Psyche
alle pijlers
Neurodiversiteit --> Algemeen topic ❤
woensdag 22 februari 2023 om 11:16
OP met info
= 6e reactie op pagina 1
philó wijzigde dit bericht op 07-03-2023 12:45
93.22% gewijzigd
donderdag 23 februari 2023 om 12:58
Nog een vergelijking: of iemand een talenknobbel of een wiskundeknobbel heeft wordt niet aangegrepen om te beweren dat die twee een totaal andere hersenbedrading hebben. Het zijn gewoon sterke en zwakke punten. En als je slecht bent in talen moet je geen Frans gaan studeren ofzo, dat is voor iedereen volstrekt duidelijk. Terwijl je met extra moeite mss best ook Frans zou kunnen leren.
Zo zie ik bijv autisme ook, alleen gaat het dan niet over cognitieve zaken, maar over zaken die in het maatschappelijk verkeer van belang zijn.
Ik ben niet zo goed in groepen bijvoorbeeld, maar dat is in onze maatschappij ineens lastig te omzeilen, want dat moeten we allemaal maar kunnen.
Door er nu vanuit te gaan dat het komt door een andere bedrading loop je het risico dat je al niet eens meer probeert om nog iets bij te leren.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 23 februari 2023 om 13:18
Daa heb je zeker een punt. Van de andere kant moest ik steeds blijven proberen, want ik deed vast niet genoeg mijn best. Bleek ik het echt niet te kunnen.Solomio schreef: ↑23-02-2023 12:58Nog een vergelijking: of iemand een talenknobbel of een wiskundeknobbel heeft wordt niet aangegrepen om te beweren dat die twee een totaal andere hersenbedrading hebben. Het zijn gewoon sterke en zwakke punten. En als je slecht bent in talen moet je geen Frans gaan studeren ofzo, dat is voor iedereen volstrekt duidelijk. Terwijl je met extra moeite mss best ook Frans zou kunnen leren.
Zo zie ik bijv autisme ook, alleen gaat het dan niet over cognitieve zaken, maar over zaken die in het maatschappelijk verkeer van belang zijn.
Ik ben niet zo goed in groepen bijvoorbeeld, maar dat is in onze maatschappij ineens lastig te omzeilen, want dat moeten we allemaal maar kunnen.
Door er nu vanuit te gaan dat het komt door een andere bedrading loop je het risico dat je al niet eens meer probeert om nog iets bij te leren.
donderdag 23 februari 2023 om 13:46
Ja en aan de andere kant de mensen (zoals ik) die ongelooflijk krachtig kunnen "masken" maar daar wel dagelijks onder leiden. Ik ben niet minder proactief geworden, maar heb wel meer zelfcompassie en mijn man begrijpt me beter. Elk nadeel hep z'n voordeel. En andersom.Solomio schreef: ↑23-02-2023 09:59Laat ik het anders verwoorden: we moeten af van het idee dat die verschillen teveel betekenis krijgen.
En we moeten af van al die onwetenschappelijke ideeën over 'anders bedrade hersenen' bijvoorbeeld.
Ik hou van rood, mijn vriendin houdt van groen.
Niemand die denkt dat daar een andere hersenwerking onder ligt.
Door te zeggen dat neurodivergente mensen fundamenteel andere hersenen hebben maak je het groter dan het is en is er een enorm risico op slachtoffergedrag.
Overigens zijn de voorkeuren voor groen of rood niet terug te leiden naar een functioneel en/of structureel andere werkwijze van de hersenen. Voor ADHD zijn die onderzoeken er wel.
donderdag 23 februari 2023 om 13:48
Philó schreef: ↑22-02-2023 11:16Dit haal ik later weg:
(Ik vond het fijn om in het ADHD op volwassen leeftijd-topic te kletsen met anderen met gelijke ervaringen, maar dat topic is een beetje doodgebloed. Ook was dat van oorsprong een persoonlijk topic met een persoonlijke OP. Wellicht nodigt dit meer uit tot algemeen kletsen. Het enige wat ik graag zou willen vermijden hier is een discussie over of neurodiversiteit en diagnoses heden ten dage worden rondgestrooid en of het allemaal wel nodig is. Ikzelf, en in ieder geval de forummers van het vorige topic, hebben nu eenmaal gedeelde ervaringen en baat bij onze labels, toegespitste tips en/of medicatie. Oh ja, en het plaatje verschijnt wel wanneer ik de plakrechten krijg
En ik herhaal mezelf nog maar eens even. Zullen we weer on topic?
philó wijzigde dit bericht op 23-02-2023 14:12
0.29% gewijzigd
donderdag 23 februari 2023 om 15:21
Precies, dat is de andere kant van een diagnose, dat je je erbij neer kunt leggen dat bepaalde dingen niet gaan.
Maar daar blijft wat mij betreft die vergelijking met wel of niet een talenknobbel: ik kan eindeloos mijn best doen om een vreemde taal te leren, het wordt nooit wat.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 23 februari 2023 om 15:24
Maar voor groen en rood is dat nooit onderzocht.Philó schreef: ↑23-02-2023 13:46Ja en aan de andere kant de mensen (zoals ik) die ongelooflijk krachtig kunnen "masken" maar daar wel dagelijks onder leiden. Ik ben niet minder proactief geworden, maar heb wel meer zelfcompassie en mijn man begrijpt me beter. Elk nadeel hep z'n voordeel. En andersom.
Overigens zijn de voorkeuren voor groen of rood niet terug te leiden naar een functioneel en/of structureel andere werkwijze van de hersenen. Voor ADHD zijn die onderzoeken er wel.
Overigens is er nog steeds geen objectieve manier om ADHD of ASS aan te tonen, omdat de gevonden verschillen te klein zijn.
Is ook enorm lastig te onerzoeken, want daarvoor wil je een groep met en een groep zonder ADHD vergelijken. Maar in de groep zonder ADHD zitten vast mensen die het wel hebben, maar er zo weinig last van hebben, dat ze geen diagnose hebben. Idem voor ASS.
Je onderzoekt dus een groep mensen met en een groep mensen zonder diagnose.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 23 februari 2023 om 15:26
Ik bedoel daarmee dat het risico is dat iemand zich niet meer ontwikkelt omdat hij/zij denkt, of te horen krijgt, dat iets nu eenmaal niet gaat, want ADHD of ASS.
Dan word je slachtoffer van een diagnose.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 23 februari 2023 om 15:27
Vooral jammer dat je de term slachtoffergedrag meteen zo negatief uitlegt.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 23 februari 2023 om 15:29
Ja, het kan best zo zijn dat de hersenen anders zijn, maar het gemak waarmee men dat tegenwoordig beweert komt gewoon niet overeen met de wetenschappelijke feiten.
Daarmee ontken ik niet dat jij hinder ondervindt van je beperkingen.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 23 februari 2023 om 15:33
Dat zou kunnen idd. Toch zou het me niet verbazen als dat wel het geval zou zijn.
donderdag 23 februari 2023 om 16:15
Graag!
Ik heb een vraag aan degene die later een diagnose hebben gekregen. Heb je ook baat bij het feit dat je het nu weet?
Geleerd wat de valkuilen zijn of iets dergelijks?
Mijn man zegt, je hoeft het geen naam te geven, als je zelf al weet dat het zo voelt.
Is ook zo. Maar ik heb wel heel veel vragen.
Ga de linkjes ook snel lezen, vooral de burn-out informatie is voor mij wel handig, denk ik.
donderdag 23 februari 2023 om 17:31
Ik was 16 met mijn diagnose en compleet vastgelopen. Voor mij geeft het wel veel handvatten en erkenning. Ik heb met een andere diagnose ook gemerkt hoe weinig je ermee kan als je geen diagnose krijgt. Met diagnose gaan er soms gewoon deuren open voor hulp of ondersteuning, of in de mate waarin mensen je serieus nemen.
donderdag 23 februari 2023 om 17:42
Mijn zoon was 2,5 toen hij gediagnosticeerd werd. Dochter pas toen ze 11 was. Lijkt niet “later”, maar we trokken al aan de bel vóór haar eerste verjaardag maar kregen nergens voet aan de grond. Wat wij zagen zag men niet. Het lag aan de gezinsdynamiek, het lag aan van alles, maar nee, autisme was het niet hoor.
Zoon kreeg al heel vroeg hulp, ging naar een medisch kinderdagverblijf en is zijn hele basisschooltijd begeleid.
Ik ben er van overtuigd dat een vroegere diagnose en hulp voor dochter heel veel ellende had gescheeld en voor haar meer zelfacceptatie, onder andere.
Zoon kreeg al heel vroeg hulp, ging naar een medisch kinderdagverblijf en is zijn hele basisschooltijd begeleid.
Ik ben er van overtuigd dat een vroegere diagnose en hulp voor dochter heel veel ellende had gescheeld en voor haar meer zelfacceptatie, onder andere.
donderdag 23 februari 2023 om 18:09
Zie dit topic nu pas, zal af en toe vast ook hier wel eens op duiken.
Toen ik begin 30 was is bij mij ADD vast gesteld, ik slik daar nu Welbutrin voor en zit in therapie speciaal voor mensen waar pas als volwassenen de diagnose werd gesteld. Daarvoor liep ik ook al jaren bij de GGZ, maar dan wegens een dysthyme stoornis (chronische depressie)
Mijn ADD is nooit echt naar boven gekomen omdat ik op school over het algemeen prima cijfers haalde. Ik heb de mazzel een goed stel hersenen te hebben dus enorm veel tijd aan huiswerk was ik meestal niet kwijt (afgezien van de dyscalculie dan dus rekenen/natuurkunde etc was een drama) Ik hield en hou van lezen en nieuwe kennis vergaren over de meest uiteenlopende zaken (hallo hyperfocus!), dus ook het schrijven van een opstel/werkstuk/boekverslag etc ging allemaal meestal prima.
Wel werd er al in een rapport van groep 4 geschreven dat ik snel afgeleid was en erg dromerig.
Ik was wel altijd wat een buitenbeentje die nooit echt lekker in groepen viel, ben ook 6 jaar lang flink gepest, maar bij de docenten viel ik niet echt op, die vonden mij een brave leerling die (meestal) het huiswerk op tijd af had.
Kwam voor een groot gedeelte ook door de behoorlijk strakke opvoeding van mijn moeder. Ik heb al vrij jong geleerd dat je aan verwachtingen moet voldoen en vooral netjes in de rij te blijven lopen. Dat heeft me in de loop der jaren wel meerdere keren tegen de muur doen knallen, want ik probeerde daar aan te voldoen ten koste van mezelf. Wilde immers geen mislukkeling zijn.
Ik vond het heel fijn om de diagnose trouwens te krijgen, want man wat vielen er veel puzzelstukjes op hun plek over mijn jeugd.
Toen ik begin 30 was is bij mij ADD vast gesteld, ik slik daar nu Welbutrin voor en zit in therapie speciaal voor mensen waar pas als volwassenen de diagnose werd gesteld. Daarvoor liep ik ook al jaren bij de GGZ, maar dan wegens een dysthyme stoornis (chronische depressie)
Mijn ADD is nooit echt naar boven gekomen omdat ik op school over het algemeen prima cijfers haalde. Ik heb de mazzel een goed stel hersenen te hebben dus enorm veel tijd aan huiswerk was ik meestal niet kwijt (afgezien van de dyscalculie dan dus rekenen/natuurkunde etc was een drama) Ik hield en hou van lezen en nieuwe kennis vergaren over de meest uiteenlopende zaken (hallo hyperfocus!), dus ook het schrijven van een opstel/werkstuk/boekverslag etc ging allemaal meestal prima.
Wel werd er al in een rapport van groep 4 geschreven dat ik snel afgeleid was en erg dromerig.
Ik was wel altijd wat een buitenbeentje die nooit echt lekker in groepen viel, ben ook 6 jaar lang flink gepest, maar bij de docenten viel ik niet echt op, die vonden mij een brave leerling die (meestal) het huiswerk op tijd af had.
Kwam voor een groot gedeelte ook door de behoorlijk strakke opvoeding van mijn moeder. Ik heb al vrij jong geleerd dat je aan verwachtingen moet voldoen en vooral netjes in de rij te blijven lopen. Dat heeft me in de loop der jaren wel meerdere keren tegen de muur doen knallen, want ik probeerde daar aan te voldoen ten koste van mezelf. Wilde immers geen mislukkeling zijn.
Ik vond het heel fijn om de diagnose trouwens te krijgen, want man wat vielen er veel puzzelstukjes op hun plek over mijn jeugd.
aeonofwinter wijzigde dit bericht op 23-02-2023 19:02
Reden: Met zinnen lopen knutselen
Reden: Met zinnen lopen knutselen
9.07% gewijzigd
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
donderdag 23 februari 2023 om 18:35
donderdag 23 februari 2023 om 18:37
Ik kende mijn valkuilen en sterke en zwakke kanten al prima, wat dat betreft heeft mijn diagnose niets opgeleverd.AirMaxlover schreef: ↑23-02-2023 16:15Graag!
Ik heb een vraag aan degene die later een diagnose hebben gekregen. Heb je ook baat bij het feit dat je het nu weet?
Geleerd wat de valkuilen zijn of iets dergelijks?
Mijn man zegt, je hoeft het geen naam te geven, als je zelf al weet dat het zo voelt.
Is ook zo. Maar ik heb wel heel veel vragen.
Ga de linkjes ook snel lezen, vooral de burn-out informatie is voor mij wel handig, denk ik.
Alleen krijg ik nu hulp die ik nodig heb en zonder diagnose was dat niet mogelijk.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 23 februari 2023 om 18:59
Dit was een beetje globaal basisschool tot middelbare inderdaad. Fijn dat je er wat herkenning in vond!AirMaxlover schreef: ↑23-02-2023 18:54@aeonOfWinter
Wat je verteld over de middelbare daar herken ik mezelf heel erg in.
Qua leren en boeken lezen.
Dank je!
Hoe ik ooit mijn havo diploma heb gehaald met voornamelijk 7's, 8en, een paar 9's (en een net aan 6 voor wiskunde) snap ik nog steeds niet. Tijdens de examens zat ik zeer diep in mijn eerste depressie.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
donderdag 23 februari 2023 om 19:26
Aanvulling: sinds ik me kan herinneren heb ik last van geluid om me heen. Smakken? Ik werd letterlijk gek in m’n hoofd. Met m’n broer aan tafel zitten was een hel.
2017 Eerste burn-out, helemaal overwerkt en sindsdien geluid, fel licht, overprikkeling
Of beter gezegd, ik herken het nu.
Oh meer weggehaald dan ik wilde
.
Het kwam hierop neer, ik herken me heel erg in hetgeen wat sommige hier aangeven.
2017 Eerste burn-out, helemaal overwerkt en sindsdien geluid, fel licht, overprikkeling
Of beter gezegd, ik herken het nu.
Oh meer weggehaald dan ik wilde
.Het kwam hierop neer, ik herken me heel erg in hetgeen wat sommige hier aangeven.
airmaxlover wijzigde dit bericht op 24-02-2023 09:30
83.51% gewijzigd
donderdag 23 februari 2023 om 20:02
Wat goed omschreven. Ik vind medicatie nl best een lastig punt. We zijn nog niet zo ver maar ik weet bijna wel zeker dat mijn zoontje adhd of add heeft dat vermoed ik al veel langer.moizer schreef: ↑23-02-2023 09:51Nou, dit!! Ik heb een tijd terug een boeiend gesprek gehad met een ouder. Hij vond dat ik het kind maar moest leren zich beter te concentreren ipv medicatie.
Ik heb hem gevraagd zijn bril af te zetten en gaf hem een boek met de vraag wat voor te lezen. Ja, dat ging niet zonder bril! Nou, zei ik hem, dan ga je dat maar leren en spreken we elkaar volgende week! Waarop hij begon te lachen en zei dat hij nou eenmaal slechte ogen had, daar was niks aan te doen. Nee, en jullie kind heeft nou eenmaal een slechte concentratie. Daar is ook niks aan te doen. Maar jij verwacht dat dit met ‘wat beter je best doen’ opgelost is!
Ineens viel het kwartje als een baksteen en was de medicatie zo geregeld! (En sloeg gelukkig super goed aan, alle partijen tevreden!)
Vandaag is wat gisteren nog toekomst was
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
