Neurodiversiteit --> Algemeen topic ❤

22-02-2023 11:16 2480 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Afbeelding

OP met info
= 6e reactie op pagina 1
philó wijzigde dit bericht op 07-03-2023 12:45
93.22% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
wachten op een doorverwijzing snap ik ook niet helemaal.
Alle reacties Link kopieren Quote
Snap ik ook niet.
Na mijn schematherapie heb ik nog 5 sessies met de hoofdbehandelaar als nazorg. Eind maart heb ik bij de behandelaar gevraagd om een test. Alleen ik kreeg toen de mededeling dat mijn traject daar afgesloten zou worden. Ze zou het met haar collega bespreken, die ook op de schematherapie groep zat, want zij gaat over deze doorverwijzingen. Heb tot op heden nog niks gehoord. Donderdag gemaild en vandaag weer. Ook contact gehad met mijn huisarts, die wel snel reageert en zegt dat ik moet wachten.
Beetje story of my life hoor. Altijd wachten en van het kastje naar de muur. Ben het wel gewend haha.
Alle reacties Link kopieren Quote
Autistische comedian, nu op Netflix:
Fern Brady

In Nederland, Fabian Franciscus.
Zoek op YouTube. Bv. Vlafeest.

Allebei goed.
'Durf te antwoorden' is één van de leukste topics op het forum.
En ´Plaatje wisselen´ is ook heel leuk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi!

Ik had een hele OP getypt, maar toen wees iemand me op dit topic dus heb ik m’n eigen maar weer verwijderd.

Fijn om hier te lezen, veel herkenning!

Onlangs heb ik, na een jarenlange zoektocht, zelf de diagnose autisme gekregen (+ adhd, maar die “had” ik al en verklaarde maar een klein deel van de dingen waar ik tegenaan loop).

Na meermaals te zijn vastgelopen in mijn leven en verschillende foutieve diagnoses verder te zijn, heb ik nu dus eindelijk een sluitende verklaring gevonden die in retrospect álles op zijn plek doet vallen.

…en dan?

Helaas ben ik niet zo’n forummer, dus ik denk dat ik hier een beetje een meelezer zal worden. Maar wellicht weet iemand hier een platform om mensen te ontmoeten die zin hebben om te appen / pb’en of iets dergelijks?

(Misschien dat ik dit ook weer weghaal hoor, ik weet het nog niet. In ieder geval excuses voor het inbreken en bedankt voor het lezen.)
Alle reacties Link kopieren Quote
Autimama, welkom!
Kom meelezen en, wanneer je behoefte hebt, meeschrijven.

Zin in een paar boekentips?
Bianca Toeps heeft inmiddels drie mooie, praktische, herkenbare boeken geschreven:
. Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit. - Haar eerste boek. Ook als luisterboek, als je lekker wil luisteren in de trein of tijdens het breien of om mee te luisteren tijdens het lezen.
. Ik ben autastisch! - voor kinderen, maar ook interessant voor volwassenen
. Deze autist ging naar Japan - heerlijk boek, maar heeft een andere insteek dan de overige twee.
'Durf te antwoorden' is één van de leukste topics op het forum.
En ´Plaatje wisselen´ is ook heel leuk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo en alvast excuses dat ik hier zo kom binnenvallen. Maar volgens mij schrijven hier verschillende mensen met autisme en ik hoop dat jullie mij antwoord, en wellicht inzicht, kunnen geven.

Ik heb inmiddels ruim 24 jaar een relatie met een man met MCDD. Zelf heb ik sinds 3 jaar de officiële "sticker" ADD. Over het algemeen gaat dat goed samen in onze relatie, we vullen elkaar goed aan. Waar ik vol enthousiasme in wil springen zonder er goed over te hebben nagedacht houd mijn man, vaak terecht, zijn voet wat meer op de rem. En waar hij te veel twijfeld weet ik hem vaak uit de ja/nee/ja/nee modus te krijgen.

Waar het echter vaker mis gaat is dat hij extreem wantrouwend is en ik juist heel goed van vertrouwen ben.
Hij zegt "mij is niet vaak iets vervelends gebeurt omdat ik zo wantrouwend ben" terwijl ik in het leven sta met het idee dat de meeste mensen er niet opuit zijn om je iets te flikken.

Ik vroeg me af of dat wantrouwen te maken heeft met autisme of dat het een karaktereigenschap is. Met Googlen kom ik zoveel tegenstrijdige berichten tegen. Herkent iemand van jullie het? En zo ja, hoe kan ik daar als partner het beste mee omgaan?

Alvast bedankt!
Sommige mensen worden zeikend verwekt
Alle reacties Link kopieren Quote
T-t, ik ben zelf voorzichtig en zorgvuldig. Een ander zal dat wantrouwend vinden.
'Durf te antwoorden' is één van de leukste topics op het forum.
En ´Plaatje wisselen´ is ook heel leuk.
Ik heb hele dikke adhd en ben zo wantrouwend als de pest. Maar juist omdat ik alles zie en hoor van iedereen en snel patronen zie in gedrag. Goed en slecht en wat ik zie bevalt me vaak niet. ;-)

Het kan ook een onderdeel van zijn autismeklachten zijn, maar het hoeft niet.
Vind wel jammer als hij jouw kijk op leven beetje neerhaalt zoals hij het omschrijft naar jou toe, daar zou ik echt geen zin in hebben, welk label of echte ervaring er ook aan hangt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bedankt voor de reacties! Kwestie van karakter lijkt ook logischer dan gelinkt aan autisme.

Luci, ik heb het misschien verkeerd verwoord maar hij kijkt absoluut niet neer op mij of hoe ik in het leven sta. Als dat het geval was geweest was ik al lang geleden vertrokken. ;-)
Sommige mensen worden zeikend verwekt
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat is "extreem wantrouwend"?

Als het echt zo extreem is lijkt me niet dat je daar fatsoenlijk mee om kan gaan in een relatie, wat de oorzaak ook is.

Verklaringen zoeken in een diagnose die hij ooit (als kind?) heeft gekregen zal ook niet veel opleveren lijkt mij. MCDD was destijds een containerbegrip voor een verzameling gedragsproblemen bij kinderen als ik me niet vergis?
takkentrol schreef:
02-05-2024 08:11
Bedankt voor de reacties! Kwestie van karakter lijkt ook logischer dan gelinkt aan autisme.

Luci, ik heb het misschien verkeerd verwoord maar hij kijkt absoluut niet neer op mij of hoe ik in het leven sta. Als dat het geval was geweest was ik al lang geleden vertrokken. ;-)
Oke, gelukkig maar. Ik herken het wel hoor. Ik denk soms ook waarom ziet niemand dit gedrag of patroon van iemand en vinden ze dat een fijn persoon terwijl ik meteen de kriebels krijg en later blijkt idd dat niet zo prettig iemand is en heb ik ook de neiging om dan even te laten weten dat ik gelijk had.. Of bepaalde werksituaties, komt mijn oartner of kind met verhaal dan weet ik al vaak wat er verder nog gaat komen qua gedoe op dat werk. En bedoel niet lelijk maar ik hoop dan dat mijn lieve partner/kind/vriendin ect de volgende keer dat ook sneller ziet.

Maar hoeft niet te betekenen dat ik me beter voel, het is ook wat je zegt dan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bijtje, hij heeft de diagnose niet als kind gekregen maar als volwassene.

Extreem wantrouwend als in, hij vertrouwt mensen over het algemeen niet. Is altijd bang dat er een dubbele agenda is.
Ik ben natuurlijk geen psycholoog of psychiater maar ik denk dat het voort komt uit het langzamer denken. Hij heeft meer tijd nodig om zaken te verwerken, zowel bij gesproken tekst als bij acties.

Vroeger is hij daardoor erg gepest en heel erg gekwetst, was ook heel erg onzeker.
Sommige mensen worden zeikend verwekt
Alle reacties Link kopieren Quote
Even spuien.. Na twee keer gemaild te hebben kreeg ik een week later reactie dat ik word doorverwezen voor een adhd test. Dit is inmiddels 2,5 weken geleden.. Ondertussen heb ik weer contact gezocht en nog steeds geen reactie.
Hoe traag kan het gaan?? 27 maart heb ik gevraagd om het in gang te zetten.

Heb nu twee weken meivakantie en moet zeggen dat ik dit echt zo hard nodig heb. Mijn huis is ook veel netter dan normaal. (Alsnog een rommel volgens mijn vriend. :biggrin:)
Ik vul mijn vrije tijd met lekker veel sporten en buiten zijn. Moet wel zeggen dat cardio niet helemaal gaat. Ik trek me al snel leeg, terwijl ik het conditioneel prima kan en een goede maaltijd eet van te voren. Ik word zo slap als een vaatdoek als ik eenmaal thuis ben en dat de rest van de dag. Daar baal ik dan weer heel erg van. Frustrerend.. Ik vind sporten echt heerlijk...
Maar ja, die slaap he.. Pak niet genoeg diepe slaap. Droom wel veel en kan dan ook veel dromen onthouden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo allemaal,

Fijn dat deze topic bestaat.

Ik vermoed zelf dat ik ADD heb, dit uit zich in overprikkeling, ik kan bijvoorbeeld niet studeren in een niet opgeruimd huis. Oververmoeidheid, moeilijke zaken uitstellen (tot het echt niet meer kan) en enorm onzeker zijn wat weer leidt tot huilbuien. Ik studeer nu en ik vind het elke keer weer een enorme opgave om überhaupt aan iets te beginnen. Faalangst speelt me dan parten. Andere mensen herkennen deze klachten niet, zij vinden mij vaak rustig ogen. Kan dit alles ADD zijn?

Ik vroeg me af, waar moet ik zijn voor hulp? Waarschijnlijk bij de huisarts, en dan? Stel de huisarts denkt ook aan ADD, hoe dan verder?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja stap 1 is de huisarts. Bespreek je vermoedens. Ik kreeg daarna een verwijzing voor adhd onderzoek.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mangogo schreef:
04-05-2024 21:21
Ja stap 1 is de huisarts. Bespreek je vermoedens. Ik kreeg daarna een verwijzing voor adhd onderzoek.
Dankjewel. En na je adhd onderzoek, moest je toen in gesprek met een psycholoog of een psychiater?
Alle reacties Link kopieren Quote
Fiefoe schreef:
04-05-2024 21:25
Dankjewel. En na je adhd onderzoek, moest je toen in gesprek met een psycholoog of een psychiater?
Dat was bij mij onderdeel van het onderzoek. Eerst intake van 3 sessies. Toen begon onderzoek: 2 gesprekken met psycholoog en eindconclusie met ggz-psycholoog. Psychiater voor medicatie. Ze wilden ook gesprek met een ouder, maar dat heb ik geweigerd.
Alle reacties Link kopieren Quote
PeanutbutterJelly schreef:
04-05-2024 20:56
Even spuien.. Na twee keer gemaild te hebben kreeg ik een week later reactie dat ik word doorverwezen voor een adhd test. Dit is inmiddels 2,5 weken geleden.. Ondertussen heb ik weer contact gezocht en nog steeds geen reactie.
Hoe traag kan het gaan?? 27 maart heb ik gevraagd om het in gang te zetten.

Heb nu twee weken meivakantie en moet zeggen dat ik dit echt zo hard nodig heb. Mijn huis is ook veel netter dan normaal. (Alsnog een rommel volgens mijn vriend. :biggrin:)
Ik vul mijn vrije tijd met lekker veel sporten en buiten zijn. Moet wel zeggen dat cardio niet helemaal gaat. Ik trek me al snel leeg, terwijl ik het conditioneel prima kan en een goede maaltijd eet van te voren. Ik word zo slap als een vaatdoek als ik eenmaal thuis ben en dat de rest van de dag. Daar baal ik dan weer heel erg van. Frustrerend.. Ik vind sporten echt heerlijk...
Maar ja, die slaap he.. Pak niet genoeg diepe slaap. Droom wel veel en kan dan ook veel dromen onthouden.
Denk dat ik pas maandag antwoord krijg. Behandelaar heeft ook vakantie. Aanstaande maandag heb ik ook een afspraak met mijn psychiater.. Om het over mijn antidepressiva te hebben.
Omdat ik kwalitatief geen goede slaap pak, herstel ik niet op mentaal en fysiek vlak en ben ik juist labiel.
Ik sport dus gewoon, houd me al in met cardio, kan niet anders, want het lukt niet meer zoals vanouds. Ik kijk niet naar snelheden enzo. Leg geen druk op mezelf. Maar ben wat ik zeg dus weer zo moe na het sporten. Wat dus zorgt voor meer labiliteit..
Ik kom in zo'n vicieuze cirkel. Met eetbuien.
Ik ben zoooo moe.. De medicatie neem ik omdat ik me weer zo overspannen voelde door de overprikkeling, piekerde en angstig was en veel eetbuien had. Het ging goed in het begin met het starten van medicatie.. Wat het piekeren betreft. Maar het werkt nu zo averechts.. Heb al maanden slapeloosheid en ik trek het gewoon niet meer zo. Lig elke dag wel gestrekt omdat ik de dag niet door kom. Maar moet nog verhogen naar het maximale om de eetdrang te tackelen...Alleen weet niet of dat gaat gebeuren zo?

Ben een beetje wanhopig zo.. En zie hard op tegen weer werken volgende week.
Alle reacties Link kopieren Quote
Takkentrol mijn vriend en ik zijn een beetje hetzelfde daarin als jullie. Hij ziet altijd eerst de negatieve kanten ergens van ik de positieve. Hij denkt veel meer na ik doe veel meer op gevoel. Mijn gevoel klopt ook echt bijna altijd wel.

Ik vermoed dat ik hooggevoelig ben ik heb er iig veel kenmerken van. We hebben geen diagnoses oid.

Vaak komen we wel ergens in het midden uit. Al gaat dat niet altijd soepel want ik kan echt chagrijnig worden van gelijk negatief beginnen.
Vandaag is wat gisteren nog toekomst was
Alle reacties Link kopieren Quote
Met de medicatie van mijn zoontje is het nog even zoeken maar ik merk wel echt verschil. Alleen op school is zijn concentratie nog niet echt top. Juf merkt pas wat na zijn 2e pilletje. We gaan nu iets verhogen naar 7,5mg. Hopelijk kunnen we snel over op langwerkende.

Hij heeft wel wat last van rebound. Kan erg druk zijn als het uitwerkt. Iemand daar tips voor?
Vandaag is wat gisteren nog toekomst was
Blauwedruif85 schreef:
09-05-2024 09:50
Met de medicatie van mijn zoontje is het nog even zoeken maar ik merk wel echt verschil. Alleen op school is zijn concentratie nog niet echt top. Juf merkt pas wat na zijn 2e pilletje. We gaan nu iets verhogen naar 7,5mg. Hopelijk kunnen we snel over op langwerkende.

Hij heeft wel wat last van rebound. Kan erg druk zijn als het uitwerkt. Iemand daar tips voor?
Ander soort medicatie proberen? Volgens mij al eens getikt hier.
Ik heb last van blijvende nare rebounds (en veel adhd-ers die ik ken) van de methylfenidaatsoorten maar niet van de dexamfetamines.

En dat hoor ik heel vaak. Ze willen dat iedereen eerst de methylfenidaat probeert ivm vergoedingen van de verzekeraar, maar veel stappen toch over daarna op de andere soort stimulanten door de rebounds.
Of op nonstimulanten.

Je hoeft echt niet te accepteren en een verplichte dosis nemen omdat je anders rebounds krijgt vind ik zelf ook niet wenselijk.
Ik neem sommige dagen niets, merk dan echt wel verschil qua kunnen functioneren maar ik wil die keus maken en niet dat de medicatie dat mij opdringt.
PeanutbutterJelly schreef:
09-05-2024 09:18
Denk dat ik pas maandag antwoord krijg. Behandelaar heeft ook vakantie. Aanstaande maandag heb ik ook een afspraak met mijn psychiater.. Om het over mijn antidepressiva te hebben.
Omdat ik kwalitatief geen goede slaap pak, herstel ik niet op mentaal en fysiek vlak en ben ik juist labiel.
Ik sport dus gewoon, houd me al in met cardio, kan niet anders, want het lukt niet meer zoals vanouds. Ik kijk niet naar snelheden enzo. Leg geen druk op mezelf. Maar ben wat ik zeg dus weer zo moe na het sporten. Wat dus zorgt voor meer labiliteit..
Ik kom in zo'n vicieuze cirkel. Met eetbuien.
Ik ben zoooo moe.. De medicatie neem ik omdat ik me weer zo overspannen voelde door de overprikkeling, piekerde en angstig was en veel eetbuien had. Het ging goed in het begin met het starten van medicatie.. Wat het piekeren betreft. Maar het werkt nu zo averechts.. Heb al maanden slapeloosheid en ik trek het gewoon niet meer zo. Lig elke dag wel gestrekt omdat ik de dag niet door kom. Maar moet nog verhogen naar het maximale om de eetdrang te tackelen...Alleen weet niet of dat gaat gebeuren zo?

Ben een beetje wanhopig zo.. En zie hard op tegen weer werken volgende week.
Hoe is het gegaan?

Hopelijk heb je al antwoord, of moet je nog toch as maandag wachten?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ga het in de gaten houden en bespreken of andere medicatie kan.
Vandaag is wat gisteren nog toekomst was
Hier loopt de behandeling van de oudste vast door het testen van de jongste.
Oudste is getest, ADHD gecombineerd net als ik, geen verbazing.
Jongste zit in traject bij zelfde zorginstelling, daar dachten we meer aan ADD met vooral last van sensorische integratie, dus wat ik en oudste ook wel hebben, snel overprikkeld van dingen, maar dan ook van buiten ons zelf.
Maar zij heeft het 10x erger.

Tijdens testen en gesprekken met mij en partner kwamen er steeds meer dingen uit die ook erg op autisme traits leken. Dara verder op getest, weer nieuwe lijsten naar school en ze hebben bij haar op school gekeken waar ze meest last van had, anoniem.


Aantal dingen die zij laat zien, zie ik ook al 19 jaar bij haar vader. Die zelf ook al was gaan praten met iemand over dingen waar hij tegen aan liep binnen werk en sociaal gezien en met mij. ;-)

Dus nu willen ze een gezinsamnese, even kijken of er nog meer autisme hangt bij ons, ook of bij oudste dochter niet onder de ADHD ook autisme hangt zoals ze denken bij jongste dochter.

En partner gaat zich dan nu ook maar laten testen.

Helaas betekend dat de oudste nu niet aan de ADHD meds mag nog, tot we zeker weten of bij haar ook niet AUhdh is ipv gewone ADHD.

We hadden van de week eindelijk een afspraak voor met z'n allen, heeft die muts zich ziekgemeld en nu zijn we weer aan het wachten.
Duurt mij nu ook te lang, die oudste heeft gewoon nu hulp en meds nodig.

Maandag maar bellen en vragen wat er nu gaat gebeuren, want eerst bijna 2 jaar op een wachtlijst voor hen en nu zijn we al 3/4 jaar bezig met oudste en jongste en zijn geen steek verder. Goed alles uittesten vind ik prima, is echt nodig... maar de oudste zo laten hangen al bijna 3 jaar niet.
Blauwedruif85 schreef:
09-05-2024 10:34
Ik ga het in de gaten houden en bespreken of andere medicatie kan.
Ik hoop dat beter wordt en anders echt snel aan de bel trekken.

Ik neem zelf wel ook in de ochtend de hoogste dosis en in de middag een lagere dosis maar wel zo dat ik tot na het avondeten maken ( en het eten want anders word ik gek van de eetgeluiden) nog wat werking heb. Maar dat wel flink uitgewerkt is zo rond 20.00 uur.

Neem alleen nog een extra maar lage dosis als ik iets moet die avond, maar dat gaat toch niet op voor een kind. Maar op zich is de hoogste dosis als eerste dosis wel redelijk vaak voorkomend. En dan een lagere in de middag.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven