Niet gelukkig na verhuizing [Lege OP]

SUMMER- schreef: ↑

12-05-2020 23:47

Dat was gelukkig onze oude situatie.
Nee ik hoef geen medelijden.
Maar ik hou niet van mensen die alles zo zwart wit zien en zo oordelen.
Ik weet namelijk zeker dat als jij in mijn schoenen had gestaan
Jij ook de kans met beide handen had aangepakt om elders te gaan wonen. Omdat veiligheid toch wel een hele belangrijke basisbehoefte is
Helemaal als je kinderen hebt staat dat op 1 en niet je eigen ego om koste wat het kost ergens te blijven wat schadelijk is voor je kind.
Sorry malibu maar je opmerkingen zijn kwetsend.
Omdat ik juist op de forum ben om te kijken wat ik en ons gezin kunnen doen om te aarden in dit prachtige dorpje aan de kust.
Waar ons werd verteld toen wij de sleutels kregen. Dat het dorp boos was en niet blij met mensen uit Drenthe. Omdat hier huizen tekort zijn voor hun eigen kids. Dit vertelde de oud bewoners ons. Wij namen dit met een korrel zout. En waren veel te blij met ons huisje om ons daar druk over te maken. Nu na een half jaar lukt het ons niet om aansluiting te vinden. Dit maakt mij onzeker en verdrietig waarop ik een therapeut in de haak heb geslagen om dit mee te bespreken. Zij gaf aan dat andere mensen die van buitenaf hier zijn komen wonen ook niet geaccepteerd worden. En zelfs door een hell zijn gegaan hier. Waarop ik nu denk heeft het wel zin dat ik moeite doe met elke dag iedereen vriendelijk groeten. Vrijwillergswerk op school en meegaan op klassen uitjes zoon. Als de mensen al een oordeel geveld hebben voordat ze ons zagen. Boos waren omdat wij uit Drenthe komen. Heeft het dan wel nut om jaren te vechten voor een plekje in dit dorp. En is dat realistisch om daarop te hopen. Of moeten we ons verlies pakken en onze droom opzeggen huisje aan zee en terug naar Drenthe. Maar dan een nette kindvriendelijke wijk.
Nogmaals de juffen zijn aardig. Ook de buren zijn prima. Iedereen groet elkaar bijna in de straat. Maar op het plein heeft iedereen zijn eigen groepje. Vertelde de juf mij dat niemand ons nodig heeft hier omdat ze elkaar al van generatie op generatie hebben. En ze zeker geen stap naar ons gaan zetten met een praatje waar we vandaan komen of dat het hier bevalt. Omdat wij buitenstaanders zijn. Uit de stad ook nog. Dat de moeders niet zitten te wachten op een nieuwe moeder. En dat als wij erbij willen horen dat een proces kan worden van jaren.
Dit is iets wat ik zelf compleet verkeerd heb ingeschat. Ik dacht aan een warm gezellig dorp. Waar iedereen elkaar kent en er sociale controle is. Maar als je je best doet en vriendelijk bent je vanzelf word opgenomen. Na alle verhalen van de juf, de oud bewoners en mijn therapeut die hier een collega en een cliënt heeft zitten met hetzelfde verhaal. Vraag ik mij af of het achteraf een fout is geweest om deze kant op te gaan. Gelukkig zijn we weg uit die vreselijke situatie. En woont mijn zoontje nu veilig zonder overlast. Maar manlief en kind willen beide graag terug na drenthe na 6 maanden. Ikzelf wil niet te vroeg opgeven of weglopen omdat het moeilijker gaat dan verwacht. Maar word er niet happy van ergens te wonen waar wij nu het gevoel hebben dat niemand ons hier wil. Waar we als buitenstaanders worden gezien
Terwijl ik zelf als kind 15 min hiervandaan ben opgegroeid en altijd op mijn fietsje naar dit strand toe fietste. Dat is dus mijn dilemma. En ik wil geen overhaaste beslissingen nemen. Alles goed overwegen. En kijken of alles geprobeerd is voordat we terug verhuizen. Vandaar dat je mij kwets met je oordelen. Ik val niet onder jou categorie wijzen en niet naar jezelf willen kijken.
Dan zou ik niet zo onzeker worden over deze situatie en hier om tips en advies vragen en zelfs een therapeut inschakelen om te kijken of dingen nog beter kunnen! Ik ben trots dat wij dit avontuur aan zijn gegaan. Vele mensen durven hun dromen niet te volgen. En wij hebben de stap toch gezet. Daar heb je ballen voor nodig. En oma zei als het niet uitpakt zoals je hoopt kun je altijd nog terugkomen. Maar na 6 maanden al terug willen vind ik persoonlijk te vroeg. Voelt als falen. Ik zie liever dat we hier allemaal gelukkig worden. Aansluiting vinden in het dorp. Ipv alles buiten het dorp zoeken. Gewoon dat je met plezier ergens woont. Meer wensen heb ik niet malibu.