Neurodiversiteit --> Algemeen topic ❤

Philó woensdag 22 februari 2023 om 11:16

OP met info
= 6e reactie op pagina 1

philó wijzigde dit bericht op 07-03-2023 12:45

93.22% gewijzigd

Anoniem_673f672939927 maandag 27 maart 2023 om 13:28

Mijn moeder is gelukkig heel lief en wil al mijn gepieker erover aan horen. Toen bleek dat hij die allergie heeft heb ik sowieso met hulp van mijn ouders alle vloeren in mijn huis vervangen, toen ook alles geschrobd met ammoniak en ik houd de omgeving bij met vergif. De katten(heb er twee) zelf worden natuurlijk ook maandelijks ontvlooid. Alle kussens en gordijnen die in de was kunnen zijn in de was geweest. Ik kan niet echt rust vinden voor ik voor mijn gevoel alles gedaan heb wat ik kan doen.

Het enige is dat ze wel ook buiten komen, ook bij andere mensen. En daar heb ik natuurlijk 0,0 controle over. Ja ze binnen houden, en dat heb ik ook geprobeerd. Maar het zijn twee Houdini’s. Vannacht heb ik het kattenluik op slot gedaan, drie dubbel gecheckt. Mijn kat zijn pakje aangedaan zodat hij niet meer kon krabben. En dan kom ik s ochtends beneden.. heeft ie dat pakje uit gekregen, en hebben ze samen het kattenluikje opengebroken. En de oudste gaat ook nog sproeien als ik hem binnen opsluit, die heb ik daarvoor ook nog laten checken of dat geen gezondheidsoorzaak had maar dat was niet zo.

Kom nu net van de dierenarts vandaan. Moet nog een ander vlooienmiddel proberen. En ik hoop echt dat dat helpt anders weet ik het echt niet meer. Het is misschien een beetje off-topic allemaal maar ik post het hier omdat ik merk dat ik er zo anders op reageer dan bijvoorbeeld mijn moeder. Die is heel nuchter van. Je doet wat je kan doen, het is een kat, buiten komen ze van alles tegen. Je kan niet meer doen dan je best zeg maar. En mijn hoofd blijft maar analyseren, wat kan ik nog meer doen. Heb ik niet iets over het hoofd gezien. Als deze twee maatjes, en het zijn echt gouden katten, er op een dag niet meer zijn. Dan neem ik echt nooit meer huisdieren. Mijn hoofd is hier niet voor gemaakt.

Philó maandag 27 maart 2023 om 14:31

LuciFee2023 schreef: ↑
23-03-2023 16:31
Philo, hoe is het met jou?

Lief dat je het vraagt

! TLDR: Ik voel me enorm overweldigd.

Ik had mezelf voorgenomen om vandaag alles bij te lezen, maar dat lukt me niet for some reason. Stress denk ik. Dus ik begon, opnieuw, op pagina 30 en kwam deze vraag snel tegen. Super fijn, want daardoor stond ik even stil en bedacht ik me dat ik jouw vraag gewoon ga beantwoorden en dan weer lekker inspringen in het lopende topic. Had wel nog wat gelezen over dat het met je dochter's school toch weer niet fijn liep... Vervelend!

Long story over mij:
Eind maart is aangekomen en volgende week begin ik met een nieuwe baan die naast het afmaken van mijn PhD zal lopen. De afgelopen weken heb ik me echt helemaal de schompes ingewerkt om zoveel mogelijk af te krijgen en dat is enigszins gelukt. Toch vind ik het mega frustrerend dat er geheid 1 bal op de grond flikkert als ik de rest omhoog houd, dus voelt het alsof ik continu brandjes aan het blussen ben.

Tot overmaat van ramp is de schoonmaakster ermee gekapt vanwege persoonlijke redenen. Dus ik probeer nu (samen met man) het huishouden, avondeten, de was, de katten(bakken), boodsschappen en alles voor zoon in goede banen te leiden. In de achtergrond speelt nog dat er ongeveer 150m2 aan muren geverfd moeten worden en, dankzij een ongelukje van man met de staafmixer, óók het plafond van de woonkamer a 50m2 i.v.m. bloedspetters.

Verder moet ik e-learnings doen voor het inwerken, protocollen lezen, een tweede overdracht van mijn project verzorgen i.v.m. een opvolger die ermee gekapt is en nu weer een nieuwe, belastingaangifte doen, een nieuwe telefoon bestellen (kapot gevallen), de oude bij de verzekering opgeven, een presentatie maken voor een groot congres, revisions indienen, 2 lopende papers afschrijven én nog een laatste paper opstarten. Daar komt nog bij dat man en ik actief moeten blijven werken aan onze communicatie (het gaat niet zo heel goed tussen ons) en dat ik enorm ben aangekomen waar ik me heel slecht bij voel (eetstoornis 'gehad'). Ik wil dus ook nog sporten. En dit is mijn laatste week in de WW. Oh ja, kom er ook net achter dat ik een verplichte inwerkdag heb volgende week op mijn parttimedag wanneer ik kind heb. Fucking open eindjes allemaal.

Al met al ligt er dus gigantisch veel op mijn bord, althans, dat ervaar ik zo. Gelukkig vanochtend wel wat zaken bijgewerkt zoals een overvolle mail-inbox met belangrijke shit en een belastingdienstbericht wat ik al 2 weken niet had geopend. Het is nu bijna 14.30u en ik hoop zo nog een grote slag te slaan met 1 van mijn papers, maar ik móet eerst echt even pauze houden.

Afijn, jullie hebben nu een fraai inkijkje in wat er zo'n 16u/dag door mijn hoofd gaat de laatste dagen. Mijn slaap lijdt er ook enorm onder want ik val moeilijk in slaap en heb nachtmerries. Slaapmedicatie zou kunnen, maar ik heb alleen mirtazapine in huis en dat is een eetlustopwekker die de afgelopen maanden heeft bijgedragen aan e.e.a. Daarnaast kan ik het me niet permitteren om groggy op te staan.

Ik zit dus best vast. En de enige manier die ik zie om eruit te komen is om keihard door te werken. Wat ik dus maar doe.. (Al ben ik moe.. moe.. moe!)

Philó maandag 27 maart 2023 om 14:33

LuciFee2023 schreef: ↑
23-03-2023 16:27
Ik kan dan weer helemaal niets met mindfulness.

Ik vind bepaalde vormen van mindfulness wel heel prettig! Bijvoorbeeld een wandelmeditatie (ik heb er zelf 1 opgenomen!) waarbij je actief de wereld om je heen gebruikt om op het hier en nu te focussen. Ecstatic dance is eigenlijk ook een vorm van mindfulness waarin je juist je impulsen de vrije loop mag laten. Stuk ontspannender dan de standaard ademhalingsoefeningen

.

Philó maandag 27 maart 2023 om 14:34

Frambloos schreef: ↑
23-03-2023 17:04
Ik kom net van de ggz vandaan, heb mijn uitslag van m’n ass onderzoek gehad en het valt blijkbaar niet te missen.. ik ben hartstikke autistisch.

Heftig, dikke knuffel

! Ben benieuwd hoe het nu een paar dagen later is. Volgens mij heb je dat al beschreven dus ik lees even verder.

Philó maandag 27 maart 2023 om 14:35

LuciFee2023 schreef: ↑
24-03-2023 10:23
En gaat de orthopedagoog, de ergotherapeut samen met mij naar school om binnen het passende onderwijs, gericht oplossingen en afspraken voor mijn dochter te maken.

Wat een fijn, solide plan!

Philó maandag 27 maart 2023 om 14:43

LuciFee2023 schreef: ↑
24-03-2023 10:34
Dat snap ik, ik was wel erg opgelucht en was ook eigenlijk niet mogelijk dat bij mijn geen adhd zou zijn....maar inderdaad ook dat verdrietige gevoel, wat als iemand dat wel 40-30-20 jaar eerder had gezien.., hoe was mijn leven nu geweest?
Disclaimer: ik wil niet op mezelf betrekken, is adhd ding, is puur om herkenning aan te geven.

Alvast sorry, ik ga deze wel even op mezelf betrekken

.

Ik lees deze vraag hier vaak voorbij komen en hij komt echt zo binnen. Bij mij is het gezien. Ik was nog maar 10 jaar toen ik de diagnose voor het eerst kreeg. En toch loop ik met dezelfde soort vraag, al zij het net iets anders: Wat als iemand het had gezien en wérkelijk had begrepen wat ik nodig had en me daarin had ondersteund? Wat had me dat een ellende aan depressies en burn-outs kunnen besparen.

In het psychatrisch dossier van toen lees ik echt de meest nare dingen terug zoals dat ik erg verdrietig, grenzend aan depressief, was. Ook schreef mijn juf van toen op dat ze niets positiefs over mij kon zeggen, ja, misschien dat ik altijd op school was en weinig ziekmeldingen had. Na het lezen van dit dossier heb ik een aantal sessies EMDR nodig gehad voor opnieuw bovendrijvende herinneringen.

Mijn begeleiding na de diagnose was minimaal. Er is ritalin geprobeerd met weinig effect toentertijd. Niet gek, want naast ADHD speelde er enorm veel trauma en was er sprake van huiselijk geweld tussen mijn ouder en stiefouder. Gesprekken op school bleven ook negatief van aard en er werden geen aanpassingen gedaan behoudens een tafeltje voorin de klas, pal voor de juf die een bloedhekel aan me had. Godzijdank was mijn juf van groep 8 toegankelijk en lief, maar echte begeleiding is er nooit geweest.

Er komt nu net weer een herinnering bovendrijven van de keer dat ik het rekenwerk moeilijk vond en alles fout had. Ik moest naast de juf komen staan en mijn schrift werd in de klas doorgegeven zodat iedereen één voor één kon kijken hoe dom ik was. Toen het schrift bij de juf terug kwam verscheurde ze het en gooide het in de prullenbak. Ik moest toen de pauze binnen blijven om de sommen opnieuw te maken.

Philó maandag 27 maart 2023 om 14:46

Frizz schreef: ↑
24-03-2023 17:53
Ik klikte jullie topic per ongeluk open, en las een stukje mee.
Misschien hebben jullie hier onderling allang over gesproken, maar zo niet geef ik het toch even mee;
Betreft traumabehandeling zijn er veel nieuwe inzichten mbt trauma en het lichaam. Zonder geheel de diepte in te gaan, het komt erop neer dat lichaamsgerichte therapieën goed effect kunnen hebben.
Vaak wordt dat door de reguliere ggz nog niet erg in het behandelaanbod opgenomen, en is het dus even zoeken. Maar wachtlijsten zijn daardoor vaak wel veel korter.

Dank voor het binnenvallen met deze tip Frizz. Inderdaad een ondergeschoven kindje in de GGZ, waar ik dankzij een fijne psycholoog wel mee in aanraking kwam.

Philó maandag 27 maart 2023 om 14:47

AirMaxlover schreef: ↑
26-03-2023 22:32

Tja wat wil ik met m’n verhaaltje? Delen denk ik

@frizz welke therapieën zou je aanraden? Ik ben heel erg geïnteresseerd.

Je 'verhaaltje' bracht een glimlach op m'n gezicht. Wat een mooi moment. En wat een wijsheid voor zo'n knul

.

Er staat oa iets over self-tapping en TRE in de alternatieve OP. Reactie 6 op pagina 1.

Philó maandag 27 maart 2023 om 14:52

Frambloos schreef: ↑
24-03-2023 14:38
Voor trauma ben ik nu 2 jaar geleden aangemeld bij deze instelling, maar ik sta nog steeds op de wachtlijst en het is nog niet echt duidelijk wanneer ik aan de beurt ben. Dat is eigenlijk ook een van mijn grootste vraagtekens op dit moment, want twee vormen van therapie combineren lijkt me wel erg heftig.. en ik acht de kans vrij groot dat ik straks eindelijk eens aan de beurt ben als de nieuwe groep voor ass start.

Vannochtend moest ik werken dus dat was aan de ene kant wel fijne afleiding. Maar ik kon aan mijn hoofd wel merken dat het veel was. Dat ik op m’n werk kom en me realiseer dat ik totaal vergeten ben om deodorant op te toen en m’n parfum na t douchen. Daar kan ik me dan ook echt de rest van de ochtend aan storen. En dat een collega tegen me zit te praten maar dat mijn hoofd niet echt meer verwerkt dat er gezegd word. Gelukkig is het weekend nu.

We zeggen echt al 20 jaar over mijn vader dat als hij getest zou worden, dat hij 100% een autist is. En hoe ouder ik word hoe meer ik me sowieso al wel was gaan beseffen dat ik op hem lijk.. en ik heb me als kind al altijd anders gevoeld. Maar hoe leg je dat uit als kind zeg maar.. Dus het voelt nog steeds als heel veel gedachtes om te verwerken..

Dat zijn ook lastige zaken. Als kind, en wat dat betreft ook als volwassene, hebben we soms de woorden gewoonweg niet

. Is er een mogelijkheid om qua werk tijdelijk wat rustiger aan te doen? Misschien een partiële ziekmelding zodat je mentaal ook de tijd hebt om a. alles te laten bezinken, b. wat energie op te bouwen en c. straks eventueel 2 vormen van therapie te volgen? Twee halve dagen gaan werken, of misschien juist 1 hele dag minder.. Wanneer we fysiek ziek zijn zijn we minder belastbaar. Dit nieuws is i.p. voor jou even niets anders dan een verminderde belastbaarheid waarvoor je behandeling krijgt.

Frambloos schreef: ↑
27-03-2023 10:15
Ik vroeg me af of dit herkenbaar is voor iemand.. Het vraagt emotioneel zoveel van me dat ik, en ik voel me hier heel schuldig om, het liefst een baasje voor hem zou vinden dat het allemaal beter aan kan.

Dit is voor mij 100% herkenbaar. Ik heb helaas niet de financiële middelen om je echt te helpen (ik zou het echt met liefde doen!), maar als het echt zo ver komt dat je moet kiezen tussen boodschappen of de kat, stuur je dan een pb? Dan kijk ik wat ik kan doen.

Anoniem_673f672939927 maandag 27 maart 2023 om 15:02

Philo dat is echt ontzettend lief, maar ook daarin zijn mijn ouders gelukkig een vangnet. Dus als ik er echt niet aan uitkom mag ik bij hun aankloppen en dat zou dus gerust moeten stellen maar ik blijf er toch met een knagend gevoel mee zitten.

Minder werken zie ik niet echt als een optie op het moment. Ik werk maar parttime, en nog met behoud van uitkering. Nu zou ik juist ieder moment een betaald contract moeten krijgen. Ik zit nu op 16 uur verdeeld over 4 dagen. En ik wil juist verder uitbouwen naar 24 uur. Juist ook om die financiële zorgen een beetje weg te kunnen nemen zeg maar. Ik heb jarenlang thuis gezeten, en wil daar echt niet terug naar toe. Er gaat wel geregeld worden dat ik in ieder geval 1 dag per week thuis kan gaan werken dus ik hoop dat dat een beetje druk weg haalt.

Philó maandag 27 maart 2023 om 15:02

Frambloos schreef: ↑
27-03-2023 13:28
Kom nu net van de dierenarts vandaan. Moet nog een ander vlooienmiddel proberen. En ik hoop echt dat dat helpt anders weet ik het echt niet meer. Het is misschien een beetje off-topic allemaal maar ik post het hier omdat ik merk dat ik er zo anders op reageer dan bijvoorbeeld mijn moeder. Die is heel nuchter van. Je doet wat je kan doen, het is een kat, buiten komen ze van alles tegen. Je kan niet meer doen dan je best zeg maar. En mijn hoofd blijft maar analyseren, wat kan ik nog meer doen. Heb ik niet iets over het hoofd gezien. Als deze twee maatjes, en het zijn echt gouden katten, er op een dag niet meer zijn. Dan neem ik echt nooit meer huisdieren. Mijn hoofd is hier niet voor gemaakt.

Ik heb een ernstig zieke kat gehad die 1,5 jaar lang ups en downs had. Het was slopend. Ik snap heel goed wat je bedoelt met het super alert zijn en snel in de paniek schieten wanneer je iets constateert. Ik had precies hetzelfde en was er ook ergens van overtuigd dat 'goed voor hem zijn' inhield dat ik geen zorg ongecheckt liet.

Mijn 'geluk' met die kat, was dat hij was verzekerd: het eigen risico was alsnog een flinke belasting, maar te doen. Het gigantische (20/20 hindsight) nadeel was echter dat pas vlak voor zijn dood duidelijk werd dat het sowieso ongeneeslijk was. Alle behandelingen hebben enkel tot meer lijden geleid (voor dit schuldgevoel ook EMDR gehad). Het voelt nog steeds als een stomp in mijn maag, dat hij een enorme oogoperatie gehad heeft waarna hij 2 weken met een kap moest lopen. Terwijl er he-le-maal niks goed uit kwam. Zijn ziekte (FeLV) openbaarde zich trouwens na een tandsteenbehandeling door de plots toegenomen stress. Ik dacht dat ik het beste voor hem deed..

Wat ik hiermee wil zeggen; ook als je wel alles kunt betalen en doet wat de dierenarts voorstelt, hoeft dat niet perse het juiste te zijn kijkend naar kwaliteit van leven. We kunnen ziekte en lijden soms niet voorkomen, maar enkel verzachten. Zo werkt het ook voor onszelf. Soms heb ik het idee dat ik me ook meer hecht aan dieren dan de gemiddelde persoon. Ik begrijp mijn katten gewoon. En zij mij. Ofzo..

Hoe dan ook: Je bent een lieve poezenmoeder Frambloos! En je doet wat je kunt voor je beestjes. Nogmaals een dikke knuffel.

Toevoeging: I.h.k.v. kwaliteit van leven zou ik poezen ook zeker niet binnen houden.

philó wijzigde dit bericht op 27-03-2023 15:08

5.00% gewijzigd

Philó maandag 27 maart 2023 om 15:06

Frambloos schreef: ↑
27-03-2023 15:02
Minder werken zie ik niet echt als een optie op het moment. Ik werk maar parttime, en nog met behoud van uitkering. Nu zou ik juist ieder moment een betaald contract moeten krijgen. Ik zit nu op 16 uur verdeeld over 4 dagen. En ik wil juist verder uitbouwen naar 24 uur. Juist ook om die financiële zorgen een beetje weg te kunnen nemen zeg maar. Ik heb jarenlang thuis gezeten, en wil daar echt niet terug naar toe. Er gaat wel geregeld worden dat ik in ieder geval 1 dag per week thuis kan gaan werken dus ik hoop dat dat een beetje druk weg haalt.

Ik begrijp het. Dat zal misschien ook nog mentale belasting meebrengen, dat een betaald contract eraan zit te komen. Wel fijn dat je een dag kunt thuiswerken. Misschien fijn om voor die dag alvast te bedenken hoe je hem in zou willen delen?

Philó maandag 27 maart 2023 om 15:08

Volgens mij heb ik voor zowat elk aspect in mijn leven wel EMDR gehad

..

Philó maandag 27 maart 2023 om 15:15

Nou, het moment is aangekomen waarop ik mijn wall of awful over moet. Ik moet beginnen met een paper waar ik al een tijdje niet aan gewerkt heb terwijl er nog maar 2 kind-vrije uurtjes over zijn. Koffie erbij en gaan dan maar.

Jullie waren in ieder geval wel een fijne pauze

.

LuciFee2023 maandag 27 maart 2023 om 15:23

Philó schreef: ↑
27-03-2023 14:43
Alvast sorry, ik ga deze wel even op mezelf betrekken .

Ik lees deze vraag hier vaak voorbij komen en hij komt echt zo binnen. Bij mij is het gezien. Ik was nog maar 10 jaar toen ik de diagnose voor het eerst kreeg. En toch loop ik met dezelfde soort vraag, al zij het net iets anders: Wat als iemand het had gezien en wérkelijk had begrepen wat ik nodig had en me daarin had ondersteund? Wat had me dat een ellende aan depressies en burn-outs kunnen besparen.

Ja, eigenlijk moet het dat zijn.

Jaja.

LuciFee2023 maandag 27 maart 2023 om 15:27

Frambloos, wat naar. Ik hoop dat de kat goed reageert op dat vlooienmiddel. De mijne kregen op laatst alleen injecties, enige wat goed werkte ( zeker half jaar) en ze niet zichzelf helemaal gek van krabde. Maar moet de kat dan wel weer tegen kunnen, misschien heb je die al gehad ook.

Jaja.

Frizz maandag 27 maart 2023 om 15:48

Met betrekking tot trauma en lichaamsgerichte behandeling;
Dit is een zeer goed webinar, bedoeld voor professionals maar vrij te bekijken.
Als je helemaal door scrollt naar bijna het einde van de PowerPoint staan er een aantal lichaamsgerichte therapieën. Daar goed ik graag MNRI aan toe.

https://www.drakentemmers.nl/nieuws/vee ... e-marsman/

•

LuciFee2023 maandag 27 maart 2023 om 15:51

Ik heb echt op moment mega-error qua energie. Alle informatie en zorgafspraken en acties en dingen implementeren mbt eigen adhd en de behandelingen voor de zenuwpijn, dat kost zo veel energie en tijd maar vooral energie. Die ik al niet heb.

En dan nog de meiden, zorgafspraken, gesprekken, tips, controle en helpen bij oudste van alles mbt leren (enige wat werkt consequenties heel dicht bij halen, duidelijke korte doelen en alles samen doen, zeker de eerste tijd) en mijn jongste die steeds of thuis is of waar ik na school probeer haar te ontprikkelen en rust te pakken en dan weer met school aan het overleggen ben.

Ik heb dan nog dingen die ik zelf graag wil, in huis maar ook gewoon leuke dingen voor mezelf, die ook niet lukken.
En er lijkt geen einde aan te komen, eerst dacht ik, maart doorkomen, dan word rustiger maar heb elke week echt al meerdere dingen staan die heel belangrijk zijn voor een van ons drieën en dat is zonder enig leuk ding.

Er is gewoon al geen energie om de dingen te doen die moeten, laat staan de dingen die leuk zijn ( nee ik krijg daar best vaak geen energie van, de echte leuke dingen kosten mij energie en geven bijna altijd meer pijn en dagen dat ik er uit lig) er is gewoon geen ruimte voor, niet voor doen qua energie en al helemaal niet van het herstel dat ik dan nodig heb. Dus doe ik alleen noodzakelijk kwaad.

En gaat er aankomende maanden ook niet inzitten, april zit alweer helemaal vol met alleen zorgdingen. En vakanties zijn juist hel voor mij, dus vrees dat ik pas beetje kan herstellen na de zomervakantie en dan is mijn oudste hopelijk aan de beurt, dus zal dan ook van alles moeten en de pijn is er dan ook gewoon nog. En ben ik dan volledig afgedraaid, nog erger dan nu.

Loop helemaal vast. Geen idee wat ik wil, even spuien denk ik vooral.

lucifee2023 wijzigde dit bericht op 27-03-2023 15:56

6.44% gewijzigd

Jaja.

Philó maandag 27 maart 2023 om 15:53

Frizz schreef: ↑
27-03-2023 15:48
Met betrekking tot trauma en lichaamsgerichte behandeling;
Dit is een zeer goed webinar, bedoeld voor professionals maar vrij te bekijken.
Als je helemaal door scrollt naar bijna het einde van de PowerPoint staan er een aantal lichaamsgerichte therapieën. Daar goed ik graag MNRI aan toe.

https://www.drakentemmers.nl/nieuws/vee ... e-marsman/

Dank! Ik ga de links toevoegen aan de OP

(powerpoint: https://www.drakentemmers.nl/wp-content ... emmers.pdf )

LuciFee2023 maandag 27 maart 2023 om 15:56

Philó schreef: ↑
27-03-2023 15:53
Dank! Ik ga de links toevoegen aan de OP

(powerpoint: https://www.drakentemmers.nl/wp-content ... emmers.pdf )

Jij hoort wat anders te doen toch?

Jaja.

Philó maandag 27 maart 2023 om 15:59

Ach Luci

, wat een vooruitzicht joh.. Is er werkelijk niets wat je eventueel kunt uitbesteden? Ik snap het hoor, kids gaan voor, maar het klinkt alsof er toch iets zal moeten wijken.

Sowieso sterkte en een dikke knuffel vanuit mij!

Philó maandag 27 maart 2023 om 16:00

LuciFee2023 schreef: ↑
27-03-2023 15:56
Jij hoort wat anders te doen toch?

Shhhht.... Ik heb ondertussen ook het avondeten alvast klaargemaakt

..

Ok, nee, je hebt me echt te pakken

. Ik wil niet, maar het moet.

Frizz maandag 27 maart 2023 om 16:03

Philó schreef: ↑
27-03-2023 15:53
Dank! Ik ga de links toevoegen aan de OP

(powerpoint: https://www.drakentemmers.nl/wp-content ... emmers.pdf )

VOEG wilde ik schrijven. En; graag gedaan.

•

Frizz maandag 27 maart 2023 om 16:06

En als ik er toch ben; wat rot Fee!
Valt er nog iets te verzinnen om jullie/jou wat te ontlasten?
Kan er iets geschrapt of uitgesteld worden? Kan het netwerk iets doen? Of kan er (compenserende) hulp worden ingezet?

•

LuciFee2023 maandag 27 maart 2023 om 16:12

Philó schreef: ↑
27-03-2023 15:59
Ach Luci , wat een vooruitzicht joh.. Is er werkelijk niets wat je eventueel kunt uitbesteden? Ik snap het hoor, kids gaan voor, maar het klinkt alsof er toch iets zal moeten wijken.

Sowieso sterkte en een dikke knuffel vanuit mij!

Nee, ik werk al niet meer helaas, huishouden doe ik maar beperkt en ik en de kinderen moeten zelf en met elkaar naar alles toe. Het is echt dat ik en maagverkleining heb gehad, daar zo moe van blijf en dan 2x corona met longklachten en dan de vreselijke zenuwpijn en rugklachten heb en adhd die 45 jaar onbehandeld is en dan ook nog 2 meiden heb die ineens toch vastlopen en ook hulp en ondersteuning nodig hebben en alles tegelijk komt.

En partner gaat ook echt vaak mee met dingen voor de kinderen.. maar omdat hij de enige is met een neurotypische brein... veel dingen gaan langs hem heen, hij leert al veel maar hij is echt niet geïnformeerd genoeg en niet assertief genoeg om deel van die afspraken van de kinderen over te nemen nog. Misschien in de toekomst wel. Ik sleep hem overal mee naar toe, hij moet ook weten en leren.

lucifee2023 wijzigde dit bericht op 27-03-2023 16:29

0.13% gewijzigd

Jaja.

Actieve topics