
niet alles verteld aan huisarts (dwangstoornis)
zaterdag 19 november 2016 om 19:38
Ik heb al 2 jaar last van dwanggedachtes. Ik durfde het tegen niemand te vertellen. Het werd steeds erger. Uiteindelijk kreeg ik ook last van dwanghandelingen zoals dingen rechtleggen, alle deuren dichtdoen, tellen enz.
Ik heb het deze week tegen mijn moeder verteld en we zijn samen naar de huisarts gegaan. Ik heb verteld over mijn gedachtes. Alleen ik heb niet verteld dat ik ook last heb van dwanghandelingen. Ik heb geen idee waarom ik dit niet verteld heb. Misschien omdat ik dat teveel vond. Maar ik ben doorverwezen naar een psychiater en ik ben vandaag gebeld voor een screening. Ze stelde vragen en wilde meer over me weten. Alleen ik heb nu weer niet verteld dat ik dwanghandelingen heb. Is dit erg? Of maakt dit niet uit en kan ik het later alsnog met mijn psycholoog/psychiater bespreken? Ik weet niet zo goed wat ik nu moet doen.
Ik heb het deze week tegen mijn moeder verteld en we zijn samen naar de huisarts gegaan. Ik heb verteld over mijn gedachtes. Alleen ik heb niet verteld dat ik ook last heb van dwanghandelingen. Ik heb geen idee waarom ik dit niet verteld heb. Misschien omdat ik dat teveel vond. Maar ik ben doorverwezen naar een psychiater en ik ben vandaag gebeld voor een screening. Ze stelde vragen en wilde meer over me weten. Alleen ik heb nu weer niet verteld dat ik dwanghandelingen heb. Is dit erg? Of maakt dit niet uit en kan ik het later alsnog met mijn psycholoog/psychiater bespreken? Ik weet niet zo goed wat ik nu moet doen.
zaterdag 19 november 2016 om 19:44
Wat vervelend voor je.
In een volgend gesprek kun je het altijd nog vertellen. Daarbij gaan dwanggedachten zo vaak gepaard met handelingen dat je psycholoog dit zeker niet zal verbazen. Voor je behandeling is het wel van belang om te noemen. Wat ze niet weten daar kunnen ze je ook niet bij helpen.
Snap dat het spanning geeft om te vertellen maar ik denk ook dat het een opluchting zal zijn als je het gedaan hebt. Succes!
In een volgend gesprek kun je het altijd nog vertellen. Daarbij gaan dwanggedachten zo vaak gepaard met handelingen dat je psycholoog dit zeker niet zal verbazen. Voor je behandeling is het wel van belang om te noemen. Wat ze niet weten daar kunnen ze je ook niet bij helpen.
Snap dat het spanning geeft om te vertellen maar ik denk ook dat het een opluchting zal zijn als je het gedaan hebt. Succes!

zaterdag 19 november 2016 om 19:52
Helpt het misschien als je het vooraf opschrijft en dat meeneemt naar therapie? En dan meteen zodra je binnen bent afgeven. Ik herken wat je schrijft alleen de klachten die ik achterhield waren heel anders. Het leidde me ook af tijdens de afspraken, want ik was vooral heel druk met overwegen of ik het nou zou zeggen of niet. Dus toen heb ik alles opgeschreven en dat direct bij de volgende sessie over tafel geschoven. Voelt wellicht een beetje raar, maar wat kan jou het schelen. Je zit daar sowieso niet voor de lol.
zaterdag 19 november 2016 om 19:52
Je hoeft je nergens voor te schamen TO.
Vertel, of zet het op papier voor de psychiater voor de eerstvolgende keer dat je hem/haar spreekt.
Het zal voor de arts geen verschil maken maar het is wel van belang voor je genezingsproces.
Sterkte
Vertel, of zet het op papier voor de psychiater voor de eerstvolgende keer dat je hem/haar spreekt.
Het zal voor de arts geen verschil maken maar het is wel van belang voor je genezingsproces.
Sterkte
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
zaterdag 19 november 2016 om 19:57
Allereerst wat vervelend TO! Is dit iets dat voor jouw gevoel zomaar is ontstaan? Het is overigens niet is waar je je voor hoeft te schamen - het is alleen nu van belang dat je wel volledige info geeft zodat ze je het beste kunnen helpen.
Ik herken het een beetje uit mijn jeugd moet ik zeggen. Hoewel ik redelijk goed kon leren was ik extreem slecht in wiskunde - panisch! En dat in combinatie met een veeleisende vader als het om de studie ging - niet ideaal. Ik voerde in de 6e klas van de middelbare school ook dwanghandelingen uit om geruststelling te vragen en door situaties die angst oproepen te vermijden: bijvoorbeeld door niet tussen de voegen van de tegels te lopen: als ik dat dan deed kwam het met het wiskunde examen vast ook goed, terwijl er feitelijk gezien geen verband bestaat natuurlijk. Het is bij mij vanzelf overgegaan, maar ik kan mij heel goed voorstellen dat het voor jou heel lastig is om zo te functioneren in de maatschappij.
Van wat ik er van begrijp is dat iemand dwanghandelingen over het algemeen uitvoert om een bepaalde angst weg te laten ebben, maar op lange termijn versterken juist deze de dwanggedachten. Op deze manier worden de dwanggedachten (die aan dwanghandelingen vooraf gaan) namelijk steeds weer bevestigd. Het is m.i. een vicieuze cirkel waarbij de dwang in stand gehouden wordt door het toegeven aan dwanghandelingen. Voor jou lijkt het mij het beste om het alsnog te melden - dan kan de hulp er op inspelen.
Ik herken het een beetje uit mijn jeugd moet ik zeggen. Hoewel ik redelijk goed kon leren was ik extreem slecht in wiskunde - panisch! En dat in combinatie met een veeleisende vader als het om de studie ging - niet ideaal. Ik voerde in de 6e klas van de middelbare school ook dwanghandelingen uit om geruststelling te vragen en door situaties die angst oproepen te vermijden: bijvoorbeeld door niet tussen de voegen van de tegels te lopen: als ik dat dan deed kwam het met het wiskunde examen vast ook goed, terwijl er feitelijk gezien geen verband bestaat natuurlijk. Het is bij mij vanzelf overgegaan, maar ik kan mij heel goed voorstellen dat het voor jou heel lastig is om zo te functioneren in de maatschappij.
Van wat ik er van begrijp is dat iemand dwanghandelingen over het algemeen uitvoert om een bepaalde angst weg te laten ebben, maar op lange termijn versterken juist deze de dwanggedachten. Op deze manier worden de dwanggedachten (die aan dwanghandelingen vooraf gaan) namelijk steeds weer bevestigd. Het is m.i. een vicieuze cirkel waarbij de dwang in stand gehouden wordt door het toegeven aan dwanghandelingen. Voor jou lijkt het mij het beste om het alsnog te melden - dan kan de hulp er op inspelen.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zaterdag 19 november 2016 om 19:57
TO
Het zou me verbazen als ze er niet naar vragen of voorbeelden geven. Tijdens de intake zal het vast ter sprake komen en zo niet dan volgen er nog meer gesprekken. Niet alles kan en hoeft in een eerste gesprek.
De eerste fase van behandeling is toch de werkrelatie opbouwen en elkaar leren kennen. Nogmaals succes!
Het zou me verbazen als ze er niet naar vragen of voorbeelden geven. Tijdens de intake zal het vast ter sprake komen en zo niet dan volgen er nog meer gesprekken. Niet alles kan en hoeft in een eerste gesprek.
De eerste fase van behandeling is toch de werkrelatie opbouwen en elkaar leren kennen. Nogmaals succes!

zaterdag 19 november 2016 om 20:07
quote:marijeeee schreef op 19 november 2016 @ 19:53:
Redshoes dankjewel voor je reactie!:) Ik snap inderdaad dat ze het moeten weten omdat ze me anders niet kunnen helpen. Ik heb in december mijn intakegesprek dus hopelijk kan ik het dan zeggenJa gewoon doen hoor. Alsof een psychiater zal schrikken van een dwangstoornis, dan is bijna net zoiets als met griep naar de huisarts gaan. Daar schrikken ze allang niet van, als ze dat ooit tijdens de opleiding nog hebben gedaan.
Redshoes dankjewel voor je reactie!:) Ik snap inderdaad dat ze het moeten weten omdat ze me anders niet kunnen helpen. Ik heb in december mijn intakegesprek dus hopelijk kan ik het dan zeggenJa gewoon doen hoor. Alsof een psychiater zal schrikken van een dwangstoornis, dan is bijna net zoiets als met griep naar de huisarts gaan. Daar schrikken ze allang niet van, als ze dat ooit tijdens de opleiding nog hebben gedaan.
zaterdag 19 november 2016 om 20:36
MsWhiskers Ja, daarom vind ik het ook zo vervelend dat ik niet alles heb verteld tijdens de screening. Ik ben nu bang dat ze me minder goed kunnen helpen. Het lijkt me dan namelijk raar als de psyhiater de informatie van de screening krijgt en alleen leest over dwanggedachtes en ik ineens vertel over mijn dwanghandelingen.
zaterdag 19 november 2016 om 20:49
Kan je alsnog later tegen psycholoog/psychiater zeggen hoor!
Wat knap dat je het verteld hebt trouwens. Je hebt al een grote stap gezet in je behandelingsproces, want ik kan me goed voorstellen dat jezelf ook gek wordt van die gedachten. Zeker je niet schamen om het later nog tegen de psychiater te vertellen hé. Hij is er om je te helpen, beter nu dan later.
Als je het moeilijk vindt en bang bent dat je het niet gaat durven vertellen, kan je het misschien op een briefje schrijven wat je afgeeft, met daarop alles waar je last van hebt.
Wat knap dat je het verteld hebt trouwens. Je hebt al een grote stap gezet in je behandelingsproces, want ik kan me goed voorstellen dat jezelf ook gek wordt van die gedachten. Zeker je niet schamen om het later nog tegen de psychiater te vertellen hé. Hij is er om je te helpen, beter nu dan later.
Als je het moeilijk vindt en bang bent dat je het niet gaat durven vertellen, kan je het misschien op een briefje schrijven wat je afgeeft, met daarop alles waar je last van hebt.
zaterdag 19 november 2016 om 20:53
quote:marijeeee schreef op 19 november 2016 @ 20:36:
MsWhiskers Ja, daarom vind ik het ook zo vervelend dat ik niet alles heb verteld tijdens de screening. Ik ben nu bang dat ze me minder goed kunnen helpen. Het lijkt me dan namelijk raar als de psyhiater de informatie van de screening krijgt en alleen leest over dwanggedachtes en ik ineens vertel over mijn dwanghandelingen.Op basis van screenen zal geen behandelplan gemaakt worden. Dat is nog te vroeg. Dus het is zeker niet raar om nog te vertrellen en ze zullen je er niet minder goed om kunnen helpen als je bij de intake gewoon vertelt.
MsWhiskers Ja, daarom vind ik het ook zo vervelend dat ik niet alles heb verteld tijdens de screening. Ik ben nu bang dat ze me minder goed kunnen helpen. Het lijkt me dan namelijk raar als de psyhiater de informatie van de screening krijgt en alleen leest over dwanggedachtes en ik ineens vertel over mijn dwanghandelingen.Op basis van screenen zal geen behandelplan gemaakt worden. Dat is nog te vroeg. Dus het is zeker niet raar om nog te vertrellen en ze zullen je er niet minder goed om kunnen helpen als je bij de intake gewoon vertelt.
zaterdag 19 november 2016 om 21:01
Niet erg, komt later alsnog. Schaamde je je er ook voor? Kan ook meespelen. Is natuurlijk niets om je voor te schamen, zeker bij een psychiater niet . Sommige mensen hebben agressieve dwanggedachtes en -handelingen, komt vaak schaamte bij kijken.. sterkte TO!
Ps kan ook bij een dwangstoornis horen om steeds te twijfelen of je wel het jiste gedacht/ gedaan hebt. Hoort dus misschoen wel bij de stoornis dat je deze vragen nu hebt.
Ps kan ook bij een dwangstoornis horen om steeds te twijfelen of je wel het jiste gedacht/ gedaan hebt. Hoort dus misschoen wel bij de stoornis dat je deze vragen nu hebt.
Ik voel me zo moedellooos

zaterdag 19 november 2016 om 21:39
Knap dat je de stap naar hulp hebt gezet! Dwang gedachten gaan bijna altijd samen met handelingen, al zijn die niet altijd even zichtbaar. De psycholoog /psychiater zal er zeker nog naar vragen. Je bent niet te laat!
En ze zijn echt wel wat gewend. Angst gaat vanzelfsprekend geregeld samen met niet direct 100% open kaart durven spelen. Dat weten zij ook. Dus alleen maar knap van je als je dat de volgende keer wel lukt. Succes de komende tijd!
En ze zijn echt wel wat gewend. Angst gaat vanzelfsprekend geregeld samen met niet direct 100% open kaart durven spelen. Dat weten zij ook. Dus alleen maar knap van je als je dat de volgende keer wel lukt. Succes de komende tijd!
zaterdag 19 november 2016 om 23:39
zaterdag 19 november 2016 om 23:47
zondag 20 november 2016 om 11:43
quote:marijeeee schreef op 19 november 2016 @ 23:25:
spijt_111 Ja ik dacht er ook aan om het op te schrijven. Het voelt inderdaad nog een beetje raar, maar ik denk toch wel dat het het makkelijkst en fijnst is om het op te schrijven.Het voordeel is dat je dat gewoon rustig thuis kan doen, maakt het net iets makkelijker om helemaal open kaart te spelen. En echt heel veel mensen doen het zo bij therapie hoor! Is echt niks om je voor te schamen.
spijt_111 Ja ik dacht er ook aan om het op te schrijven. Het voelt inderdaad nog een beetje raar, maar ik denk toch wel dat het het makkelijkst en fijnst is om het op te schrijven.Het voordeel is dat je dat gewoon rustig thuis kan doen, maakt het net iets makkelijker om helemaal open kaart te spelen. En echt heel veel mensen doen het zo bij therapie hoor! Is echt niks om je voor te schamen.