Niet geheel gelukkig, GD

30-05-2018 10:31 40 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi dames,

Ik moet dit van me af schrijven, ik zit er erg mee. De meesten zullen het wss niet begrijpen vandaar dat ik twijfelde of ik dit bericht ging plaatsen. Maar heb niemand om dit mee te delen, behalve ML

Ik ben onlangs moeder geworden van een prachtige gezonde zoontje waar ik onwijs blij mee ben. Maar vorig jaar ben ik een dochter verloren in de zwangerschap en heb er heel veel moeite mee dat ik nu een zoontje heb. We hebben helaas ook gemerkt dat onze omgeving blij is dat we nu een gezond kind hebben maar het nog wel zielig vinden dat we niet ons meisje terug hebben gekregen. Reacties op het feit dat ik een zoontje heb gekregen waren: oh een jongen, hmm gelukkig gezond. En ohjee wat heb je met je meisjeskledingen gedaan? Zelfs de kraamverzorgster vroeg, was de vorige ook een jongen en ik zei nee een meisje en toen zei ze oh jeetje dat is heftig!

Ik ben onwijs blij met mijn GEZONDE zoon! Maar ik kan het niet uit me hoofd halen dat we gelukkiger waren geweest en minder pechvogels voor de omgeving als we 1.het vorige kindje niet hadden verloren of 2. weer een meisje hadden gekregen. En hier voel ik mij enorm schuldig over naar mijn zoontje toe!

Wss krijg ik nare reactie’s maar ik wilde dit even kwijt.

Voor vrouwen in de MM: Ja ik ben dankbaar dat ik zwanger kan worden en een gezond kind op de wereld kan zetten, zoals je boven hebt kunnen lezen is het ook voor mij niet vanzelfsprekend!!
Waarom trek je je zoveel aan van wat allerlei mensen roeptoeteren? Geniet lekker van je zoon, meer hoef je niet te doen toch.
Alle reacties Link kopieren
Och, wat een rare reacties heb je gekregen.

Van mij dan een fijne: gefeliciteerd met je prachtige gezonde zoon! Wat heerlijk en wat een geluk dat jullie zo'n mooi kindje hebben gekregen! :)
Heb je hulp gehad bij de verwerking?
Alle reacties Link kopieren
Een meisje zou ook niet hetzelfde kindje zijn geweest als het meisje dat je verloren bent. Ik vind de reacties die je krijgt heel erg raar. Je eerste kindje is overleden. Nu heb je een tweede kindje dat gezond is. Ik zie niet zo goed waarom het verlies minder zou zijn geweest als je nog een dochter had gehad. Dat verlies is toch even groot, ook als je de kleertjes wel had kunnen gebruiken?
Alle reacties Link kopieren
Vreemde reacties uit je omgeving zeg, jeetje. :hug: Voor je meisje en hoera voor je zoon.

Mensen denken gewoon echt niet na voor ze iets achterlijks zeggen. Was ooit bij een bevalling waarbij moeder één van een tweeling verloor. Familie zei gewoon 'och je hebt er nog eentje dus is niet zo erg'. Mensen zijn stom als het om dit soort zaken gaat.

Heb je begeleiding gehad in het rouwproces? En je mag gewoon blij en gelukkig zijn met je zoon, zeg dat ook tegen jezelf. Ongeacht de reacties van anderen.
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
Alle reacties Link kopieren
Mama18 schreef:
30-05-2018 10:31
(...)
Wss krijg ik nare reactie’s maar ik wilde dit even kwijt.
(...)
Ik vind je nogal defensief. Waarom zou je hier waarschijnlijk nare reacties krijgen? Is er een kans dat je de uitlatingen van je omgeving compleet verkeerd interpreteert? Het is natuurlijk hartstikke erg dat je een kindje verliest, dat doet wel echt wat met je. Heb je dat wel verwerkt?
Hoe dan ook : gefeliciteerd met de geboorte van je kindje. En laat opmerkingen wat meer van je afglijden, het gaat nu even om jou en je gezin. En mensen kletsen toch wel.
Alle reacties Link kopieren
nessemeisje schreef:
30-05-2018 10:48
Ik vind je nogal defensief. Waarom zou je hier waarschijnlijk nare reacties krijgen?

Omdat nagenoeg iedereen hier nare reacties krijgt.
Alle reacties Link kopieren
nessemeisje schreef:
30-05-2018 10:48
Ik vind je nogal defensief. Waarom zou je hier waarschijnlijk nare reacties krijgen?
Omdat ze aangeeft zelf ook minder blij te zijn met de zoon.

Ik hoop dat je je erover heen kunt zetten, TO.
Mijn ouders kregen eerst een zoon, die maar een dag geleefd heeft.
Toen kwam ik. Heb mijn hele leven wel elke maand een keer te horen gekregen hoe jammer het was dat ik geen zoon was.
Alle reacties Link kopieren
Frox schreef:
30-05-2018 10:51
Omdat nagenoeg iedereen hier nare reacties krijgt.
Op iemand die vertelt dat zij vorig jaar een kindje is verloren?? Dat is echt bullshit.
Alle reacties Link kopieren
Nou van mij dan ook: van harte gefeliciteerd met je zoon.Wat fijn dat je nu een gezond zoontje hebt gekregen zonder moeilijke bevalling met complicaties ook nog!!
Geniet ervan!

Laat anderen maar kletsen.Wat je ook doet, kletsen doen ze toch.
anoniem_180388 wijzigde dit bericht op 30-05-2018 10:54
20.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
@head: je hebt helemaal gelijk! maar het is moeilijk.

@frox: bedankt!! Voelt goed om het te lezen :D

@Sally: nee ik wilde niet, ik wilde niet dat men zag dat ik gebroken was. Ik heb eigenlijk gedaan alsof het me niks deed. Weet zelf niet waarom. Ik was ook twee maanden na de geboorte weer zwanger en ging ervan uit dat dat me zou helpen met verwerken. Heeft ook in grote mate gedaan.
Alle reacties Link kopieren
Wat een vervelende situatie, ik herken het wel een beetje. Onze zoon is ook levenloos geboren.

Mensen vinden het altijd heel lastig om om te gaan met deze situatie.

Je oudste kind zal altijd je dochter blijven, En je zoontje zal altijd een oudere zus hebben. Voel je vooral niet schuldig noch naar je dochter noch naar je zoon. Je zoon is ook geen vervanging van je dochter of dochter 2.0. Het zijn 2 totaal verschillende kinderen!

Geniet van je zoon. En natuurlijk mag je af en toe verdrietig voelen, het had zo anders kunnen lopen.

En rare of voor jou pijnlijke opmerkingen, zijn meestal niet zo bedoeld. Mensen weten gewoon niet hoe ze moeten reageren en kunnen zich niet voorstellen dat opmerkingen, hoe goed bedoelt ook, soms heel erg verkeerd over komen.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Alle reacties Link kopieren
Mama18 schreef:
30-05-2018 10:31
Maar heb niemand om dit mee te delen, behalve ML
ML? En uit je topictitel; GD..?

Hoe dan ook vreselijk wat je mee hebt moeten maken, veel sterkte.
Alle reacties Link kopieren
Mama18 schreef:
30-05-2018 10:53
@head: je hebt helemaal gelijk! maar het is moeilijk.

@frox: bedankt!! Voelt goed om het te lezen :D

@Sally: nee ik wilde niet, ik wilde niet dat men zag dat ik gebroken was. Ik heb eigenlijk gedaan alsof het me niks deed. Weet zelf niet waarom. Ik was ook twee maanden na de geboorte weer zwanger en ging ervan uit dat dat me zou helpen met verwerken. Heeft ook in grote mate gedaan.

Nee, een nieuwe zwangerschap gaat je niet helpen om het verlies te verwerken. Dit zijn 2 totaal verschillende processen. Je merkt nu ook dat er nog steeds een stukje rouw is. Laat dit toe. Ik ging in het begin ook gewoon door, en bij mij kwam "de klap" ook pas een paar jaartjes later. Misschien is het ook geen slecht idee om een paar gesprekken te hebben met een professional. Natuurlijk ben je hartstikke blij me je gezonde zoontje. Maar het is ook net zo normaal dat je nog mag rouwen (zeker rond de geboorte datum van je dochter), verdrietig of kwaad mag zijn over het verlies van je dochter. Dit zijn 2 processen die naast elkaar kunnen bestaan.

Wanneer je blij bent om je gezonde zoon, dan verlochen je je dochter niet. Net zo min, dat, wanneer je verdrietig bent over je dochter jij je zoon te kort doet.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Alle reacties Link kopieren
hamerhaai schreef:
30-05-2018 11:02
Nee, een nieuwe zwangerschap gaat je niet helpen om het verlies te verwerken. Dit zijn 2 totaal verschillende processen. Je merkt nu ook dat er nog steeds een stukje rouw is. Laat dit toe. Ik ging in het begin ook gewoon door, en bij mij kwam "de klap" ook pas een paar jaartjes later. Misschien is het ook geen slecht idee om een paar gesprekken te hebben met een professional. Natuurlijk ben je hartstikke blij me je gezonde zoontje. Maar het is ook net zo normaal dat je nog mag rouwen (zeker rond de geboorte datum van je dochter), verdrietig of kwaad mag zijn over het verlies van je dochter. Dit zijn 2 processen die naast elkaar kunnen bestaan.

Wanneer je blij bent om je gezonde zoon, dan verlochen je je dochter niet. Net zo min, dat, wanneer je verdrietig bent over je dochter jij je zoon te kort doet.
Dit!
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
Mama18 schreef:
30-05-2018 10:31
Ik ben onwijs blij met mijn GEZONDE zoon! Maar ik kan het niet uit me hoofd halen dat we gelukkiger waren geweest en minder pechvogels voor de omgeving als we 1.het vorige kindje niet hadden verloren of 2. weer een meisje hadden gekregen. En hier voel ik mij enorm schuldig over naar mijn zoontje toe!
Maar meissie! :cry: Wat kan jou die omgeving schelen! Je leeft voor jezelf en niet voor de buitenwereld. Ik heb een paar jaar geleden dit geleerd: als je A doet, zijn er mensen die je zeggen dat je beter B had gedaan. Doe je B, dan vragen ze je waarom je niet A deed. Daarom: doe wat jij wil. En trek je niks aan van wat anderen daarvan zeggen.
Wat ik graag wil weten, vind jij dat je een mindere pechvogel was geweest als dit kindje een meisje was geweest? Ik denk dat je vooral gelukkiger was geweest als je meisje was blijven leven.
Alle reacties Link kopieren
Oh! zag niet dat ik meer reacties had gekregen vandaar dat ik reaggeerde op de eerste drie reacties.

Ik vind het heel fijn om te lezen dat jullie mij feliciteren met mijn ventje. Hij ligt op mij te slapen en hij is geweldig.

En het gaat helaas heel diep bij mij. Ik voel mij al heel mijn leven niet bijzonder genoeg. Een paar dingen:

- ik heb een zus die voor de meesten wordt bestempeld als mooi ( ik niet)
-ik kan maar geen vrienden maken. Heb ze ooit gehad maar na een verhuizing, lijkt het alsof vrouwen mij niet interessant genoeg vinden.
- mijn werk is eigenlijk te hoog gegrepen maar het gaat nog.
- mijn moeder en vader wilden zelf graag dochters( hebben ze ook gekregen)En mijn moeder was dus door het dolle dat ik een meisje verwachte. Mijn zus heeft een zoontje, waar mijn moeder ook gek op is hoor.
- in de vriendengroep van mijn man zijn er een heleboel meisjes, waardoor mijn man ook graag een dochtertje wilde. Hij is nu gek op ons zoontje maar telkens als hij een meisje ziet, noemt hij haar bij de naam die we in gedachte hadden voor een meisje.
- in mijn familie zijn er bijna alleen maar jongetjes geboren en ik was een keer speciaal omdat ik een meisje droeg. Maar zoals jullie weten mocht ik daar niet lang van genieten...

Het komt erop neer dat ik voel dat ik gefaald heb! Iedereen krijgt gezonde kinderen. Waarom moest ik dit meemaken!!
Alle reacties Link kopieren
Meisje toch! Wat ben jij hard voor jezelf, daardoor komen de domme opmerkingen van je omgeving ook zo rottig binnen.
Een nieuwe zwangerschap is geen pleister op de pijn die jij hebt.
Kun je eens met iemand gaan praten? Een professional? Je huisarts kan je verder helpen.
Alle reacties Link kopieren
Kan het ook zijn dat bij alles wat je doet met je gezonde babyzoon je denkt : "zo had het ook met mijn meisje kunnen zijn"? Dat zou ik heel begrijpelijk vinden want het is toch ook een groot verlies.

Maar die gedachte betekent niet dat je minder van je zoon houdt en liever dat meisje wilde. Je had alleen ook zo graag die dingen met haar kunnen doen. Dat is confronterend en kan behoorlijk pijn doen. Misschien zou je bij de huisarts een paar gesprekken met de praktijkondersteuner kunnen hebben om het eens te bespreken?

Veel sterkte met het verlies van je dochter en veel plezier met je gezonde zoon!
Alle reacties Link kopieren
Had je laatste berichtje nog niet gelezen. Dus meisjes worden in door jouw omgeving specialer en gewenster gezien op dit moment. Tja, wat men vindt, daar kun je niet naar leven, word je echt ongelukkig van. Misschien krijg je nog wel 3 dochters hierna. Dan is dit ene mannetje ineens weer een stuk specialer....
Alle reacties Link kopieren
[quote=famfamke post_id=28575099 time=1527672187 user_id=143291]
Kan het ook zijn dat bij alles wat je doet met je gezonde babyzoon je denkt : "zo had het ook met mijn meisje kunnen zijn"? Dat zou ik heel begrijpelijk vinden want het is toch ook een groot verlies

[/quote]

Precies!

:cry: :cry:
Alle reacties Link kopieren
Mama18 schreef:
30-05-2018 11:40
[quote=famfamke post_id=28575099 time=1527672187 user_id=143291]
Kan het ook zijn dat bij alles wat je doet met je gezonde babyzoon je denkt : "zo had het ook met mijn meisje kunnen zijn"? Dat zou ik heel begrijpelijk vinden want het is toch ook een groot verlies
Precies!

:cry: :cry:
[/quote]

ja natuurlijk, zoek alsjeblieft hulp, verwerk je verdriet!
Wat een debiele reacties in je omgeving zeg. Ik begrijp dat benadrukken van je mening echt niet. Al helemaal niet in zulke situaties. Ook die uitgesproken wensen en voorkeuren voor meisjes. :nope: Ik sta nou niet echt bekend om m'n enorm empatisch vermogen, maar zulke opmerkingen gaan mij zelfs véél te ver.

Zo te lezen is het in je familie al ergens begonnen. Kun je daar met ze over praten.

Voor het dieperliggende probleem zou je wellicht hulp kunnen zoeken.

Sterkte en geniet van je zoontje!!
Jeetje, Mama18, wie heeft jou het gevoel gegeven dat je niet voldoet aan de norm? waarom vind jij dat je invloed hebt gehad op het overlijden van je dochtertje? Waarom zou dat falen zijn?
Jij hebt echt heel hard iemand nodig die je begrijpt en die jou gedachten weer de goede kant uit stuurt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven