Psyche
alle pijlers
Neurodiversiteit --> Algemeen topic ❤
woensdag 22 februari 2023 om 11:16
OP met info
= 6e reactie op pagina 1
philó wijzigde dit bericht op 07-03-2023 12:45
93.22% gewijzigd
vrijdag 29 december 2023 om 17:12
Ik noem het zelf wel eens: 'de handleiding van mijn dochter'. Maar jouw laatste omschrijving vind ik veel mooier.bijtie schreef: ↑29-12-2023 09:43Ben me ervan bewust dat niet iedereen keuzes kan maken. Een leven loopt grotendeels gewoon zoals het loopt.
Het ging mij er om dat een diagnose ADHD geen verklaring biedt maar beschrijvend is.
Als een plant niet groeit op een bepaalde plek in de kamer maar elders wel, is de plant dan ziek?
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
vrijdag 29 december 2023 om 17:52
Ik heb hier eerder meegeschreven toen mijn zoon net met ADHD gediagnostiseerd is. Toch met mijn dochter (vroege puber) ook maar diegnostiek gedaan nadat we behoorlijk vastliepen in de opvoeding. Zoiets duurt dan 6 maanden met wachtlijsten en onderzoeken, en inmiddels ging het thuis een stuk beter. Wel een diagnose: Hoogbegaafd (wisten we al) en autisme (dat was een verassing). Dat kan je licht, middel of sterk hebben en dochter is 'licht'.
Dus wij aan de slag met boeken als 'geef me de 5' en 'lifehacks voor meiden met autisme'. Wel goede tips soms. Soms ook niet toepasselijk - veel tips gaan over mensen met autisme die nauwelijks functioneren in de maatschappij, terwijl mijn dochter echt goed meekomt.
Ook herkenning: ik ben dus niet gek. Dat ik mijn dochter heel veel moet uitleggen over de meest 'normale' dingen, echt moet helpen met 'leren leren', dat hoort erbij. Ik ben geen overbezorgde moeder als ik haar help een appje te sturen om vriendinnen uit te nodigen, dat is juist goed voor haar. Dat ze op haar telefoon mag midden in een familiebezoek? Dat is niet verwennen maar gepland ontprikkelen. Dat ze vaak zo moe is en vroeg naar bed moet? Geen Pfeiffer of bloedarmoede (al zo vaak getest) maar gewoon moe van het maskeren.
Na de vakantie hebben we een gesprek met school. Ze heeft onder meer nu recht op meer tijd met toetsen. Ze kwam ook vaak tijd tekort, dan had ze een 5 terwijl ze het wel kende. Mijn man zei toen: Ik heb echt nog nooit lager dan een 7 voor wiskude gehad. Is de dan toch niet zo slim als we dachten? Wat is hier aan de hand? Terwijl ze heel vaak echt briljant overkomt op ons, maar dan is het dus toch lastig op school. Wellicht stoppen met wat naschoolse activiteiten en meer rust inbouwen.
Dus wij aan de slag met boeken als 'geef me de 5' en 'lifehacks voor meiden met autisme'. Wel goede tips soms. Soms ook niet toepasselijk - veel tips gaan over mensen met autisme die nauwelijks functioneren in de maatschappij, terwijl mijn dochter echt goed meekomt.
Ook herkenning: ik ben dus niet gek. Dat ik mijn dochter heel veel moet uitleggen over de meest 'normale' dingen, echt moet helpen met 'leren leren', dat hoort erbij. Ik ben geen overbezorgde moeder als ik haar help een appje te sturen om vriendinnen uit te nodigen, dat is juist goed voor haar. Dat ze op haar telefoon mag midden in een familiebezoek? Dat is niet verwennen maar gepland ontprikkelen. Dat ze vaak zo moe is en vroeg naar bed moet? Geen Pfeiffer of bloedarmoede (al zo vaak getest) maar gewoon moe van het maskeren.
Na de vakantie hebben we een gesprek met school. Ze heeft onder meer nu recht op meer tijd met toetsen. Ze kwam ook vaak tijd tekort, dan had ze een 5 terwijl ze het wel kende. Mijn man zei toen: Ik heb echt nog nooit lager dan een 7 voor wiskude gehad. Is de dan toch niet zo slim als we dachten? Wat is hier aan de hand? Terwijl ze heel vaak echt briljant overkomt op ons, maar dan is het dus toch lastig op school. Wellicht stoppen met wat naschoolse activiteiten en meer rust inbouwen.
vrijdag 29 december 2023 om 22:06
Nee, de plant is anders. Ik zie neurodivergentie ook niet als stoornis, maar als een anders werkend brein.
Maar goed, als de plant in kwestie andere omstandigheden nodig heeft zoals meer licht, vind ik het delen van de diagnose gelijkend aan het openen van een gordijn. En ja, ik ervaar echt meer frictie wanneer ik daar geen gegronde reden voor geef. En wat gegrond is... (zo werk ik nu eenmaal vs. mijn brein werkt anders en dat is bevestigd door een arts) wordt helaas niet altijd door mij bepaald.
dinsdag 9 januari 2024 om 14:10
Hoe gaat het met iedereen? 
Het is al een tijdje stil!
Hier deze week een "ADHD" week. Mijn oudste heeft zijn spelobservatie en ik heb donderdag de PO bij de psychiater om te gaan oriënteren naar medicatie.
Stiekem vind ik het heel spannend! Mijn oudste met zn onderzoek omdat ik benieuwd ben hoe dat zal gaan. Zelf zijn we er niet bij dus het is hij met 2 psychologen. Ik moet ook nog bedenken hoe ik hem uit ga leggen wat hij daar gaat doen zonder hem aan te praten dat er iets mis is met hem. Dus als jullie tips hebben hoe een pientere 6 jarige voor te bereiden, graag :p
Met mijn PO ben ik benieuwd wat diegene te zeggen heeft! Ik sta neutraal tov medicatie maar kan niet overzien wat de gevolgen zijn en ik heb eigenlijk niet zo'n zin in een maandenlange zoektocht naar de juiste cocktail. Dus ik laat me maar gewoon informeren denk ik.
Het is al een tijdje stil! Hier deze week een "ADHD" week. Mijn oudste heeft zijn spelobservatie en ik heb donderdag de PO bij de psychiater om te gaan oriënteren naar medicatie.
Stiekem vind ik het heel spannend! Mijn oudste met zn onderzoek omdat ik benieuwd ben hoe dat zal gaan. Zelf zijn we er niet bij dus het is hij met 2 psychologen. Ik moet ook nog bedenken hoe ik hem uit ga leggen wat hij daar gaat doen zonder hem aan te praten dat er iets mis is met hem. Dus als jullie tips hebben hoe een pientere 6 jarige voor te bereiden, graag :p
Met mijn PO ben ik benieuwd wat diegene te zeggen heeft! Ik sta neutraal tov medicatie maar kan niet overzien wat de gevolgen zijn en ik heb eigenlijk niet zo'n zin in een maandenlange zoektocht naar de juiste cocktail. Dus ik laat me maar gewoon informeren denk ik.
dinsdag 9 januari 2024 om 15:08
Bij ons alles goed! Dochter en ikzelf zitten goed in ons vel! Zelf ben ik nu begonnen met iets wat ik al tijden vooruit schuif... De papieren administratie. Tot nu toe gaat het best aardig.
Dochter hebben we toentertijd (ze was 5,5 en zat in groep 2) verteld dat ze met een mevrouw ging kletsen en dat ze misschien wat testjes op papier moest maken. Ze ging er vrolijk stuiterend heen en ze vond het leuk om te doen. We hebben haar toen niet speciaal iets verteld, om het zo gewoon mogelijk te houden.
Medicatie zijn we mee begonnen in groep 3, toen het op school echt duidelijk begon te worden dat ze echt 0 concentratie had in de klas en niet mee deed met de les.
Dochter hebben we toentertijd (ze was 5,5 en zat in groep 2) verteld dat ze met een mevrouw ging kletsen en dat ze misschien wat testjes op papier moest maken. Ze ging er vrolijk stuiterend heen en ze vond het leuk om te doen. We hebben haar toen niet speciaal iets verteld, om het zo gewoon mogelijk te houden.
Medicatie zijn we mee begonnen in groep 3, toen het op school echt duidelijk begon te worden dat ze echt 0 concentratie had in de klas en niet mee deed met de les.
dinsdag 9 januari 2024 om 18:06
Kan iemand mij vertellen hoe de diagnose (adhd) bij hun is gegaan op 'latere' leeftijd? Ik ben momenteel eind twintig, maar ik loop zo erg vast op dit moment. Heb altijd gedacht dat ik ADD heb, zit ook in de familie, maar nooit de behoefte gehad aan een diagnose. Studie altijd prima afgerond, kostte veel moeite soms maar heb mijzelf allemaal trucjes aangeleerd. Ondertussen ook een depressie gehad en nu lukt het allemaal niet meer. Het huis opruimen is een ramp, concentratie voor mijn master is 0,0 en ook op werk ben ik een kip zonder kop. Heb over 2 weken een afspraak bij de huisarts staan, maar ben vooral benieuwd hoe het bij andere ging. Vooral om dat de wachttijden erg lang zijn.
dinsdag 9 januari 2024 om 19:49
Ik ben in mei 2023 naar de huisarts gegaan voor een verwijzing. Ivm zorgplannen dat al bereikt was, was er toen geen plek. EInd november bleek er wel ruimte. In november en december de intake gesprekken gehad. Vorige week oriënterend gesprek met psychiater gehad, deze week 2 uur durende adhd onderzoek en dan over 2 weken diagnose/adviesgesprek.
dinsdag 9 januari 2024 om 20:00
Naar de ha gegaan met een lijst met dingen waar ik tegen aan liep. En bleef lopen. Ik wist al een tijdje heel zeker. Maar lag ook al jaren lichamelijk in de kreukels door een val. Dus geen prioriteit vanaf dat ik begon de denken dat ADHD zou kunnen zijn.
Verwijzing gevraagd, een jaar gewacht op plek.
En daarna meerdere gesprekken/interviews en vragenlijsten gehad.
Vaak vragen ze om een ouder mee maar soms kan het ook zonder een ouder. Bij mij waren 4 basisschoolrapporten en een mail van mijn moeder met wat gerichte vragen ook al voldoende.
Ze moeten ergens kunnen vaststellen dat je bepaalde traits al vanaf heel kleins af aan liet zien ergens.
Dan kreeg ik een eind gesprek voor diagnose.
Ik had geen comorbiditeiten op dat moment, dus werd er alleen een medicatie traject opgestart.
Bespreken of je ze wil en dan proberen als dat een ja is. Na een maand of wat kreeg ik psycho-educatie ( werkt beter als je je beetje kan concentreren, dus ze kiezen dan liever voor eerst meds en dan pas educatie) welke ik een lachertje vond.
En dat is het ADHD traject. Meer is er niet. Het kan zijn dat ze naast ADHD wel comorbiditeiten zien, dan kan je daar vaak ook hulp voor krijgen. Of een aparte verwijzing, soms betekend dat dat medicatie er anders uit ziet of dat ADHD traject even op hold gaat.
Of ze denken niet ADHD is, maar wat anders en dan krijg je daar hulp of een verwijzing voor. Of moet je terug naar de huisarts.
Verwijzing gevraagd, een jaar gewacht op plek.
En daarna meerdere gesprekken/interviews en vragenlijsten gehad.
Vaak vragen ze om een ouder mee maar soms kan het ook zonder een ouder. Bij mij waren 4 basisschoolrapporten en een mail van mijn moeder met wat gerichte vragen ook al voldoende.
Ze moeten ergens kunnen vaststellen dat je bepaalde traits al vanaf heel kleins af aan liet zien ergens.
Dan kreeg ik een eind gesprek voor diagnose.
Ik had geen comorbiditeiten op dat moment, dus werd er alleen een medicatie traject opgestart.
Bespreken of je ze wil en dan proberen als dat een ja is. Na een maand of wat kreeg ik psycho-educatie ( werkt beter als je je beetje kan concentreren, dus ze kiezen dan liever voor eerst meds en dan pas educatie) welke ik een lachertje vond.
En dat is het ADHD traject. Meer is er niet. Het kan zijn dat ze naast ADHD wel comorbiditeiten zien, dan kan je daar vaak ook hulp voor krijgen. Of een aparte verwijzing, soms betekend dat dat medicatie er anders uit ziet of dat ADHD traject even op hold gaat.
Of ze denken niet ADHD is, maar wat anders en dan krijg je daar hulp of een verwijzing voor. Of moet je terug naar de huisarts.
Jaja.
dinsdag 9 januari 2024 om 20:08
Ik zit nu met de 2 meiden van mij tegelijk ( wel op andere plek qua voortgang, oudste is zowat klaar maar medicatie is hier niet voor de kinderen per se een ja, dat moet zij echt helemaal zelf weten, maar dat komt er nu aan voor haar) in zelfde traject maar dan bij jeugd ggz.
Vind wel zwaar wat ze willen bij beiden ook meerdere gesprekken met alleen de ouders, maar bij de meeste gesprekken ( niet alle bij mijn oudste, maar ook veel wel en bij jongste bij alle gesprekken ) zit ik erbij..sowieso.
En ik ga zelf met psycholoog/ADHD begeleider praten.
Omdat ik naast ADHD ook lichamelijk echt niet fit ben, zenuwpijn, mislukte operaties, long covid ect. Dus diverse ziekenhuis/specialistenafspraken en behandelingen heb die niet zonder pijn zijn, en ik ook nog het meeste voor 3 mensen van alles probeer te regelen, te bespreken, implementeren in huis en op school, daar ook met iemand voor de jongste aan het overleggen ben ( sensorische integratie therapie) voor op school en daarbuiten.
Naast de normale dingen, sport en spel.
En ergens moet ik dan nog herstellen van afgelopen jaar en proberen te leven. Ik doe niets meer voor mezelf voor mij. Voor de leuk.
Het gaat alleen maar over anderen of zorgafspraken van mij en daar van herstellen. Wat lichamelijk niet lukt, dat gaat echt nog maanden zo niet jaren duren.
Maar in het hoofd qua prikkels lukt dus ook niet meer.
Burnout.
Huisarts bedenkt dan van alles, ook omdat er dus zenuwpijn is en nog wat andere klachten en longcovid. Nog meer zorgafspraken.
Goed plan.
Vind wel zwaar wat ze willen bij beiden ook meerdere gesprekken met alleen de ouders, maar bij de meeste gesprekken ( niet alle bij mijn oudste, maar ook veel wel en bij jongste bij alle gesprekken ) zit ik erbij..sowieso.
En ik ga zelf met psycholoog/ADHD begeleider praten.
Omdat ik naast ADHD ook lichamelijk echt niet fit ben, zenuwpijn, mislukte operaties, long covid ect. Dus diverse ziekenhuis/specialistenafspraken en behandelingen heb die niet zonder pijn zijn, en ik ook nog het meeste voor 3 mensen van alles probeer te regelen, te bespreken, implementeren in huis en op school, daar ook met iemand voor de jongste aan het overleggen ben ( sensorische integratie therapie) voor op school en daarbuiten.
Naast de normale dingen, sport en spel.
En ergens moet ik dan nog herstellen van afgelopen jaar en proberen te leven. Ik doe niets meer voor mezelf voor mij. Voor de leuk.
Het gaat alleen maar over anderen of zorgafspraken van mij en daar van herstellen. Wat lichamelijk niet lukt, dat gaat echt nog maanden zo niet jaren duren.
Maar in het hoofd qua prikkels lukt dus ook niet meer.
Burnout.
Huisarts bedenkt dan van alles, ook omdat er dus zenuwpijn is en nog wat andere klachten en longcovid. Nog meer zorgafspraken.
Goed plan.
Jaja.
dinsdag 9 januari 2024 om 20:57
Miepmans, succes met alle onderzoeken/afspraken! Geen tips helaas voor je, mijn kinderen zijn nog jonger, moet hij veel voorbereid worden?
Fijn dat het goe gaat Kiki, administratie is nooit het leukste klusje, dus hoop dat je er snel doorheen bent!
Ook succes obscuro, geen ADHD traject gehad, maar wel ander onderzoek. Het was vooral lang wachten. Lang tot intakegesprek. Daarna wel snel het advies, maar daarna weer lang wachten tot het daadwerkelijke onderzoek. Vervolgens was dat niet meteen duidelijk dus weer een gesprek (inclusief paar weken wachten). Ik hoop dat er in de omgeving een plek is met minder lange wachtlijsten.
Klinkt pittig, LuciFee, zeker in combinatie met alle klachten. Succes (en ik hoop dat er ook momenten komen voor momenten 'voor de leuk', in plaats van alle afspraken.
Hier (eindelijk) aangekomen bij therapie, ik ben heel benieuwd hoe het gaat zijn en of het een beetje tips gaat geven om het allemaal weer wat soepeler te laten verlopen. Al gaat het al een stuk beter dan vorig jaar, dus eigenlijk mag ik niet klagen.
Fijn dat het goe gaat Kiki, administratie is nooit het leukste klusje, dus hoop dat je er snel doorheen bent!
Ook succes obscuro, geen ADHD traject gehad, maar wel ander onderzoek. Het was vooral lang wachten. Lang tot intakegesprek. Daarna wel snel het advies, maar daarna weer lang wachten tot het daadwerkelijke onderzoek. Vervolgens was dat niet meteen duidelijk dus weer een gesprek (inclusief paar weken wachten). Ik hoop dat er in de omgeving een plek is met minder lange wachtlijsten.
Klinkt pittig, LuciFee, zeker in combinatie met alle klachten. Succes (en ik hoop dat er ook momenten komen voor momenten 'voor de leuk', in plaats van alle afspraken.
Hier (eindelijk) aangekomen bij therapie, ik ben heel benieuwd hoe het gaat zijn en of het een beetje tips gaat geven om het allemaal weer wat soepeler te laten verlopen. Al gaat het al een stuk beter dan vorig jaar, dus eigenlijk mag ik niet klagen
.
dinsdag 9 januari 2024 om 21:39
Ik had het geluk dat ik al een traject bij de psycholoog erop had zitten en met haar ben door gegaan in een coachingstraject. Daar heb ik het balletje een x opgegooid dat ik dacht aan ADD (ADHD-I). Toen een soort prétest afgenomen waar "net niet" uitkwam. Ze gaf aan dat als ik het echt zou willen weten, zij de verwijzing wel zou geven wat ze uiteindelijk ook gedaan heeft. Om tot dat punt te komen heb ik wel 1.5 minimaal getwijfeld. Uiteindelijk heb ik me ingeschreven bij PsyQ (in Tilburg) en was ik redelijk snel aan de beurt. Ik geloof dat ik me in april had ingeschreven, toen een hele korte telefonische intake had nav een vragenlijst (is er reden om aan te nemen dat PsyQ mij kan helpen oid). Vervolgens had ik in juni geloof ik de echte intake met een psych. Daar had ik 2 vragenlijsten voor ingevuld. Vervolgens in augustus het echte onderzoek adhv een gestructureerd interview. Uiteindelijk in oktober het adviesgesprek waar dus ADHD-C (het ouderwetse standaard adhd) uit naar voren kwam. Eind februari start eindelijk mijn behandel/begeleidingstraject wat in dit geval groepsbegeleiding is. As donderdag dan het gesprek voor medicatie met de psychiater.Obscuro schreef: ↑09-01-2024 18:06Kan iemand mij vertellen hoe de diagnose (adhd) bij hun is gegaan op 'latere' leeftijd? Ik ben momenteel eind twintig, maar ik loop zo erg vast op dit moment. Heb altijd gedacht dat ik ADD heb, zit ook in de familie, maar nooit de behoefte gehad aan een diagnose. Studie altijd prima afgerond, kostte veel moeite soms maar heb mijzelf allemaal trucjes aangeleerd. Ondertussen ook een depressie gehad en nu lukt het allemaal niet meer. Het huis opruimen is een ramp, concentratie voor mijn master is 0,0 en ook op werk ben ik een kip zonder kop. Heb over 2 weken een afspraak bij de huisarts staan, maar ben vooral benieuwd hoe het bij andere ging. Vooral om dat de wachttijden erg lang zijn.
Heel veel succes! Ik zou het gewoon proberen. Ja heb je en nee kan je krijgen. Ik hoor van anderen dat zij in de overbruggingsperiode van de wachtlijst met de praktijkondersteuner aan de slag zijn gegaan.
donderdag 18 januari 2024 om 13:14
donderdag 18 januari 2024 om 14:11
Vooral weinig zinnigs te melden eigenlijk. Volgende week starten met psycho educatie, ben benieuwd of er dan nog wat meer herkenning komt.Philó schreef: ↑18-01-2024 13:14Wat een stilte hier
Hier iig giga druk.. De laatste tijd merk ik ook dat de medicatie minder lekker valt. Ik ben trillerig en onrustig. Toch wel vervelend. Iemand hier ervaring mee met concerta na maanden prima gebruik? Ik ben ook niet afgevallen ofzo. In tegendeel zelfs.
Ik ben wel heel benieuwd hoe je nieuwe baan bevalt!
Geen ervaring met concerta overigens dus opnieuw weinig nuttigs toe te voegen hier.
Succes volgende week Mangogo!
donderdag 18 januari 2024 om 14:24
Ik ben ook even minder actief. Beetje veel op mijn bordje momenteel, herstellende van ziekte, ziekte en overlijden in de familie en ik zit door dat alles ook niet goed in m'n vel. 
Ben intussen gestart met psycho-educatie die me inhoudelijk nogal tegenvalt. Oftewel: ik hoor niets dat ik al niet wist en regelmatig weet ik zelfs méér dan de psych die het begeleidt. Nah ja, ik ga braaf heen en laat het verder maar.
Medicatietraject is nog niet opgestart, maar wel mee bezig. Daar verwacht ik dan wel weer meer van. Heb ook nog wel een hoop vragen en als ik dan de ervaring van Philó lees, dan zijn pillen dus ook op voorhand niet zaligmakend. Afwachten maar.
Hebben jullie trouwens de docuserie Moordpillen van Dionne Slagter gezien?
Sterkte en succes Philó en Mangogo
Ben intussen gestart met psycho-educatie die me inhoudelijk nogal tegenvalt. Oftewel: ik hoor niets dat ik al niet wist en regelmatig weet ik zelfs méér dan de psych die het begeleidt. Nah ja, ik ga braaf heen en laat het verder maar.
Medicatietraject is nog niet opgestart, maar wel mee bezig. Daar verwacht ik dan wel weer meer van. Heb ook nog wel een hoop vragen en als ik dan de ervaring van Philó lees, dan zijn pillen dus ook op voorhand niet zaligmakend. Afwachten maar.
Hebben jullie trouwens de docuserie Moordpillen van Dionne Slagter gezien?
Sterkte en succes Philó en Mangogo
donderdag 18 januari 2024 om 14:41
Jij ook sterkte en succes met alles, hopelijk herstel je goed. Jammer dat de psychoeducatie tegenvalt. Het lijkt mij ook niet echt wat moet ik zeggen, net als medicatie, ik kan niet tegen stimulantia, zelfs geen koffie. Word er wel productief en georganiseerd van maar een bijwerking is voortdurende angst en piekeren en daardoor controlegedrag, wat me uitput op termijn.Resiliencia schreef: ↑18-01-2024 14:24Ik ben ook even minder actief. Beetje veel op mijn bordje momenteel, herstellende van ziekte, ziekte en overlijden in de familie en ik zit door dat alles ook niet goed in m'n vel.
Ben intussen gestart met psycho-educatie die me inhoudelijk nogal tegenvalt. Oftewel: ik hoor niets dat ik al niet wist en regelmatig weet ik zelfs méér dan de psych die het begeleidt. Nah ja, ik ga braaf heen en laat het verder maar.
Medicatietraject is nog niet opgestart, maar wel mee bezig. Daar verwacht ik dan wel weer meer van. Heb ook nog wel een hoop vragen en als ik dan de ervaring van Philó lees, dan zijn pillen dus ook op voorhand niet zaligmakend. Afwachten maar.
Hebben jullie trouwens de docuserie Moordpillen van Dionne Slagter gezien?
Sterkte en succes Philó en Mangogo
Moordpillen gezien, vond ik heel interessant en leuk om te kijken. Ik heb zelf ook ADD en zag (erg) veel herkenbare elementen.
Ik vond het wel jammer dat het emotionele stuk onderbelicht bleef en het vooral over haar productiviteit ging. Net alsof het leven daarom draait zeg maar. In mijn eigen coachingstraject leer ik hele andere, interessantere dingen over mezelf die meer gaan over de lagen daaronder als het ware. Waarom ben ik de ene keer productief en de andere keer niet, waarom raakt mijn energie soms opeens op, waarom raak ik overweldigd, wat gebeurt daar?
De diagnose en het advies dat ze kreeg vond ik karig. Ik snap dat zoiets uit zo'n psychiatrisch onderzoek komt, een nieuw label, maar wat levert het op? Wat mij betreft vrij klinisch en beschouwend hoe dat werkt bij een psychiater en weinig diepgaand.
Ik ben altijd superkritisch op alles, dus dit ligt ook aan mij, ik begrijp dat dit 'het' vaak ook gewoon maar is ofzo, met dit soort diagnoses. Voor mezelf vind ik het sowieso niet bevredigend en dat voelde ik ook een beetje toen ik deze docu keek, zo van "ja en nu?"
Wat vond jij ervan?
donderdag 18 januari 2024 om 17:56
Dank je Bijtie.
Medicatie vind ik ook spannend hoor. Ik reageer vaak behoorlijk heftig op medicijnen en val over het algemeen ook wel in de prijzen als het om bijwerkingen gaat.
Ik had ook een wat onbevredigend 'ja en nu...?' gevoel na deze docu.
Vond het op zich interessant en onderhoudend, maar ging mij, net als bij jou, teveel om haar persoonlijke situatie: haar workload en hoe ze dat vol kon houden. Er zijn zoveel meer aspecten rondom ADHD die ik in deze serie mistte. Inderdaad, de meer gevoelsmatig kanten: de falen, de valkuilen en frustraties, het zelfbeeld, acceptatie.... Het bleef teveel aan de oppervlakte wat mij betreft.
Ook jammer dat slechts 1 aflevering over de diagnose ging en wat daarna.. .en dat dat allemaal een beetje afgeraffeld werd.
En dan die rigoureuze omslag mbt eten, waarbij mijn cynische ik gelijk dacht: dat ga je nooit volhouden.
Misschien ben ik ook te kritisch, veeleisend of meer behoefte aan diepgang.
Wat dat betreft heb ik meer gehad aan de podcasts van Jorna Postma, die me heel veel nieuwe informatie heeft gegeven en best veel 'aha'-momenten. Die luister ik nog wel eens opnieuw.
Medicatie vind ik ook spannend hoor. Ik reageer vaak behoorlijk heftig op medicijnen en val over het algemeen ook wel in de prijzen als het om bijwerkingen gaat.
Ik had ook een wat onbevredigend 'ja en nu...?' gevoel na deze docu.
Vond het op zich interessant en onderhoudend, maar ging mij, net als bij jou, teveel om haar persoonlijke situatie: haar workload en hoe ze dat vol kon houden. Er zijn zoveel meer aspecten rondom ADHD die ik in deze serie mistte. Inderdaad, de meer gevoelsmatig kanten: de falen, de valkuilen en frustraties, het zelfbeeld, acceptatie.... Het bleef teveel aan de oppervlakte wat mij betreft.
Ook jammer dat slechts 1 aflevering over de diagnose ging en wat daarna.. .en dat dat allemaal een beetje afgeraffeld werd.
En dan die rigoureuze omslag mbt eten, waarbij mijn cynische ik gelijk dacht: dat ga je nooit volhouden.
Misschien ben ik ook te kritisch, veeleisend of meer behoefte aan diepgang.
Wat dat betreft heb ik meer gehad aan de podcasts van Jorna Postma, die me heel veel nieuwe informatie heeft gegeven en best veel 'aha'-momenten. Die luister ik nog wel eens opnieuw.
donderdag 18 januari 2024 om 18:21
Haha ben jij mij, echt precies dezelfde gedachten over deze docu. En over dat eten inderdaad, van een dieet van cola zero Sultana en vla naar linksdraaiende bioboomwortelvezels etc.
Dat het haar persoonlijke egodocument is vond ik er wel juist charmant aan.
Dionne vind ik een leuk en talentvol persoon, knap hoe ze haar passies omzet in het maken van dingen waar anderen van genieten en iets van opsteken, groot respect daarvoor. Het schreeuwt om een vervolg met diepgaandere inzichten.
Dat het haar persoonlijke egodocument is vond ik er wel juist charmant aan.
Dionne vind ik een leuk en talentvol persoon, knap hoe ze haar passies omzet in het maken van dingen waar anderen van genieten en iets van opsteken, groot respect daarvoor. Het schreeuwt om een vervolg met diepgaandere inzichten.
donderdag 18 januari 2024 om 19:33
Hier niet,Philó schreef: ↑18-01-2024 13:14Wat een stilte hier
Hier iig giga druk.. De laatste tijd merk ik ook dat de medicatie minder lekker valt. Ik ben trillerig en onrustig. Toch wel vervelend. Iemand hier ervaring mee met concerta na maanden prima gebruik? Ik ben ook niet afgevallen ofzo. In tegendeel zelfs.
Ik was er binnen 2 weken echt klaar mee qua nare bijwerkingen, ga nog steeds goed op tentin als ik medicatie gebruik.
Wat naar dat je zo'n last blijft houden van bijwerkingen. ! Hopelijk kan iemand hier vertellen of nog bijtrekt na zo'n tijd.
lucifee2023 wijzigde dit bericht op 18-01-2024 19:38
6.50% gewijzigd
Jaja.
donderdag 18 januari 2024 om 19:37
Ik ben wel zo moe dat ik echt soms geen idee meer heb wat ik nu aan het doen ben of was.
Ben ook weer steeds van alles kwijt en soms echt grote gaten qua geheugen in de dagen. Ik weet zeker dat ik kaarsjes en bordjes heb gekocht van de week, dochter was mee.
Nu is man morgen jarig en kan gewoon niet meer vinden. Ligt niet waar de rest van de verjaardagsspullen liggen, niet verstopt in een van mijn kasten en ook niet nog in de auto zo ver als ik net snel kon zien.
Ga nu maar alle mogelijke plekken en onmogelijke plekken af zo, als man strakjes even weg is.
Hopelijk vind ik het, anders morgen geen kaarsjes op zijn taart in de ochtend.
Denk ik een keer op tijd alles geregeld en gekocht te hebben. Kwijt.
Ben ook weer steeds van alles kwijt en soms echt grote gaten qua geheugen in de dagen. Ik weet zeker dat ik kaarsjes en bordjes heb gekocht van de week, dochter was mee.
Nu is man morgen jarig en kan gewoon niet meer vinden. Ligt niet waar de rest van de verjaardagsspullen liggen, niet verstopt in een van mijn kasten en ook niet nog in de auto zo ver als ik net snel kon zien.
Ga nu maar alle mogelijke plekken en onmogelijke plekken af zo, als man strakjes even weg is.
Hopelijk vind ik het, anders morgen geen kaarsjes op zijn taart in de ochtend.
Denk ik een keer op tijd alles geregeld en gekocht te hebben. Kwijt.
Jaja.
donderdag 18 januari 2024 om 19:47
Over medicatie! Ik heb vorige week mijn intake gehad bij de psychiater en nav het gesprek denk ik dat ik wel met conserta/methylfenidaat langwerkend wil beginnen. Ben benieuwd wat t gaat brengen. Enige nadeel is, mijn bloeddruk is al verhoogd dus mogelijk dat ik weer aan de bloeddrukverlagers moet.
Ik ben benieuwd of je de spullen nog kunt vinden Lucifee!
Ik ben benieuwd of je de spullen nog kunt vinden Lucifee!
donderdag 18 januari 2024 om 19:49
Ik vind haar ook leuk en prettig om naar te kijken. Eens dat ze, op haar manier, haar talenten goed weet aan te wenden en mooie, interessante producties maakt. Ik hoop ook op een vervolg met een bredere en meer diepgaande insteek. Dit vraagt inderdaad om meer.bijtie schreef: ↑18-01-2024 18:21Haha ben jij mij, echt precies dezelfde gedachten over deze docu. En over dat eten inderdaad, van een dieet van cola zero Sultana en vla naar linksdraaiende bioboomwortelvezels etc.
Dat het haar persoonlijke egodocument is vond ik er wel juist charmant aan.
Dionne vind ik een leuk en talentvol persoon, knap hoe ze haar passies omzet in het maken van dingen waar anderen van genieten en iets van opsteken, groot respect daarvoor. Het schreeuwt om een vervolg met diepgaandere inzichten.
Overigens wel heel goed dat de docu laagdrempelig en toegankelijk was. Mijn man heeft geboeid meegekeken.
en heel vergeetachtig. 
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
