Psyche
alle pijlers
Neurodiversiteit --> Algemeen topic ❤
woensdag 22 februari 2023 om 11:16
OP met info
= 6e reactie op pagina 1
philó wijzigde dit bericht op 07-03-2023 12:45
93.22% gewijzigd
donderdag 28 maart 2024 om 12:02
Het kan een hele zoektocht zijn helaas tot je de juiste medicatie en juiste dosis hebt gevonden, been there done that.
Succes ermee!
donderdag 28 maart 2024 om 17:28
Zijn hier ook forummers met een eetstoornis? 
ik heb in mijn pubertijd boulimia ontwikkeld en nu 20 jaar later heb ik er nog steeds last van. Voornamelijk als de hoeveelheid prikkels te veel zijn en stress hoog is krijg ik flinke eetbuien. Ik ben al meerdere malen uitgevallen op werk of studie en toen ik weer helemaal in de rust zat had ik geen eetbuien meer.
Ik heb al een ES behandeling gehad en onlangs klaar met schema- en systeemtherapie. Ik herkende me al in adhders waarmee ik schematherapie volgde. Toen heb ik nooit gevraagd om een test, durfde niet meer zo. Vertel later waarom.
Nu ik weer een nieuwe baan heb, wederom vastloop door de prikkels en een collega vroeg of ik adhd heb, heb ik gevraagd om een test. De wachtlijsten waar ik schematherapie heb gevolgd zijn heel erg lang en ik ga als het goed is doorverwezen worden. Ik had vandaag nog een afspraak met mijn oude behandelaar. Zo'n nazorg afspraak. Had niet helemaal het gevoel dat ze me serieus nam. Want ik was gedurende mijn schematherapie al zo zoekende naar alternatieven.. Ik wilde EMDR. Kon niet. Later reverse EMDR. Want ik zie de toekomst soms zo mismoedig in omdat ik echt het gevoel heb dat er wat mis met me is. En elke keer als het me overspoelde zag ik het te zwart wit en vond ze me te negatief. Ik weet niet helemaal hoe ze het zei, maar iets in die strekking. Dat ik te veel in een slachtofferrol zat. Dat ik alles eruit moest halen bij schematherapie. Ik durfde dus niet meer om iets anders te vragen. Maar nu twee maanden na ik gestopt ben met de groep heb ik het wel gedaan. De puzzelstukjes vallen namelijk zo op zijn plek.
Ik hoor binnenkort meer. Ben benieuwd.
ik heb in mijn pubertijd boulimia ontwikkeld en nu 20 jaar later heb ik er nog steeds last van. Voornamelijk als de hoeveelheid prikkels te veel zijn en stress hoog is krijg ik flinke eetbuien. Ik ben al meerdere malen uitgevallen op werk of studie en toen ik weer helemaal in de rust zat had ik geen eetbuien meer. Ik heb al een ES behandeling gehad en onlangs klaar met schema- en systeemtherapie. Ik herkende me al in adhders waarmee ik schematherapie volgde. Toen heb ik nooit gevraagd om een test, durfde niet meer zo. Vertel later waarom.
Nu ik weer een nieuwe baan heb, wederom vastloop door de prikkels en een collega vroeg of ik adhd heb, heb ik gevraagd om een test. De wachtlijsten waar ik schematherapie heb gevolgd zijn heel erg lang en ik ga als het goed is doorverwezen worden. Ik had vandaag nog een afspraak met mijn oude behandelaar. Zo'n nazorg afspraak. Had niet helemaal het gevoel dat ze me serieus nam. Want ik was gedurende mijn schematherapie al zo zoekende naar alternatieven.. Ik wilde EMDR. Kon niet. Later reverse EMDR. Want ik zie de toekomst soms zo mismoedig in omdat ik echt het gevoel heb dat er wat mis met me is. En elke keer als het me overspoelde zag ik het te zwart wit en vond ze me te negatief. Ik weet niet helemaal hoe ze het zei, maar iets in die strekking. Dat ik te veel in een slachtofferrol zat. Dat ik alles eruit moest halen bij schematherapie. Ik durfde dus niet meer om iets anders te vragen. Maar nu twee maanden na ik gestopt ben met de groep heb ik het wel gedaan. De puzzelstukjes vallen namelijk zo op zijn plek.
Ik hoor binnenkort meer. Ben benieuwd.
donderdag 28 maart 2024 om 18:24
@PeanutbutterJelly
Het klinkt alsof je geen goede relatie had met de behandelaar, klopt dat? Dat is sowieso heel naar.
Maar ik denk eigenlijk dat schematherapie endgame is wat therapie betreft. Een zwaarder kaliber therapie is er vrijwel niet. Ik heb er veel aan gehad, ook als gediagnosticeerd ADDer. Die diagnose heb ik daar niet vermeld, ik denk dat het niet zo relevant is. Ook een ADHD'er kan persoonlijkheidsproblematiek en trauma hebben en dat verwerken via deze methode, en je zal daarbij altijd heel veel weerstand in jezelf ervaren. Dat is de enige manier, denk ik. Hoe kan je anders de ingesleten patronen veranderen die jou veilig houden?
Ik zei dus steeds tegen mezelf als ik zulke twijfels had (en die had ik voortdurend) dat ik nooit zal kunnen weten of er defecten zitten in mijn persoonlijkheid, want mijn psyche zal dit altijd proberen af te dekken via alle zelfbeschermingsmodi. Dus doorgaan en inderdaad er toch het maximale uit halen, want anders zit je met een mislukte therapie en dan? Mensen kunnen daarvan op den duur therapieresistent worden en dan heb je echt een probleem. Ik vind het niet een setting om eigenwijs te zijn of eigen dokter te spelen, een mens heeft namelijk blinde vlekken precies op de plek waar iets niet goed zit. De delen van jezelf die jou problemen geven ken je niet. Een therapeut ziet die delen wel en heeft er verstand van.
Wat is er voor therapie na een ADHD diagnose, sowieso geen psychotherapie en geen schematherapie. Maargoed ik snap alsnog heel goed dat je dit wil laten onderzoeken en goed dat je het aangevraagd hebt. Het staat alleen denk ik compleet los van het schematherapie verhaal wat mij betreft. Je hebt die indicatie niet zomaar gekregen.
Je zal niet de eerste en enige ADHDer zijn met onverwerkte trauma's en persoonlijkheidsproblematiek, de overlap is vrij groot. En daar is gewoon heel veel in mogelijk qua behandeling, itt ADHD.
Sorry lang verhaal, ik reageer zo uitgebreid omdat je eerder precies mij als kind beschreef in je post over de lego en het vele slapen en dromen, en ik heb ook een eetstoornisverleden. Ik gun je de beste hulp, in welke vorm dat ook moge zijn.
Het klinkt alsof je geen goede relatie had met de behandelaar, klopt dat? Dat is sowieso heel naar.
Maar ik denk eigenlijk dat schematherapie endgame is wat therapie betreft. Een zwaarder kaliber therapie is er vrijwel niet. Ik heb er veel aan gehad, ook als gediagnosticeerd ADDer. Die diagnose heb ik daar niet vermeld, ik denk dat het niet zo relevant is. Ook een ADHD'er kan persoonlijkheidsproblematiek en trauma hebben en dat verwerken via deze methode, en je zal daarbij altijd heel veel weerstand in jezelf ervaren. Dat is de enige manier, denk ik. Hoe kan je anders de ingesleten patronen veranderen die jou veilig houden?
Ik zei dus steeds tegen mezelf als ik zulke twijfels had (en die had ik voortdurend) dat ik nooit zal kunnen weten of er defecten zitten in mijn persoonlijkheid, want mijn psyche zal dit altijd proberen af te dekken via alle zelfbeschermingsmodi. Dus doorgaan en inderdaad er toch het maximale uit halen, want anders zit je met een mislukte therapie en dan? Mensen kunnen daarvan op den duur therapieresistent worden en dan heb je echt een probleem. Ik vind het niet een setting om eigenwijs te zijn of eigen dokter te spelen, een mens heeft namelijk blinde vlekken precies op de plek waar iets niet goed zit. De delen van jezelf die jou problemen geven ken je niet. Een therapeut ziet die delen wel en heeft er verstand van.
Wat is er voor therapie na een ADHD diagnose, sowieso geen psychotherapie en geen schematherapie. Maargoed ik snap alsnog heel goed dat je dit wil laten onderzoeken en goed dat je het aangevraagd hebt. Het staat alleen denk ik compleet los van het schematherapie verhaal wat mij betreft. Je hebt die indicatie niet zomaar gekregen.
Je zal niet de eerste en enige ADHDer zijn met onverwerkte trauma's en persoonlijkheidsproblematiek, de overlap is vrij groot. En daar is gewoon heel veel in mogelijk qua behandeling, itt ADHD.
Sorry lang verhaal, ik reageer zo uitgebreid omdat je eerder precies mij als kind beschreef in je post over de lego en het vele slapen en dromen, en ik heb ook een eetstoornisverleden. Ik gun je de beste hulp, in welke vorm dat ook moge zijn.
donderdag 28 maart 2024 om 18:49
@bijtie. Lief dat je antwoord en ik snap wat je schrijft.
Ik heb schematherapie gehad voor traumatische hechting en relatie mbt ouders. Voor mijn kwetsbare kind. Ik heb tijdens die therapie drie keer een andere therapeut gezien om te kijken hoe ik kon ontprikkelen. Alleen ik trok naast de groep, individueel en systeem sessies niet nog een sessie.
Ik heb nooit therapie gehad omtrent overprikkeling.
Voor die overprikkeling heb ik altijd het gevoel gehad dat ik ben behandeld voor het gevolg. Niet de oorzaak. Eetstoornis behandeling was een gevolg van. Toen ik die therapie deed had ik een fijne structuur, 4 dagen therapie, geen werk. Overzicht. Dus in week 2 al geen eetbuien meer.
Ik heb echt wel veel aan schematherapie gehad wat mijn schema's betreft. Dus hier wel de oorzaak aangepakt. Ik heb veel meer rust en acceptatie. Alleen ik zat dus met die prikkels, daar waar ik dus andere behandelingen voor zocht. En vroeg dus bij mijn hoofdbehandelaar of er mogelijkheden waren. Opzich was de relatie goed met haar. Maar ik kreeg gewoon het gevoel dat ik er echt wel wat aan kon doen, de eetbuien minderen, door middel van die therapie.
Ik heb schematherapie gehad voor traumatische hechting en relatie mbt ouders. Voor mijn kwetsbare kind. Ik heb tijdens die therapie drie keer een andere therapeut gezien om te kijken hoe ik kon ontprikkelen. Alleen ik trok naast de groep, individueel en systeem sessies niet nog een sessie.
Ik heb nooit therapie gehad omtrent overprikkeling.
Voor die overprikkeling heb ik altijd het gevoel gehad dat ik ben behandeld voor het gevolg. Niet de oorzaak. Eetstoornis behandeling was een gevolg van. Toen ik die therapie deed had ik een fijne structuur, 4 dagen therapie, geen werk. Overzicht. Dus in week 2 al geen eetbuien meer.
Ik heb echt wel veel aan schematherapie gehad wat mijn schema's betreft. Dus hier wel de oorzaak aangepakt. Ik heb veel meer rust en acceptatie. Alleen ik zat dus met die prikkels, daar waar ik dus andere behandelingen voor zocht. En vroeg dus bij mijn hoofdbehandelaar of er mogelijkheden waren. Opzich was de relatie goed met haar. Maar ik kreeg gewoon het gevoel dat ik er echt wel wat aan kon doen, de eetbuien minderen, door middel van die therapie.
donderdag 28 maart 2024 om 19:36
Hier is het nog even zoeken naar de juiste dosering. We zijn nu van 2x naar 3x maar hij geeft zelf aan dat het nog niet genoeg werkt. Morgen even de kinderarts mailen. Ik denk dat de dosering per pilletje omhoog moet.
Verder weinig bijwerkingen. Ik merk het wel als het uitwerkt en hij had wat minder eetlust maar was ook verkouden enzo. Ik vind het wel wat veel zo dat uitproberen en zoeken naar dat komt omdat er nog wat andere dingen spelen. En ik zelf ook met medicijnen rommel (voor rls).
Verder weinig bijwerkingen. Ik merk het wel als het uitwerkt en hij had wat minder eetlust maar was ook verkouden enzo. Ik vind het wel wat veel zo dat uitproberen en zoeken naar dat komt omdat er nog wat andere dingen spelen. En ik zelf ook met medicijnen rommel (voor rls).
Vandaag is wat gisteren nog toekomst was
donderdag 28 maart 2024 om 20:23
Ik ben in therapie geweest voor binge-eating, na mn diagnose en bijhorende medicatie zo goed als geen last meer van gehad.
donderdag 28 maart 2024 om 20:29
Snap helemaal wat je zegt over die eetstoornis, bij mij zit dat ook helemaal aan het eind van de keten en is niet meer dan een copingmechanisme.PeanutbutterJelly schreef: ↑28-03-2024 18:49@bijtie. Lief dat je antwoord en ik snap wat je schrijft.
Ik heb schematherapie gehad voor traumatische hechting en relatie mbt ouders. Voor mijn kwetsbare kind. Ik heb tijdens die therapie drie keer een andere therapeut gezien om te kijken hoe ik kon ontprikkelen. Alleen ik trok naast de groep, individueel en systeem sessies niet nog een sessie.
Ik heb nooit therapie gehad omtrent overprikkeling.
Voor die overprikkeling heb ik altijd het gevoel gehad dat ik ben behandeld voor het gevolg. Niet de oorzaak. Eetstoornis behandeling was een gevolg van. Toen ik die therapie deed had ik een fijne structuur, 4 dagen therapie, geen werk. Overzicht. Dus in week 2 al geen eetbuien meer.
Ik heb echt wel veel aan schematherapie gehad wat mijn schema's betreft. Dus hier wel de oorzaak aangepakt. Ik heb veel meer rust en acceptatie. Alleen ik zat dus met die prikkels, daar waar ik dus andere behandelingen voor zocht. En vroeg dus bij mijn hoofdbehandelaar of er mogelijkheden waren. Opzich was de relatie goed met haar. Maar ik kreeg gewoon het gevoel dat ik er echt wel wat aan kon doen, de eetbuien minderen, door middel van die therapie.
Alleen als overprikkeling de oorzaak is, waar is die overprikkeling dan het gevolg van? Wat voor therapie denk je aan?
Ik heb na de schematherapie ook nog wat andere dingen gedaan, vooral lichaamswerk en coaching. Duurde voor mijn gevoel jaren om dat gevoel van overbelast zenuwstelsel te laten verdwijnen.
dinsdag 2 april 2024 om 21:53
Ik heb heel wat aan je antwoorden. Dank.bijtie schreef: ↑28-03-2024 20:29Snap helemaal wat je zegt over die eetstoornis, bij mij zit dat ook helemaal aan het eind van de keten en is niet meer dan een copingmechanisme.
Alleen als overprikkeling de oorzaak is, waar is die overprikkeling dan het gevolg van? Wat voor therapie denk je aan?
Ik heb na de schematherapie ook nog wat andere dingen gedaan, vooral lichaamswerk en coaching. Duurde voor mijn gevoel jaren om dat gevoel van overbelast zenuwstelsel te laten verdwijnen.
Ik denk nu dat ik overprikkeld ben door een nieuwe baan waar je altijd aan moet staan en de druk van een studie die ik niet afkrijg. Ik ben me aan het omscholen. Na een jaar studeren en gelijk stage en therapie ben ik een soort van geklapt. Toen een paar maanden gestopt om tot rust te komen en weer begonnen. Want dit is wel iets wat ik wil. Ik moest nog maar een jaar.
Ik vind het heel moeilijk om aan te voelen wanneer ik mijn grenzen over ga. Ik verveel me namelijk ook snel. De scheidslijn tussen die twee is heel dun.
Daarnaast geeft een diagnose me ook meer rust. Beetje last van de schouder denk ik.
@-Rosings-:
Bedankt voor je antwoord. Fijn dat je van de eetbuien af bent! Wat voor medicatie zit of zat je aan?
woensdag 3 april 2024 om 06:02
woensdag 3 april 2024 om 09:04
Ja, is steeds de verkeerde kant op gaan qua hulp.
Hier is druk met de 2 kinderen en nu willen ze een familieopstelling bekijken, ook willen ze bij mijn oudste ook kijken of er naast adhd geen autisme verscholen zit omdat mijn jongste dus autisme heeft en minder adhd traits heeft dan oudste en ik.
Partner vind dat hij geen autisme traits vertoond en wij, de rest van familie wel. En ze dames van jeugd ggz ook krijg ik het idee, dus nu eerst hele familieopstelling onderzoek doen en dan verder met de 2 meiden, zodat ze daarna voor de juiste hulp krijgen.
Mijn jongste krijgt al hulp op school voor sensorische integratiestoornis maar de oudste hangt maar in traject na haar diagnose, ze was eerder aan de beurt dan zusje en nu is er geen medicatie mogelijkheid nog en geen psycho-educatie voor haar.
En duurt allemaal maar, zo langzaam orgaan, helemaal omdat er nu 2 teams samen wat moeten doen voor ze apart weer verder willen gaan. Grr.
Hier is druk met de 2 kinderen en nu willen ze een familieopstelling bekijken, ook willen ze bij mijn oudste ook kijken of er naast adhd geen autisme verscholen zit omdat mijn jongste dus autisme heeft en minder adhd traits heeft dan oudste en ik.
Partner vind dat hij geen autisme traits vertoond en wij, de rest van familie wel. En ze dames van jeugd ggz ook krijg ik het idee, dus nu eerst hele familieopstelling onderzoek doen en dan verder met de 2 meiden, zodat ze daarna voor de juiste hulp krijgen.
Mijn jongste krijgt al hulp op school voor sensorische integratiestoornis maar de oudste hangt maar in traject na haar diagnose, ze was eerder aan de beurt dan zusje en nu is er geen medicatie mogelijkheid nog en geen psycho-educatie voor haar.
En duurt allemaal maar, zo langzaam orgaan, helemaal omdat er nu 2 teams samen wat moeten doen voor ze apart weer verder willen gaan. Grr.
woensdag 3 april 2024 om 10:36
Ik heb ook een tijdje gehad dat ik overdag vergat te eten en in de avonden dan voor dopamine denk ik, best wat at.
Ik kan dat niet meer ivm maagverkleining door en voor wat anders, maar ik heb soms de behoefte dat mijn mond iets te doen krijgt, stimmen dus, dan eet ik dingen die ik moet pellen of schillen eraf moet halen, pel pinda's, pistache nootjes of nog langer mee bezig en amper wat binnen, zonnebloempitjes.
Of zoute popcorn maken.
Maar echt eetstoornis weet ik niets van, al weet ik dan mijn moeder heel erg kon binchen, ook in de avonden. Ook stimmen denk ik?
Mijn jongste heeft wel eetproblemen, is geboren met verborgen reflux, heel erg geweest met ontstoken slokdarm en soms gewoon blauw aanslaan omdat zuur zo hoog kwam als baby, ze is aan de nexium gegaan en speciale voeding en zodra ze meer rechtop leefde was beter maar maagzuur blijft een probleem, haar klepje is nooit helemaal goed gaan werken/volgroeid.
En als ze dus autisme heeft kan zomaar die 2 dingen er voor zorgen dat ze amper wat eet, er zijn dingen die ze wel lust maar zodra het ene andere structuur heeft of smaak die zij niet trekt, van de lijst af.
Iemand hier op Viva, misschien wel dit topic, opperde ARFID en is besproken met haar ggzteam en ze denken dat heel goed zo kan zijn.
Het blijft me verbazen, hoeveel neurodivergent zijn, echt zoveel impact heeft op alle facetten van je leven, gaat zo diep en ver. Je weet het ergens wel.. maar toch heb ik nog steeds zoveel aha momentjes.
Ik kan dat niet meer ivm maagverkleining door en voor wat anders, maar ik heb soms de behoefte dat mijn mond iets te doen krijgt, stimmen dus, dan eet ik dingen die ik moet pellen of schillen eraf moet halen, pel pinda's, pistache nootjes of nog langer mee bezig en amper wat binnen, zonnebloempitjes.
Of zoute popcorn maken.
Maar echt eetstoornis weet ik niets van, al weet ik dan mijn moeder heel erg kon binchen, ook in de avonden. Ook stimmen denk ik?
Mijn jongste heeft wel eetproblemen, is geboren met verborgen reflux, heel erg geweest met ontstoken slokdarm en soms gewoon blauw aanslaan omdat zuur zo hoog kwam als baby, ze is aan de nexium gegaan en speciale voeding en zodra ze meer rechtop leefde was beter maar maagzuur blijft een probleem, haar klepje is nooit helemaal goed gaan werken/volgroeid.
En als ze dus autisme heeft kan zomaar die 2 dingen er voor zorgen dat ze amper wat eet, er zijn dingen die ze wel lust maar zodra het ene andere structuur heeft of smaak die zij niet trekt, van de lijst af.
Iemand hier op Viva, misschien wel dit topic, opperde ARFID en is besproken met haar ggzteam en ze denken dat heel goed zo kan zijn.
Het blijft me verbazen, hoeveel neurodivergent zijn, echt zoveel impact heeft op alle facetten van je leven, gaat zo diep en ver. Je weet het ergens wel.. maar toch heb ik nog steeds zoveel aha momentjes.
woensdag 3 april 2024 om 13:12
Heel veel liefde voor jullie allemaal 
Hier geen officiële eetstoornis maar wel een zeer verstoorde relatie met eten als in binge-eating. Nu al even geen eetbuien meer gehad. Oorzaak kan overprikkeling zijn, verveling, stress of negatieve emoties in het algemeen.
Op dit moment volg ik een groepstraining/cursus/therapie/whatever voor ADHD'ers en het bevalt me steeds beter! Het geeft me al meer inzichten etc
Hier geen officiële eetstoornis maar wel een zeer verstoorde relatie met eten als in binge-eating. Nu al even geen eetbuien meer gehad. Oorzaak kan overprikkeling zijn, verveling, stress of negatieve emoties in het algemeen.
Op dit moment volg ik een groepstraining/cursus/therapie/whatever voor ADHD'ers en het bevalt me steeds beter! Het geeft me al meer inzichten etc
maandag 8 april 2024 om 13:14
Het is live via PsyQ. Daar heb ik mn diagnosetraject gedaan en dit is een van de "behandelopties" die ze geven
dinsdag 9 april 2024 om 00:39
Wie weet heeft iemand de gouden tip: tijdens het eten word ik een beetje geïrriteerd van alle extra geluiden: getik met bestek, gesmak etc. Om nou helemaal met noise cancelling oortjes in te zitten vind ik ook zo ongezellig. Maar met alle herrie word ik ongezellig 
.
Ik lees weleens wat over ander soort oordopjes waarbij deels gedempt wordt, is dat hierbij handig?
Dank alvast
.Ik lees weleens wat over ander soort oordopjes waarbij deels gedempt wordt, is dat hierbij handig?
Dank alvast
dinsdag 9 april 2024 om 07:04
Hebben jullie een grote sociale kring?
Ik voel me mijn hele leven al sociale awkward en heb wat losse vriendinnen waarvan ik 1 goede vriendin in de buurt had. Maar sinds ik meer mijn mening uit en niet overal ja en amen op zeg lijkt die vriendschap dood gebloed. En nu heb ik eigenlijk niet echt meer iets over.
Ik voel me mijn hele leven al sociale awkward en heb wat losse vriendinnen waarvan ik 1 goede vriendin in de buurt had. Maar sinds ik meer mijn mening uit en niet overal ja en amen op zeg lijkt die vriendschap dood gebloed. En nu heb ik eigenlijk niet echt meer iets over.
donderdag 11 april 2024 om 12:14
Wat moeilijk lijkt me datMangogo schreef: ↑09-04-2024 07:04Hebben jullie een grote sociale kring?
Ik voel me mijn hele leven al sociale awkward en heb wat losse vriendinnen waarvan ik 1 goede vriendin in de buurt had. Maar sinds ik meer mijn mening uit en niet overal ja en amen op zeg lijkt die vriendschap dood gebloed. En nu heb ik eigenlijk niet echt meer iets over.
Heb je het idee dat je helemaal geen vrienden meer hebt op het moment? Zou je die wel meer willen?
Hier ook wel socialy awkward mn hele leven (waardoor ik ondertussen meer op een punt ben, al dan niet logisch, waardoor ik denk.. misschien is het toch meer AuDHD dan ik dacht) maar gelukkig wel vrienden
Maar die zijn deels ook socialy awkward dus dat scheelt.
zondag 14 april 2024 om 17:15
zondag 14 april 2024 om 21:27
Loops heten die.Mariannatuin schreef: ↑09-04-2024 00:39Wie weet heeft iemand de gouden tip: tijdens het eten word ik een beetje geïrriteerd van alle extra geluiden: getik met bestek, gesmak etc. Om nou helemaal met noise cancelling oortjes in te zitten vind ik ook zo ongezellig. Maar met alle herrie word ik ongezellig
Ik lees weleens wat over ander soort oordopjes waarbij deels gedempt wordt, is dat hierbij handig?
Dank alvast
Zelf heb ik misofonie en vind ik het ook fijn dat er achtergrond geluiden zijn. Bij mijn vriend doe ik altijd zo'n wasbolletje in een van mijn oren. Die man smakt. De hel.
zondag 14 april 2024 om 21:36
Wat voor kenmerken denk je te hebben?
En ik vind het rot voor je.
Zelf heb ik ook niet veel vriendinnen. Ik vind het heel erg moeilijk om vriendschappen te onderhouden.
maandag 15 april 2024 om 05:57
Dikke knuffel voor de sociale struggles! Ik vind ze heel erg herkenbaar van vroeger. Ik was ook altijd alleen, met 1 of max 2 vriendinnen. Heel erg alles of niets ook, gezien RSD me ook snel buitengesloten deed voelen.
Tegenwoordig heb ik het geluk dat zo'n 1/3e van mijn vriendengroep een adhd diagnose heeft en minstens 1/3e is ongediagnosticeerd neurodivergent. Ik heb dus écht my flock gevonden. We tonen onze empathie dmv anekdotes, doen aan pinguïn pebbling en pakken de draad moeiteloos weer op na enkele maanden elkaar uit het oog verliezen. Dezelfde vriendschappelijke love language zeg maar.
Ik ben af en toe heel angstig om dit te verliezen omdat ik in het verleden zo eenzaam ben geweest. Voor mij hielp het om me bij bestaande groepen te voegen zoals verenigingen en sportgroepen. Daarbinnen zoveel mogelijk te voelen met wie ik automatisch makkelijk(er) sprak en daar het contact mee uit te bouwen.
Tegenwoordig heb ik het geluk dat zo'n 1/3e van mijn vriendengroep een adhd diagnose heeft en minstens 1/3e is ongediagnosticeerd neurodivergent. Ik heb dus écht my flock gevonden. We tonen onze empathie dmv anekdotes, doen aan pinguïn pebbling en pakken de draad moeiteloos weer op na enkele maanden elkaar uit het oog verliezen. Dezelfde vriendschappelijke love language zeg maar.
Ik ben af en toe heel angstig om dit te verliezen omdat ik in het verleden zo eenzaam ben geweest. Voor mij hielp het om me bij bestaande groepen te voegen zoals verenigingen en sportgroepen. Daarbinnen zoveel mogelijk te voelen met wie ik automatisch makkelijk(er) sprak en daar het contact mee uit te bouwen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
