Psyche
alle pijlers
Neurodiversiteit --> Algemeen topic ❤
woensdag 22 februari 2023 om 11:16
OP met info
= 6e reactie op pagina 1
philó wijzigde dit bericht op 07-03-2023 12:45
93.22% gewijzigd
zaterdag 16 december 2023 om 17:52
-Dudette- schreef: ↑16-12-2023 13:21Alles wat ik nooit onder woorden heb kunnen brengen of uit heb kunnen leggen, blijkt al door andere mensen op te zijn geschreven. Aan de ene kant geeft me dat een enorm gevoel van opluchting. Aan de andere komt meteen de volgende vraag: ja, en nu!! Als ik hier iets aan kon veranderen met meer structuur/planning of whatever had ik het toch al gedaan!!? Natuurlijk snap ik ook wel dat het zo niet werkt, maar alleen aan het begrijpen wat het is heb ik natuurlijk niets voor de toekomst. Ja, meer begrip, maar ik word er niet opeens een ander mens van.
Er zijn echt nog mogelijkheden juist door meer inzicht en hulp. Want je hebt natuurlijk al van alles geprobeerd, maar niet met de kennis van wat bij ADD past. Heb je de post van Lucifee gelezen (deze of vorige pagina geloof ik) over de zeer vergaande structuur die zij en haar gezin toepassen? Dat is meestal niet iets waar je aan denkt om toe te passen als je denkt dat je ''normaal'' bent. Dan denk je vaak meer in de richting van "ik moet dit gewoon kunnen'' en blijf je ploeteren op een manier die niet werkt.
En dan nog de hulp bij het aanleren van die dingen waar je tot nog toe niet aan gedacht hebt. Dat kan dus wel heel veel uitmaken. Daarnaast komt nog acceptatie om de hoek kijken, niet alles waarvan je vindt en wil dat je het moet kunnen kan ook echt.
En dan nog de mogelijkheid van medicatie, dat kan ook nog een enorm verschil maken.
zaterdag 16 december 2023 om 17:53
Hier ook een nieuwe meeschrijver!
Ik heb al een tijdje burnout klachten en ben hiermee naar onze bedrijfspsycholoog gegaan. Zij heeft een sterk vermoeden van ADHD met hoogbegaafdheid. Het eerste herken ik me op zich wel in, maar de hoofbegaafdheid vind ik zo hoogdravend klinken... ik heb me jarenlang opgesteld als 'het domme blondje' in onze vriendengroep, ben de enige HBO-er en de rest heeft minstens een master of phd.
Begin januari start ik bij de GZ psycholoog voor de formele diagnose, en net zoals jij dudette, ben ik erg ongeduldig tot de feitelijke diagnose er is. En alles wat ik er tot nu toe over lees lijkt te kloppen.
Maar bij mij speelt ook heel erg de vraag: tsja, en dan? Wat heb er nu aan om dit te weten? Ik ben heel erg bang om me dan te gaan gedragen naar een label (een label dat ik de afgelopen 40 jaar niet had). Plus, de eerste reacties uit mijn omgeving helpen ook niet echt mee.... De paar mensen die ik het verteld heb dat dit speelt, reageren als volgt;
- we hebben allemaal wel wat
- ja jij praat ook altijd heel erg snel
- je bent altijd zo lekker gestructureerd
- iedereen moet ook maar een labeltje krijgen tegenwoordig
Mijn man had overigens 100% herkenning bij wat de bedrijfspsycholoog stelde.
Ik heb al een tijdje burnout klachten en ben hiermee naar onze bedrijfspsycholoog gegaan. Zij heeft een sterk vermoeden van ADHD met hoogbegaafdheid. Het eerste herken ik me op zich wel in, maar de hoofbegaafdheid vind ik zo hoogdravend klinken... ik heb me jarenlang opgesteld als 'het domme blondje' in onze vriendengroep, ben de enige HBO-er en de rest heeft minstens een master of phd.
Begin januari start ik bij de GZ psycholoog voor de formele diagnose, en net zoals jij dudette, ben ik erg ongeduldig tot de feitelijke diagnose er is. En alles wat ik er tot nu toe over lees lijkt te kloppen.
Maar bij mij speelt ook heel erg de vraag: tsja, en dan? Wat heb er nu aan om dit te weten? Ik ben heel erg bang om me dan te gaan gedragen naar een label (een label dat ik de afgelopen 40 jaar niet had). Plus, de eerste reacties uit mijn omgeving helpen ook niet echt mee.... De paar mensen die ik het verteld heb dat dit speelt, reageren als volgt;
- we hebben allemaal wel wat
- ja jij praat ook altijd heel erg snel
- je bent altijd zo lekker gestructureerd
- iedereen moet ook maar een labeltje krijgen tegenwoordig
Mijn man had overigens 100% herkenning bij wat de bedrijfspsycholoog stelde.
zaterdag 16 december 2023 om 18:30
Als je klachten hebt van angst of overspannenheid zal je waarschijnlijk toch iets moeten veranderen aan hoe je leeft.
Specifieke kennis over een ADHD-brein kan daarbij helpen, om bijvoorbeeld te leren beter met je energie om te gaan, jezelf te leren belonen en motiveren, overprikkeling voorkomen, emoties reguleren, impulscontrole. Stel dat je echt slecht functioneert op die gebieden, dan is best veel mogelijk om daarin verbeteringen aan te brengen.
Je wordt daar toch wel een ander mens van op den duur denk ik. Je gaat beter functioneren op je eigen manier. Misschien is dat een heel andere manier dan je ooit is aangeleerd. Voor mij is mijn ADD niet echt een afwijking maar een manier van zijn. Het is niet te behandelen, maar je kan leren om anders met het leven en met jezelf om te gaan. Het dwingt mij om keuzes te maken die niet altijd makkelijk zijn, maar toch noodzakelijk, vooral vanwege die prikkelgevoeligheid en emotionaliteit die ik heb.
En ik denk dat iedereen dat heeft op zijn eigen manier, dat je met jezelf moet leren leven. Maar wij hebben specifiek een verzameling eigenschappen die valt onder de noemer ADHD, en daar zijn er meer van, dus daar kan je je voordeel mee doen.
Gezien de hoge mate van co-morbiditeit bij veel ADHD'ers kan ik me echter ook voorstellen dat het niet altijd alles verklaart of oplost. Ik heb zelf jarenlang andere therapie gehad die niets met ADHD te maken had, ik heb cptss en een angststoornis gehad en dat stond toen veel meer op de voorgrond. Ik heb die ADD-diagnose ook heel lang links laten liggen omdat ik dacht "waarom is dat boeiend?"
Specifieke kennis over een ADHD-brein kan daarbij helpen, om bijvoorbeeld te leren beter met je energie om te gaan, jezelf te leren belonen en motiveren, overprikkeling voorkomen, emoties reguleren, impulscontrole. Stel dat je echt slecht functioneert op die gebieden, dan is best veel mogelijk om daarin verbeteringen aan te brengen.
Je wordt daar toch wel een ander mens van op den duur denk ik. Je gaat beter functioneren op je eigen manier. Misschien is dat een heel andere manier dan je ooit is aangeleerd. Voor mij is mijn ADD niet echt een afwijking maar een manier van zijn. Het is niet te behandelen, maar je kan leren om anders met het leven en met jezelf om te gaan. Het dwingt mij om keuzes te maken die niet altijd makkelijk zijn, maar toch noodzakelijk, vooral vanwege die prikkelgevoeligheid en emotionaliteit die ik heb.
En ik denk dat iedereen dat heeft op zijn eigen manier, dat je met jezelf moet leren leven. Maar wij hebben specifiek een verzameling eigenschappen die valt onder de noemer ADHD, en daar zijn er meer van, dus daar kan je je voordeel mee doen.
Gezien de hoge mate van co-morbiditeit bij veel ADHD'ers kan ik me echter ook voorstellen dat het niet altijd alles verklaart of oplost. Ik heb zelf jarenlang andere therapie gehad die niets met ADHD te maken had, ik heb cptss en een angststoornis gehad en dat stond toen veel meer op de voorgrond. Ik heb die ADD-diagnose ook heel lang links laten liggen omdat ik dacht "waarom is dat boeiend?"
zaterdag 16 december 2023 om 21:12
. Hadden ze dat maar gedaan denk ik dan, dan was het balletje misschien eerder gaan rollen.
zaterdag 16 december 2023 om 21:34
Ik schrijf ook graag mee.
Hier is na jaren tegen muren op lopen er halverwege dit jaar een rode draad gevonden in alle eerdere rapportages van behandelaren.
Dit resulteerde in onderzoeken, gesprekken en ook met ouders en man.
Dit is dus maanden aan onderzoek geweest, hoe dan ook vorige week vrijdag werd ik gebeld dat ze een conclusie/diagnose hebben kunnen stellen ahv dit alles. Ze wilde het eigenlijk pas 21 december vertellen in een gesprek, maar ik heb het uit haar weten te krijgen. Autisme
Aankomende donderdag hoor ik of ze mij uberhaupt kunnen helpen op de hulpvraag waar ik mee binnenkwam of dat het overgezet moet worden naar een ander. (Ik kwam er binnen met de voor emdr en schematherapie)
Hoe dan ook, hier voelt het alsof er steeds meer puzzelstukjes op hun plaats vallen.
Voor diegenen om mij heen ben ik nog steeds good old quircky me, dus dat scheelt, mensen zijn enkel blij dat er gerichtere hulp voor mijn problematiek kan komen. (Lees angsten, trauma etc). En daar ben ik dus ook blij mee, want ik heb oh zo veel dromen die ik nog met man en kids wil kunnen doen, maar simpelweg niet durf.
Mijn manager was ook echt een engel toen ik het besprak met haar afgelopen maandag (ze wist alles en ben heel close met haar).
Het scheelt voor mij heel erg dat ik thuiswerk en dus enkel het vertrouwde om mij heen heb, mijn comfizone amper uit hoef en geniet van mijn werk.
Ruim 38 en een puzzel die zich eindelijk completer maakt.
Hier is na jaren tegen muren op lopen er halverwege dit jaar een rode draad gevonden in alle eerdere rapportages van behandelaren.
Dit resulteerde in onderzoeken, gesprekken en ook met ouders en man.
Dit is dus maanden aan onderzoek geweest, hoe dan ook vorige week vrijdag werd ik gebeld dat ze een conclusie/diagnose hebben kunnen stellen ahv dit alles. Ze wilde het eigenlijk pas 21 december vertellen in een gesprek, maar ik heb het uit haar weten te krijgen. Autisme
Aankomende donderdag hoor ik of ze mij uberhaupt kunnen helpen op de hulpvraag waar ik mee binnenkwam of dat het overgezet moet worden naar een ander. (Ik kwam er binnen met de voor emdr en schematherapie)
Hoe dan ook, hier voelt het alsof er steeds meer puzzelstukjes op hun plaats vallen.
Voor diegenen om mij heen ben ik nog steeds good old quircky me, dus dat scheelt, mensen zijn enkel blij dat er gerichtere hulp voor mijn problematiek kan komen. (Lees angsten, trauma etc). En daar ben ik dus ook blij mee, want ik heb oh zo veel dromen die ik nog met man en kids wil kunnen doen, maar simpelweg niet durf.
Mijn manager was ook echt een engel toen ik het besprak met haar afgelopen maandag (ze wist alles en ben heel close met haar).
Het scheelt voor mij heel erg dat ik thuiswerk en dus enkel het vertrouwde om mij heen heb, mijn comfizone amper uit hoef en geniet van mijn werk.
Ruim 38 en een puzzel die zich eindelijk completer maakt.
dinsdag 19 december 2023 om 11:40
Hallo iedereen, nieuwe schrijver hier, met vragen en behoefte aan advies.
Ik ben midden 20 en heb bepaalde eigenschappen die me blijven belemmeren. Nu dacht ik eerst dat het moederschap me “gewoon” zwaar viel, maar als ik kritisch kijk zie ik nu dat dit alleen de al bestaande belemmeringen meer aan de oppervlakte brengt.
Ik ben opgegroeid met een broertje met down, hij had altijd(en nog steeds) intensieve zorg nodig en heeft ook een losstaande autisme diagnose. Nu noemde mijn moeder me sinds ik me kan heugen al “hoogsensitief” en dat ben ik altijd gebleven. Maar achteraf denk ik nu: Misschien vielen mijn gedragingen minder op naast het overduidelijke spectrumpakket van mijn jongere broertje.
Zo werd ik altijd ziek als ik ging logeren, en moest ik in het weekend vooral bijkomen van de schoolweek ipv leuke dingen doen. Op de middelbare school hetzelfde, de zaterdag bijslapen, zondag het liefste gamen of tekenen. Geen behoefte aan sociaal contact, maar wel af en toe fomo. Terwijl ik toch liever thuis was. Altijd moeite gehad om vriendschappen te onderhouden, het is net alsof ik geen behoefte heb aan sociaal contact terwijl ik wel oprecht om mijn vrienden geef. Alleen vergeet ik er vaak naar te handelen. Ook was school voor mij vooral de uren vol maken. Leren deed ik als het nodig was thuis. Op school was er te veel, licht, geluiden en mensen om me goed te concentreren. Vooral geluid, maar ook hoe dingen voelen(labeltje in shirt, handen 100x wassen tijdens het koken want eten aan handen, oppervlakten die vettig voelen, kruimels onder te voetzool, een ingescheurd nageltje…..) zorgen voor overprikkeling. Ik voel alles zitten en het kost me bakken met energie. Ook onregelmatigheden binnen ons vaste schema zorgen vaak voor een vermoeid en mentaal overbelast hoofd. En onverwacht bezoek zorgt zelfs voor een fysieke reactie omdat ik het zo onprettig vind. Nou, zo kan ik natuurlijk nog wel even doorgaan. Ik kreeg een tip voor een ass test voor volwassen vrouwen. Ik scoorde 54 van de 60 punten.
Nu heb ik in januari een afspraak met mijn huisarts. Wat is handig om te weten? Welke vragen kan ik stellen? Waar moet ik antwoord op hebben? Ik ben bij voorbaat al bang dat ik wéér als te sociaal want humor, en te empathisch etc. over ga komen. Dit is namelijk de reactie van veel vrienden aan wie ik mijn vermoedens heb uitgesproken. Maar dat wat zij zien is als het ware een automatische stand waar ik in “aan” ga, wanneer ik mensen buiten mijn gezin tegen kom. Zodra ik thuis kom stort ik vaak in. Het is alsof ik extra mijn best moet doen om normaal en vrolijk over te komen en daar dan later van moet bijkomen. Terwijl ik verder geen depressievige klachten heb. Ik voel me alleen zo’n alien soms. Alsof ik het allemaal niet kan bijbenen.
Warrig verhaal wellicht, hopelijk hebben jullie tips. Of (h)erkenning.
Ik ben midden 20 en heb bepaalde eigenschappen die me blijven belemmeren. Nu dacht ik eerst dat het moederschap me “gewoon” zwaar viel, maar als ik kritisch kijk zie ik nu dat dit alleen de al bestaande belemmeringen meer aan de oppervlakte brengt.
Ik ben opgegroeid met een broertje met down, hij had altijd(en nog steeds) intensieve zorg nodig en heeft ook een losstaande autisme diagnose. Nu noemde mijn moeder me sinds ik me kan heugen al “hoogsensitief” en dat ben ik altijd gebleven. Maar achteraf denk ik nu: Misschien vielen mijn gedragingen minder op naast het overduidelijke spectrumpakket van mijn jongere broertje.
Zo werd ik altijd ziek als ik ging logeren, en moest ik in het weekend vooral bijkomen van de schoolweek ipv leuke dingen doen. Op de middelbare school hetzelfde, de zaterdag bijslapen, zondag het liefste gamen of tekenen. Geen behoefte aan sociaal contact, maar wel af en toe fomo. Terwijl ik toch liever thuis was. Altijd moeite gehad om vriendschappen te onderhouden, het is net alsof ik geen behoefte heb aan sociaal contact terwijl ik wel oprecht om mijn vrienden geef. Alleen vergeet ik er vaak naar te handelen. Ook was school voor mij vooral de uren vol maken. Leren deed ik als het nodig was thuis. Op school was er te veel, licht, geluiden en mensen om me goed te concentreren. Vooral geluid, maar ook hoe dingen voelen(labeltje in shirt, handen 100x wassen tijdens het koken want eten aan handen, oppervlakten die vettig voelen, kruimels onder te voetzool, een ingescheurd nageltje…..) zorgen voor overprikkeling. Ik voel alles zitten en het kost me bakken met energie. Ook onregelmatigheden binnen ons vaste schema zorgen vaak voor een vermoeid en mentaal overbelast hoofd. En onverwacht bezoek zorgt zelfs voor een fysieke reactie omdat ik het zo onprettig vind. Nou, zo kan ik natuurlijk nog wel even doorgaan. Ik kreeg een tip voor een ass test voor volwassen vrouwen. Ik scoorde 54 van de 60 punten.
Nu heb ik in januari een afspraak met mijn huisarts. Wat is handig om te weten? Welke vragen kan ik stellen? Waar moet ik antwoord op hebben? Ik ben bij voorbaat al bang dat ik wéér als te sociaal want humor, en te empathisch etc. over ga komen. Dit is namelijk de reactie van veel vrienden aan wie ik mijn vermoedens heb uitgesproken. Maar dat wat zij zien is als het ware een automatische stand waar ik in “aan” ga, wanneer ik mensen buiten mijn gezin tegen kom. Zodra ik thuis kom stort ik vaak in. Het is alsof ik extra mijn best moet doen om normaal en vrolijk over te komen en daar dan later van moet bijkomen. Terwijl ik verder geen depressievige klachten heb. Ik voel me alleen zo’n alien soms. Alsof ik het allemaal niet kan bijbenen.
Warrig verhaal wellicht, hopelijk hebben jullie tips. Of (h)erkenning.
dinsdag 19 december 2023 om 16:23
Ah, spannend om te horen of ze je kunnen helpen! Ik hoop dat er snel een plek voor je isyourlocalhero schreef: ↑16-12-2023 21:34Ik schrijf ook graag mee.
Hier is na jaren tegen muren op lopen er halverwege dit jaar een rode draad gevonden in alle eerdere rapportages van behandelaren.
Dit resulteerde in onderzoeken, gesprekken en ook met ouders en man.
Dit is dus maanden aan onderzoek geweest, hoe dan ook vorige week vrijdag werd ik gebeld dat ze een conclusie/diagnose hebben kunnen stellen ahv dit alles. Ze wilde het eigenlijk pas 21 december vertellen in een gesprek, maar ik heb het uit haar weten te krijgen. Autisme
Aankomende donderdag hoor ik of ze mij uberhaupt kunnen helpen op de hulpvraag waar ik mee binnenkwam of dat het overgezet moet worden naar een ander. (Ik kwam er binnen met de voor emdr en schematherapie)
Hoe dan ook, hier voelt het alsof er steeds meer puzzelstukjes op hun plaats vallen.
Voor diegenen om mij heen ben ik nog steeds good old quircky me, dus dat scheelt, mensen zijn enkel blij dat er gerichtere hulp voor mijn problematiek kan komen. (Lees angsten, trauma etc). En daar ben ik dus ook blij mee, want ik heb oh zo veel dromen die ik nog met man en kids wil kunnen doen, maar simpelweg niet durf.
Mijn manager was ook echt een engel toen ik het besprak met haar afgelopen maandag (ze wist alles en ben heel close met haar).
Het scheelt voor mij heel erg dat ik thuiswerk en dus enkel het vertrouwde om mij heen heb, mijn comfizone amper uit hoef en geniet van mijn werk.
Ruim 38 en een puzzel die zich eindelijk completer maakt.
. En ten eerste natuurlijk fijn dat je plaatje completer wordt . Succes donderdag!
woensdag 20 december 2023 om 12:48
Resiliencia schreef: ↑14-12-2023 15:48Dit hebben we laatst bij psycho-educatie besproken. Dat veel ADHD'ers emoties intensiever beleven en ook dat het gebied in de hersenen waar emotie-regulatie zit, vaak ontregeld is. Dus wat je hier zeg, klopt eigenlijk wel.
Bedankt voor je lijstje trucs. Mezelf belonen als iets gelukt is, is wel eentje waar ik nog wat meer nadruk op kan leggen, denk ik. Thanks for the reminder.
Heel herkenbaar. Ik beleef emoties ook echt heel intens en heb me altijd afgevraagd waarom ik zo'n aansteller was. Nu weet ik beter dat ik met mijn gevoel naar "de juiste mensen" moet. Als er iets gebeurd is op werk, kan ik dat dus niet altijd goed bespreken met collega's omdat ze vinden dat ik overdrijf. Nu ik dat door heb zijn mijn werkrelaties een stuk verbeterd.
Vergeet de alternatieve OP niet, reactie 6 op pg1
. Veel trucs daar ook!
woensdag 20 december 2023 om 12:58
woensdag 20 december 2023 om 13:02
Bambam schreef: ↑14-12-2023 23:15Ik schrijf graag mee. Inmiddels al zo'n 7 jaar de diagnose voor ADD. Heb daarna slechte begeleiding gehad en het gaat eigenlijk nog niet echt lekker.
Ook een puber van 14 in huis die op dit moment ook in het diagnosetraject zit. En een baby die vandaag 1 werd. Voordat ik beviel heb ik hulp ingeschakeld, omdat ik graag wou dat mijn jongste zou opgroeien met wat meer rust, reinheid en regelmaat dan de oudste. Ben alleen niet zo tevreden. De coach in kwestie komt met lijstjes en dagschema's waar ik me aan moet houden, maar dat werkt dus maar een dag of 3. Ben snel moe en ervaar snel stress, waardoor de boel al gauw in de soep loopt. De oudste is momenteel ook vrij pittig, waar ik door een belast verleden niet zo goed mee omga en dat zorgt voor flinke ruzies. Heb inmiddels ook een training geweldloos verzet en verbindend gezag achter de rug voor dat gedeelte.
Heb een week of twee geleden ook aangegeven dat ik er even doorheen zat en dan wil de coach bakken met hulpverlening inschakelen en dat geeft druk. Dus momenteel leef ik vooral maar een beetje. Heb erg het gevoel dat elk onderdeel van mijn leven nu even een zootje is en het lukt me niet om iets echt weer op de rit te krijgen.
Het klinkt alsof je momenteel echt ff in een pittige tijd zit
. Wat knap dat je dan nog steeds zo goed bezig bent voor je puber. Je coach, is dat echt een specialistische ADHD coach? Die tips klinken mij echt vrij nutteloos in de oren als mede adhd-er.
woensdag 20 december 2023 om 13:03
Ik las laatst ergens een quote die er bij mij ontzettend inhakte. Ik voel diep en veel, maar wanneer het te dichtbij komt, voel ik niks...
Overthinking is underfeeling
woensdag 20 december 2023 om 13:04
Ongelooflijk. Echt ongelooflijk. Zeker als je meeneemt dat het ontwikkelen van ADHD een gevolg kan zijn van trauma in je kindertijd. M.a.w. de reden dat ADHD inderdaad tot uiting is gekomen en je brein anders werkt kan liggen in de band met je ouders.Mangogo schreef: ↑15-12-2023 13:27Ik heb de vraag vandaag bij adviesgesprek nogmaals gesteld over adhd-traject zonder ouderbetrokkenheid. Dan komt er waarschijnlijk alleen een voorlopige diagnose uit want alleen rapporten vond regiebehandelaar niet voldoende. Maar heb voorgesteld dat ik mijn ouders eventueel best een vragenlijst wil laten invullen maar wil ze niet fysiek erbij hebben.
En bij voorlopige diagnose is het aan psychiater of er wel of niet medicatie kan worden voorgeschreven.
Ik ben bij een vrijgevestigde psychiater geweest. Werd gewoon vergoed door mijn verzekering. Hij had binnen 2wk tijd voor een intake en ik liep de deur uit met een diagnose, gewoon omdat hij mij hoorde.
woensdag 20 december 2023 om 13:07
Vrijdagmiddag schreef: ↑16-12-2023 12:00Ik heb een vraag over medicatie. Natuurijk heb ik mijn psychiater hier ook over gesproken, maar ervaringen van jullie kunnen ook helpen.
Ik heb ritalin en dexamphetamine geslikt. Beide medicijnen hielpen niet en voor mijn gevoel werd mijn piekeren en angst erger en ben ik ook somber geworden. Dus iom arts gisteren gestopt.
Ik ben nu erg onzeker waarom de medicatie niet heeft gewerkt. Is dat omdat ik eigenlijk helemaal geen adhd heb? Ik twijfel nogal eens aan de diagnose en dit benadrukt mijn twijfels. Dit tegen psychiater gezegd en hij gaf aan dat een adhd diagnose geen exacte wetenschap is. Dat t niet te meten is en er soms dus ook foutieve diagnoses worden gesteld. Dit maakt me nog onzekerder!
Wat zijn jullie ervaringen met medicatie?
Verder wil hij gaan beginnen met bupropion, een ad. Zijn er mensen die dit gebruiken voor hun adhd en goede/ slechte ervaring hebben? Ik ben zo bang om weer iets nieuws te beginnen, dat tegen kan vallen.
Als dit onder medisch advies valt, hoor ik t wel.
Mijn ervaring is dat twijfelen aan je ADHD diagnose veel voorkomt bij.... mensen met ADHD
. Luister maar eens naar de podcast in de alternatieve OP; ADHDAF. Ze hebben het er ontzettend veel over. Ik ervaar ook de eerste paar weken toegenomen angst en piekeren. Lisdexamfetamine (Elvanse) werkt voor mij het beste. Ik word er productief van en heb relatief weinig bijwerkingen. Je moet een deel zelfbetalen maar dat krijg je terug via een bepaalde regeling. De farmaceut is het namelijk niet eens met de eigen bijdrage en vergoedt deze zodoende. Mocht je naar Elvanse switchen en meer willen weten, PB me dan even.
woensdag 20 december 2023 om 13:09
-Dudette- schreef: ↑16-12-2023 13:21En nu ik een boek aan het lezen ben over AD(H)D bij vrouwen, en mezelf door die bril bekijk... Man, ik kan het thema helemaal niet meer loslaten. Ik neem mezelf zo anders waar, kan opeens verklaren wat er bij me gebeurd.
Alles wat ik nooit onder woorden heb kunnen brengen of uit heb kunnen leggen, blijkt al door andere mensen op te zijn geschreven. Aan de ene kant geeft me dat een enorm gevoel van opluchting. Aan de andere komt meteen de volgende vraag: ja, en nu!! Als ik hier iets aan kon veranderen met meer structuur/planning of whatever had ik het toch al gedaan!!? Natuurlijk snap ik ook wel dat het zo niet werkt, maar alleen aan het begrijpen wat het is heb ik natuurlijk niets voor de toekomst. Ja, meer begrip, maar ik word er niet opeens een ander mens van.
Dikke knuffel! Welcome aboard the rollercoaster
!Psycho-educatie is het belangrijkste bij ADHD denk ik. Ik heb jaren zonder medicatie gefunctioneerd, goed ook (tot op PhD niveau). Het gevolg was echter dat ik nooit gelukkig was. Nu ik mezelf meer begrijp is er een zachtere kant van mezelf naar boven gekomen die ik voorheen niet kende. Gaat het nu helemaal goed? Nee. Gaat het sneller wél weer goed? Ja.
woensdag 20 december 2023 om 13:14
Slechte dag hier vandaag. Weken eigenlijk... Ben enorm aan het strugglen met een grote phd-werktaak die voor geen meter loopt en al mijn onzekerheden op werkvlak triggert. Zodoende nu dus ook weer lekker hier gereageerd haha (ontwijkend gedrag).
Vanochtend een driftige, dwarse peuter (nu op opvang), een huis vol rommel (nu opgeruimd), en dus een bak werk te doen (nog niet eens aan begonnen). Ik probeer mezelf er doorheen te slepen maar ik vind het moeilijk. Ik ben emotioneel even uitgeput. Op werk ook even een paar rot situaties (in het ZH) en daardoor emotioneel zware dagen.
Dus mijn grootste doel voor nu... Loslaten dat ik het huis opruimen niet kan afmaken (=hyperfocus op huis ihkv werk ontwijken) en dus de bergen schone was laten staan. Zometeen VIVA afsluiten, kopje koffie pakken en dan toch echt beginnen aan hetgeen wat moet.
Vanochtend een driftige, dwarse peuter (nu op opvang), een huis vol rommel (nu opgeruimd), en dus een bak werk te doen (nog niet eens aan begonnen). Ik probeer mezelf er doorheen te slepen maar ik vind het moeilijk. Ik ben emotioneel even uitgeput. Op werk ook even een paar rot situaties (in het ZH) en daardoor emotioneel zware dagen.
Dus mijn grootste doel voor nu... Loslaten dat ik het huis opruimen niet kan afmaken (=hyperfocus op huis ihkv werk ontwijken) en dus de bergen schone was laten staan. Zometeen VIVA afsluiten, kopje koffie pakken en dan toch echt beginnen aan hetgeen wat moet.
woensdag 20 december 2023 om 18:58
De eerste stap van mijn adhd onderzoek is gesprek met een psychiater dus ik hoop dat ik van hem of haar ook iets anders hoor. De vraag over een trauma in mijn kindertijd kreeg ik ook trouwens, maar ben denk ik gewoon erfelijk belast.Philó schreef: ↑20-12-2023 13:04Ongelooflijk. Echt ongelooflijk. Zeker als je meeneemt dat het ontwikkelen van ADHD een gevolg kan zijn van trauma in je kindertijd. M.a.w. de reden dat ADHD inderdaad tot uiting is gekomen en je brein anders werkt kan liggen in de band met je ouders.
Ik ben bij een vrijgevestigde psychiater geweest. Werd gewoon vergoed door mijn verzekering. Hij had binnen 2wk tijd voor een intake en ik liep de deur uit met een diagnose, gewoon omdat hij mij hoorde.
Ik kreeg op insta reclame van particular onderzoeksbureau maar dat was gewoon ruim 2000 euro.
woensdag 20 december 2023 om 20:34
ThanksPhiló schreef: ↑20-12-2023 13:09Dikke knuffel! Welcome aboard the rollercoaster
Psycho-educatie is het belangrijkste bij ADHD denk ik. Ik heb jaren zonder medicatie gefunctioneerd, goed ook (tot op PhD niveau). Het gevolg was echter dat ik nooit gelukkig was. Nu ik mezelf meer begrijp is er een zachtere kant van mezelf naar boven gekomen die ik voorheen niet kende. Gaat het nu helemaal goed? Nee. Gaat het sneller wél weer goed? Ja.
Ik functioneer ook prima (aan de glimmende buitenkant..). Maar thuis in mijn eentje functioneer ik helemaal niet prima. Ik voel me al heel erg lang heel erg vaak ontevreden en ongelukkig, en functioneer eigenlijk alleen als van buitenaf een kadertje wordt aangegeven. In mijn eentje ben ik hopeloos verloren, en dat voelt dan ook de hele tijd zo. Tel daar mijn eigen kritische blik bij op en dan heb je een mooie puinhoop. Alleen al de overweging dat het ADHD kan zijn, maakt me milder, merkte ik de afgelopen weken. Ik krijg morgenochtend de uitslag/diagnose. Ik hoef dan nog maar een dagje te werken en heb dan twee weken de tijd om dat te verwerken. Ik ben op het punt dat ik denk dat een negatieve uitslag me meer kapot zou maken dan de bevestiging dat het ADHD is. Maar de bevestiging is ook niet helemaal makkelijk. Ik werk met mensen met ADHD, ik heb de afgelopen weken op mijn tong moeten bijten om niets over mezelf te zeggen. Ik lig eindeloos in cirkeltjes te redenen of ik het mijn collega's zal zeggen of niet. Ergens in de nacht had ik een ingeving; ik moest het met een vertrouwenspersoon gaan bespreken.. Daarna kwam de realisatie... ja, met mijn psychotherapeute
woensdag 20 december 2023 om 20:38
Ik heb alleen vragenlijsten + interview gedaan.Philó schreef: ↑20-12-2023 13:04Ongelooflijk. Echt ongelooflijk. Zeker als je meeneemt dat het ontwikkelen van ADHD een gevolg kan zijn van trauma in je kindertijd. M.a.w. de reden dat ADHD inderdaad tot uiting is gekomen en je brein anders werkt kan liggen in de band met je ouders.
Ik ben bij een vrijgevestigde psychiater geweest. Werd gewoon vergoed door mijn verzekering. Hij had binnen 2wk tijd voor een intake en ik liep de deur uit met een diagnose, gewoon omdat hij mij hoorde.
Op mijn werk willen de psychologen rapporten uit de schooltijd zien om de diagnose te ondersteunen. Blijkbaar is dit wisselend per zorgverlener?
Gelukkig is de PT waar ik ben met dit idee gekomen. Ik heb het altijd terzijde geschoven met dit in mijn achterhoofd. Ik was een model leerling (again, aan de buitenkant..)
, was het gelukt om je te zetten tot het doen wat moest?
donderdag 21 december 2023 om 12:07
Dat vinden van je zachtere kant, daar hoop ik ook echt op! Ik moet nu van mijn coach mijn levenslijn schetsen in blokjes van 5 jaar, en ik heb haast alleen maar negatieve herinneringen over mezelf. Terwijl mensen mij - van feedback die ik wel eens krijg- toch echt best leuk vinden. Dus ik hoop echt dat psychotheraphy gaat helpen om mezelf wat milder te voelen. Ik weet heus wel dat ik OK ben, maar ik voel me vaak totaal niet zo.Philó schreef: ↑20-12-2023 13:09Dikke knuffel! Welcome aboard the rollercoaster
Psycho-educatie is het belangrijkste bij ADHD denk ik. Ik heb jaren zonder medicatie gefunctioneerd, goed ook (tot op PhD niveau). Het gevolg was echter dat ik nooit gelukkig was. Nu ik mezelf meer begrijp is er een zachtere kant van mezelf naar boven gekomen die ik voorheen niet kende. Gaat het nu helemaal goed? Nee. Gaat het sneller wél weer goed? Ja.
donderdag 21 december 2023 om 17:00
donderdag 21 december 2023 om 17:07
Oh en dudette hoe was jouw gesprekMariannatuin schreef: ↑21-12-2023 17:00@localhero hoe ging je gesprek
De rest lees ik straks even bij, maar @Philo sterkte even nog, heb je vakantie nog of meteen knallend het jaar uit en weer in met je nieuwe baan?
?Gespreksdag vandaag nog even snel voor kerst lijkt het wel!
donderdag 21 december 2023 om 19:55
Diagnose ADD. Ik ben opgelucht. En ik zie allemaal beren op de weg.
Waar ik woon is het niet makkelijk om een psychiater te vinden die de diagnose ondersteund. We hebben het daar ook even over gehad, dat het tegenwoordig snel als mode-diagnose wordt afgedaan. Mijn PT zegt dat het ons in ieder geval richtig geeft om gedragstherapeutisch aan de slag te gaan. En dat is natuurlijk ook zo. Toch ben ik ergens ook heel nieuwsgierig of medicatie mij net dat zetje zou kunnen geven. Ik denk dat ik al heel erg veel strategien aanwendt, nu zou ik zo graag ook wat rust daarbij ervaren. Ik ben zo snel overprikkeld in contact met mijn kinderen en reageer dan zo emotioneel-impulsief. Daar wil ik heel graag iets aan veranderen.
Waar ik woon is het niet makkelijk om een psychiater te vinden die de diagnose ondersteund. We hebben het daar ook even over gehad, dat het tegenwoordig snel als mode-diagnose wordt afgedaan. Mijn PT zegt dat het ons in ieder geval richtig geeft om gedragstherapeutisch aan de slag te gaan. En dat is natuurlijk ook zo. Toch ben ik ergens ook heel nieuwsgierig of medicatie mij net dat zetje zou kunnen geven. Ik denk dat ik al heel erg veel strategien aanwendt, nu zou ik zo graag ook wat rust daarbij ervaren. Ik ben zo snel overprikkeld in contact met mijn kinderen en reageer dan zo emotioneel-impulsief. Daar wil ik heel graag iets aan veranderen.
zondag 24 december 2023 om 11:22
Typisch ADD
Laat het rustig indalen en geef het wat tijd. Toch fijn dat je vermoedens bevestigd zijn en je door een andere bril naar jezelf kan kijken. Voor ons is normaal leven al hard werken, dat heb je dus toch maar mooi al die jaren gedaan. Het lijkt me ontzettend zwaar met (jonge) kinderen, kan me niet eens voorstellen dat ik dat ooit zou kunnen met mijn ADD.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
