consultatiebureau om onze jongste (wordt 6 in mei) ook richting een ADHD diagnosetraject te krijgen. Zijn juffen gaven vorige week aan dat het een heel intelligent ventje is, heel blij, echt heel fijn om in de klas te hebben maar dat ie het waarschijnlijk zonder medicatie niet gaat redden vanaf groep 3. Hij zit nu in groep 2. En zodra hij opdrachtjes moet doen uit meer stappen, dan raakt hij het overzicht vrijwel direct kwijt.

Ook voor de oudste willen we gaan kijken of medicatie hem kan helpen, toch wel. Hij zit nu in groep 3, loopt vooruit in taal, op niveau met rekenen enzo maar hij krijgt het gewoon niet gecheft. Nu gebruik ik zelf conserta maar heb dus geen ervaring met ritalin en consorten. Wat is jullie ervaring en waar is goede informatie te krijgen?

Dit is meer eigen ervaring, maar ik heb 3 verschillende soorten medicatie gehad. Waaronder Ritalin en nu Elvanse. Van Ritalin werd ik vermoeider en lomer, ook wat minder blij, maar ik kon me wel iets beter concentreren. Met Elvanse ben ik actiever en kan me ook beter concentreren, zaken blijven een stuk overzichtelijker. Ik merk wel dat een goed eiwit vol ontbijt en daarna Elvanse ervoor zorgt dat het een stuk langer werkt. De dosis die ik heb is laag, dus ik heb weinig last van bijwerkingen. De andere medicatie hebben ze niet in Nederland, maar die was wat meer oppeppend, terwijl Elvanse vooral meer op m’n concentratie focust.

Elsy schreef: ↑

02-02-2025 13:09

Hoe gaan jullie om met ouders die ADHD niet accepteren?

We hebben echt een goede band alleen dit is iets waar we het zo niet met elkaar eens zijn. Ze vond het überhaupt onzin dat ik een diagnose wilde, want wat moet je ermee als je toch weet dat je het (waarschijnlijk) hebt. Het eerste wat ze zeiden toen ik gediagnosticeerd was, was dat ik het nu niet als excuus moet gaan gebruiken.

In diezelfde periode had m’n oom al heel lang symptomen van Parkinson en dat wilden ze ook niet diagnostiseren want een label is niet nodig. Tot dat het te erg werd, hij gediagnosticeerd werd, iedereen opgelucht was en ze zeiden dat een label toch wel fijn was, want nu konden ze de juiste hulp krijgen Fijn voor hem, maar zo frustrerend.

Toen geloofde ze er wel in maar nu krijg ik te horen dat er theorieën zijn waarom iemand met deze kenmerken ineens voorzien moet worden van een label. Dat ADHD gedrag misschien wel “normaal” gedrag is. En dat deze label me misschien vooral houvast geeft. Zodat ik ergens bij hoor. Terwijl ik juist aangeef dat het me vooral ook praktische oplossingen geeft.

Ik begrijp niet waarom ADHD hebben zo iets schaamtevol is. Niemand in de familie mocht het ook weten, terwijl 9 van de 12 gediagnosticeerd zijn met ADHD of autisme en 2 andere symptomen hebben. Ik ben na COVID gediagnosticeerd, maar tijdens COVID begon ze überhaupt extremer te worden.

Ik probeer er niet over te praten, maar zelfs alleen al het woord ADHD zorgt voor deze discussies en opmerkingen.

Wel een bijzondere instelling van je ouders hoor! Als ik geen diagnose ASS en ADHD had gekregen liep ik verder vast en had ik nu geen hulp. Het geeft me rust dat ik nu weet waar mijn angstklachten en andere symptomen vandaan komen. Er zit meer ertussen dan dat sommige mensen denken. Hier ook een keer commentaar gehad van een whatsapp-vriendin waarom ik me wilde laten labelen. Heel veel uitleg toen gegeven. Voelde alsof ik me moest verantwoorden. Ik vind het raar dat je familie vind dat niemand van je ADHD-diagnose af mag weten. Dat is toch geen schande. Net als bij jou zit ASS en ADHD trouwens ook in onze familie.

bijtie schreef: ↑

02-02-2025 18:05

@Elsy Mijn ouders zouden ADHD bij volwassenen ook onzin vinden, dat je als kind dat hebt is nog tot daar aan toe maar als volwassene "wat heb je eraan"? Ik moet zeggen dat ik me zoiets niet persoonlijk aantrek eigenlijk, prima dat mensen een eigen mening hebben en ze zijn van een andere generatie.

Veel leden van deze generaties hadden als kind ook kenmerken van neurodivergentie en dat is er vaak hardhandig uitgeramd, bij mijn beide ouders is dat sowieso het geval geweest. Als je zat te dromen kreeg je een klap voor je kop. Dat heeft gemaakt dat ze dit soort oordelen soms hebben denk ik. Mijn moeder had ook erg veel moeite met het feit dat ik in therapie ging. Ook dat is niet persoonlijk, maar zijn haar demonen.

Ik trek me daar ook niets van aan. Op school,als ik zat te dagdromen,kreeg ik van mijn leraar een sleutel tegen mijn hoofd gegooid of ik werd de klas uitgestuurd als ik weer druk was.

PeanutbutterJelly schreef: ↑

24-02-2025 10:11

Na 3 intakegesprekken heb ik vorige week vrijdag het diagnostiek gesprek gehad. Ik heb de nu officieel ADHD. Ik heb geen ASS. lk heb wel kenmerken, maar niet voldoende voor een diagnose. Ze worden wel meegenomen in mijn toekomstige behandeling. Deze week het adviesgesprek.
Ben benieuwd. Voor nu ben ik aardig van de leg. Ook omdat mijn relatie na bijna 2 jaar een soort van gestrand is in dezelfde week. Mijn vriend heeft een stemmingsstoornis, wat niet met therapie te verhelpen is, maar met medicatie. Sinds oktober slikt hij dit dan ook, alleen nog niet de juiste dosering en/of type. Ik moest echt voor mezelf kiezen, want ik was opgebrand. In een relatie blijven in dezelfde toestand zou alleen nog voor meer verwijdering tussen ons zorgen en ik zou eronder blijven lijden. We hebben nu een soort van pauze. Het is een opluchting, maar ook verdrietig.
Ik voel zo ontzettend veel deze week en ben ontzettend moe.

Fijn dat je eindelijk duidelijkheid hebt! Dat scheelt een hoop en dan kan je verder. Ik heb vorige herfst de diagnose autisme en ADHD gekregen. Het was van begin af aan duidelijk dat ik beide heb. Er zijn meer familieleden bij ons die autisme en ADHD hebben. Sterkte met de situatie tussen jou en je vriend!

miepmans schreef: ↑

24-02-2025 12:16

Oh PPJ, wat ingewikkeld! En wat dubbel allemaal! Veel sterkte.

Ik heb as week intake gesprek bij het consultatiebureau om onze jongste (wordt 6 in mei) ook richting een ADHD diagnosetraject te krijgen. Zijn juffen gaven vorige week aan dat het een heel intelligent ventje is, heel blij, echt heel fijn om in de klas te hebben maar dat ie het waarschijnlijk zonder medicatie niet gaat redden vanaf groep 3. Hij zit nu in groep 2. En zodra hij opdrachtjes moet doen uit meer stappen, dan raakt hij het overzicht vrijwel direct kwijt.

Ook voor de oudste willen we gaan kijken of medicatie hem kan helpen, toch wel. Hij zit nu in groep 3, loopt vooruit in taal, op niveau met rekenen enzo maar hij krijgt het gewoon niet gecheft. Nu gebruik ik zelf conserta maar heb dus geen ervaring met ritalin en consorten. Wat is jullie ervaring en waar is goede informatie te krijgen?

Wij zijn diagnosetraject ingegaan met onze oudste. Hij is bovengemiddeld intelligent (rond hb grens) en juist tijdens de makkelijker opdrachten in de intelligentietest was hij onrustig. Hoe moeilijker het werd, hoe rustiger hij was.

Hier wordt dus nu eerst ingezet op meer uitdaging op school en ergotherapie voor de concentratie. En dan kijken hoe onrust dan is.

Ga er vooral met een open blik in en wees niet verbaasd als er iets anders uit komt dan je vooraf denkt zou ik adviseren.