Psyche
alle pijlers
Nieuw jaar, nieuw topic. Op naar 2019!
donderdag 4 januari 2018 om 16:44
Bijna precies een jaar geleden opende ik hier mijn eerste topic.
In augustus 2016 ging ik naar de huisarts ivm een rare harde plek net onder mijn ribben. Nog geen 5 uur later kreeg ik te horen dat ik uitgezaaide kanker had en ben ik de medische molen ingegaan. Binnen een week was duidelijk dat ik darmkanker had, met een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en dat, als ik direct aan de chemo had, ik een kans had van minder dan 10% dat het nog te behandelen was en ik dit zou overleven. Op de dag van die uitslag brak ik en opende ik hier een topic. Met een best bizarre titel voor iemand die in het echte leven niets van knuffels (en vooral niet van vreemden) moet hebben
Voor iedereen die dat niet gelezen heeft: nee, het wonder heeft niet plaatsgevonden. Wel een kleiner wonder: ik ben er nog steeds en naar omstandigheden in redelijke goede gezondheid.
Het afgelopen jaar heb ik hier uitgehuild, gekankerd op de situatie en na elke nieuwe scan opgelucht verteld hoe ontzettend goed ik blijk te zijn in kanker hebben. En jullie als uitlaadklep gebruikt voor de frustraties die het oplevert als je de ene dag nog een gewone vrouw van 35 bent, moeder van 2 kinderen, een leuke baan met de ambitie nog flink hoger te komen, net een huis gekocht (de oplevering had nog niet eens plaatsgevonden) en de volgende dag een patient bent met een levensverwachting van 'misschien 2 jaar'. Wat er dan door je heen gaat is eigenlijk niet te beschrijven, dus dat ga ik hier ook niet doen.
Anyway, ik ben zo goed in kanker hebben dat het vorige topic volgeschreven is! Hier zal ik dus vrolijk en soms minder vrolijk, verder gaan. Doel is om ook 2019 te halen!
In augustus 2016 ging ik naar de huisarts ivm een rare harde plek net onder mijn ribben. Nog geen 5 uur later kreeg ik te horen dat ik uitgezaaide kanker had en ben ik de medische molen ingegaan. Binnen een week was duidelijk dat ik darmkanker had, met een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en dat, als ik direct aan de chemo had, ik een kans had van minder dan 10% dat het nog te behandelen was en ik dit zou overleven. Op de dag van die uitslag brak ik en opende ik hier een topic. Met een best bizarre titel voor iemand die in het echte leven niets van knuffels (en vooral niet van vreemden) moet hebben
Voor iedereen die dat niet gelezen heeft: nee, het wonder heeft niet plaatsgevonden. Wel een kleiner wonder: ik ben er nog steeds en naar omstandigheden in redelijke goede gezondheid.
Het afgelopen jaar heb ik hier uitgehuild, gekankerd op de situatie en na elke nieuwe scan opgelucht verteld hoe ontzettend goed ik blijk te zijn in kanker hebben. En jullie als uitlaadklep gebruikt voor de frustraties die het oplevert als je de ene dag nog een gewone vrouw van 35 bent, moeder van 2 kinderen, een leuke baan met de ambitie nog flink hoger te komen, net een huis gekocht (de oplevering had nog niet eens plaatsgevonden) en de volgende dag een patient bent met een levensverwachting van 'misschien 2 jaar'. Wat er dan door je heen gaat is eigenlijk niet te beschrijven, dus dat ga ik hier ook niet doen.
Anyway, ik ben zo goed in kanker hebben dat het vorige topic volgeschreven is! Hier zal ik dus vrolijk en soms minder vrolijk, verder gaan. Doel is om ook 2019 te halen!
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
vrijdag 31 augustus 2018 om 16:47
zaterdag 1 september 2018 om 08:10
Blwgh.... Vannacht misschien in totaal 3 uur geslapen. Maar niet wakker genoeg om even fanatiek de schuur op te ruimen ofzo (daar had ik natuurlijk op gehoopt bij de mogelijke bijwerking "hyperactiviteit en slapeloosheid".
Misselijk (maar alles nog binnen
) en enorme zweetaanvallen en het ergste: ik stink! Er hangt een vieze weeige zoete geur om me heen, alsof ik een beschimmeld chemisch fruitsnoepje ben, en bij een zweetaanval komt dat mijn lijf uitgutsen en wordt ik er kotsmisselijk van. Van mezelf 
En man ruikt het ook, dus het is echt
Misselijk (maar alles nog binnen
) en enorme zweetaanvallen en het ergste: ik stink! Er hangt een vieze weeige zoete geur om me heen, alsof ik een beschimmeld chemisch fruitsnoepje ben, en bij een zweetaanval komt dat mijn lijf uitgutsen en wordt ik er kotsmisselijk van. Van mezelf En man ruikt het ook, dus het is echt
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
zaterdag 1 september 2018 om 08:19
zaterdag 1 september 2018 om 08:21
Kijk, ieder nadeel heb ze voordeel!
Het zal inderdaad wel een bijwerking van de chemo zijn? Hadden ze dat gezegd, net als de slapeloosheid?
Dus nog niet kotsend over de pot moeten hangen.. fijn!
En het berichtje nog naar die vriendin gestuurd?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zaterdag 1 september 2018 om 08:30
Nee, ik heb besloten vriendin ts laten gaan. Heeft me nu al verl energie en verdriet gekost en ben er nu wel klaar mee. Als ik ga reageren ben ik bang dat dat weer opnieuw begint.
Gelukkig heb ik ook gewoon vriendinnen die bloemen sturen, eten brengen en met mee mee giechelen in de pruiken winkel.
Oh, en verpleegkundige had verslag van dermatoloog gelezen in dossier en vond het ook stom. Ze is dus gewoon alle afdelingen afgegaan en nu plakt ze er gewoon steeds eentje op me om te testen. Die van gisteren ging anderhalf uur (toen was infuus klaar) goed! Dus daar gaat ze een set van regelen die ik dan zelf bij me kan houden voor als ik plotseling wordt opgenomen.
Daar heb je tenminste wat aan!
Gelukkig heb ik ook gewoon vriendinnen die bloemen sturen, eten brengen en met mee mee giechelen in de pruiken winkel.
Oh, en verpleegkundige had verslag van dermatoloog gelezen in dossier en vond het ook stom. Ze is dus gewoon alle afdelingen afgegaan en nu plakt ze er gewoon steeds eentje op me om te testen. Die van gisteren ging anderhalf uur (toen was infuus klaar) goed! Dus daar gaat ze een set van regelen die ik dan zelf bij me kan houden voor als ik plotseling wordt opgenomen.
Daar heb je tenminste wat aan!
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
zaterdag 1 september 2018 om 08:36
