Psyche
alle pijlers
Niet kunnen zwemmen als volwassene
vrijdag 28 oktober 2016 om 19:33
Beste leden,
Dit is mijn eerste topic, hier mijn verhaal:
Ik ben een jongen van 22 jaar die niet/nauwelijks kan zwemmen. Ik kreeg toen ik ong. 9 was wel zwemles op school, maar hield er toen echt niet van en had er ook vrees voor. Heb nooit een diploma gehaald. Het duurde erg lang voor ik naar een volgend bad ging weet ik nog, soms moest ik zelfs weer terug. Schoolslag kreeg ik uiteindelijk wel wat onder de knie. Ik zwom uiteindelijk na heel lang lessen toen met wat angst in de diepe, maar onderwater zwemmen of duiken deed ik echt niet (was te bang, lukte niet).
In de laatste 12 jaren is mijn zwemangst niet minder geworden. Ik verzon ook iedere keer maar wat als vrienden voorstelden om naar het zwembad te gaan of in de zomer naar het strand. Een ieder van hun kon zwemmen. Uiteindelijk een keertje naar een attractiepark geweest, waar ook een zwembad met glijbanen erbij bleek te zijn. Het was lastig om na het park niet mee te gaan. Ik zei toen daarbinnen dat ik niet/nauwelijks kan zwemmen. Dat konden ze niet geloven. Zwemmen zou zoiets als fietsen zijn zeiden ze. Een van hen zei dat zelfs een baby kan zwemmen en drijven. Dus eh wilden ze dat ik in zo'n snelle glijbaan ging die in het diepe uitmondt. Zei zeiden leuk dat ze mij wel uit het water zullen vissen. En nog doordrammen ook. Nou dat heeft de angst ook niet verminderd. Ik heb het gelukkig niet gedaan.
Tot vorige vorige week, toen stond ik echt eens erbij stil. Ik besloot om een zwemschool met les voor volwassenen te bellen en mijn situatie uit te leggen, dat deed ik. Mevrouw reageerde heel aardig en zei dat ik niet de enige ben hiermee en dat het weer stapsgewijs op eigen tempo kan worden geprobeerd. Het zou volgens haar vast lukken. Ik had kort erna mijn eerste zwemles en het viel uitendelijk erg mee! Was juist leuk! De instructrice was erg aardig, leuke sfeer met anderen. Maar het was wel in een ondiep badje en ik moest echt de simpelste dingetjes doen. Ging wel goed eigenlijk.
Nu vraag ik me wel een paar dingen af. Ik ga nu wel 1x per week zwemles volgen, vaker is er niet. Dat vind ik wel een beetje jammer eigenlijk. Ik ging namelijk vandaag alleen naar een zwembad voor recreatief zwemmen om wat ik geleerd heb verder te oefenen en m'n lichaam meer te versterken. Heb gelijk een rittenkaart voor 25 keer gekocht (is onbeperkt geldig, niet duur). Vinden jullie het dus een goed idee als ik naast leszwemmen een keertje per week recreatief ga zwemmen in een ondiep badje? Is het echt raar als ik alleen ga? (Liever ga ik met iemand met wie ik me op m'n gemak voel, maar geen idee met wie.) En vandaag probeerde ik ook daar meerdere keren om m'n hoofd onderwater te doen, maar het lukte me niet zo, ik voel water in m'n neus en oor en het gevoel van met mijn hoofd onderwater vond ik niet prettig. Ogen openen lukte me ook niet, geen idee waarom. Ze sluiten ook automatisch. Hebben jullie enig idee hoe ik dit kan oplossen door probleemloos met m'n hoofd onder water te gaan? Ik wil het nu graag kunnen! Ik wil er voor gaan! Sorry voor het lange verhaal! Ik moest het kwijt!
Dit is mijn eerste topic, hier mijn verhaal:
Ik ben een jongen van 22 jaar die niet/nauwelijks kan zwemmen. Ik kreeg toen ik ong. 9 was wel zwemles op school, maar hield er toen echt niet van en had er ook vrees voor. Heb nooit een diploma gehaald. Het duurde erg lang voor ik naar een volgend bad ging weet ik nog, soms moest ik zelfs weer terug. Schoolslag kreeg ik uiteindelijk wel wat onder de knie. Ik zwom uiteindelijk na heel lang lessen toen met wat angst in de diepe, maar onderwater zwemmen of duiken deed ik echt niet (was te bang, lukte niet).
In de laatste 12 jaren is mijn zwemangst niet minder geworden. Ik verzon ook iedere keer maar wat als vrienden voorstelden om naar het zwembad te gaan of in de zomer naar het strand. Een ieder van hun kon zwemmen. Uiteindelijk een keertje naar een attractiepark geweest, waar ook een zwembad met glijbanen erbij bleek te zijn. Het was lastig om na het park niet mee te gaan. Ik zei toen daarbinnen dat ik niet/nauwelijks kan zwemmen. Dat konden ze niet geloven. Zwemmen zou zoiets als fietsen zijn zeiden ze. Een van hen zei dat zelfs een baby kan zwemmen en drijven. Dus eh wilden ze dat ik in zo'n snelle glijbaan ging die in het diepe uitmondt. Zei zeiden leuk dat ze mij wel uit het water zullen vissen. En nog doordrammen ook. Nou dat heeft de angst ook niet verminderd. Ik heb het gelukkig niet gedaan.
Tot vorige vorige week, toen stond ik echt eens erbij stil. Ik besloot om een zwemschool met les voor volwassenen te bellen en mijn situatie uit te leggen, dat deed ik. Mevrouw reageerde heel aardig en zei dat ik niet de enige ben hiermee en dat het weer stapsgewijs op eigen tempo kan worden geprobeerd. Het zou volgens haar vast lukken. Ik had kort erna mijn eerste zwemles en het viel uitendelijk erg mee! Was juist leuk! De instructrice was erg aardig, leuke sfeer met anderen. Maar het was wel in een ondiep badje en ik moest echt de simpelste dingetjes doen. Ging wel goed eigenlijk.
Nu vraag ik me wel een paar dingen af. Ik ga nu wel 1x per week zwemles volgen, vaker is er niet. Dat vind ik wel een beetje jammer eigenlijk. Ik ging namelijk vandaag alleen naar een zwembad voor recreatief zwemmen om wat ik geleerd heb verder te oefenen en m'n lichaam meer te versterken. Heb gelijk een rittenkaart voor 25 keer gekocht (is onbeperkt geldig, niet duur). Vinden jullie het dus een goed idee als ik naast leszwemmen een keertje per week recreatief ga zwemmen in een ondiep badje? Is het echt raar als ik alleen ga? (Liever ga ik met iemand met wie ik me op m'n gemak voel, maar geen idee met wie.) En vandaag probeerde ik ook daar meerdere keren om m'n hoofd onderwater te doen, maar het lukte me niet zo, ik voel water in m'n neus en oor en het gevoel van met mijn hoofd onderwater vond ik niet prettig. Ogen openen lukte me ook niet, geen idee waarom. Ze sluiten ook automatisch. Hebben jullie enig idee hoe ik dit kan oplossen door probleemloos met m'n hoofd onder water te gaan? Ik wil het nu graag kunnen! Ik wil er voor gaan! Sorry voor het lange verhaal! Ik moest het kwijt!
maandag 14 november 2016 om 23:48
Erg bedankt voor de leuke reacties, is echt fijn. Ik zit al een langere tijd in een dip namelijk. Het gaat ook niet goed op school en heb ook weinig contact met mensen. Ik ben ook niet zo handig, vooral in sporten. Heb ook slaapproblemen nu, al weken slapeloosheid. Maak me ook zorgen over de toekomst en weet niet wat ik wil.
Een vriend van mij had gelijk, hij zei namelijk dat als ik echt opluchting wil en depressie wil verminderen dat ik moest gaan sporten. Ik heb serieus erg genoten van het zwemmen, lekker niets geforceerd. Ik wilde het zelf graag. Tijdens de eerste les was ik in het begin gespannen, misschien merkte de instructeur dat. Ze ging mij aan het werk zetten met simpele opdrachten, hielp me erbij en zei: "we gaan eerst lol hebben en dan pas leren, haha!". Ze maakte me een paar keer aan het lachen en gaf me ook een high five. En dat zwemmen is me vooral de laatste 2 keren erg bevallen; zowel de sfeer als het zwemmen zelf. Die afleiding is echt goed merk ik! Ik ben nu zelfs ineens meer gemotiveerd geworden om echt met school aan de slag te gaan en begin meer zelfvertrouwen te krijgen. Ik heb morgen eindelijk weer zwemles, kan niet wachten haha. De sfeer is gewoon zo ontspannen en niks is geforceerd. Heerlijk warm badje. En ik heb ook leuk contact tijdens de les met de medeleerlingen.
Ik heb alleen sinds een korte tijd weer last van mijn rechterschouder, werd blijkbaar beetje getriggerd door het zwemmen. Ik had een paar maanden geleden ook last ervan, werd wel behandeld door de fysio, was niets ergs gelukkig. Ik heb morgen ook gelukkig een afspraak kunnen maken bij de fysio nog voor de zwemles. Ik hoop dat blijkt dat er niets aan de hand is. Anders zou ik dan alleen aan de beenbeweging van schoolslag moeten werken, op zich niet verkeerd want dat heb ik nog niet echt onder de knie, voor mij het lastigste onderdeel tot nu toe. Ik wil graag doorgaan met 2x per week zwemmen, vooral nu het winter is. Hardlopen buiten is namelijk lastig met mijn astma in de koude wind. Ik moet zeggen dat de motivatie om lekker door te gaan ook door de reacties hier kwam, ook het succes van onderwater zwemmen. Door de reacties hier kreeg ik extra zin en bleef ik het gewoon doen. Bedankt nog!
Een vriend van mij had gelijk, hij zei namelijk dat als ik echt opluchting wil en depressie wil verminderen dat ik moest gaan sporten. Ik heb serieus erg genoten van het zwemmen, lekker niets geforceerd. Ik wilde het zelf graag. Tijdens de eerste les was ik in het begin gespannen, misschien merkte de instructeur dat. Ze ging mij aan het werk zetten met simpele opdrachten, hielp me erbij en zei: "we gaan eerst lol hebben en dan pas leren, haha!". Ze maakte me een paar keer aan het lachen en gaf me ook een high five. En dat zwemmen is me vooral de laatste 2 keren erg bevallen; zowel de sfeer als het zwemmen zelf. Die afleiding is echt goed merk ik! Ik ben nu zelfs ineens meer gemotiveerd geworden om echt met school aan de slag te gaan en begin meer zelfvertrouwen te krijgen. Ik heb morgen eindelijk weer zwemles, kan niet wachten haha. De sfeer is gewoon zo ontspannen en niks is geforceerd. Heerlijk warm badje. En ik heb ook leuk contact tijdens de les met de medeleerlingen.
Ik heb alleen sinds een korte tijd weer last van mijn rechterschouder, werd blijkbaar beetje getriggerd door het zwemmen. Ik had een paar maanden geleden ook last ervan, werd wel behandeld door de fysio, was niets ergs gelukkig. Ik heb morgen ook gelukkig een afspraak kunnen maken bij de fysio nog voor de zwemles. Ik hoop dat blijkt dat er niets aan de hand is. Anders zou ik dan alleen aan de beenbeweging van schoolslag moeten werken, op zich niet verkeerd want dat heb ik nog niet echt onder de knie, voor mij het lastigste onderdeel tot nu toe. Ik wil graag doorgaan met 2x per week zwemmen, vooral nu het winter is. Hardlopen buiten is namelijk lastig met mijn astma in de koude wind. Ik moet zeggen dat de motivatie om lekker door te gaan ook door de reacties hier kwam, ook het succes van onderwater zwemmen. Door de reacties hier kreeg ik extra zin en bleef ik het gewoon doen. Bedankt nog!
