Neurodiversiteit --> Algemeen topic ❤

Philó woensdag 22 februari 2023 om 11:16

OP met info
= 6e reactie op pagina 1

philó wijzigde dit bericht op 07-03-2023 12:45

93.22% gewijzigd

PeanutbutterJelly donderdag 9 mei 2024 om 11:03

Oeps. Verkeerd gequote.

peanutbutterjelly wijzigde dit bericht op 09-05-2024 11:07

98.94% gewijzigd

PeanutbutterJelly donderdag 9 mei 2024 om 11:06

Lucifee2024 schreef: ↑
09-05-2024 10:45
Hier loopt de behandeling van de oudste vast door het testen van de jongste.
Oudste is getest, ADHD gecombineerd net als ik, geen verbazing.
Jongste zit in traject bij zelfde zorginstelling, daar dachten we meer aan ADD met vooral last van sensorische integratie, dus wat ik en oudste ook wel hebben, snel overprikkeld van dingen, maar dan ook van buiten ons zelf.
Maar zij heeft het 10x erger.

Tijdens testen en gesprekken met mij en partner kwamen er steeds meer dingen uit die ook erg op autisme traits leken. Dara verder op getest, weer nieuwe lijsten naar school en ze hebben bij haar op school gekeken waar ze meest last van had, anoniem.

Aantal dingen die zij laat zien, zie ik ook al 19 jaar bij haar vader. Die zelf ook al was gaan praten met iemand over dingen waar hij tegen aan liep binnen werk en sociaal gezien en met mij.

Dus nu willen ze een gezinsamnese, even kijken of er nog meer autisme hangt bij ons, ook of bij oudste dochter niet onder de ADHD ook autisme hangt zoals ze denken bij jongste dochter.

En partner gaat zich dan nu ook maar laten testen.

Helaas betekend dat de oudste nu niet aan de ADHD meds mag nog, tot we zeker weten of bij haar ook niet AUhdh is ipv gewone ADHD.

We hadden van de week eindelijk een afspraak voor met z'n allen, heeft die muts zich ziekgemeld en nu zijn we weer aan het wachten.
Duurt mij nu ook te lang, die oudste heeft gewoon nu hulp en meds nodig.

Maandag maar bellen en vragen wat er nu gaat gebeuren, want eerst bijna 2 jaar op een wachtlijst voor hen en nu zijn we al 3/4 jaar bezig met oudste en jongste en zijn geen steek verder. Goed alles uittesten vind ik prima, is echt nodig... maar de oudste zo laten hangen al bijna 3 jaar niet.

Jeeeemig!! Wat een ellende. Ik vind het rot voor je.
Breek je een been? Volgende dag in het gips. Aanmelden voor psychische zorg? Een paar jaar later aan de beurt..

Anoniem_672bb4a395dd7 donderdag 9 mei 2024 om 11:07

PeanutbutterJelly schreef: ↑
09-05-2024 11:03
Klopt al eens geopperd.
Maar vraag en af of het überhaupt kan? Ik heb nog geen diagnose..
Andere AD weet ik zo niet. Deze is echt de enige die eetbuien kan remmen. Maar ja, door de slapeloosheid krijg ik ze juist.

Aankomende maandag hoop ik meer te horen.. Dan is het 13 mei.. 26 maart een test aangevraagd. Whooptiedoo.

Reactie was ook bedoeld voor kind van Blauwe Druif.

AD heeft niets met ADHD medicatie te maken, dat is puur voor co-morbiteiten.
Ik denk dat je idd moet wachten tot je getest bent om ook maar iets te kunnen vragen/veranderen mbt de medicatie voor ADHD.

Dit gaat om een verwijzing toch? Is belachelijk dat zo lang duurt.
Als ze denken dat je geen ADHD hebt kunnen ze dat ook gewoon even melden en met je bespreken en anders kunnen ze die verwijzing maken binnen 2 minuten.

Hopelijk hoor je maandag wat, anders maar ze gekbellen.

PeanutbutterJelly donderdag 9 mei 2024 om 11:16

Lucifee2024 schreef: ↑
09-05-2024 11:07
Reactie was ook bedoeld voor kind van Blauwe Druif.

AD heeft niets met ADHD medicatie te maken, dat is puur voor co-morbiteiten.
Ik denk dat je idd moet wachten tot je getest bent om ook maar iets te kunnen vragen/veranderen mbt de medicatie voor ADHD.

Dit gaat om een verwijzing toch? Is belachelijk dat zo lang duurt.
Als ze denken dat je geen ADHD hebt kunnen ze dat ook gewoon even melden en met je bespreken en anders kunnen ze die verwijzing maken binnen 2 minuten.

Hopelijk hoor je maandag wat, anders maar ze gekbellen.

Kwam er tegelijk achter met jou. Post al verwijderd. Maar al reactie van jou.

17 april had ik de naam van de instelling gekregen. Sindsdien er weer een paar keer achteraan geweest.. Nu weer wachten tot maandag.
Ik heb volgens mij van mijn behandelaar de stempel gekregen van het gekwetste kind. Dat als het me overloopt, ik te negatief denk, dan in z'n neerwaartse spiraal kom en depressieve klachten krijg. Ik moest daar maar uit komen en dat mezelf niet aandoen.
Maar ik was altijd zo overprikkeld als ik me zo voelde.. Dat is toch een logisch oorzaak gevolg als ik adhd zou hebben?

Anoniem_672bb4a395dd7 donderdag 9 mei 2024 om 11:24

Wat ik heb begrepen (heb nu al bij 3 intakes gehoord) : trauma kan dat ook veroorzaken, dus als je traumatische zaken hebt meegemaakt als kind kan je veel klachten hebben die lijken op ADHD maar door andere oorzaak dan hersenen die vanaf geboorte anders werken zeg maar.

Wat jammer is want soms is het hebben van ADHD iets wat trauma's kan opleveren en dan krijg je dus gedoe omtrent testen. Vaak prikken ze er wel doorheen en kunnen ze met genoeg info toch uitvogelen of er ook ADHD speelt.
Maar is er bijvoorbeeld een andere mogelijke oorzaak voor trauma buiten ADHDklachten om, dus zeg een gezin met nare problemen of andere traumatische ervaringen dan gaan ze vaak niet testen.

Maar goed, het is gewoon even wachten wat ze zeggen, vraag de reden echt goed uit als ze je niet willen doorsturen om te laten testen.
Misschien komt die verwijzing gewoon van de week. Succes!

-Rosings- donderdag 9 mei 2024 om 14:04

@lucifee, waarom zou je met een mogelijke audhd diagnose in het verschiet niet alvast met adhd medicatie mogen beginnen?

Anoniem_672bb4a395dd7 donderdag 9 mei 2024 om 14:25

-Rosings- schreef: ↑
09-05-2024 14:04
@lucifee, waarom zou je met een mogelijke audhd diagnose in het verschiet niet alvast met adhd medicatie mogen beginnen?

Geen echt heel valide reden voor gekregen vond ik zelf. Ze willen eerst zeker weten dat alleen ADHD is voor ze verder willen gaan met haar traject.
Ben niet mee eens maar ja, ze zouden er vaart achter zetten qua afspraken blabla....niet dus.

PeanutbutterJelly donderdag 9 mei 2024 om 14:37

Lucifee2024 schreef: ↑
09-05-2024 11:24
Wat ik heb begrepen (heb nu al bij 3 intakes gehoord) : trauma kan dat ook veroorzaken, dus als je traumatische zaken hebt meegemaakt als kind kan je veel klachten hebben die lijken op ADHD maar door andere oorzaak dan hersenen die vanaf geboorte anders werken zeg maar.

Wat jammer is want soms is het hebben van ADHD iets wat trauma's kan opleveren en dan krijg je dus gedoe omtrent testen. Vaak prikken ze er wel doorheen en kunnen ze met genoeg info toch uitvogelen of er ook ADHD speelt.
Maar is er bijvoorbeeld een andere mogelijke oorzaak voor trauma buiten ADHDklachten om, dus zeg een gezin met nare problemen of andere traumatische ervaringen dan gaan ze vaak niet testen.

Maar goed, het is gewoon even wachten wat ze zeggen, vraag de reden echt goed uit als ze je niet willen doorsturen om te laten testen.
Misschien komt die verwijzing gewoon van de week. Succes!

Klopt inderdaad wat je zegt. Ik ben ook een complex geval haha. En ik denk dat de therapeut daar ook wat aan vasthoudt.. Want ik zat in schematherapie omdat ik niet goed gehecht ben. Een eetstoornis kliniek waar ik me aanmeldde, waar ik een intake had, noemde het traumatische hechting. Dus ik ben doorverwezen en schematherapie gaan volgen. Er werkt wel wat hechtingstrauma door in de vrouwenlijn. Daar bovenop heeft mijn moeder waarschijnlijk autisme (ze herkent zich heel erg in bepaalde symptonen en ik zie dat ook) en ik was een super gevoelig meisje, dat rijmde niet helemaal.. Mijn broer zette het huis op stelten met zijn pdd nos. Ik ben daardoor wat emotioneel tekort gekomen. Terwijl ik echt wel voelde dat ik liefde kreeg van mijn ouders. En als baby was ik ook gewoon een rustig kindje. Makkelijk, lief en blij.. Alleen ik had twee ouders die een beetje met de handen in het haar zaten toen mijn broer naar de basisschool ging. En ik had het tegenovergestelde karakter..
Tijdens mijn schematherapie dus op dat stuk gefocust. Relaties die ik nooit aan durfde te gaan omdat ik me nooit goed genoeg en niet gezien voelde. In therapie uiteindelijk een relatie gekregen en dat gaat nu super goed! In het begin wat moeilijk, maar heb nu echt een partner gevonden bij wie ik mezelf kan zijn. Inmiddels een jaar verder en heb gewoon zin om met hem samen te gaan wonen.
De relatie met mijn ouders is door schematherapie ook erg verbeterd. Ik heb ook een familieopstelling gedaan en daar een deel van mijn moeders kant (haar hechtingstrauma) verwerkt. Dus ik heb echt wel wat gehad aan de therapie.
Ik heb trouwens nooit
trauma klachten gehad zoals flashbacks, nachtmerries, opgejaagd zijn, of herbelevingen.

De constante overprikkeling blijft, dit is ook nooit minder geworden tijdens schematherapie. Mijn drukke hoofd blijft ook.
Wat kan het anders zijn? Wil gewoon antwoorden..

Blauwedruif85 donderdag 9 mei 2024 om 15:22

Lucifee2024 schreef: ↑
09-05-2024 11:02
Ik hoop dat beter wordt en anders echt snel aan de bel trekken.

Ik neem zelf wel ook in de ochtend de hoogste dosis en in de middag een lagere dosis maar wel zo dat ik tot na het avondeten maken ( en het eten want anders word ik gek van de eetgeluiden) nog wat werking heb. Maar dat wel flink uitgewerkt is zo rond 20.00 uur.

Neem alleen nog een extra maar lage dosis als ik iets moet die avond, maar dat gaat toch niet op voor een kind. Maar op zich is de hoogste dosis als eerste dosis wel redelijk vaak voorkomend. En dan een lagere in de middag.

Advies is nu inderdaad in de ochtend 7,5 en dan de laatste 5. Hij gaat om half 9 naar bed.
Hij heeft er ook niet altijd last van. Maar ik merk wel echt verschil als het uitwerkt.

Wat balen dat het allemaal zo lang duurt met de wachtlijsten en medicatie.

Vandaag is wat gisteren nog toekomst was

takkentrol vrijdag 10 mei 2024 om 09:16

Blauwedruif85 schreef: ↑
09-05-2024 09:47
Takkentrol mijn vriend en ik zijn een beetje hetzelfde daarin als jullie. Hij ziet altijd eerst de negatieve kanten ergens van ik de positieve. Hij denkt veel meer na ik doe veel meer op gevoel. Mijn gevoel klopt ook echt bijna altijd wel.

Ik vermoed dat ik hooggevoelig ben ik heb er iig veel kenmerken van. We hebben geen diagnoses oid.

Vaak komen we wel ergens in het midden uit. Al gaat dat niet altijd soepel want ik kan echt chagrijnig worden van gelijk negatief beginnen.

Ik sta er eigenlijk niet eens bij stil dat 'men' er op uit zou zijn om mij te benadelen, om misbruik van me te maken. Op welke manier ook. En ik ben ontzettend impulsief al vind ik het zelf prettiger om dat spontaan te noemen

Het wantrouwen dat mijn man heeft weet ik vaak wel te verzachten. Of, dat is misschien niet het juiste woord. Als we erover praten kan ik vaak wel een stuk wantrouwen bij hem wegnemen.

Ik ben een glas half vol type en hij is van het glas half leeg. We vullen elkaar dus goed aan

Sommige mensen worden zeikend verwekt

miepmans vrijdag 10 mei 2024 om 22:21

Dan zijn jullie samen mooi een vol glas

Voor wie het weet! We hebben voor onze oudste de psycho-eduatie afgerond. Beetje waste of life maar goed, dingetje afgevinkt. Nu zitten we erover te denken (zelf mee gekomen, niet de behandelaar) om te starten met psycho motorische therapie (PMT) en sensorische integratie therapie (SIT). Sowieso niet tegelijk maar ik weet ook niet zo goed met welke te starten. De issues zijn:
- "slechte" motoriek. Het lijkt alsof ie zn lijf niet goed voelt en aan kan sturen. Zijn ledematen flapperen een beetje achter hem aan als ie rent, hij struikelt en valt makkelijk, met een bal raakt ie eerder zichzelf dan een doel etcetc. Het is eigenlijk alleen grove motoriek. Ook poept ie met zn 6,5 nog met grote regelmaat in zn broek omdat ie zn lijf niet voelt
- hij laat stress gedrag zien. Dus wat nerveus, angstig, meer behoefte om te fidgeten, meer behoefte aan orale prikkels en het broekpoepen neemt dan toe
- reageren op elke prikkel die binnenkomt of juist niet (hoort natuurlijk bij de leeftijd en ADHD)

Nu is het zo dat we voor het broekpoepen bij een speciale kinderfysio gelopen hebben. Daar had hij een fijne klik mee en zij geeft dus ook SIT. We hebben sowieso groen licht van de behandelaar om dat door te zetten. Alleen twijfel ik dus, waarmee het beste te beginnen? SIT of PMT? Uiteindelijk hangt het allemaal met elkaar samen en helpt het elkaar dus ik wil het sowieso beiden. Ook omdat hij na de zomer naar groep 3 gaat en ik denk dat, dat een intense switch gaat geven na 2,5 jaar lekker vrij kleuteren. Kom maar op met jullie inzichten!

CHL zondag 12 mei 2024 om 12:20

takkentrol schreef: ↑
02-05-2024 11:00
Bijtje, hij heeft de diagnose niet als kind gekregen maar als volwassene.

Extreem wantrouwend als in, hij vertrouwt mensen over het algemeen niet. Is altijd bang dat er een dubbele agenda is.
Ik ben natuurlijk geen psycholoog of psychiater maar ik denk dat het voort komt uit het langzamer denken. Hij heeft meer tijd nodig om zaken te verwerken, zowel bij gesproken tekst als bij acties.

Vroeger is hij daardoor erg gepest en heel erg gekwetst, was ook heel erg onzeker.

Ik heb geen diagnose, maar gaan net traject in ivm vermoeden ass voor mijn jongste en het zou me eigenlijk ook niet verbazen als zowel ikzelf als de oudste ook ass blijken te hebben.

Dat niet vertrouwen van mensen heb ik zelf ook, ik ben echt meteen klaar met iemand als er een verborgen agenda is. Heb ook enorme moeite met situaties waarin de agenda vd ander voor mij niet helemaal helder is, bv solliciteren. Ik zie dit bij mijn oudste ook terug, die schrijft mensen meteen af als wat ze zeggen niet overeenkomt met wat ze doen.

Wij zijn zeer zeker geen langzame denkers, daar zit het hem niet in. Het is denk ik de onduidelijkheid van het sociale verkeer, waarin mensen vaak bv uit beleefdheid iets anders voorspiegelen enz.

Rimelles dinsdag 14 mei 2024 om 17:54

Hallo allemaal!
Al jaren lees ik mee op dit forum maar omdat ik zelf ook regelmatig stuggle met mijn ASS&ADD (diagnose) lijkt het me fijn zo nu en dan zelf ook te kunnen schrijven/reageren in dit topic. Voor nu ben ik nog even aan het bijlezen hier

Rimelles woensdag 15 mei 2024 om 16:12

Ondertussen wat bijgelezen en deels in reactie op bovenstaande berichten: ik voel me soms best alleen maar heb ook moeite met anderen genoeg te vertrouwen om te delen waar ik mee zit. Mensen om hulp vragen vind ik vaak ook moeilijk. Enerzijds omdat ik me schaam want de dingen die voor mij heel veel moeite en energie kosten (zoals om feedback/hulp vragen) lijken voor anderen een fluitje van een cent. Maar andersom ook. Anderzijds moeite met anderen vertrouwen. Deels door trauma's uit het verleden en omdat ik bang ben voor verborgen agenda's. Ik voel me/ben vaak bang onbegrepen te worden en vermijd daarom liever maar ergens voel ik ook erg de behoefte veel met anderen te delen. Iemand die dit herkent?

rimelles wijzigde dit bericht op 15-05-2024 16:13
Reden: typo

0.07% gewijzigd

Blauwedruif85 donderdag 16 mei 2024 om 21:17

Hier lijkt de iets hogere dosering in ieder geval beter zijn werk te doen. De rebound is er soms wel soms niet. Nog even afwachten hoe dat verder gaat.

Vandaag is wat gisteren nog toekomst was

Mangogo vrijdag 17 mei 2024 om 07:02

Rimelles schreef: ↑
15-05-2024 16:12
Ondertussen wat bijgelezen en deels in reactie op bovenstaande berichten: ik voel me soms best alleen maar heb ook moeite met anderen genoeg te vertrouwen om te delen waar ik mee zit. Mensen om hulp vragen vind ik vaak ook moeilijk. Enerzijds omdat ik me schaam want de dingen die voor mij heel veel moeite en energie kosten (zoals om feedback/hulp vragen) lijken voor anderen een fluitje van een cent. Maar andersom ook. Anderzijds moeite met anderen vertrouwen. Deels door trauma's uit het verleden en omdat ik bang ben voor verborgen agenda's. Ik voel me/ben vaak bang onbegrepen te worden en vermijd daarom liever maar ergens voel ik ook erg de behoefte veel met anderen te delen. Iemand die dit herkent?

Jup, 100%.

De enige die ik vrijwel volledig vertrouw is mijn man.

Anoniem_672bb4a395dd7 vrijdag 17 mei 2024 om 09:53

Mangogo schreef: ↑
17-05-2024 07:02
Jup, 100%.

De enige die ik vrijwel volledig vertrouw is mijn man.

Ik zelfs die niet, hou van hem maar ik vertrouw hem niet 100% in al zijn intenties. Maar ik ben ook echt vanaf kind verlaten/ negatief benaderd door bijna iedereen. Ik kan alles alleen en zal nooit mensen 100% vertrouwen.

Ik vertrouw eigenlijk alleen mijn kinderen. En die liegen wel over koekjes en douchespul die op zijn.

Anoniem_672bb4a395dd7 vrijdag 17 mei 2024 om 09:53

Blauwedruif85 schreef: ↑
16-05-2024 21:17
Hier lijkt de iets hogere dosering in ieder geval beter zijn werk te doen. De rebound is er soms wel soms niet. Nog even afwachten hoe dat verder gaat.

Ik hoop dat de rebounds verdwijnen en ben blij dat beter lijkt te werken. Goed in de gaten houden en anders over op andere soort meds.

Anoniem_672bb4a395dd7 vrijdag 17 mei 2024 om 09:56

Rimelles schreef: ↑
15-05-2024 16:12
Ondertussen wat bijgelezen en deels in reactie op bovenstaande berichten: ik voel me soms best alleen maar heb ook moeite met anderen genoeg te vertrouwen om te delen waar ik mee zit. Mensen om hulp vragen vind ik vaak ook moeilijk. Enerzijds omdat ik me schaam want de dingen die voor mij heel veel moeite en energie kosten (zoals om feedback/hulp vragen) lijken voor anderen een fluitje van een cent. Maar andersom ook. Anderzijds moeite met anderen vertrouwen. Deels door trauma's uit het verleden en omdat ik bang ben voor verborgen agenda's. Ik voel me/ben vaak bang onbegrepen te worden en vermijd daarom liever maar ergens voel ik ook erg de behoefte veel met anderen te delen. Iemand die dit herkent?

Dat is ook zo, veel mensen begrijpen niet hoe werkt in mens brein bij mensen die neurodivergent zijn.
Zij/wij hebben als kinderen al zoveel meer negatieve afwijzende reacties en ervaringen dan neurotypsche kinderen krijgen.
Dus gaan je hersenen ook anders reageren.

Ze noemen dat RSD, misschien ook fijn om daar over wat in te lezen.

miepmans vrijdag 17 mei 2024 om 11:29

Lucifee2024 schreef: ↑
17-05-2024 09:53
Ik zelfs die niet, hou van hem maar ik vertrouw hem niet 100% in al zijn intenties. Maar ik ben ook echt vanaf kind verlaten/ negatief benaderd door bijna iedereen. Ik kan alles alleen en zal nooit mensen 100% vertrouwen.

Ik vertrouw eigenlijk alleen mijn kinderen. En die liegen wel over koekjes en douchespul die op zijn.

Hier hetzelfde

Ik vertrouw zelfs mezelf niet altijd

Dat van de kindjes snap ik wel! Die zijn nog oprecht in hun intenties.

AeonofWinter2 vrijdag 17 mei 2024 om 12:31

Hoi! Ik kom, als ik er aan denk, ook mee schrijven. Bij mij is op mijn 34e AD(h)D geconstateerd. Oftewel wat vroeger ADD genoemd werd. Hoe dat al die jaren dat ik al bij de GGZ gelopen heb gemist is is mij een raadsel, maar mijn broertje was ook al dik in de 20 toen bij hem ADHD (hij is dus wel echt hyper, bij mij is het meer een storm in mijn hoofd) geconstateerd werd. Mijn familie heeft dat nooit gemerkt, maar mijn beide ouders hebben het zeer waarschijnlijk ook. Die zijn echter nooit getest, want die functioneren gewoon. Mijn broertje en ik dus in mindere mate. Ik sta momenteel (WEER) op een wachtlijst voor de GGZ omdat ik tegen bepaalde dingen aan blijf lopen. Ook heb ik insomnia in vrij extreme mate sinds een paar jaar, en daar word ik niet bepaald stabieler van. Je kan me dus zomaar om de meest bizarre tijden zien posten.

Anyone who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.

AirMaxlover vrijdag 17 mei 2024 om 15:10

Hoi!
Afgelopen dinsdag m’n eindgesprek gehad na de adhdtesten. Mijn man heeft formulieren ingevuld en ik heb m’n moeder meegenomen. Daar heb ik wel spijt van, want die ging steeds hele andere zaken erbij halen en dat was pijnlijk en had niks hier mee te maken.

AeonofWinter2 ik herken wat je zegt als in je broer is hyper en jij meer in je hoofd.
Zo was het bij ons thuis ook.

Ik ben een twijfelgeval, ze vond dat het er niet zo sterk uitkwam zodat ze een dikke ja kon zeggen.
Nou ja, vanuit mezelf wel als volwassen, maar niet vanuit kindzijn.

Ik had hier allang rekening meegehouden, want ik vond dat de vragen echt veel te veel gericht waren op het stoute, niet stilzittende jongetje dan de storm in je hoofd.
Dit heb ik ook meerdere keren aangegeven, zelfs nog met voorbeelden gekomen als de website van https://www.impulsenwoortblind.nl/actue ... n-met-ADHD.
Hoop dat ze daar zelf wat van hebben geleerd…..

Ik heb het rapport met het nagelopen, steeds mee knikkend en zij bleef maar bevestiging bij mij zoeken over haar conclusie. Daar werd ik echt niet goed van.
Helemaal toen ze zei, als je over 5 jaar (wanneer je leven weer in rustig vaarwater is, ik ben hier terecht gekomen door een zware depressie en burn-out) kan je als je wilt opnieuw testen en dan zou heel goed wel adhd er uit kunnen komen.

wtf bedoel je?!
Ik snap dat sommige klachten kunnen komen uit hetgeen wat ik heb meegemaakt, maar het is echt overduidelijk.

Ik heb haar hand geschud en gezegd dat ik zeker niet over 5 jaar nog eens zou testen, want dat antwoord alleen gaf aan dat ze niet zeker was van haar conclusie.

Koekoek.

Ps ik ben bij deze testen aangekomen vanwege 3 psychiaters die aangaven mij te herkennen als adhder.
Ook ivm mijn medicatie (bupropion) waar ze zeggen dat ik in een hoge dosering heb.

bijtie vrijdag 17 mei 2024 om 18:24

Dat lijkt me zeer teleurstellend.
Wat was voor jou het doel van het onderzoek?

Ik denk dat het niet zo goed is dat ADHD op een hoop is gegooid met ADD. Ik herken me in de meeste ADHD symptomen niet maar in die van ADD allemaal.

De ADHD'ers in mijn omgeving heb ik vaak heel weinig raakvlakken mee.

Met ADD'ers vrijwel altijd 100% klik.

Ik was een typisch ADD kind, onzichtbaar, perfectionistisch, gevoelig, dromer. In een ADHD onderzoek zou ik waarschijnlijk niet opnieuw een diagnose krijgen, denk ik wel eens.

Maargoed nu spreek ik voor mezelf. Voegt ook niet veel toe verder, het is nu eenmaal niet meer ADD en dat zal een reden hebben.

bijtie vrijdag 17 mei 2024 om 18:26

Vertrouwen in anderen heb ik ook niet trouwens.

Van de week dacht ik nog: wie houdt er eigenlijk van mij.

Niet als slachtofferig bedoeld, maar opeens drong het tot me door dat ik eigenlijk niet weet of iemand wel van mij houdt. Ik heb geen contact met familie meer. Mijn ouders waren ook beiden ergens op het neurodivergente spectrum en konden mij niet goed aan, en losten de problemen op door hun gevoelens uit de weg te gaan. Waardoor er weinig verbinding was tussen ons en vooral veel stress. Ze zagen mij als een soort ziener/alwetende persoon, omdat ik een sterke intuïtie had. Maar als kind wil je gewoon klein zijn en je geliefd voelen.

Ik ben wel open geworden, en heb veel contacten, totdat daar altijd ergens een muur is waar ik met de beste wil van de wereld niet omheen of doorheen kan. Dan krijgen ze niet de echte bijtie te zien, mijn binnenwereld is van mij alleen. Altijd al geweest.

bijtie vrijdag 17 mei 2024 om 18:32

En nu zit ik hier omdat ik in een oude valkuil gestapt ben van te lang doorgaan met werken op vrijdagmiddag, te perfectionistisch, de flow is overgegaan in mezelf overvragen, en nu ben ik leeg en overprikkeld tegelijk en staan de tranen nader dan het lachen. Maar kan mezelf er nu niet meer toe bewegen iets anders te gaan doen zoals eten, iets ontspannends, weg van de computer en ben ik feitelijk verlamd in een wolk van negatieve energie. Dit is vast en zeker voor niemand herkenbaar

Actieve topics