Psyche
alle pijlers
Neurodiversiteit --> Algemeen topic ❤
woensdag 22 februari 2023 om 11:16
OP met info
= 6e reactie op pagina 1
philó wijzigde dit bericht op 07-03-2023 12:45
93.22% gewijzigd
zaterdag 15 april 2023 om 04:03
Oja, metapiekeren doe ik ook en ik ben nu op het punt dat ik bang voor specifieke gedachten omdat ze me zoveel angst aanjagen. Soms voelt het alsof ik de enige ben met zo'n fucked up brain.Student201 schreef: ↑14-04-2023 23:51@Mia leuk zeg! Wel vakgebied zit je (als je dat wilt delen dan)?
Herkenbaar voor iedereen met een angststoornis of vergelijkbaar iets. Er gebeurt iets of je hebt stress en je hoofd gaat er gelijk helemaal mee aan de haal waardoor je in een loop komt. "Zie je nou wel, waarom denk ik dit nu, oohnee daar gaan we weer, nee gewoon normaal denken, etc etc...."
Ik las ergens dat je ook iets zei van dat je vaak denkt "what if....". Dat hoort inderdaad ook heel erg bij angst/piekeren, maar is ook een typisch OCD iets. What if... is zelfs een vorm van ocd dacht ik. Betekent niet dat je nu gelijk ocd hebt, maar ik denk dat het veel raakvlakken heeft met angst. Vandaar dat ik ook veel herken van wat jij schrijft denk ik. Of je t nu OCD of een angststoornis noemt waar ik last van heb, je zou het met beide wel kunnen omschrijven denk ik.
https://psychcentral.com/ocd/what-if-th ... ts-and-ocd
What if-denken is volgens mij redelijk standaard voor alle angststoornissen, bij de een richt het zich op paniekaanvallen, bij de ander op een enge ziekte en bij weer een ander op een specifieke fobie. Maar goed, bij mij zitten er ook echt wel wat ocd achtige trekjes aan vast. Ze overlappen veel...
Bedankt voor de link, trouwens! Interessant!
zaterdag 15 april 2023 om 13:52
No worries, ik ken er in ieder geval nog 1!Mia schreef: ↑15-04-2023 04:03Oja, metapiekeren doe ik ook en ik ben nu op het punt dat ik bang voor specifieke gedachten omdat ze me zoveel angst aanjagen. Soms voelt het alsof ik de enige ben met zo'n fucked up brain.
What if-denken is volgens mij redelijk standaard voor alle angststoornissen, bij de een richt het zich op paniekaanvallen, bij de ander op een enge ziekte en bij weer een ander op een specifieke fobie. Maar goed, bij mij zitten er ook echt wel wat ocd achtige trekjes aan vast. Ze overlappen veel...
Bedankt voor de link, trouwens! Interessant!
Maar ik herken die gedachte wel hoor. It sucks dat we blijkbaar een brein hebben gekregen dat zo moeilijk doet. En t jammere of moeilijke is ook wel dat er zo'n taboe op heerst. Als je een lichamelijke ziekte hebt, wordt daarover gepraat en wordt dat ook geaccepteerd. Het is ook veel makkelijker te begrijpen voor buitenstaanders denk ik. Maar ik praat niemand over mijn psychische struggles. En als ik kijk, om me heen ook niemand. Het lijkt alsof niemand ergens last van heeft, wat natuurlijk absoluut niet waar is.
Heel veel psychische aandoeningen hebben veel overlap. Mijn stoornis zou je ook net zo goed een angststoornis kunnen noemen. Ik zal ook wel wat kenmerken hebben van ass. Uiteindelijk gaat t natuurlijk om leren hiermee om te gaan. Dat is t belangrijkste voor ons allemaal en niet dat labeltje.
Ik had de link niet eens gelezen haha. Ik typte gewoon "what if ocd", omdat ik dat kende, en kopieerde de 1e link. Maar fijn dat ie interessant was
En nu ga ik wat nuttigs doen, want ik zit alweer vanaf 9u vanmorgen te lummelen... Oops
Zwetser
zaterdag 15 april 2023 om 14:21
Yes.
Vanavond een echt groot feest, als ik ergens van de rel van raak... Al zonder de pijn altijd iets wat dan de hele dag opslurpt, wachtmodus en moet dan van alles bedenken en regelen. Vandaag vooral de outfit, vind ineens toch niet leuk, niets zit lekker en mijn haar wil ook al niet... allemaal vervelend gedoe.
Nu met pijn helemaal vreselijk. Voorbereiden kost dan nog meer energie en gedoe. En dan op beide vlakken nog zeker een week 'straf'. Nog meer overprikkeld, geheugen, moeheid en de pijn die hele week extra naar is.
Het is dat voor mijn liefste vriendin is en partner, anders had ik afgezegd of gewoon meteen al nee gezegd.
Jaja.
zaterdag 15 april 2023 om 14:25
Volgens mij niet inderdaad. Maar volgens mij hebben ze wel heel veel overlap. Ik ben 1x vrij uitgebreid diagnostisch getest. Ook op ass en add. Maar dat kwam er beide niet uit, dus toen noemde de psycholoog t een "gegeneraliseerde angststoornis". Oftewel, we weten niet precies wat t is, maar het is ansgt gerelateerd. Later noemde de psychiater het OCD en daar herkende ik me inderdaad meer in. Hier ben ik ook voor behandeld. Maar ik heb ook veel dingen die gwn angst zijn: angst, piekeren, etc. Niet per se oogcontact gerelateerd, want dan zit ik bv gwn op de bank een boek te lezen.LuciFee2023 schreef: ↑15-04-2023 14:16Angst en ocd weet ik niets van, weet dat co-morbiditeit kan zijn van andere neurodivergente aandoeningen maar op zichzelf zijn deze aandoeningen dat niet toch?
OCD heeft heel veel raakvlakken met angst denk ik. Bv smetvrees (ocd) is er bv de angst om besmet te raken. "What if..." OCD is de angst dat datgene wat je denkt uitkomt. Dat je intrusies waar zijn. Maar wanneer is t dan precies ocd en wanneer een angststoornis? Ik denk dat t echt van kleine nuances afhangt en vrij veel overlap heeft. Maargoed, ik ben geen expert.
Ik heb ook niet t idee dat er voor ocd/angststoornis zo'n duidelijk en uitgebreid diagnostisch traject bestaat als voor ass en add/adhd. Bij smetvrees is duidelijk wat t is. Bij overmatig angst noemen we t een angststoornis. En zo zijn er heel veel voorbeelden, waarbij zowel angst als ocd een rol(letje) lijkten te spelen.
Zwetser
zaterdag 15 april 2023 om 14:38
Herken veel van de laatste pagina's niet als een van neurodivergente aandoeningen, ocd en angsstoornissen losstaand zijn dat ook niet toch?
Maar misschien zie ik dat verkeerd, dat kan.
Ga nu mezelf een schop geven, ik moet iets doen, ook al is met wachtmodus erg moeilijk.. ga het toch proberen.
Maar misschien zie ik dat verkeerd, dat kan.
Ga nu mezelf een schop geven, ik moet iets doen, ook al is met wachtmodus erg moeilijk..
ga het toch proberen.
Jaja.
zaterdag 15 april 2023 om 14:49
In dit geval is weer een combi van van diepere psycho-educatie en nog beetje cgt, was eerder ook met psychoeducatie over de adhd, algemeen en tips en truckje mbt organiseren van je leven.Spininhoek schreef: ↑14-04-2023 22:49Mag ik vragen wat je doet bij een groepstraject?
Is het dan een kwestie van ervaringen uitwisselen, dingen van herkenbaarheid, tips etc?
Sorry misschien heb je het al beschreven in eerdere paginas, maar ik heb niet alles gelezen.
Is vooral veel info opnemen en soms ook delen en oplossingen delen en bespreken.
Maar ik heb gewoon de fut niet om steeds zelfde te horen, dingen te moeten herhalen in den treure en mensen die steeds van alles bij halen wat niets met betreffende onderwerp of überhaupt met add/adhd te maken heeft.
Ik zit daar met een burnout en zenuwpijn en rugklachten en duurt maar en duurt maar door hen.
Het zuigt energie, die ik al niet heb.
Maar het is ook wel fijn qua info en sommige tips en trukjes.. ook omdat ik dat meteen voor thuis kan gebruiken, heb er 2 die op wachtlijst staan voor hulp. Dus ik volg alles wat ik kan, elk onderdeel meld ik me aan, ook voor hen alvast.
Jaja.
zaterdag 15 april 2023 om 15:00
Probeer je soms te zeggen dat we deze discussie eigenlijk elders moeten voeren?LuciFee2023 schreef: ↑15-04-2023 14:38Herken veel van de laatste pagina's niet als een van neurodivergente aandoeningen, ocd en angsstoornissen losstaand zijn dat ook niet toch?
Maar misschien zie ik dat verkeerd, dat kan
Dat mag je gewoon vragen, hoor!
zaterdag 15 april 2023 om 16:54
Goeie vraag, ik twijfel daar ook over. ASS en AD(H)D is al lang van bekend dat het aangeduid wordt als neurodiverse aandoeningen. Een angststoornis niet las ik. OCD wordt meestal gezien als een specifieke angststoornis. Maar ik lees op internet dan ook weer overal dat OCD wel als neurodivers gezien wordt.LuciFee2023 schreef: ↑15-04-2023 14:16Angst en ocd weet ik niets van, weet dat co-morbiditeit kan zijn van andere neurodivergente aandoeningen maar op zichzelf zijn deze aandoeningen dat niet toch?
https://healthreporter.com/is-ocd-neurodivergent/
Dus om eerlijk te zijn: ik weet t niet zo goed.
Wanneer kan je iets neurodivers noemen? Volgens mij wordt het voornamelijk gebruikt om aandoeningen aan te geven die komen door een neurologische verschillen (hersenen) tov de gangbare mensen. Volgens mij zijn dit soort verschillen bij mensen met OCD ook aangetoond. Oftewel: je hersenen verwerken prikkels anders.
Maar er is geen heel duidelijke definitie, zo ver ik zo snel kan zien.
Zwetser
zondag 16 april 2023 om 08:37
Ik loop giga achter met lezen, maar sla even aan op dit bericht.LuciFee2023 schreef: ↑13-04-2023 12:36Alles bestickeren, dus stickerlabels voor op de bak met haarspullen ect. Labels op de potten in de kast met wat er in zit, maak ook stickers voor op whiteboards, ben nu eentje aan het ontwerpen voor op de koelkast, kan ik invullen wat er in de koelkast zit voor welke maaltijd, want anders vergeet ik dat steeds weer en rot het weg.
Agendakaders, zodat iemand op groot whiteboard planningen kan maken voor de week. Heb nu ook een soort checklist voor mijn jongste voor basiszorg als tandenpoetsen, wassen, haren kammen en broodje eten, zeker in weekend kan ze soms al om 6 uur opstaan en gaan gamen. vergeet te plassen, eten, drinken te pakken, tas gepakt, zit alles erin ect.
Maak ik soort lijstje, leg op tafel en dan kan ze elke ochtend kijken of ze alles heeft gedaan. Ook voor de toekomst om zelf aan te leren om zo te doen. Ik heb zelf ook checklijsten.
Maak nog veel meer ander soort dingen maar op organisatiegebied ben ik dat voor mezelf gaan doen en ben nog aan het kijken wat ik handig vindt en dan hoop ik dat misschien wel voor anderen ook kan maken.
Hier de opdracht gekregen om na te denken samen met dochter over een manier om ochtendritueel vast te leggen zodat ze dat zelf kan inzien en afvinken/opvolgen.
Elke ochtend is het hier hommeles. Dingen die tot in den treure zijn herhaald, besproken, geoefend gaan dag na dag niet lekker. Met als gevolg Dat voordat zij een uur wakker is en naar school vertrekt ik er al een werkdag op heb zitten vwb stress en hartkloppingen.
Heb jij ideeen?
zondag 16 april 2023 om 09:03
Ok. Where do I start. Ik heb de afgelopen dagen echt a bunch of ADHD- en trauma related SHIT ervaren. Laten we beginnen met het feit dat ik ziek ben, dus -10 sta en al minder kan hebben.
Het voelt kwetsbaar en is mogelijk herkenbaar, dus graag niet quoten zodat ik het later weg kan halen.
Werk
Deze week voor het eerst weer op de werkvloer gestaan en schijnbaar was het de drukste week in tijden. I better fucking hope so, want dit werk (waar ik inhoudelijk sterk in ben) was zo niet heel leuk. Allemaal open eindjes en het gevoel niets af te kunnen ronden. Verder was me tijdens de sollicitatie iets toegezegd waar nu lastig over gedaan wordt waardoor werk/gezin combineren echt zwaarder wordt en mijn gevoel van onrecht waar ik weinig aan kan doen wordt getriggerd.
Buurt
I.v.m. 10-13 jarigen die op een 3,5m hoge steiger (zonder valbescherming) heen en weer renden, heb ik 112 gebeld nadat aanspreken niet hielp. Het gevolg was dat er in de buurtapp grapjes over me gemaakt werden, specifiek ridiculiserend wat ik had gezegd over mijn werkgerelateerde ervaringen met een val van die hoogte. Sowieso al niet leuk en aardig, maar ook HALLO RSD. Ik heb niet meer gereageerd, wat ruk voelde maar ook beter was. Overigens was de dispatch het met me eens en is er direct een wagen gestuurd.
Thuis
Mijn man hint de hele tijd naar gebrek aan seks en ik kan die geintjes echt niet hebben nu. Ja, het is 3wk geleden en de frequentie is laag laag laag. Maar, we hebben een veeleisende dreumes, ik heb in vier dagen nog geen 20u geslapen, ben ziek en mentaal ook volledig overprikkeld door meerdere niet gehaalde deadlines.
En zelfs als man er gewoon voor me wil zijn overprikkelt hij me en hij staat niet écht open voor feedback. Als ik in zijn armen lig bijvoorbeeld, gaat'ie automatisch aan mijn tepels lopen pielen. Hij zegt dat het niet seks-gerelateerd is maar dat hij ook zo gewoon graag intiem is. Ja ok, maar voor mij voelt het alsof hij me compleet beroofd van het stukje regulatie wat de statische knuffel me bood, met als gevolg dat ik dus niet meer zonder alert te zijn in zijn armen kan liggen. Zeker niet met de hints erbij.
Regulatie
Ik heb geprobeerd het concept van deep pressure hugs uit te leggen, maar het lijkt niet binnen te komen. Toen ik de kat als voorbeeld gebruikte van wat me reguleert (ligt er gewoon (=pressure), ligt stil, vraagt niets, spint rustgevend, voelt zacht) voelde man zich afgewezen t.o.v. de kat... En dat begrijp ik wel want als ik in bed niet wil knuffelen (zonder seks maar met gepiel) met hem bijvoorbeeld, knuffel ik vaak wel met de kat. Tja, dat klopt dus want wanneer ik me uit balans voel draagt hij daaraan bij, terwijl de kat me stabiliseert.
Prikkels
Man gaf aan dat hij het moeilijk vindt mij in te schatten en dat is inderdaad logisch. Het ging er laatst al over, maar welke prikkels ik wel en niet als prettig ervaar is totaal afhankelijk van mijn huidige staat. Soms vind ik zachtjes kriebelen, plukken en friemelen heel prettig, prima of ok, en andere keren denk ik echt LEAVE ME THE FUCK ALOOOONE. Mijn level van regulatie bepaalt dus hoe iets binnen komt i.t.t. het altijd gelijk ervaren van 1 specifieke prikkel. Man heeft wat autistische trekken en leest mijn regulatielevel over het algemeen slecht. Hij begrijpt die variabiliteit dus niet en ik ben geneigd om mezelf weg te cijferen om conflict te voorkomen (hallo trauma response). Wat ook niet binnen lijkt te komen is dat hij met z'n grapjes en hints stukjes rust afbrokkelt waardoor mijn uiteindelijke reactie op zijn gepiel nog veel heftiger is. Ik ben al zo ver over mijn grenzen heen dat ik niet meer rustig kan aangeven wat ik wel en niet wil. Het is geen onwil van man (echt niet), maar ik loop hier echt kei en keihard tegenaan nu. We liggen met z'n drietjes (en de kat) in bed, alle 3 met een scherm, maar ik voel dat hij zich afgewezen en naar voelt, met het gevolg dat ook ik me naar voel. --> Dit heb ik net bij hem gecheckt en ik blijk zijn stress voor een sociale afspraak later totaal verkeerd te interpreteren en op mezelf te betrekken. Glad we cleared that up.
Kind
Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik echte overprikkeling dus pas ben gaan ervaren sinds ik moeder ben. Ons kind is een flinke sensory seeker en het kost me moeite om hem daarin te voorzien, maar ik doe het wel. Ook kan ik positieve prikkels van hem (luidruchtig blij zijn, stoeien, op mij klauteren) re-de-lijk uitfilteren (want: hoef ik vaak niets mee) terwijl negatieve prikkels zoals dreinen keihard binnen komen en eigenlijk niet te negeren zijn. Ik doe dan hard mijn best om tot 10 te tellen en gereguleerd te reageren, wat zo'n 75-80% van de tijd gewoon lukt. Maaaaarrrrrr.... beide soorten prikkels blijken mijn eigen balans behoorlijk aan te vreten, de negatieve meer dan de positieve. Om te zorgen dat mijn kind niet de dupe wordt van mijn interne respons op zijn normale dreumesgedrag, gaat een groot deel van mijn prikkeltolerantie daarheen. Het gevolg is verminderde ruimte voor andere prikkels. Het is zo'n open deur, maar het voelt echt als een openbaring.
Goed, tijd om te douchen. Ik moet (thuis) aan het werk voor die gemiste deadlines en sta morgen weer op de werkvloer. Dank voor het lezen en sorry voor de ego post
.
Edit: Ok laat maar, net geprobeerd oprecht even het gesprek aan te gaan met man m.b.t. die grenzen. Ik vroeg of het zou helpen als ik zou vertellen welke vorm van lichamelijk contact ik eigenlijk altijd goed kan hebben. We hebben nu knallende ruzie want hij vindt dat hem restricties worden opgelegd en dat is kwetsend.
Edit 2: Knallende ruzie uitgesproken en samen naar oplossingen gezocht door met zoons duplo blokjes en -poppetjes een soort relatie-opstelling te maken. Niet te geloven, maar wel fijn.
Het voelt kwetsbaar en is mogelijk herkenbaar, dus graag niet quoten zodat ik het later weg kan halen.
Werk
Deze week voor het eerst weer op de werkvloer gestaan en schijnbaar was het de drukste week in tijden. I better fucking hope so, want dit werk (waar ik inhoudelijk sterk in ben) was zo niet heel leuk. Allemaal open eindjes en het gevoel niets af te kunnen ronden. Verder was me tijdens de sollicitatie iets toegezegd waar nu lastig over gedaan wordt waardoor werk/gezin combineren echt zwaarder wordt en mijn gevoel van onrecht waar ik weinig aan kan doen wordt getriggerd.
Buurt
I.v.m. 10-13 jarigen die op een 3,5m hoge steiger (zonder valbescherming) heen en weer renden, heb ik 112 gebeld nadat aanspreken niet hielp. Het gevolg was dat er in de buurtapp grapjes over me gemaakt werden, specifiek ridiculiserend wat ik had gezegd over mijn werkgerelateerde ervaringen met een val van die hoogte. Sowieso al niet leuk en aardig, maar ook HALLO RSD. Ik heb niet meer gereageerd, wat ruk voelde maar ook beter was. Overigens was de dispatch het met me eens en is er direct een wagen gestuurd.
Thuis
Mijn man hint de hele tijd naar gebrek aan seks en ik kan die geintjes echt niet hebben nu. Ja, het is 3wk geleden en de frequentie is laag laag laag. Maar, we hebben een veeleisende dreumes, ik heb in vier dagen nog geen 20u geslapen, ben ziek en mentaal ook volledig overprikkeld door meerdere niet gehaalde deadlines.
En zelfs als man er gewoon voor me wil zijn overprikkelt hij me en hij staat niet écht open voor feedback. Als ik in zijn armen lig bijvoorbeeld, gaat'ie automatisch aan mijn tepels lopen pielen. Hij zegt dat het niet seks-gerelateerd is maar dat hij ook zo gewoon graag intiem is. Ja ok, maar voor mij voelt het alsof hij me compleet beroofd van het stukje regulatie wat de statische knuffel me bood, met als gevolg dat ik dus niet meer zonder alert te zijn in zijn armen kan liggen. Zeker niet met de hints erbij.
Regulatie
Ik heb geprobeerd het concept van deep pressure hugs uit te leggen, maar het lijkt niet binnen te komen. Toen ik de kat als voorbeeld gebruikte van wat me reguleert (ligt er gewoon (=pressure), ligt stil, vraagt niets, spint rustgevend, voelt zacht) voelde man zich afgewezen t.o.v. de kat... En dat begrijp ik wel want als ik in bed niet wil knuffelen (zonder seks maar met gepiel) met hem bijvoorbeeld, knuffel ik vaak wel met de kat. Tja, dat klopt dus want wanneer ik me uit balans voel draagt hij daaraan bij, terwijl de kat me stabiliseert.
Prikkels
Man gaf aan dat hij het moeilijk vindt mij in te schatten en dat is inderdaad logisch. Het ging er laatst al over, maar welke prikkels ik wel en niet als prettig ervaar is totaal afhankelijk van mijn huidige staat. Soms vind ik zachtjes kriebelen, plukken en friemelen heel prettig, prima of ok, en andere keren denk ik echt LEAVE ME THE FUCK ALOOOONE. Mijn level van regulatie bepaalt dus hoe iets binnen komt i.t.t. het altijd gelijk ervaren van 1 specifieke prikkel. Man heeft wat autistische trekken en leest mijn regulatielevel over het algemeen slecht. Hij begrijpt die variabiliteit dus niet en ik ben geneigd om mezelf weg te cijferen om conflict te voorkomen (hallo trauma response). Wat ook niet binnen lijkt te komen is dat hij met z'n grapjes en hints stukjes rust afbrokkelt waardoor mijn uiteindelijke reactie op zijn gepiel nog veel heftiger is. Ik ben al zo ver over mijn grenzen heen dat ik niet meer rustig kan aangeven wat ik wel en niet wil. Het is geen onwil van man (echt niet), maar ik loop hier echt kei en keihard tegenaan nu. We liggen met z'n drietjes (en de kat) in bed, alle 3 met een scherm, maar ik voel dat hij zich afgewezen en naar voelt, met het gevolg dat ook ik me naar voel. --> Dit heb ik net bij hem gecheckt en ik blijk zijn stress voor een sociale afspraak later totaal verkeerd te interpreteren en op mezelf te betrekken. Glad we cleared that up.
Kind
Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik echte overprikkeling dus pas ben gaan ervaren sinds ik moeder ben. Ons kind is een flinke sensory seeker en het kost me moeite om hem daarin te voorzien, maar ik doe het wel. Ook kan ik positieve prikkels van hem (luidruchtig blij zijn, stoeien, op mij klauteren) re-de-lijk uitfilteren (want: hoef ik vaak niets mee) terwijl negatieve prikkels zoals dreinen keihard binnen komen en eigenlijk niet te negeren zijn. Ik doe dan hard mijn best om tot 10 te tellen en gereguleerd te reageren, wat zo'n 75-80% van de tijd gewoon lukt. Maaaaarrrrrr.... beide soorten prikkels blijken mijn eigen balans behoorlijk aan te vreten, de negatieve meer dan de positieve. Om te zorgen dat mijn kind niet de dupe wordt van mijn interne respons op zijn normale dreumesgedrag, gaat een groot deel van mijn prikkeltolerantie daarheen. Het gevolg is verminderde ruimte voor andere prikkels. Het is zo'n open deur, maar het voelt echt als een openbaring.
Goed, tijd om te douchen. Ik moet (thuis) aan het werk voor die gemiste deadlines en sta morgen weer op de werkvloer. Dank voor het lezen en sorry voor de ego post
.Edit: Ok laat maar, net geprobeerd oprecht even het gesprek aan te gaan met man m.b.t. die grenzen. Ik vroeg of het zou helpen als ik zou vertellen welke vorm van lichamelijk contact ik eigenlijk altijd goed kan hebben. We hebben nu knallende ruzie want hij vindt dat hem restricties worden opgelegd en dat is kwetsend.
Edit 2: Knallende ruzie uitgesproken en samen naar oplossingen gezocht door met zoons duplo blokjes en -poppetjes een soort relatie-opstelling te maken. Niet te geloven, maar wel fijn.
philó wijzigde dit bericht op 16-04-2023 10:55
18.84% gewijzigd
zondag 16 april 2023 om 09:10
Je vraagt het niet aan mij, maar ik reageer toch even. Kun je het visueel maken voor haar? Hoe oud is ze? Kan ze analoge klok-kijken?
Hier in huis hebben we een nijntje bord met een klok, weekdagen, data (dag mnd jaar), seizoenen, ochtend/middag/avond etc., met schuifjes. Je zou zoiets met haar kunnen maken? Bijv. van stevig karton met plaatjes en dan per dingetje een klok met verschuifbare wijzertjes maken. Plaatje 1 is opstaan, plaatje 2 is douchen, plaatje 3 is aankleden en haren doen, plaatje 4 is ontbijten etc. Je zou zelfs de avond van tevoren kunnen beginnen door plaatjes en klokjes die aangeven wanneer ze haar spullen klaar moet leggen, of ze gym heeft ja of nee. Het verplaatsen van de schuifjes voor de volgende dag kan dan een ritueel worden na het avondeten.
En overal dus echte kleine klokjes (evt met wekkertjes), zodat ze wordt herinnerd aan het schema. Time-blindness is a shitty thing
..
zondag 16 april 2023 om 11:03
@philó wat zwaar! 
Snap goed dat je kwetsbaar voelt en druk ervaart in je relatie.
Wel heel knap dat je het gesprek bent aangegaan, het lijkt me heel lastig om te communiceren in jullie relatie zonder dat er iemand gekwetst wordt zoals ik het nu lees…
Ik herken trouwens heel veel in je verhaal. Vooral de leave me the fackkk alone. En ik ben getrouwd met een knuffelaar
Heel irritant. Voor ons allebei. Hij voelt zich afgewezen en ik heb het gevoel dat hij mij verstikt. Het gaat nu wel beter, maar we hebben hier echt dikke issues over gehad.
want die kan je volgens mij goed gebruiken.
Snap goed dat je kwetsbaar voelt en druk ervaart in je relatie.
Wel heel knap dat je het gesprek bent aangegaan, het lijkt me heel lastig om te communiceren in jullie relatie zonder dat er iemand gekwetst wordt zoals ik het nu lees…
Ik herken trouwens heel veel in je verhaal. Vooral de leave me the fackkk alone. En ik ben getrouwd met een knuffelaar
Heel irritant. Voor ons allebei. Hij voelt zich afgewezen en ik heb het gevoel dat hij mij verstikt. Het gaat nu wel beter, maar we hebben hier echt dikke issues over gehad.
want die kan je volgens mij goed gebruiken.
zondag 16 april 2023 om 13:40
Een afvinklijst?BlaBla schreef: ↑16-04-2023 08:37Ik loop giga achter met lezen, maar sla even aan op dit bericht.
Hier de opdracht gekregen om na te denken samen met dochter over een manier om ochtendritueel vast te leggen zodat ze dat zelf kan inzien en afvinken/opvolgen.
Elke ochtend is het hier hommeles. Dingen die tot in den treure zijn herhaald, besproken, geoefend gaan dag na dag niet lekker. Met als gevolg Dat voordat zij een uur wakker is en naar school vertrekt ik er al een werkdag op heb zitten vwb stress en hartkloppingen.
Heb jij ideeen?
Ik heb nu iets met echte schuifjes maar kan ook met een zelf geprint lijstje en een lamineermachine van de action en een whiteboardstift.
Dag er boven en laten afvinken wat er elke ochtend moet gebeuren. Visueel maken en laten vinken.
Als ze echt jong is met plaatjes en anders gewoon met woorden.
Jaja.
zondag 16 april 2023 om 13:45
Student201 schreef: ↑15-04-2023 16:54Goeie vraag, ik twijfel daar ook over. ASS en AD(H)D is al lang van bekend dat het aangeduid wordt als neurodiverse aandoeningen. Een angststoornis niet las ik. OCD wordt meestal gezien als een specifieke angststoornis. Maar ik lees op internet dan ook weer overal dat OCD wel als neurodivers gezien wordt.
https://healthreporter.com/is-ocd-neurodivergent/
Dus om eerlijk te zijn: ik weet t niet zo goed.
Wanneer kan je iets neurodivers noemen? Volgens mij wordt het voornamelijk gebruikt om aandoeningen aan te geven die komen door een neurologische verschillen (hersenen) tov de gangbare mensen. Volgens mij zijn dit soort verschillen bij mensen met OCD ook aangetoond. Oftewel: je hersenen verwerken prikkels anders.
Maar er is geen heel duidelijke definitie, zo ver ik zo snel kan zien.
Ik denk dat de oorzaak/aandoening wel uitmaakt mbt soort behandelingen /wat er nog wel te valt te verbeteren-te verwachten/ wel of niet aan te leren/ wel of niet met therapie te verbeteren, je krijgt dan dingen die voorbijkomen waar je dan langs elkaar heen gaat praten.
Van mij is iedereen welkom, maar ik merkte paar pagina's geleden al dat ik bepaalde zaken niet kan volgens qua denkwijze. Maar lees ook dat ocd vaak genetisch word doorgegeven, dus idd neurodivergent lijkt me dan.
Dus laat je niet tegen houden hoor.
lucifee2023 wijzigde dit bericht op 16-04-2023 16:42
7.15% gewijzigd
Jaja.
zondag 16 april 2023 om 13:48
Gewoon niet doen dan.
Ik lig er helemaal af, zeker qua pijn. Prikkels is ook heel erg maar merk toch licht verschil, denk echt door medicatie. Ben moet overprikkeld ect, maar normaal zou ik nu geen woord kunnen uitbrengen. Heb wel moeite met dingen onder woorden brengen, ook hier net. Weet dan even niet hoe ik dat goed en duidelijk kan omschrijven wat ik bedoel, maar normaal was ik nu en morgen gewoon mute.
Qua pijn is het vreselijk. Was verwacht maar toch echt heel naar.
Het was gelukkig wel echt heel erg leuk.
Jaja.
zondag 16 april 2023 om 14:02
Klinkt allemaal niet fijn Philo.
Ik heb geen tips, zeker niet op relatiegebied, tenminste.. ik gok niet iets waar je wat mee kan.
Ik heb een partner die ik regelmatig achter behang wil plakken maar die heel snel begreep dat ik niet zo van steeds geaai en gegraai hou. En ook regelmatig niet van van knuffelen ben. Is allemaal ongewenste prikkels, zeker als ik al moe ben ect. Niet doen.
En al helemaal niet gediend ben van aanrakingen die altijd maar om seks draaien.
En die 'grapjes' mbt seksgebrek: Ik had jouw man al de deur uit getrapt, dat zou me zo tegen gaan staan, ben daar echt niet van gediend, zeker niet na 3 weken. Wat wil hij daarmee bereiken? Seks tegen je zin voor hem? Nah.
Maar denk dat mijn partner sowieso anders in elkaar steekt en misschien ook omdat ik vanaf dag 1 best duidelijk ben over wat ik wel of niet prettig vind, is hier geen issue.
En niet quoten: maar 3 weken is niets. Ik heb al meerdere keren door baarmoederproblemen, corona, meerdere operaties en maanden continue bloeden terwijl ik al 6 jaar rugpijn en zenuwpijn heb.
Hier is wel eens maanden geweest, geen onvertogen woord erover, ik gok echt geen haar op zijn hoofd die zou denken dat gedrag van je man oke is naar jou toe op dat gebied. Heel naar voor je.
Wel mooi dat je er nu wel over kan hebben op die manier, hopelijk helpt het.
Die mensen in die app, lekker laten hoor.
Hier heb in de wijkfb groep ook altijd mafkezen die bepaald gedrag goed zitten te lullen of domme grapjes maken over dat je ook vast wel jong geweest bent... ik heb alleen nooit toen ik jong was spullen en tuinen van anderen vernield of staat te blowen bij andere mensen in hun voortuin onder andermans afdak en dan kwaad worden als ze worden weggestuurd, die mensen hebben een iq van een erwt en lekker lullen.
Je hebt goed gedaan hoor!
Ik heb geen tips, zeker niet op relatiegebied, tenminste.. ik gok niet iets waar je wat mee kan.
Ik heb een partner die ik regelmatig achter behang wil plakken maar die heel snel begreep dat ik niet zo van steeds geaai en gegraai hou. En ook regelmatig niet van van knuffelen ben. Is allemaal ongewenste prikkels, zeker als ik al moe ben ect. Niet doen.
En al helemaal niet gediend ben van aanrakingen die altijd maar om seks draaien.
En die 'grapjes' mbt seksgebrek: Ik had jouw man al de deur uit getrapt, dat zou me zo tegen gaan staan, ben daar echt niet van gediend, zeker niet na 3 weken. Wat wil hij daarmee bereiken? Seks tegen je zin voor hem? Nah.
Maar denk dat mijn partner sowieso anders in elkaar steekt en misschien ook omdat ik vanaf dag 1 best duidelijk ben over wat ik wel of niet prettig vind, is hier geen issue.
En niet quoten: maar 3 weken is niets. Ik heb al meerdere keren door baarmoederproblemen, corona, meerdere operaties en maanden continue bloeden terwijl ik al 6 jaar rugpijn en zenuwpijn heb.
Hier is wel eens maanden geweest, geen onvertogen woord erover, ik gok echt geen haar op zijn hoofd die zou denken dat gedrag van je man oke is naar jou toe op dat gebied. Heel naar voor je.
Wel mooi dat je er nu wel over kan hebben op die manier, hopelijk helpt het.
Die mensen in die app, lekker laten hoor.
Hier heb in de wijkfb groep ook altijd mafkezen die bepaald gedrag goed zitten te lullen of domme grapjes maken over dat je ook vast wel jong geweest bent... ik heb alleen nooit toen ik jong was spullen en tuinen van anderen vernield of staat te blowen bij andere mensen in hun voortuin onder andermans afdak en dan kwaad worden als ze worden weggestuurd, die mensen hebben een iq van een erwt en lekker lullen.
Je hebt goed gedaan hoor!
lucifee2023 wijzigde dit bericht op 16-04-2023 14:26
2.48% gewijzigd
Jaja.
maandag 17 april 2023 om 04:45
Wat veel allemaal voor jullie zeg: werkgedoe, pijn, seksbehoeften, (drukke) kinderen. Ga er maar aan staan allemaal...
Ik lees veel over overprikkeling. Ik heb last van angsten en paniekaanvallen (laatste een stuk minder inmiddels gelukkig) en ik heb inmiddels ook het gevoel dat het vaak door overprikkeling komt. Ik kan alleen het gevoel zelf niet echt goed omschrijven of herkennen. Ik heb dan allerlei razende gedachten (of flarden daarvan) waar ik ook een beetje bang van word (want ik heb geen controle over ze). Tegelijkertijd kan ik ook niks met die gedachten, want mijn hersenen lijken niet te werken. Ik kan geen licht maar vooral geen geluid verdragen en ben moe (mentaal), maar een dutje lukt niet. Ik voel me ook angstig, maar ik weet niet of dat dan een symptoom of gevolg is van deze overprikkeling (als dat het is...), want ik vind het ook wel een enge gewaarwording.
Het lijkt wel wat op een paniekaanval zoals ik het nu omschrijf, maar dat is het niet. Die voelen voor mij echt anders. En die heb ik nu zo vaak gehad dat ik die ook herken en me er ook wel redelijk aan kan overgeven. Dit is echt iets van de laatste paar maanden. Er gaat ook niet altijd angst of iets engs aan vooraf maar het gebeurt wel vaak na een drukke werkweek of een lawaaierig feestje ofzo... (En als ik dan tegen mijn man zeg dat ie me ff met rust moet laten, doet ie dat wel, maar alleen na me eerst even te knuffelen waar ik dan ook helemáál geïrriteerd van word
.
Hoe uit overprikkeling zich bij jou/jullie, hoe herken je het en wat doe je eraan? Leidt het bij jullie ook tot angst en paniek, of (h)erken je het 'gewoon' als een signaal dat je ff moet dimmen?
Uiteraard vraag ik niet om een diagnose
Ik lees er hier alleen best veel over en het klinkt best herkenbaar dus ben gewoon nieuwsgierig...
Hou je taai allemaal (of juist niet, wat je maar wilt)!
Ik lees veel over overprikkeling. Ik heb last van angsten en paniekaanvallen (laatste een stuk minder inmiddels gelukkig) en ik heb inmiddels ook het gevoel dat het vaak door overprikkeling komt. Ik kan alleen het gevoel zelf niet echt goed omschrijven of herkennen. Ik heb dan allerlei razende gedachten (of flarden daarvan) waar ik ook een beetje bang van word (want ik heb geen controle over ze). Tegelijkertijd kan ik ook niks met die gedachten, want mijn hersenen lijken niet te werken. Ik kan geen licht maar vooral geen geluid verdragen en ben moe (mentaal), maar een dutje lukt niet. Ik voel me ook angstig, maar ik weet niet of dat dan een symptoom of gevolg is van deze overprikkeling (als dat het is...), want ik vind het ook wel een enge gewaarwording.
Het lijkt wel wat op een paniekaanval zoals ik het nu omschrijf, maar dat is het niet. Die voelen voor mij echt anders. En die heb ik nu zo vaak gehad dat ik die ook herken en me er ook wel redelijk aan kan overgeven. Dit is echt iets van de laatste paar maanden. Er gaat ook niet altijd angst of iets engs aan vooraf maar het gebeurt wel vaak na een drukke werkweek of een lawaaierig feestje ofzo... (En als ik dan tegen mijn man zeg dat ie me ff met rust moet laten, doet ie dat wel, maar alleen na me eerst even te knuffelen waar ik dan ook helemáál geïrriteerd van word
. Hoe uit overprikkeling zich bij jou/jullie, hoe herken je het en wat doe je eraan? Leidt het bij jullie ook tot angst en paniek, of (h)erken je het 'gewoon' als een signaal dat je ff moet dimmen?
Uiteraard vraag ik niet om een diagnose
Ik lees er hier alleen best veel over en het klinkt best herkenbaar dus ben gewoon nieuwsgierig... Hou je taai allemaal (of juist niet, wat je maar wilt)!
maandag 17 april 2023 om 10:21
Ik heb afgelopen weekend eigenlijk grotendeels op de bank gezeten, onder een deken met Netflix aan - gordijnen op een spleetje en aanrecht zag uit regelrecht uit een depression house
het moest effe
gelukkig had mijn dochter er ook begrip voor en heb ik geen partner die zich er tegen aan kan bemoeien
poes vond het ook prima en heeft zowat het hele weekend tegen me aan op de bank geplakt geslapen
gisteren lekker gekookt, wat gezelschapspellen gedaan en vanochtend lekker gedouched en weer aan de slag gegaan - wat het ook was, het is gelukkig weer snel voorbij
ik zou een partner (met eigen behoeftes en wensjes) er in zo'n weekend bijvoorbeeld echt niet bij kunnen hebben - mijn huwelijk is stuk gelopen op geen begrip voor zulke weekends die ik ook kan hebben (naast mijn "actieve" stuk)
het moest effe
gelukkig had mijn dochter er ook begrip voor en heb ik geen partner die zich er tegen aan kan bemoeien
poes vond het ook prima en heeft zowat het hele weekend tegen me aan op de bank geplakt geslapen
gisteren lekker gekookt, wat gezelschapspellen gedaan en vanochtend lekker gedouched en weer aan de slag gegaan - wat het ook was, het is gelukkig weer snel voorbij
ik zou een partner (met eigen behoeftes en wensjes) er in zo'n weekend bijvoorbeeld echt niet bij kunnen hebben - mijn huwelijk is stuk gelopen op geen begrip voor zulke weekends die ik ook kan hebben (naast mijn "actieve" stuk)
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
maandag 17 april 2023 om 10:33
Ik heb vandaag geblokt, mijn partner heeft vannacht niet naast me geslapen, ik heb pijn en ben zwaar overprikkeld en slaap nodig, ik word van hem en zijn gesnurk en bewegelijkheid heel vaak wakker, ook met slaapmeds.
Hij weet dat ik na zo'n feestje minimaal een week moet bijtrekken, qua pijn en prikkels. Zonder morren gaat hij dan om en om in andere kamer slapen.
Ik zorg dat ik overdag zo min mogelijk prikkels heb ( nu moeilijk met alle zorgafspraken) en maak makkelijke maaltijden, hij doet wat meer in huis of ipv buitenhuis van alles te doen, doet hij wat meer met kinderen en huishouden.
Hij weet dat ik na zo'n feestje minimaal een week moet bijtrekken, qua pijn en prikkels. Zonder morren gaat hij dan om en om in andere kamer slapen.
Ik zorg dat ik overdag zo min mogelijk prikkels heb ( nu moeilijk met alle zorgafspraken) en maak makkelijke maaltijden, hij doet wat meer in huis of ipv buitenhuis van alles te doen, doet hij wat meer met kinderen en huishouden.
Jaja.
maandag 17 april 2023 om 10:41
Ging allemaal niet vanzelf tussen ons en soms loopt hoog op omdat ik nogal een eigenwijze doordouwer ben en goed kan maskeren en hij daarom soms vergeet dat ik naast pijn ook adhd heb.. Maar hij luistert wel als ik aangeef dat dingen moeten of juist niet kunnen voor mijn ( of die van de meiden) gezondheid, welzijn.
En ik luister als hij iets wil, hij moet ook kunnen rusten en leuke dingen doen voor zijn welzijn.
En ik luister als hij iets wil, hij moet ook kunnen rusten en leuke dingen doen voor zijn welzijn.
Jaja.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
